Indiaantje89 wrote:
sledgehammer wrote:
Als er twintig bands worden aangeboden aan een festival, die op zich allemaal de moeite waard zijn, en je hebt maar plaats voor vijf ervan, dan vind ik dat een organisatie wel degelijk positieve discriminatie toe mag passen bij het maken van de uiteindelijke keuze, door de voorkeur te geven aan acts die een relatieve minderheid vertegenwoordigen in de muziekscene. Dus bijvoorbeeld dat een metalfestival de voorkeur geeft aan een band met een of meer leden die een donkere huidskleur hebben, vrouw zijn of openlijk lgbt zijn. Want je kunt moeilijk ontkennen dat op het podium en in het publiek van metalfestivals over het algemeen wel wat meer diversiteit gewenst is. En dat zal voor veel andere muziekstromingen ook gelden, vermoed ik.
Maar er zijn meer minderheden dan meerderheden.. kijk maar naar Dekmantel, daar klagen ze al dat er te weinig Zuid-Amerikanen op het affiche staan.
Sorry maar ik vind het echt een enge gedachte als je “mensen” echt gaat bestempelen met huidskleur of geaardheid, afkomst of overige zaken. Als je plaats voor 5 boekingen hebt, dan boek je gewoon de beste 5 opties ongeacht wie/wat die persoon ook is.
Jouw denkfout is dat er (in de regel) een “beste” optie is. We praten hier over muziek, niet over een sportwedstrijd. Iedereen heeft weer een iets andere muzikale smaak. Wie gaat dan bepalen wat de “beste” optie is uit de vele aangeboden acts? De directeur of de boeker van het festival in zijn eentje? Dan krijg je dat elke twee of drie jaar weer dezelfde persoonlijke favorieten van de festivalorganisatie langskomen en andere acts geen kans krijgen (zoals dat een festival als FortaRock met slechts een twintigtal acts per jaar, al vele bands op herhaling heeft gehad waarvan ik weet of vermoed dat het persoonlijke favorieten zijn van de organisatoren). Dat moet je volgens mij ook niet willen.
Hoe moet een boeker sowieso gaan bepalen welke bands de “beste” liveshows hebben, als hij of zij een aantal acts krijgt aangeboden die ongeveer even duur zijn en volgens zijn/haar informatie ongeveer even populair zijn/evenveel publiek trekken/talentvol zijn? De wereld afreizen om ze allemaal zelf te gaan checken? Urenlang YouTube-filmpjes gaan bekijken en albums gaan beluisteren? En al zou de boeker daar tijd voor en zin in hebben, dan krijgen we dus weer het probleem dat de unieke smaak van 1 of 2 personen de gehele line-up gaat bepalen. Wat ik nu stel, is dat ik vind dat in plaats van een dobbelsteen op te gooien en zo steeds weer bij de zoveelste rock/metalband met vijf blanke, macho mannen met lange haren en gitaren uit te komen, een boeker af en toe best positieve discriminatie toe mag passen.
Kijk naar een band als Living Colour. Misschien zijn die in hun beginjaren dankzij positieve discriminatie wat sneller op een festival of op de radio terecht gekomen, in plaats van een even getalenteerde “blanke” rock/metalgroep. Dat is toch mooi, als er daardoor vervolgens eens een stevige rockband op het podium staat of op de radio gedraaid wordt die (naast prima muziek) een positieve voorbeeldfunctie vervult? Skunk Anansie en hun leadzangeres (donkere huidskleur, lgbt en vrouw in een pakketje) is een nog beter voorbeeld. Dan heb je meteen een hele groep jonge muziekliefhebbers uit “minderheden” in het publiek die gaan denken: “Hey, daar zou ik ook kunnen staan” en wellicht ook aan een muzikale loopbaan beginnen, terwijl ze dat anders wellicht niet zouden durven.
Als festivalboeker kun je aan zo’n ontwikkeling bijdragen door soms de voorkeur te geven aan een opkomende band die ook zo’n voorbeeldfunctie kan gaan vervullen op het vlak van de emancipatie van het festivalpubliek, vind ik dus. Maar als jij liever hebt dat voor altijd en eeuwig negentig procent van de optredende artiesten op rock- en metalfestivals blanke, macho mannen blijven, dan moet jij dat weten.