Ik zou toch lieven naar de Foo Fighters gaan, die makkelijk 3,5uur kunnen vullen met materiaal.
Ook Bruce Springsteen kan dit met gemak en dit zijn enkel 2 bands die ik in de komend weken nog ga zien.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Ik zou toch lieven naar de Foo Fighters gaan, die makkelijk 3,5uur kunnen vullen met materiaal.
Ook Bruce Springsteen kan dit met gemak en dit zijn enkel 2 bands die ik in de komend weken nog ga zien.
Ook naar Massive Attack geweest gisteren. Vond de Young Fathers echt fantastisch. Een van de tofste bands van de laatste jaren.
Massive Attack was inmiddels de vijfde keer of zo dat ik ze zag. Weinig verrassend (op een punknummer in de setlist na), maar wederom ontzttend goed en strak. Die vocalisten blijven goud.
Stond redelijk vooraan maar ik heb echt nul last gehad van irritant publiek. Om mij heen stond iedereen aandachtig te luisteren. Achterdoor richting toiletten voelde het veel drukker, je kwam er moeilijk doorheen.
Massive Attack was inmiddels de vijfde keer of zo dat ik ze zag. Weinig verrassend (op een punknummer in de setlist na), maar wederom ontzttend goed en strak. Die vocalisten blijven goud.
Stond redelijk vooraan maar ik heb echt nul last gehad van irritant publiek. Om mij heen stond iedereen aandachtig te luisteren. Achterdoor richting toiletten voelde het veel drukker, je kwam er moeilijk doorheen.
Noemde het meer omdat ze nog beef met elkaar hadden via de media, haha! En is toch persoonlijk, ik ken meer nummers van Taylor Swift dan van Bruce en Foos bij elkaar denk ik. Als je groot fan bent is 3,5 uur wel vol te houden, als casual fan is 3,5 uur erg lang (voor welke muziek dan ook).
Je kunt zeggen wat je wilt maar de setting is wel heel mooi. Stel ze zouden hier iets van een concept als in Lokerse Feesten van maken zou dat toch wel werken denk in
Het was inderdaad niet al te praktisch nee, maar er zal vast ook een reden zijn dat het zo is gegaan. Ik heb me er in ieder geval niet aan gestoord.
Ik ben ook gisteren naar Massive Attack geweest in Tilburg.
Tilburg is toch wel een roteind. In de info mail van spoorpark stond dat het het Spoorpark 5 tot 10 minuten lopen was van het station maar in werkelijkheid was het toch wel een kleine 20 minuten lopen naar de ingang. In principe is dit beiden geen probleem want ik heb jonge benen, maar als je de trein naar huis moet pakken zorgt dit er wel voor dat je toch tijdens het concert al weg moet, wat ik erg zonde vind.
Afin, genoeg gezeurd, want wat was dit een mooie locatie! Sowieso heerlijk om vanuit werk op het terrein gewoon wat te kunnen eten voor een best schappelijk prijs. Helaas Hiqpy wel gemist. Young Fathers was ontzettend gaaf. Voor mij de eerste keer, maar door de verhalen op dit forum was dit voor mij wel een must-see. Ze maakten dit voor mij ook wel waar, wat een bonk energie. Het geluid stond wel soms een beetje slecht afgesteld.
Massive Attack zelf vond ik steengoed. Soms dreigden de politieke boodschappen de muziek bijna te overstemmen, maar dat had ik ook wel verwacht van ze. Ik vond het een goede setlist, de twee covers die ze deden waren ook erg goed (ik reken de cover van Avicii en In My Mind niet mee), vooral de cover van Tim Buckley vond ik mooi. Bij vlagen miste ik wel wat pit, gelukkig dat Young Fathers nog even het podium opkwamen want die gaven een erg goede energie injectie met Voodoo In My Blood als hoogtepunt van het concert voor mij.
Tilburg is toch wel een roteind. In de info mail van spoorpark stond dat het het Spoorpark 5 tot 10 minuten lopen was van het station maar in werkelijkheid was het toch wel een kleine 20 minuten lopen naar de ingang. In principe is dit beiden geen probleem want ik heb jonge benen, maar als je de trein naar huis moet pakken zorgt dit er wel voor dat je toch tijdens het concert al weg moet, wat ik erg zonde vind.
Afin, genoeg gezeurd, want wat was dit een mooie locatie! Sowieso heerlijk om vanuit werk op het terrein gewoon wat te kunnen eten voor een best schappelijk prijs. Helaas Hiqpy wel gemist. Young Fathers was ontzettend gaaf. Voor mij de eerste keer, maar door de verhalen op dit forum was dit voor mij wel een must-see. Ze maakten dit voor mij ook wel waar, wat een bonk energie. Het geluid stond wel soms een beetje slecht afgesteld.
Massive Attack zelf vond ik steengoed. Soms dreigden de politieke boodschappen de muziek bijna te overstemmen, maar dat had ik ook wel verwacht van ze. Ik vond het een goede setlist, de twee covers die ze deden waren ook erg goed (ik reken de cover van Avicii en In My Mind niet mee), vooral de cover van Tim Buckley vond ik mooi. Bij vlagen miste ik wel wat pit, gelukkig dat Young Fathers nog even het podium opkwamen want die gaven een erg goede energie injectie met Voodoo In My Blood als hoogtepunt van het concert voor mij.
Ik ben naar de Smashing Pumpkins in Ahoy geweest met twee collegas en het was een aardige belevenis.
Interpol deed een gevalletje "shut up and play the hits" en dat vond ik wel best. Wel jammer dat naar het einde van de set de speakers in de zaal kuren kregen. Bij aanvang van de set was Ahoy overigens nog niet eens voor een derde gevuld, de band verdient beter wat mij betreft. Maargoed, ze krijgen een mooie tweede kans dit jaar in Paradiso in oktober.
Dan de Smashing Pumpkins. Het was inmiddels duidelijk dat Ahoy een tikkeltje te groot was voor de band, want een groot deel van de tribute blijft leef. Men speelden een combinatie van nieuwe nummers, die je even moet uitzitten want niet al t best, en klassiekers die nog steeds staan als een huis. Enigzins vergane glorie toch wel, het publiek gaat ook niet helemaal mee zoals de band wil. Dat ligt niet aan de band zelf met als hoogtepunten Jellybelly, Ava Adore, Cherub Rock en afsluiter Zero. Wellicht is het jonge publiek van vroeger simpelweg veranderd in een groep saaie boomers. Al met al een prima avond, leuk om de band die mijn muziekverslaving heeft aangewakkerd weer live te zien.
P.S. Ahoy is de meest sfeerloze concertzaal van het land. Personeel is tergend langzaam en heeft duidelijk geen zin in de shift. De geur van de hotdogkraam was duidelijk te ruiken door heel de zaal heen, waardoor het leek alsof ik een concert aan het bezoeken was in de McDonalds. En waarom stelletjes van 60+ naar dit soort concerten gaan zonder ook maar de gehele 2 uur dat de band speelt enige emotie omwille van de muziek of elkaar te tonen is me echt een raadsel.
Interpol deed een gevalletje "shut up and play the hits" en dat vond ik wel best. Wel jammer dat naar het einde van de set de speakers in de zaal kuren kregen. Bij aanvang van de set was Ahoy overigens nog niet eens voor een derde gevuld, de band verdient beter wat mij betreft. Maargoed, ze krijgen een mooie tweede kans dit jaar in Paradiso in oktober.
Dan de Smashing Pumpkins. Het was inmiddels duidelijk dat Ahoy een tikkeltje te groot was voor de band, want een groot deel van de tribute blijft leef. Men speelden een combinatie van nieuwe nummers, die je even moet uitzitten want niet al t best, en klassiekers die nog steeds staan als een huis. Enigzins vergane glorie toch wel, het publiek gaat ook niet helemaal mee zoals de band wil. Dat ligt niet aan de band zelf met als hoogtepunten Jellybelly, Ava Adore, Cherub Rock en afsluiter Zero. Wellicht is het jonge publiek van vroeger simpelweg veranderd in een groep saaie boomers. Al met al een prima avond, leuk om de band die mijn muziekverslaving heeft aangewakkerd weer live te zien.
P.S. Ahoy is de meest sfeerloze concertzaal van het land. Personeel is tergend langzaam en heeft duidelijk geen zin in de shift. De geur van de hotdogkraam was duidelijk te ruiken door heel de zaal heen, waardoor het leek alsof ik een concert aan het bezoeken was in de McDonalds. En waarom stelletjes van 60+ naar dit soort concerten gaan zonder ook maar de gehele 2 uur dat de band speelt enige emotie omwille van de muziek of elkaar te tonen is me echt een raadsel.
Gister ook naar The Smashing Pumpkins geweest en ik deel je mening wat betreft Ahoy, dit was de eerste en laatste keer waarschijnlijk.
Ik was er vanaf het begin en heb zelden zo'n ongeïnteresseerde show gezien als die van Interpol, ik kan er niks mee en snap eerlijk gezegd niet waar de populariteit vandaan komt. Heb dan liever een opkomende gemotiveerde band als voorprogramma.
The Smashing Pumpkins daarentegen wel echt van genoten, heel strak gespeeld en vooral de klassiekers van Siamese Dream en MCATIS deden het ontzettend goed. Wel jammer dat Drown en Quiet niet in de setlist zitten, maar je kan niet alles hebben.
Ik was er vanaf het begin en heb zelden zo'n ongeïnteresseerde show gezien als die van Interpol, ik kan er niks mee en snap eerlijk gezegd niet waar de populariteit vandaan komt. Heb dan liever een opkomende gemotiveerde band als voorprogramma.
The Smashing Pumpkins daarentegen wel echt van genoten, heel strak gespeeld en vooral de klassiekers van Siamese Dream en MCATIS deden het ontzettend goed. Wel jammer dat Drown en Quiet niet in de setlist zitten, maar je kan niet alles hebben.
Vind eigenlijk dat beide bands heel statisch en koeltjes op een podium staan. Maar wat Interpol betreft: dat is voor veel fans ook deels hun sterkte, die stoïcijnse en koele houding. Past gewoon goed bij de muziek. Al moet je daar wel echt de goede setting voor hebben natuurlijk, op BKS laatste leverde dat wel een heerlijke set op. Dat, en een dikke setlist en het feit dat het publiek ook wel enthousiast was.
Op BKS waren ze inderdaad een stuk beter, maar vond ze nu ook wel prima.
Setlist was ook goed, ze moesten alles in een uur proppen waardoor onder andere PDA en Heinrich Maneuver ontbrak. En nieuwe nummers zoals All Rage Comes Back Home zijn live echt top.
Voor wie het leuk vindt om wat te lezen over een dagje Jera:
Bericht in onderwerp 'Verzameltopic overige Nederlandse festivals 2024'
https://forum.festileaks.com/thread...e-nederlandse-festivals-2024.1261/post-444034
Bericht in onderwerp 'Verzameltopic overige Nederlandse festivals 2024'
https://forum.festileaks.com/thread...e-nederlandse-festivals-2024.1261/post-444034
Belle and Sebastian in het Amsterdamse Bostheater. Prachtige locatie, midden in het bos. Natuurlijk wel duimen dat het mooi weer is, want slechts een beperkt deel van het theater is overdekt. Dat zag er ’s morgens nog prima uit met droog weer de hele dag. Verder niet op de apps gekeken, maar ik voelde al een beetje nattigheid tijdens de korte wandeltocht vanaf de parkeerplaats. Het kwam er op neer dat de voorprogramma’s behoorlijk verregenden. Cape Sleep vluchtte na een kwartiertje omdat de apparatuur nat werd en Néomi had medelijden met het publiek en verontschuldigde zich ervoor dat ze niet iets vrolijks op haar repertoire heeft staan.
Tegen de tijd dat Belle and Sebastian startten werd het gelukkig droog en wat wisten zij iedereen te verwarmen. Je weet bij hun nooit wat ze gaan spelen (op een paar nummers na), maar de opening met Dog on Wheels, I’m a Cuckoo en So in the moment stond als een huis. Het is prachtig om te zien wat een spelplezier de band uitstraalt, met Stuart als charismatisch middelpunt. De keuze uit hun repertoire is mega, deze keer lag de nadruk wat meer op up tempo nummers zodat de dansende menigte (ja, in een theater met alleen zitplaatsen) bijna de hele avond in beweging bleef. Dat met uitzondering van Fox in the snow, waarvan Stuart vooraf aangaf dat het nog nooit iemand was gelukt om er op te dansen en vervolgens tijdens het nummer in lachen uitbarstte toen het toch geprobeerd werd.
Vaste prik is natuurlijk The Boy with the Arab Strap met publieksparticipatie op het podium en een langgerekt outro met Stuart’s lofsong op het bos (dat hem deed denken aan de parken in Glasgow). De reguliere set werd afgesloten met (op speciaal verzoek) Get Me Away from Here, I’m Dying en We Are the Sleepyheads. De toegift was relatief kort (want het bos moet om 22.30 uur rust krijgen) maar wel heel lekker met Another Sunny Day en The Blues Are Still Blue.
Het concert was echt top, super strak gespeeld met prima geluid (ondanks de overkomende vliegtuigen) en een paar persoonlijke favorieten als Give a Little Time, If You’re Feeling Sinister en Sukie in the Graveyard. Ja, en bij Belle and Sebastian weet je dat er genoeg toppers niet aan bod komen (geen Piazza, New York Catcher, Dear Catastrophe Waitress of The Party Line bijvoorbeeld), wat alleen maar motiveert om ze een volgende keer weer te gaan zien.
Tegen de tijd dat Belle and Sebastian startten werd het gelukkig droog en wat wisten zij iedereen te verwarmen. Je weet bij hun nooit wat ze gaan spelen (op een paar nummers na), maar de opening met Dog on Wheels, I’m a Cuckoo en So in the moment stond als een huis. Het is prachtig om te zien wat een spelplezier de band uitstraalt, met Stuart als charismatisch middelpunt. De keuze uit hun repertoire is mega, deze keer lag de nadruk wat meer op up tempo nummers zodat de dansende menigte (ja, in een theater met alleen zitplaatsen) bijna de hele avond in beweging bleef. Dat met uitzondering van Fox in the snow, waarvan Stuart vooraf aangaf dat het nog nooit iemand was gelukt om er op te dansen en vervolgens tijdens het nummer in lachen uitbarstte toen het toch geprobeerd werd.
Vaste prik is natuurlijk The Boy with the Arab Strap met publieksparticipatie op het podium en een langgerekt outro met Stuart’s lofsong op het bos (dat hem deed denken aan de parken in Glasgow). De reguliere set werd afgesloten met (op speciaal verzoek) Get Me Away from Here, I’m Dying en We Are the Sleepyheads. De toegift was relatief kort (want het bos moet om 22.30 uur rust krijgen) maar wel heel lekker met Another Sunny Day en The Blues Are Still Blue.
Het concert was echt top, super strak gespeeld met prima geluid (ondanks de overkomende vliegtuigen) en een paar persoonlijke favorieten als Give a Little Time, If You’re Feeling Sinister en Sukie in the Graveyard. Ja, en bij Belle and Sebastian weet je dat er genoeg toppers niet aan bod komen (geen Piazza, New York Catcher, Dear Catastrophe Waitress of The Party Line bijvoorbeeld), wat alleen maar motiveert om ze een volgende keer weer te gaan zien.
Goed verslagje!
Ik heb ook een topavond gehad. Het was het lange wachten na twee gecancelde Tivoli shows helemaal waard. Het Amsterdamse Bostheater is een fijne locatie en voelde echt als een festival. Ik was blij verrast met vier nummers van If You're Feeling Sinister, wat toch mijn favoriet van ze blijft, en dan nog andere favorieten zoals Dog On Wheels en She's Losing It. Ik wil de persoon die Get Me Away From Here, I’m Dying aanvroeg ook bedanken, want dat was voor mij het hoogtepunt van de set. Tijdens If You're Feeling Sinister zong Stuart op een gegeven moment de verkeerde tekst, waardoor hij verbeterd moest worden door anderen in de band, wat ook wel een leuk momentje was. De band hadden er duidelijk enorm veel zin in, topshow.
Volledig eens met de twee reacties hierboven; ook een erg fijne tijd gehad bij Belle & Sebastian. Mijn tweede keer Bostheater na eerder Death Cab For Cutie en dit is wel echt een leuke locatie. Het komt wat vrijblijvend en decadent over, maar ik heb hier nu twee keer een favoriete band een van de leukste optredens die ik van ze zag zien geven.
Vrijdag
Iets voor 3 vertrokken met de tram en pas na 5 aangekomen leve openbaar vervoer. Eerst zaten we op een rechtstreekse tram naar den Heizel en opeens zagen we dat het nummertje was veranderd. Toen moesten we 3 haltes terug, waarbij we nog eventjes moesten stilstaan onderweg. Daarna op Zuid als sardienen opgepropt en een paar haltes later veranderde de tram weer van bestemming, deze keer werd het gelukkig wel omgeroepen en het perron dus op, waar we de eerstvolgende metro moesten laten schieten en ook de volgende maar heel nipt op geraakten. Bon, uiteindelijk er geraakt.
Meryl -
Niet lang gekeken om op tijd te zijn bij Marley. Maar had een band bij en klonk niet heel slecht. Veel energie ook.
Julian Marley 5
Een onderhoudende set in het zonnetje, maar het werd nooit heel spannend. Het hoogtepuntje was Jamming dus dan weet je dat hij het toch vooral van zijn vaders talent heeft. Al bij al erg gezapig.
Mononeon -
Niet lang gekeken, niet echt in de mood hiervoor.
Disiz 4
Dit optreden maar even gaan zien. Op zich best oké gespeeld en gezongen, maar man wat was dit tergend saai. Alle nummers leken op elkaar en het melige nam wel heel erg de bovenhand. Ik vond de zanger ook vrij arrogant.
Eten 10
Iets Senegalees, was echt goed.
Random band
In het terugwandelen naar Red Stage weerklonk Kingston Town ergens tussen de bomen door dankzij een coverband, die overal op de wei random miniconcerten gaf. Beste zanger van de dag.
Frenna 1
Tja, die dacht dat hij in de Carré stond. Om de 5 botten van nummer veranderen en met autotune, zou ik zelfs goed kunnen zingen. Snel weggegaan dus.
Sumac Dub -
Dubset met live viool, alleen was die nauwelijks te horen en was het ook veel te druk om even hard te gaan tegen de boxen. Dus vrij snel door.
Ghetts 7
Beste set van de dag. Heel goed begin, maar na double standards (nummer met Sampha) een vrij taai middenstuk met veel collabs, die van een bandje kwamen. Grime stuk op het einde ging weer hard en toch nog even gaan moshen samen met mijn beste maat.
Masego 5
Na dit energieke optreden weer naar de Red Stage om daar in slaap gewiegd te worden door Masego. Ik verwachtte er vrij veel van door de lovende commentaren op het forum rond deze artiest. Deze verwachtingen werden allesbehalve ingelost. Allemaal veel te afgelikt, de teksten waren zo oppervlakkig mogelijk en hij moest het vooral hebben van zijn uiterlijk en mooie lichaam showen om het publiek wakker te houden. Het geluid van de zang klonk eveneens niet top. Ook achteraf nergens lovende woorden gehoord van zij die ik kende die er waren. (Wat toch een relatief grote steekproef was). Zelfs de hit op het einde kon niet meer op heel veel gejuich rekenen.
Zaterdag
Nubya Garcia 6
Jazz-saxofoniste en band mochten de debatten openen op de prachtige Green Stage met het atomium dat mee en luisterend oor bood. Een zeer vermakelijke 20tal minuten, waarna we besloten om af te zakken naar de Red Stage.
Steel Pulse 7
Waar gisteren nog een serieus gebrek was aan de echte Couleur Café namen (daarover later meer) konden we vandaag naar deze veteranen van de reggae. Ze stonden met veel op het podium en het spelplezier spatte ervan af. Dit ging ook over op het publiek met als gevolg een heerlijk optreden dat meteen beter was dan alles de dag voordien.
Compota De Manana -
Het begon te gieten en mijn medekompanen hadden geen kawee mee, dus onder de bomen gaan schuilen zonder zicht op de muzikanten maar wel met op de achtergrond deze latin muziek. Echt niet mijn genre, dus ik vond het goed om even uit de regen te zitten en mijn rug en voeten wat rust te geven.
Ferre Gola 6
Toen het gedaan was met regenen naar de red stage gegaan en aangepikt voor nog een dik halfuur. Dit was echt een typische Afrikaanse show. Veel energie op het podium met heel veel dansers en gezellige muziek. Waar ik 2 jaar geleden de legende Fally Ipupa zag, was dit toch wel een pak minder indrukwekkend muzikaal gezien. Al was het wel even een tof tussendoortje.
Lila Iké 8
En toen was het weer tijd voor wat reggae. Deze vrouw had ook een goede band bij zich en daarnaast een klok van een stem. Ook de energie straalde af op het publiek, dat enthousiast meedanste, ondanks de smodderregen, die begon. In het begin klonk het spijtig genoeg nog iets te veel als een brei, waardoor de instrumenten moeilijk eruit te halen waren, maar ook dit verbeterde snel.
Eten
African bowl met kip, groenten en daarnaast een quesadilla met kip om te delen met mijn vriendin. Ook weer zeer lekker. Wel echt liggen schrokken, want de volgende must-see was al bezig.
Biga*Ranx 7
Iets te laat bij de Green Stage, die echt bomvol stond en op 1 ingang na was afgesloten. Gelukkig geraakten we via die kant wel nog makkelijk tot beneden. Deze man kan een stukje rappen hoor, wauw. Zijn drummer was ook echt heel goed. Ze brachten een soort van dub, waar hij dan (soms absurd snel) overheen rappte of zong.
Broederliefde 2 (voor de sfeer die ze in het publiek brachten)
Daarna even toilet bezocht en water gevuld en terug naar de Green Stage. Aangezien mijn vrienden vanvoor wilden staan bij Broederliefde. Ik ben samen met mijn vriendin op de trappen gaan zitten en tijdens het optreden onder de bomen (deze keer wel met zicht). Sfeer was er zeker bij dit optreden. Alleen snap ik niet waarom, wat een marteling was dit. We wilden liever naar huis gaan, maar onze verblijfplaats stond vanvoor in het publiek. Achja, toch getraind tegen Russische foltertechnieken voor wanneer ze hier binnen vallen en af en toe eens meegeschreeuwd met die domme teksten die ik nog ken van mijn vieftiende levensjaren.
Zondag
K´s Choice 6
Na twee dagen Couleur Café hadden mijn rug en voeten toch nog wat rust nodig. Wilde wat energie behouden voor de must-see´s van de dag, dus op de wei gelegd met Sam Bettens en co op de achtergrond. Ze hebben een paar toffe nummers, maar heel wereldschokkend was het ook niet. Dat laatste nummer was wel cool.
Na het optreden rond gewandeld op zoek naar ´Have a roll´, maar niet gevonden.
Mogwai 9
Wat een goed optreden! Het stond loeihard, maar toch was het geen brei aan geluid. Heel toonvast was de zanger niet, dus gelukkig zat er maar 1 nummer in waarbij hij dit ook effectief deed. Voor de rest knalden ze er lekker tegenaan met die geweldige uitbarstingen van hen. Spijtig dat het op een groot podium in de openlucht met verschrikkelijk publiek stond.
Interpol 6
Ze speelden niet slecht, maar het was allemaal wat monotoon. Geluid stond daarnaast ook niet helemaal top. Waardoor het een eerder saaie, weliswaar goed gespeelde, vertoning werd.
Gossip -
Na 3tal nummers gaan schuilen. Al gezegd wat ik vond, dus zal niet nog eens in herhaling vallen.
The Smashing Pumpkins 9
Ongeveer een 15tal minuten voor ze zouden beginnen naar voor gelopen en nog een heel goede plaats gevonden. Ik had me ingesteld op vergane glorie. Toen ze begonnen had ik al schrik dat het inderdaad op niets zou trekken, de bas stond belachelijk luid. De band en vooral Corgan waren niet te horen. Daarna werd het wel iets beter, waarbij Today al een vroege topper was, ondanks dat het ook hier nog niet top stond. Bij Tonight, tonight, dat (spijtig genoeg) iets anders gespeeld werd, klonkt het eindelijk volledig goed afgesteld en kon het helemaal losbarsten. Disarm, Mayonaise, 1979, Cherub Rock, Zero en dan vooral Bullet With Butterfly Wings dat fantastisch klonk. Wat een set uiteindelijk toch! Minpuntje voor het absurd slechte geluid de eerste 2 à 3 nummers en dat de schermen af moesten. De regen gaf het optreden een extra dimensie, maar we waren wel echt doorkleumd van de koude bij thuiskomst.
Algemeen Couleur:
-Zalig eten nog steeds: voor +-10 euro gigantisch bord rijst bvb.
-toffe sfeer altijd met vrienden
-de line up (vooral vrijdag) was echt te Pukkelpop geworden. Ipv reggae en afrikaanse muziek, hadden we nu popnamen als Masego, Tyla (wel cancel), Brihang en van die verschrikkelijke Nederpop als vervanging voor cancels. Deze nieuwe richting van boeken is ook terug te zien in het publiek. Veel meer jonge mensen (en dan heb ik het over 16jarigen), die vaak irritant zat waren. Hopelijk volgend jaar toch meer terug een echte couleur line up met Alpha Blondy, Tinariwen, Manu Chao...
Algemeen Liveislive
-leuk terrein met veel ruimte
-de karma kebab was lekker maar best weinig
-ik zou wel nooit +90 euro betalen in deze opzet (behalve voor een naam die ik echt heel graag zou willen zien). Als je een artiest niet wil zien, heb je niets anders te doen dan niksen. Zeker in de regen was dat toch wel een lange 2 uur tussen het eten en de pompoenen.
Iets voor 3 vertrokken met de tram en pas na 5 aangekomen leve openbaar vervoer. Eerst zaten we op een rechtstreekse tram naar den Heizel en opeens zagen we dat het nummertje was veranderd. Toen moesten we 3 haltes terug, waarbij we nog eventjes moesten stilstaan onderweg. Daarna op Zuid als sardienen opgepropt en een paar haltes later veranderde de tram weer van bestemming, deze keer werd het gelukkig wel omgeroepen en het perron dus op, waar we de eerstvolgende metro moesten laten schieten en ook de volgende maar heel nipt op geraakten. Bon, uiteindelijk er geraakt.
Meryl -
Niet lang gekeken om op tijd te zijn bij Marley. Maar had een band bij en klonk niet heel slecht. Veel energie ook.
Julian Marley 5
Een onderhoudende set in het zonnetje, maar het werd nooit heel spannend. Het hoogtepuntje was Jamming dus dan weet je dat hij het toch vooral van zijn vaders talent heeft. Al bij al erg gezapig.
Mononeon -
Niet lang gekeken, niet echt in de mood hiervoor.
Disiz 4
Dit optreden maar even gaan zien. Op zich best oké gespeeld en gezongen, maar man wat was dit tergend saai. Alle nummers leken op elkaar en het melige nam wel heel erg de bovenhand. Ik vond de zanger ook vrij arrogant.
Eten 10
Iets Senegalees, was echt goed.
Random band
In het terugwandelen naar Red Stage weerklonk Kingston Town ergens tussen de bomen door dankzij een coverband, die overal op de wei random miniconcerten gaf. Beste zanger van de dag.
Frenna 1
Tja, die dacht dat hij in de Carré stond. Om de 5 botten van nummer veranderen en met autotune, zou ik zelfs goed kunnen zingen. Snel weggegaan dus.
Sumac Dub -
Dubset met live viool, alleen was die nauwelijks te horen en was het ook veel te druk om even hard te gaan tegen de boxen. Dus vrij snel door.
Ghetts 7
Beste set van de dag. Heel goed begin, maar na double standards (nummer met Sampha) een vrij taai middenstuk met veel collabs, die van een bandje kwamen. Grime stuk op het einde ging weer hard en toch nog even gaan moshen samen met mijn beste maat.
Masego 5
Na dit energieke optreden weer naar de Red Stage om daar in slaap gewiegd te worden door Masego. Ik verwachtte er vrij veel van door de lovende commentaren op het forum rond deze artiest. Deze verwachtingen werden allesbehalve ingelost. Allemaal veel te afgelikt, de teksten waren zo oppervlakkig mogelijk en hij moest het vooral hebben van zijn uiterlijk en mooie lichaam showen om het publiek wakker te houden. Het geluid van de zang klonk eveneens niet top. Ook achteraf nergens lovende woorden gehoord van zij die ik kende die er waren. (Wat toch een relatief grote steekproef was). Zelfs de hit op het einde kon niet meer op heel veel gejuich rekenen.
Zaterdag
Nubya Garcia 6
Jazz-saxofoniste en band mochten de debatten openen op de prachtige Green Stage met het atomium dat mee en luisterend oor bood. Een zeer vermakelijke 20tal minuten, waarna we besloten om af te zakken naar de Red Stage.
Steel Pulse 7
Waar gisteren nog een serieus gebrek was aan de echte Couleur Café namen (daarover later meer) konden we vandaag naar deze veteranen van de reggae. Ze stonden met veel op het podium en het spelplezier spatte ervan af. Dit ging ook over op het publiek met als gevolg een heerlijk optreden dat meteen beter was dan alles de dag voordien.
Compota De Manana -
Het begon te gieten en mijn medekompanen hadden geen kawee mee, dus onder de bomen gaan schuilen zonder zicht op de muzikanten maar wel met op de achtergrond deze latin muziek. Echt niet mijn genre, dus ik vond het goed om even uit de regen te zitten en mijn rug en voeten wat rust te geven.
Ferre Gola 6
Toen het gedaan was met regenen naar de red stage gegaan en aangepikt voor nog een dik halfuur. Dit was echt een typische Afrikaanse show. Veel energie op het podium met heel veel dansers en gezellige muziek. Waar ik 2 jaar geleden de legende Fally Ipupa zag, was dit toch wel een pak minder indrukwekkend muzikaal gezien. Al was het wel even een tof tussendoortje.
Lila Iké 8
En toen was het weer tijd voor wat reggae. Deze vrouw had ook een goede band bij zich en daarnaast een klok van een stem. Ook de energie straalde af op het publiek, dat enthousiast meedanste, ondanks de smodderregen, die begon. In het begin klonk het spijtig genoeg nog iets te veel als een brei, waardoor de instrumenten moeilijk eruit te halen waren, maar ook dit verbeterde snel.
Eten
African bowl met kip, groenten en daarnaast een quesadilla met kip om te delen met mijn vriendin. Ook weer zeer lekker. Wel echt liggen schrokken, want de volgende must-see was al bezig.
Biga*Ranx 7
Iets te laat bij de Green Stage, die echt bomvol stond en op 1 ingang na was afgesloten. Gelukkig geraakten we via die kant wel nog makkelijk tot beneden. Deze man kan een stukje rappen hoor, wauw. Zijn drummer was ook echt heel goed. Ze brachten een soort van dub, waar hij dan (soms absurd snel) overheen rappte of zong.
Broederliefde 2 (voor de sfeer die ze in het publiek brachten)
Daarna even toilet bezocht en water gevuld en terug naar de Green Stage. Aangezien mijn vrienden vanvoor wilden staan bij Broederliefde. Ik ben samen met mijn vriendin op de trappen gaan zitten en tijdens het optreden onder de bomen (deze keer wel met zicht). Sfeer was er zeker bij dit optreden. Alleen snap ik niet waarom, wat een marteling was dit. We wilden liever naar huis gaan, maar onze verblijfplaats stond vanvoor in het publiek. Achja, toch getraind tegen Russische foltertechnieken voor wanneer ze hier binnen vallen en af en toe eens meegeschreeuwd met die domme teksten die ik nog ken van mijn vieftiende levensjaren.
Zondag
K´s Choice 6
Na twee dagen Couleur Café hadden mijn rug en voeten toch nog wat rust nodig. Wilde wat energie behouden voor de must-see´s van de dag, dus op de wei gelegd met Sam Bettens en co op de achtergrond. Ze hebben een paar toffe nummers, maar heel wereldschokkend was het ook niet. Dat laatste nummer was wel cool.
Na het optreden rond gewandeld op zoek naar ´Have a roll´, maar niet gevonden.
Mogwai 9
Wat een goed optreden! Het stond loeihard, maar toch was het geen brei aan geluid. Heel toonvast was de zanger niet, dus gelukkig zat er maar 1 nummer in waarbij hij dit ook effectief deed. Voor de rest knalden ze er lekker tegenaan met die geweldige uitbarstingen van hen. Spijtig dat het op een groot podium in de openlucht met verschrikkelijk publiek stond.
Interpol 6
Ze speelden niet slecht, maar het was allemaal wat monotoon. Geluid stond daarnaast ook niet helemaal top. Waardoor het een eerder saaie, weliswaar goed gespeelde, vertoning werd.
Gossip -
Na 3tal nummers gaan schuilen. Al gezegd wat ik vond, dus zal niet nog eens in herhaling vallen.
The Smashing Pumpkins 9
Ongeveer een 15tal minuten voor ze zouden beginnen naar voor gelopen en nog een heel goede plaats gevonden. Ik had me ingesteld op vergane glorie. Toen ze begonnen had ik al schrik dat het inderdaad op niets zou trekken, de bas stond belachelijk luid. De band en vooral Corgan waren niet te horen. Daarna werd het wel iets beter, waarbij Today al een vroege topper was, ondanks dat het ook hier nog niet top stond. Bij Tonight, tonight, dat (spijtig genoeg) iets anders gespeeld werd, klonkt het eindelijk volledig goed afgesteld en kon het helemaal losbarsten. Disarm, Mayonaise, 1979, Cherub Rock, Zero en dan vooral Bullet With Butterfly Wings dat fantastisch klonk. Wat een set uiteindelijk toch! Minpuntje voor het absurd slechte geluid de eerste 2 à 3 nummers en dat de schermen af moesten. De regen gaf het optreden een extra dimensie, maar we waren wel echt doorkleumd van de koude bij thuiskomst.
Algemeen Couleur:
-Zalig eten nog steeds: voor +-10 euro gigantisch bord rijst bvb.
-toffe sfeer altijd met vrienden
-de line up (vooral vrijdag) was echt te Pukkelpop geworden. Ipv reggae en afrikaanse muziek, hadden we nu popnamen als Masego, Tyla (wel cancel), Brihang en van die verschrikkelijke Nederpop als vervanging voor cancels. Deze nieuwe richting van boeken is ook terug te zien in het publiek. Veel meer jonge mensen (en dan heb ik het over 16jarigen), die vaak irritant zat waren. Hopelijk volgend jaar toch meer terug een echte couleur line up met Alpha Blondy, Tinariwen, Manu Chao...
Algemeen Liveislive
-leuk terrein met veel ruimte
-de karma kebab was lekker maar best weinig
-ik zou wel nooit +90 euro betalen in deze opzet (behalve voor een naam die ik echt heel graag zou willen zien). Als je een artiest niet wil zien, heb je niets anders te doen dan niksen. Zeker in de regen was dat toch wel een lange 2 uur tussen het eten en de pompoenen.
Onderweg naar huis na een avondje the Streets in de melkweg. Erg vermakelijke show, heerlijk Engelse sfeer, Skinner had er veel zin in en kreeg echt iedereen mee met aanstekelijk enthousiasme. Grote moshpits, een wall of life van voor tot achter en crowdsurfende Skinner. Lang geleden dat ik een concert meemaakte dat zo'n feest was.
Net terug van Paradiso: The Breeders en Lewsberg. Lewsberg een alleraardigst voorprogramma. Lekkere liedjes. Wat ruiger afgewisseld met rustig. De bassiste (?) van The Klittens / Real Farmer staand achter de drums. Kortom: heerlijk voorprogramma en ze hadden er zin in, want ze moesten tot stoppen gemaand worden.
The Breeders: altijd goed. Fantastische nummers, alleen Kim Deal was nogal aan het kloten met de techniek, waardoor de vaart af en toe uit de show wegviel. Maar goed de 23 nummers die ze dan speelden waren top!
The Breeders: altijd goed. Fantastische nummers, alleen Kim Deal was nogal aan het kloten met de techniek, waardoor de vaart af en toe uit de show wegviel. Maar goed de 23 nummers die ze dan speelden waren top!
Laatst bewerkt:
Wat was Alvvays leuk/goed/tof zeg in Paradiso vanavond! Geluid was perfect en publiek was erg enthousiast. Keek er eerlijk gezegd van op dat ze Paradiso uitverkopen, maar groter/bekender dan ik dacht blijkbaar en volledig terecht wat mij betreft!
Gisteravond Loyle Carner in Tivoli; wat een geweldige persoonlijkheid. Een charisma van heb ik jou daar, met rake teksten die écht over komen. Menig leeftijdgenoot naast me zien staan met tranen in de ogen. Tot zondag in de Klub C op Werchter! Gaat dat zien mensen!
