De albums van 2019
- Onderwerp starter PwoperFish
- Startdatum
Eerste twee aanraders van mij van deze release vrijdag:
MONO - Nowhere Now Here [Post-Rock]
Julia Kent - Temporal [Ambient / Modern Classical]
MONO levert een erg goed post-rock album af. Geen album die vol staat met standaard post-rock 101 nummers, maar op het album is ook ruimte voor wat rustigere stukken. Elk nummer dat eindigt met een muur van geluid wordt opgevolgd met een ‘rustiger’ nummer. Dat houdt het album wel mooi in balans. Ze hebben voor het eerst ook een nummer met vocals (Breathe), maar dat is voor mij gelijk ook het minste nummer op het album. Hoogtepuntjes zijn Nowhere Now Here en Sorrow.
Het album van Julia Kent heb ik opgezet zonder enig idee wat ik daar van kon verwachten maar die blies mij gelijk weg met de eerste twee nummers van het album. Erg intense nummers, alsof je je opeens in een intense film bevindt. Julia Kent speelt cello onderbouwd met herhalende tonen van violen, electronica en weet ik veel wat allemaal. Na de eerste twee nummers zakte het album wel wat in, maar evengoed een fijne verrassing dit. Julia ze was ook nog bandlid van Antony and the Johnsons kwam ik net achter.
MONO - Nowhere Now Here [Post-Rock]
Julia Kent - Temporal [Ambient / Modern Classical]
MONO levert een erg goed post-rock album af. Geen album die vol staat met standaard post-rock 101 nummers, maar op het album is ook ruimte voor wat rustigere stukken. Elk nummer dat eindigt met een muur van geluid wordt opgevolgd met een ‘rustiger’ nummer. Dat houdt het album wel mooi in balans. Ze hebben voor het eerst ook een nummer met vocals (Breathe), maar dat is voor mij gelijk ook het minste nummer op het album. Hoogtepuntjes zijn Nowhere Now Here en Sorrow.
Het album van Julia Kent heb ik opgezet zonder enig idee wat ik daar van kon verwachten maar die blies mij gelijk weg met de eerste twee nummers van het album. Erg intense nummers, alsof je je opeens in een intense film bevindt. Julia Kent speelt cello onderbouwd met herhalende tonen van violen, electronica en weet ik veel wat allemaal. Na de eerste twee nummers zakte het album wel wat in, maar evengoed een fijne verrassing dit. Julia ze was ook nog bandlid van Antony and the Johnsons kwam ik net achter.
Yep, eens. Heb 'm ook al opgehad vandaag, heerlijke plaat. @black-lies, eentje voor jou jonguh.
Balthazar tevens opgehad, luistert goed weg maar is beduidend minder dan Thin Walls. Verder nog BMTH beluisterd.. Wat is er in godsnaam met die band gebeurd?? Zo slecht, wtf. Op sommige momenten doen ze me denken aan Twenty One Pilots, waarmee ik vooral wil aanduiden hoe soft hun sound is op de plaat om nog maar te zwijgen van de geforceerde elektronische invloeden die worden gebruikt. Weg met metalcore en hallo electropop/poprock.. Sheesh, wat een onding (al is Mantra wel een vet nummer tho).
Vind je niet dat je nu heel erg t album beoordeeld op wat het niet is? Ik had liever ook snoeiharde metalcore gehad maar vind dat ze wat ze doen opzich nog wel goed doen, al is t af en toe wat geforceerd idd en maken ze wat missers?
Geen idee. Ik vind een geforceerde truc om nog een breder publiek aan te spreken dan dat het van een artistiek punt (zie recente AM) komt met een resolute keuze tot stijlbreuk. De cliché elektronische invloeden (om nog maar te zwijgen van de trap beats) zijn op het niveau van Imagine Dragons en dan laten we er de corny/vlakke lyrics er nog buiten. Als we het album dan toch moeten bekijken los van de bands discografie, zou je dan zelf vinden dat dit een goed electro poprock album is? Dit doet me denken aan die laatste van Fall Out Boy met die dubstep invloeden..
Ik snap dat Sykes geen goesting meer had om dit soort muziek te blijven maken, terecht ook want wat voor zin heeft 't om muzikant te blijven als je niet meer houdt wat je maakt? Dat en zijn wisselvallige stem zullen best grote factoren zijn geweest in het willen wegstappen van het metalcore-genre. Betekent wel dat je als knaap die uitgroeide tot een man die het genre ontsteeg een stevige sneer uitdeelt aan de day ones, zie bv. de tekst van 'heavy metal'. Nee, eigenlijk is geen sneer, het is een regelrechte "fuck you".
Je lijkt 't ook een beetje te horen dat Sykes zijn overtuiging weer heeft gevonden in zijn nummers, wat goed is. Sykes kan dan wel veel heuse plannen hebben gehad voor dit album (zie de feature met Grimes die wel oké was, hoi Babymetal-invloed!) maar dat betekent niet dat de uitwerking daarom ook goed is. De plaat klinkt gewoon repetitief en ondermaats.
Ik ben echt wel weggeblazen door die van Indian Askin en FIDLAR. Beide zeer sterke albums afgeleverd. Another Round van Indian Askin is echt een voortzetting van Sea of Ethanol maar dan nog wat beter uitgewerkt. De sound wordt sterker, meer eigen terwijl het op geen moment inkakt. Ze houden hun muziek afwisselend en daarmee heel interessant. Deze gaat veel op repeat.
Ik kende van FIDLAR eigenlijk alleen maar voor uitgestuurde single Can't You See. Dat het vanaf moment een er zo inknalt had ik dus niet verwacht. Sommige momenten van het album zijn catchy en andere weer echte rammers. Staat trouwens ook een leuk duet op met K.Flay.
Ik vond Fever - Balthazar ook goed maar niet wat ik ervan verwachte. Leuke nummers maar af en toe voor mij ook wel een beduidend minder nummer ertussen. Zoals Wrong Vibration en Phone Number. Misschien komt het nog dat ik hieraan verslaafd wordt maar ik vind hem wel echt minder dan bovenste 2.
Ik ben nu Rival Sons aan het luisteren. Precies zoals verwacht een lekker stevig niet memorabel rock album. Wel veel leuke bluesinvloeden.
Voor de rest nog tijd maken.
Ik kende van FIDLAR eigenlijk alleen maar voor uitgestuurde single Can't You See. Dat het vanaf moment een er zo inknalt had ik dus niet verwacht. Sommige momenten van het album zijn catchy en andere weer echte rammers. Staat trouwens ook een leuk duet op met K.Flay.
Ik vond Fever - Balthazar ook goed maar niet wat ik ervan verwachte. Leuke nummers maar af en toe voor mij ook wel een beduidend minder nummer ertussen. Zoals Wrong Vibration en Phone Number. Misschien komt het nog dat ik hieraan verslaafd wordt maar ik vind hem wel echt minder dan bovenste 2.
Ik ben nu Rival Sons aan het luisteren. Precies zoals verwacht een lekker stevig niet memorabel rock album. Wel veel leuke bluesinvloeden.
Voor de rest nog tijd maken.
Ook ik heb Fidlar en Balthazar gecheckt.
Die eerste is altijd een bandje geweest met leuke liveshows met verschillende liedjes die ik echt als hedendaagse classics in hun genre zie. Maar dat vorige album had ook echt wat overbodige liedjes. Nu wil ik niet zeggen dat die op Almost Free niet aanwezig zijn maar over zijn geheel valt deze plaat wat beter in elkaar. Openingstrack Get Off My Rock doet erg denken aan Beastie Boys, Flake had zo op het laatste album van Liam Gallagher kunnen staan en Alcohol had een plekje op hun debuut verdiend. Vocaal en instrumentaal zal het nooit de beste band worden maar elke track heeft wel een rifje of hook die blijft hangen. Prima album!
Balthazar deel ik de mening van Brian. Het luistert stuk voor stuk prima weg maar na een half uur is het toch allemaal wel veel van hetzelfde. Thin Walls was een stuk diverse waarbij niet elke keer het zelfde truckje uit de kast werd getrokken. Dit is kabbelt maar een beetje aan... dit nieuwe album doet mij snel verlangen naar hun vorige werk.
Up Next:
Malibu Ken
Phoebe Bridges en Conor Oberest hebben een nieuwe plaat.
Verder leuke nieuwe singles van Vampire Weekend, Ryan Adams en Samm Henshaw feat EARTHGANG.
Die nieuwe van Foals is een beetje underwhelming. De vorige eerste singles waren een stuk overtuigender.
Die eerste is altijd een bandje geweest met leuke liveshows met verschillende liedjes die ik echt als hedendaagse classics in hun genre zie. Maar dat vorige album had ook echt wat overbodige liedjes. Nu wil ik niet zeggen dat die op Almost Free niet aanwezig zijn maar over zijn geheel valt deze plaat wat beter in elkaar. Openingstrack Get Off My Rock doet erg denken aan Beastie Boys, Flake had zo op het laatste album van Liam Gallagher kunnen staan en Alcohol had een plekje op hun debuut verdiend. Vocaal en instrumentaal zal het nooit de beste band worden maar elke track heeft wel een rifje of hook die blijft hangen. Prima album!
Balthazar deel ik de mening van Brian. Het luistert stuk voor stuk prima weg maar na een half uur is het toch allemaal wel veel van hetzelfde. Thin Walls was een stuk diverse waarbij niet elke keer het zelfde truckje uit de kast werd getrokken. Dit is kabbelt maar een beetje aan... dit nieuwe album doet mij snel verlangen naar hun vorige werk.
Up Next:
Malibu Ken
Phoebe Bridges en Conor Oberest hebben een nieuwe plaat.
Verder leuke nieuwe singles van Vampire Weekend, Ryan Adams en Samm Henshaw feat EARTHGANG.
Die nieuwe van Foals is een beetje underwhelming. De vorige eerste singles waren een stuk overtuigender.
Vandaag even Balthazar en Indian Askin op vinyl gehaald.
Misschien ben ik niet helemaal objectief (ben al lang een groot fan) maar ik vind de nieuwe Balthazar echt geweldig. Wat mij betreft ook een echte nieuwe stap ten opzichte van Thin Walls. Het klinkt allemaal wat losser en meer dansbaar. Het openingstrio met Fever, Changes en Wrong Faces is echt heel goed. De invloed van de solo-projecten is hier en daar wel terug te horen, maar nog steeds heeft het ook de typische Balthazar-sound. Een spannende, sexy plaat waar ik zeker verslaafd aan zal blijven.
Ook over de nieuwe Indian Askin ben ik zeer enthousiast. Net als op het debuut zijn het toffe, interessante nummers. Opnieuw ook referenties naar alcohol-gebruik en depressie, maar toch is het zeker geen deprimerende plaat geworden. I Know How To Party, Wheels en het werkelijk prachtige I Feel Something komen goed binnen bij mij. Wat mij betreft misschien wel de beste Nederlandse band op dit moment (ja ik weet dat De Staat ook heel goed is, maar Indian Askin voel ik meer).
Buiten de muziek zijn beide LP's ook qua hoezen mooie toevoegingen voor mijn collectie
Misschien ben ik niet helemaal objectief (ben al lang een groot fan) maar ik vind de nieuwe Balthazar echt geweldig. Wat mij betreft ook een echte nieuwe stap ten opzichte van Thin Walls. Het klinkt allemaal wat losser en meer dansbaar. Het openingstrio met Fever, Changes en Wrong Faces is echt heel goed. De invloed van de solo-projecten is hier en daar wel terug te horen, maar nog steeds heeft het ook de typische Balthazar-sound. Een spannende, sexy plaat waar ik zeker verslaafd aan zal blijven.
Ook over de nieuwe Indian Askin ben ik zeer enthousiast. Net als op het debuut zijn het toffe, interessante nummers. Opnieuw ook referenties naar alcohol-gebruik en depressie, maar toch is het zeker geen deprimerende plaat geworden. I Know How To Party, Wheels en het werkelijk prachtige I Feel Something komen goed binnen bij mij. Wat mij betreft misschien wel de beste Nederlandse band op dit moment (ja ik weet dat De Staat ook heel goed is, maar Indian Askin voel ik meer).
Buiten de muziek zijn beide LP's ook qua hoezen mooie toevoegingen voor mijn collectie
Albums die voor mij al geklikt hebben in 2019:
Puppy - the goat: vraag me niet waarom, eenvoudige metalriffs en -breaks met cleane vocals. Niets nieuw voor wie wat muziek in de jaren 90 heeft mee gepikt (mss net daarom ?). Me toch al mee geamuseerd!
Swindle - No More Normal: wat electro r&b/hip-hop (?), met blazers, jazz/soul invloeden, veel gastzangers. Veel moois tussen
De staat : zat er meteen op, ook het hele album kon bekoren
Bij een aantal andere albums is het nog wat afwachten wat het wordt
Puppy - the goat: vraag me niet waarom, eenvoudige metalriffs en -breaks met cleane vocals. Niets nieuw voor wie wat muziek in de jaren 90 heeft mee gepikt (mss net daarom ?). Me toch al mee geamuseerd!
Swindle - No More Normal: wat electro r&b/hip-hop (?), met blazers, jazz/soul invloeden, veel gastzangers. Veel moois tussen
De staat : zat er meteen op, ook het hele album kon bekoren
Bij een aantal andere albums is het nog wat afwachten wat het wordt
Fidlar en vooral Indian Askin hebben hier de hele week op repeat gestaan. Zeer geslaagde albums nog steeds. Baltazar is daardoor voor mij wel wat weg gezakt.
MONO vond ik wel mooi maar als ik dit soort muziek wil luisteren geef ik toch de voorkeur aan A Swarm of the Sun met hun nieuwe album. Mike Krol vond ik iets te rommelig en er is iets met zijn stem (auto-tune?) wat ik niet echt trek. Bring me the horizon was trouwens precies wat ik verwachtte voor mezelf, veel slechte nummers. De nieuwe van Blood Red Shoes vond ik niet spetterend en hier en daar een beetje saai. Ook Julia Kent kon mij niet bekoren, beetje saai.
Welke ik al leuker vond dat was Dadcore van Mozes and the Firstborn. Veel laidback nummers maar zo af en toe ook wat meer rocky. Hoogtepunt is by far Sad Supermarket song. Ook vond ik Weerzer - Weezer (teal album) wel vermakelijk met hun 10 versies van bekende nummers, Sommige covers zijn beter dan de andere maar grappig album om zo uit te brengen.
Morgen onder andere White Lies, Within Temptation, Beirut, Girlpool, Nina Nesbitt en Guided By Voices. Iemand nog aanraders?
MONO vond ik wel mooi maar als ik dit soort muziek wil luisteren geef ik toch de voorkeur aan A Swarm of the Sun met hun nieuwe album. Mike Krol vond ik iets te rommelig en er is iets met zijn stem (auto-tune?) wat ik niet echt trek. Bring me the horizon was trouwens precies wat ik verwachtte voor mezelf, veel slechte nummers. De nieuwe van Blood Red Shoes vond ik niet spetterend en hier en daar een beetje saai. Ook Julia Kent kon mij niet bekoren, beetje saai.
Welke ik al leuker vond dat was Dadcore van Mozes and the Firstborn. Veel laidback nummers maar zo af en toe ook wat meer rocky. Hoogtepunt is by far Sad Supermarket song. Ook vond ik Weerzer - Weezer (teal album) wel vermakelijk met hun 10 versies van bekende nummers, Sommige covers zijn beter dan de andere maar grappig album om zo uit te brengen.
Morgen onder andere White Lies, Within Temptation, Beirut, Girlpool, Nina Nesbitt en Guided By Voices. Iemand nog aanraders?
Jazeker. Sharon van Etten heeft een mooi album, maar als je die te vaak opzet kabbelt het wat voort in plaats van dat die bij mij groeit. James Blake heeft me nooit gepakt en deed dat nu weer niett. Moet wel zeggen dat ik de nummers met Rosalia en Andre 3000 erg leuk vond en in mijn playlists heb gegooid. Nadeel is wel dat ik mijn playlist bijna nooit meer aanslinger vanwege nieuwe albums luisteren
Herkenbaar ja, dat laatste. Zonde eigenlijk.visdave34 wrote:
Brian wrote:
Fidlar en vooral Indian Askin hebben hier de hele week op repeat gestaan. Zeer geslaagde albums nog steeds. Baltazar is daardoor voor mij wel wat weg gezakt.
MONO vond ik wel mooi maar als ik dit soort muziek wil luisteren geef ik toch de voorkeur aan A Swarm of the Sun met hun nieuwe album. Mike Krol vond ik iets te rommelig en er is iets met zijn stem (auto-tune?) wat ik niet echt trek. Bring me the horizon was trouwens precies wat ik verwachtte voor mezelf, veel slechte nummers. De nieuwe van Blood Red Shoes vond ik niet spetterend en hier en daar een beetje saai. Ook Julia Kent kon mij niet bekoren, beetje saai.
Welke ik al leuker vond dat was Dadcore van Mozes and the Firstborn. Veel laidback nummers maar zo af en toe ook wat meer rocky. Hoogtepunt is by far Sad Supermarket song. Ook vond ik Weerzer – Weezer (teal album) wel vermakelijk met hun 10 versies van bekende nummers, Sommige covers zijn beter dan de andere maar grappig album om zo uit te brengen.
Morgen onder andere White Lies, Within Temptation, Beirut, Girlpool, Nina Nesbitt en Guided By Voices. Iemand nog aanraders?
Sharon van Etten en James Blake al gecheckt? Vooral die eerste vond ik erg de moeite waard.
Jazeker. Sharon van Etten heeft een mooi album, maar als je die te vaak opzet kabbelt het wat voort in plaats van dat die bij mij groeit. James Blake heeft me nooit gepakt en deed dat nu weer niett. Moet wel zeggen dat ik de nummers met Rosalia en Andre 3000 erg leuk vond en in mijn playlists heb gegooid. Nadeel is wel dat ik mijn playlist bijna nooit meer aanslinger vanwege nieuwe albums luisteren
FIVE van White Lies is een plaat waarmee ze toch weer terug aan front zijn. Goede nummers die stukken pakkender zijn dan het gros na To Lose My Life. Vooral Tokyo en Believe It blijven maar op regelmaat aangeslingerd worden. Rest is ook dikke prima. Benieuwd naar de show in Doornroosje deze maand.
Ben bij beide shows. Goed album Five. Meerdere nummers die blijven hangen en de nummers ertussen voelen niet als fillers.
Within Temptation was redelijk maar niet bijzonder. Beirut bouwde voor mij te langzaam op, werd een beetje saai. Binnenkort maar nog eens de kans geven. Girlpool klonk redelijk rommelig. Lag niet prettig in het gehoor.
Eerste aanraders van vandaag:
Yak - Pursuit Of Momentary Happiness [Garage Rock]
Be Forest - Knocturne [Dream Pop / Shoegaze / Post-Punk]
Yak - Pursuit Of Momentary Happiness [Garage Rock]
Be Forest - Knocturne [Dream Pop / Shoegaze / Post-Punk]
