Ik was gisteren bij... Herman van Veen. En dat was niet voor het eerst. Ik probeer elke keer weer te gaan als hij op tour gaat. Ook gisteren vond ik het weer indrukwekkend goed. Maar toen ik in de pauze om mij heen keek, viel me erg op dat ik als dertiger er jong was in vergelijking met het gros van de rest van het publiek. Toen bedacht ik me om een kleine review te schrijven op dit forum, in de hoop wat meer muziekliefhebbers te enthousiasmeren. Want ik denk dat er veel mensen zijn die niet op de hoogte zijn van hoe goed een avond met Van Veen is.
Toegegeven: zijn stem is niet voor iedereen. En dat is een understatement. Maar als je die stem kunt tolereren (of zelfs mooi vind, zoals ik), dan neemt de show je mee langs zoveel interessante takken van muziek. Hij speelt met drie conservatorium-geschoolde muzikanten. Kees Dijkstra (basgitaar en contrabas), Jannemien Cnossen (viool en zang) en Edith Leerkes (gitaar en zang). En alle drie krijgen ze volop de ruimte om hun talenten te etaleren, met solostukken, technisch supervaardige passages en divers instrumentaal samenspel, waarbij Herman van Veen zelf zijn viool pakt of achter de piano kruipt.
Het geheel brengt je van Franse chansons, naar jazz, via folkachtige liedjes, klassieke muziek, Spaanse flamengo, traditionele Italiaanse muziek, Afrikaanse muziek en uiteraard de gekende meezingers van Van Veen zelf. Het geheel wordt humoristisch aan elkaar geknoopt met anekdotes van Van Veen zelf, waardoor een lach en een traan elkaar gedurende de avond afwisselen.
Het is niet zo dat ik van begin tot eind alles even geweldig vind. Van mij hoeft een cover van kinderliedje de Zevensprong bijvoorbeeld echt niet. Maar als ik even later naar een prachtige solo van de fenomenale Edith Leerkes kan luisteren, dan worden de mindere momenten ruimschoots gecompenseerd en concludeer ik aan het einde van de show dat ik van begin tot eind geboeid ben. Zijn huidige tour loopt nog tot februari volgend jaar en brengt hem langs theaters door heel Nederland, waaronder een hele rits concerten in het iconische Carré in Amsterdam. Echt, als hij bij je in de buurt speelt: ga er een keer naartoe. Dit is onironisch het beste van het beste wat Nederlandse muziek te bieden heeft.