Wat was het druk in 013, bijna geen doorkomen aan zo rond het begin van het voorprogramma. Hij praatte relatief veel tussen de nummers door maar af en toe vond ik het wel iets toevoegen omdat hij wat achtergrondinfo gaf bij een nummer van de nieuwe plaat. De 1 uur en 25 minuten vlogen voorbij en met wat minder praten had er nog wel een nummertje of 2 op de setlist gepast.
Erg stil publiek trouwens (we werden vergeleken met de gehoorzame Japanners, wat Sam als een compliment zag). Bij de vorige passage was het publiek veel luider, maar dit luisterpubliek was ook niet verkeerd naar mijn mening. De meeste nummers van de nieuwe plaat zijn ook meer geschikt als luisterplaat dan om echt los te gaan. Hoogtepunten waren voor mij People Watching, Crumling Empire en Nostalgia's Lie van de nieuwe plaat. Van de oude plaat vond ik de versie van The Borders gisteren erg strak uitgevoerd.
Wel benieuwd hoe hij het gaat managen richting het festivalseizoen, mijn verwachting is dat hij dan toch meer teruggrijpt naar het oude album Seventeen Going Under. Die nummers zijn meer geschikt voor een uitbundige festivalmenigte.
