Ik ben naar … geweest en het was …

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Ron
  • Startdatum Startdatum
Glass Animals - Vorst Nationaal 16/10

Een gevoelde eeuwigheid uitgekeken naar deze en gisteren was het einde zover. Ik had al gespot dat er geen stormloop ging zijn, maar een Vorst Nationaal dat slechts voor een derde gevuld was, leek toch weinig goeds hopen. Maar als gisterenavond een ding bewees, is het wel dat niet de grootte telt, maar wat je ermee doet.

Eerst mocht The Big Moon komen openen. Leuk voorprogramma. Lijkt mij de ideale band in de namiddagzon op een festival. Zeer sterke cover van Praise You van Fatboy Slim ook.

Maar omstreeks 21 uur mochten we - nadat een roadie eerst ceremonieel een ananas op het podium kwam zetten - instappen in het retro-ruimteschip van Glass Animals zelf. De eerste paar nummers kampten ze nog met de geluidmix. Vorst is nu eenmaal een verdomde galmbak, een leeg Vorst nog eens te meer. Maar na het derde nummer had de geluidstechnicus toch door hoe je de stem wat hoger moest zetten en zat dat aspect alvast snor.
Het publiek ging intussen wild op elk nummer, brulde zelfs nieuwe songs mee alsof het wereldhits waren en danste alsof er geen morgen was. En dat op de slicke, groovy songs die hier en daar een extra laagje of uitgesponnen outro met zich mee kregen. Davey Bayley stond na enkele minuten al drijfnat in het zweet en smeet zich op ongeziene wijze om ook de laatste uithoek van de zaal helemaal wild te krijgen. Hoogtepunt wellicht was toen de ceremoniele ananas aan een groepje zotten in het publiek gegeven werd bij Pork Soda en die ananas tegen de bis MET SCHIL EN AL OPGEGETEN WAS. 😂 Pineapples are truly in my head.

Passeerden de revue: chique hologrammen, flauwe mopjes, leuke visuals, crowdsurfende aliens en helaas maar 16 nummers op 95 minuten. Jammer genoeg kregen we maar een nummer van debuutplaat Zaba, maar door de beperkte setlist was er geen enkele minuut te veel, elke noot had haar zin en elke intermezzo mocht er zijn.

Zelden een band zich zo zien smijten voor een halflege zaal. Leken er ook zelf oprecht van te genieten. En wij het dankbare publiek met hen mee. Een van de toppers van dit jaar.
 
Ik ga ze vanavond zien in Düsseldorf, ben benieuwd. Of nou ja, iets minder benieuwd na al deze details, maar dan had ik dit topic maar niet moeten lezen
 
Inter Arma @ Wild Rover Aachen. Heerlijk geweld in een prachtig klein studentencafé in downtown Aachen. Nog legendarischer dan de show in The Little Devil. Ook nog warmer, want alles is nat. Meer van dit!
 
Ramblin Roots - Tivoli, 19 oktober

Tijd om eens een genre in het zonnetje te zetten dat hier op het forum niet heel veel aandacht krijgt: Americana! Gisteren samen met de misses voor het eerst naar het Ramblin Roots festival geweest in Tivoli en dat bleek een hele goede keuze te zijn geweest! Een groot deel van Tivoli was gereserveerd voor het festival. De grote zaal en het gehele bovengedeelte rondom Park6 (Pandaro, Cloud Nine, Hertz enz). In totaal 6 podia met optredens. Het centrale gedeelte (Park) was leuk ingericht met veel (goede) eetkraampjes en een speciaalbierbar met een uitstekende selectie. De sfeer was heel relaxed en de mensen kwamen echt voor de muziek, fijn om te merken. Het geluid stond bij alle optreden echt heel goed en de kwaliteit van de lichtshows viel me ook op, enorm sfeervol wat goed meehielp om sfeer te creëren.

Een aantal echt hele goede optredens gezien, ik voeg wat clipjes van die artiesten toe. Ze verdienen meer aandacht en wie weet wie ik hiermee inspireer. Sowieso is de muziekwereld bijzonder. Ik vraag me echt af waarom een artiest als Grayson Capps nooit heeft kunnen doorbreken en veel middelmaat wel. Gelukkig vonden ze gisteren wel hun publiek.

Josh Gray - Pandora
Bij het inluisteren was deze man uit Nashville één van de grootste ontdekking. Licht rauwe stem en een mix van country/rock en rustigere nummers. Allemaal met mooie teksten. De beste man mocht ook openen voor een set van een uur en dat ging snel voorbij. Zijn stem kwam er mooi uit en heb besloten dat de Padel Steel een ondergewaardeerd instrument is. Geeft een volle laag aan de muziek. Na de show direct zijn nieuwe cd gehaald en even met hem staan praten. Twee nummers om hem te leren kennen:



Grayson Capps - Pandora
De tijd ging snel dus snel terug voor wat bleek het hoogtepunt van de dag te worden. Ook deze man viel bij het inluisteren al op door zijn rauwere stem en toffe up tempo nummers. Maar het blijkt een hele goede entertainer en verhalen verteller te zijn met veel humor. Tevens een goede band met een sterke gitarist ernaast op elektrische gitaar. De zaal was volledig mee voor een heel goed folk feestje. Mocht hij eens in de buurt komen, doe jezelf een plezier en ga erheen.

Een meezinger:

Een mooie verstilde afsluiter:

Torgeir Waldemar - Pandora
Na even wat gegeten te hebben (lekkere curry!) terug naar de Pandora voor Torgeir. Americana zoals Tom Petty het groot gemaakt heeft. Zijn stijl hoorde je heel erg door in de muziek waardoor het voor mij een beetje te gemaakt voelde. Waar de vorige twee shows echte verhalen vertellers waren die zongen uit het hart, was dit wat gladder. Niet slecht, absoluut niet maar pakte wel minder.

Matt Andersen - Grote Zaal
Op plaat een mooie mix tussen blues en soul met een brede band en achtergrondzangeressen. Kom je de grote zaal binnen, staat er alleen een stoeltje. Ik dacht: he dat is balen. Hier ben ik na 10 minuten weer weg. Tot Matt komt oplopen. Wat een gevaarte, alsof hij de rest van de band heeft opgegeten. En dan begint hij te zingen en spelen. Goddamn.. Wat een orkaan van een stem en zelden iemand zo'n divers uit 1 akoestische gitaar horen halen. Het uur vloog voorbij en de zaal stond letterlijk op de banken. Wat één man en een gitaar kan doen, ongelofelijk.

Zijn albums doen zijn liveshows geen recht aan. Daarom maar iets wat meer live is. Deze prachtige cover speelde hij ook:

Uncle Lucius - Pandora
Eigenlijk gestopt deze rockers maar één van hun nummers werd in een populaire serie gebruikt (Keep the wolfs away). Dus weer op pad. De toevoeging van toetsen maakte dit tot een leuk rockend intermezzo maar ik had verwacht dat het dak er meer af zou gaan. Toch net wat te braaf. Maar al met al een hele fijne set. Typisch zo'n band die in een film die zich afspeelt ergens in Alabama op een bruiloftfeest staat te spelen.

The White Buffalo - Grote Zaal
En vervolgens een bekende afsluiter. Fijne set. Maar het miste voor mij wel een beetje de magie van de eerste kennismaking op Werchter op The Slope. Nog steeds met 3 man op het podium maar je hoort veel meer instrumenten. De bassist speelt tegenwoordig elektrische gitaar en de bas lijkt uit een doosje te komen. Zonde. Het zou de dynamiek van zijn optredens ten goede gaan komen als ze óf terug naar de basis met 3 gaan óf de band gaan uitbreiden. Misschien een beetje gezeur want heb er verder wel van genoten.

Top 3
  1. Grayson Capps
  2. Matt Andersen
  3. Josh Gray
 
The White Buffalo in Doornroosje voor een net niet uitverkochte zaal. Dat is ook wel het prettigste. Zo'n zaal waar je net ruimte genoeg hebt om goed te bewegen, mensen je er niet de hele tijd voor staan, bewust met de muziek bezig zijn en ook wel lekker vol zodat er een goede interactie tussen publiek en artiest kan komen.

L.A. Edwards mocht aftrappen en deed dit met verve. Lekkere luistermuziek, steady band, goed americana, maar nergens spannend. Meest memorabel was aan het einde met een klein stukje acapella samenzang wat goed klonk en wat de drie broers aan hun moeder opdroegen.

The White Buffalo begon op een perfecte manier. Met de akoestische gitaar een klein nummer vol overtuiging brengen met die volle zware stem. Tweede nummer kwamen de gitarist en drummer erbij. Het optreden wisselde tussen de opbouw nummers die wat intenser werden en lekker raggend spelen. Die eerste variant nummers geniet mijn voorkeur, de tweede zorgt voor een show waar de vaart in blijft. Come Join The Murder kwam al relatief snel voorbij die ik, zonder de serie ooit te hebben gezien, magistraal vind. Dat heb ik ook met nummers als The Whistler bijvoorbeeld. Tussen het rockende door gewoon een intense beleving brengen.

Ik heb de bas uit het boxje niet gehoord. Sterker nog, ik hoorde simpelweg geen bas, enkel de instrumenten op podium. Misschien heb ik er langsheen geluisterd, want ik beschouw @Joslittel een expert als het op TWB aankomt ;).

Band zat er lekker in, stem was wederom perfect, goede sfeer op en voor het podium, lekkere setlist, mooie plek, goede zaal en het allerbelangrijkste, mijn vader vond weer dat ik een mooi verjaardagscadeau had uitgezocht :)
 
The White Buffalo in een uitverkochte Handelsbeurs (Ha Concerts), Gent

Leuke, gevarieerde setlist. Persoonlijk vond ik het jammer dat de magistrale versie van House Of The Rising Sun uit de setlist is gekieperd. Maar goed, genoeg andere pareltjes.

Voor mij een eerste keer in deze locatie. Leuke zaal en zeer goed geluid! Alleen zeer vreemd dat ze hier hebben gekozen om het concert zittend te beleven. Het was volgens mij ook voor de muzikanten niet zo'n fijne ervaring. Als Jake zelf moet zeggen "You are all good listeners. All sitting there so quiet. Seems very relaxing", denk ik dat ook hij liever had dat het een staand concert was.

Het voelde op sommige momenten voor zowel artiest als publiek awkward aan. Zelfs de encore voelde niet helemaal juist. Het leek wel of het de bedoeling was dat er nóg een 2e encore gepland was, maar dat dan knoeierig niet doorging.

Al bij al wel een zeer fijne avond gehad. Wat de "bas" betreft (@Joslittel & @Brian). Ik ben verre van gitarist, maar leek me toch live gespeeld te zijn. Het leek alsof er één of andere instelling was dat de lage noten van de elektrische gitaar wat deden vervormen tot basnoten. Goede muzikanten trouwens. Die drummer weet duidelijk wat hij doet.
 
Al bij al wel een zeer fijne avond gehad. Wat de "bas" betreft (@Joslittel & @Brian). Ik ben verre van gitarist, maar leek me toch live gespeeld te zijn. Het leek alsof er één of andere instelling was dat de lage noten van de elektrische gitaar wat deden vervormen tot basnoten. Goede muzikanten trouwens. Die drummer weet duidelijk wat hij doet.
Hm ja dat zou natuurlijk wel kunnen. Ik zag ook nergens iets waarmee ze de bas 'aan' zouden zetten. Interessante keuze dan om van de basgitaar over te stappen naar een vervormde elektrische gitaar.

En inderdaad erg suf dat je concert zittend was. ZOu niet weten waarom je dat zou willen bij deze band.
 
The White Buffalo in een uitverkochte Handelsbeurs (Ha Concerts), Gent

Leuke, gevarieerde setlist. Persoonlijk vond ik het jammer dat de magistrale versie van House Of The Rising Sun uit de setlist is gekieperd. Maar goed, genoeg andere pareltjes.

Voor mij een eerste keer in deze locatie. Leuke zaal en zeer goed geluid! Alleen zeer vreemd dat ze hier hebben gekozen om het concert zittend te beleven. Het was volgens mij ook voor de muzikanten niet zo'n fijne ervaring. Als Jake zelf moet zeggen "You are all good listeners. All sitting there so quiet. Seems very relaxing", denk ik dat ook hij liever had dat het een staand concert was.

Het voelde op sommige momenten voor zowel artiest als publiek awkward aan. Zelfs de encore voelde niet helemaal juist. Het leek wel of het de bedoeling was dat er nóg een 2e encore gepland was, maar dat dan knoeierig niet doorging.

Al bij al wel een zeer fijne avond gehad. Wat de "bas" betreft (@Joslittel & @Brian). Ik ben verre van gitarist, maar leek me toch live gespeeld te zijn. Het leek alsof er één of andere instelling was dat de lage noten van de elektrische gitaar wat deden vervormen tot basnoten. Goede muzikanten trouwens. Die drummer weet duidelijk wat hij doet.
Hmmm, vreemd. Handelsbeurs heeft inderdaad redelijk wat zittende concerten omdat ze veel jazz en klassiek programmeren maar wanneer ik daar ben voor pop/rock concerten, is het eigenlijk altijd in een staande opstelling. Een volledig zittend concert kan bijna niet anders dan toch op de vraag van de artiest zijn.
 
  • Leuk
Waarderingen: jonasvh
Ik ben afgelopen maandag samen met @RubenJS en @JB. naar Sum41 in Den Bosch geweest.

Op de dag zelf werd timetable gewijzigd waardoor ik iets eerder van kantoor moest vertrekken om het voorprogramma te kunnen zien en een goed plaatsje te kunnen bemachtigen. Uiteindelijk bleek toch dat het originele tijdschema werd aangehouden waardoor ik minder had moeten haasten maar goed wel een goed plekje kunnen scoren. Het voorprogramma was The Bronx maar het trok niet mijn aandacht. Vond het muzikaal niet heel sterk en het wekte bij mij al irritatie op doordat ze dus half uur te laat begonnen (oorspronkelijke tijd).

Daarna was het tijd voor Sum41. Eerste en helaas gelijk de laatste keer dat ik ze heb kunnen zien. Ruben had vooraf al de druk opgevoerd dat het optreden van ze in 013 een van de beste dingen was die hij gezien had en dat ze ook afgelopen jaar op Jera zeer goed in vorm waren. Normaal ben ik niet van het meezingen tijdens optredens omdat ik dan teveel mezelf hoor, maar man in dit geval was er geen houden aan. Er kwam van alles voorbij tijdens het optreden, oude nummers en nieuwere nummers wisselden elkaar lekker af. Ook vond ik het heerlijk dat er veel afwisseling was tussen de "langzamere" nummers en meer de "uptempo" nummers. Zo had ik af en toe heel even rust om bij te komen ;). Ook was er veel meegenomen om het er visueel ook gaaf uit te laten zien, maar dit nam gelukkig nooit de overhand. Na toch bijna zo'n 2 uur meegeschreeuwd te hebben en meerdere moshpits ervaren te hebben had ik de volgende dag bijna geen stem meer en overal blauwe plekken.

Tip van mij voor degene die nog gaan; ga niet gelijk na de eerste encore weg maar wacht even paar minuutjes.

Ik heb ontzettend genoten en baal heel erg dat het de eerste en laatste keer was dat ik ze heb gezien. Dit optreden komt ook zeker in mijn top3 beste optredens die ik ooit gezien heb.
 
Hmmm, vreemd. Handelsbeurs heeft inderdaad redelijk wat zittende concerten omdat ze veel jazz en klassiek programmeren maar wanneer ik daar ben voor pop/rock concerten, is het eigenlijk altijd in een staande opstelling. Een volledig zittend concert kan bijna niet anders dan toch op de vraag van de artiest zijn.
Leek me in de verste verte niet op vraag te zijn van de artiest in kwestie.
Het was de eerste keer van de beste man met een headlineshow in België en zei letterlijk dat hij hoopt om een volgende keer opnieuw in Gent op te mogen treden, maar dan met een staand publiek...

Zeer vreemde situatie dus. Zeker ook gezien het volledig uitverkocht was met nog redelijk vraag via ticketswap. Je zou denken dan ze dan beslissen om het staand te doen en extra tickets in de verkoop te smijten.
 
  • Thinking
Waarderingen: Thisso
Ik ben afgelopen maandag samen met @RubenJS en @JB. naar Sum41 in Den Bosch geweest.

Op de dag zelf werd timetable gewijzigd waardoor ik iets eerder van kantoor moest vertrekken om het voorprogramma te kunnen zien en een goed plaatsje te kunnen bemachtigen. Uiteindelijk bleek toch dat het originele tijdschema werd aangehouden waardoor ik minder had moeten haasten maar goed wel een goed plekje kunnen scoren. Het voorprogramma was The Bronx maar het trok niet mijn aandacht. Vond het muzikaal niet heel sterk en het wekte bij mij al irritatie op doordat ze dus half uur te laat begonnen (oorspronkelijke tijd).

Daarna was het tijd voor Sum41. Eerste en helaas gelijk de laatste keer dat ik ze heb kunnen zien. Ruben had vooraf al de druk opgevoerd dat het optreden van ze in 013 een van de beste dingen was die hij gezien had en dat ze ook afgelopen jaar op Jera zeer goed in vorm waren. Normaal ben ik niet van het meezingen tijdens optredens omdat ik dan teveel mezelf hoor, maar man in dit geval was er geen houden aan. Er kwam van alles voorbij tijdens het optreden, oude nummers en nieuwere nummers wisselden elkaar lekker af. Ook vond ik het heerlijk dat er veel afwisseling was tussen de "langzamere" nummers en meer de "uptempo" nummers. Zo had ik af en toe heel even rust om bij te komen ;). Ook was er veel meegenomen om het er visueel ook gaaf uit te laten zien, maar dit nam gelukkig nooit de overhand. Na toch bijna zo'n 2 uur meegeschreeuwd te hebben en meerdere moshpits ervaren te hebben had ik de volgende dag bijna geen stem meer en overal blauwe plekken.

Tip van mij voor degene die nog gaan; ga niet gelijk na de eerste encore weg maar wacht even paar minuutjes.

Ik heb ontzettend genoten en baal heel erg dat het de eerste en laatste keer was dat ik ze heb gezien. Dit optreden komt ook zeker in mijn top3 beste optredens die ik ooit gezien heb.
Hoi,,,ik herken me volledig in je verhaal....Mijn vriend die heeft me ook meegesleurd naar de ING ARENA in Brussel voor Sum 41...wetende dat ik meer in de hoek vertoef van de hardere rock - core - metal...maar heb me uitstekend vermaakt en geniet nu nog na...Ook The Bronx heeft in Brussel me niet kunnen overtuigen maar zie toch nog wel een toekomst voor deze band mits wat betere songs.Wel heel goede stem... Het laatste nummer was mss het beste van riffs maar paste dan totaal niet met de andere songs naar mijnziens. Ja en dan Sum41....Nou...het was er vanaf minuut 1 knal erop....wat een leuke en ervaren frontman toch...ook de opstelling van de bandleden met de drum achteraan rechts had wel iets...Afscheidsoptreden van 2 uurtjes voor 46 euro is toch mooi meegenomen dacht ik zo.Visuals waren idd aanwezig maar niet overheersend....zou ook niet passen bij dit genre.Heel het concert lang heb ik mij ook zitten afvragen waarom deze band stopt...Voor mij voelde dit aan(al was dit mijn eerste optreden van SUM41) dat deze nu echt tijdens de revival van de '90 bij de top zitten en nog enorm populair zijn. Met wat ik gisteren gezien heb zowel performance-songs en show deze headliner waardig zijn op een groot festival...En herhaal ik royke...ik heb ontzettend genoten en baal heel erg dat de eerste en de laatste keer zal zijn dat ik ze gezien heb.
 
Baal na deze verhalen wel een beetje dat ik niet geweest ben in Den Bosch, maar voor mijn gevoel was mijn persoonlijke afscheid al in Werchter en ik had ze eerder ook al in 013 gezien. Maar deze show had wel wat extra's als ik het zo lees en de setlist terug zie.

Ach ja, mooi dat ze een waardig afscheid hebben gehad. De band blijf altijd een speciaal plekje houden in m'n rockhart, samen met Linkin Park is het daar ooit mee begonnen.
 
Ik ben afgelopen maandag samen met @RubenJS en @JB. naar Sum41 in Den Bosch geweest.

Op de dag zelf werd timetable gewijzigd waardoor ik iets eerder van kantoor moest vertrekken om het voorprogramma te kunnen zien en een goed plaatsje te kunnen bemachtigen. Uiteindelijk bleek toch dat het originele tijdschema werd aangehouden waardoor ik minder had moeten haasten maar goed wel een goed plekje kunnen scoren. Het voorprogramma was The Bronx maar het trok niet mijn aandacht. Vond het muzikaal niet heel sterk en het wekte bij mij al irritatie op doordat ze dus half uur te laat begonnen (oorspronkelijke tijd).

Daarna was het tijd voor Sum41. Eerste en helaas gelijk de laatste keer dat ik ze heb kunnen zien. Ruben had vooraf al de druk opgevoerd dat het optreden van ze in 013 een van de beste dingen was die hij gezien had en dat ze ook afgelopen jaar op Jera zeer goed in vorm waren. Normaal ben ik niet van het meezingen tijdens optredens omdat ik dan teveel mezelf hoor, maar man in dit geval was er geen houden aan. Er kwam van alles voorbij tijdens het optreden, oude nummers en nieuwere nummers wisselden elkaar lekker af. Ook vond ik het heerlijk dat er veel afwisseling was tussen de "langzamere" nummers en meer de "uptempo" nummers. Zo had ik af en toe heel even rust om bij te komen ;). Ook was er veel meegenomen om het er visueel ook gaaf uit te laten zien, maar dit nam gelukkig nooit de overhand. Na toch bijna zo'n 2 uur meegeschreeuwd te hebben en meerdere moshpits ervaren te hebben had ik de volgende dag bijna geen stem meer en overal blauwe plekken.

Tip van mij voor degene die nog gaan; ga niet gelijk na de eerste encore weg maar wacht even paar minuutjes.

Ik heb ontzettend genoten en baal heel erg dat het de eerste en laatste keer was dat ik ze heb gezien. Dit optreden komt ook zeker in mijn top3 beste optredens die ik ooit gezien heb.
Nu baal ik nog extra dat mijn enkel me in de steek gelaten heeft:(
 
Ook The Bronx heeft in Brussel me niet kunnen overtuigen maar zie toch nog wel een toekomst voor deze band mits wat betere songs.Wel heel goede stem...
Moet hier een beetje om lachen omdat the Bronx al 22 jaar ofzo bestaat en op plaat 6 zit. Niet bepaald een nieuwe band. Ze hebben/hadden zelfs een Mariachi zijproject. Grappig dat ze nu voor sum aan het openen zijn ik heb ze ooit nog zie openen voor OFF! in 2011 en toen had ik al dezelfde mening erover. Lijkt weinig veranderd te zijn in de afgelopen 11 jaar
 
  • Leuk
Waarderingen: koekroeck
London Calling vrijdag

Mijn eerste keer in de kleine zaal boven van Paradiso. Niamh Bury opende met alleen een akoestische gitaar en deed dat heel verdienstelijk. Mooie liedjes en een hele sympathieke uitstraling.

Crows in de grote zaal daarna was een stuk harder. Ik vond het wel leuk maar ook niet heel erg bijzonder. Als je zo monotoon zoals (de oude) Grian Chatten, Paul Banks of Ian Curtis zingt dan moeten je liedjes wel écht goed zijn, en dat gold niet voor alles. Verder niets mis mee.

Cardinals gelaten voor wat het is om vooraan te staan bij Maruja in de grote zaal, al kon je op een scherm dat naar beneden zakte in de grote zaal alsnog de show boven live volgen. Maruja is mijn lievelingsband van dit moment, hun hele (prille) catalogus vind ik niets meer dan briljant. Ik keek er al lang naar uit om ze te zien. Wát een brok aan energie en wat klinken ze live geweldig. Beginnen met 'The Invisible Man', en daarna 'Zeitgeist'. Toen brak de zanger het onderdeel van z'n gitaar waar de gitaarband aan vast moest. Je zag lichtelijk paniek, maar hij besloot zich daardoor nog meer energie te stoppen in het zingen en opzwepen als een jonge Zack de la Rocha. Na nog wat geprobeerd te hebben gaf hij hem mee aan de geluidstechnicus. Die kwam een nummer later terug met de gitaarband met 100 stukjes tape aan de gitaar vast om hem op z'n plek en daarmee bespeelbaar te houden. De saxofonist was in de circlepit gaan staan om het nummer in te luiden en het publiek op te zwepen. Daarna volgde 'Thunder', mijn lievelingsnummer van ze. Echt waanzinnig. Daarna nog een nummer die ik niet herkende, die is volgens mij nog niet officieel uit. Mijn eerste keer Maruja was dus een totale chaos maar man daardoor nóg intenser. Gaat dit zien allen.

Deze zomer niet op BKS geweest en dus Infinity Song gemist. Een erg sterk optreden, met een leuke cover van Fleetwood Mac's 'Dreams'. Verder nog het mooie 'Hater's Anthem' en 'Slow Burn' met weergaloze gitaarsolo en outro. Leuk om gezien te hebben, publiek ging er ook erg goed op.

Mooie avond dus, was alweer even geleden dat ik een binnenfestival had gedaan. Misschien in december nog naar Zeitgeist voor je raadt het al... Maruja.
 
London Calling vrijdag

Mijn eerste keer in de kleine zaal boven van Paradiso. Niamh Bury opende met alleen een akoestische gitaar en deed dat heel verdienstelijk. Mooie liedjes en een hele sympathieke uitstraling.

Crows in de grote zaal daarna was een stuk harder. Ik vond het wel leuk maar ook niet heel erg bijzonder. Als je zo monotoon zoals (de oude) Grian Chatten, Paul Banks of Ian Curtis zingt dan moeten je liedjes wel écht goed zijn, en dat gold niet voor alles. Verder niets mis mee.

Cardinals gelaten voor wat het is om vooraan te staan bij Maruja in de grote zaal, al kon je op een scherm dat naar beneden zakte in de grote zaal alsnog de show boven live volgen. Maruja is mijn lievelingsband van dit moment, hun hele (prille) catalogus vind ik niets meer dan briljant. Ik keek er al lang naar uit om ze te zien. Wát een brok aan energie en wat klinken ze live geweldig. Beginnen met 'The Invisible Man', en daarna 'Zeitgeist'. Toen brak de zanger het onderdeel van z'n gitaar waar de gitaarband aan vast moest. Je zag lichtelijk paniek, maar hij besloot zich daardoor nog meer energie te stoppen in het zingen en opzwepen als een jonge Zack de la Rocha. Na nog wat geprobeerd te hebben gaf hij hem mee aan de geluidstechnicus. Die kwam een nummer later terug met de gitaarband met 100 stukjes tape aan de gitaar vast om hem op z'n plek en daarmee bespeelbaar te houden. De saxofonist was in de circlepit gaan staan om het nummer in te luiden en het publiek op te zwepen. Daarna volgde 'Thunder', mijn lievelingsnummer van ze. Echt waanzinnig. Daarna nog een nummer die ik niet herkende, die is volgens mij nog niet officieel uit. Mijn eerste keer Maruja was dus een totale chaos maar man daardoor nóg intenser. Gaat dit zien allen.

Deze zomer niet op BKS geweest en dus Infinity Song gemist. Een erg sterk optreden, met een leuke cover van Fleetwood Mac's 'Dreams'. Verder nog het mooie 'Hater's Anthem' en 'Slow Burn' met weergaloze gitaarsolo en outro. Leuk om gezien te hebben, publiek ging er ook erg goed op.

Mooie avond dus, was alweer even geleden dat ik een binnenfestival had gedaan. Misschien in december nog naar Zeitgeist voor je raadt het al... Maruja.
Eens met alles! Jammer van die materiaalpech, maar wat een fantastische band is Maruja. Om één of andere reden had ik totaal gemist dat ze ook op Zeitgeist staan, terwijl ik nota bene een kaartje heb, dus jouw post maakte mijn avond nog wat mooier. Dank!

Verder vond ik ook Honeyglaze ontzettend sterk. Ze kregen de zaal niet echt mee, maar mij wel. Bij vlagen BCNRerig, op een goeie manier. Slowly Separate is één van mijn meest gedraaide nummers van de laatste tijd, dus tof om die een kaartje live te zien, maar verder vond ik Crows ook een beetje vlak. Komt waarschijnlijk laat morgenavond in die zweterige bovenzaal ook beter tot z’n recht. Infinity Song was al niet mijn ding op BKS, dus toen ze dezelfde cover weer over 10 mins uitsmeerden had ik ‘t wel gezien.
 
  • Leuk
Waarderingen: gretz en RubenFrusciante
Interpol - De Roma 27/10

Onverwachte avonden zijn vaak de leukste. Bijvoorbeeld als je twee uur voor een concert plots gratis tickets aangeboden krijgt voor Interpol die een van je meest favoriete albums aller tijden integraal gaan spelen. Uiteindelijk pas op het einde van voorprogramma Dust in de Roma geraakt, dus geen idee of het goed was, maar laten we eerlijk zijn, de reden om de 10 minuten naar daar te fietsen lag 100% aan het feit dat ze Antics van a tot z gingen spelen.

Stipt om 21:15 doofden de lichten en kon de pret beginnen. En waarlijk iedereen stond daar voor dezelfde reden. Het probleem met jublieumstours is echter dat ze vaak met het hoofdgerecht - het album in kwestie - beginnen. Op zich natuurlijk geen probleem maar bij Interpol is er toch een grote afstand tussen die ene plaat en de rest. Maar die eerste 10 nummers, chronologisch gespeeld zorgden voor een van de meest magische concerten die ik van hen ooit gezien heb. Het leek zowaar alsof zij er écht zin in hadden, het publiek onthaalde elke noot op gejuich en stuwde de groep naar ongeziene hoogtes. Na de 45 minuten magie volgde een kleine pauze die net lang genoeg was om bier te halen en daarna kwam een doorsnede van hun oevre. Maar waar ik eerst verwachte dat het volledig ging inzakken, bleek ook dat deel grotendeels een schot in de roos. De geluidsmix was aanvankelijk wel wat minder maar het publiek bleef uit hun handen eten. Niet verwacht dat Interpol live écht nog eens zo zou overtuigen maar wat ben ik na de eerder matige shows op Live/s Live en Rock Werchter 2023 blij dat ik toch naar de Roma ben geweest. Op dit niveau mogen ze graag nog eens terugkomen!
 
Interpol - De Roma 27/10

Onverwachte avonden zijn vaak de leukste. Bijvoorbeeld als je twee uur voor een concert plots gratis tickets aangeboden krijgt voor Interpol die een van je meest favoriete albums aller tijden integraal gaan spelen. Uiteindelijk pas op het einde van voorprogramma Dust in de Roma geraakt, dus geen idee of het goed was, maar laten we eerlijk zijn, de reden om de 10 minuten naar daar te fietsen lag 100% aan het feit dat ze Antics van a tot z gingen spelen.

Stipt om 21:15 doofden de lichten en kon de pret beginnen. En waarlijk iedereen stond daar voor dezelfde reden. Het probleem met jublieumstours is echter dat ze vaak met het hoofdgerecht - het album in kwestie - beginnen. Op zich natuurlijk geen probleem maar bij Interpol is er toch een grote afstand tussen die ene plaat en de rest. Maar die eerste 10 nummers, chronologisch gespeeld zorgden voor een van de meest magische concerten die ik van hen ooit gezien heb. Het leek zowaar alsof zij er écht zin in hadden, het publiek onthaalde elke noot op gejuich en stuwde de groep naar ongeziene hoogtes. Na de 45 minuten magie volgde een kleine pauze die net lang genoeg was om bier te halen en daarna kwam een doorsnede van hun oevre. Maar waar ik eerst verwachte dat het volledig ging inzakken, bleek ook dat deel grotendeels een schot in de roos. De geluidsmix was aanvankelijk wel wat minder maar het publiek bleef uit hun handen eten. Niet verwacht dat Interpol live écht nog eens zo zou overtuigen maar wat ben ik na de eerder matige shows op Live/s Live en Rock Werchter 2023 blij dat ik toch naar de Roma ben geweest. Op dit niveau mogen ze graag nog eens terugkomen!
Super om te horen. Ze komen vaak stijfjes over, en die 'zin erin' lijkt dan snel weg. Maar ze hebben me toch geweldige muziek, wat mij betreft mogen ze nog heel wat jaren geboekt worden door de festivals.
 
  • Leuk
Waarderingen: swissepfan
Gisteren naar Dool geweest in de Cinema in Aalst , eerste keer voor mij op deze locatie en is een mooi zaaltje voor de wat kleinere concerten.

Als voorprogramma kregen we Hangman’s Chair met hun sludge/doom metal, had deze al 2x eerder gezien maar gisteren was wel veruit de beste show die ik van hen zag, moet mij toch eens verdiepen in hun platen.
Als hoofdact kregen we dan Dool, had hen wel al een aantal keer gezien op festivals en vond dit altijd wel toffe shows. De laatste plaat (The Shape Of Fluidity) vind ik hun beste plaat tot nu dus daarom maar besloten om een eerste zaaloptreden mee te pikken. Ook Dool leverde een goede show af enkel onderbroken door wat technische issues met de mic van Raven. Er werd voornamelijk gespeeld uit het laatste album en vooral "House of a Thousand Dreams" vond ik live heel sterk terwijl het mij op plaat minder opviel. Daarnaast kregen we ook nog de geslaagde Love Like Blood cover en als afsluiter dan Oweynagat
 
Molchat Doma - 28/10 in de Tivoli (Ronda).

Last minute naar dit concert geweest.
Voorprogramma viel tegen, het was voor mij een dertien in een dozijn band met een sound die aansluit met het hoofdprogramma. Het enthousiasme van het publiek was daarentegen wel erg leuk. Klaarblijkelijk binnen het genre een hit.

Molchat Doma had er volgens mij zin in. Ze stonden de dag ervoor voor een vollere zaal (toen uitverkocht), maar het was nu ook erg goed gevuld. Volgende stap een AFAS? Het geluid was soms slecht. Keiharde bass en de zang die je echt bijna niet kon horen. Daarentegenover staan voor mij de sterke nummers (waarvan ik tekstueel weinig begrijp) en zeker het enthousiasme van de band. Publiek was aandachtig, zowel het "langzame" als het meer upbeat werd met veel geluich ontvangen. Ik vind het jammer dat, vooralsnog, de drums uit een doosje komen. Zal een bewuste keuze zijn.
 

Users who are viewing this thread