BESTE albums van 2015 !!!

Mijn toplijst nummers 11 t/m 25. later meerrrr...

11. Fresku – Nooit Meer Terug (Nummer: Trots)
12. Paul Kalkbrenner – 7 (Nummer: Feed Your Head)
13. Drenge – Undertow (Nummer: Running Wild)
14. Viet Cong – Viet Cong (Nummer: Bunker Buster)
15. Courtney Barenett – Sometimes i Sit tand Think, and Sometimes I Just Sit (Nummer: Depreston)
16. Florence & The Machine – How Big, How Blue, How Beautiful (Nummer: What Kind Of Man)
17. Hey Collosus – In Black and Gold (Nummer: Hey, Dead Eeyes, Up!)
18. Glen Hasard – Didn’t He Ramble (Nummer: Lowly Deserter)
19. Frank Carter & The Rattlesnakes – Blossom (Nummer: Fangs)
20. Lakker – Tundra (Nummer: Mountain Devide)
21. Toundra – IV (Nummer: Kitsune)
22. Tame Impala – Currents (Nummer: Let It Happen)
23. John Coffey – The Great News (Nummer: Relief)
24. Leon Bridges – Coming Home (Nummer: River)
25. Jamie XX – In Colour (Nummer: Loud Places)

Overige favoriete tracks van het jaar:
Vice City – Jay Rock, Kendrick Lamar, Ab-soul, Schoolboy Q
Elektra – Refused
Damien Rice – On Children
The Libertines – Gunga Din
Macklemore & Ryan Lewis – Downtown
Albert Hammond Jr – Born Slippy
Savages – The Answer
Frank Turner – Get Better
Grimes – Flesh Without Blood
Miguel – Coffee
Fidlar – West Coast
Brandon Flowers – Lonely Town
 
Zo de verhaaltjes zijn af. Bij deze mijn top 10 van 2015:

1. The Maccabees – Marks to Prove It (Nummer: Silence)
Verreweg de beste indie-rock plaat van dit jaar. The Maccabees is voorheen nooit een van mijn favoriete bands geweest. Ik zag ze voor het eerst bij mijn eerste zaalshow evah (Black Keys, Ziggo Dome) maar toen konden de nummers van ‘Given To The Wild’ me weinig boeien. Ook is de aparte zangstem van Orlando Weeks even wennen. Maar op dit album neemt deze band weer een nieuwe richting. Minder synths en wat meer gitaren. ‘Marks To Prove It’ staat vol met heerlijke indie-rock kneiters die je maar al te graag op een festival of in een zaaltje wilt horen en mee wilt schreeuwen. Daarnaast zetten ze ook nog eens een meeslepende sfeer neer op nummers zoals ‘Kamakura’ en ‘River Song’. Een album vol met afwisseling tussen rocknummers en rustige songs met als hoogtepunt het door de bassist ingezongen nummer ‘Silence’. Voor mij zeker de band die dit jaar de grootste stap heeft gezet en hun beste album to date aflevert. Kortom ik kan niet wachten om ze volgend jaar in de Paradiso te zien. Ben waarschijnlijk de enigste met deze plaat in z’n lijstje maar wat is dit een heerlijke plaat.

2. Benjamin Clementine – At Least for Now (Nummer: London)
Begin dit jaar meteen een kans gegeven. Door de indrukwekkende en soms aparte manier van zang op deze plaat was ik niet meteen verkocht. Maar door de prachtige nummers die schuilgingen achter deze toch aparte muzikant die briljant weet te schakelen met de snelheid en het volume in zijn nummers. Vrijwel elk nummer neemt een onverwachte wending en worden geweldig begeleid door het geweldige pianospel. Prachtige vastgrijpende plaat die mij niet meer loslaat als ik ‘m aanzet.

3. Sufjan Stevens – Carrie & Lowell (Nummer: Drawn to the Blood)
Meer dan een half jaar heeft het geduurd voordat deze plaat mij vastgreep. Toen Carrie & Lowell uitkwam blij dat Sufjan niet met een bombastische plaat aan kwam zetten. Maar toch ook verre van overtuigd omdat de fluisterende manier van zingen toch heel iets anders was dan op bijvoorbeeld ‘Sevens Swans’. Halverwege November toch weer voor de zoveelste keer een kans gegeven, en toen kwam ie pas bij me binnen. Prachtige dat Sufjan met zo weinig je een uur lang vast weet te houden.

4. Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly (Nummer: The Blacker The Berry)
Dit jaar onwijs veel hiphop aangehad, veel naar de albums geluisterd van Asap Rocky, Joey Badass en afgelopen week Pusha T. Allemaal prima albums maar ze komen allemaal weer niet in de buurt van King Kendrick. Met good kid, m.A.A.d City heeft deze man de deuren van dit genre geopend voor mij, met deze plaat doet hij weet hij zijn voorgaande klassieker bijna te evenaren. Onwijs veel respect voor deze man dat hij met de geweldige instrumentatie achter de nummers hier weer een klassieker weet af te leveren met inhoud. Kendrick blijft de Koning in zijn klasse.

5. Ought – Sun Coming Down (Nummer: Sun’s Coming Down)
Ze hebben het helemaal waargemaakt. Toen ‘Sun’s Coming Down’ eenmaal op het internet verscheen keek ik als een gek uit naar deze plaat. Wat een geweldige track is dat. Ought blies mij vooral weg met begin van deze plaat. Nummer na nummer heerlijk opgebouwde songs met de ongelooflijk toffe lyrics en ‘zang’ van Tim Darcy. Geweldige plaat, waar deze art-rockers bewijzen dat we er een geweldige nieuwe band bijhebben die kwaliteit levert en niet teleurstelt. Ik schaam me enig sinds wel dat ik ze dit jaar niet gezien heb…

6. Father John Misty – I Love You, Honeybear (Nummer: The Ideal Husband)
Joshua Tillman kon mij met zijn vorige album niks boeien. Allemaal iets te gek en instrumentaal ging het alle kanten op. Op dit album is dat anders, de songs zijn over het algemeen wat rustiger maar achter de nummers kunnen we nog steeds vaak de volle en geweldige instrumentatie vinden. Daar zit ook de kracht van dit album. De mooie nummers die geweldig worden verpakt door de geweldige instrumentatie. De teksten zijn daarbij ook nog eens geweldig om te beluisteren vol met gekkigheid maar ook genoeg inhoud. Vooral aan het eind pakt Father John Misty me helemaal in met ‘The Ideal Husband’ waar hij zich helemaal laat gaan. Gevolgd door het prachtige ‘Bored In The USA’ en ‘Holy Shit’.

7. The Slow Show – White Water (Nummer: Dresden)
Dit jaar weer moeten zonder een nieuw album van The National. En dan kom je dit Britse bandje tegen. Eigenlijk levert The Slow Show met White Water een 44minuten lange versie van ‘Fake Empire’ af. Die heerlijk heldere gitaren, toeters, koortjes en opbouwende songs. Een album vol met nummers die je bij elke kerkdienst wel toepasselijk zouden zijn. Op sommige momenten kakt het eventjes in doordat het soms toch iets te weinig is en de stem niet bij elk nummer de aandacht weet vast te houden. Maar ik ben erg benieuwd waar ze de volgende keer mee komen. Hopelijk pakken ze net iets grootser uit.

8. Protomartyr – The Agent Intellect (Nummer: Cowards Starve)
Deze had ik totaal niet zien aankomen. Het vorige album ‘Under Color of Official Right’ wist mij maar enkele minuten te boeien dus ik heb deze plaat een tijd links laten liggen. Na de eerste luisterbeurt was al snel duidelijk dat deze plaat volstond met heerlijk afwisselende post-punk tracks. De songs zijn lekker scherp en zitten goed in elkaar. Daarnaast vind ik de manier van zingen erg tof bij de songs passen.

9. Elvy – Return to the Moon (Nummer: Careless) Wat was ik bang dat deze hard geen tegenvallen. Maar toch was de eerste single meteen raak. Daarna volgde er meerdere singles die allemaal goed en er verschillend waren, maar toch wisten deze mij in mindere mate te boeien. Gelukkig werd het album aangevuld met het meesleepende ‘No Time To Crank The Sun’, het scherpe Happiness, Missouri, en de voor mij prachtige afsluiter ‘Careless’. Een plaat die misschien iets te verschillende en luchtig is maar hij staat wel vol met heerlijke indie nummers. En dat ze nou net mijn favoriete frontman achter de mic hebben. Dat heeft natuurlijk niks te maken met deze hoge score, toch Wesseltje?

10. New Order – Music Complete (Nummer: Superheated)
Blue Monday, een klassieker die mij dus vrijwel niks doet. Ik heb daardoor ook nooit enige interesse gehad om verder eens wat van deze band te checken. Nadat ik ‘Restless’ toevallig hoorde langskomen toch maar een kans gegeven. En deze heeft me echt weten te verassen. ‘Music Complete’ staat vol met catchy, synthpop nummers die klinken of ze uit de 80’s komen. Heel fijne afwisselende plaat waarvan ik meerdere songs mijn kop niet uitkrijg. Albumcloser ‘Superheated’ met Brandon Flowers is voor mij een van de beste popsongs van het jaar. Al had deze ook op het album van Brandon kunnen staan.

https://rateyourmusic.com/list/WesselJoosten/top_albums_2015/
De rest van mijn lijstje.
 
Mooi lijstje Wessel!
The Maccabees moet ik nog eens opzetten. En vind je Benjamin Clementine echt beter dan Sufjan?

Yep, ik denk dat het vooral komt doordat Benjamin mij wat meer weet te prikkelen door het spelen met volume. 'Carrie & Lowell' is prachtig maar dat miste ik een beetje.
 
Mijn lijst! Ik verwacht dat er weinig van terug zal komen in de top 25 van de Festileakers, maar dat mag de pret niet drukken:

10. Tesseract - Polaris
Voordat het album werd uitgebracht was ik er vrij zeker van dat het in de top 3 van 2015 zou belanden. Viel dus toch enigszins tegen. Hoewel het nog steeds technisch heel goed uitgevoerde muziek is is het atmospherische naar mijn idee iets te ver naar voren geschoven, waardoor het progressieve wat achterblijft. Al met al een sfeervol progressief album, maar het is nauwelijks metal meer te noemen. Maar dat is hooguit een probleem voor de die-hardfans die de band van 'One' (2011) en 'Altered State' (2013) kennen. Voor de nieuwe luisteraar hoeft dit natuurlijk geen probleem te zijn, Tesseract is met 'Polaris' wel weer een stapje toegankelijker geworden.

9. The Great Discord - Duende
Eerste band met het 'gent' geluid die voor vrouwelijke zang kiest. In het genre is dit vrij orgineel, aangezien de meeste bands kiezen voor een een boybandachtige cleane zang in combinatie met een '-core' grunt/scream. Goed album zonder uitschieters, maar die toch steeds opnieuw de weg naar mijn afspeellijst wist te vinden.

8. Nightwish - Endless Forms Most Beautiful
Uitstekende verassing! Goed album met als uitschieter het laatste nummer. Hierin worden teksten van Dawkins op een prachtig sfeervolle manier in de muziek verwerkt. De muziek van Nightwish geven de teksten van Dawkins (voorgelezen door Richard Dawkins zelf, die meewerkte aan het album) een magisch gehalte.
Ook de rest van het album is goed. Soms zijn de refreintjes wat simpel, maar dat zijn we van Nightwish gewent.

7. Caligula's Horse - Bloom
Ook een verassing dit jaar. Na het wat gezapige laatste album uit 2013 is in dit album het tempo iets opgeschroefd. Over het algemeen is de muziek niet veel harder geworden, wel is de dynamiek veel sterker aanwezig. Caligula's Horse gaat van fluisterende folkliedjes naar stevige progmetal op dit zeer diverse album. Ook vallen de positieve teksten op. 'Wake up, wake up and soon you'll see that all hope is not gone' is de terugkerende boodschap van dit album.

6. Steven Wilson - Hand Cannot Erase
Een album wat aardig is gehypet in het begin van dit jaar. Eerst vond ik het allemaal een beetje overdreven, maar het album groeit echt met elke luisterbeurt. Prachtige progrock die me echt heeft geraakt. Uitschieter zijn 'routine', 'perfect life' en de titelsong.

5. Thurisaz - The Pulse of Mourning
Sfeervol album met veel dynamiek. Sterke afwisseling tussen cleane stukken en het hardere werk met grunt. Deze progressieve metalband uit België zet met dit album constant een hoog niveau neer. Het album luistert als 1 nummer door de mooie overgangen.

4. Draconian - Sovran
Vlakvoor de top-3 komt dit album van deze doommetalband (met gothic- en deathmetal invloeden). Vooraf hield ik mijn hart vast vanwege het vertrekken van de vorige zangeres, maar Heike Langhans zingt alsof ze al jaren met de band samenspeelt. Draconian laat op dit album het tempo nog wat zakken, waardoor het in de eerste luisterbeurt wat saai op mij overkwam. Later brengt het wat lagere tempo juist ruimte om echt van de muziek te genieten, want wat is er toch weer veel moois 'Sovran'. Ook de bijdrage van Daniël Änghede (Crippled Black Phoenix) op het nummer 'Rivers Between Us' is een mooie toevoeging.

3. Tribulation - The Children of the Night
Wat een geweldig album zet deze deathmetalband neer met 'The Children of the Night'. De muziek op dit album is technisch, maar ligt wel erg goed in het gehoor. Bij momenten is het zelfs catchy te noemen, zonder dat het deathmetal gehalte ook maar iets naar beneden wordt bijgesteld. Uitschieters zijn 'Strange Gateways Beckon' en 'The Motherhood of God'.

2. Between the Buried and Me - Coma Ecliptic
Grootste verassing van 2015. Coma Ecliptic is het meest dynamische album wat ik in 2015 heb geluisterd. Er wordt behoorlijk wat geëxperimenteerd met de zang, soms wordt er gescreamd en een paar seconden later zou het zo uit een musical kunnen komen. Dit album blijft na tientallen luisterbeurten nog steeds verrassen. De muziek is dusdanig moeilijk dat ik mijn hart vasthoud voor de liveuitvoeringen, maar op plaat is het in elk geval uitstekend!

1. Leprous - The Congregation
Deze progmetal baand zette zichzelf op de kaart met het geniale 'Bilateral' (2011) en zette de goede trend door met 'Coal' uit 2013. Met 'The Congregation' heeft Leprous beide vorige albums weten te overtreffen. Met de singles 'The Price' en 'Rewind' werden hoge verwachtingen geschept, maar die werden gemakkelijk ingelost toen het hele album uitkwam. De technisch drumpatronen vallen op, maar vooral de kraakheldere zang van zanger Einar Solberg komt beter dan ooit uit de verf. Lastig om te verwoorden wat dit album zo geweldig maakt. Ik kan alleen maar iedereen aanraden om te gaan luisteren.
 
Ik ben verbaasd dat ik nauwelijks platen uit je lijstje ken Oreon :o. Nummer 4 klinkt wel interessant.

Iedereen die nog geen lijstje heeft gepost hier: op 1 januari ga ik de stemmen tellen en er een leuk verhaaltje bij zetten. Post dus dit jaar nog je lijstje!!!
 
Ik denk dat ik wel tot een top 25 zou kunnen komen, maar ik vond maar ~10 album écht goed, als ik nog tijd heb voor de 31e zal ik dit nog met 15 albums aanvullen.

1. Sun Ra - To Those Of Earth... And Other Worlds [Free Jazz]
2. FKA Twigs - M3LL15X [Art Pop/Glitch Pop]
3. Krystian Zimerman, Lutoslawski - Piano Concerto; Symphony No. 2 [Modern Classical]
4. Stara Rzeka - Zamknely Sie Oczy Ziemi [Drone/Freak Folk]
5. Natural Snow Buildings - Terror's Horns [Drone/Psychedelic Folk]
6. Kendrick Lamar - To Pimp A Butterfly [Hip Hop]
7. William Parker - For Those Who Are, Still [Avant-garde Jazz]
8. Jim O'Rourke - Simple Songs [Chamber pop]
9. Prurient - Frozen Niagara Falls [Industrial Noise]
10. Julia Holter - Have You In My Wilderness [Art Pop]
 
Ik ben verbaasd dat ik nauwelijks platen uit je lijstje ken Oreon :o. Nummer 4 klinkt wel interessant.

Iedereen die nog geen lijstje heeft gepost hier: op 1 januari ga ik de stemmen tellen en er een leuk verhaaltje bij zetten. Post dus dit jaar nog je lijstje!!!

Het meeste is toch wel prog en/of metal... En in die genres betekend bekendheid zeker niet dat het goed is naar mijn idee...
Betekend trouwens niet dat ik voor de rest alles aan me voorbij laat gaan, zie Archive en Other Lives op nummer 13 en 17:)
Nummers 11 - 25:

11: Lucifer's Child - The Wiccan (death/doommetal)
12: Once Human - The Life I Remember (melodic deathmetal)
13: Archive - Restriction (triphop/progrock)
14: Barren Earth - On Lonely Towers (progmetal)
15: Riverside - Love Fear and the Time Machine (progrock)
16: Steorrah: II: Thin White Paint (progmetal)
17: Other Lives - Rituals (indierock)
18: Kataklysm - Of Ghosts and Gods (melodic deathmetal)
19: Lamb of God - VII: Sturm und Drang (metal)
20: Graveyard - Innocence and Decadence (bluesrock)
21: Izah - Sistere (sludgemetal)
22: Pyramaze - IV: Deciples of the Sun (progrock/progmetal)
23: Sylosis - Dormant Heart (thrash/deathmetal)
24: Apocalyptica - Shadowmaker (metal)
25: Halestorm - Into the Wild Life (rock)

Grootste tegenvallers dit jaar: Muse en Patrick Watson.
 
Hier is het een top 30 geworden. Net genoeg om iedereen te vermelden die ik wilde vermelden.

1. Sufjan Stevens – Carrie & Lowell
2. Protomartyr – The Agent Intellect
3. Deafheaven – New Bermuda
4. Deerhunter – Fading Frontier
5. Beach House – Depression Cherry
6. Girl Band – Holding Hands With Jamie
7. Raketkanon – RKTKN#2
8. Godspeed You! Black Emperor – Asunder, Sweet And Other Distress
9. Sunn O))) – Kannon
10. Viet Cong – Viet Cong
11. Ought – Sun Coming Down
12. Car Seat Headrest – Teens Of Style
13. Wire – Wire
14. Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly
15. Beach House – Thank Your Lucky Stars
16. Follakzoid – III
17. Low – Ones & Sixes
18. Chelsea Wolfe – Abyss
19. Father John Misty – I Love You, Honeybear
20. Wavves/Cloud Nothings – No Life For Me
21. The Soft Moon – Deeper
22. Wilco – Star Wars
23. Metz – II
24. Kurt Vile – B’lieve I’m Going Down
25. Courtney Barnett – Sometimes I Sit and Think, And Sometimes I Just Sit
26. The Black Heart Rebellion – People, When You See The Smoke, Do Not Think It Is Fields They’re Burning
27. Destroyer – Poison Season
28. Westkust – Last Forever
29. EL VY – Return To The Moon
30. Panda Bear – Panda Bear Meets The Grim Reaper
 
Uitslag van de beste albums van 2015 volgens Festileakers!

Er is gestemd, er zijn stemmen geteld en er is een uitslag bekend. Een maand lang hebben jullie kunnen stemmen op je favoriete album van het jaar en elke stem telt dan ook mee! Nou ja, elke stem die binnen je top-25 viel. Maarliefst 21 mensen stuurden via dit topic hun lijstje in en alle stemmen gecombineerd leveren de volgende uitslag op. Ik houd u niet langer in spanning en zal de top-10 hieronder publiceren:

#10: Beach House - Thank Your Lucky Stars
Twee albums in een jaar uitbrengen! Een gewaagde keuze, maar (spoiler) beide albums blijken volgens de Festileakers goed genoeg voor een top-10 positie. @Pwoperfish had ook zo zijn zorgen toen Beach House ineens met twee albums in een jaar kwam, maar werd blij verrast door deze plaat. @thooomash vindt het zelfs een veel beter album dan die andere plaat van Beach House en dat levert Thank Your Lucky Stars volgens hem en derde plek in zijn persoonlijke lijstje op. Het album White Water van The Slow Show kreeg overigens even veel stemmen als Thank Your Lucky Stars, maar er waren meer mensen met Beach House in hun lijstje.

#9: Muse - Drones
Na The Second Law en The Resistance leek Muse even de weg kwijt, maar met Drones zijn ze volgens het Festileaks Forum weer helemaal op het juiste pad. @rxmyf vond het album eigenlijk een tegenvallertje, maar ondanks alles is Muse nog steeds de twaalfde plaats op haar eindlijstje waardig. Ook @pim vond het eigenlijk niet zo'n best album, maar bij gebrek aan albums die hij dit jaar geluisterd heeft wist het toch op plek 11 in zijn lijstje te eindigen. Eigenlijk vindt iedereen dit album dus slecht, maar goed het is Muse!

#8: Deafheaven - New Bermuda
Een plaat zoals Sunbather opvolgen is misschien wel de moeilijkste taak die je als band kunt hebben. Toch lukte dit Deafheaven aardig, gezien de positieve reacties op hun derde studioalbum New Bermuda . Het album was al vroeg in de Festileaks-competitie op weg naar een hoge notering dankzij hoge noteringen op de lijstjes van @loveless en @black-lies . @rxmyf kon maar moeilijk aan het album wennen, maar kreeg uiteindelijk veel waardering voor de plaat. In het lijstje van @gloeilamp bereikte Deafheaven zelfs de eerste plaats, ook al is Sunbather volgens hem nog altijd het betere album. @jb7x prijst juist de afwisseling op het album en kan New Bermuda dus vast wel weer wat meer waarderen dan Sunbather. Ondanks de hoge notering is de liefde voor Deafheaven hier niet universeel op het forum: @wessel en @mynoseknows kunnen het geschreeuw op de plaat wat minder waarderen.

#7: Beach House - Depression Cherry
Jawel, de tweede maal Beach House in deze lijst. Ook op Depression Cherry klinkt de band min of meer zoals ze altijd geklonken hebben, maar dat vindt @mrmantel alleen maar iets positiefs terwijl hij nog even benadrukt dat CHVRCHES toch echt van een lager niveau is. Gelijk blijkt hij te hebben, aangezien CHVRCHES de grote afwezige in deze lijst is terwijl Beach House er zelfs twee maal in staat. @wessel kan Beach House juist niet waarderen echter en heeft voorlopig nog weinig reden voor vreugde met deze top-10... Waar haalt het album dan toch al die stemmen vandaan? @pwoperfish plaatste het album op een tweede plaats, net als @loveless .

#6: Julia Holter - Have You In My Wilderness
Julia Holter blijkt dit jaar vooral een album te hebben gemaakt dat velen kunnen waarderen, zonder écht in de spotlights te treden. @pwoperfish noemt de plaat het beste popalbum van het jaar, terwijl @mrmantel het album prijst voor de aanwezigheid met een vrouw met traditionele instrumenten. Dus... Deze traditionele muzikale vrouw was overigens ook aan boord van de hypetrein van @gloeilamp en wel op plekje nummer 3. De zesde plek in de eindlijst heeft Julia Holter echter ook te danken aan wat lagere noteringen op lijstjes van bijvoorbeeld @loveless , @thooomash , @sandervandam , @mrmantel en @neontiger8 .

#5: Courtney Barnett - Sometimes I Sit and Think and Sometimes I Just Sit
En de prijs van meest overgewaardeerde album van het jaar gaat naar... Nee grapje, Kendrick moet nog komen. Courtney wist veel mensen te pleasen dit jaar, zelfs de strenge @wessel die nu eindelijk een leuke plaat ziet langskomen, terwijl ook @luudgoossens eindelijk reden tot juichen heeft. Ook op de lijstjes van @martijn en @eddieverder wist Courtney een plekje te scoren, waardoor het niet meer dan logisch is dat ze op plek 5 eindigt.

#4: Ought - Sun Coming Down
Is dit hét jaar van de post-punk? Naast Ought hebben ook Algiers, Protomartyr en Viet Cong zeer populaire post-punk-platen uitgebracht en dat kan het Festileaks Forum wel waarderen. In het vroegst ingediende lijstje van @black-lies pakte Ought al een top-3 plek en het bleef de band voor de wind gaan in lijstjes van @loveless , @martijn , @sjoerd , @pwoperfish , @gloeilamp , @luudgoossens , @wessel , @mrmantel en @joske .

#3: Kendrick Lamar - To Pimp a Butterfly
Hij kon niet uitblijven en misschien is de grootste verrassing nog wel dat Kendrick niet een hogere plek dan de derde heeft weten te bereiken. Het album werd opgeblazen door de media en iedereen viel ervoor, hoe alternatief of normaal je dan ook bent. Dat blijkt wanneer zo'n populair album zelfs in de lijstjes van @mynoseknows en @sandervandam weet te eindigen.

#2: Protomartyr - The Agent Intellect
Zoals gezegd, het jaar van de post-punk? Wie had ooit kunnen denken dat Festileaks zo onder de indruk zou zijn van deze plaat. Protomartyr levert met The Agent Intellect een veel betere plaat dan hun vorige, erkennen ook @mrmantel en @wessel . @gloeilamp legt al snel de connectie met Joy Division en The Fall en dergelijke deuntjes kan hij wel waarderen.

#1: Sufjan Stevens - Carrie & Lowell
Wat een enorm verschil tussen de nummers 1 en 2, ik schrok er gewoon van. Carrie & Lowell blijkt een unanieme favoriet onder de Festileakers te zijn en pakt zo terecht de eerste plaats. Het is het rustpuntje in de lijst van @gloeilamp en de onbetwiste favoriet van @loveless , @martijn , @sjoerd , @thooomash , @luudgoossens , @joske en @mrmantel . Maar ook @black-lies en @mynoseknows vonden het wel een top-10 notering waard.

Dat was het dan. Het grootste gemis in de top-10 is natuurlijk dat Death Grips ontbreekt, maar ja niet iedereen kan van goede muziek houden. Als je de gehele lijst wil bekijken, klik dan even op deze link .
 
Mooi. Niet verwacht dat Protomartyr zo hoog zou eindigen en dat Muse erin zou staan.
 
De helft nog nooit geluisterd, misschien een enkel nummertje. Ik moet maar ff beginnen wil ik vanavond mee kunnen lullen :(

En leuk stukje, echt op zn Jeroens!
 
Jammer dat het blijkbaar het jaar van de post-punk is en ik nergens Rats on Rafts in de lijstjes zag. Verder valt het me nog alles mee wat uiteindelijk de top 10 is geworden. Hopelijk in 2016 wel een leukere #1.
 
Goed gedaan Jeroen, hulde! Wel jammer dat Balthazar het niet gehaald heeft. Maar toch mooi Beach House, Courtney Barnett, Sufjan, Ought en Kendrick Lamar die het gehaald hebben van mijn lijst.
 
Mooi dat het gewaardeerd wordt ;). Zoals ik gister al zei, erg toffe top-10. Dat Ought, Deafheaven en Protomartyr bijvoorbeeld zo hoog kwamen, bijzonder. De vorige link met de volledige uitslag werkte niet zo geweldig, deze wel:

http://www.filedropper.com/festialbums2015lijst
 
Zeer bedroefd door het zien dat niemand op het album van Half Moon Run heeft gestemd, terwijl er zelfs op De Jeugd is gestemd au.

Zeker voor de best kept secreters van aankomend jaar, ga ze checken

Wel leuk zo'n top 10, ik ga de voor mij onbekenden eens luisteren
 
Zeer bedroefd door het zien dat niemand op het album van Half Moon Run heeft gestemd, terwijl er zelfs op De Jeugd is gestemd au.

Zeker voor de best kept secreters van aankomend jaar, ga ze checken

Dan zal ik de topnummers van dat album eens aanzetten. Album niet aangehad afgelopen jaar.
 

Users who are viewing this thread