Gisteren een heerlijk dagje bospop gehad. Ik was samen met mijn pa (toch best leuk dat ik dit soort dingen met hem kan doen) en heb hem grotendeels de route laten bepalen. Veel artiesten gezien/gehoord van een afstandje die niet bijzonder wat en maar waar ook niks op aan te merken was. Mr. Sip, the Lachy doley group, therpay? En airbourne.
De eerste artiest waar ik me op verheugde was wolfmother. Die begonnen de set met hun nieuwe victorious om daarna meteen door te knallen met hun 2 (grootste ? ) hits, New Moon rising en woman. Hierna werd het een strakke rock n roll show. Gevolg was wel dat de set na 3 kwartier wat in kakte, omdat het veel van hetzelfde was. Hierna was het de beurt aan my baby. Een optreden wat hypnotiserend werkt. Het is een grote brei aan geluid waarop wordt gedanst door de hele tent. Wat je uit die sfeer haalt is het 6 gepruts aan de instrumenten.
Mijn vader wou graag naar anastacia, dus vooruit. Aangekomen in het foute van q-music viel het nog meer tegen dan verwacht. Alle verschikkèlijke Amerikaanse show elementen kwamen voorbij. De kledingwissels. Danseressen met foto's van haar op het t shirt, dramatische uithalen etc. Gedateerd optreden.
Mijn vader had nog nooit helemaal vooraan gestaan bij een optreden. Waar een leukere eerste keer dan bij dropkick Murphy's? Ik heb ervan genoten hoe hij aan het genieten was. De sfeer was natuurlijk goed., de moshpit was leuk en de band speelde zoals je verwacht. Uur vloog voorbij.
Tijdens Gogol bordello bijtanken. Balen dat deze 2 bands zo kort op elkaar stonden. Anders waren het 2 optreden geweest van voren waar een feest gevierd kon worden. Met een biertje en een burger vanuit achter in de tent gelukkig de sfeer goed meegekregen. Ze braken de boel weer af.
Toen maar weer naar voren gelopen voor onze headliner. Roger hodgson. Wat een stem, wat een muzikale perfectie. De vorige passage op bospop was schijnbaar bijzonder. We hoorden er rondom ons veel mensen over en ook hijzelf begon er over. Vanaf de eerste noot was het ook een gewonnen wedstrijd voor hem. Alles werd volop meegezongen. Hij plakte er dan ook nog een kwartiertje aan vast, ondanks dat madness al was begonnen. Nog leuker dan de vorige keren dat ik hem zag.
Madness viel weer tegen. Geen sfeer, teveel gepraat.
Hoogtepunten:Roger hodgson, dropkick Murphy's en het laatste kwartier van Gogol bordello.