Ik ben naar … geweest en het was …

Joslittel

Headliner
17 feb 2016
9.073
10.220
Ne Obliviscaris - gebr de Nobel Leiden

Historisch. Ik heb er geen andere woorden voor. Dit concert is alles geworden wat ik hoopte. Na 2 festivalshows in 2019 eindelijk een volle show en dan ook gelijk 1.45 uur. Dit vloog voorbij. Ongekende muzikaliteit. Een betere combinatie van vreugde en plezier (viool) maar pure emotie van de extreme metal die gespeeld wordt is uniek. Absolute vakmensen op het podium, wat een atmosfeer. Ook gelijk starten met mijn absolute favoriet Intra Venus en daarna het prachtige nieuwe nummer Equus. 20 minuten muziek verder en je weet dat je een concert ziet voor de jaarlijsten. Enorm blij dat ze ook Forget Not speelden. Prachtige muzikale opbouw van bijna 8 minuten met viool om daarna een prachtige emotionele tekst ten gehore brengen over verlies en de dood. Dit concert ga ik niet snel vergeten.

Ook dankzij de fantastische voorprogramma's. Als alleen The Omnific en Persefone gespeeld hadden was het al een succesvolle avond. The Omnific was nieuw voor me met twee bassisten en een drummer. Fantastische muzikanten met een mix van funk, jazz, en djent. Persefone sluit meer aan bij Ne Obliviscaris en een prachtige progmetal show.
 
  • Leuk
Waarderingen: Dr. Hannibal en Brian

DadRock

Sunset slot
6 dec 2013
2.560
563
Afgelopen week naar Ron Gallo geweest. Strak optreden en wat is Young Lady, You're Scaring Me een kneiter van een nummer!!!
Was mooi.
 
  • Leuk
Waarderingen: team-0

Joslittel

Headliner
17 feb 2016
9.073
10.220
And so I watch you from Afar + A Burial at Sea - Rotown

Ooit in 2009 ben ik op het debuutalbum gestuit van Asiwyfa, intense unstrumentale postrock met gitaarlijnen als middelpunt. Veel recensies gelezen over hun goede liveshows en sindsdien wil ik ze al eens zien. En dan komen ze opeens in het eigen Rotown! Whoopwhoop! Ondanks de zondagavond en het late starttijdsrip van 21.15 uur toch vol goede moed die kant op.

Maar eerst credits voor het voorprogramma. A Burial at Sea bestaat uit 5 jonge, zeer verlegen, Britten die prachtige sfeervolle postrock maken met de trompet als centraal instrument. Dit doen ze erg goed en daarmee hebben ze gelijk een eigen geluid te pakken. Goede tempowisselingen ook. Aanrader voor iedereen die postrock een warm hart toedraagt. Check ze eens.

En dan de hoofdact! De verhalen hebben niet gelogen. Vanaf het eerste nummer knallen ze erin en staat een half gevuld Rotown op zijn kop. Live komen de nummers veel beter over dan op plaat, rauwer en intenser. Goede interactie ook met het publiek. Mooi dat ze ook nog enkele nummers speelden van hun debuut waaronder het inmiddels toch wel legendarische Set Guittars to Kill. Toffe avond!
 

Lion

Dagopener
7 mrt 2017
722
1.454
Hoe was Built to Spill?
Dit was de eerste keer dat ik ze zag en het was gaaf! Ik zou ze vier jaar geleden ook zien, maar om een domme reden moest ik ze missen. Daar baalde ik van, maar het verzachtte de pijn een beetje toen ik achteraf wat reviews las dat het wat saai/energieloos was.

Energieloos zou ik het deze keer niet noemen, wat waarschijnlijk deels komt door de nieuwe bassist en drummer. De nummers klonken top en Doug is nog prima bij stem.

De setlist beviel me goed, met telkens twee nummers van hun beste vier albums. Hoogtepunten waren voor mij Carry the Zero, afsluiter Goin’ Against Your Mind en I Would Hurt a Fly (al was de solo op het eind ingekort?)

Er waren tot twee keer toe wat technische problemen, wat lange pauzes veroorzaakte. En überhaupt zaten er vaak 10-20 seconden tussen nummers om instrumenten te stemmen, etc. Dat haalde het tempo soms wat uit de show, maar ze speelden gewoon top.
 
  • Leuk
Waarderingen: Black Lies en wenteldave

Bert

Support act
14 nov 2014
832
753
Dit was de eerste keer dat ik ze zag en het was gaaf! Ik zou ze vier jaar geleden ook zien, maar om een domme reden moest ik ze missen. Daar baalde ik van, maar het verzachtte de pijn een beetje toen ik achteraf wat reviews las dat het wat saai/energieloos was.

Energieloos zou ik het deze keer niet noemen, wat waarschijnlijk deels komt door de nieuwe bassist en drummer. De nummers klonken top en Doug is nog prima bij stem.

De setlist beviel me goed, met telkens twee nummers van hun beste vier albums. Hoogtepunten waren voor mij Carry the Zero, afsluiter Goin’ Against Your Mind en I Would Hurt a Fly (al was de solo op het eind ingekort?)

Er waren tot twee keer toe wat technische problemen, wat lange pauzes veroorzaakte. En überhaupt zaten er vaak 10-20 seconden tussen nummers om instrumenten te stemmen, etc. Dat haalde het tempo soms wat uit de show, maar ze speelden gewoon top.
Gisteren in Vera gezien. Was inderdaad een topshow. Dat van dat instrumenten stemmen tussen de nummers haalde inderdaad het tempo uit de show.
Stiekem ook een beetje genoten van de bassist(e).
 
  • Leuk
Waarderingen: Lion

team-0

Randprogramma
24 jun 2019
167
227
And so I watch you from Afar + A Burial at Sea - Rotown

Ooit in 2009 ben ik op het debuutalbum gestuit van Asiwyfa, intense unstrumentale postrock met gitaarlijnen als middelpunt. Veel recensies gelezen over hun goede liveshows en sindsdien wil ik ze al eens zien. En dan komen ze opeens in het eigen Rotown! Whoopwhoop! Ondanks de zondagavond en het late starttijdsrip van 21.15 uur toch vol goede moed die kant op.

Maar eerst credits voor het voorprogramma. A Burial at Sea bestaat uit 5 jonge, zeer verlegen, Britten die prachtige sfeervolle postrock maken met de trompet als centraal instrument. Dit doen ze erg goed en daarmee hebben ze gelijk een eigen geluid te pakken. Goede tempowisselingen ook. Aanrader voor iedereen die postrock een warm hart toedraagt. Check ze eens.

En dan de hoofdact! De verhalen hebben niet gelogen. Vanaf het eerste nummer knallen ze erin en staat een half gevuld Rotown op zijn kop. Live komen de nummers veel beter over dan op plaat, rauwer en intenser. Goede interactie ook met het publiek. Mooi dat ze ook nog enkele nummers speelden van hun debuut waaronder het inmiddels toch wel legendarische Set Guittars to Kill. Toffe avond!
Erg genoten inderdaad! Bij A Burial at Sea vond ik het zonde dat instrumenten soms in de wall of sound wat minder goed te onderscheiden waren. Vanaf mijn plek zag ik de gitarist trouwens na de show met zijn arm in een sling (mitella) staan, extra props dat ze de show hebben kunnen geven!

Prachtig hoe ASIWYFA totale controle heeft over hun eigen dynamiek, over het publiek als ook over het geluid.
 
  • On fire
Waarderingen: Joslittel

Sandow

Gouden Tip
16 feb 2017
253
163
Gisteren in Vera gezien. Was inderdaad een topshow. Dat van dat instrumenten stemmen tussen de nummers haalde inderdaad het tempo uit de show.
Stiekem ook een beetje genoten van de bassist(e).
Ook in Trix (Antwerpen) speelden ze een hele fijne show, al kende ik lang niet alle nummers doordat ik te weinig tijd had om goed in te luisteren. Ik had me verwacht aan een gelijkaardige setlist als die van in Amsterdam, maar het werd dus grotendeels iets anders.

Vooral 'Carry the Zero' en 'Big Dipper' blijven me bij. Ik hoopte heel hard op 'Goin' Against Your Mind' als afsluiter, maar het voor mij onbekende 'Broken Chairs' was minstens even indrukwekkend in de plaats.

Grappig contrast ook tussen de ingetogen Martsch en zijn uitbundige bassiste en drumster. BTS stond al lang op mijn lijstje om eens te zien en deze show was zeker overtuigend genoeg om een volgende keer weer tickets te kopen. Heel jammer dat ze niet op Best Kept Secret staan.

Voorprogramma The French Tips beviel me ook erg goed, drie vrouwen die een soort van stevige post-punk brachten. Al bleef niks wat ze speelden echt plakken.
 
  • Leuk
Waarderingen: Lion

Bert

Support act
14 nov 2014
832
753
Een keer wat anders dan ik gewend ben, The Robert Gray Band. Ik had geen verwachting maar1.45 uur ontspannen gezeten. Toch wel fijn hoor die blues gitaarsolo's in combinatie met een Hammond orgel. Bij outro's ging het volume van de instrumenten vaak langzaam naar beneden tot de laatste noot en het bleef stil. Heerlijk
Wel mooi detail. Aan het begin werd verteld dat filmen verboden was. Werd tijdens het concert ook weinig gedaan tot Right next door. Tientallen telefoons omhoog.
 
  • Leuk
Waarderingen: Joslittel en Brian

leon94

Campingartiest
27 okt 2018
68
58
Bekijk bijlage 4942

Dit was ook gewoon weer tof!
Was echt vooral heel leuk en goed. Die gast van OOR is echt een zuurpruim.
 
  • On fire
Waarderingen: Nelios

@Marc

Sunset slot
13 dec 2016
2.388
1.068
Was echt vooral heel leuk en goed. Die gast van OOR is echt een zuurpruim.
Klinkt als een erg tof optreden met veel entertainment 🤗🤩
Jammer dat OOR daar niet van kan genieten 😜
 

wenteldave

Droomheadliner
21 apr 2019
12.371
10.207
Klinkt als een erg tof optreden met veel entertainment 🤗🤩
Jammer dat OOR daar niet van kan genieten 😜
OOR kan sowieso nooit van dit soort acts genieten. Zijn al jaren meer richting namen als Aldous Harding, Weyes Blood, Arlo Parks, etc. aan het bewegen. Is ook niks mis mee, maar schrijf dan ook geen recensie over acts als The Offspring (en andere rockacts), want dan komt er een journalistiek stukje van niks uit.
 
  • Winning
  • Leuk
Waarderingen: @Marc en Nelios

Brian

Headliner
Sfeerbeheer
16 jun 2015
5.245
6.408
Bruce in de Arena.

Eerste keer dat ik in de Arena was en natuurlijk door alle verhalen huiverig over het geluid. Dat viel me reuze mee. Bij de eerste nummers was het een beetje rommelig, maar dat lag ook aan de setlist. De stem van Bruce kwam er niet altijd mooi doorheen, maar dat lag ook aan de stem zelf. Gelukkig herpakte zich dat allebei vrij snel. Waar ik wel van schrok was de logistiek. Lange rijen, niet genoeg treinen en als ze kwamen waren ze ook niet groot genoeg. Het was iets te groot en teveel qua mensen op dezelfde plek allemaal. Ik had hier ook veel meer last van dan bij een festival of dan bij de Goffert. Gelukkig kwamen we optijd binnen en hadden we qua avondeten wat bolletjes kaas mee.

Dit was mijn eerste van 3x Bruce deze tour. Ik was (en ben) een klein beetje angstig voor de niet veranderende setlist, want daarom had ik wel besloten 3x te gaan. Na Landgraaf met mijn schoonfamilie ga ik kiezen wat ik met mijn Hamburg ticket ga doen. Zoals ik er nu in sta, houd ik die gewoon. Daar heb ik ook de mooiste plekken (2de cirkel). Dit concert was samen met mijn vader. Ik bezoek met hem meerdere optredens en festivals. Lang staan vindt hij niks, dus we hadden lekker zitplaatsen. 2de ring met mooi zicht op het podium. Hij is niet de grootste Springsteen fan en kent eigenlijk alleen de grote hits. Ik had hem weten te overtuigen om Bruce toch zeker een keer live te zien.

Voor zover geen spoilers, hieronder staat een spoiler tag als je niks over de show en setlist wilt weten voor de restant van de tour!

Kwart voor 8 was het zover, een voor een kwamen de bandleden onder luid applaus het podium op. Als laatste kwam de Boss zelf. Aftikken en gaan. We kregen meteen een blok uptempo nummers. Dit was wat rommelig. Band en Bruce (ook qua stem) moesten er even inkomen. Live zat er ook weinig afwisseling in het geluid. De eerste en tot gisteren toe enige keer dat ik hem zag greep hij me meteen bij de strot. Dat was nu iet het geval. Het was prima, maar ook niet meer dan dat. Ik vroeg na Out in the street ook wat mijn vader er van vond en die vond het ook niet zo speciaal. Er bekroop een beetje teleurstelling.

Maar vlak nadat ik het aan mijn pa had gevraagd draaide de set 180 graden. Er werden veel meer nummers met variatie gespeeld. Het begon met Kitty's Back. Op plaat niet perse een van mijn favorieten, maar door de uitgesponnen versie precies de break die de set nodig had. De E Street Horns werden hier voor de eerste keer echt naar voren geschoven en die gaven een frisse en fijne dymaniek. Dit werd opgevolgd door Nightshift die bij ons ook als zoete koek naar binnen ging. Zijn stem was in dit nummer echt weer goed en dat zou zo blijven. Eigenlijk was het optreden vanaf dit punt een aaneenschakeling van hoogtepunten. Persoonlijke favorieten als Because the Night, Johnny 99 (Yes, yes, yes!!!), Backstreets en Trapped. werden gespeeld. Vlak voor de toegiften kwamen de grotere hits langs. The Rising was het eerste nummer wat mijn vader goed kende, al had hij ook wel eens van Because The Night gehoord ("Deze is toch origineel van iemand anders?"). Thunder Road werd luidskeel door het publiek gezongen.

Na de toegift gingen de hits gewoon door. Hier zaten voor mij ook de minder interessante nummers tussen, maarja je kent ze wel goed en op gevoel van euforie zing je ze gewoon uit volle borst mee. Gelukkig kwamen er ook wat hits voorbij die ik wel schitterend vind (Born to Run, Glory Days (nee Bruce, we willen nog niet naar huis!) Tent Avenue Freeze Out (met mooie foto's als eerbetoon aan oa Clarence Clemons)).

De band ging weer een voor een af met een hand en knuffel van the Boss. Hij pakte zelf zijn akoestische gitaar en sloot de avond af met I'll See You in My Dreams. Bij dit nummer, net als bij een speech, Letter To You en Last Man Standing werd er ondertiteling aangezet onderaan het scherm. Voor mij niet nodig, maar dat sommige mensen dat wel fijn vonden bleek naast me.

Nog een paar algemene dingen die me opvielen. Ik zag een man van 73 in topconditie die gewoon 3u lang alles gaf. Nee hij sprint niet meer, doet geen verzoeknummers uit het publiek, vraagt niemand mee te dansen op het podium en van dat alles. Hij bedient het hele stadion, regisseert de band en het publiek, hangt aan de microfoonstandaard, zoekt veel interactie met het publiek zonder daarvoor de muziek stil te leggen, geeft mondharmonica's weg, geeft iedereen van de band tijd op de spotlights te pakken en dat allemaal 3u lang vol overgave. Wat een preformer!

Op de manier zoals het verhaal vertelt wordt, zou het me niks verbazen als dit de laatste tour van Bruce is. Het voelt als een afsluiting.
Op de manier zoals hij op het podium staat, stopt hij pas als het echt niet meer kan.


Kortom, ik heb een geweldige avond gehad. Bruce live, het blijft een fenomeen.
 

Gebruikers die dit onderwerp bekijken