via nrc :
https://www.nrc.nl/nieuws/2017/06/01/het-pinkpop-publiek-geeft-energie-terug-10815153-a1561158
Leuk artikel over LIVE op Pinkpop...
LIVE, 5 juni, Pinkpop, Landgraaf.
Live: ‘Het Pinkpop-publiek geeft energie terug’
Pinkpop De Amerikaanse groep Live heeft een diepe band met Pinkpop. Op Pinkstermaandag staan ze voor de vijfde keer op het festival in het Limburgse Landgraaf.
Jan Vollaard 1 juni 2017
Zeven jaar duurde de periode waarin de bandleden van de Amerikaanse groep Live elkaar niet meer konden luchten of zien. Zanger Ed Kowalczyk ging solo, met medeneming van hits als ‘I Alone’ en ‘Overcome’. Gitarist Chad Taylor, bassist Patrick Dahlheimer en drummer Chad Gracey vulden het gat met een andere zanger. Ook zij speelden succesnummers als ‘Selling the Drama’ en ‘Lightining Crashes’, al vond Kowalczyk dat ze hem als voornaamste songschrijver toebehoorden. Geen van allen raakten ze aan het succes van de jaren 1989-2009, waarin ze wereldwijd meer dan twintig miljoen albums verkochten. In december vorig jaar kwam het bericht dat Live weer bij elkaar is in de oorspronkelijke bezetting.
Op de website freaks4live legt gitarist Chad Taylor uit hoe het zat met de breuk. „Als band zijn we niet anders dan een doorsnee familie. We kunnen uit elkaar groeien en heftige ruzie hebben. Een groots gebaar van vergeving liet oude wonden genezen. We hebben er hard aan gewerkt om nieuw vertrouwen in elkaar te kweken. De steun van onze fans heeft enorm geholpen.”
En daar zitten ze opeens weer vredig samen op de bank in een Amsterdams hotel, vers van de persconferentie waarop ze hun Pinkpop-optreden aankondigden. Ed Kowalczyk en Chad Taylor, broeders voor het leven. Ze verheugen zich op Pinkpop, het festival waarmee ze een warme band opbouwden sinds ze er in 1995 voor het eerst speelden. „Dat jaar was een gekkenhuis voor de band”, herinnert Kowalczyk zich. „Ons album Throwing Copper ging als een speer in Amerika en eigenlijk hadden we helemaal geen tijd om aan het buitenland te denken. Maar uit Holland kwamen berichten dat we in de hitparade stonden met ‘I Alone’ en ‘Selling the Drama’. Pinkpop was de aangewezen gelegenheid om te tonen dat we het clubcircuit ontgroeid waren en dat we een groot publiek in beweging konden brengen. Dat jaar zijn we praktisch zonder onderbreking op tournee geweest.
Wildste show
Voor Ed Kowalczyk waren die eerste grote festivaloptredens doorslaggevend bij het vinden van zijn draai als zanger en showman. „Het is één ding om in de opnamestudio een album te maken dat passie en vuur uitstraalt. Iets anders wordt het wanneer je dat energieniveau een uur lang zonder onderbreking vol moet houden, met een spanningsboog die zodanig opbouwt dat het publiek erin wordt meegesleept. Uit dat eerste Pinkpopjaar herinner ik me dat ik me in het slotnummer ‘White, Discussion’ zo liet ophitsten door de muziek dat ik compleet doordraaide. Ik kwam uitgeput en mentaal helemaal leeg van het podium. Later leerde ik mijn energie beter doseren. In die tijd hebben de mensen mijn wildste shows gezien.”
Met lichte afgunst stellen Taylor en Kowalczyk vast dat de Nederlandse rockchick Anouk zes keer op Pinkpop speelde, tegen de vier keer dat Live er eerder stond. In 1997 speelden ze tussen Osdorp Posse en Beck; in 2000 stonden ze boven Pearl Jam op het affiche. „Er was sprake van een lichte rivaliteit tussen onze bands”, zegt Kowalczyk. „Pearl Jam zou ons wel eens even laten zien dat ze eigenlijk ná ons hadden moeten spelen. Op het podium had Eddie Vedder een grappige oneliner in de microfoon geroepen: ‘We’re gonna see who gives the best Ed!’ In werkelijkheid waren we best collegiaal, en stonden de bandleden van Pearl Jam en Live aan de zijkant van het podium naar elkaars shows te kijken.”
Lees ook de vooruitblik van Pinkpop 2017.
Zijn groep heeft een diepe band met het Nederlandse publiek, zegt Kowalczyk. „Meer dan in andere Europese landen kregen we bij festivaloptredens onze teksten terug om de oren geslingerd. Vaak nog heel zuiver gezongen ook. Voor mij als songschrijver is dat een blijk van vertrouwen waar de glans nooit vanaf gaat. Het nummer ‘Overcome’ werd in Nederland vrijwel onmiddellijk na de aanslag op het World Trade Center opgepikt als een tribuut aan de slachtoffers van 9/11. Een van onze meest gedenkwaardige live-momenten hadden we op Pinkpop 2002, toen we eigenlijk onze toegift al gespeeld hadden en het publiek niet te houden was bij het slotapplaus. Toegiften bij festivalshows zijn toch al niet erg gebruikelijk, maar hier kwam de ontlading pas toen ‘Overcome’ er nog eens achteraan kwam. Ik denk dat werkelijk iedereen op het festivalterrein heeft meegezongen, zo intens en overweldigend klonk de respons. Als band is dat het mooiste wat je kan overkomen: een publiek dat niet aan je trekt maar dat juist energie teruggeeft.”
Snelkookpan
De ruzie binnen de band en de hereniging na de breuk riepen de vraag op waarom ze niet eerder een wat langere sabbatical hadden ingelast. Kowaczyk: „Als band zit je meer nog dan broers en zussen altijd bovenop elkaars lip. In de tourbus, in de studio, op weg naar optredens en festivals waar je speelt en daarna weer meteen vertrokken bent. In die gekmakende cyclus moest het wel een keer fout gaan. Terugkijkend op de jaren negentig stel ik vast dat we leefden in een snelkookpan, met heel veel goede bands die elkaar naar een hoger plan tilden. Nirvana, Smashing Pumpkins, Pearl Jam, Soundgarden en wij: het waren gloriedagen voor intense rock-’n-roll. Als band zijn we sterker uit de strijd gekomen. We werken weer aan nieuw materiaal. Op Pinkpop zullen we met heel veel genoegen al onze succesnummers uit de kast trekken. Ik geloof niet dat we daarom een oldies act zijn geworden. Bijna alles wat we in 1995 op Pinkpop speelden is nooit meer van onze setlist verdwenen. Misschien is het simpelweg tijdloze popmuziek.”