Er staan hier al heel wat volledige verslagen, ik hou het weer eens bij een top 15.
- The Ocean
Het geluid was vanaf moment 1 subliem, waar bij hun vorige show op desertfest het eerste deel aanvoelde alsof de band er zelf moest inkomen en opwarmen, kwamen die nummers nu meteen binnen zoals ze me altijd op plaat weten raken. De vele nummers van het meest recente album maken het voor mij net een heel fijne setlist aangezien ik die cd zowat stuk heb gedraaid in de auto. De hele ervaring, energie van de band, samen beleven met alle vrienden daar rond me maakte dit dé show van het weekend
- Crippled Black Phoenix
Nét daaronder eindigt mijn grootste hype voor deze Alcatraz-editie. Al ontzettend lang fan, maar hun uiterst zeldzame shows in België zorgden ervoor dat ik hen nooit eerder live zag. Ik heb hun live albums van begin periode 2010 grijsgedraaid, maar ondertussen zijn er natuurlijk heel wat line-up wijzigingen; Joe is al vele jaren weg dus dat typische stemgeluid ging sowieso anders zijn.
Net voor de show begon, kregen we alvast zicht op de setlist die klaar lag, ook die was tot dan een volledige verrassing aangezien Alcatraz de eerste show in een korte tour ging zijn. De start met troublemaker was alvast een hele mooie, aangezien dit altijd hun start was tijdens die eerder genoemde live albums. Verder werd er gekozen voor een setlist waarin Belinda duidelijk de hoofdrol kreeg qua zang. Verder gewoon ontzettend genoten van alles wat ik live kreeg, de set leek zo om, Justins heerlijke gitaarspel was de grootste aandachttrekker op het hele podium. De losse shows krijgen als afsluiter Burnt Reynolds en daar ben ik dan toch weer erg jaloers op, maar goed, ik kijk alvast uit naar een volgende keer om hen te zien, al is dat door de geringe opkomst in La Morgue vast weer niet in België
- Dark Tranquility
Het plan was te starten bij Dark Tranquility en na een half uur / 3 kwartier door te gaan naar Baroness – dat is dus niet gebeurd. Telkens ik hen zie besef ik weer waarom ze mijn favoriete melodeath band zijn. De band speelt vol overgave, Michaels charisma, enthousiasme en mooie stemgeluid (zowel in clean als growl) werkt heel aanstekelijk en het publiek was al snel volledig mee in de set. Doorheen de set kregen we enkele nieuwe nummers waarbij Not Nothing opviel als sterkste. Wanneer je dan ook nog eens meesterlijk afsluit met ThereIn – Lost in Apathy – Misery’s Crown krijg je terecht een minutenlang applaus.
- Pothamus
Opkomen, spelen en iedereen in trance brengen. Dat is wat Pothamus deed tijdens hun set in La Morgue. Geen woord tegen het publiek gezegd, enkel op het einde tijdens het luide gejuich zag je Sam liplezend ‘dankjewel’ prevelen. Meesterlijk!
- Opeth
Wat lager dan verwacht, op voorhand zou ik hen altijd op 1 zetten. Maar afsluiter op zondagavond is sowieso een moeilijke taak, want de vermoeidheid was bij iedereen in onze vriendengroep duidelijk aanwezig. Dan nog meer dan 20 minuten wachten en de al eerder vermelde geluidsproblemen zorgen dat de show dan erg moeilijk die knaller van formaat wordt. Waar sommigen het geluid wel oke vonden na enkele nummers, bleef ik last hebben van een brommende basgitaar. Bas is enkel goed als het bijdraagt aan de klank, maar als je elke noot hoort die de basgitaar aanslaat door een vervelende ‘bass response’, verpest het helaas heel wat andere subtiele klanken.
Het werd wel degelijk een stuk beter vanaf het derde nummer waardoor ik absoluut heb kunnen genieten van de meesterwerken die Opeth voor ons had meegebracht. Zonde dat opener The grand Conjuration dus het ergste kind van de rekening was wat betreft geluid. De bewuste keuze voor een zware set met veel grunts en het uitbrengen van dat eerste nummer doet alvast wat beloven voor het nieuwe album en hun volgende show. Tot in de AB dus, met hopelijk wél weer heerlijk geluid.
- Fen
Op plaat al wonderlijk en ook live brachten ze de nummers met verve. Die soundcheck alleen al blies me even helemaal omver. De set zelf zette dit gevoel helemaal verder.
- Hippotraktor
Wat een gelijkaardige setlist als tijdens hun album release show. Je voelt wel dat ze ondertussen nog hard gewerkt hebben aan de samenzang en toonhoogtes met nieuwe gitarist – zanger Kristof. Dit zat al een stuk beter dan in de AB. Toch blijft het even wennen om dat sterke contrast tussen die 2 stemmen niet meer te hebben. Zoals anderen hier al vernoemden, Stefan is een beest op het podium, en hij groeit nog steeds in die rol. Die opkkomst waarbij hij net na de rest van de band opkomt en meteen iedereen meekrijgt, doen ze goed! Wederom een zeer fijne sfeer in de Morgue en dito geluid.
- Watain
Watain is zo’n band die ik thuis nauwelijks luister, maar die live wel goed werkt. De hele sfeer die gecreëerd wordt door de podiuminrichting en de totale inleving van band en vooral hun zanger zorgen ervoor dat je snel meegesleurd wordt in hun duistere wereldje.
- Green Lung
Verrassend. Dat is hoe ik hen in 1 woord zou omschrijven. Ondanks dat ik hen best wel wat geluisterd heb, klonken ze live toch anders dan ik had verwacht. Nog wat cleaner en minder stoner, maar wél met heel fijne stemgeluiden en sterke nummers. Song of the stones was adembenemend en Let the devil in een heerlijke oorworm die ook live zo goed werkte. Ze doen me ergens wat aan Ghost denken, maar dan wel in een versie waar ik wel van kan genieten.
- Unto Others
Na hen te laten passeren in Mechelen (omdat ik hen op Alcatraz ging zien) en ze daarna cancelden voor Alcatraz kreeg ik eindelijk de herkansing om hen toch te zien. Geen ontgoocheling, een heerlijke jaren ’80 sound met invloeden van The Cure, Joy Division, Sisters of Mercy en meer van dat. Stonden we met z’n allen heerlijk van te genieten!
- Cobra The Impaler
Ook hier een setlist gelijkaardig aan die van hun cd release eerder in AB. Dat nieuwe album is zo ontzettend goed en dat ze dat live net zo kunnen overbrengen bewezen ze andermaal. Goede energie, aanstekelijke nummers, laat hen maar op dit tempo doorgroeien.
- Cradle of Filth
Na vorig jaar een ontzettend fijne, nogal onverwachte, show op Graspop bewezen ze zich hier opnieuw. Zoe’s stem stond best luid bij de start, maar aangezien ze die rol zo prachtig neerzet, stoorde het niet eens. Dani gaat er weer helemaal voor en ook al zijn z’n langere hoge stukken eerder een gemarteld biggetje, trekt hij dat met de rest van zijn geluiden wel weer recht.
- Finntroll
Werd hier al eerder gemeld, heerlijke band, heerlijke songs, maar passen eigenlijk niet in vol zonlicht. Volgende keer toch maar weer in een tent graag!
- Monkey3
Onterecht ‘lage’ score want Monkey3 levert AL-TIJD! Alleen speelden ze vlak na The Ocean en stond er ook nog heel wat storend volk in de tent, zelfs met me een aantal keer verplaatsen kreeg ik dat niet helemaal weeg en zelf zat ik dus ook niet genoeg in de set om het uit te sluiten. Ik heb Monkey3 dus al veel beter ervaren, maar dat lag dus zeker niet aan hun spel en inzet.
- Fleshgod Apocalypse
Voor een nogal late vervanging was dit zo’n mooie boeking dat ze een goed publiek verdienden. En dat kregen ze ook. Voor mij persoonlijk was er vanuit de band iets te veel vraag naar participatie, maar verder speelden ze een heel degelijke set.
Nog wat algemene bemerkingen:
+++ muziek: daar komen we tenslotte voor! Om te beginnen was er een heel aantrekkelijke affiche waar in heel wat van m’n geliefde subgenres mooie boekingen waren gedaan. Los van wat erg rotte overlappingen en nog lastigere korte stukjes overlap / back to back, stonden de meesten wel redelijk verdeeld over de dagen. Al viel het wel op dat tegen de avond de clashes wel moeilijk worden waar we overdag soms weinig te zien hadden. Met vooral de Morgue en Helldorado zijn er ook 2 fantastische podia met bijna steeds geweldig geluid en een heel fijne beleving in de tenten. Hopelijk komt er volgend jaar weer zo’n mooi programma waarbij ik vooral in deze 2 tenten kan vertoeven.
+++ onze friendzone en de sfeer daar! Dit maakt zo’n verschil met de stress op Graspop. Een grote groep vrienden die wil samenstaan, maar op verschillende uren aankomt is op deze manier geen probleem. Daar betaal ik met veel plezier wat meer voor.
Aangezien ik nog vrienden had op een andere friendzone hadden we op voorhand gevraagd of ze deze naast elkaar konden voorzien, geen enkel probleem lieten ze toen weten. En dat bleek het ook echt, we stonden netjes naast elkaar!
+++ wc’s: op de camping zijn er rijen wc’s met vrouwensymbooltjes en rijen voor mannen en vanaf er een beetje drukte ontstaat houdt iedereen zich ook mooi aan die symbolen, waardoor je als vrouw nauwelijks moet wachten. Op het terrein is de wc-blok aan Helldorado niet erg groot, maar als het daar even wat drukker is, wachtte ik tot de show begon en dan ging ik tijdens even over en weer, binnen de 2 minuten stond ik dan terug op mijn plaats. Aan de andere wc’s bij de Swamp ook nooit echt rijen gehad. Wat een luxe!!
En dan vergeet ik nog de gratis douches, 24/24 geopend.
+++ sympathieke medewerkers: of het bij het ontbijtbuffet was, bij de doorgangen van en naar de camping, aan de toog of een eetkraampje (zelfs in die zondaghitte achter hun bakplaten) werd je met vriendelijkheid begroet en geholpen.
++ eten: het aanbod van foodtrucks is echt geweldig, lekker, vers en goede prijs-kwaliteit. Op graspop kon ik dan wel genieten van mijn dagelijkse smos (dat was hier niet), maar hier hadden we met een aantal het ontbijtbuffet / -pakket op de camping geboekt dus start je de dag met broodjes, ei, koffiekoeken, fruit en yoghurt. Enige mooie aanvulling daar zou nog een hartig ontbijtpakket kunnen zijn, daar zit nu vooral zoet in en als je daar minder van houdt moet je al overstappen naar het buffet.
++ zitplaatsen en terreinaankleding: door de indeling van het terrein heb je een heleboel plaatsen waar je gezellig even kan zitten, iets kan eten, gewoon uitrusten. Zowel vlak bij enkele podia als een stukje ervanaf. Dit creëert een heel relaxte sfeer en zorgt er volgens mij mee voor dat het (ondanks een uitverkochte zaterdag) nergens erg druk aanvoelt.
+ campingtainment: uiteraard ‘onnodig’, maar daarom niet minder leuk. Een brassband op de openingsavond, een mannenkoor van metalheads, hamerwerpen met de meest bizarre omroeper ooit, het is er allemaal. Van het entertainment op het terrein zelf heb ik dit jaar ontzettend weinig meegekregen aangezien ik nauwelijks aan de prison geweest ben.
En enkele verbeterpuntjes:
-- primus! Gelukkig is er lekker speciaalbier, met de blanche en ipa kon ik dat ranzige bier mooi mijden!
-- geen drinkbaar water. Enkel op zondag tussen 14u-18u (als ik me niet vergis) werd er door de hitte toch gratis water geschonken, maar dit zou eigenlijk, net als op andere festivals, altijd beschikbaar moeten zijn. Als het niet aan de wc’s kan, dan ergens een apart punt of gewoon aan de bar zoals op zondag het geval was.
-- ochtendlawaai vanaf de algemene zone op de camping: die muziek mag daar echt een heel stuk later beginnen zodat de vroege ochtend gewoon nog tijd is om te slapen
Duidelijk lijstje dat meteen aangeeft waarom de tickets voor 2025 alweer binnen zijn!
Tot volgend jaar inmates!