Veels albums uitgekomen waar ik op had gewacht.
Noel Gallaghers album kom ik uit om een goede plaat die het wel van zijn uitschieters moet hebben. Er staan een paar nummers op waar ik niks mee heb. Maar daar tegenover staat dat Noel wel een mooie 2e plaat heeft afgeleverd. Die net wat minder is dan zijn eerder maar wel wat meer rock brengt.4/5
Modest Mouse.
Had niet de hoogste verwachtingen van dit album. Aangezien ik niet al de singles heel overtuigend vond. Het is wel een weer een modest Mouse album geworden met duidelijk hun eigen sound. Er zitten zeker goede nummers tussen die heel mooie aanwinsten zijn voor hun setlist. Maar in z’n totaal weet de plaat me niet helemaal te overtuigen. 3,5/5
Kendrick Lamar.
Hele fijne plaat die in zijn geheel interessant is heerlijke vibe hangt er over het hele album. Ook vind ik de grote aanwezigheid van FlyLo een fijne aanwinst voor dit album. Ik had wel op een kneitertje zoals Blacker The Berry meer gehoopt. Maar wat is dit een fijne plaat die ik nog vaak ga aanzetten.
En dan nog een Album dat ik vandaag voor het eerst heb aangehad maar ik nu al weet dat dit volgende week mijn plaat van het jaar is ( tot nu toe ). En dat is de debuutplaat van The Slow Show.Geweldige indie-rock band die heel erg klinkt als The National alleen dan iets rustiger en veel in de stijl van bijvoorbeeld het nummer Fake Empire. Heerlijke plaat die onlangs dat ie misschien vrij eentonig zal klinken voor mensen. Mij heel erg weet te boeien.
Ah tof, met al die releases nu ineens is dit wel even goed om te doen ja.
Modest Mouse - Wordt enorm wisselend ontvangen en dat vind ik vreemd. Ik ken buiten deze plaat alleen 'Good News' van ze, maar ten opzichte van dat album is dit een veel meer solide indierockplaat naar mijn mening. Redelijk experimenteel voor hun doen, dus helemaal prima.
8.2/10
Kendrick Lamar - Fantastische plaat, zeker waar, maar dit is niet 'het einde van hiphop' of andere onzin die iedereen er nu over schrijft. Ik vind Good Kid Mad City wellicht zelfs een betere plaat. Neemt niet weg dat hier heel veel te horen valt en enorm veel kwaliteit op staat.
7.8/10
Sufjan Stevens - Eerste keer dat ik deze plaat hoorde was ik hier al aan verkocht. Unieke sfeer die deze man kan creëren en Fourth of July is echt een nummer dat me kan raken. Wat ik tegenwoordig nog nauwelijks meemaak. Zeker singer/songwriter is een typisch genre dat de meest geweldige en slechtste muziek beide bevat en dan valt deze plaat zeker, en terecht, op.
9,2/10
Cannibal Ox - Ik heb hun legendarische oudere album nooit geluisterd, maar dit plaatje luistert gewoon heel lekker weg hoor. Bij rap duo's merk ik altijd dat ik het fijn vind dat er wat afwisseling in de vocals zit, zo ook hier. Kan hier pas echt een cijfer aan hangen als ik hun eerdere album ook eens luister, maar nu een mooie
7.2/10
Father John Misty - Wordt overal hoog beoordeeld, maar ik vond het echt enorm matig klinken. Totaal geen fan van de instrumentatie hier en de vocals vond ik ook niet zo geweldig. Heb het nog wel afgeluisterd, maar dit is enorm vergetelijk.
4.0/10
Drake - Is al wat langer uit dan, maar ik heb hem heel veel geluisterd laatste week. Lichte instrumentatie, goede lyrics, fijne stem. Dit is eigenlijk gewoon wat ik zoek in hiphop. Staan wellicht een paar tracks te veel op die er ook af hadden gemogen, maar dit is voor mij zeker een
9.6/10
Death Grips - De hype was enorm en ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat ze die waar zouden kunnen maken. Toen de plaat gisteren leakte heb ik hem dan ook meteen zorgvuldig beluisterd en hij is fantastisch. Het laatste nummer, Death Grips 2.0, zou weggelaten mogen worden of anders minimaal een andere plek op het album moeten krijgen. Geen afsluiter. Verder zijn alle tracks echt geweldig, de gitaren vormen een welkome toevoeging aan hun al experimentele geluid en worden mooi afgewisseld met meer elektronisch beladen tracks. On GP en Inanimate Sensation hadden we al als singels, maar passen prachtig in het album. Vervolgens is elk nummer onverwacht, maar ook veel beter dan wat je wel verwacht had. Hoe had je een nummer als Turned Off nou ooit van Death Grips kunnen verwachten? Of Why a Bitch Gotta Lie. Zelfs de tweede helft van het album verzwakt niet met fantastische nummers als The Powers That B en Beyond Alive. Ze stellen nauwelijks teleur en komen telkens uit onverwachte hoek met deze plaat. Dit is een must-listen en bijna zeker album of the year dit jaar.
9,8/10
Courtney Barnett - Die heeft even een verkeerde datum gepikt om haar album uit te brengen. Het zit namelijk goed in elkaar, maar is 'slechts' een indieplaatje tussen al het 'echte werk' deze week. In hetzelfde genre overigens ook een stuk minder indrukwekkend dan Modest Mouse.
7.0/10. Wel zeer vermakelijk, moet hem nog eens draaien. En het cijfer zou ook sowieso hoger zijn als het niet een week was met zo gek veel goede releases.