Ik ben naar … geweest en het was …

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Ron
  • Startdatum Startdatum
Nation of language, muzikaal heel sterk, komen sympathiek over. Ze missen nog het wat body als band zijnde, maar dat gaat goed komen.
Ik hoop dat Werchter die boekt voor volgend jaar. Wat bedoel je met het missen van body ?
 
Ik hoop dat Werchter die boekt voor volgend jaar. Wat bedoel je met het missen van body ?
Met een zanger, toetsenist en een bassist vond ik de sound wat teveel hetzelfde naar het einde toe. Ze missen nog wat sterke nummers of een drummer en gitarist die het net wat meer kan verrijken en het optreden meer diepgang/body kan geven. De basis staat er al zeer solide.
 
  • Leuk
Waarderingen: DanielNedelko en johanra
Zondag dus nog de laatste dag naar Rock en Seine, en wat een dag was dat. Zaho de Sagazan trok het hele veld bij het tweede podium vol. Franse electropop die iedereen (behalve ik natuurlijk) kon meezingen. Vooral met de rustige wat meer chasons achtige nummers was dat behoorlijk indrukwekkend.

Roisin Murphy vervolgens had de stage presence van een Grande Dame. Hele goede en mooie show. Gelukkig had ik de laatste 10 minuten op Lowlands meegepakt zodat ik optijd klaar kon staan voor PJ Harvey. Mijn god, wat was dit betoverend mooi. Die muziek vliegt alle kanten op, enorm gevarieerd. Door de podiumopstelling met de oude meubels ook een intieme sfeer ondanks het grote podium. Hele sterke muzikanten mee, veel wisseling van instrumenten. Een nummer wat ze solo deed op de akoestische gitaar en het was zo stil dat je de vogels kon horen fluiten. Uniek! Yves Tumor was een eindje lopen naar de andere kant van het terrein, maar toch gedaan om die een goed halfuur mee te pakken. Dit schuurde, het was gruizelig en knetter lekker. Wat een indringend optreden, helaas niet helemaal vol kunnen zien omdat ik wat later aanschoof en ook op tijd weg ging vanwege een beetje oke plek voor LCD Soundsystem. Sorry DTRH-gangers, maar dit was nog beter. James Murphy gaf er meer emotionele betekenis aan (er was een vriend van de band overleden een paar dagen eerder die ook studiomateriaal had ingespeeld, man wat kwam NY I love You nu binnen zeg), ze zaten onderling te dollen, grapjes met het publiek te maken en het publiek was veel euforischer. Waanzinnig wat een show was dit!

Eindscore (want lijstjes):
1 LCD Soundsystem
2 PJ Harvey
3 Soulwax
4 Massive Attack
5 Lana Del Rey
6 Gossip
7 Zaho de Sagazan
8 The Last Dinner Party
9 Nation of Language
10 Sampha

- 1000 Het laatste halfuur van Maneskin (ik denk zelfs dat ik dat halfuur Don't Look Back in Anger bij het Popup Choir leuker vond)
 
Gisteren bij Marc Rebillet geweest in TivoliVredenburg. Vrijwel iedereen wilde beneden staan, dus bij begin concert was er nog superveel ruimte op de wings. , dus daar lekker gaan staan. Was een vermakelijk concert met als hoogtepunt een nummer over Utrecht en het UUUUU gebaar. Uiteindelijk eerste keer dat ik 'm heb gezien en op zich wel garant voor feest. Het blijft best knap wat hij doet, maar verveelt op een gegeven moment wel als het gas wat terug word genomen. Hij had wel verbazingwekkend veel pyro/co2/confetti mee.
 
Nation of Language in de Tivoli (Pandora)
Na het voorprogramma en met de laatste plaat in mijn achterhoofd was ik bang dat het een beetje dood ging vallen. Niks was minder waar. De band stopt live veel meer energie in de nummers van het laatste album en dat maakt het beter dan op de plaat voor mij.
Heerlijke avond gehad en wat een aantal lekkere nummers. Dat je dan nog een "hitje" als toetje krijg is alleen maar mooi meegenomen. Het hoogtepunt lag voor mij vooral in het begin, want de verrassing t.o.v. de plaat was zo vet. Zou zo weer gaan.
 
Laatst bewerkt:
Nation of Language in de Tivoli (Pandora)
Na het voorprogramma en met de laatste plaat in mijn achterhoofd was ik bang sat het een beetje dood ging vallen. Niks was minder waar. De band stopt live veel meer energie in de nummers van het laatste album en dat maakt het beter dan op de plaat voor mij.
Heerlijke avond gehad en wat een aantal lekkere nummers. Dat je dan nog een "hitje" als toetje krijg is alleen maar mooi meegenomen. Het hoogtepunt lag voor mij vooral in het begin, want de verrassing t.o.v. de plaat was zo vet. Zou zo weer gaan.
Ik sluit me hier bij aan! Was genieten
 
Gisteren naar een mini Dunk! festival geweest in een matig bevolkte Gentse Handelsbeurs

Als eerste kregen we de post metal van Turpentine Valley was ok maar ook niet echt memorabel.

Als tweede kwam dan Insect Ark tot voor kort speelden zij instrumentale psychedelische doom, gisteren werd vooral gespeeld van de laatste release "Raw Blood Singing" uit 2024 waar dus zowaar ook wordt op gezongen. Als afsluiter speelden ze ook nog een instrumentaal nummer uit "The Vanishing". Muzikaal doet het mij wat denken aan SubRosa en ook wel Neurosis. Vond dit wel een goed optreden en wil ik in de toekomst nog wel zien.

Als afsluiter (en ook de reden dat ik er was) kwam dan EF want na hun fantastische optreden op Pelagic Fest enkele weken geleden wou ik hier toch terug bij zijn. Vandaag kregen we een wat langere setlist met wat andere songs dan op PF. Maar ook nu was het gewoon weer van begin tot eind genieten.
 
Hadden ze bij Nation of Language friend machine gespeeld, was wat later in de zaal dus wellicht gemist.
 
MEO Kalorama 2024

Ideale combinatie van een citytrip en een festival met een line-up die zowel voor echte muziekfans als mijn vriendin geschikt is door de veelzijdigheid van de line-up. Waar zij vooral kwam voor Sam Smith en RAYE en ik voor LCD Soundsystem en The Postal Service, allebei prima natuurlijk. Heeft er wel voor gezorgd dat ik niet overal ben gaan kijken of tot het einde ben gebleven, wat ook wel eens fijn is waar ik op veel festivals wel zoveel mogelijk probeer te zien.

Enorm fijn festival in een park net buiten de stad, maar wel prima te bereizen met de metro. Door de heuvels in Lissabon ligt de mainstage erg laag gelegen en het tweede podium juist helemaal bovenaan. Ideaal, want zeker de mainstage kan je eigenlijk vanuit 95% van het festivalpark goed zien. Eten en drinken was wel wat minder dan bijvoorbeeld Lowlands maar weer beter dan Rock Werchter, wc's zijn ook niet wauw maar goed wij zijn in de Benelux ook wel verwend met hoe goed (voorzieningen op) festivals geregeld zijn. Het binnenkomen voor mijn vriendin was bijvoorbeeld heel lastig omdat je buiten het festival eerst je digitale ticket moest omruilen voor een wristband. Erg omslachtig allemaal en er stonden rijen, die ook nog eens onduidelijk werden aangegeven. Klein smetje op het begin. Verder is die wristband ideaal, je kan er online geld opzetten en wat je over hebt aan krediet (gewoon in euro's, geen coins of dergelijke) krijg je gewoon kosteloos op die rekening teruggestort.

Donderdag
Ah fijn, de muziek dan. Door de lange rij alleen het einde van Gossip gezien, maar die had ik toch al op Live /s Live gezien. Dan Massive Attack (****) vanop de heuvel, een epische ervaring met die visuals van de groep. Weer alle gastartiesten aanwezig en het was een dikke trip. Klein minpuntje is wel dat het één op één exact dezelfde show is als die ik van ze zag in het Spoorpark waardoor verrassingselementen ontbraken. Maar goed, nummers als 'Inertia Creeps', 'Angel' en 'Unfinished Sympathy' worden er natuurlijk niet minder op. Muzikaal was het weer helemaal top, maar ik vond Spoorpark toch meer bijzonder. Loyle Carner (***1/2) was weer top, wat een enorm sympathieke gast is het en wat heeft hij een heerlijke flow live. Voelde ook specialer aan omdat zijn beste vriend uit Portugal komt en dus al een week in de stad had verbleven. Blij dat ik hem deze zomer toch nog heb kunnen zien. Dan naar Sam Smith (***) wat gewoon leuk was om eens gezien te hebben. Hen zong ook erg goed. Wat ik wel onbegrijpelijk vond was de volgorde van de setlist. Nou ken ik misschien 4 nummers bij naam die ik zelf zou op kunnen zetten, waarvan de eerste 3 dus allemaal in dat rijtje zitten. Vond het daarna wel inkakken. Mijn vriendin vond het wel heel leuk dus dat was sowieso een plus. Peggy Gou geskipt omdat we die dag waren aangekomen in Lissabon en dus een lange reisdag erop hadden zitten. Vond het op Lowlands leuk maar niet heel boeiend.

Vrijdag
De dag waar ik het meeste zin in had, wat een geweldige line-up en dan had eigenlijk The Smile die afzeiden er óók nog moeten staan. English Teacher (***) was wel leuk maar had niet mijn volledige aandacht. Vind het live toch overkomen als een dertien in een dozijn bandje waar de zang voor mij toch wel erg overkwam als gewoon praten en dat vind ik live toch minder boeiend. Muzikaal klonk het wel in orde, en de setting op het kleinere derde podium deed de band wel goed. Misschien dat ik het vooraan beter had meegekregen als ik er in m'n eentje stond, die kans zal misschien nog wel komen. Jungle (***1/2) had ik nog nooit gezien en wist van tevoren niet wat ik me erbij moest voorstellen. Ik dacht dat het een soort DJ duo was maar dit was een aangename verrassing dat alles live was. Vette show al vond ik, en mijn vriendin nog meer, het wel een klein beetje eentonig. Publiek ging er wel debiel hard op wat sowieso een dikke plus is aan dit festival, echt mega enthousiast iedereen. Daarna naar de dubbele show van Death Cab For Cutie + The Postal Service (****) gegaan. Beide shows stonden in het teken van Transatlanticism en Give Up met een pauze van een kwartier tussen beiden. Had beide groepen nog nooit gezien. 'Transatlanticism' kwam wel echt goed binnen, wat een nummer. Sowieso erg sterke set waar ik het erg vond lijken zoals het op plaat klinkt. Heerlijk tweeluik met daarna nog The Postal Service wat mijn vriendin ook net wat leuker vond. Helaas het einde moeten missen om een goede plek voor de headliner te hebben, al hoorde ik van een afstand nog wel de cover van 'Enjoy The Silence'. LCD Soundsystem (*****) was die headliner. Ik had ze nog nooit gezien en alle lovende recensies van DTRH hadden me nóg meer opgeyped en ik moest dus nog bijna 2 maanden wachten. Is afgelopen maanden eigenlijk de show geweest waar ik het meest naar uitkeek. Hoger kan de lat niet liggen dus, en LCD Soundsystem sprong er als een ware Duplantis met het grootste gemak overheen. Wat een waanzinnig optreden, een van de beste die ik ooit zag. Van begin tot eind vol overgave gekeken, en gedurende het optreden steeds verder naar voren gegaan. 'Dance Yrself Clean' moet de beste live ervaring ooit geweest zijn, echt fe-no-me-naal. Maar elk nummer was eigenlijk raak, 'Home', 'Someone Great', 'All My Friends' en 'Losing My Edge'. Vijf fucking sterren.

Zaterdag
Op papier veruit de minste dag voor mij en dan zei Soulwax ook nog eens af. Ana Moura klonk leuk vanaf de heuvel maar de eerste act die we zaterdag zagen was dEUS (***1/2). Speelden erg goed maar zouden nooit de magie van Rock Werchter in de Barn deze zomer herhalen. Ook na 3 shows nog steeds geen 'Roses' gehoord, dat zou toch nog een keer mogen gebeuren. Mijn vriendin vond dit verrassend genoeg ook heel erg leuk dus dat was leuk om te zien. Dan naar RAYE (****) wat ik onverwacht echt heel erg leuk én goed vond. Leuke spontane show en ze praatte minder dan ik aanvankelijk bang voor was. Een feel good show zoals ik die liever zie dan de show van Sam Smith. Ze had er zelf ook zin in en ze zong erg goed. Op het derde podium weer van een afstandje naar Yard Act (***) gekeken. Het klonk leuk maar ook een beetje hetzelfde als bij English Teacher, dit was (mede door vermoeidheid en doordat ik van een afstandje met m'n vriendin keek) niet het juiste moment voor mij om dit écht goed mee te krijgen. Nog een stukje Burna Boy gekeken maar dit was niet ons ding. Hij was wél op tijd en deed het op zich leuk om het publiek mee te krijgen. Maar ja muzikaal stelt het niks voor.

Een hele fijne festivalervaring gehad dus. Bijzonder ook hoe het gedurende het festival het allerdrukst was bij LCD Soundsystem en niet Burna Boy wat we toch wel hadden verwacht. Ideaal te combineren met een citytrip Lissabon en ook om te gaan met gezelschap wat misschien niet zó diep in de muziek zitten als wij. Absoluut een aanrader:

Top10

1. LCD Soundsystem
2. Death Cab For Cutie
3. RAYE
4. Massive Attack
5. The Postal Service
6. dEUS
7. Loyle Carner
8. Jungle
9. Sam Smith
10. Yard Act
 
Ik ben gisteravond naar girl in red in AFAS geweest.

Rond 19.10 stond ik in een ontzettend lange rij en uiteindelijk rond 19.40 binnen. Helemaal prima. Lekker op mijn gemakje een drankje gehaald en in eerste instantie een plekje beetje in het midden voor het voorprogram Nieve Ella. Ik had haar in eerste instantie willen zien op Pukkelpop maar toen toch andere keuze gemaakt, Prima om de sfeer erin te brengen en het publiek beetje op te hypen. Het klonk goed maar vond het ook niet heel bijzonder. Tijdens het voorprogramma werd er al best veel rond me heen gepraat en daar had ik geen zin in tijdens het concert. Dus drankje bij de bar gehaald en plekje meer linksvoor gezocht.

Hier kwam ik terecht in een oase van ruimte. Heerlijk. Goed zicht en relatief dichtbij. Zodra girl in red opkwam klonk er een oorverdovend gegil van al het jonge publiek wat er was (ik voelde me oud gisteravond ;)). Zowel de band als Marie zelf was goed in vorm. Zang was vocaal heel sterk, zelfs op de momenten dat ze heen en weer op het podium springt. Waar ze me wegblies op Pukkelpop vorig jaar was dat nu toch ook weer het geval. Vooral door de mix van energiek en wat rustigere nummers. Ook heeft ze hier en daar tijd voor een praatje en het komt allemaal heel echt over.

Wat mij wel zorgde baarde is dat de show meerdere keren stilgelegd moest worden door fans die flauwvielen... Aangezien ik linksvoor stond, stond ik dus ook dicht bij de EHBO post en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er zeker een stuk of 20 heb gezien die flauwgevallen waren. Is dit iets van de nieuwe generatie/tienermeidengeneratie of is dit altijd al geweest en valt het mij nu pas op?

Al met al heb ik een zeer geslaagde avond gehad en ik denk dat ze zeker gaat doorgroeien naar headliner op festivals,
 
Wat mij wel zorgde baarde is dat de show meerdere keren stilgelegd moest worden door fans die flauwvielen... Aangezien ik linksvoor stond, stond ik dus ook dicht bij de EHBO post en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er zeker een stuk of 20 heb gezien die flauwgevallen waren. Is dit iets van de nieuwe generatie/tienermeidengeneratie of is dit altijd al geweest en valt het mij nu pas op?
Concerten waar veel jonge meiden op af komen hebben dit altijd ja. Combinatie van lang buiten zitten/staan, weinig/slecht eten en drinken, heel veel druk vooraan en een vrij intenste beleving.
 
Wat mij wel zorgde baarde is dat de show meerdere keren stilgelegd moest worden door fans die flauwvielen... Aangezien ik linksvoor stond, stond ik dus ook dicht bij de EHBO post en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik er zeker een stuk of 20 heb gezien die flauwgevallen waren. Is dit iets van de nieuwe generatie/tienermeidengeneratie of is dit altijd al geweest en valt het mij nu pas op?
Dat is iets van alle generaties ben ik bang. The Beatles zijn ooit gestopt met touren omdat ze nooit meer boven het publiek uitkwamen en de helft van het publiek standaard werd afgevoerd.
 
Amenra in de tuin van het vernieuwde Rubenshuis in Antwerpen.
Van de (semi)akoestische concerten (zeker op speciale locaties) probeer ik er zo weinig mogelijk te missen want vind deze eigenlijk nog harder binnenkomen dan de elektrische shows.
Het concert zou in open lucht plaatsvinden maar ging uiteindelijk door de weersomstandigheden door in een mooi zaaltje dat net groot genoeg was voor alle aanwezigen + band. Hierdoor was het dus in nog intiemere setting dan initieel voorzien.

Geen grote verrassingen in de setlist maar bv "To Go On.: And Live With. Out" "Longest Night" & "Dying Of Light" zorgen altijd voor het nodige kippenvel. Verder kregen we deze keer ook nog covers van Portishead (Roads) & Tim Buckley (Song to the Siren).
Publiek was ook zeer fijn, heel stil, geen applaus tussen de nummers en een heel groot applaus op het einde.
 
Joe Jackson in de Oosterpoort. Mijn 30ste keer dat ik hem live zag.
Het eerste gedeelte van de show was Joe solo op keyboard. Uit elke decennia deed hij een paar nummers. Alsmaar verder in de tijd terug. Dit gedeelte eindigde hij met Waterloo Sunset van de Kinks en Hello! Hello! Who's Your Lady Friend uit 1913. Dit nummer speelde hij ook als pianist in de film The greatest game ever played. Vervolgens komen de 9 bandleden erbij en spelen ze vooral werk van zijn laatste Als Max Champion. Joe had zich in die hoedanigheid ook maar omgekleed. Als fan was ik vooral benieuwd hoe het laatste deel zou uitpakken, want onbekend bij het grote publiek. Hij deed dit vol overgave en zijn gebuikelijke humor. 2 uur lang genoten van beide sets. Overigens voor het eerst dat ik niet een keer een gesprek van anderen heb gehoord, Publiek was stil en aandachtig. Fijn.
 
Gisteravond naar the Vices in Nar geweest. Leuke locatie, enthousiast publiek en band sympathiek als altijd. Avond stond in het teken van de nieuwe single Gold. Ander nieuw nummer (Wrong Ones) ook goed. Optreden erg kort en krachtig, in totaal een handvol nummers gespeeld. Desondanks een leuke avond voor 7,50 inclusief consumptie.
 
  • Leuk
Waarderingen: Brian

Users who are viewing this thread