Vergeet Deerhunter - Why Hasn't Everything Already Disappeared? niet.
Tijdens mijn eerste luisterbeurt viel dit album mij het een beetje tegen. Maar na een paar keer meer luisteren bevalt het mij steeds beter, eigenlijk hetzelfde wat ik had bij Fading Frontier. Death In Midsummer, hun eerste single en ook de opener van het album blijft mijn favoriet. No One’s Sleeping heeft een fijne opbouw en wordt naar het einde toe ook goed. Greenpoint Gothic, Détourment en Tarnung voelen een beetje aan als instrumentale opvullers op een album wat toch al erg kort is (36 minuten). Al vind ik Greenpoint Gothic wel fijn klinken trouwens, beetje krautrock achtig. Verdere favorietjes zijn What Happens to People, en Nocturne(!). Al met al een album met wat meer ‘pop’ nummers zoals ze op Fading Frontier ook te vinden waren, met af en toe nog het experimentele van Deerhunter er tussen door.
Ik kan mij herinneren dat er erg goed gereageerd werd op de live uitvoering van de nieuwe nummers tijdens de vorige tour. Jammer dat ik die gemist heb, hopelijk dit jaar een herkansing.