Toch altijd grappig om te zien hoe hoogtepunten voor de één juist dieptepunten voor de ander kunnen zijn en andersom
Mijn lijstje met pluspunten en minpunten:
Plus:
1. Damien Rice - fantastisch wat die man kan met zo weinig middelen
2. Muse - de enige échte headliner van het festival en helemaal waargemaakt
3. Elbow - al zo vaak gezien en het blijft steeds hetzelfde, maar ik blijf het ook goed vinden
4. CC Smugglers - misschien een beetje plat, maar ze brachten een goed begin van de zaterdag na een mindere vrijdag
5. Fink - die man is gewoon geniaal, daar had ik nog wel een uurtje in KlubSauna voor over
6. Mumford & Sons - vooral omdat ik vooraf verwachtte dat ze me, net als de vorige keer, tegen zouden vallen
7. Balthazar - waardige vervangers voor Ben Howard (hoewel ik ze het liefst allebei had gezien)
8. Royal Blood - gewoon goed
Min:
1. Het afzeggen van de Foo Fighters
2. De communicatie op de vrijdag: eerst waren we een uur te vroeg voor LTV, daarna heb ik DCFC gemist doordat John Newman klaar stond toen ik de tent binnenging en ik daar GEEN zin in had.
3. 5 euro betalen om op een Dixi te mogen schijten (camping C2!)
(dat de eerste drie niet-muzikaal zijn, zegt wel wat over de gehele kwaliteit)
4. Lonely The Brave - ik wist niet dat die zanger zo autistisch was, maar ik kon er niet naar kijken. Zeker niet na een uur wachten
5. The Chemical Brothers - ik ga niet naar een live-festival om urenlang naar een video zonder hoogtepunten te kijken
6. Faith No More - totaal niet mijn ding en op geen enkele wijze een waardige vervanger voor de Foo's
Overige dingen die ik gezien heb, maar die niet heel positief of negatief opvielen en eigenlijk dicht bij de verwachting bleven:
St. Paul & the Broken Bones - Goed optreden, wat een strot!
Eagles of Death Metal - Niet bijzonder goed, wel vermakelijk
Damian Marley - Redde zijn show met wat nummers van zijn vader, verder weinig indrukwekkend
Of Monsters and Men - positieve verrassing, hielden zich goed staande op het hoofdpodium
Pharell Williams - voldeed precies aan verwachtingen, helaas waren die niet hoog
Other Lives - lekker wegdromen
Tallest Man On Earth - niet mijn ding, ging liever in het gras liggen
Hozier - wachten op zijn hitje en er dan achter komen dat dat ook geen festivalknaller is. Deed het verder niet onaardig
The War On Drugs - was vooraf een gehoopt hoogtepunt, maar main stage was veel te groot voor ze. Misschien de volgende keer een herkansing en verder naar voren gaan staan.
Noel Gallagher - ik vind het leuk, maar het is precies wat je verwacht
Lenny Kravitz - ik was er niet rauwig om dat ik besloten had naar Damien Rice te gaan
Prodigy - als je even stilstond besefte je dat het eigenlijk best waardeloos was, dus springen als een gek!
Red Fang - niet mijn ding, zo gezien
Leon Bridges - leuk, maar een beetje saai
Blaudzun - publiek was zeer lam en de tent erg warm
Catfish and the Bottleman - ik hoopte er meer van, vond het wat rommelig allemaal. Hopelijk leren ze nog wat bij, want zit wel potentie in
The Vaccines - Stiekem toch best veel aanstekelijke liedjes, maar ze zijn nog lang niet waar bijv. een Franz Ferdinand is
The Script - Alleen maar hits! Toch knap voor zo'n vreselijk gelikte band
Kasabian - Ik snap echt de headlinerwaardigheid van deze band niet. Ze doen niks verkeerd, maar het zijn gewoon saaie gasten met veel mwah-mwah-net-niet nummers. Maar ik had ook niet anders verwacht