Mijn geduld is een beetje op om nog tot zaterdagmiddag te wachten (en ik ben er net achtergekomen dat ik helemaal niet kan dan), dus ik doe het nu, als jullie dat niet erg vinden 
Hopelijk heeft Festileaks geen moeite met het verwerken van een lap tekst en filmpjes.
Supersonic Lake IJssel Festival wordt dit jaar gehouden van vrijdag 13 tot en met zondag 15 augustus. Met het Urkerbos hebben we dezelfde locatie als voorheen weten te behouden, maar er is wel een nieuw verfrissend logo gekomen. Wat vinden we daarvan? Momenteel onderhandelen we ook over een eventuele verhuizing naar een andere locatie, eentje die beter aansluit op de behoeften. Daarover hoort u richting de volgende editie meer.
Nu eerst de line-up van dit jaar. We zijn er weer trots op wat we dit jaar hebben kunnen neerzetten op SLIF, met natuurlijk de headliners van deze editie, legende David Gilmour, jonge honden als Gojira in combinatie met Volbeat en het grootste U2, maar met bijvoorbeeld ook Sigur Rós, Agnes Obel, Elbow of kleinere namen als Pure Reason Revolution, Neptunian Maximalism en Steiger. Zeker is dat er weer een affiche is samengesteld waar wij het vermoeden van hebben dat velen er van kunnen genieten. Ook staan er negentien namen uit de Benelux op het affiche (van de 76, 25%), waarmee er een mooi aandeel aan lokaal talent staat.
Het tijdschema valt via deze link te bekijken, maar we zullen ‘m hieronder ook nog neerzetten. Op vrijdag beginnen we met Wheel en eindigen we met Agnes Obel. De tweede dag wordt hard geopend met The Raven Age en afgesloten met Lindemann en de laatste dag kan je eerst genieten van La Femme of Jack Poels. We sluiten het festivals dansend af met muziek van Angèle. Voor iedere artiest is er een stukje geschreven met bijpassende video om een indicatie te geven over hoe het optreden er uit zal komen te zien. Voel je vooral vrij om daar gebruik van te maken!
Wij verwachten een hoge opkomst, aangezien we na een jaar geen festivals er allemaal weer zin hebben. Zit daarom klaar op vrijdag 28 mei 10.00 voor de ticketverkoop. Succes vrijdag met het bemachtigen van tickets en wij hopen jullie terug te zien op vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 augustus 2021 in het Urkerbos!
* Vetgedrukte artiesten gekozen tijdens de reguliere draft *
Vrijdag 13 augustus:
Main Stage:
12.15 – 13.00: Wheel (FI)
14.00 – 15.00: Mando Diao (SE)
16.00 – 17.00: The Tallest Man on Earth (SE)
18.05 – 19.15: Steve Hackett (GB)
20.30 – 21.45: Status Quo (GB)
23.30 – 02.00: David Gilmour (GB)
Met Wheel hebben we dé opener van ons festival te pakken. Met hun progressieve metal wekken ze al gauw interesse bij de organisatie, maar op hun in maart uitgebrachte langspeler, Resident Human, hebben deze Finnen laten horen dat ze over een uniek geluid beschikken.
Het Zweedse Mando Diao kennen we natuurlijk allemaal van de knaller van een hit Dance with Somebody uit 2009. De band gaat van alternatieve rock, naar garagerock, naar elektronica, naar folk. Een mooie lijstje aan genres dus.
We blijven in Zweden met Kristian Matsson, de echte naam van de singer-songwriter The Tallest Man on Earth. Soms vergeleken met het fenomeen Bob Dylan, een grote inspiratiebron van Matsson, weet hij toch z’n eigen draai aan zijn folk te geven.
Steve Hackett maakte furore als gitarist van Genesis, maar nadat hij eind jaren zeventig vertrok, heeft Hackett ook een imposante solocarrière gehad. Begin dit jaar bracht Hackett Under a Mediterranean Sky uit, dat alweer zijn 26ste studioalbum is. Echter is dit misschien ook wel één van de betere, wat veelbelovend klinkt voor het optreden.
Met meer dan zestig hits in het Verenigd Koninkrijk alleen al, meer dan welke rockband dan ook, is het wel duidelijk Status Quo niet voor niets zo bekend is. Opgericht in 1962 alweer, draaien deze Britten alweer geruime tijd mee in de industrie. Met nummers als In the Army Now, Whatever You Want en Rockin’ All Over the World zal het een klassiek optreden voor iedere rockliefhebber.
Dan de headliner van de dag, die een set van maarliefst 2,5 uur zal overleggen: David Gilmour. Natuurlijk zullen er nummers van Pink Floyd gespeeld worden (Comfortably Numb is een no-brainer), maar ook Gilmours solowerk komt ter sprake. Verwacht dus veel klassiekers, maar verdiep je ook zeker in Gilmours soloalbums, want daar staan ook aardig wat pareltjes op.
https://www.youtube.com/watch?v=LOjbGxMrwuU
ECB Stage:
13.00 – 14.00: Viagra Boys (SE)
15.00 – 16.00: Jonathan Jeremiah (GB)
17.00 – 18.05: Whitesnake (GB)
19.15 – 20.30: Tom Odell (GB)
21.45 – 23.30: Sigur Rós (IS)
Opener van de ECB Stage is het Zweedse Viagra Boys! Post-punk van de hoogte categorie maken deze heren. Pas twee albums hebben ze gemaakt, maar wel al twee albums die insloegen als een bom.
https://youtu.be/UfUpgWG8bLk
De volgende artiest had met zijn eerste plaat, A Solitary Man, in Nederland al meteen een gouden plaat te pakken, een plaat met melancholieke, orkestrale popliedjes. Jonathan Jeremiah heeft sindsdien drie stuk voor stuk klassealbums uitgebracht, wat hem ook posities in het voorprogramma van bijvoorbeeld Elbow opleverde.
https://www.youtube.com/watch?v=8_Yfonpqmow
Oh… Here We Go Again. White “Trouble” Snake, als referentie aan het nummer Trouble Is Your Middle Name, komt naar SLIF. Als we nu nog moeten uitleggen wat voor status Whitesnake heeft op deze aardkloot, dan heb je jarenlang onder een steen geleefd. Whitesnake spreekt voor zichzelf en gaat een knaller van een optreden weggeven.
https://youtu.be/yVCF_kr9aCg?t=22
Het rustige nummer Another Love betekende de doorbraak van Tom Odell in Nederland. Op 3FM werd het nummer bestempeld als megahit, op Radio 538 als Alarmschijf. Tom Odell was niet van de Nederlandse radio weg te slaan. En dat heeft hem geholpen in zijn populariteit in Nederland, tot optredens in de grootste zaal van Nederland aan toe.
https://www.youtube.com/watch?v=4JOJh1YbZrw
De afsluiter van dit podium is een heel mooie. Bekend van hun post-rock, draaien de IJslanders van Sigur Rós al jarenlang mee op het hoogste niveau. Al zijn ze vaak niet bekend genoeg bij het grote publiek, met hun trouwe fanschare hebben ze wel een enorme populariteit gekregen. SLIF streeft ernaar om ze nu ook bij het grote publiek bekend te laten worden en hoopt dat te bewerkstelligen door een speciale set van 1 uur en 45 minuten.
https://www.youtube.com/watch?v=n-BjxCpmxmo
Hertog Jan Tent:
12.15 – 13.00: Rome (LU)
14.00 – 15.00: Infected Rain (MD)
16.00 – 17.00: Pain of Salvation (SE)
18.05 – 19.15: The Pineapple Thief (GB)
20.30 – 21.45: Candy Dulfer (NL)
22.45 – 00.00: Oh Hiroshima & Jo Quail (SE/GB)
01.15 – 02.45: Agnes Obel (DK) (Nachtafsluiter)
De meeste artiesten uit de Benelux komen natuurlijk vooral uit België en Nederland, maar Luxemburg heeft ook wel wat te bieden. Met Rome, het project van Jérôme Reuter, hebben we één van de meest belangrijke neofolkacts weten binnen te slepen.
https://www.youtube.com/watch?v=091mZ9MQf1I
Heeft u weleens van Moldavië gehoord? Vast wel. De hoofdstad kennen al minder mensen en nog minder lui kent een artiest uit het land. Infected Rain probeert met hun nu-metal en djent meer bekendheid te vergaren voor Moldavische artiesten en SLIF werkt daar natuurlijk graag aan mee.
https://youtu.be/L3PZfw9aGjc
De volgende band komt uit Zweden en wordt beschouwd als het kindje van Daniel Gildenlöw. Deze multi-instrumentalist laat allerlei genres toe in zijn band Pain of Salvation. Van elektronica, naar rap, naar rock: Pain of Salvation heeft het allemaal. Met PANTHER hebben de Zweden, voor de organisatie tenminste, het beste album van 2020 uitgebracht en daar zullen zeker nummers van gespeeld gaan worden.
https://www.youtube.com/watch?v=yaHxmlG9ljY
Mocht je iets met drums hebben, dan is de kans groot dat je van Gavin Harrison hebt gehoord. Wat hij laat zien bij The Pineapple Thief is van een ongekend hoog niveau. In 1999 opgericht door de Duitser Bruce Soord draait de band alweer even mee in het genre dat progressieve rock heet.
https://youtu.be/RJWP7hHSvwg
Deze artieste zou zomaar één van Nederlandse fijnste exportproducten kunnen zijn. Saxofoniste Candy Dulfer heeft o.a. in voorprogramma’s gespeeld van Prince en Madonna en heeft daar, na daverend succes, ook een tot nu toe bijzondere solocarrière gehad. Ze zal naast dit optreden ook nog een gastoptreden bij David Gilmour geven.
https://youtu.be/S3kKiot7u5Q
We gaan wederom naar Zweden. Post-rockband Oh Hiroshima zal met een speciale set van hun tweede album In Silence We Yearn, aangevuld met nummers uit de rest van hundiscografie, in samenwerking met celliste Jo Quail, een bijna cinematisch en betoverend optreden weggeven.
https://youtu.be/HO1Y6Cq52Ps?t=681
https://www.youtube.com/watch?v=b3R3uuWz35g
Het nachtprogramma wordt vertolkt door een anderhalf uur lang durend optreden van de Deense Agnes Obel om de nacht goed te beginnen en de eerste dag betoverend af te sluiten. Ze wordt wereldwijd geprezen om haar unieke engelenstem en haar indrukwekkende pianospel. Op het vorig jaar uitgebrachte Myopia bleek maar weer dat dit volkomen terecht is! De organisatie overdrijft niet als we zeggen dat dit een optreden zal worden dat de boeken in zal gaan.
https://www.youtube.com/watch?v=iaJVP67iU1Y
Stage 4:
13.00 – 13.45: Doppler Trio (NL)
15.00 – 15.45: Witte Wieven (NL)
17.00 – 18.00: Who Killed Bambi (DK)
19.15 – 20.15: Onségen Ensemble (FI)
21.45 – 23.00: De Beren Gieren (BE)
00.00 – 01.15: Neptunian Maximalism (BE)
Het Doppler Trio is anders dan alle jazztrio’s die je tot nu toe hebt beluisterd. Folkinvloeden, synthesizers, effecten, vocalen, Oosterse ritmiek: dan zijn maar enige elementen van de complexiteit die dit Nederlandse trio maakt. Met Archean heeft dit trio, voor de organisatie tenminste, één van de betere jazzalbums van het jaar uitgebracht en het zal ons niet verbazen als dit de opmars is voor heel wat moois.
https://www.youtube.com/watch?v=6kbx2oXiLlE
De volgende act komt het altijd gezellige Tilburg. En wie Tilburg zegt, zegt Roadburn. En wie Roadburn zegt, zegt metal. Witte Wieven, naar het hoogst interessante natuurfenomeen, maakt atmosferische blackmetal, wat er voor zorgt dat je zelf bijna witte wieven om je heen kan voelen.
https://www.youtube.com/watch?v=uD2a1yHXfpA
Uit Denemarken komt Who Killed Bambi. Who Killed Bambi maakt experimentele indie. Deze zeven vrouwen hebben met het pas uitgebrachte 12 hun derde studioalbum afgeleverd, waarmee ze gegarandeerd materiaal hebben voor een interessant optreden.
https://www.youtube.com/watch?v=2LOc1CrovhY
Reizen we iets verder naar boven, komen we uit bij Finland. Hier komt het Onségen Ensemble vandaan, een ensemble dat stoner, jazz en post-rock met elkaar heeft omgesmolten tot een filmisch geheel. Het vorig jaar uitgebrachte Fear, maar ook Duel en Awalaï geven dit jaar goed weer.
https://youtu.be/-yhSG6uWY2o
Terug naar België. Less Is Endless op 10 september het zesde studioalbum van De Beren Gieren worden, maar dit jazztrio zal op SLIF al exclusief hun nieuwste wapenfeit ten gehore gaan brengen. Composotioneel is De Beren Gieren een ijzersterke band en die reputatie hebben ze door de jaren alleen maar bevestigd.
https://www.youtube.com/watch?v=2QDMShn6i0Y
Afsluiter van de stage is het wederom Belgische Neptunian Maximalism geworden. Als je dacht dat Pain of Salvation een gekkenhuis met het mixen van genres, dan is Neptunian Maximalism dat zeker. Freejazz, drone en psychedelica zijn de meest voorkomende, maar er valt nog veel meer te beleven. Dit is een must voor liefhebbers van het heftige werk, als in dat al je zintuigen moeten werken om alles in je op te kunnen nemen.
https://youtu.be/84v0M50_LgE
Urker Garden:
15.45 – 16.15: The Use of Ashes (NL)
20.15 – 20.45: The Use of Ashes (NL)
De Urker Garden wordt, net als eerdere edities, gebruikt voor het promoten van relatief klein talent, dat twee optredens op een dag mag geven. Op deze vrijdag is dat het Nederlandse The Use of Ashes. Hun eerste album, Burning Gnome, brachten ze vorig jaar uit. Als er een band is waar ze vergeleken mee moeten worden, is dat zonder twijfel King Gizzard & The Lizard Wizard. De alternatieve indiepop van The Use of Ashes springt net zoals dat van de Australiërs van de hak op de tak. Dit is dus zekerheidje voor de fans van KG&TLW.
https://www.youtube.com/watch?v=pTx4VV9tS4Q
Zaterdag 14 augustus:
Main Stage:
12.15 – 13.00: The Raven Age (GB)
14.00 – 15.00: The Cult (GB)
16.00 – 17.00: Jake Bugg (GB)
18.15 – 19.30: Bush (GB)
21.00 – 22.45: Volbeat (DK)
00.15 – 01.45: Gojira (FR)
Het Engelse The Raven Age maakt melodieuze metal en heeft al in voorprogramma’s gestaan bij Alter Bridge, Iron Maiden, Anthrax, Killswitch Engage en Tremonti. Inmiddels zijn ze een graag geziene gast op Europese metalfestivals en wij konden ze natuurlijk ook niet laten schieten.
https://www.youtube.com/watch?v=hgyojkg4gvY
Deze Britse band draait ook al even mee, is er korte tijd uitgeweest, maar zijn weer terug. Ook zit er een nieuwe album aan te komen. Vooral met She Sells Sanctuary heeft The Cult veel belangstelling voor hun muziek weten te wekken, maar bijvoorbeeld ook met Rain. De organisatie was eigenlijk in de veronderstelling dat ze gestopt waren, maar zijn blij om te horen dat dat dus nog niet het geval is.
https://www.youtube.com/watch?v=FIlA0RoOn_E
Lightning Bolt sloeg in 2012 in als een bom. Het jaar daarvoor stond Jake Bugg op z’n zeventiende al op het fameuze Glastonbury en zijn carrière kwam met dit nummer nog meer in een stroomversnelling. In augustus komt zijn nieuwe album Saturday Night, Sunday Morning uit, waar hij op SLIF al wat van zal laten horen.
https://www.youtube.com/watch?v=jwCrjjsz5Ww
Sixteen Stone was hét album van Bush. Na de uitgave in 1994 heeft dit debuutalbum hun eigenlijk alleen maar veel goeds gedaan tot op het punt dat ze vandaag de dag op mooie festivals hebben gestaan. Het optreden zal een reis door de tijd worden waar ieder album van Bush behandeld zal worden.
https://www.youtube.com/watch?v=6KEIyNGL_LY
In 2001 opgericht door Michael Poulsen zit rockabilyband Volbeat momenteel in de hoogtijdagen van hun muzikale carrière. Met kneiters van een hits als Still Counting, Lola Montez en The Devil’s Bleeding Crown weet Volbeat niet alleen metal- en rockliefhebbers aan te spreken, maar iedere liefhebber. En dat is logisch, als je kijkt naar hun invloeden: Elvis Presley, Johnny Cash en Metallica. Diverser kan je het haast niet hebben. Volbeat zal 1 uur en 45 minuten alles geven om het publiek op te warmen voor hun Franse co-headliner.
https://youtu.be/9bSrJ9qHKfE
En dat is dus Gojira! Plaats deze groep in allerlei metalgenres en zelfs dan heb je Gojira nog niet te pakken. Deze technisch verfijnde band heeft met het maatschappelijke album Fortitude in april 2021 misschien wel hun beste album tot nu toe uitgebracht. Verwacht in ieder geval Gojiraklassiekers als Stranded en Flying Whales, maar ook dus nieuw werk met Amazonia en Born for One Thing.
https://youtu.be/ISJtvWhkMFQ
ECB Stage:
13.00 – 14.00: Cult of Luna (SE)
15.00 – 16.00: The Sisters of Mercy (GB)
17.00 – 18.15: Ibrahim Maalouf (FR)
19.30 – 21.00: Marillion (GB)
22.45 – 00.15: Simple Minds (GB)
Het is weer tijd om een Zweedse band aan te kondigen. Post-metal van de hoogste plank. Samen met ISIS (de band dan, anders wordt het wel lullig), Neurosis en Amenra behoort Cult of Luna tot de top van deze beweging. The Raging River, het laatste album uit februari, liet dit ook weer zien.
https://www.youtube.com/watch?v=d62KkKVnrqg
The Sisters of Mercy komt uit de jaren ’80 en zijn ook van invloed geweest op andere bands in het genre van gothicrock. Het succes van het nummer Temple of Love heeft misschien wel een rol gespeeld in het afsplitsen van The Sisters of Mercy in The Mission en Ghost Dance. Desalniettemin is The Sisters of Mercy nog steeds actief en verkopen ze nog steeds goed.
https://www.youtube.com/watch?v=xd-k2lAf8WA
Oorspronkelijk uit Libanon vanwege de oorlog, gevlucht op jonge leeftijd naar Frankrijk en daar zijn talent uiteindelijk tot uiting gebracht. Dat talent heeft ie niet van een vreemde, aangezien zijn ouders ook succesvolle muzikanten waren. Ibrahim Maalouf heeft al in een aantal aardige zalen in de Benelux gespeeld en daar komt nu dus SLIF uit.
https://www.youtube.com/watch?v=le-e37ZMck8
Kayleigh, Easter, Lavender. Stuk voor stuk klassiekers van Marillion. Nadat Fish de band had verlaten, nam Steve Hackett het stokje over en dat doet hij al jaren voortreffelijk. Marillion staat garant voor indrukwekkende shows!
https://youtu.be/PSmK95Jog4Y
Afsluiter van de stage op deze dag is Simple Minds. Na dit optreden is één ding zeker: You won’t forget about Simple Minds. Ze zijn nog steeds Alive and Kicking na al die jaren en zullen in het Urkerbos aan het Waterfront staan. Ze hebben er zin in en wij als organisatie ook!
https://youtu.be/ClU8S0bP5K0
Hertog Jan Tent:
12.25 – 13.00: Wolvennest (BE)
14.00 – 15.00: Jaga Jazzist (NO)
16.00 – 17.00: Pure Reason Revolution (GB)
18.15 – 19.15: Harakiri for the Sky (AT)
20.15 – 21.30: Daniel Norgren (SE)
22.30 – 00.00: Nils Frahm (DE)
01.15 – 02.30: Lindemann (DE) (Nachtafsluiter)
De Belgen van Wolvennest uit Bruxelles maken psychedelische blackmetal, maar mengen hier ook kraut bij om het ietwat experimenteel te maken, maar ook om er een bijzondere live-ervaring aan te geven.
https://www.youtube.com/watch?v=IgrN6mNw1Q4
Dit achtkoppige jazzmonster verloor in 1996 de harten van Noorse jazz-lovers met hun debuut Grete Stitz en daar zijn aardig wat platen bijgekomen. Jaga Jazzist houdt er niet van om in een hokje geplaatst te worden, dus we noemen het maar gewoon experimentele jazz, maar dat laat zich dus wel raden dat er veel genres in hun muziek te vinden is. Het wordt een mooi optreden voor de jazzliefhebber en natuurlijk ook voor iedereen die nog nooit van de band gehoord had.
https://www.youtube.com/watch?v=JQhM-f69WAg
Eupnea leek voor de organisatie een intense achtbaan. Het laatste album van de Britse formatie Pure Reason Revolution was een meesterwerk aan progressieve rock. Zware riffs, rustige, melodieuze stukken: Eupnea had het allemaal. Na achttien jaar weten de bandleden de band wel wat ze te doen staat: gewoon een magische show weggeven en dat is precies wat ze gaan doen.
https://www.youtube.com/watch?v=ed8cUYM2h0k
MS en JJ zijn de oprichters van de Oostenrijke post-blackmetal Harakiri for the Sky. Met Mӕre hebben ze in heel Europa hoge ogen gegooid en dat zorgde er ook voor dat deze band op het lijstje van de organisatie verscheen. Ze bestaan pas tien jaar, maar hebben al vijf albums uitgebracht en Mӕre is misschien wel de kers op de taart van al het harde werk.
https://youtu.be/PJSaFgbFP4U
De organisatie is droevig gestemd deze artiest nog niet in levende lijve gezien te hebben. We moesten zonodig naar The Teskey Brothers in Paradiso i.p.v. naar Daniel Norgren in Utrecht. Enfin, Flow is misschien wel het meest prachtige nummer wat de organisatie ooit heeft gehoord. Norgren legt zoveel gevoel in zijn muziek en dat komt ook tot uiting bij het publiek. Op het podium staat hij met een 1 persoons band, die drums, percussie, gitaar, harmonica en kazoo speelt, en daarnaast ook nog zingt. Daniel Norgren kan het allemaal.
https://youtu.be/OHe0MQ-o6Ng
De reguliere afsluiter van deze tent is niemand minder dan de Duitser Nils Frahm. Met zijn klassieke en neoklassieke pianomuziek zal hij de hele tent betoveren. Wat misschien ook wel leuk is om te weten, is dat Frahm niet zomaar een artiest is. Live improviseert hij delen van zijn show en maakt hij gebruik van experimentele instrumenten als toiletborstels. Dat kunnen alleen de hele groten en dat is hij in zijn genre dan ook zeker!
https://www.youtube.com/watch?v=e1mHyj3lubQ
De nachtafsluiter van deze bloedmooie zaterdag kent het reguliere publiek waarschijnlijk wel als frontman van Rammstein, maar deze Till Lindemann heeft daarnaast ook nog een eigen project: Lindemann. Van de Duitse liedjes van Rammstein stapt Till met Lindemann over op het Engels. Het principe is hetzelfde: er wordt genoeg gechoqueerd tijdens de shows en live is het nog steeds een spektakel. Met Lindemann sluiten we knallend de zaterdag af!
https://youtu.be/0RzjxGelCGY
Stage 4:
13.00 – 13.45: Mooon (NL)
15.00 – 15.45: Fergus McCreadie Trio (GB)
17.00 – 18.15: GOLD (NL)
19.15 – 20.15: Thy Catafalque (HU)
21.30 – 22.45: Siena Root (SE)
00.00 – 01.15: Dans Dans (BE)
De organisatie heeft deze band ontdekt via de serie Muziekstad. Het Eindhovense Mooon. Denk terug aan de psychedelische sixties en dit is exact de muziek die Mooon maakt. Deze heren, met een schitterende uitstraling, proberen het geluid van deze jaren na te bootsen, maar proberen hier uiteraard hun eigen draai aan te geven.
https://www.youtube.com/watch?v=fWiSrwhzQ6Y
De Schot Fergus McCreadie begon in 2018 pas met zijn Fergus McCreadie Trio. In dat jaar werd McCreadie door de BBC al genomineerd als jazzmuzikant van het jaar. Het trio gaat van impressionistische miniaturen tot Schotse folk en van hardswingende modale jazz naar speelse melodieën. Met het laatste album Cairn creërt het trio een unieke eigen sound, dus dat belooft wel wat.
https://www.youtube.com/watch?v=k2uxxl6K1RY
Woorden zijn eigenlijk niet genoeg om het Nederlandse GOLD te beschrijven. De Rotterdammers maken al jaren een combinatie van post-rock, doom, shoegaze en blackmetal. GOLDs set zal in het teken staan van het jeugdtrauma van zangeres Milena Eva, die op haar negentiende is verkracht. This Shame Should Not Be Mine laat hetgeen op de voorgrond komen wat zich al die tijd op de achtergrond afspeelde. Het doel van deze set is ook om te laten weten dat je er niet alleen voor staat, als zoiets jou ook is overkomen. Dit zou wel eens het meest bijzondere optreden van deze editie kunnen worden.
https://www.youtube.com/watch?v=pKEIlHjL4ms
Tamás Kátai uit Hongarije begon in 1998 met zijn Thy Catafalque. Tot 2011 maakte hij zijn avant-garde rock samen met János Juhász, maar sindsdien is Thy Catafalque een soloproject. De band is al jarenlang een graag geziene gast op obscure festivals. Met o.a. een onlineoptreden op Roadburn Redux is Thy Catafalque nu hopelijk bekender geworden. Bij de organisatie zelf werd die opmars gelegd bij het vorig jaar uitgebrachte Naiv, maar er schijnt alweer een album, genaamd Vadak, in de pijpleiding te zitten. Daar zal ook zeker een nummer of twee van gespeeld gaan worden.
https://www.youtube.com/watch?v=9P4rY5pcfjI
Wederom terug naar Zweden. Opgericht eind jaren negentig maakt Siena Root psychedelische rock die doet terugverlangen naar de jaren ’60 en ’70. Siena Root staat garant voor een compromisloze show, waarbij voornamelijk ook zware vintage apparatuur gebuikt wordt, waarvoor de meeste bands niet eens de kracht (of passie) hebben om allemaal mee te slepen. Of je nu houdt van classic rock, trippy psychedelica of heavy blues: Siena Root heeft het in huis. Het is een geweldige liveband met een authentieke vintage sound, waarbij de Hammond B3 niet wordt geschuwd!
https://www.youtube.com/watch?v=3iU2v16XT00
Het Belgische jazztrio Dans Dans, dat bestaat uit Bert Dockx (Flying Horsemen), Fred Jacques (Mark Lanegan Band) en Steven Cassiers (Dez Mona), zal Stage 4 deze avond afsluiten. De band verwerkt blues en psychedelica in hun muziek en schuwt ook zeker improvisatie niet. Na onder andere optredens op North Sea Jazz en Gent Jazz Festival is het nu de tijd voor een tripje naar Urk. De muziek van Dans Dans staat met één been in de pop en met de andere in de jazz. Instrumentaal, atmosferisch, meeslepend, geraffineerd en wild: Dans Dans is het allemaal in één!
https://youtu.be/8YXXXwBFt4w
Urker Garden:
15.45 – 16.15: RRRags (BE/NL)
20.15 – 21.00: RRRags (BE/NL)
In de Urker Garden speelt op de zaterdag het Nederlands-Belgische RRRags. In hun eerste set speelt deze jam- en psychedelische fuzzband hun eerste album RRRags. Hun tweede set staat uiteraard in het teken van hun tweede album High Protein.
https://www.youtube.com/watch?v=XCy02cQSavY
Zondag 15 augustus:
Main Stage:
12.15 – 13.00: La Femme (FR)
14.00 – 15.00: K’s Choice (BE)
16.00 – 17.00: Kaleo (IS)
18.15 – 20.30: Tears for Fears (GB)
20.45 – 22.00: Paolo Nutini (GB)
23.30 – 01.45: U2 (IE)
En toen was het alweer de laatste dag van Supersonic Lake IJssel Festival. Houden jullie het nog vol? Mooi. We openen de zondag op de main stage met het Franse La Femme. La Femme brengt Franstalige psychedelische pop naar een nieuwe hoogte. In de muziek werk je jaren’60 surfmuziek, yé-yépop, psychedelische rock, kraut en coldwave. Kortom, een bijzondere combinatie van allerlei genres. Met Paradigmes is in april hun derde album uitgekomen die voortborduurt op het bekende “La Femme-geluid”.
https://youtu.be/c8PeN58k458
De volgende Belgische band kennen we allemaal van Not An Addict, dat de band internationale bekendheid opleverde. K’s Choice is daar echter nooit zo van onder de indruk geraakt, zo bleek, daar ze dicht bij hun roots bleven tijdens de rest van hun carrière. Dat zorgt toch voor een gerespecteerde status en een aardige positie voor K’s Choice op SLIF.
https://www.youtube.com/watch?v=1wdJBCRNpQs
De IJslanders van Kaleo kwamen pas in 2012 samen voor het oprichten van deze band. Met hun bluesrock met vleugjes indie zijn ze wereldwijd bekend geworden. Voor hun nummer No Good kregen ze zelfs een Grammynominatie in 2017. Way Down We Go ging dubbel platinum in de VS. Ook kreeg de band de kans om een nummer voor FIFA 16 te schrijven, een beslissing die uiteraard zorgde voor meer bereik voor hun muziek. Dat kan misschien ook zomaar de reden zijn dat ze geboekt zijn voor SLIF, maar toch. Kaleo zal in de namiddag een leuk optreden gaan geven, met de zo bekende hits die iedereen wel kent.
https://www.youtube.com/watch?v=f9BsRqNS5oA
Everybody Wants To Rule the World in this Mad World. Shout it from the rooftops ofzo. Dit geldt zeker voor Tears for Fears. Britse newwave en rock van hoog niveau, zo zou je het wel kunnen noemen. Hun naam is afgeleid van primaltherapie waarbij patiënten worden aangemoedigd te schreeuwen, huilen en te slaan naar voorwerpen om hun gevoelens te uiten. Hier komt ook de tekst van hun hit Shout vandaan (Shout, shout, let it all out). Dat is precies wat je mag gaan doen in de vorm van zingen tijdens dit optreden!
https://www.youtube.com/watch?v=ZOJSmXIJeds
Deze artiest komt speciaal voor SLIF terug van zijn officieuze pauze. Met zijn soul en folk veroverde deze Schot al menige harten van muziekliefhebbers. Paolo Nutinis Iron Sky uit 2014 heeft hier in Nederland vooral veel bekendheid gekregen, dat een enorme boodschap kreeg na de aanslagen op Charlie Hebdo. Paolo Nutini is terug in volle glorie en zal er weer een magisch optreden van maken, zoals hij dat al die jaren heeft gedaan.
https://www.youtube.com/watch?v=FbkxIoXkhho
Headliner van deze dag, hoe kan het ook anders, is het Ierse U2. Bono, The Edge, wie kent ze niet? Met tig hits achter hun naam behoort U2 tot één van de grootste bands op deze aardkloot. The Joshua Tree is natuurlijk hun grootste album met de meeste hits. Verwacht eigenlijk gewoon een set waar je vrijwel alle nummers mee kan blèren. Dit gaat een groots optreden worden!
https://www.youtube.com/watch?v=MG4Gks7hzaA
ECB Stage:
13.00 – 14.00: Flyte (GB)
15.00 – 16.00: Orchestral Manoeuvres in the Dark (GB)
17.00 – 18.15: ERA (FR)
19.30 – 20.45: First Aid Kit (SE)
22.00 – 23.30: Elbow (GB)
01.30 – 02.45: Angèle (BE) (Nachtafsluiter)
Het uit Londen afkomstige Flyte maakt indiepoprock. Zij openen vandaag het tweede podium. De nieuwe plaat This Is Really Going To Hurt zorgt voor een iets donkere sfeer dan dat we van de andere lichtvoetige nummers gewend waren, maar ook dat voert Flyte uitstekend uit.
https://www.youtube.com/watch?v=OQZS4cnEd_o
Deze band maakte in de jaren ’80 baanbrekende newwave die nog steeds doorklinkt in de popmuziek van nu. Synthpopband Orchestral Manoeuvres in the Dark scoorde met hun toegankelijke sound hit na hit: Enola Gay, Maid of Orleans, Locomotion en Talking Loud and Clear. In 2005 kwamen ze na zestien jaar weer bij elkaar en sindsdien zijn er nog drie fijne platen uitgekomen.
https://www.youtube.com/watch?v=_wuSgegC8SU
Dit bijzondere project van Fransman Eric Lévi zoekt zijn heil in new-age. ERA gebruikt fantasieteksten die lijken op het Grieks of Latijn, maar gewoon verzonnen zijn. Ook Arabische of Engelse nummers komen voorbij. ERA vermengd Gregoriaanse muziek met moderne elementen, rock, pop en elektronica. Na 25 jaar meegedraaid te hebben wordt het nu eindelijk tijd voor een festivalshow, waar live middeleeuwse en traditionele kledij wordt gedragen, inclusief wapens.
https://www.youtube.com/watch?v=BPiviwbdP2o
Het Zweedse First Aid Kit kennen we allemaal van het nummer My Silver Lining. Misschien kunnen we wel stellen dat de reputatie van First Aid Kit een terechte boost heeft gekregen nadat dat nummer werd gebruikt in een reclame voor een Renault Kadjar (fantastische wagen overigens). De akoestische folknummers van de zussen Söderberg zijn zo aanstekelijk dat je het eigenlijk wel leuk gaat vinden.
https://youtu.be/hPxF1duYHFw
“We’re Elbow from Manchester and we’re gonna play you some songs”. Grote kans dat je deze zin door de jaren heen hebt gehoord. Elbow is al jarenlang geliefd bij alle festivalgangers. De amicale frontman Guy Garvey zorgt er ook voor dat het publiek zich opperbest weet te vermaken. Met nummers als The Birds, Lippy Kids en One Day Like This zijn er in ieder geval genoeg nummers om je anderhalf lang mee te vermaken.
https://youtu.be/HvIJL06DSV8
De afsluiter van het festival is dit jaar de Belgische Angèle geworden. In 2017 debuteerde ze met het nummer La Loi de Murphy (De Wet van Murphy) dat in België goud behaalde. Met haar aanstekelijke pop is ze in België al een grote naam geworden. Vandaag is de dag dat ze dat ook in Nederland gaat bereiken. In 2018 brak ze Stromaes record door langer in de Belgische singles top te staan met Tout Oublier. Dat ze bekend is, blijkt ook wel uit haar samenwerking met Dua Lipa. Wat wil je als artiest nog meer? Zo breek je wel door bij het grote publiek.
https://youtu.be/kdocuZxtsqM
Hertog Jan Tent:
12.15 – 13.00: Jack Poels (NL)
14.00 – 15.00: Reef (GB)
16.00 – 17.00: GoGo Penguin (GB)
18.15 – 19.30: Alexis Fffrench (GB)
20.45 – 22.00: Ólafur Arnalds (IS)
23.15 – 01.00: Heilung (DK/DE/NO)
Deze man kennen we allemaal van Rowwen Hèze, maar Jack Poels werkt tegenwoordig ook aan zijn eigen solocarrière. Melancholie en weemoed zouden voor zijn muziek de hoofdtermen zijn. Akoestische luisterliedjes van een man met een gitaar en een verhaal. Poels’ debuutalbum Blauwe Vear werd positief onthaald. “Wonderschoon” en “een warme kruik in koude dagen” kwamen voorbij. Meer had Jack Poels zich ook niet kunnen wensen. Een man met een verhaal.
https://www.youtube.com/watch?v=xPD8EFEl_-4
Je hebt het festival Glastonbury, maar de regio Glastonbury heeft ook wat moois teweeg gebracht. Zo komt Reef er vandaan. Gary Stringer, Jessie Wood (zoon van Rolling Stones-gitarist Ronnie Wood) en Jack Bessant maken deze band tot wat het is. De alternatieve rock van Reef gaat alweer even mee. Revelation is alweer hun laatste album (2018), het eerste na achttien jaar tijd. De organisatie heeft Reef live mogen zien en was erg onder de indruk van het spel. Dat zegt vast genoeg.
https://youtu.be/huQ0eeSODUQ?t=104
“We’re GoGo Penguin from Manchester and we’re gonna play you some songs”. Oh wacht… Jazzsensatie GoGo Penguin is niet zomaar een jazzband. De Engelsen beschrijven het zelf als akoestische elektronica en ligt ergens tussen jazz, minimal, triphop, rock en klassieke muziek. Een mooie combinatie dus.
https://youtu.be/gfrk0KXOOqk
Van GoGo Penguin gaan we naar klassieke soulcomponist en pianist Alexis Fffrench. In Engeland heeft hij het al geschopt tot de Royal Albert Hall en hier is het toch een trede lager. Het laatste album Dreamland uit 2020 heeft het al geschopt tot nummer één van de hitlijsten in de klassieke muziek. Ook zegt Ffrench zich in voor de Black Lives Matter-beweging, waar een deel van zijn opbrengsten heen gaat.
https://www.youtube.com/watch?v=HeOFiW4QUR4
We blijven in klassieks sferen met het IJslandse fenomeen Ólafur Arnalds. Van ambient naar elektronica naar atmosferische pop. Arnalds kan het. Begonnen als drummer bij hardcore en metalbands kan je wel stellen dat hij een grote carrièreswitch heeft gemaakt. Dat is alleen maar te prijzen, want zonder hadden we deze neoklassiek aangelegde artiest niet meegekregen. En dat zou doodzonde zijn geweest.
https://youtu.be/bcln2AL_L1M
De tent wordt afgesloten door een bijna twee uur durend optreden van het Deense, Duitse en Noorse (maar er zitten ook Nederlandse leden bij) ensemble Heilung. Heilung is een experimentele neofolkgroep die een intrigerende liveshow weggeven. De leden verkleden zich in middeleeuwse outfits, menselijke botten worden als instrument gebruikt, keelzang is aanwezig. Je komt ogen tekort voor dit optreden, maar het is wederom wel een act dat staat als een huis.
https://youtu.be/h1BsKIP4uYM
Stage 4:
13.00 – 13.45: All Shall Be Well (and All Shall Be Well and All Manner of Things Shall Be Well) (NL)
15.00 – 16.00: Steiger (BE)
17.00 – 18.00: Leif de Leeuw Band (NL)
19.30 – 20.30: Emptiness (BE)
22.00 – 23.15: Crown (FR)
01.00 – 02.15: Goat Girl (GB)
Het Haarlemse gezelschap All Shall Be Well (and All Shall Be Well and All Manner of Things Shall Be Well) (pff… en adem uit) maakt instrumentele post-rock. De albums die ze maken staan in het teken van kleuren. Roodblauw uit 2011, Blauwgeel (EP) uit 2014 en Zwartgroen uit 2020, waarvan de organisatie de laatste zelf op vinyl heeft. Hun muziek is associatief; ze spreken zelf liever van verhalen dan van liedjes. Bij live-optredens maken ze gebruik van beeldprojecties, waarmee ze een diepere laag toevoegen aan hun verhalen. All Shall Be Well heeft hun muziek over vele grenzen laten horen (waaronder China, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Italië en België). En nu dus ook SLIF!
https://youtu.be/MCx2mufdgNY
Het Belgische Steiger is een jazztrio dat ontstond op het Gentse conservatorium. The New Lady Llama gaf de kans om hun mix van hedendaagse pop, improvisatorische jazz en elektronica vorm te geven. Sinds hun ontstaan heft Steiger gezorgd voor een frisse wind door het Belgische jazzlandschap en dat mogen ze nu te horen gaan brengen in het Urkerbos.
https://www.youtube.com/watch?v=SEGYpkBlb_o
Net als All Shall Be Well heeft de Leif de Leeuw Band ook China gezien. Geïnspireerd door The Allman Brothers maakt de band klassieke bluesrock. Gitarist Leif de Leeuw won vier keer op een rij de titel voor beste blues-/rockgitarist van de Benelux. Niet niks dus. Jammen kunnen ze wel.
https://www.youtube.com/watch?v=MSn4vnnfPyo
Al zes platen lang duiken de Brusselaars van Emptiness onder in de meest duistere universums op zoek naar nieuwe manieren om horror te belichamen. Ze nemen invloeden uit black- en deathmetal en gaan daar creatief mee aan de slag tot ze andermaal een interessante sound opdelven. Voor hun meest recente langspeler Vide wilden de heren de tocht van een oneindige brein in een veel te kleine wereld schetsen. Ze isoleerden zich in appartementen en hutten om aan deze plaat te werken, gingen zelfs opnemen op stadsdaken, maar besloten om al het werk onderling te verdelen, zelfs de visuele kant.
https://www.youtube.com/watch?v=sKTJFA0lbWo
Het laatste album van het Franse Crown, The End of All Things, deed de organisatie enorm denken aan Nine Inch Nails en Depeche Mode. Echter is dit album een soort Kid A van Radiohead: een album dat niemand van ze verwacht had. Deze industriële muziek zal de tongen los maken.
https://youtu.be/g46MDssUNUU
Afsluiter van de tent is het Britse Goat Girl. Met hun artrock en post-punk hebben ze tot nu toe twee albums uitgebracht, twee albums die goed in de smaak vielen bij het publiek. Deze recensie van Goat Girls laatste album On All Fours perfect samen: [on] “On All Fours Goat Girl builds on this knack for addressing bigger issues with smaller everyday stories – and draws from an increasingly electronic pool of musical influences. As they move away from grinding, relentless guitars, the intensity hits differently here – instead of whacking you around the chops in a squall of distortion, it creeps up by spinning an intricate careful web instead."
https://youtu.be/SSkDBojGowA
Urker Garden:
13.45 – 14.15: The Byson Family (GB)
20.30 – 21.15: The Byson Family (GB)
De laatste act in de Urker Garden is het Engelse The Byson Family. Frontman van deze nieuwe band is ex-frontman Phil Campbell van The Temperance Movement. Deze drukke frontman zorgt ervoor dat de bluesrock van The Byson Family perfect tot uiting komt. De eerste set is een half uur lang, de tweede drie kwartier. Dat wordt genieten geblazen!
https://www.youtube.com/watch?v=jVJQw3VLmHg
Hopelijk heeft Festileaks geen moeite met het verwerken van een lap tekst en filmpjes.Supersonic Lake IJssel Festival wordt dit jaar gehouden van vrijdag 13 tot en met zondag 15 augustus. Met het Urkerbos hebben we dezelfde locatie als voorheen weten te behouden, maar er is wel een nieuw verfrissend logo gekomen. Wat vinden we daarvan? Momenteel onderhandelen we ook over een eventuele verhuizing naar een andere locatie, eentje die beter aansluit op de behoeften. Daarover hoort u richting de volgende editie meer.
Nu eerst de line-up van dit jaar. We zijn er weer trots op wat we dit jaar hebben kunnen neerzetten op SLIF, met natuurlijk de headliners van deze editie, legende David Gilmour, jonge honden als Gojira in combinatie met Volbeat en het grootste U2, maar met bijvoorbeeld ook Sigur Rós, Agnes Obel, Elbow of kleinere namen als Pure Reason Revolution, Neptunian Maximalism en Steiger. Zeker is dat er weer een affiche is samengesteld waar wij het vermoeden van hebben dat velen er van kunnen genieten. Ook staan er negentien namen uit de Benelux op het affiche (van de 76, 25%), waarmee er een mooi aandeel aan lokaal talent staat.
Het tijdschema valt via deze link te bekijken, maar we zullen ‘m hieronder ook nog neerzetten. Op vrijdag beginnen we met Wheel en eindigen we met Agnes Obel. De tweede dag wordt hard geopend met The Raven Age en afgesloten met Lindemann en de laatste dag kan je eerst genieten van La Femme of Jack Poels. We sluiten het festivals dansend af met muziek van Angèle. Voor iedere artiest is er een stukje geschreven met bijpassende video om een indicatie te geven over hoe het optreden er uit zal komen te zien. Voel je vooral vrij om daar gebruik van te maken!
Wij verwachten een hoge opkomst, aangezien we na een jaar geen festivals er allemaal weer zin hebben. Zit daarom klaar op vrijdag 28 mei 10.00 voor de ticketverkoop. Succes vrijdag met het bemachtigen van tickets en wij hopen jullie terug te zien op vrijdag 13, zaterdag 14 en zondag 15 augustus 2021 in het Urkerbos!
* Vetgedrukte artiesten gekozen tijdens de reguliere draft *
Vrijdag 13 augustus:
Main Stage:
12.15 – 13.00: Wheel (FI)
14.00 – 15.00: Mando Diao (SE)
16.00 – 17.00: The Tallest Man on Earth (SE)
18.05 – 19.15: Steve Hackett (GB)
20.30 – 21.45: Status Quo (GB)
23.30 – 02.00: David Gilmour (GB)
Met Wheel hebben we dé opener van ons festival te pakken. Met hun progressieve metal wekken ze al gauw interesse bij de organisatie, maar op hun in maart uitgebrachte langspeler, Resident Human, hebben deze Finnen laten horen dat ze over een uniek geluid beschikken.
Het Zweedse Mando Diao kennen we natuurlijk allemaal van de knaller van een hit Dance with Somebody uit 2009. De band gaat van alternatieve rock, naar garagerock, naar elektronica, naar folk. Een mooie lijstje aan genres dus.
We blijven in Zweden met Kristian Matsson, de echte naam van de singer-songwriter The Tallest Man on Earth. Soms vergeleken met het fenomeen Bob Dylan, een grote inspiratiebron van Matsson, weet hij toch z’n eigen draai aan zijn folk te geven.
Steve Hackett maakte furore als gitarist van Genesis, maar nadat hij eind jaren zeventig vertrok, heeft Hackett ook een imposante solocarrière gehad. Begin dit jaar bracht Hackett Under a Mediterranean Sky uit, dat alweer zijn 26ste studioalbum is. Echter is dit misschien ook wel één van de betere, wat veelbelovend klinkt voor het optreden.
Met meer dan zestig hits in het Verenigd Koninkrijk alleen al, meer dan welke rockband dan ook, is het wel duidelijk Status Quo niet voor niets zo bekend is. Opgericht in 1962 alweer, draaien deze Britten alweer geruime tijd mee in de industrie. Met nummers als In the Army Now, Whatever You Want en Rockin’ All Over the World zal het een klassiek optreden voor iedere rockliefhebber.
Dan de headliner van de dag, die een set van maarliefst 2,5 uur zal overleggen: David Gilmour. Natuurlijk zullen er nummers van Pink Floyd gespeeld worden (Comfortably Numb is een no-brainer), maar ook Gilmours solowerk komt ter sprake. Verwacht dus veel klassiekers, maar verdiep je ook zeker in Gilmours soloalbums, want daar staan ook aardig wat pareltjes op.
https://www.youtube.com/watch?v=LOjbGxMrwuU
ECB Stage:
13.00 – 14.00: Viagra Boys (SE)
15.00 – 16.00: Jonathan Jeremiah (GB)
17.00 – 18.05: Whitesnake (GB)
19.15 – 20.30: Tom Odell (GB)
21.45 – 23.30: Sigur Rós (IS)
Opener van de ECB Stage is het Zweedse Viagra Boys! Post-punk van de hoogte categorie maken deze heren. Pas twee albums hebben ze gemaakt, maar wel al twee albums die insloegen als een bom.
https://youtu.be/UfUpgWG8bLk
De volgende artiest had met zijn eerste plaat, A Solitary Man, in Nederland al meteen een gouden plaat te pakken, een plaat met melancholieke, orkestrale popliedjes. Jonathan Jeremiah heeft sindsdien drie stuk voor stuk klassealbums uitgebracht, wat hem ook posities in het voorprogramma van bijvoorbeeld Elbow opleverde.
https://www.youtube.com/watch?v=8_Yfonpqmow
Oh… Here We Go Again. White “Trouble” Snake, als referentie aan het nummer Trouble Is Your Middle Name, komt naar SLIF. Als we nu nog moeten uitleggen wat voor status Whitesnake heeft op deze aardkloot, dan heb je jarenlang onder een steen geleefd. Whitesnake spreekt voor zichzelf en gaat een knaller van een optreden weggeven.
https://youtu.be/yVCF_kr9aCg?t=22
Het rustige nummer Another Love betekende de doorbraak van Tom Odell in Nederland. Op 3FM werd het nummer bestempeld als megahit, op Radio 538 als Alarmschijf. Tom Odell was niet van de Nederlandse radio weg te slaan. En dat heeft hem geholpen in zijn populariteit in Nederland, tot optredens in de grootste zaal van Nederland aan toe.
https://www.youtube.com/watch?v=4JOJh1YbZrw
De afsluiter van dit podium is een heel mooie. Bekend van hun post-rock, draaien de IJslanders van Sigur Rós al jarenlang mee op het hoogste niveau. Al zijn ze vaak niet bekend genoeg bij het grote publiek, met hun trouwe fanschare hebben ze wel een enorme populariteit gekregen. SLIF streeft ernaar om ze nu ook bij het grote publiek bekend te laten worden en hoopt dat te bewerkstelligen door een speciale set van 1 uur en 45 minuten.
https://www.youtube.com/watch?v=n-BjxCpmxmo
Hertog Jan Tent:
12.15 – 13.00: Rome (LU)
14.00 – 15.00: Infected Rain (MD)
16.00 – 17.00: Pain of Salvation (SE)
18.05 – 19.15: The Pineapple Thief (GB)
20.30 – 21.45: Candy Dulfer (NL)
22.45 – 00.00: Oh Hiroshima & Jo Quail (SE/GB)
01.15 – 02.45: Agnes Obel (DK) (Nachtafsluiter)
De meeste artiesten uit de Benelux komen natuurlijk vooral uit België en Nederland, maar Luxemburg heeft ook wel wat te bieden. Met Rome, het project van Jérôme Reuter, hebben we één van de meest belangrijke neofolkacts weten binnen te slepen.
https://www.youtube.com/watch?v=091mZ9MQf1I
Heeft u weleens van Moldavië gehoord? Vast wel. De hoofdstad kennen al minder mensen en nog minder lui kent een artiest uit het land. Infected Rain probeert met hun nu-metal en djent meer bekendheid te vergaren voor Moldavische artiesten en SLIF werkt daar natuurlijk graag aan mee.
https://youtu.be/L3PZfw9aGjc
De volgende band komt uit Zweden en wordt beschouwd als het kindje van Daniel Gildenlöw. Deze multi-instrumentalist laat allerlei genres toe in zijn band Pain of Salvation. Van elektronica, naar rap, naar rock: Pain of Salvation heeft het allemaal. Met PANTHER hebben de Zweden, voor de organisatie tenminste, het beste album van 2020 uitgebracht en daar zullen zeker nummers van gespeeld gaan worden.
https://www.youtube.com/watch?v=yaHxmlG9ljY
Mocht je iets met drums hebben, dan is de kans groot dat je van Gavin Harrison hebt gehoord. Wat hij laat zien bij The Pineapple Thief is van een ongekend hoog niveau. In 1999 opgericht door de Duitser Bruce Soord draait de band alweer even mee in het genre dat progressieve rock heet.
https://youtu.be/RJWP7hHSvwg
Deze artieste zou zomaar één van Nederlandse fijnste exportproducten kunnen zijn. Saxofoniste Candy Dulfer heeft o.a. in voorprogramma’s gespeeld van Prince en Madonna en heeft daar, na daverend succes, ook een tot nu toe bijzondere solocarrière gehad. Ze zal naast dit optreden ook nog een gastoptreden bij David Gilmour geven.
https://youtu.be/S3kKiot7u5Q
We gaan wederom naar Zweden. Post-rockband Oh Hiroshima zal met een speciale set van hun tweede album In Silence We Yearn, aangevuld met nummers uit de rest van hundiscografie, in samenwerking met celliste Jo Quail, een bijna cinematisch en betoverend optreden weggeven.
https://youtu.be/HO1Y6Cq52Ps?t=681
https://www.youtube.com/watch?v=b3R3uuWz35g
Het nachtprogramma wordt vertolkt door een anderhalf uur lang durend optreden van de Deense Agnes Obel om de nacht goed te beginnen en de eerste dag betoverend af te sluiten. Ze wordt wereldwijd geprezen om haar unieke engelenstem en haar indrukwekkende pianospel. Op het vorig jaar uitgebrachte Myopia bleek maar weer dat dit volkomen terecht is! De organisatie overdrijft niet als we zeggen dat dit een optreden zal worden dat de boeken in zal gaan.
https://www.youtube.com/watch?v=iaJVP67iU1Y
Stage 4:
13.00 – 13.45: Doppler Trio (NL)
15.00 – 15.45: Witte Wieven (NL)
17.00 – 18.00: Who Killed Bambi (DK)
19.15 – 20.15: Onségen Ensemble (FI)
21.45 – 23.00: De Beren Gieren (BE)
00.00 – 01.15: Neptunian Maximalism (BE)
Het Doppler Trio is anders dan alle jazztrio’s die je tot nu toe hebt beluisterd. Folkinvloeden, synthesizers, effecten, vocalen, Oosterse ritmiek: dan zijn maar enige elementen van de complexiteit die dit Nederlandse trio maakt. Met Archean heeft dit trio, voor de organisatie tenminste, één van de betere jazzalbums van het jaar uitgebracht en het zal ons niet verbazen als dit de opmars is voor heel wat moois.
https://www.youtube.com/watch?v=6kbx2oXiLlE
De volgende act komt het altijd gezellige Tilburg. En wie Tilburg zegt, zegt Roadburn. En wie Roadburn zegt, zegt metal. Witte Wieven, naar het hoogst interessante natuurfenomeen, maakt atmosferische blackmetal, wat er voor zorgt dat je zelf bijna witte wieven om je heen kan voelen.
https://www.youtube.com/watch?v=uD2a1yHXfpA
Uit Denemarken komt Who Killed Bambi. Who Killed Bambi maakt experimentele indie. Deze zeven vrouwen hebben met het pas uitgebrachte 12 hun derde studioalbum afgeleverd, waarmee ze gegarandeerd materiaal hebben voor een interessant optreden.
https://www.youtube.com/watch?v=2LOc1CrovhY
Reizen we iets verder naar boven, komen we uit bij Finland. Hier komt het Onségen Ensemble vandaan, een ensemble dat stoner, jazz en post-rock met elkaar heeft omgesmolten tot een filmisch geheel. Het vorig jaar uitgebrachte Fear, maar ook Duel en Awalaï geven dit jaar goed weer.
https://youtu.be/-yhSG6uWY2o
Terug naar België. Less Is Endless op 10 september het zesde studioalbum van De Beren Gieren worden, maar dit jazztrio zal op SLIF al exclusief hun nieuwste wapenfeit ten gehore gaan brengen. Composotioneel is De Beren Gieren een ijzersterke band en die reputatie hebben ze door de jaren alleen maar bevestigd.
https://www.youtube.com/watch?v=2QDMShn6i0Y
Afsluiter van de stage is het wederom Belgische Neptunian Maximalism geworden. Als je dacht dat Pain of Salvation een gekkenhuis met het mixen van genres, dan is Neptunian Maximalism dat zeker. Freejazz, drone en psychedelica zijn de meest voorkomende, maar er valt nog veel meer te beleven. Dit is een must voor liefhebbers van het heftige werk, als in dat al je zintuigen moeten werken om alles in je op te kunnen nemen.
https://youtu.be/84v0M50_LgE
Urker Garden:
15.45 – 16.15: The Use of Ashes (NL)
20.15 – 20.45: The Use of Ashes (NL)
De Urker Garden wordt, net als eerdere edities, gebruikt voor het promoten van relatief klein talent, dat twee optredens op een dag mag geven. Op deze vrijdag is dat het Nederlandse The Use of Ashes. Hun eerste album, Burning Gnome, brachten ze vorig jaar uit. Als er een band is waar ze vergeleken mee moeten worden, is dat zonder twijfel King Gizzard & The Lizard Wizard. De alternatieve indiepop van The Use of Ashes springt net zoals dat van de Australiërs van de hak op de tak. Dit is dus zekerheidje voor de fans van KG&TLW.
https://www.youtube.com/watch?v=pTx4VV9tS4Q
Zaterdag 14 augustus:
Main Stage:
12.15 – 13.00: The Raven Age (GB)
14.00 – 15.00: The Cult (GB)
16.00 – 17.00: Jake Bugg (GB)
18.15 – 19.30: Bush (GB)
21.00 – 22.45: Volbeat (DK)
00.15 – 01.45: Gojira (FR)
Het Engelse The Raven Age maakt melodieuze metal en heeft al in voorprogramma’s gestaan bij Alter Bridge, Iron Maiden, Anthrax, Killswitch Engage en Tremonti. Inmiddels zijn ze een graag geziene gast op Europese metalfestivals en wij konden ze natuurlijk ook niet laten schieten.
https://www.youtube.com/watch?v=hgyojkg4gvY
Deze Britse band draait ook al even mee, is er korte tijd uitgeweest, maar zijn weer terug. Ook zit er een nieuwe album aan te komen. Vooral met She Sells Sanctuary heeft The Cult veel belangstelling voor hun muziek weten te wekken, maar bijvoorbeeld ook met Rain. De organisatie was eigenlijk in de veronderstelling dat ze gestopt waren, maar zijn blij om te horen dat dat dus nog niet het geval is.
https://www.youtube.com/watch?v=FIlA0RoOn_E
Lightning Bolt sloeg in 2012 in als een bom. Het jaar daarvoor stond Jake Bugg op z’n zeventiende al op het fameuze Glastonbury en zijn carrière kwam met dit nummer nog meer in een stroomversnelling. In augustus komt zijn nieuwe album Saturday Night, Sunday Morning uit, waar hij op SLIF al wat van zal laten horen.
https://www.youtube.com/watch?v=jwCrjjsz5Ww
Sixteen Stone was hét album van Bush. Na de uitgave in 1994 heeft dit debuutalbum hun eigenlijk alleen maar veel goeds gedaan tot op het punt dat ze vandaag de dag op mooie festivals hebben gestaan. Het optreden zal een reis door de tijd worden waar ieder album van Bush behandeld zal worden.
https://www.youtube.com/watch?v=6KEIyNGL_LY
In 2001 opgericht door Michael Poulsen zit rockabilyband Volbeat momenteel in de hoogtijdagen van hun muzikale carrière. Met kneiters van een hits als Still Counting, Lola Montez en The Devil’s Bleeding Crown weet Volbeat niet alleen metal- en rockliefhebbers aan te spreken, maar iedere liefhebber. En dat is logisch, als je kijkt naar hun invloeden: Elvis Presley, Johnny Cash en Metallica. Diverser kan je het haast niet hebben. Volbeat zal 1 uur en 45 minuten alles geven om het publiek op te warmen voor hun Franse co-headliner.
https://youtu.be/9bSrJ9qHKfE
En dat is dus Gojira! Plaats deze groep in allerlei metalgenres en zelfs dan heb je Gojira nog niet te pakken. Deze technisch verfijnde band heeft met het maatschappelijke album Fortitude in april 2021 misschien wel hun beste album tot nu toe uitgebracht. Verwacht in ieder geval Gojiraklassiekers als Stranded en Flying Whales, maar ook dus nieuw werk met Amazonia en Born for One Thing.
https://youtu.be/ISJtvWhkMFQ
ECB Stage:
13.00 – 14.00: Cult of Luna (SE)
15.00 – 16.00: The Sisters of Mercy (GB)
17.00 – 18.15: Ibrahim Maalouf (FR)
19.30 – 21.00: Marillion (GB)
22.45 – 00.15: Simple Minds (GB)
Het is weer tijd om een Zweedse band aan te kondigen. Post-metal van de hoogste plank. Samen met ISIS (de band dan, anders wordt het wel lullig), Neurosis en Amenra behoort Cult of Luna tot de top van deze beweging. The Raging River, het laatste album uit februari, liet dit ook weer zien.
https://www.youtube.com/watch?v=d62KkKVnrqg
The Sisters of Mercy komt uit de jaren ’80 en zijn ook van invloed geweest op andere bands in het genre van gothicrock. Het succes van het nummer Temple of Love heeft misschien wel een rol gespeeld in het afsplitsen van The Sisters of Mercy in The Mission en Ghost Dance. Desalniettemin is The Sisters of Mercy nog steeds actief en verkopen ze nog steeds goed.
https://www.youtube.com/watch?v=xd-k2lAf8WA
Oorspronkelijk uit Libanon vanwege de oorlog, gevlucht op jonge leeftijd naar Frankrijk en daar zijn talent uiteindelijk tot uiting gebracht. Dat talent heeft ie niet van een vreemde, aangezien zijn ouders ook succesvolle muzikanten waren. Ibrahim Maalouf heeft al in een aantal aardige zalen in de Benelux gespeeld en daar komt nu dus SLIF uit.
https://www.youtube.com/watch?v=le-e37ZMck8
Kayleigh, Easter, Lavender. Stuk voor stuk klassiekers van Marillion. Nadat Fish de band had verlaten, nam Steve Hackett het stokje over en dat doet hij al jaren voortreffelijk. Marillion staat garant voor indrukwekkende shows!
https://youtu.be/PSmK95Jog4Y
Afsluiter van de stage op deze dag is Simple Minds. Na dit optreden is één ding zeker: You won’t forget about Simple Minds. Ze zijn nog steeds Alive and Kicking na al die jaren en zullen in het Urkerbos aan het Waterfront staan. Ze hebben er zin in en wij als organisatie ook!
https://youtu.be/ClU8S0bP5K0
Hertog Jan Tent:
12.25 – 13.00: Wolvennest (BE)
14.00 – 15.00: Jaga Jazzist (NO)
16.00 – 17.00: Pure Reason Revolution (GB)
18.15 – 19.15: Harakiri for the Sky (AT)
20.15 – 21.30: Daniel Norgren (SE)
22.30 – 00.00: Nils Frahm (DE)
01.15 – 02.30: Lindemann (DE) (Nachtafsluiter)
De Belgen van Wolvennest uit Bruxelles maken psychedelische blackmetal, maar mengen hier ook kraut bij om het ietwat experimenteel te maken, maar ook om er een bijzondere live-ervaring aan te geven.
https://www.youtube.com/watch?v=IgrN6mNw1Q4
Dit achtkoppige jazzmonster verloor in 1996 de harten van Noorse jazz-lovers met hun debuut Grete Stitz en daar zijn aardig wat platen bijgekomen. Jaga Jazzist houdt er niet van om in een hokje geplaatst te worden, dus we noemen het maar gewoon experimentele jazz, maar dat laat zich dus wel raden dat er veel genres in hun muziek te vinden is. Het wordt een mooi optreden voor de jazzliefhebber en natuurlijk ook voor iedereen die nog nooit van de band gehoord had.
https://www.youtube.com/watch?v=JQhM-f69WAg
Eupnea leek voor de organisatie een intense achtbaan. Het laatste album van de Britse formatie Pure Reason Revolution was een meesterwerk aan progressieve rock. Zware riffs, rustige, melodieuze stukken: Eupnea had het allemaal. Na achttien jaar weten de bandleden de band wel wat ze te doen staat: gewoon een magische show weggeven en dat is precies wat ze gaan doen.
https://www.youtube.com/watch?v=ed8cUYM2h0k
MS en JJ zijn de oprichters van de Oostenrijke post-blackmetal Harakiri for the Sky. Met Mӕre hebben ze in heel Europa hoge ogen gegooid en dat zorgde er ook voor dat deze band op het lijstje van de organisatie verscheen. Ze bestaan pas tien jaar, maar hebben al vijf albums uitgebracht en Mӕre is misschien wel de kers op de taart van al het harde werk.
https://youtu.be/PJSaFgbFP4U
De organisatie is droevig gestemd deze artiest nog niet in levende lijve gezien te hebben. We moesten zonodig naar The Teskey Brothers in Paradiso i.p.v. naar Daniel Norgren in Utrecht. Enfin, Flow is misschien wel het meest prachtige nummer wat de organisatie ooit heeft gehoord. Norgren legt zoveel gevoel in zijn muziek en dat komt ook tot uiting bij het publiek. Op het podium staat hij met een 1 persoons band, die drums, percussie, gitaar, harmonica en kazoo speelt, en daarnaast ook nog zingt. Daniel Norgren kan het allemaal.
https://youtu.be/OHe0MQ-o6Ng
De reguliere afsluiter van deze tent is niemand minder dan de Duitser Nils Frahm. Met zijn klassieke en neoklassieke pianomuziek zal hij de hele tent betoveren. Wat misschien ook wel leuk is om te weten, is dat Frahm niet zomaar een artiest is. Live improviseert hij delen van zijn show en maakt hij gebruik van experimentele instrumenten als toiletborstels. Dat kunnen alleen de hele groten en dat is hij in zijn genre dan ook zeker!
https://www.youtube.com/watch?v=e1mHyj3lubQ
De nachtafsluiter van deze bloedmooie zaterdag kent het reguliere publiek waarschijnlijk wel als frontman van Rammstein, maar deze Till Lindemann heeft daarnaast ook nog een eigen project: Lindemann. Van de Duitse liedjes van Rammstein stapt Till met Lindemann over op het Engels. Het principe is hetzelfde: er wordt genoeg gechoqueerd tijdens de shows en live is het nog steeds een spektakel. Met Lindemann sluiten we knallend de zaterdag af!
https://youtu.be/0RzjxGelCGY
Stage 4:
13.00 – 13.45: Mooon (NL)
15.00 – 15.45: Fergus McCreadie Trio (GB)
17.00 – 18.15: GOLD (NL)
19.15 – 20.15: Thy Catafalque (HU)
21.30 – 22.45: Siena Root (SE)
00.00 – 01.15: Dans Dans (BE)
De organisatie heeft deze band ontdekt via de serie Muziekstad. Het Eindhovense Mooon. Denk terug aan de psychedelische sixties en dit is exact de muziek die Mooon maakt. Deze heren, met een schitterende uitstraling, proberen het geluid van deze jaren na te bootsen, maar proberen hier uiteraard hun eigen draai aan te geven.
https://www.youtube.com/watch?v=fWiSrwhzQ6Y
De Schot Fergus McCreadie begon in 2018 pas met zijn Fergus McCreadie Trio. In dat jaar werd McCreadie door de BBC al genomineerd als jazzmuzikant van het jaar. Het trio gaat van impressionistische miniaturen tot Schotse folk en van hardswingende modale jazz naar speelse melodieën. Met het laatste album Cairn creërt het trio een unieke eigen sound, dus dat belooft wel wat.
https://www.youtube.com/watch?v=k2uxxl6K1RY
Woorden zijn eigenlijk niet genoeg om het Nederlandse GOLD te beschrijven. De Rotterdammers maken al jaren een combinatie van post-rock, doom, shoegaze en blackmetal. GOLDs set zal in het teken staan van het jeugdtrauma van zangeres Milena Eva, die op haar negentiende is verkracht. This Shame Should Not Be Mine laat hetgeen op de voorgrond komen wat zich al die tijd op de achtergrond afspeelde. Het doel van deze set is ook om te laten weten dat je er niet alleen voor staat, als zoiets jou ook is overkomen. Dit zou wel eens het meest bijzondere optreden van deze editie kunnen worden.
https://www.youtube.com/watch?v=pKEIlHjL4ms
Tamás Kátai uit Hongarije begon in 1998 met zijn Thy Catafalque. Tot 2011 maakte hij zijn avant-garde rock samen met János Juhász, maar sindsdien is Thy Catafalque een soloproject. De band is al jarenlang een graag geziene gast op obscure festivals. Met o.a. een onlineoptreden op Roadburn Redux is Thy Catafalque nu hopelijk bekender geworden. Bij de organisatie zelf werd die opmars gelegd bij het vorig jaar uitgebrachte Naiv, maar er schijnt alweer een album, genaamd Vadak, in de pijpleiding te zitten. Daar zal ook zeker een nummer of twee van gespeeld gaan worden.
https://www.youtube.com/watch?v=9P4rY5pcfjI
Wederom terug naar Zweden. Opgericht eind jaren negentig maakt Siena Root psychedelische rock die doet terugverlangen naar de jaren ’60 en ’70. Siena Root staat garant voor een compromisloze show, waarbij voornamelijk ook zware vintage apparatuur gebuikt wordt, waarvoor de meeste bands niet eens de kracht (of passie) hebben om allemaal mee te slepen. Of je nu houdt van classic rock, trippy psychedelica of heavy blues: Siena Root heeft het in huis. Het is een geweldige liveband met een authentieke vintage sound, waarbij de Hammond B3 niet wordt geschuwd!
https://www.youtube.com/watch?v=3iU2v16XT00
Het Belgische jazztrio Dans Dans, dat bestaat uit Bert Dockx (Flying Horsemen), Fred Jacques (Mark Lanegan Band) en Steven Cassiers (Dez Mona), zal Stage 4 deze avond afsluiten. De band verwerkt blues en psychedelica in hun muziek en schuwt ook zeker improvisatie niet. Na onder andere optredens op North Sea Jazz en Gent Jazz Festival is het nu de tijd voor een tripje naar Urk. De muziek van Dans Dans staat met één been in de pop en met de andere in de jazz. Instrumentaal, atmosferisch, meeslepend, geraffineerd en wild: Dans Dans is het allemaal in één!
https://youtu.be/8YXXXwBFt4w
Urker Garden:
15.45 – 16.15: RRRags (BE/NL)
20.15 – 21.00: RRRags (BE/NL)
In de Urker Garden speelt op de zaterdag het Nederlands-Belgische RRRags. In hun eerste set speelt deze jam- en psychedelische fuzzband hun eerste album RRRags. Hun tweede set staat uiteraard in het teken van hun tweede album High Protein.
https://www.youtube.com/watch?v=XCy02cQSavY
Zondag 15 augustus:
Main Stage:
12.15 – 13.00: La Femme (FR)
14.00 – 15.00: K’s Choice (BE)
16.00 – 17.00: Kaleo (IS)
18.15 – 20.30: Tears for Fears (GB)
20.45 – 22.00: Paolo Nutini (GB)
23.30 – 01.45: U2 (IE)
En toen was het alweer de laatste dag van Supersonic Lake IJssel Festival. Houden jullie het nog vol? Mooi. We openen de zondag op de main stage met het Franse La Femme. La Femme brengt Franstalige psychedelische pop naar een nieuwe hoogte. In de muziek werk je jaren’60 surfmuziek, yé-yépop, psychedelische rock, kraut en coldwave. Kortom, een bijzondere combinatie van allerlei genres. Met Paradigmes is in april hun derde album uitgekomen die voortborduurt op het bekende “La Femme-geluid”.
https://youtu.be/c8PeN58k458
De volgende Belgische band kennen we allemaal van Not An Addict, dat de band internationale bekendheid opleverde. K’s Choice is daar echter nooit zo van onder de indruk geraakt, zo bleek, daar ze dicht bij hun roots bleven tijdens de rest van hun carrière. Dat zorgt toch voor een gerespecteerde status en een aardige positie voor K’s Choice op SLIF.
https://www.youtube.com/watch?v=1wdJBCRNpQs
De IJslanders van Kaleo kwamen pas in 2012 samen voor het oprichten van deze band. Met hun bluesrock met vleugjes indie zijn ze wereldwijd bekend geworden. Voor hun nummer No Good kregen ze zelfs een Grammynominatie in 2017. Way Down We Go ging dubbel platinum in de VS. Ook kreeg de band de kans om een nummer voor FIFA 16 te schrijven, een beslissing die uiteraard zorgde voor meer bereik voor hun muziek. Dat kan misschien ook zomaar de reden zijn dat ze geboekt zijn voor SLIF, maar toch. Kaleo zal in de namiddag een leuk optreden gaan geven, met de zo bekende hits die iedereen wel kent.
https://www.youtube.com/watch?v=f9BsRqNS5oA
Everybody Wants To Rule the World in this Mad World. Shout it from the rooftops ofzo. Dit geldt zeker voor Tears for Fears. Britse newwave en rock van hoog niveau, zo zou je het wel kunnen noemen. Hun naam is afgeleid van primaltherapie waarbij patiënten worden aangemoedigd te schreeuwen, huilen en te slaan naar voorwerpen om hun gevoelens te uiten. Hier komt ook de tekst van hun hit Shout vandaan (Shout, shout, let it all out). Dat is precies wat je mag gaan doen in de vorm van zingen tijdens dit optreden!
https://www.youtube.com/watch?v=ZOJSmXIJeds
Deze artiest komt speciaal voor SLIF terug van zijn officieuze pauze. Met zijn soul en folk veroverde deze Schot al menige harten van muziekliefhebbers. Paolo Nutinis Iron Sky uit 2014 heeft hier in Nederland vooral veel bekendheid gekregen, dat een enorme boodschap kreeg na de aanslagen op Charlie Hebdo. Paolo Nutini is terug in volle glorie en zal er weer een magisch optreden van maken, zoals hij dat al die jaren heeft gedaan.
https://www.youtube.com/watch?v=FbkxIoXkhho
Headliner van deze dag, hoe kan het ook anders, is het Ierse U2. Bono, The Edge, wie kent ze niet? Met tig hits achter hun naam behoort U2 tot één van de grootste bands op deze aardkloot. The Joshua Tree is natuurlijk hun grootste album met de meeste hits. Verwacht eigenlijk gewoon een set waar je vrijwel alle nummers mee kan blèren. Dit gaat een groots optreden worden!
https://www.youtube.com/watch?v=MG4Gks7hzaA
ECB Stage:
13.00 – 14.00: Flyte (GB)
15.00 – 16.00: Orchestral Manoeuvres in the Dark (GB)
17.00 – 18.15: ERA (FR)
19.30 – 20.45: First Aid Kit (SE)
22.00 – 23.30: Elbow (GB)
01.30 – 02.45: Angèle (BE) (Nachtafsluiter)
Het uit Londen afkomstige Flyte maakt indiepoprock. Zij openen vandaag het tweede podium. De nieuwe plaat This Is Really Going To Hurt zorgt voor een iets donkere sfeer dan dat we van de andere lichtvoetige nummers gewend waren, maar ook dat voert Flyte uitstekend uit.
https://www.youtube.com/watch?v=OQZS4cnEd_o
Deze band maakte in de jaren ’80 baanbrekende newwave die nog steeds doorklinkt in de popmuziek van nu. Synthpopband Orchestral Manoeuvres in the Dark scoorde met hun toegankelijke sound hit na hit: Enola Gay, Maid of Orleans, Locomotion en Talking Loud and Clear. In 2005 kwamen ze na zestien jaar weer bij elkaar en sindsdien zijn er nog drie fijne platen uitgekomen.
https://www.youtube.com/watch?v=_wuSgegC8SU
Dit bijzondere project van Fransman Eric Lévi zoekt zijn heil in new-age. ERA gebruikt fantasieteksten die lijken op het Grieks of Latijn, maar gewoon verzonnen zijn. Ook Arabische of Engelse nummers komen voorbij. ERA vermengd Gregoriaanse muziek met moderne elementen, rock, pop en elektronica. Na 25 jaar meegedraaid te hebben wordt het nu eindelijk tijd voor een festivalshow, waar live middeleeuwse en traditionele kledij wordt gedragen, inclusief wapens.
https://www.youtube.com/watch?v=BPiviwbdP2o
Het Zweedse First Aid Kit kennen we allemaal van het nummer My Silver Lining. Misschien kunnen we wel stellen dat de reputatie van First Aid Kit een terechte boost heeft gekregen nadat dat nummer werd gebruikt in een reclame voor een Renault Kadjar (fantastische wagen overigens). De akoestische folknummers van de zussen Söderberg zijn zo aanstekelijk dat je het eigenlijk wel leuk gaat vinden.
https://youtu.be/hPxF1duYHFw
“We’re Elbow from Manchester and we’re gonna play you some songs”. Grote kans dat je deze zin door de jaren heen hebt gehoord. Elbow is al jarenlang geliefd bij alle festivalgangers. De amicale frontman Guy Garvey zorgt er ook voor dat het publiek zich opperbest weet te vermaken. Met nummers als The Birds, Lippy Kids en One Day Like This zijn er in ieder geval genoeg nummers om je anderhalf lang mee te vermaken.
https://youtu.be/HvIJL06DSV8
De afsluiter van het festival is dit jaar de Belgische Angèle geworden. In 2017 debuteerde ze met het nummer La Loi de Murphy (De Wet van Murphy) dat in België goud behaalde. Met haar aanstekelijke pop is ze in België al een grote naam geworden. Vandaag is de dag dat ze dat ook in Nederland gaat bereiken. In 2018 brak ze Stromaes record door langer in de Belgische singles top te staan met Tout Oublier. Dat ze bekend is, blijkt ook wel uit haar samenwerking met Dua Lipa. Wat wil je als artiest nog meer? Zo breek je wel door bij het grote publiek.
https://youtu.be/kdocuZxtsqM
Hertog Jan Tent:
12.15 – 13.00: Jack Poels (NL)
14.00 – 15.00: Reef (GB)
16.00 – 17.00: GoGo Penguin (GB)
18.15 – 19.30: Alexis Fffrench (GB)
20.45 – 22.00: Ólafur Arnalds (IS)
23.15 – 01.00: Heilung (DK/DE/NO)
Deze man kennen we allemaal van Rowwen Hèze, maar Jack Poels werkt tegenwoordig ook aan zijn eigen solocarrière. Melancholie en weemoed zouden voor zijn muziek de hoofdtermen zijn. Akoestische luisterliedjes van een man met een gitaar en een verhaal. Poels’ debuutalbum Blauwe Vear werd positief onthaald. “Wonderschoon” en “een warme kruik in koude dagen” kwamen voorbij. Meer had Jack Poels zich ook niet kunnen wensen. Een man met een verhaal.
https://www.youtube.com/watch?v=xPD8EFEl_-4
Je hebt het festival Glastonbury, maar de regio Glastonbury heeft ook wat moois teweeg gebracht. Zo komt Reef er vandaan. Gary Stringer, Jessie Wood (zoon van Rolling Stones-gitarist Ronnie Wood) en Jack Bessant maken deze band tot wat het is. De alternatieve rock van Reef gaat alweer even mee. Revelation is alweer hun laatste album (2018), het eerste na achttien jaar tijd. De organisatie heeft Reef live mogen zien en was erg onder de indruk van het spel. Dat zegt vast genoeg.
https://youtu.be/huQ0eeSODUQ?t=104
“We’re GoGo Penguin from Manchester and we’re gonna play you some songs”. Oh wacht… Jazzsensatie GoGo Penguin is niet zomaar een jazzband. De Engelsen beschrijven het zelf als akoestische elektronica en ligt ergens tussen jazz, minimal, triphop, rock en klassieke muziek. Een mooie combinatie dus.
https://youtu.be/gfrk0KXOOqk
Van GoGo Penguin gaan we naar klassieke soulcomponist en pianist Alexis Fffrench. In Engeland heeft hij het al geschopt tot de Royal Albert Hall en hier is het toch een trede lager. Het laatste album Dreamland uit 2020 heeft het al geschopt tot nummer één van de hitlijsten in de klassieke muziek. Ook zegt Ffrench zich in voor de Black Lives Matter-beweging, waar een deel van zijn opbrengsten heen gaat.
https://www.youtube.com/watch?v=HeOFiW4QUR4
We blijven in klassieks sferen met het IJslandse fenomeen Ólafur Arnalds. Van ambient naar elektronica naar atmosferische pop. Arnalds kan het. Begonnen als drummer bij hardcore en metalbands kan je wel stellen dat hij een grote carrièreswitch heeft gemaakt. Dat is alleen maar te prijzen, want zonder hadden we deze neoklassiek aangelegde artiest niet meegekregen. En dat zou doodzonde zijn geweest.
https://youtu.be/bcln2AL_L1M
De tent wordt afgesloten door een bijna twee uur durend optreden van het Deense, Duitse en Noorse (maar er zitten ook Nederlandse leden bij) ensemble Heilung. Heilung is een experimentele neofolkgroep die een intrigerende liveshow weggeven. De leden verkleden zich in middeleeuwse outfits, menselijke botten worden als instrument gebruikt, keelzang is aanwezig. Je komt ogen tekort voor dit optreden, maar het is wederom wel een act dat staat als een huis.
https://youtu.be/h1BsKIP4uYM
Stage 4:
13.00 – 13.45: All Shall Be Well (and All Shall Be Well and All Manner of Things Shall Be Well) (NL)
15.00 – 16.00: Steiger (BE)
17.00 – 18.00: Leif de Leeuw Band (NL)
19.30 – 20.30: Emptiness (BE)
22.00 – 23.15: Crown (FR)
01.00 – 02.15: Goat Girl (GB)
Het Haarlemse gezelschap All Shall Be Well (and All Shall Be Well and All Manner of Things Shall Be Well) (pff… en adem uit) maakt instrumentele post-rock. De albums die ze maken staan in het teken van kleuren. Roodblauw uit 2011, Blauwgeel (EP) uit 2014 en Zwartgroen uit 2020, waarvan de organisatie de laatste zelf op vinyl heeft. Hun muziek is associatief; ze spreken zelf liever van verhalen dan van liedjes. Bij live-optredens maken ze gebruik van beeldprojecties, waarmee ze een diepere laag toevoegen aan hun verhalen. All Shall Be Well heeft hun muziek over vele grenzen laten horen (waaronder China, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Italië en België). En nu dus ook SLIF!
https://youtu.be/MCx2mufdgNY
Het Belgische Steiger is een jazztrio dat ontstond op het Gentse conservatorium. The New Lady Llama gaf de kans om hun mix van hedendaagse pop, improvisatorische jazz en elektronica vorm te geven. Sinds hun ontstaan heft Steiger gezorgd voor een frisse wind door het Belgische jazzlandschap en dat mogen ze nu te horen gaan brengen in het Urkerbos.
https://www.youtube.com/watch?v=SEGYpkBlb_o
Net als All Shall Be Well heeft de Leif de Leeuw Band ook China gezien. Geïnspireerd door The Allman Brothers maakt de band klassieke bluesrock. Gitarist Leif de Leeuw won vier keer op een rij de titel voor beste blues-/rockgitarist van de Benelux. Niet niks dus. Jammen kunnen ze wel.
https://www.youtube.com/watch?v=MSn4vnnfPyo
Al zes platen lang duiken de Brusselaars van Emptiness onder in de meest duistere universums op zoek naar nieuwe manieren om horror te belichamen. Ze nemen invloeden uit black- en deathmetal en gaan daar creatief mee aan de slag tot ze andermaal een interessante sound opdelven. Voor hun meest recente langspeler Vide wilden de heren de tocht van een oneindige brein in een veel te kleine wereld schetsen. Ze isoleerden zich in appartementen en hutten om aan deze plaat te werken, gingen zelfs opnemen op stadsdaken, maar besloten om al het werk onderling te verdelen, zelfs de visuele kant.
https://www.youtube.com/watch?v=sKTJFA0lbWo
Het laatste album van het Franse Crown, The End of All Things, deed de organisatie enorm denken aan Nine Inch Nails en Depeche Mode. Echter is dit album een soort Kid A van Radiohead: een album dat niemand van ze verwacht had. Deze industriële muziek zal de tongen los maken.
https://youtu.be/g46MDssUNUU
Afsluiter van de tent is het Britse Goat Girl. Met hun artrock en post-punk hebben ze tot nu toe twee albums uitgebracht, twee albums die goed in de smaak vielen bij het publiek. Deze recensie van Goat Girls laatste album On All Fours perfect samen: [on] “On All Fours Goat Girl builds on this knack for addressing bigger issues with smaller everyday stories – and draws from an increasingly electronic pool of musical influences. As they move away from grinding, relentless guitars, the intensity hits differently here – instead of whacking you around the chops in a squall of distortion, it creeps up by spinning an intricate careful web instead."
https://youtu.be/SSkDBojGowA
Urker Garden:
13.45 – 14.15: The Byson Family (GB)
20.30 – 21.15: The Byson Family (GB)
De laatste act in de Urker Garden is het Engelse The Byson Family. Frontman van deze nieuwe band is ex-frontman Phil Campbell van The Temperance Movement. Deze drukke frontman zorgt ervoor dat de bluesrock van The Byson Family perfect tot uiting komt. De eerste set is een half uur lang, de tweede drie kwartier. Dat wordt genieten geblazen!
https://www.youtube.com/watch?v=jVJQw3VLmHg
Laatst bewerkt:
