Mijn boekwerk:
Vrijdag
Telegram: Helaas maar twee nummers van gezien.
To Kill A King: Ik weet niet wat die te zoeken hebben om het hoofdpodium of op dit festival. Uit verveling de eerste 3 nummers bekeken maar met 3 gitaren op het podium weten ze nog rustige zeikmuziek te maken.
Cosmonauts: Eerste hoogtepunt van het festival. Heerlijke garage/psych rock in stage Three. Super podium trouwens.
Birth of Joy: Goed dat ik ochtends nog even op internet keek en zag dat Mø gecanceld had, dit werd nergens op het terrein gecommuniceerd ofzo. Lijkt mij best een gek gezicht als je op Mø zit te wachten en dit krijgt :’) Maar Birth of Joy verraste me wel, klonk simpel maar ook overtuigend goed.
Midlake: Stukje gezien vanaf een afstandje. De rustige muziek viel een beetje tegen op zo’n groot podium, vond het niet zo interessant dus heb het niet af gekeken. Op Werchter maar een 2e kans geven.
Eaux: Volgens mij heb ik de hele set gezien, kan me niet echt veel herinneren dus blijkbaar niet veel indruk op me gemaakt..
James Blake: Beetje zelfde verhaal als Midlake, snap niet zo goed waarom hij op MainStage staat en niet in een tent. Heb een stuk vanaf een afstandje bekeken, tussen mensen die allemaal moeilijk keken omdat het geluid zo hard stond. Ik vond het niet heel interessant dus ben maar eerder weg gegaan voor een mooi plekje in stage Two. (Ik heb verder ook niet zo’n speciale band met zijn muziek)
Interpol: Had een mooi plekje redelijk vooraan en daar vol genoten van een strak optreden van Interpol. Heb me wel geërgerd aan mensen in het publiek die een half uur te laat komen en denken dat ze een plekje vooraan gereserveerd hebben ofzo. Tuig.
Bombay Show Pig: Een beetje uitgerust in stage Five en gewacht op Bombay Show Pig. Ik had er wat meer van verwacht maar klonk wel opzicht oke.
Archie Bronson Outfit: Iets waar ik ook heel erg naar uit keek. En ze hebben zeker mijn verwachtingen waar gemaakt. Strakke set.
Hoogtepunt: Interpol, en de kapsalon van Sticky Fingers.
Zaterdag
Amatorski + I Am Oak: Van beide een klein stukje gezien. Vond het allebei een beetje saai zo op de vroege ochtend. Dus niet helemaal af gekeken.
The Bots: Om toch wat wakker te worden hier maar heen gegaan. Ik vond het niet heel speciaal, maar was wel gelijk wakker. Was ook wel leuk om te zien met hoeveel plezier die twee jonge gasten speelden.
PINS: Vervolgens naar PINS geweest, had van tevoren een paar nummers geluisterd en klonk wel oke. Maar het optreden vond ik echt heel vet, deed me af en toe denken aan Savages. Positief dus.
Mogwai: Wauw. Hard. Je gaat mij niet vertellen dat die zich netjes aan het geluidslimiet gehouden hebben. Mooiste moment van het festival meegemaakt; Mogwai fear Satan begonnen ze heel zacht en opeens uit het niets een explosie van geluid. Je zag echt een schrikreactie door de hele tent gaan en veel mensen grepen gelijk naar hun oren :’) Ik was blij met mijn oordoppen. Hoogepuntje.
Wild Beasts: Ook een zeer goede set, zat nog een beetje na te genieten van Mogwai dus in vergelijking was het iets minder. Daughters is echt een pracht nummer.
Miles Kane: Iets eerder weg gegaan bij Wild Beasts voor een plekje bij Miles. Vrolijke gast is het ook, weet precies hoe hij met het publiek moet omgaan en het plezier straalt er vanaf. En soms iets wat arrogant. Een soort blijere versie van Alex Turner. En heb van zijn set ook zeker genoten vooraan. Toch nog een beetje Rolling Stones meegemaakt op BKS met een stuk van Sympathy for the Devil tijdens Give Up. Was leuk.
Slowdive: En daarna weer terug gerent naar de muziektempel van vandaag; stage Two. En daar weer heerlijk verder zitten dromen op de relaxte shoegaze van Slowdive. Prachtige muziek om in op te gaan. When The Sun Hits, wauw.
The War on Drugs: En het verder dromen op goede muziek kon op MainStage weer verder gaan. Weer lekker zweverige muziek wat nog best goed werkte op het hoofdpodium vond ik.
together PANGEA: Na genoeg rustige muziek maar wat harders opgezocht. Was gelukkig iets eerder weg bij the war on drugs waardoor ik ze nog op heb zien komen. Ze kwamen op en zeiden vet zeurderig ’Hi guys, we’re the war on drugs’. Zegt gelijk wel dat deze gasten het allemaal niet zo serieus nemen :’) En dat hoor je wel terug in de muziek, lekker ruige simpele garage rock. Maar dan wel goed. Hoogtepunt was de crowdsurfende zanger en de met bier rond slingerende bassist bij het laatste nummer :’) Geniaal feest in stage Three.
Franz Ferdinand: Je kan eigenlijk wel verwachten wat ze gaan doen en dat doen ze ook precies. Ze zijn gemaakt voor op festivals. Heb weer erg genoten. Kippenvel momentje om het hele veld los te zien gaan bij Take Me Out. Gelukkig speelden ze een andere setlist dan vorige week in Paradiso.
Hoogtepunt: Mogwai en een Pulled Pork cheeseburger van Grill ‘n Smoke.
Zondag
Ik weet niet precies wat ik zondag ochtend had maar alles viel een beetje tegen en de keuzes vielen ook een beetje tegen. Ben begonnen bij
The Preatures maar ben daar na een tijdje weg gegaan en bij
Childhood gaan kijken. Jammergenoeg maar een nummer kunnen horen en dat klonk best lekker. Vervolgens bijna in slaap gevallen bij
RY X, misschien had ik dit verder op de dag leuker gevonden. Daarna weer twee keuzes en begonnen bij
Fucked Up, alleen door de naam had ik al hoge verwachtingen. Het begon wel grappig, zanger komt al zwaaiend om het de microfoon en doet na het eerste nummer gelijk zijn shirt uit en duikt half in het publiek. Maar vond het een beetje te erg eentonig geschreeuw, show was wel grappig. Toen nog een stukje
Truckfighters bekeken, of eigenlijk maar twee nummers. Baal ik ook wel van, had ook wel meer willen zien.
Elephant Stone: Had hoge verwachtingen hiervan, en vond het muziekaal ook prachtig. Vooral de stukken met de sitar. Alleen zijn stem viel mij een beetje tegen. Toch erg genoten van de vele instrumentale stukken. En best zin in het nieuwe album, de nieuwe songs klonken goed.
Rats on Rafts: Gelukkig nog meegekregen dat deze Cheatahs vervingen. Heb na Elephant Stone gehaast naar de tent om nog een stukje te kijken, vorige week in voorprogramma van Franz Ferdinand gezien en was instrumentaal echt goed. De stem van de zanger vind ik nog steeds een beetje raar. Top NL bandje.
The Horrors: Daarna weer terug naar stage Two voor nog een band waar ik erg naar uit keek. Jammer dat ze maar drie kwartier kregen. Erg genoten, ook de nieuwe nummers werken live erg goed.
The Notwist: Van deze band had ik dan weer niet heel hoge verwachtingen, heb een paar nummers beluisterd van het nieuwste album en vond het niet super interessant ofzo. Maar wauw wat heb ik genoten van hun liveshow. Prachtige gitaarmuziek gecombineerd met electronica. Ik weet verder niet zoveel te typen, heb een uur lang met open mond staan kijken naar deze geweldige licht en muziekshow.
Deap Valley: Ik kon hier gewoon met open mond verder kijken, maar dan misschien niet alleen voor de muziek. Beetje de female versie van de oude Black Keys. Was wel vermakelijk.
Fat White Family: Stage Three was alvast Fat White Family-proof gemaakt, alles was zo beplakt dat je nergens in kon klimmen. Ze hebben nogal een live reputatie namelijk. En wat een gekte op het podium. Iedereen had eerst even een wtfmomentje maar daarna ging het wel los. Ik heb mij zeker vermaakt hier.
Elbow: En als rustige afsluiter een plekje voor Elbow opgezocht. De albums vind ik snel saai worden maar deze show ging echt heel snel voorbij voor mijn idee. Guy heeft echt een onwijs prettige stem om naar te luisteren en ze hebben ook super mooie nummers die lekker werken op festivals. Alleen vond ik dat hij soms een beetje te erg probeerde met het publiek bezig te zijn. Maar relaxte afsluiter van een echt super festival.
Hoogtepunt: The Notwist.
Heb echt super veel gezien, voornamelijk ook kleine stukjes van bands. BKS mag echt trots zijn op zo'n prachtige locatie voor een festival en camping terrein. Eten was ook zoals verwacht goddelijk. Terrein was weer brandschoon, en een prima aantal mensen zo. En nu genoeg complimenten.
Vind het wel raar dat er nog 4 bands af hebben gezegd tijdens het festival. Ben wel benieuwd naar de redenen. Gelukkig hebben ze voor 3 nog vervanging kunnen regelen.
Volgend jaar The Strokes en ik ben blij. En meer Garage Rock/Punk mag ook.
