Een waanzinnig goede show van The War on Drugs vanavond in de oosterpoort. Bijna 2,5 uur vol gespeeld. Wat een band! Ik hoop op een headline spot op BKS volgend jaar.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Ja het was waanzinnig goed, maar ik ben toch niet weggeblazen. Dit was mijn 1e keer TWOD en ik blijf wat rond een 8 hangen denk ik... 2.5 uur steengoede live muziek, maar een enkele uitschieter daarin. Misschien is het geen vergelijk, dat doe ik lekker toch, maar bij The National op Live is Live was 90 procent beter dan op plaat.
Een beetje naar een all you can eat en het is allemaal oke, maar bij TWOD 4/5x een biefstuk en bij The National kreeg je oesters, entrecote, st. jakobsschelp, t-bone, neusje van de zalm, ossenhaas, slibtong etc.
Een beetje naar een all you can eat en het is allemaal oke, maar bij TWOD 4/5x een biefstuk en bij The National kreeg je oesters, entrecote, st. jakobsschelp, t-bone, neusje van de zalm, ossenhaas, slibtong etc.
Ritje van 2 uur heen en 2 uur terug was het dubbel en dwars waard. Enorm goede liveband. Ze leken inderdaad relaxed en het leek maar niet te stoppen. Was m’n eerste keer TWOD live en ik ben er de volgende keer zeker weer bij. Fenomenaal!
Heb echt genoten, maar inderdaad niet de magie waarop ik op had gehoopt. De akoestische nummers haalden het tempo enorm omlaag waardoor mijn spanningsboog flink op de proef werd gesteld. Met Under Pressure herpakten ze zich weer en was het weer top. Misschien net 3 kwartier te lang voor mij.
Die pure magie heb ik trouwens dusver alleen gehad bij Sigur ros, The National en Gorillaz (2010) maar had verwacht dat dit in dat rijtje zou komen
Die pure magie heb ik trouwens dusver alleen gehad bij Sigur ros, The National en Gorillaz (2010) maar had verwacht dat dit in dat rijtje zou komen
Laatst bewerkt:
Heb me enorm vermaakt! Die akoestische versie van Coming Through en de Tom Petty cover voor Under The Pressure deden het bij mij erg goed, fijn dat die spontaniteit er was (ook al had de roadie het daardoor even zwaar). Under The Pressure was de uitschieter qua energie, maar ik vind de kracht van TWOD juist dat ze je zo 2 uur verder kunnen laten kabbelen met hun muziek, als je erin raakt. Dit was de derde keer dat ik mocht zien, maar de eerste keer in een zaal en dat maakt het wel echt nog net even wat beter.
Laatst bewerkt:
De setlist werd gaandeweg vaak geëdit
Stevie Nicks in de Ziggo Dome gisteravond. Eigenlijk was alles rondom deze tour een beetje een shitshow: de prijzen, de daardoor tegenvallende verkoop, het cancellen van shows en het gebrek aan communicatie daaromheen, Antwerpen cancellen om een UK show in te halen, een dag van te voren support act aankondigen die door de storing gisteren uiteindelijk toch niet kon komen... maar mijn vader vroeg al weken of ik mee wilde en omdat hij mij als tiener zonder zeuren ontelbare keren naar al mijn favoriete bands heeft gebracht en gehaald, en Stevie Nicks toch wel onder "living legend" valt wat mij betreft, maar mee. Ik weigerde echter de volle mep te betalen, dus azen op resale, en dat was gelukt.
Dus vanuit het zuiden richting Amsterdam. Het voordeel van een zitconcert is dat alles heel gemoedelijk gaat. Nu vind ik de Ziggo sowieso wel een fijne zaal, en ook dit keer weer op tijd de deuren open, nergens een rij, vriendelijke mensen om ons heen. Prima plekje op de tweede ring net naast het podium met perfect zicht. Support act Nina Nesbitt (waar ik wel blij mee was) moest dus helaas verstek laten gaan in verband met een geannuleerde vlucht, Ivy Falls kwam in de plaats. Niet verkeerd, maar net iets te langdradig voor mij.
En dan Stevie Nicks. Ik wist eerlijk gezegd niet zo goed wat ik moest verwachten, ze is toch al 76 en met 14 nummers vond ik het een relatief korte setlist (vooraf even gespiekt natuurlijk). Maar de zaal was uiteindelijk toch echt goed gevuld, je kon duidelijk merken dat er voornamelijk liefhebbers in de zaal waren (niet gek met zulke prijzen ook) en dat was echt top voor de sfeer. Hoewel het een zitconcert was ging de vloer vanaf de eerste tot laatste seconde staan. Om mij heen zag ik vooral mensen genieten, meezingen, huilen - hits als Dreams, Edge of Seventeen, If Anyone Falls, Rhiannon, Gold Dust Woman, Landslide, Stand Back kwamen allemaal voorbij en ook ik heb oprecht genoten. Tussen alle nummers door werd er vaak verteld hoe een nummer precies tot stand is gekomen, vaak met flink wat humor, waardoor het eigenlijk niet eens echt opviel dat het "maar" 14 nummers waren. Voor iemand van deze leeftijd echt bijzonder hoe zij nog zo'n show neer weet te zetten. Wel vraag ik mij af hoe lang ze dit nog vol gaat houden, haha. Al met al wel echt een top avond gehad, toch wel iemand die nog op mijn "must see" lijstje stond. En mijn pa heeft genoten, dus het was het ritje wel weer waard.
Dus vanuit het zuiden richting Amsterdam. Het voordeel van een zitconcert is dat alles heel gemoedelijk gaat. Nu vind ik de Ziggo sowieso wel een fijne zaal, en ook dit keer weer op tijd de deuren open, nergens een rij, vriendelijke mensen om ons heen. Prima plekje op de tweede ring net naast het podium met perfect zicht. Support act Nina Nesbitt (waar ik wel blij mee was) moest dus helaas verstek laten gaan in verband met een geannuleerde vlucht, Ivy Falls kwam in de plaats. Niet verkeerd, maar net iets te langdradig voor mij.
En dan Stevie Nicks. Ik wist eerlijk gezegd niet zo goed wat ik moest verwachten, ze is toch al 76 en met 14 nummers vond ik het een relatief korte setlist (vooraf even gespiekt natuurlijk). Maar de zaal was uiteindelijk toch echt goed gevuld, je kon duidelijk merken dat er voornamelijk liefhebbers in de zaal waren (niet gek met zulke prijzen ook) en dat was echt top voor de sfeer. Hoewel het een zitconcert was ging de vloer vanaf de eerste tot laatste seconde staan. Om mij heen zag ik vooral mensen genieten, meezingen, huilen - hits als Dreams, Edge of Seventeen, If Anyone Falls, Rhiannon, Gold Dust Woman, Landslide, Stand Back kwamen allemaal voorbij en ook ik heb oprecht genoten. Tussen alle nummers door werd er vaak verteld hoe een nummer precies tot stand is gekomen, vaak met flink wat humor, waardoor het eigenlijk niet eens echt opviel dat het "maar" 14 nummers waren. Voor iemand van deze leeftijd echt bijzonder hoe zij nog zo'n show neer weet te zetten. Wel vraag ik mij af hoe lang ze dit nog vol gaat houden, haha. Al met al wel echt een top avond gehad, toch wel iemand die nog op mijn "must see" lijstje stond. En mijn pa heeft genoten, dus het was het ritje wel weer waard.
Zondag 21 en Dinsdag 23 juli bij Coldplay in Düsseldorf (Merkur arena) geweest en 2 top avonden gehad! Zondag was bonus, een vriend van mij was een van de gelukkigen die infinity tickets (tickets voor een gereduceerd tarief waar je voor ingeloot kan worden) kon kopen. Dinsdag met mijn vrouw, onze twee zoontjes (9 en 12) en vrienden met hun dochters staanplaatsen.
Zondag zitplaatsen in de bocht achterin (bovenste ring). Aankomst en parkeren prima, grote parkeerplaats die direct bereikbaar is vanaf afslag autoweg. Na 10 minuten lopen stonden we bij de ingang van het stadion. Sfeer was overal uitstekend, heb ik wel eens anders meegemaakt bij concerten in Duitsland (en Nederland overigens ook). Iedereen bleef nagenoeg het hele concert staan en er werd flink gedanst en meegezongen. Gelukkig geen 'Dutch Disease'
iedereen kwam echt voor de muziek en de show. Ben zelf meer fan van de oude muziek van Coldplay, maar veel nieuwe nummers werken erg goed in een stadion met alle effecten en de led bandjes. Die bandjes voegen in mijn ogen ook echt iets toe, maakt het ondanks de omvang van het concert toch ergens heel intiem. Top concert, met geweldige effecten, tot in de puntjes geregiseerd (moet ook wel met zo'n show) met een aantal verrassende ('spontane') elementen. Ook het effect met de brilletjes (die zet je op en ziet dan rondom alle lampjes een hartje of sterretje) is een erg leuke toevoeging. En ik moet zeggen het geluid in Düsseldorf was top, wat een verademing in vergelijking tot de Arena........ Met wegrijden logischerwijze erg druk en chaotisch, we hadden geluk dat we snel op de hoofdweg zaten, uiteindelijk maar 20 minuten tot we op de autoweg reden.
Dinsdag zoals gezegd staanplaatsen. Ik had zondag al gezien dat het veld in 5 vakken was ingedeeld. 2 vakken helemaal vooraan bij het hoofdpodium (waarbij het me opgevallen was dat het aan de zijkanten best rustig bleef en je genoeg ruimte had), twee in het midden bij het 2e podium aan het eind van het loopstuk en 1 'achtervak'. Voor mensen die op tijd waren konden kiezen tussen de 2 voorste vakken en kregen daar een bandje voor zodat je in en uit kon lopen. Nadat de 4 voorste vakken vol waren, moest de rest van de bezoekers richting het achterveld. Dus we besloten om redelijk op tijd richting het stadion te gaan, om 18:00 waren we in het voorste (linker) vak en hadden een bandje bemachtigd. Nu konden we rustig wat gaan eten en drinken, Coldplay begon rond 21:00, genoeg tijd dus ;-). Mijn jongste zoontje Cas speelt zelf al 2 jaar gitaar en hij had een bord gemaakt voor Jonny Buckland (leadgitarist) met de vraag of hij een plectrum van hem mocht. we stonden aan de zijkant van het hoofdpodium en het leek alsof Jonny het bord gezien had vanaf een afstandje, hij keek richting onze kant, lachte en stak zijn duim omhoog. Tijdens Yellow kwam hij onze kant opgelopen, lachte weer uitgebreid naar Cas en gooide zijn plectrum na afloop van het nummer richting waar wij stonden. Gelukkig had Cas hem snel gevonden, hij was in de zevende hemel, zo leuk! Zo'n tien minuten later kwam nog iemand van de organisatie van de band vragen of hij de plectrum had gevangen en deelde hij nog een paar plectrums uit aan mijn zoontjes en een paar andere kinderen die er stonden. Later kwam hij nog een keer terug met de setlist van de band, echt zo super cool dat ze daar tijd voor maken. Het was wederom een geweldig concert met voor ons een gouden randje, een avond die wij nooit meer zullen vergeten.
De organisatie in en rondom het stadion was beide avonden echt goed geregeld (vonden wij) en ook de indeling in vakken was top. Zo kan iedereen die graag vooraan wilt staan dat simpelweg doen door op tijd te komen. En dan Coldplay zelf, je vind ze geweldig of verschikkelijk dit is zo'n band waar niet veel tussenin zit. De show is en blijft top, denk dat zelfs de grootste Coldplay criticasters dat zouden vinden als ze dit spektakel live mee zouden maken. Voor mij is en blijft het een topband waar ik een volgende keer dat ze in de buurt zijn graag weer naar toe zou willen gaan!
Zondag zitplaatsen in de bocht achterin (bovenste ring). Aankomst en parkeren prima, grote parkeerplaats die direct bereikbaar is vanaf afslag autoweg. Na 10 minuten lopen stonden we bij de ingang van het stadion. Sfeer was overal uitstekend, heb ik wel eens anders meegemaakt bij concerten in Duitsland (en Nederland overigens ook). Iedereen bleef nagenoeg het hele concert staan en er werd flink gedanst en meegezongen. Gelukkig geen 'Dutch Disease'
iedereen kwam echt voor de muziek en de show. Ben zelf meer fan van de oude muziek van Coldplay, maar veel nieuwe nummers werken erg goed in een stadion met alle effecten en de led bandjes. Die bandjes voegen in mijn ogen ook echt iets toe, maakt het ondanks de omvang van het concert toch ergens heel intiem. Top concert, met geweldige effecten, tot in de puntjes geregiseerd (moet ook wel met zo'n show) met een aantal verrassende ('spontane') elementen. Ook het effect met de brilletjes (die zet je op en ziet dan rondom alle lampjes een hartje of sterretje) is een erg leuke toevoeging. En ik moet zeggen het geluid in Düsseldorf was top, wat een verademing in vergelijking tot de Arena........ Met wegrijden logischerwijze erg druk en chaotisch, we hadden geluk dat we snel op de hoofdweg zaten, uiteindelijk maar 20 minuten tot we op de autoweg reden.
Dinsdag zoals gezegd staanplaatsen. Ik had zondag al gezien dat het veld in 5 vakken was ingedeeld. 2 vakken helemaal vooraan bij het hoofdpodium (waarbij het me opgevallen was dat het aan de zijkanten best rustig bleef en je genoeg ruimte had), twee in het midden bij het 2e podium aan het eind van het loopstuk en 1 'achtervak'. Voor mensen die op tijd waren konden kiezen tussen de 2 voorste vakken en kregen daar een bandje voor zodat je in en uit kon lopen. Nadat de 4 voorste vakken vol waren, moest de rest van de bezoekers richting het achterveld. Dus we besloten om redelijk op tijd richting het stadion te gaan, om 18:00 waren we in het voorste (linker) vak en hadden een bandje bemachtigd. Nu konden we rustig wat gaan eten en drinken, Coldplay begon rond 21:00, genoeg tijd dus ;-). Mijn jongste zoontje Cas speelt zelf al 2 jaar gitaar en hij had een bord gemaakt voor Jonny Buckland (leadgitarist) met de vraag of hij een plectrum van hem mocht. we stonden aan de zijkant van het hoofdpodium en het leek alsof Jonny het bord gezien had vanaf een afstandje, hij keek richting onze kant, lachte en stak zijn duim omhoog. Tijdens Yellow kwam hij onze kant opgelopen, lachte weer uitgebreid naar Cas en gooide zijn plectrum na afloop van het nummer richting waar wij stonden. Gelukkig had Cas hem snel gevonden, hij was in de zevende hemel, zo leuk! Zo'n tien minuten later kwam nog iemand van de organisatie van de band vragen of hij de plectrum had gevangen en deelde hij nog een paar plectrums uit aan mijn zoontjes en een paar andere kinderen die er stonden. Later kwam hij nog een keer terug met de setlist van de band, echt zo super cool dat ze daar tijd voor maken. Het was wederom een geweldig concert met voor ons een gouden randje, een avond die wij nooit meer zullen vergeten.
De organisatie in en rondom het stadion was beide avonden echt goed geregeld (vonden wij) en ook de indeling in vakken was top. Zo kan iedereen die graag vooraan wilt staan dat simpelweg doen door op tijd te komen. En dan Coldplay zelf, je vind ze geweldig of verschikkelijk dit is zo'n band waar niet veel tussenin zit. De show is en blijft top, denk dat zelfs de grootste Coldplay criticasters dat zouden vinden als ze dit spektakel live mee zouden maken. Voor mij is en blijft het een topband waar ik een volgende keer dat ze in de buurt zijn graag weer naar toe zou willen gaan!
Bicep in Het HEM (Dekmantel)
Het was echt kneiterhard en heel goed. Ze hadden er zin in, want ze kwamen 5 min eerder dan gepland en gingen 25 min (!!) langer door. Of Dekmantel had hun set time niet goed doorgekregen.
Alleen het laatste half uur deden ze vooral eigen nummers. Verder vooral veel industriële techno met hoog tempo. Visuals waren ook erg nice.
Het was echt kneiterhard en heel goed. Ze hadden er zin in, want ze kwamen 5 min eerder dan gepland en gingen 25 min (!!) langer door. Of Dekmantel had hun set time niet goed doorgekregen.
Alleen het laatste half uur deden ze vooral eigen nummers. Verder vooral veel industriële techno met hoog tempo. Visuals waren ook erg nice.
Gisteren een thuiswedstrijd met Soulfly in Gebouw-T. Voorprogramma met Man as Plague was niet echt mijn ding.
Soulfly zat muzikaal weer lekker strak in elkaar. Max Cavalera deed ontzettend zijn best, maar zijn stem laat em heel af en toe toch een beetje in de steek. Ook moet hij, wat mij betreft, iets te vaak het publiek vragen om te jumpen. Maar al met al een heerlijk avondje en ging het publiek goed los op de bekendere nummers van 'Soulfly' en 'Primitive'!
Soulfly zat muzikaal weer lekker strak in elkaar. Max Cavalera deed ontzettend zijn best, maar zijn stem laat em heel af en toe toch een beetje in de steek. Ook moet hij, wat mij betreft, iets te vaak het publiek vragen om te jumpen. Maar al met al een heerlijk avondje en ging het publiek goed los op de bekendere nummers van 'Soulfly' en 'Primitive'!
Dagje Lokerse Feesten.
Bovengemiddeld sterk dagje Lokerse Feesten.
Als Oost Vlaming kom ik hier al langer dan op de meeste festivals, veel mooie tijden gehad op de Grote Kaai, maar daar toch zelden een dag meegemaakt met zo weinig vetrandjes rond. En ook nog maar zelden zo’n door-en doornatte festivaldag gehad in Lokeren.
De Compact Disk Dummies zijn natuurlijk StuBru-core maar het werkt gewoon wel als een tierelier. Werd er ook wel goed gezind van. Heerlijke Gary Numan cover en het besef dat The Reeling een Belpopklassierer is.
Maar dan The Roots. Die godverdomse briljante Roots. Heb de band zowat moeten skippen op DTRH in 2019 door de regen, bleek die regen nog klein water tegenover wat er nu uit de lucht viel. Maar de warmte die deze tienkoppige band het publiek inpompte werkte echt aanstekelijk. Als je een taai volkje als het LF publiek kan laten dansen dan ben je een hele grote. Black Thought en zijn bende zijn hele groten. You Got Me, het kleinste nummer van de set, kwam misschien nog het grootst binnen. Ook zonder Erykah. Eentje voor het jaarlijstje denk ik.
Hierna veranderde de miezer in gedruppel, gedruppel in buien, buien in een dikke natte pleurisbende. Erg blij dus dat zowat niemand besliste om naar huis te gaan voor Charlotte Adigéry en Bolis Pupul. Ondertussen lekker donker, waardoor de minimale zwart-wit lichtshow maximaal in je doorweekte gezicht knalde. Een redelijke nieuwe set(structuur) tegenover de laatste keer dat ik ze zag, waarbij het in het begin nogal zoeken was. Het dadaïstische Paténipat zat er gelukkig vroeg in en trok de show mooi open. HAHA laten overgaan in iets met een bloedserieus ding als It Hit Me mag je alleen van dit duo verwachten. De combo Ceci N’est Pas Un Cliché en Thank You werkt altijd. De dansende Erik Van Looy naast me zag ook dat het goed was.
Tegen het moment dat Versailles’ finest Phoenix het uitgedoste podium bestegen, leek het publiek eindelijk toch echt te zijn uitgedund. Soms wordt een concert legendarisch wanneer het nat is, hier was het vooral een endurance test. Gelukkig was die dikke productie, het gulle handje hits en goedgeluimde albumtracks prima afleiding. Ben eigenlijk helemaal niet zo’n grote Phoenix fan, maar dingen als If I Ever Feel Better, Entertainment,Tonight en Ti Amo zijn gewoonweg aanstekelijk. Als ze dan zo classy as fuck gespeeld worden, dan neem ik zelf die doorzopen onderbroek voor lief.
Dus ja, weinig overtollig vet in deze daglineup dus. En een prima avond in Lokeren. Erg jammer dat dit blijkbaar de minst verkochte dag van de tiendaagse is (volgens iemand die voor een sponsor werkt). Zelfs op een zaterdag, waarvoor oorspronkelijk eigenlijk zelf gewoon prima weer voorspeld werd.
Bovengemiddeld sterk dagje Lokerse Feesten.
Als Oost Vlaming kom ik hier al langer dan op de meeste festivals, veel mooie tijden gehad op de Grote Kaai, maar daar toch zelden een dag meegemaakt met zo weinig vetrandjes rond. En ook nog maar zelden zo’n door-en doornatte festivaldag gehad in Lokeren.
De Compact Disk Dummies zijn natuurlijk StuBru-core maar het werkt gewoon wel als een tierelier. Werd er ook wel goed gezind van. Heerlijke Gary Numan cover en het besef dat The Reeling een Belpopklassierer is.
Maar dan The Roots. Die godverdomse briljante Roots. Heb de band zowat moeten skippen op DTRH in 2019 door de regen, bleek die regen nog klein water tegenover wat er nu uit de lucht viel. Maar de warmte die deze tienkoppige band het publiek inpompte werkte echt aanstekelijk. Als je een taai volkje als het LF publiek kan laten dansen dan ben je een hele grote. Black Thought en zijn bende zijn hele groten. You Got Me, het kleinste nummer van de set, kwam misschien nog het grootst binnen. Ook zonder Erykah. Eentje voor het jaarlijstje denk ik.
Hierna veranderde de miezer in gedruppel, gedruppel in buien, buien in een dikke natte pleurisbende. Erg blij dus dat zowat niemand besliste om naar huis te gaan voor Charlotte Adigéry en Bolis Pupul. Ondertussen lekker donker, waardoor de minimale zwart-wit lichtshow maximaal in je doorweekte gezicht knalde. Een redelijke nieuwe set(structuur) tegenover de laatste keer dat ik ze zag, waarbij het in het begin nogal zoeken was. Het dadaïstische Paténipat zat er gelukkig vroeg in en trok de show mooi open. HAHA laten overgaan in iets met een bloedserieus ding als It Hit Me mag je alleen van dit duo verwachten. De combo Ceci N’est Pas Un Cliché en Thank You werkt altijd. De dansende Erik Van Looy naast me zag ook dat het goed was.
Tegen het moment dat Versailles’ finest Phoenix het uitgedoste podium bestegen, leek het publiek eindelijk toch echt te zijn uitgedund. Soms wordt een concert legendarisch wanneer het nat is, hier was het vooral een endurance test. Gelukkig was die dikke productie, het gulle handje hits en goedgeluimde albumtracks prima afleiding. Ben eigenlijk helemaal niet zo’n grote Phoenix fan, maar dingen als If I Ever Feel Better, Entertainment,Tonight en Ti Amo zijn gewoonweg aanstekelijk. Als ze dan zo classy as fuck gespeeld worden, dan neem ik zelf die doorzopen onderbroek voor lief.
Dus ja, weinig overtollig vet in deze daglineup dus. En een prima avond in Lokeren. Erg jammer dat dit blijkbaar de minst verkochte dag van de tiendaagse is (volgens iemand die voor een sponsor werkt). Zelfs op een zaterdag, waarvoor oorspronkelijk eigenlijk zelf gewoon prima weer voorspeld werd.
Laatst bewerkt:
Gisteren een mooi dagje doorgebracht op de Lokerse Feesten.
Met niet al te hoge verwachtingen begonnen op de Main bij Arbeid Adelt! en ik vond het in tegenstelling tot eerdere keren best goed.
Daarna Vive La Fete gekeken en dat was ook een prima optreden waar je de indruk hebt elk song te kennen maar dat zou ook kunnen zijn omdat ze allemaal toch wat op mekaar lijken
Daarna zou ik afzakken naar de club voor Absolute Body Control maar daar stond wel nog een grote rij aan de ingang terwijl het optreden eigenlijk al bezig was dus maar iets gegeten en dan op tijd terug in dezelfde rij voor La Muerte
Deze had ik vorig jaar op Alcatraz gezien in een matig gevulde Morgue waar ze toch wel een intens optreden gaven. Ik vond het gisteren wel ok maar toch een stuk minder dan de show die ik vorig jaar zag.
Daarna terug naar de Main voor de rest van de avond, The Damned was ondertussen al bezig waren, deze vond ik net als bij hun laatste passage op de Lokerse maar matig met een eerder laag punk gehalte.
Daarna dan Sisters Of Mercy , eerst afwachten of Andrew Eldritch zou opdagen en zo ja in welke staat dat zou zijn en dan ook wat voor show we zouden krijgen want veel goede herinneringen heb ik niet aan hun festival optredens.
Maar hij is dus komen opdagen en ook nog redelijk goed gezind leek het met zelfs een klein beetje publieksinteractie. Ik vond het best een goede show met goede setlist wel met mijn standaardklacht dat er te weinig van First and Last and Always wordt gespeeld, verder vond ik ook het geluid eerder stil.
Daarna dus wachten op de act waarvoor de meerderheid gisteren naar Lokeren gekomen is namelijk Front 242 die hun laatste Belgische festival show kwamen spelen. In het topic van de Lokerse Feesten staat een foto die toont dat het terrein toch wel heel goed gevuld was denk zelfs redelijk dicht tegen uitverkocht.
Een ding is alvast zeker deze pioniers hebben hun festival carriere komen afsluiten met een hoogtepunt! Goede setlist met natuurlijk focus op de hits van de jaren 80/90. Ook visueel zag het er allemaal heel goed uit, geluid ook uitstekend. De band is ook nog gewoon in topvorm van hen kan je echt niet zeggen dat ze te lang zijn doorgegaan.
Ik kijk nu al uit naar de finale show in de AB ergens op een zaterdag in januari, dat wordt toch wel de afsluiting van een tijdperk...
Met niet al te hoge verwachtingen begonnen op de Main bij Arbeid Adelt! en ik vond het in tegenstelling tot eerdere keren best goed.
Daarna Vive La Fete gekeken en dat was ook een prima optreden waar je de indruk hebt elk song te kennen maar dat zou ook kunnen zijn omdat ze allemaal toch wat op mekaar lijken
Daarna zou ik afzakken naar de club voor Absolute Body Control maar daar stond wel nog een grote rij aan de ingang terwijl het optreden eigenlijk al bezig was dus maar iets gegeten en dan op tijd terug in dezelfde rij voor La Muerte
Deze had ik vorig jaar op Alcatraz gezien in een matig gevulde Morgue waar ze toch wel een intens optreden gaven. Ik vond het gisteren wel ok maar toch een stuk minder dan de show die ik vorig jaar zag.
Daarna terug naar de Main voor de rest van de avond, The Damned was ondertussen al bezig waren, deze vond ik net als bij hun laatste passage op de Lokerse maar matig met een eerder laag punk gehalte.
Daarna dan Sisters Of Mercy , eerst afwachten of Andrew Eldritch zou opdagen en zo ja in welke staat dat zou zijn en dan ook wat voor show we zouden krijgen want veel goede herinneringen heb ik niet aan hun festival optredens.
Maar hij is dus komen opdagen en ook nog redelijk goed gezind leek het met zelfs een klein beetje publieksinteractie. Ik vond het best een goede show met goede setlist wel met mijn standaardklacht dat er te weinig van First and Last and Always wordt gespeeld, verder vond ik ook het geluid eerder stil.
Daarna dus wachten op de act waarvoor de meerderheid gisteren naar Lokeren gekomen is namelijk Front 242 die hun laatste Belgische festival show kwamen spelen. In het topic van de Lokerse Feesten staat een foto die toont dat het terrein toch wel heel goed gevuld was denk zelfs redelijk dicht tegen uitverkocht.
Een ding is alvast zeker deze pioniers hebben hun festival carriere komen afsluiten met een hoogtepunt! Goede setlist met natuurlijk focus op de hits van de jaren 80/90. Ook visueel zag het er allemaal heel goed uit, geluid ook uitstekend. De band is ook nog gewoon in topvorm van hen kan je echt niet zeggen dat ze te lang zijn doorgegaan.
Ik kijk nu al uit naar de finale show in de AB ergens op een zaterdag in januari, dat wordt toch wel de afsluiting van een tijdperk...
In de Muziekgieterij naar Explosions in the sky. Eerder weggegaan, omdat ik het publiek onuitstaanbaar kut vond overal. Praters, filmers, vervelende dansers. Heb nog iemand aangesproken, ben een keer van plek veranderd, maar was geen doen zo, waardoor ik mijn aandacht ook niet bij de muziek kon houden. Gelukkig heb ik dan een forum om het van me af te schrijven.
Waar stond je? Ik heb hier namelijk echt totaal geen last van gehad en ben normaliter de eerste die hier last van heeft. Ik stond rechtsvoor overigens. Kan ook zijn dat mijn oordoppen ook Hollanders goed kunnen wegfilteren. Die waren wel erg ruim aanwezig. Toeristen?
Aha, dan heb ik de goede keuze gemaakt. Hollanders vooral bij de bar gehoord. Die zullen hoofdzakelijk wel daar zijn gebleven (gelukkig).
Was naar voren gekomen. Ik stond in het midden, 2 meter van het podium, en het was fantastisch. Geen praters in welke taal dan ook. Pure aandacht en genieten. Beginnen met First breath after coma en vervolgens 80 minuten op een minuut of 10 laten lijken. Fokking heerlijk. Echt bizar goed
Ik stond hier ook zo’n beetje en deze mensen waren inderdaad enooorm vermoeiend. Desondanks toch wel genoten, die band is echt mijn soundtrack geweest tijdens vele reisjes en heb ze altijd al eens willen zien, dus zo dicht bij huis kon ik niet laten schieten.
Zonde dat je bent weggegaan. Er was zoveel ruimte vooraan nog... jammer. Was ook muisstil voor de rest. Voor de rest een subliem optreden, met vlagen betoverend en ontroerend.
