Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven. Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Denk dat er tout court wel nog plaats is voor minstens één The Cure-nummer in de lijst. Vraag is, wélk. Lovesong en Disintegration vind ik bv ook zo mooi.
Denk dat er tout court wel nog plaats is voor minstens één The Cure-nummer in de lijst. Vraag is, wélk. Lovesong en Disintegration vind ik bv ook zo mooi.
4 (-1). Tame Impala - Let it Happen (703ptn - 8nom)
Nog één nummer moesten we te weten komen die niet in de top drie is terecht gekomen. Deze 'Let it Happen' stond vorig jaar nog op de derde plaats na een opmars van vier plaatsen. Enkel in onze eerste editie stond het niet in de top tien, want toen stond het nog op plaats twintig. Concreet zien we dat we de nummer twee en drie van vorig jaar nu al gehad hebben. Amper acht nominaties voor deze positie is tevens indrukwekkend met een gemiddelde twaalfde plaats op deze lijsten. Deze 'Let it Happen' gaat over jezelf altijd terugvinden in deze wereld van chaos en al die dingen die om je heen gebeuren en het altijd buiten sluiten omdat je er geen deel van wilt uitmaken. Maar op een gegeven moment realiseer je je dat het meer energie kost om het buiten te sluiten dan om het te laten gebeuren en er deel van uit te maken.
3 (+18). The Smiths - There is a Light That Never Goes Out (737ptn - 9nom)
Wat was nu dat verdomde nummer dat nog moest komen waar niemand weet van leek te hebben, al noemde @Chimme de band al wel even. We zijn begonnen aan onze top drie met deze 'There is a Light That Never Goes Out'. In onze eerste drie edities stond het maar één keer in de top 100 en dat was nog op plaats 62. Drie jaar geleden kwam het dan terug bij de beste honderd platen op plaats 78. Na een tussenstop op 87 werd het dan vorig jaar plaats 21. De doorbraak in de lijst is nu helemaal compleet. Het nummer kwam in 1986 uit op het derde album van The Smiths, The Queen is Dead. Het kwam niet uit als single tot in 1992, vijf jaar na de split van de band. Dit was ter promotie van het compilatiealbum, ...Best II. Hoewel leadzanger Morrissey sceptisch was over het gebruik van gesynthetiseerde strijkers, bracht het gebrek aan een budget om een echt strijkersensemble in te huren en de tegenzin van de band om buitenstaanders toe te laten in het opnameproces hem op andere gedachten voor onder andere dit nummer.