Ik zal ook maar even een verslagje typen van alles.
Vrijdag kwamen lekker op tijd, en dus hebben we na wat gehannes met de tent even lekker een biertje gehaald en zijn we bij Jay Som gaan staan. Was wel redelijk leuk. Niet heel speciaal, maar wat lekkere indie rock om mee te beginnen. Daarna snel lekker voorbij Tom Grennan's irritante gezever gelopen om het terrein even aan m'n broertje te laten zien, en daarna bij The Districts gaan staan kijken. Dat was wel oké, maar ook niet echt iets wat me nog lang bij zal blijven. Daarna bij Future Islands even gaan staan. Heerlijke showman is het, maar z'n stem heeft de beste tijden wel gehad. Vond het ook allemaal een beetje hetzelfde. Daarna naar ..AYWKUBTTOD gegaan, wat best wel goed was. Ik miste tot nu toe wel een beetje iets om de dag echt speciaal te maken. Gelukkig kwam daarna Tyler. Vooraan gaan staan, en de hele set een beetje in de moshpit doorgebracht. Dat was wel geweldig. Daarna gewacht op de Arctic Monkeys die gewoon echt steengoed waren. Ik vond het nieuwe album live ook goed overkomen, mooie stage, en Alex Turner is echt een goede showman. Ik vond het een hele film-achtige show. Wel vond ik het tegelijk een beetje afstandelijk overkomen. Na AM maar terug naar de tent gegaan om wat rust te pakken voor de volgende dagen.
Zaterdag was het wel lekker wakker worden met Isaac Gracie. Niet super geweldig, maar wel wat leuke songs en een goed sfeertje. Daarna Bully, dat was echt goed. Toch nog spijt van dat we na het concert niet even naar haar toe ben gelopen om met haar op de foto te gaan en te vertellen dat ik het echt een goede show vond, ze stond namelijk in de FIVE met wat fans te praten direct na het concert. Verder was Wolf Alice goed. Veel energie, wel een beetje ingestudeerd. Ik vond de sfeer ook wel wat minder worden toen het halve publiek meer geïnteresseerd leek te zijn in Ellie die een wet t-shirt contest organiseerde dan in de muziek zelf. Maargoed, daarna net voor het einde na Slowdive gegaan en daar de hele set gekeken. Wat een magie weten ze daar te toveren uit wat toch best simpele songs zijn. Ik stond er met tranen in mijn ogen naar te kijken. Ik denk dat Slowdive mijn favoriet van het weekend was. Na Slowdive even wat gegeten, en daarna rustig aan bij Warpaint met mn voeten in het water gekeken. Ik ben blij dat ik dat heb gedaan, want het was echt heerlijk om even rustig achteraan te staan met wat chille muziek. Ook voelt het op de een of andere manier ook fijn om een optreden eens van een afstandje te kijken. Daarna Vince Staples even een paar nummer de TWO in vuur en vlam zien zetten, maar we moesten al op tijd naar ONE om een goed plekje voor The National te vinden. Had graag de rest van Vince ook gezien, maar het is niet anders. The National ook een geweldige show zien spelen, hoewel ik ze vorig jaar in de AFAS live toch iets beter vond, vooral omdat Matt Berninger zichzelf toen iets meer liet gaan.
Dan de zondag. Begonnen met Let's Eat Grandma. Leuke songs, maar ik vind dat de show nog wel veel beter kan. Toen ze minder vast zaten aan hun instrumenten en wat meer konden bewegen op het podium werd het een stuk beter. Daarna Waxahatchee. Het klonk allemaal perfect, maar ik vond het wel heel straightforward. Ik kreeg ook niet echt het idee dat ze heel veel zin in het optreden hadden. Ty Segall was echt megagoed. Ik begon hier wel wat hoofdpijn te krijgen (Denk van het headbangen), dus helaas kon ik er niet optimaal van genieten. Dus maar even een paracetamol gehaald bij de EHBO. Spoon van een afstandje gezien, klonk prima. Kwam heel charismatisch over. Father John Misty was echt onverwachts een van mijn favoriete optredens. Wat een showman. Heel erg vermaakt daar. Daarna LCD Soundsystem, en dat was ook door en door genieten en dansen op mijn laatste benen.
Al in al vond ik het een heel goed weekend. Een stuk meer diepte dan in 2017. Volgend jaar ben ik er weer bij!