Hey daar stond ik ook ongeveer. Fantastische show! Bij DTRH stond ik vooraan en ik was bang dat dat niet overtroffen kon worden, maar het was weer verschrikkelijk goed.Idd, bij Abigail heb je allerminst het idee dat haar carrière eigenlijk pas net een paar jaar is begonnen. Vond de uitstraling van de overige bandleden ook dik in orde. Een collectief dat enorm goed in elkaar steekt en waar we hopelijk nog veel meer van gaan horen.
Mooiste/grappigste moment was imo toen ze het Utrechtse publiek voor de laatste keer bedankte en er vervolgens een massaal en luidkeels Uuuuuuuuuuuuuu (inclusief handgebaren) als antwoord terugkwam. Waarna ze enorm in de lach schoot
En vervolgens Nothing Matters als uitsmijter, dat binnen no time toch al wel is uitgegroeid tot een onverwoestbaar indie-anthem
Blij dat ik ze ik nu wel eindelijk een volwaardig concert van ze heb kunnen zien in een goede setting. Op DTRH kwam ik niet verder dan een halve show achterin de overvolle Teddy.
Je hebt echt het idee dat je getuige bent van iets speciaals. Iets dat gigantisch kan worden.