Graspop Metal Meeting 2024 - Bands introductie

[Brian]

Om de voorpret te vergroten, een topic om bands voor te stellen aan de mede festivalgangers. Claim ook je band als je wil, anders doet iemand misschien nodeloos werk!

 

[Brian]

Ik wil de EC introductie wel schrijven.. Maar ik betwijfel of die een introductie nodig hebben

Doen!!!!!

 

[Dr. Hannibal]

Goed bezig @Brian! Ik was net van plan hier een topic voor te gaan openen, maar ik zie dat jij het vanmiddag al gedaan hebt. Bij dezen claim ik Tool

Lijkt me ook goed voor het overzicht om hier op de eerste pagina een soort inhoudsopgave bij te houden, met links naar alle introducties die geschreven gaan worden? Wil ik in deze comment wel doen op zich. Kunnen we hier ook gelijk bijhouden wie welke band alvast geclaimd heeft!

Artikel: must-sees op de undercard door @RubenJS

††† (Crosses) -
Abbath (plays Immortal) -
Alice Cooper - introductie door @Koekdoos
Alien Weaponry -
All Them Witches -
Amaranthe -
Architects -
Asinhell -
Atreyu -
Avantasia - @InsaniTiny
Avenged Sevenfold - introductie door @JB.
Babymetal - introductie door @InsaniTiny en artikel door @RubenJS
Batushka (Faketushka) - introductie door @Dr. Hannibal en artikel door @RubenJS
Better Lovers -
Biohazard -
Black Stone Cherry -
Bleed From Within -
Blind Guardian -
Body Count -
Borknagar -
Brand of Sacrifice - @Ghostattack
Brian Downey's Alive And Dangerous -
Bring me the Horizon - introductie door @MasterJub
Brothers Of Metal -
Bruce Dickinson - introductie door @Koekdoos
Brutus -
Bury Tomorrow -
Casey -
Comeback Kid -
Corey Taylor -
Corrosion Of Conformity - afgezegd
Counterparts -
Crownshift -
Crystal Lake -
Dark Funeral - @jasper79
DeathbyRomy -
Deep Purple -
Deez Nuts -
Defects -
Dominum -
Doro -
Drug Church -
Dying Fetus -
Dying Wish -
Dynazty -
Eisbrecher -
Electric Callboy - introductie door @charlottekos
Emperor - introductie door @saurus
Empire State Bastard -
Ereb Alator (Bathory set) -
Erra -
Extreme -
Fear Factory -
Fit For A King -
Five Finger Death Punch -
Fleddy Melculy -
Flotsam and Jetsam -
Frog Leap -
Fu Manchu -
Future Palace -
Graveyard -
Gel -
Glenn Hughes Performs Classic Deep Purple Live -
Hanabie. -
Health -
Heart -
High On Fire -
I Am Morbid -
Ice Nine Kills -
Igorrr -
Ihsahn -
Iron Allies -
John Coffey -
Judas Priest - introductie door @Koekdoos
Kadavar -
Kamelot -
Kampfar -
Karnivool -
Khemmis -
Kvelertak -
Lansdowne -
Limp Bizkit -
Machine Head -
Make Them Suffer -
Malevolence -
Mammoth MVH -
Max & Iggor Cavalera -
Megadeth -
Monuments - afgezegd
Mr. Bungle -
Ne Obliviscaris -
Night Verses -
Nile - introductie door @jasper79
Of Mice And Men -
P.O.D. -
Pain -
Pendulum (Live) -
Pest Control -
Pestilence -
Polyphia -
Red -
Rival Sons -
Rotting Christ - introductie in het algemene Graspop 2024 topic door @Querulante Partij
Sanguisugabogg -
Scorpions -
Shadow Of Intent - @jasper79
Silverstein -
Skynd -
Slaughter To Prevail - @Ghostattack
Solence -
Spoil Engine -
Steel Panther - introductie door @Koekdoos
Suffocation -
Svartsot -
Tarja -
Textures -
The Acacia Strain -
The Black Dahlia Murder -
The Last Internationale -
The Vintage Caravan -
Thursday -
Thy Art Is Murder -
Tool - @Dr. Hannibal
Turnstile - introductie door @xydroh
Underoath -
Until I Wake -
Uriah Heep -
Vltimas -
Vola -
Vukovi -
Wargasm -
While She Sleeps - introductie door @MasterJub
Wolfmother -
Zulu -

 

[Koekdoos]

Zal er eens voor gaan zitten voor Alice Cooper en Steel Panther! @Dr. Hannibal

 

[Querulante Partij]

Ik wacht even af om anderen de ruimte te geven om eerst wat te schrijven, maar als er behoefte is dan help ik graag mee om wat over de black en death metal bands te schrijven.

Dank voor dit fijne overzicht @Dr. Hannibal ! Als ik een paar kleine details mag toevoegen:

Abbath -

Is Abbath plays Immortal, dat is de band waar Abbath bekend mee is geworden. Dus als iemand dit oppakt zal het (met name) over Immortal moeten gaan.

Ereb Alator -

Zullen een Bathory cover setlist spelen en niet hun eigen werk.

Rotting Christ -

Ik heb een kleine voorzet gegeven in het algemene Graspop topic, en iemand anders mag hier natuurlijk op voortborduren: https://forum.festileaks.com/threads/graspop-metal-meeting-2024.1397/page-262#post-372659

 

[Dr. Hannibal]

Zal er eens voor gaan zitten voor Alice Cooper en Steel Panther! @Dr. Hannibal

Top, ik heb je naam erbij gezet!

Ik wacht even af om anderen de ruimte te geven om eerst wat te schrijven, maar als er behoefte is dan help ik graag mee om wat over de black en death metal bands te schrijven.

Dank voor dit fijne overzicht @Dr. Hannibal ! Als ik een paar kleine details mag toevoegen:

Is Abbath plays Immortal, dat is de band waar Abbath bekend mee is geworden. Dus als iemand dit oppakt zal het (met name) over Immortal moeten gaan.

Zullen een Bathory cover setlist spelen en niet hun eigen werk.

Ik heb een kleine voorzet gegeven in het algemene Graspop topic, en iemand anders mag hier natuurlijk op voortborduren: https://forum.festileaks.com/threads/graspop-metal-meeting-2024.1397/page-262#post-372659

Goede toevoegingen, verwerkt in de lijst, bedankt!

 

[Koekdoos]

Steel Panther
Of je vind ze geweldig, of je moet er absoluut niks van hebben. Laten we dan ook beginnen met een verzoek om niet een hele ethische discussie te starten over hun optredens in dit topic. Voor deze introductie zal ik vooral focussen op de gimmick van de 80s glam metal (of is het misschien gewoon een ode aan deze bands?).

Meteen maar het recentste album erbij pakken: On the Prowl. Mijn favoriete nummer van dit album is 1987. Het nummer zit vol met verwijzingen naar van alles aan glammetal en de zogenoemde hairmetal van de 80s. Niet alles uit de lyrics komt ook daadwerkelijk uit het jaar 1987, maar wel uit de gehele periode van glammetal. Uiteraard ben ik het met het nummer eens als we stellen dat het qua muziek in die periode gewoon dé hoogtijdagen waren, maar dat is natuurlijk mijn persoonlijke voorkeur.

Het eerste couplet zit al meteen vol met verwijzingen naar Guns N Roses (letterlijk de eerste zin), Poison en Whitesnake. Verderop in het nummer komt ook nog een verwijzing naar Dokken (naast de letterlijke benoeming van Dokken en Lynch) met Warriors in a dream; Ozzy on the Crazy Train en een stukje over een eventuele Van Halen reünie met David Lee Roth.

Een geweldig nummer met dus veel verwijzingen en gewoon een heerlijke vibe, zonder al te veel te veel typische Steel Panther lyrics.

Van het eerste album moet natuurlijk Death To All But Metal wel even ter sprake komen. Het nummer lijkt momenteel niet in de setlist te zitten, maar toch wil ik hier graag even benoemen dat de heren het met mij eens zijn dat een Def Leppard gewoon op Graspop thuis hoort. Death to all but metal, maar wel op zoek zijn naar Def Leppard en Mötley Crüe. Waren ze er hier ook gewoon al heel vroeg bij met de aankondiging van de gezamenlijke tour van deze twee bands?

Ten tijde van corona heeft de band - toen nog met Lexxi als bassist - een Van Halen cover gemaakt vanuit huis. Ik vind het zeer geslaagd, maar dat is ook niet gek als je bedenkt dat Michael Starr ooit is begonnen als zanger van een Van Halen coverband. Zou het ook wel gaaf vinden als ze een tour zouden doen als 'Steel Panther plays Van Halen'. Zal wel niet gebeuren, maar dromen mag!

Alles bij elkaar vind ik Steel Panther een mooie ode aan de 80s glam bands, qua uiterlijk, qua style van de muziek, niet zo zeer qua lyrics, al kan je zeggen dat het bij hun in plaats van sex, drugs en rock & roll, gewoon alleen maar de sex is. Een shout out nog naar de imitatie van Ozzy Osbourne die ze tijdens hun live shows doen.

Mocht je je niet ergeren aan de lyrics en sommige onderdelen van de show, is het zeker een aanrader om te gaan kijken!

 

[MasterJub]

Ik zou mij best willen wagen aan Bring me the Horizon en While She Sleeps. Daar maak ik dan deze week graag tijd voor.

 

[MasterJub]

Bring me the Horizon

Een band die al best een tijdje meegaat! Ze zijn begonnen met 5 personen: Oliver Sykes op vocalen, Lee Malia op gitaar, Curtis Ward op gitaar, Matt Kean op bass en Matt Nicholls op drums. Alleen Curtis heeft de band in 2009 verlaten, en toen kwam daar in 2012 Jordan Fish bij die zich bezig ging houden met keyboard, programmeren, drum pads en achtergrondzang. Tussendoor nog ene Josh erbij geweest, daarover later meer.
Momenteel dus nog steeds een 5-tal: Oli, Matt, Lee, Matt en Jordan.

Bring me the Horizon (BMTH in het kort) heeft zich gevormd in de jeugd van de heren toen zij nog op middelbare school zaten. In tegenstelling tot bands als blink-182 heeft BMTH wel een uitleg waar hun naam vandaan komt: Jack Sparrow zegt in de 1e Pirates of the Caribbean film ‘Now, bring me that horizon’. De groep komt uit Sheffield in de UK en bracht in 2004 al de eerste EP uit: This Is What The Edge OF Your Seat Was Made For. En dan komen we gelijk bij het eerste kritische punt van fans, namelijk welk genre is BMTH eigenlijk? Al aan het begin waren de meningen hierover verdeeld, maar deathcore en metalcore worden het meest genoemd. Na het lezen van dit stuk en nummers luisteren hoor ik het graag van jullie: welk genre vinden jullie BMTH?

Count Your Blessings was opgenomen met het idee een zo zwaar en bruut mogelijk album te maken. Dat houdt in: elke avond drinken en herrie maken. Tsja, wat wil je als je 18 bent en je wordt wat bekender. Ze vonden het toen misschien best leuk, maar de band is hier wel van teruggekomen. De kwaliteit van het album wordt niet meer als goed ervaren, ze spelen live er dan ook praktisch niets meer van. Dat zien we natuurlijk met meer bands, maar er zijn voldoende die nog oud materiaal spelen, juist omdat dat de beste nummers zijn. Nou, dat is met BMTH niet zo. Het album kwam in 2006 uit. Hieronder een van de betere nummers van het album.

Suicide Season werd opgenomen in een dorpje in Zweden, afgelegen van de buitenwereld. Je ziet dit wel vaker met bands, verschillende albums worden op verschillende plekken opgenomen. Muse bijvoorbeeld heeft hun 3e album deels opgenomen in een oud huis in landelijk Frankrijk, terwijl een ander album weer in Los Angeles in de drukte is gemaakt. Het afgelegen karakter zorgde ervoor dat ze lekker hun gang konden gaan. Dat vond de producer niet even prettig, want toen die na een tijdje eens kwam kijken schrok hij zich rot over de kwaliteit van de nummers! Met tekst, uitleg en enthousiasme hebben ze samen gewerkt en is dit album eruit gekomen. Ook op dit album al een eerste vette featuring: het nummer ‘The Sadness Will Never End’ heeft gastvocalen door Sam Carter van Architects. Het album werd wederom zeer gemixt ontvangen. Sommige recensenten gaven het 4/5 sterren, en anderen juist 1.5/5 zeggende dat het ‘simpele teksten zijn op muziek waar geen moeite voor gedaan wordt’. Beslis zelf: hieronder het nummer ‘Chelsea Smile’, tegenwoordig een echte fan favourite en onlangs op hun Azië leg weer eens live gespeeld!

Zoals eerder gezegd was het 2009 dat Curtis Ward de band verliet. Hij had weinig toegevoegd aan het 1e album, speelde live slecht en zorgde voor een slechte sfeer. Voor het nieuwe album werd Josh Weinhofen aangetrokken als gitarist. Het 3e album There Is A Hell Believe Me I’ve Seen It. There Is A Heaven Let’s Keep It A Secret kwam vrij gauw alweer uit, in 2010 namelijk. BMTH begon groter te worden en ook met grotere namen te touren. Parkway Drive, Architects, Bullet for my Valentine, om er maar een paar te noemen. There Is A Hell… werd een stuk beter ontvangen en BMTH ging nog verder met experimenteren. Het vorige album had al een geremixte versie gekregen met veel elektronische invloeden die nu ook op dit album terecht kwamen. Mix dat met metalcore, clean vocals en symfonische elementen en je hebt weer een heel nieuw scala aan muziek op een album. Oli werd ook opener over de teksten. Waar sommige bands over politiek, concepten of verhalen schrijven en zingen, is het bij Oli veelal persoonlijk. Dit album heeft donkere en diepe teksten die veelal over Oli zelf gaan. Dit zal door de carrière heen een blijvend element zijn. Als voorbeeld hieronder heb ik ‘It Never Ends’ gezet om te luisteren, maar luister ook vooral eens naar ‘Anthem’ en ‘Blessed with a Curse’.

Erg veel touren zorgt voor moeheid, dus er werd weer even pas op de plaats gemaakt. In homeland UK wordt een pauze genomen en aan het nieuwe album gewerkt vanaf begin 2012. Een jaar lang wordt gepauzeerd, geschreven en een klein beetje opgetreden. Begin 2013 begint het nieuws te komen. Jordan Fish zal zich bij de band voegen en Josh verlaat de band alweer. Live zal er een 2e gitarist op het podium zijn, maar de band heeft vanaf officieel nog 1 gitarist. De line-up vanaf dit moment verandert niet meer. Het album zal Sempiternal gaan heten en is in 2013 uitgekomen. Gemixte reviews zullen blijven, maar dit album is een keerpunt geweest voor de band. Muzikaal staat het als een huis, de nummers staan zo gesorteerd op het album dat het een soort conceptueel album is. De band is nu meer vertrokken van de deathcore roots en integreert nu-metal, metalcore, elektronische elementen en pop in de nummers. De teksten zijn nog steeds zwaar, mede doordat bekend wordt dat Oli een ketamine verslaving heeft. Zoals bij tientallen bands en artiesten bekend is, kunnen verslavingen zorgen voor strijd en onrust in de band. Ook bij BMTH was dit het geval, maar Oli heeft zichzelf clean kunnen krijgen. In 2014 won BMTH Album of the Year bij de Alternative Press Awards, waar hij voor het eerst openbaar vertelde over zijn verslaving en hoe dat voor problemen zorgde. Sempiternal wordt nog steeds live gespeeld en vanaf dit album kan je op Graspop nummers gaan verwachten. Knallers als ‘The House Of Wolves’ en ‘Antivist’ brengen het publiek zeker in beweging. Hieronder kan je luisteren naar ‘Sleepwalking’, een persoonlijk favoriet van mij. En nog een extra tip: Hospital for Souls. Prachtig nummer, van heel rustig naar heel ruig, hele diepe tekst. Live niet vaak gedaan, maar voor thuis met je koptelefoon op een heel mooi nummer.

Het 5e album van BMTH is genaamd That’s the Spirit en kwam uit in 2015. Dit album heeft, zeker na Sempiternal, echt gezorgd voor een andere schare fans van de band. Live werd de band strakker, de productie groter, maar de muziek in sommige opzichten ook toegankelijker. That’s the Spirit kent hits zoals Drown, Avalanche en Follow You, die ten opzichte van eerder werk veel meer pop / pop-rock zijn dan metal(core). Ondanks klagende fans die het harde werk wilden, is het album zeer goed ontvangen en zoals gezegd hebben ze veel nieuwe fans gekregen. Het album is bekend van het logo met een paraplu met 4 regendruppels eronder, er zijn ook best wat fans die dat als tattoo hebben. Een hoogtepunt van deze periode wat mij betreft is een speciaal optreden in de Royal Albert Hall in Londen in 2016. Hier traden zij op met een heel orkest en brachten nummers van Suicide Season tot het nieuwe That’s The Spirit ten gehore. Echt een prachtig optreden en ik raad iedereen aan het op YouTube te bekijken/beluisteren. Hieronder het nummer Throne, welke 1 van de singles geweest is.

Dat BMTH doet waar ze zelf zin in hebben blijft doorgaan. Na wat optreden, een rustpauze en nieuw materiaal schrijven komt in 2019 het album Amo uit. Vooral elektronische en pop-rock invloeden horen bij dit album. Oli was blij en heeft in meerdere interviews aangegeven dat hij op een gegeven moment niet meer wilde schreeuwen. Hij was blij, en wilde liefde uitdragen. De tijd van boosheid was even weg. Amo is gemiddeld ontvangen en speelt in mijn optiek geen enorme rol (meer) in het repertoire van BMTH. Er wordt weinig van gespeeld en je hoort fans er ook maar weinig over. Hieronder het nummer Heavy Metal, waarin Oli de draak steekt met alle fans die willen dat ze weer harde muziek maken. Hij zegt gewoon eigenlijk, je moet je bek houden, we doen wat we zelf willen.

Ik mag maar 5 mediadingen invoeren, dus deze moet je ff zelf klikken.

- YouTube

Auf YouTube findest du die angesagtesten Videos und Tracks. Außerdem kannst du eigene Inhalte hochladen und mit Freunden oder gleich der ganzen Welt teilen.

www.youtube.com

Op 27 december 2019 was ik op vakantie in Berlijn en ik krijg een melding: BMTH heeft een nieuw album! Nou, de blijdschap was groots zoals je kan begrijpen. Het album heeft de pakkende en doeltreffende naam Music to Listen to~Dance to~Blaze to~Pray to~Feed to~Sleep to~Talk to~Grind to~Trip to~Breathe to~Help to~Hurt to~Scroll to~Roll to~Love to~Hate to~Learn Too~Plot to~Play to~Be to~Feel to~Breed to~Sweat to~Dream to~Hide to~Live to~Die to~Go To. Niet verkeerd toch? Het duurt een uur en een kwartier en slaat werkelijk waar nergens op. Ik wens je veel plezier met luisteren, maar doe het toch maar niet. Ik zet ook geen nummer neer.

Gaan we doorrrrrrrrr. Want onee, covid. Je houdt het niet voor mogelijk, maar toen covid startte was BMTH al bezig met het EP-concept Post Human en o.a. het nummer ‘Parasite Eve’. Erg passend bij covid kwam dit nummer als eerste uit op 25 juni van 2020. Het idee achter Post Human was om 4 EP’s achter elkaar uit te brengen binnen een jaar en dat zou dan 1 album zijn. Elke EP heeft een andere muziekstijl. Best wel kicke en in oktober kwam dan ook Post Human: Survival Horror uit. De band had de harde stijlen weer te pakken en fans gingen uit hun dak. De liveshows werden heel strak, productie groots en BMTH ging ook festivals headlinen (vanaf 2022, na covid natuurlijk). Denk bijv. aan Novarock en Download waar zij grootste shows hebben gegeven. Maar er ging iets natuurlijk niet helemaal lekker. 4 EP’s binnen een jaar is leuk, maar daar is niets van gekomen. Gedurende 2021 en 2022 heeft de band allerlei losse nummers uitgebracht, veelal waren dat andere artiesten waar Oli in zijn eentje een featuring op had. Fans reageerde dan ook veel ‘waar blijft die plaat, doe ff normaal man’. In 2023 werd aangekondigd dat Post Human: Nex Gen de 2e EP zou zijn die september uitkwam. Maar ze zijn kritisch op zichzelf en het was nog niet af (hoe dan na zo’n lange tijd??), en hij komt nu januari 2024 uit. Hier een knaller van de 1e Post Human EP.

Ik mag maar 5 mediadingen invoeren, dus deze moet je ff zelf klikken.

- YouTube

Auf YouTube findest du die angesagtesten Videos und Tracks. Außerdem kannst du eigene Inhalte hochladen und mit Freunden oder gleich der ganzen Welt teilen.

www.youtube.com

We komen aan bij nu. Met Nex Gen heeft BMTH een stap verder gemaakt in het narratief. Zoals beschreven gaan alle 4 de Post Human EP’s op elkaar aansluiten. De productie bij Post Human: Survival Horror draaide o.a. om E.V.E. die het publiek vragen stelde en instructie gaf. In de nieuwe productie behorende bij Nex Gen zijn we erachter gekomen dat E.V.E. eigenlijk E.V.E.L. is (haha) en we nu bij de Church of Nex Gen mogen gaan horen. Het podium is als een kerk opgebouwd en de setlist is op dit verhaal afgestemd. Wie mijn comments op het forum over BMTH vaker gelezen heeft ziet nu misschien een kwartje vallen, dit is wat ik dus bedoel. De EP’s die nu uitgekomen zijn en nog gaan komen zijn allemaal onderdeel van een groter verhaal, een verhaal wat live op het podium verteld wordt en door de jaren heen steeds meer inhoud krijgt. De show over 2 jaar zal er weer anders uitzien en voortbouwen op wat we nu gaan meemaken op Graspop. Dat maakt het wat mij betreft ook zo ongelofelijk goed en leuk.

Ik wens iedereen heel veel plezier met luisteren naar BMTH en natuurlijk met het optreden op Graspop 2024!

 

[Loek123]

Bring me the Horizon

Een band die al best een tijdje meegaat! Ze zijn begonnen met 5 personen: Oliver Sykes op vocalen, Lee Malia op gitaar, Curtis Ward op gitaar, Matt Kean op bass en Matt Nicholls op drums. Alleen Curtis heeft de band in 2009 verlaten, en toen kwam daar in 2012 Jordan Fish bij die zich bezig ging houden met keyboard, programmeren, drum pads en achtergrondzang. Tussendoor nog ene Josh erbij geweest, daarover later meer.
Momenteel dus nog steeds een 5-tal: Oli, Matt, Lee, Matt en Jordan.

Bring me the Horizon (BMTH in het kort) heeft zich gevormd in de jeugd van de heren toen zij nog op middelbare school zaten. In tegenstelling tot bands als blink-182 heeft BMTH wel een uitleg waar hun naam vandaan komt: Jack Sparrow zegt in de 1e Pirates of the Caribbean film ‘Now, bring me that horizon’. De groep komt uit Sheffield in de UK en bracht in 2004 al de eerste EP uit: This Is What The Edge OF Your Seat Was Made For. En dan komen we gelijk bij het eerste kritische punt van fans, namelijk welk genre is BMTH eigenlijk? Al aan het begin waren de meningen hierover verdeeld, maar deathcore en metalcore worden het meest genoemd. Na het lezen van dit stuk en nummers luisteren hoor ik het graag van jullie: welk genre vinden jullie BMTH?

Count Your Blessings was opgenomen met het idee een zo zwaar en bruut mogelijk album te maken. Dat houdt in: elke avond drinken en herrie maken. Tsja, wat wil je als je 18 bent en je wordt wat bekender. Ze vonden het toen misschien best leuk, maar de band is hier wel van teruggekomen. De kwaliteit van het album wordt niet meer als goed ervaren, ze spelen live er dan ook praktisch niets meer van. Dat zien we natuurlijk met meer bands, maar er zijn voldoende die nog oud materiaal spelen, juist omdat dat de beste nummers zijn. Nou, dat is met BMTH niet zo. Het album kwam in 2006 uit. Hieronder een van de betere nummers van het album.

Suicide Season werd opgenomen in een dorpje in Zweden, afgelegen van de buitenwereld. Je ziet dit wel vaker met bands, verschillende albums worden op verschillende plekken opgenomen. Muse bijvoorbeeld heeft hun 3e album deels opgenomen in een oud huis in landelijk Frankrijk, terwijl een ander album weer in Los Angeles in de drukte is gemaakt. Het afgelegen karakter zorgde ervoor dat ze lekker hun gang konden gaan. Dat vond de producer niet even prettig, want toen die na een tijdje eens kwam kijken schrok hij zich rot over de kwaliteit van de nummers! Met tekst, uitleg en enthousiasme hebben ze samen gewerkt en is dit album eruit gekomen. Ook op dit album al een eerste vette featuring: het nummer ‘The Sadness Will Never End’ heeft gastvocalen door Sam Carter van Architects. Het album werd wederom zeer gemixt ontvangen. Sommige recensenten gaven het 4/5 sterren, en anderen juist 1.5/5 zeggende dat het ‘simpele teksten zijn op muziek waar geen moeite voor gedaan wordt’. Beslis zelf: hieronder het nummer ‘Chelsea Smile’, tegenwoordig een echte fan favourite en onlangs op hun Azië leg weer eens live gespeeld!

Zoals eerder gezegd was het 2009 dat Curtis Ward de band verliet. Hij had weinig toegevoegd aan het 1e album, speelde live slecht en zorgde voor een slechte sfeer. Voor het nieuwe album werd Josh Weinhofen aangetrokken als gitarist. Het 3e album There Is A Hell Believe Me I’ve Seen It. There Is A Heaven Let’s Keep It A Secret kwam vrij gauw alweer uit, in 2010 namelijk. BMTH begon groter te worden en ook met grotere namen te touren. Parkway Drive, Architects, Bullet for my Valentine, om er maar een paar te noemen. There Is A Hell… werd een stuk beter ontvangen en BMTH ging nog verder met experimenteren. Het vorige album had al een geremixte versie gekregen met veel elektronische invloeden die nu ook op dit album terecht kwamen. Mix dat met metalcore, clean vocals en symfonische elementen en je hebt weer een heel nieuw scala aan muziek op een album. Oli werd ook opener over de teksten. Waar sommige bands over politiek, concepten of verhalen schrijven en zingen, is het bij Oli veelal persoonlijk. Dit album heeft donkere en diepe teksten die veelal over Oli zelf gaan. Dit zal door de carrière heen een blijvend element zijn. Als voorbeeld hieronder heb ik ‘It Never Ends’ gezet om te luisteren, maar luister ook vooral eens naar ‘Anthem’ en ‘Blessed with a Curse’.

Erg veel touren zorgt voor moeheid, dus er werd weer even pas op de plaats gemaakt. In homeland UK wordt een pauze genomen en aan het nieuwe album gewerkt vanaf begin 2012. Een jaar lang wordt gepauzeerd, geschreven en een klein beetje opgetreden. Begin 2013 begint het nieuws te komen. Jordan Fish zal zich bij de band voegen en Josh verlaat de band alweer. Live zal er een 2e gitarist op het podium zijn, maar de band heeft vanaf officieel nog 1 gitarist. De line-up vanaf dit moment verandert niet meer. Het album zal Sempiternal gaan heten en is in 2013 uitgekomen. Gemixte reviews zullen blijven, maar dit album is een keerpunt geweest voor de band. Muzikaal staat het als een huis, de nummers staan zo gesorteerd op het album dat het een soort conceptueel album is. De band is nu meer vertrokken van de deathcore roots en integreert nu-metal, metalcore, elektronische elementen en pop in de nummers. De teksten zijn nog steeds zwaar, mede doordat bekend wordt dat Oli een ketamine verslaving heeft. Zoals bij tientallen bands en artiesten bekend is, kunnen verslavingen zorgen voor strijd en onrust in de band. Ook bij BMTH was dit het geval, maar Oli heeft zichzelf clean kunnen krijgen. In 2014 won BMTH Album of the Year bij de Alternative Press Awards, waar hij voor het eerst openbaar vertelde over zijn verslaving en hoe dat voor problemen zorgde. Sempiternal wordt nog steeds live gespeeld en vanaf dit album kan je op Graspop nummers gaan verwachten. Knallers als ‘The House Of Wolves’ en ‘Antivist’ brengen het publiek zeker in beweging. Hieronder kan je luisteren naar ‘Sleepwalking’, een persoonlijk favoriet van mij. En nog een extra tip: Hospital for Souls. Prachtig nummer, van heel rustig naar heel ruig, hele diepe tekst. Live niet vaak gedaan, maar voor thuis met je koptelefoon op een heel mooi nummer.

Het 5e album van BMTH is genaamd That’s the Spirit en kwam uit in 2015. Dit album heeft, zeker na Sempiternal, echt gezorgd voor een andere schare fans van de band. Live werd de band strakker, de productie groter, maar de muziek in sommige opzichten ook toegankelijker. That’s the Spirit kent hits zoals Drown, Avalanche en Follow You, die ten opzichte van eerder werk veel meer pop / pop-rock zijn dan metal(core). Ondanks klagende fans die het harde werk wilden, is het album zeer goed ontvangen en zoals gezegd hebben ze veel nieuwe fans gekregen. Het album is bekend van het logo met een paraplu met 4 regendruppels eronder, er zijn ook best wat fans die dat als tattoo hebben. Een hoogtepunt van deze periode wat mij betreft is een speciaal optreden in de Royal Albert Hall in Londen in 2016. Hier traden zij op met een heel orkest en brachten nummers van Suicide Season tot het nieuwe That’s The Spirit ten gehore. Echt een prachtig optreden en ik raad iedereen aan het op YouTube te bekijken/beluisteren. Hieronder het nummer Throne, welke 1 van de singles geweest is.

Dat BMTH doet waar ze zelf zin in hebben blijft doorgaan. Na wat optreden, een rustpauze en nieuw materiaal schrijven komt in 2019 het album Amo uit. Vooral elektronische en pop-rock invloeden horen bij dit album. Oli was blij en heeft in meerdere interviews aangegeven dat hij op een gegeven moment niet meer wilde schreeuwen. Hij was blij, en wilde liefde uitdragen. De tijd van boosheid was even weg. Amo is gemiddeld ontvangen en speelt in mijn optiek geen enorme rol (meer) in het repertoire van BMTH. Er wordt weinig van gespeeld en je hoort fans er ook maar weinig over. Hieronder het nummer Heavy Metal, waarin Oli de draak steekt met alle fans die willen dat ze weer harde muziek maken. Hij zegt gewoon eigenlijk, je moet je bek houden, we doen wat we zelf willen.

Ik mag maar 5 mediadingen invoeren, dus deze moet je ff zelf klikken.

- YouTube

Auf YouTube findest du die angesagtesten Videos und Tracks. Außerdem kannst du eigene Inhalte hochladen und mit Freunden oder gleich der ganzen Welt teilen.

www.youtube.com

Op 27 december 2019 was ik op vakantie in Berlijn en ik krijg een melding: BMTH heeft een nieuw album! Nou, de blijdschap was groots zoals je kan begrijpen. Het album heeft de pakkende en doeltreffende naam Music to Listen to~Dance to~Blaze to~Pray to~Feed to~Sleep to~Talk to~Grind to~Trip to~Breathe to~Help to~Hurt to~Scroll to~Roll to~Love to~Hate to~Learn Too~Plot to~Play to~Be to~Feel to~Breed to~Sweat to~Dream to~Hide to~Live to~Die to~Go To. Niet verkeerd toch? Het duurt een uur en een kwartier en slaat werkelijk waar nergens op. Ik wens je veel plezier met luisteren, maar doe het toch maar niet. Ik zet ook geen nummer neer.

Gaan we doorrrrrrrrr. Want onee, covid. Je houdt het niet voor mogelijk, maar toen covid startte was BMTH al bezig met het EP-concept Post Human en o.a. het nummer ‘Parasite Eve’. Erg passend bij covid kwam dit nummer als eerste uit op 25 juni van 2020. Het idee achter Post Human was om 4 EP’s achter elkaar uit te brengen binnen een jaar en dat zou dan 1 album zijn. Elke EP heeft een andere muziekstijl. Best wel kicke en in oktober kwam dan ook Post Human: Survival Horror uit. De band had de harde stijlen weer te pakken en fans gingen uit hun dak. De liveshows werden heel strak, productie groots en BMTH ging ook festivals headlinen (vanaf 2022, na covid natuurlijk). Denk bijv. aan Novarock en Download waar zij grootste shows hebben gegeven. Maar er ging iets natuurlijk niet helemaal lekker. 4 EP’s binnen een jaar is leuk, maar daar is niets van gekomen. Gedurende 2021 en 2022 heeft de band allerlei losse nummers uitgebracht, veelal waren dat andere artiesten waar Oli in zijn eentje een featuring op had. Fans reageerde dan ook veel ‘waar blijft die plaat, doe ff normaal man’. In 2023 werd aangekondigd dat Post Human: Nex Gen de 2e EP zou zijn die september uitkwam. Maar ze zijn kritisch op zichzelf en het was nog niet af (hoe dan na zo’n lange tijd??), en hij komt nu januari 2024 uit. Hier een knaller van de 1e Post Human EP.

Ik mag maar 5 mediadingen invoeren, dus deze moet je ff zelf klikken.

- YouTube

Auf YouTube findest du die angesagtesten Videos und Tracks. Außerdem kannst du eigene Inhalte hochladen und mit Freunden oder gleich der ganzen Welt teilen.

www.youtube.com

We komen aan bij nu. Met Nex Gen heeft BMTH een stap verder gemaakt in het narratief. Zoals beschreven gaan alle 4 de Post Human EP’s op elkaar aansluiten. De productie bij Post Human: Survival Horror draaide o.a. om E.V.E. die het publiek vragen stelde en instructie gaf. In de nieuwe productie behorende bij Nex Gen zijn we erachter gekomen dat E.V.E. eigenlijk E.V.E.L. is (haha) en we nu bij de Church of Nex Gen mogen gaan horen. Het podium is als een kerk opgebouwd en de setlist is op dit verhaal afgestemd. Wie mijn comments op het forum over BMTH vaker gelezen heeft ziet nu misschien een kwartje vallen, dit is wat ik dus bedoel. De EP’s die nu uitgekomen zijn en nog gaan komen zijn allemaal onderdeel van een groter verhaal, een verhaal wat live op het podium verteld wordt en door de jaren heen steeds meer inhoud krijgt. De show over 2 jaar zal er weer anders uitzien en voortbouwen op wat we nu gaan meemaken op Graspop. Dat maakt het wat mij betreft ook zo ongelofelijk goed en leuk.

Ik wens iedereen heel veel plezier met luisteren naar BMTH en natuurlijk met het optreden op Graspop 2024!

Heel erg bedankt voor het schrijven van deze uitgebreide introductie over BMTH, ik heb weer veel geleerd!
Dit is zonder twijfel de show waar ik het meest naar uit kijk van de line up, en een grote motivatie voor het kopen van een ticket
Ik twijfel er niet aan dat ik daar gewoon vooraan ga staan en dat er een grote kans is dat dit de show van het weekend wordt voor mij

 

[Ghostattack]

Ik wil naast Electric Callboy ook wel Brand of Sacrifice op me nemen! @Dr. Hannibal

Zal er eens voor gaan zitten als ik tijd heb!

 

[JB.]

Ik kan wel een keer een heel mooi stukje proza over Avenged typen. Ik heb ze eigenlijk sinds 2005-2006 op de voet gevolgd.

 

[saurus]

Ik wil het wel eens hebben over emperor @Dr. Hannibal

 

[InsaniTiny]

Ik wil wel een stukkie over Babymetal schrijven! Als ik het onthoud

Edit: hele leuke stukken so far!

 

[InsaniTiny]

Babymetal
In 2010 dacht een Japanse producer/manager van verschillende schattige "idol-bands", "waarom combineren we dit soort muziek niet met heavy metal?" Hij was namelijk zelf groot metalfan. Hij benaderde de zangeres van een van zijn bands, Suzaka Nakamoto, en zij was zelf ook fan van metal! Er kwamen twee achtergrond zangeressen/danseressen bij (Moa Kikuchi & Yui Mizuno, wie later vervangen werd door Momoko Okazaki), en een hele achtergrond-band. Ze brachten hun debut-single Doki Doki Morning laat goed de fusie zien tussen de schattige kleding en dansmoves van de idols, en de harde metal.

De combinatie van schattigheid en metal bleek goud, want nog geen 2 jaar na oprichting stond Babymetal als jongste band ooit op het Summer Sonic Festival in Japan. Deze populariteit strekte al snel verder dan Japan. Het YouTube kanaal van de "Fine Brothers" publiceerde namelijk in 2014 een video waarin bekende Youtubers reageren op Babymetal. Deze video is inmiddels 19 miljoen keer bekeken, en heeft ongelofelijk veel mensen kennis laten maken met Babymetal. Waaronder mij! Deze video stond opeens in mijn aanbevelingen, en ik heb er 2 dingen van geleerd:
- Bekende Youtubers zijn kneiter-irritant;
- Babymetal is vet!
Ik laat dan ook bewust niet die video zien, maar het nummer waar (onder andere) op gereageerd werd: Gimme Chocolate!!!

Door hun internationale bekendheid kon Babymetal in 2014 een wereldtour doen. Hiermee kwamen ze naar maar liefst 2 landen in Europa! Ach, het is iets. Ze werden voor geen enkel festival geboekt nog, maar daar was menig metalfan het niet mee eens. Er was een petitie gestart om Babymetal naar het Sonisphere festival in Engeland te halen. Dit werd zo ongelofelijk overweldigend vaak ondertekend, dat ze uiteindelijk echt zijn geboekt! Ze stonden origineel in een kleine tent, maar door een combinatie van vervallen bands hoger op het affiche, en enthousiaste fans, zijn ze uiteindelijk op de mainstage terechtgekomen, net voor Ghost.

Dit was eigenlijk bizar voor deze band. Want afgezien van de enthousiaste fans, kende NIEMAND ze op dat festival. En Babymetal ziet er, toegegeven, vet raar uit. Ze begonnen de show dan ook met een teleurgesteld, chagrijnig publiek wat geen nummer kende, niet meedeed en vooral aan het wachten was op Ghost. De zangeres Su-metal zei hier later over dat ze doodsbang was voor dit optreden, toen ze het podium opstapte. Maar op Sonisphere gebeurde iets magisch. Su-metal besloot haar "death-glare" op te zetten en er gewoon voor te gaan. En nummer na nummer werd het publiek meer meegenomen. Bij het laatste nummer, Ijime, Dame, Zettai, ging het hele publiek los!

Moet je bedenken heh, dit publiek had dus nog nooit van Babymetal gehoord, en wilde ze helemaal niet op de mainstage hebben. Hoe goed moet je dan zijn om zo'n optreden neer te zetten! Om iedereen mee te krijgen!

In 2016 brachten ze hun nieuwe album Metal Resistance uit, en headlineden ze Wembley Arena, als eerste Japanse band ooit. Ook speelden ze in de Tokyo Dome, voor 55.000 man. Ze hebben getourd samen met Judas Priest, Rob Zombie, Metallica, Guns 'n Roses en nog veel meer. Needless to say, ze zijn niet meer weg te denken uit de metal-wereld. Inmiddels zijn ze bezig met een nieuw album, waarvoor ze onder andere hebben samengewerkt met Tom Morello.

Wat ik zelf zo leuk vind aan Babymetal is de uniekheid van de muziek. Dit is daadwerkelijk een combinatie van genres die nog niet eerder gemaakt was, en het blijft me verrassen. Verder is de stem van Su-metal objectief geweldig, je zal haar nauwelijks vals horen zingen. De muzikanten van de Kami-band zijn puur metal, wat een goed contrast vormt met de zangeressen/danseressen vooraan. In totaal geeft dit een geweldige, positieve energie waar ik heel goed op ga.
En de 'vossen-gezichtjes' zijn een leuke afwisseling op de standaard horns voor jouw handen! Let maar eens op de handen van de zangeressen/danseressen. Bij hun eerste videoclip dachten ze namelijk dat de horns vossen moesten voorstellen, en maakten ze vossen-gezichten. Dit vonden ze achter de schermen zo leuk en passend (a.k.a. schattig) dat het erin is gebleven. Inmiddels is het kenmerkend voor de band.

Voor iedereen die Babymetal ziet als een rare gimmick, zou ik zeggen: klik de video van Ijime, Dame, Zettai eens aan. Wie weet word je verrast!

 

[MetalLimbo]

Babymetal
In 2010 dacht een Japanse producer/manager van verschillende schattige "idol-bands", "waarom combineren we dit soort muziek niet met heavy metal?" Hij was namelijk zelf groot metalfan. Hij benaderde de zangeres van een van zijn bands, Suzaka Nakamoto, en zij was zelf ook fan van metal! Er kwamen twee achtergrond zangeressen/danseressen bij (Moa Kikuchi & Yui Mizuno, wie later vervangen werd door Momoko Okazaki), en een hele achtergrond-band. Ze brachten hun debut-single Doki Doki Morning laat goed de fusie zien tussen de schattige kleding en dansmoves van de idols, en de harde metal.

De combinatie van schattigheid en metal bleek goud, want nog geen 2 jaar na oprichting stond Babymetal als jongste band ooit op het Summer Sonic Festival in Japan. Deze populariteit strekte al snel verder dan Japan. Het YouTube kanaal van de "Fine Brothers" publiceerde namelijk in 2014 een video waarin bekende Youtubers reageren op Babymetal. Deze video is inmiddels 19 miljoen keer bekeken, en heeft ongelofelijk veel mensen kennis laten maken met Babymetal. Waaronder mij! Deze video stond opeens in mijn aanbevelingen, en ik heb er 2 dingen van geleerd:
- Bekende Youtubers zijn kneiter-irritant;
- Babymetal is vet!
Ik laat dan ook bewust niet die video zien, maar het nummer waar (onder andere) op gereageerd werd: Gimme Chocolate!!!

Door hun internationale bekendheid kon Babymetal in 2014 een wereldtour doen. Hiermee kwamen ze naar maar liefst 2 landen in Europa! Ach, het is iets. Ze werden voor geen enkel festival geboekt nog, maar daar was menig metalfan het niet mee eens. Er was een petitie gestart om Babymetal naar het Sonisphere festival in Engeland te halen. Dit werd zo ongelofelijk overweldigend vaak ondertekend, dat ze uiteindelijk echt zijn geboekt! Ze stonden origineel in een kleine tent, maar door een combinatie van vervallen bands hoger op het affiche, en enthousiaste fans, zijn ze uiteindelijk op de mainstage terechtgekomen, net voor Ghost.

Dit was eigenlijk bizar voor deze band. Want afgezien van de enthousiaste fans, kende NIEMAND ze op dat festival. En Babymetal ziet er, toegegeven, vet raar uit. Ze begonnen de show dan ook met een teleurgesteld, chagrijnig publiek wat geen nummer kende, niet meedeed en vooral aan het wachten was op Ghost. De zangeres Su-metal zei hier later over dat ze doodsbang was voor dit optreden, toen ze het podium opstapte. Maar op Sonisphere gebeurde iets magisch. Su-metal besloot haar "death-glare" op te zetten en er gewoon voor te gaan. En nummer na nummer werd het publiek meer meegenomen. Bij het laatste nummer, Ijime, Dame, Zettai, ging het hele publiek los!

Moet je bedenken heh, dit publiek had dus nog nooit van Babymetal gehoord, en wilde ze helemaal niet op de mainstage hebben. Hoe goed moet je dan zijn om zo'n optreden neer te zetten! Om iedereen mee te krijgen!

In 2016 brachten ze hun nieuwe album Metal Resistance uit, en headlineden ze Wembley Arena, als eerste Japanse band ooit. Ook speelden ze in de Tokyo Dome, voor 55.000 man. Ze hebben getourd samen met Judas Priest, Rob Zombie, Metallica, Guns 'n Roses en nog veel meer. Needless to say, ze zijn niet meer weg te denken uit de metal-wereld. Inmiddels zijn ze bezig met een nieuw album, waarvoor ze onder andere hebben samengewerkt met Tom Morello.

Wat ik zelf zo leuk vind aan Babymetal is de uniekheid van de muziek. Dit is daadwerkelijk een combinatie van genres die nog niet eerder gemaakt was, en het blijft me verrassen. Verder is de stem van Su-metal objectief geweldig, je zal haar nauwelijks vals horen zingen. De muzikanten van de Kami-band zijn puur metal, wat een goed contrast vormt met de zangeressen/danseressen vooraan. In totaal geeft dit een geweldige, positieve energie waar ik heel goed op ga.
En de 'vossen-gezichtjes' zijn een leuke afwisseling op de standaard horns voor jouw handen! Let maar eens op de handen van de zangeressen/danseressen. Bij hun eerste videoclip dachten ze namelijk dat de horns vossen moesten voorstellen, en maakten ze vossen-gezichten. Dit vonden ze achter de schermen zo leuk en passend (a.k.a. schattig) dat het erin is gebleven. Inmiddels is het kenmerkend voor de band.

Voor iedereen die Babymetal ziet als een rare gimmick, zou ik zeggen: klik de video van Ijime, Dame, Zettai eens aan. Wie weet word je verrast!

Mooie introductie!

Nog een paar leuke, kleine weetjes ter aanvulling:

De naam Babymetal is ontstaan uit een (Japanse) woordspeling. In het Japans wordt het fonetisch uitgesproken om te rijmen op 'Heavy Metal', waarbij de katakana karakters voor 'he' (ヘ) en 'be' (ベ) enkel verschillen door een diakritisch teken ('dakuten').

The band's name is a combination of "baby" (ベビー, bebī) and "heavy metal" (ヘビーメタル, hebī metaru), and the Japanese pronunciation rhymes with "heavy metal". "Baby" here refers to "the birth of a new genre of music."

Zoals je al zegt, stelt het handgebaar dat ze gebruiken een vossehoofd voor.
Hoewel dat dus uit een schattig foutje is voortgekomen, heeft het symbool wel degelijk betekenis.
In Japanse folklore spelen vossen ('kitsune', ook de naam van het gebaar) een grote rol, die enigszins vergelijkbaar is met die van vossen in Europese folklore (vergelijk bv. de verhalen rond Reinaart de vos). In Japan hebben ze echter zelfs een soort van goddelijke status. Het gebaar wordt nu dan ook door Babymetal gebruikt om aan te duiden dat hun muziek geïnspireerd is door de 'vosgod'.

 

[Koekdoos]

Wat ik zelf zo leuk vind aan Babymetal is de uniekheid van de muziek. … Voor iedereen die Babymetal ziet als een rare gimmick, zou ik zeggen: klik de video van Ijime, Dame, Zettai eens aan. Wie weet word je verrast!

Klinkt als iets voor @Jamel (maar misschien ken je het al)

 

[Joslittel]

Klinkt als iets voor @Jamel (maar misschien ken je het al)

Nou ik heb het zowel op Spotify als in het voorprogramma van Sabaton een kans gegeven maar ik vind het gewoon k*'t muziek. Een vlees geworden marketingtruc zonder enige passie of energie. Hanabie spreekt me dan echt veel meer aan. Maar he, gelukkig zijn er wel fans voor dus geniet er van. Ik sta dan ergens in de tenten.

 

[Jamel]

Klinkt als iets voor @Jamel (maar misschien ken je het al)

Ik kende het helaas al.

 

[Brian]

Babymetal
In 2010 dacht een Japanse producer/manager van verschillende schattige "idol-bands", "waarom combineren we dit soort muziek niet met heavy metal?" Hij was namelijk zelf groot metalfan. Hij benaderde de zangeres van een van zijn bands, Suzaka Nakamoto, en zij was zelf ook fan van metal! Er kwamen twee achtergrond zangeressen/danseressen bij (Moa Kikuchi & Yui Mizuno, wie later vervangen werd door Momoko Okazaki), en een hele achtergrond-band. Ze brachten hun debut-single Doki Doki Morning laat goed de fusie zien tussen de schattige kleding en dansmoves van de idols, en de harde metal.

De combinatie van schattigheid en metal bleek goud, want nog geen 2 jaar na oprichting stond Babymetal als jongste band ooit op het Summer Sonic Festival in Japan. Deze populariteit strekte al snel verder dan Japan. Het YouTube kanaal van de "Fine Brothers" publiceerde namelijk in 2014 een video waarin bekende Youtubers reageren op Babymetal. Deze video is inmiddels 19 miljoen keer bekeken, en heeft ongelofelijk veel mensen kennis laten maken met Babymetal. Waaronder mij! Deze video stond opeens in mijn aanbevelingen, en ik heb er 2 dingen van geleerd:
- Bekende Youtubers zijn kneiter-irritant;
- Babymetal is vet!
Ik laat dan ook bewust niet die video zien, maar het nummer waar (onder andere) op gereageerd werd: Gimme Chocolate!!!

Door hun internationale bekendheid kon Babymetal in 2014 een wereldtour doen. Hiermee kwamen ze naar maar liefst 2 landen in Europa! Ach, het is iets. Ze werden voor geen enkel festival geboekt nog, maar daar was menig metalfan het niet mee eens. Er was een petitie gestart om Babymetal naar het Sonisphere festival in Engeland te halen. Dit werd zo ongelofelijk overweldigend vaak ondertekend, dat ze uiteindelijk echt zijn geboekt! Ze stonden origineel in een kleine tent, maar door een combinatie van vervallen bands hoger op het affiche, en enthousiaste fans, zijn ze uiteindelijk op de mainstage terechtgekomen, net voor Ghost.

Dit was eigenlijk bizar voor deze band. Want afgezien van de enthousiaste fans, kende NIEMAND ze op dat festival. En Babymetal ziet er, toegegeven, vet raar uit. Ze begonnen de show dan ook met een teleurgesteld, chagrijnig publiek wat geen nummer kende, niet meedeed en vooral aan het wachten was op Ghost. De zangeres Su-metal zei hier later over dat ze doodsbang was voor dit optreden, toen ze het podium opstapte. Maar op Sonisphere gebeurde iets magisch. Su-metal besloot haar "death-glare" op te zetten en er gewoon voor te gaan. En nummer na nummer werd het publiek meer meegenomen. Bij het laatste nummer, Ijime, Dame, Zettai, ging het hele publiek los!

Moet je bedenken heh, dit publiek had dus nog nooit van Babymetal gehoord, en wilde ze helemaal niet op de mainstage hebben. Hoe goed moet je dan zijn om zo'n optreden neer te zetten! Om iedereen mee te krijgen!

In 2016 brachten ze hun nieuwe album Metal Resistance uit, en headlineden ze Wembley Arena, als eerste Japanse band ooit. Ook speelden ze in de Tokyo Dome, voor 55.000 man. Ze hebben getourd samen met Judas Priest, Rob Zombie, Metallica, Guns 'n Roses en nog veel meer. Needless to say, ze zijn niet meer weg te denken uit de metal-wereld. Inmiddels zijn ze bezig met een nieuw album, waarvoor ze onder andere hebben samengewerkt met Tom Morello.

Wat ik zelf zo leuk vind aan Babymetal is de uniekheid van de muziek. Dit is daadwerkelijk een combinatie van genres die nog niet eerder gemaakt was, en het blijft me verrassen. Verder is de stem van Su-metal objectief geweldig, je zal haar nauwelijks vals horen zingen. De muzikanten van de Kami-band zijn puur metal, wat een goed contrast vormt met de zangeressen/danseressen vooraan. In totaal geeft dit een geweldige, positieve energie waar ik heel goed op ga.
En de 'vossen-gezichtjes' zijn een leuke afwisseling op de standaard horns voor jouw handen! Let maar eens op de handen van de zangeressen/danseressen. Bij hun eerste videoclip dachten ze namelijk dat de horns vossen moesten voorstellen, en maakten ze vossen-gezichten. Dit vonden ze achter de schermen zo leuk en passend (a.k.a. schattig) dat het erin is gebleven. Inmiddels is het kenmerkend voor de band.

Voor iedereen die Babymetal ziet als een rare gimmick, zou ik zeggen: klik de video van Ijime, Dame, Zettai eens aan. Wie weet word je verrast!

Mooi stuk @InsaniTiny

Ik heb ze op Fortarock gezien heel wat jaar terug (2016 uit mijn hoofd). De band erachter is gewoon goed. De zangeres zingt ook gewoon prima. Daar dus niks op tegen. Het gimmickgevoel blijft natuurlijk wel heel erg over de band hangen. Dat komt vooal door de ingestudeerde dansjes, de handgebaren, de kleding etc. Daarmee blijft het meer een "feest"band dan een serieuze muziekband voor mij. Ondanks dat ze dus echt wel goed zijn in wat ze doen.