Aardige Column in Spitsnieuws vanmorgen over Pinkpop en The Rolling Stones:
http://www.spitsnieuws.nl/archives/entertainment/2014/03/muziekcolumn-toneelstukje
Mick Jagger en Jan Smeets tijdens Pinkpop 1979. Jagger besloot op het laatste moment een optreden te cancelen.
Muziekcolumn: Toneelstukje
Onder festivalvolgers gaat het weken over bijna niets anders: The Rolling Stones op Pinkpop. Woensdagochtend kwam er na lang speculeren eindelijk witte rook uit kamp Jagger en een paar uur later bevestigde Jan Smeets het met een leuk toneelstukje bij de jaarlijkse perspresentatie in Paradiso. De festivalbaas deed met een komische act of hij pas ter plekke op het podium, met een oude telefoon, bevestiging kreeg dat het écht zo was 'en het is pas waar, als u het hier gehoord heeft.'
Leuk gedaan, natuurlijk. Zoals het ook grappig was dat iemand uit de festivalorganisatie, maanden geleden al, na een biertje te veel in de Ziggo Dome zijn mond voorbij praatte tegen een journalist van de Volkskrant: 'Niet verder vertellen, hoor, maar we zijn dus gewoon bezig met de Stones!' Hij vertelde het verder. Geinig was ook een nep-advertentie in februari in het Algemeen Dagblad, met festivallogo en al, verzonnen door de redactie van de krant zelf: 'The Stones komen, als Mick het wil.' Smeets en de zijnen hadden er niks mee te maken en waren *onaangenaam verrast* door de actie. Maar het ging er wél weer even over.
En in deze krant was woensdagochtend nog uit de mond van Smeets zélf opgetekend dat Pinkpop echt geen idee had wanneer The Stones hun definitieve 'ja' of 'nee' zouden geven. Wat een prachtige timing dat ze dan uitgerekend op de dag van de perspresentatie de knoop doorhakken en hun hele tourschema bekend maken. Nu we toch bezig zijn: was die presentatie vroeger niet altijd al in februari? Heeft Pinkpop soms netjes op The Stones gewacht in plaats van andersom?
Het zou kunnen dat het écht allemaal toeval is. Loslippige medewerkers, creatieve journalisten en Mick Jagger die woensdag oprecht wakker werd met de gedachte: ik heb nog wat goed te maken bij die oude baas, dus ik zal hem eens verrassen! Eigenlijk zou het veel leuker zijn, als het allemaal gewoon één groot toneelstuk is. Niks mis mee; het zou zelfs ronduit briljant zijn. Je vraagt je in dat geval af waarom niet álle festivals er zo'n geniale marketingstrategie op na houden. Leuk voor al die artiesten die steeds weer genoemd worden, het festivalpubliek geniet van de voorpret en de media hebben maandenlang iets om over te schrijven. En laten we niet vergeten: na al dat gespeculeer, gedoe, zogenaamd nieuws lekken en dan weer alles ontkennen, komen die Rolling Stones gewoon mooi wél. Daar mag best een ingewikkeld toneelstukje aan vooraf gaan.
Maar echt realistisch gokken kan nu nog niet. 
