De albums van 2014
- Onderwerp starter PwoperFish
- Startdatum
<div class="d4p-bbt-quote-title">Black Lies wrote:</div>
<div class=”d4p-bbt-quote-title”>PwoperFish wrote:</div>
1. Lost in the Dream – The War on Drugs
2. Shelter – Alcest
3. To Be Kind – Swans
Woew één van die drie komt ook in mijn jaartop-3. Andere twee platen zijn ook zeer goed en halen de top 20 ook wel.
Oehhh… spannend. Welke zal dat toch zijn
Hahah hij stond eerst nog op plek 10 zag ik
Maar ik kan bij jou ook wel een gok doen. Rival Sons -> Royal Blood -> War on Drugs -> Paolo Nutini -> Foo Fighters ?
Ik denk dat The War on Drugs een heel terechte nummer één is. Een breed publiek aanspreken en toch interessant/stijlbehoudend zijn is misschien wel de knapste eigenschap die een artiest op plaat kan hebben. Verder vind ik Lobi da Basi een hele puike plaat, zeker t.o.v. van al het andere Nederlandse. nr. 2 is misschien wat overdreven maar dat is natuurlijk ook omdat het een Nederlands tijdschrift is(de OOR). Een top 10 notatie kan ik heel goed begrijpen, al haalt hij het bij mij niet, aangezien het compleet niet mijn stijl is. Ik moet zeggen dat ik niet onaangenaam verrast ben door de OOR.
War on Drugs review -> Lost in the Dream
Eigenlijk kun je de albumnaam als hoofdzin nemen voor deze review. Dat is namelijk precies wat het is. Kudos voor The War on Drugs dat ze in elk geval zelfkennis hebben.
Vorig werk: Geen idee, ken niks anders van de war on drugs.
Instrumentatie: Ja:
Gitaar: Gitarist doet eigenlijk steeds hetzelfde, beetje sloom en dromerig spelen
Drums: Het ritme is telkens hetzelfde
De rest: Doet ook nog mee
Waarschijnlijk wel leuk om dit op te zetten als je op vakantie bent en aan het zwembad ligt -> je hoeft niet echt op te letten wat er gebeurt, want er gebeurt niet zo veel. Vocaal en instrumenteel blijft het allemaal een beetje hetzelfde. En als je dan eens wakker schrikt bij een minder luid nummer zoals afsluiter In Reverse, hoef je nog steeds niet echt na te denken want de drums beginnen op een bepaald moment weer met hetzelfde ritme en je kunt weer verder slapen.
Maar wat nou als je niet ligt te slapen aan het zwembad? Dan merk je dat het allemaal maar wat karig is. Dan ga je letten op de gitarist die af en toe interessante stukjes speelt, maar veel vaker wat minder interessante stukjes speelt. Omdat het allemaal nog best prima zelfs hypnotiserend klinkt vergeet je dit natuurlijk.
Als singlemuziek is het wel weer een uitstekende plaat. Wat dat betreft doet 3FM toch nog iets goed; de eerste 4 minuten van Under the Pressure op de radio draaien. Dan heb je namelijk wel het beste van het album gehad en de tweede helft van het nummer is toch al niet zo sterk meer.
Misschien spelen ze nog wel een biercommercial in, dat zou erg gaaf zijn.
Het is met deze band toch wel een beetje net als Pharrell Williams. Je houdt ervan of je haat het en er is niet echt een middenweg. Ik zit toch nog wat in het midden, maar
Dus ik rate 2,8/8
Tldr-versie: Best wel prima muziek om op de achtergrond te horen.
en dat was het einde van deze fantastische review
Eigenlijk kun je de albumnaam als hoofdzin nemen voor deze review. Dat is namelijk precies wat het is. Kudos voor The War on Drugs dat ze in elk geval zelfkennis hebben.
Vorig werk: Geen idee, ken niks anders van de war on drugs.
Instrumentatie: Ja:
Gitaar: Gitarist doet eigenlijk steeds hetzelfde, beetje sloom en dromerig spelen
Drums: Het ritme is telkens hetzelfde
De rest: Doet ook nog mee
Waarschijnlijk wel leuk om dit op te zetten als je op vakantie bent en aan het zwembad ligt -> je hoeft niet echt op te letten wat er gebeurt, want er gebeurt niet zo veel. Vocaal en instrumenteel blijft het allemaal een beetje hetzelfde. En als je dan eens wakker schrikt bij een minder luid nummer zoals afsluiter In Reverse, hoef je nog steeds niet echt na te denken want de drums beginnen op een bepaald moment weer met hetzelfde ritme en je kunt weer verder slapen.
Maar wat nou als je niet ligt te slapen aan het zwembad? Dan merk je dat het allemaal maar wat karig is. Dan ga je letten op de gitarist die af en toe interessante stukjes speelt, maar veel vaker wat minder interessante stukjes speelt. Omdat het allemaal nog best prima zelfs hypnotiserend klinkt vergeet je dit natuurlijk.
Als singlemuziek is het wel weer een uitstekende plaat. Wat dat betreft doet 3FM toch nog iets goed; de eerste 4 minuten van Under the Pressure op de radio draaien. Dan heb je namelijk wel het beste van het album gehad en de tweede helft van het nummer is toch al niet zo sterk meer.
Misschien spelen ze nog wel een biercommercial in, dat zou erg gaaf zijn.
Het is met deze band toch wel een beetje net als Pharrell Williams. Je houdt ervan of je haat het en er is niet echt een middenweg. Ik zit toch nog wat in het midden, maar
Dus ik rate 2,8/8
Tldr-versie: Best wel prima muziek om op de achtergrond te horen.
en dat was het einde van deze fantastische review
Bij deze comment van de dag. Ik moest even lachen.
Ik snap de mening wel enigszins. Technisch is het niet allemaal geweldig, maar ik denk dat je een plaat nooit helemaal op techniek kunt beoordelen. De accoordenschema's op Lost in the Dream zijn soms redelijk uitgekiend. Met de productie is niks mis en herhaling/terugkerende motieven is vaak ook wat artiesten groot maakt. Over de dynamiek is beter nagedacht dan het merendeel uit jou en mijn eindejaarslijstje. Buiten dat is het gewoon een plaat die mij, en met mij vele anderen erg pakt. Dat is vaak niet in muzikale termen te vatten, al wil dynamiek en kleurklank(productie) vaak wel wat zeggen. Ik snap dat de plaat je niet aanspreekt, mijn favoriet is het ook niet, maar er valt toch wat meer over te zeggen denk ik.
Mag ik trouwens vragen waar de score 2.8/8 vandaan komt
?(puur uit interesse) of was het gewoon voor de trolls?Edit: ik vraag me trouwens af of de hele review een troll is of niet
Hahah. Ik vond het een vrij goed album, maar zeker niet het beste wat er in 2014 verschenen is. Een 5 of 6 zou ik het geven. Ik had een tijdje wel het idee dat Red Eyes, Under the Pressure en Ocean Between the Waves gave singles waren, maar die klinken eigenlijk ook allemaal een beetje hetzelfde. Al met al dus vrij middelmatig voor mij. Er zijn slechtere albums dit jaar, zeker, maar ook veel betere. Gewoon opvallend dat iedereen het heel fantastisch blijkt te vinden en zo bijzonder is het naar mijn mening nou ook weer niet .
Uiteraard heeft hij een prachtig nummer over TWoD geschreven, hahah.
. Uiteraard heeft hij een prachtig nummer over TWoD geschreven, hahah.
Het is inderdaad een album dat redelijk naar de achtergrond verdwijnt, maar steeds als ik het album luister schrik ik 'wakker' op een ander moment en is t enige wat ik denk 'jezus wat goed.' Het is een album waar je je echt in kan verliezen. Trouwens ook een heerlijke plaat als je in je eentje in de auto zit, al is dromen dan niet heel verstandig
Daarnaast kijk ik nooit echt naar of het moeilijk geschreven is of dat er alleen maar herhaling in zit. Als ik er graag naar luister vind ik het een goed album en naar dit album van The War On Drugs luister ik heel graag! Het is een beetje een beperkte insteek, maar daardoor is het wel het album dat ik(!) het beste vind en niet het album dat de critici het beste moet vinden, omdat het oh zo geniale akkoordenschema's, zanglijnen en weet ik niet wat heeft.
Het is met deze band toch wel een beetje net als Pharrell Williams. Je houdt ervan of je haat het en er is niet echt een middenweg. Ik zit toch nog wat in het midden, maar
Dus ik rate 2,8/8
hehehehe, I like.
Daarnaast kijk ik nooit echt naar of het moeilijk geschreven is of dat er alleen maar herhaling in zit. Als ik er graag naar luister vind ik het een goed album en naar dit album van The War On Drugs luister ik heel graag! Het is een beetje een beperkte insteek, maar daardoor is het wel het album dat ik(!) het beste vind en niet het album dat de critici het beste moet vinden, omdat het oh zo geniale akkoordenschema's, zanglijnen en weet ik niet wat heeft.
Het is met deze band toch wel een beetje net als Pharrell Williams. Je houdt ervan of je haat het en er is niet echt een middenweg. Ik zit toch nog wat in het midden, maar
Dus ik rate 2,8/8
hehehehe, I like.
Ik wil niet te ver vooruit lopen maar met Panda Bear - Panda Bear Meets the Grim Reaper heb ik alweer mogelijk lijstjes materiaal voor 2015. En misschien Viet Cong ook wel.
Binnenkort maar even een nieuw topic openen voor 2015.
Binnenkort maar even een nieuw topic openen voor 2015.
Het zal geen verrassing zijn: Ty Segall-nieuws. Januari komend jaar brengt hij een EP uit(4 tracks): Mr. Face. Worden uitgegeven op 2 stuks 7'' vinyl in rood en blauw. Het is/zijn dan ook 'the first playable 3D glasses'. Jack White is blijkbaar jaloers .
.
http://www.youtube.com/watch?v=r5GCn1BKkxg
Mooie nieuwe single van Death Grips! Zou ook wel typisch zijn als ze Jenny Death nog dit jaar droppen.
Mooie nieuwe single van Death Grips! Zou ook wel typisch zijn als ze Jenny Death nog dit jaar droppen.
En dan uiteindelijk gewoon bij elkaar blijven, stelletje aandachtshoeren :lol:, goeie track inderdaad. Ik ben opzich toch wel benieuwd naar de tweede helft.
