Het was een fiasco. Het was een treinramp. Maar wel met een gouden randje, want er sijpelde ondanks alles wel wat door van haar kwaliteit (en die van haar band) en de sterke songs. Moet zeggen dat ik er nog best erg van genoten heb, toen het eenmaal begonnen was.
Ik blijf 'Night Time, My Time' een geweldige plaat vinden en ik keek heel erg uit naar dit optreden. Maar ook toen het eenmaal (twintig minuten later dan gepland) begonnen was, vond ik dit echt een van de meest vreemde, tragische shows die ik ooit heb gezien.
Die totaal ontredderde onzekerheid van haar op dat podium... Dat ongemakkelijke geschuifel tussen de nummers door, het inzetten van het volgende nummer steeds maar uitstellen door toch nog maar een slokje van haar drankje te gaan nemen... Dat gekonkelfoes met haar muzikant (met haar hand voor haar mond, alsof wij vanuit het publiek zouden kunnen horen wat ze zegt, of zouden kunnen liplezen...), alsof ze ter plekke de setlist aan het verzinnen waren... Haar verwoede pogingen om het allemaal op de techniek te steken door de halve tijd op haar in-ear monitor te wijzen...
Het was echt raar allemaal. En triestig dat haar management haar in die toestand op tournee had laten vertrekken.
En dan had je nog iemand uit het publiek die "Sky, ben je OK ?" riep, naar analogie met de campagne tegen ongewenste intimiteiten die tijdens BKS2022 liep. Dat ze dan later in haar set ook het nummer "Nobody Asked Me If I Was OK" nog kneitervals bracht, maakte het absurdistische feetje echt helemaal af.
Of nee wacht, toch niet. Daarna sloot ze nog af met 'Everything Is Embarrassing'.