Okee, ik heb nu even tijd om wat neer te pennen over mijn zondag, helaas alleen die dag geweest, voor het eerst in jaren geen heel weekend. Ticketgeswapt, met zijn drieën voor 160 Eurie binnen, hoera.
Allereerst moet ik eerlijk bekennen dat LCD ons wegens een zieke dochter is ontgaan helaaaaas! (dochter zat op de camping en ging bijna out de laatste avond, waardoor ik LCD vanaf de plees heb meegemaakt, kan er achteraf de humor wel van inzien maar was effe spannend. Praten door een wc deur, hopend dat ze niet van haar stokkie ging)
Ten tweede, ik heb hier nog niemand gehoord over Dermot Kennedy die tegenover UMO geprogrammeerd stond in de three. Op laatste moment onze plannen gewijzigd en geen milliseconde spijt van gehad. Vanaf het eerste moment dat hij zijn strot opentrok tot de laatste seconde: GROOTS!!! Denk: Ben Howard en aan de andere kant Ed Sheeran, maar dan oprechter en met uithalen...just WOW. Wat heeft die man een stem, totaal weggeblazen, zuiver en diep tot in mijn ziel. Eeuwig dankbaar dat ik dit heb gezien ipv UMO, die tegenviel volgens velen. Spotify geproduceerde tracks doen Dermot geen eer aan. Live des te meer, en...prima band, lees: DRUMMER!!!! (wat een topper zeg) Dermot is een Ier van 20 en ik ben een sucker voor alles wat uit Ierland komt, anyway. Nog nooit iets van hem gekocht of gehoord maar voelde zowaar een traan prikken....(gek dattikben ook richting 50 zoals Dirk hierboven uit de Cure en punk/new wave tijd....) Deze knul van 20 gaat het nog wel maken, tourschema liegt er niet om. Hoop dat hij zijn hoofd koel gaat houden de komende jaren maar ik gun hem een wereldcarrière. Moet je ooit eens live gaan zien als het je cup of tea is.
We begonnen met Moaning. Veel geluidsproblemen, jammer, had er wel wat van verwacht. Ze kunnen dan wel op het Nirvana label zitten, maar voorlopig komen ze nog niet in de buurt van deze grootheden. Meer variatie in nummers misstaat niet, en het schreeuwend zingen kan zangert beter laten. Zeker wel potentie, maar nog terug de oefenruimte in, boys.
Hierna Khruangbin binnengevallen, wat op zich lekker exotisch dansbaar is, maar in mijn opinie teveel een maniertje. Citaatje hier en daar, Carlos Santana gehoord, maar kon ons niet pakken verder.
Sfeer overall was trouwens TOP! 5 out of 5 voor het zonnige weer, mensen (als ze tenminsten niet ROKEN in de tent!!! GRRR) eten, sanitair en omgeving.
Yellow days 3 nummers gezien, mwah....niet echt ons ding
Steve Davis en die krullenbol Kavus Torabi op FOUR maakten een lekkere show!! Genoten!!!
Ty Segall staartje meegemaakt, lekkere gitaren. Rostam twee nummers gezien, vrij zoet.
SPOON viel ons zwaar tegen, ik snap die hype niet. Totaal niet. Ook Sugar Man en Father John Misty gaan volkomen langs me heen. Lekker gegeten, gedronken en gelounged. O, vanwege het gehypte Superorganism, ook even gaan kijken. Deze musical van groep acht was ook niet echt ons ding. In de Casbah was helemaal niks te doen op zondag. jammer, want dat had ik onze zoon beloofd.
Maar weer teruggegaan naar de dansvloer op FOUR. Opvallend veel 40-ers en 50-ers die op Prince hun heupen losgooiden.
Kortom: Ik had graag meer gezien, het hele weekend om een beter beeld te hebben. De zondag bands konden gewoon beter, LCD en Dermot Kennedy daargelaten. Vooralsnog was dit niet mijn editie van BKS. Als ze volgend jaar Bon Iver hebben voor de zondag afsluiting wil ik er nog eens over nadenken. ;-) Verder reuze gezellig gehad en zo te lezen jullie ook!