Nou de toppers
1. Damien Rice
2. Muse
3. Florence + the Machine
4. James Bay (verrassing voor mezelf ook)
5. Kasabian
Verder ook genoten van Death Cab, War On Drugs, Gallagher, Counting Crows, Kravitz (klein stukkie maar gezien, want Damien Rice), Royal Blood
Beter dan verwacht: Script, Mumford & Sons, Leon Bridges - maar het blijft muziek waar ik na een kwartier wel genoeg van heb -, Last Internationale, FIDLAR
Verder gewoon leuk om mee te pikken: Blaudzun, St. Paul & the Broken Bones, Lonely the Brave, Tove Lo, Gavin James, Prodigy, Jeugd
Tegenvallers: Hozier, vond het zeer vlakjes en niet heel inspiratievol
Pharrel, had niet verwacht weggeblazen te worden door zijn zang, zeker niet, maar had gehoopt dat de show er omheen de moeite zou zijn. Dat was ie niet.
Elbow, een veel en veel te harde bas, al scheen dat aan mijn plek te liggen. Verder werden bijna alle nummers op dezelfde manier opgerekt en opgerekt en opgerekt tot vervelens aan toe. Bij sommige nummers werkt dat geweldig, maar als je dat anderhalfuur lang doet, dan verlies je me een beetje.
Years & Years, het geluid was gewoon slecht tot de laatste twee nummers. Had medelijden met dat jochie.
Helaas gemist: Alabama Shakes, Dotan (gezien de prestaties van Hozier en vrienden wel over Dotan te spreken waren), Seinabo Sey, Die Antwoord