De volgende band voelt compleet misplaatst op ons festival maar past er toch helemaal. Waarom wordt later pas duidelijk. ChatGPT stelde voor om wat mysterieuze teasers te schrijven en die uit te smeren over 5 dagen. Ik wilde hier echter niet de hele boel vol spammen, maar tegelijkertijd jullie dit stukje proza ook niet onthouden. Komt ie dan hè:
Niet alles hoeft zichtbaar te zijn om te voelen dat het er is.
Sommige dingen zie je pas als je stilstaat. Als je luistert.
Binnenkort opent er iets. Iets groots, maar kleinschalig.
Iets nieuws, maar doordrenkt van eeuwen.
Geen plek, maar een blik.
In het midden van het niets.
Of is het juist het middelpunt van alles?
Een naam die klinkt als controle, maar voelt als vrijheid.
Een lijn die zich sluit. Een cirkel zonder begin.
En ja, de eerste schaduw heeft een gezicht.
Eén naam. Eén vuur.
Je denkt dat je kijkt. Maar je wordt bekeken.
Je denkt dat jij kiest. Maar sommige dingen kiezen jou.
In de verte: het gebrul van wind, het gekraak van takken.
Een stem uit Kentucky. Hard en helder.
Panopticon komt. En daarmee begint het pas.
@Blommie @Yannick