Wat is precies de reden dat je alle Belgen wilt zien? Lijkt me dat je die bands juist gemakkelijk voor weinig geld kunt zien het hele jaar door vergeleken met de internationale acts die daar tegen over staan?
Dat heb ik ook nooit zo goed begrepen, dat nationalistische/chauvinistische aspect.
Ik ga in principe gewoon kijken naar de band die mij op dat moment het meeste aanspreekt, ongeacht land/streek/stad van herkomst.
Als die band dan toevallig Nederlands is, of zelfs Limburgs, dan is dat een leuke toevalligheid, maar niet veel meer dan dat.
Legion Of The Damned komt bv. uit Venlo (Limburg), maar dat ligt net zo ver bij mij vandaan als bv. Keulen, en verder weg dan Luik of Hasselt.
Ik ben sneller in Antwerpen of Dortmund dan in Utrecht, en eerder in Calais, Straatsburg of Frankfurt dan in Groningen.
Ik zou LOTD best eens willen zien als ik de kans krijg, maar dat zal wel niet dit jaar op GMM zijn. Eerst zaten ze klem tussen Draconian en In Flames, en zou mijn vrouw waarschijnlijk eerder nog een stukje Halestorm willen zien, en nu zitten ze klem tussen In Flames en Soen, en pik ik waarschijnlijk liever een stuk Architects mee.
Ook Delain zal geslachtofferd worden ten gunste van Amon Amarth en Disturbed.
Alleen Epica en Heidevolk ga ik zeker meepikken, niet omdat ze Nederlands zijn, maar omdat ik ze simpelweg heel goed vind.
Natuurlijk is het mooi om kleine, opkomende bands te steunen, door concerten te bezoeken, merch te kopen, een beetje te promoten, of wat dan ook.
Ik doe dat echter net zo lief voor pak 'm beet een Zweedse (Draconian, Orbit Culture), Franse (Aephanemer), Belgische (Psychonaut, Thurisaz, Wolvennest) of Moldavische (Infected Rain) band, als voor een Limburgse (Carach Angren, Shylmagoghnar) of het Groningse Walg waarover ik eerder nog postte.
Begrijp me niet verkeerd, er is natuurlijk helemaal niks mis met een beetje nationale/regionale trots, en dat kan soms ook bepaalde dingen gewoon leuker maken (bv. sport kijken). Maar grenzen kunnen ook vaak belemmerend of polariserend werken in meerdere opzichten, zelfs nu de meeste grenzen in Europa open zijn.
Een van de mooiste aspecten van de metal community vind ik dan ook het open, brede, internationale karakter ervan.