Lowlands 2023

[visdave34]

Oei, best veel negatieve reacties hier.
Mijn laatste LL dateert alweer van 2017. Destijds ook besloten de massaliteit achter me te laten en te kiezen voor kleinere festivals als DTRH en BKS.
Volgens mij ontstond de transitie naar een 'meer-dance-georrienteerd-festival' al ergens rond 2012/2014. Toen vond onze vriendengroep het verschil met de dag-en-nacht-gasten al relatief groot. Waar wij met een zwetend lijf rond 20 uur een trui bij de tent gingen halen, kwamen de dance-liefhebbers net gedoucht en wel het terrein op. Je merkte toen al een verandering in de dynamiek op het terrein. Geen probleem natuurlijk, ik vind een goede dj op zijn tijd ook top. Toch merkten we dat de balans dag/nacht op sommige momenten al redelijk mank liep. Het lijkt wel aslof er 2 groepen ontstonden. Zo'n Bravo op de zaterdagnacht vind ik persoonlijk echt helemaal niks.

Is het een probleem dat festivals veranderen? Misschien veranderen we zelf wel. Muziekstijlen veranderen.
Artietsen die in mijn ogen typisch LL zijn/waren, zie ik nu echt niet meer een Alpha vol spelen (bv. The Smile, dEUS, Arcade Fire, Interpol, Big Thief, kortom: veel alternatieve indierock)

Ook op een DTRH was er dit jaar een andere vibe voelbaar. Publiek gaat echt meer en meer voor 'het feestje' dan voor de bands.

Ik vind het 'pijnlijk' om te zien dat je zelf blijkbaar niet meer tot de doelgroep behoort. LL is echt het meest complete festival in mijn ogen, met veruit de beste sfeer. Vroeger zeiden we tegen elkaar dat we minimaal tot ons 60e naar LL zouden gaan. Helaas niet gelukt . Ik denk dat dit meer aan mij ligt dan aan LL. Ik vind het schitterend om te zien dat zoveel bezoekers wel een leuk festival gehad hebben. De doelgroep veranderd blijkbaar, fair enough.


Ik ga in de toekomst voor mooie alternatieven (BKS, ITGWO of toch weer een keer DTRH)

Dit. Exact dit gevoel heb ik ook. Zelfs de jaartallen kloppen: 2017 was mijn laatste en ik zei gisteren nog tegen iemand dat de verandering die ook in de review van Festileaks staat al een jaar of 10 geleden merkbaar was.

 

[Jaxie]

Ik ben het ook (gedeeltelijk) eens met het stuk, maar dat lag toch niet aan de line-up? Vond deze line-up een stuk alternatiever en interessanter dan vorig jaar. Dus om npu te zeggen dat je muziekaal verarmd bent dit weekend. Ik heb nog nooit zoveel verschillende soorten acts in 1 weekend gezien.

We zouden eigenlijk eens een lijstje moeten maken met daarin de genres per uur. Had ook het idee dat het dit jaar een stuk diverser was dan vorig jaar. Ben met vrienden mee geweest die het liefst naar hiphop luisteren, heb hun weer meegenomen door naar techno en samen besloten wat bandjes te bekijken. Denk toch dat het voornamelijk het sentiment is bij de (met alle respect) "oude" LL bezoekers.

 

[fiesta]

We zouden eigenlijk eens een lijstje moeten maken met daarin de genres per uur. Had ook het idee dat het dit jaar een stuk diverser was dan vorig jaar. Ben met vrienden mee geweest die het liefst naar hiphop luisteren, heb hun weer meegenomen door naar techno en samen besloten wat bandjes te bekijken. Denk toch dat het voornamelijk het sentiment is bij de (met alle respect) "oude" LL bezoekers.

Er was best diversiteit, maar vond het niet echt vernieuwend of iets dat ik nog niet eerder had gezien en waarvoor ik op het terrein al een kaartje heb gekocht voor een clubshow. En je kunt mij blij maken met acts van Zeal & Ardor tot Parcels. Ik miste zoiets als de 12.00 sets van Daughter of Girl in Red, waarvoor je toch maar vroeg je bed uitkomt. Of een act als Young Fathers op BKS of David Byrne in 2018 op DTRH. Haunted Youth prima, maar die stonden dit jaar op bijna elk festival. En weer DJVT, tja...het stond er vol, dus kan er weinig van zeggen. Ik had echter meer namen willen zien als Heilung en beginnende acts als Deadletter of Marathon.

 

[DanielNedelko]

Volgens mij is het punt ook niet zozeer dat de muziek dit jaar ondermaats was. Ik kan me herinneren dat een hoop mensen hier vooraf juist zeiden dat dit één van de betere line-ups in jaren was, in ieder geval wat betreft de onderkant. Vond ik ook.

Volgens mij zit de zorg er meer in dat het vanwege een veranderend publiek tijdens bepaalde optredens opvallend rustig was, wat de vraag doet rijzen of dat soort acts in de toekomst nog wel geboekt zullen worden op Lowlands.

 

[visdave34]

We zouden eigenlijk eens een lijstje moeten maken met daarin de genres per uur. Had ook het idee dat het dit jaar een stuk diverser was dan vorig jaar. Ben met vrienden mee geweest die het liefst naar hiphop luisteren, heb hun weer meegenomen door naar techno en samen besloten wat bandjes te bekijken. Denk toch dat het voornamelijk het sentiment is bij de (met alle respect) "oude" LL bezoekers.

Dat laatste denk ik ook hoor. Het geeft - voor mij, maar daar zullen veel oudgedienden zich vast in herkennen - vooral aan hoezeer we in 'onze tijd' (2001-2011 waren voor mij de topjaren) aan het festival gehecht zijn geraakt. Het was echt een jaarlijks paradijs. Onder die schoorstenen door komen voelde als thuiskomen. En als je dan zelf ouder wordt en het festival verandert 'bij jou vandaan', dan is dat een pijnlijke constatering en moeilijk los te laten. Maar dat wil niet zeggen dat het festival dan de verkeerde kant op gaat.

Wat wel opvallend is, is dat dit sentiment blijkbaar ook al leeft bij mensen die er niet in de jaren 00 en beginjaren 10 al bij waren.

 

[Mink]

We zouden eigenlijk eens een lijstje moeten maken met daarin de genres per uur. Had ook het idee dat het dit jaar een stuk diverser was dan vorig jaar. Ben met vrienden mee geweest die het liefst naar hiphop luisteren, heb hun weer meegenomen door naar techno en samen besloten wat bandjes te bekijken. Denk toch dat het voornamelijk het sentiment is bij de (met alle respect) "oude" LL bezoekers.

Echt onzin wat je zegt, dat dit gezeur is van 'oude' Lowlands gangers. Ik houd zelf enorm van dance en techno, maar ook van indie, hiphop... alles wat Lowlands altijd al te bieden had. Die mix maakte Lowlands tot hét festival. Maar dit jaar stond er overduidelijk veel meer dance en techno op veel prominentere plekken dan andere jaren. Toen stond bij uitzondering een Paul Kalkbrenner eens in de middag, en verder had je snachts één of twee echt grote techno/dance artiesten in het straatje Charlotte, Amelie Lens en Nina Kraviz. Nu had je op de mainstage Bicep en als headliners Charlotte & Underworld en in de Bravo mogen we Job Jobse, Palms Trax & Stranger ook tot relatief grote elektronische namen rekenen. Of zelfs David Vunk in de India. Bovendien zijn deze namen heel erg mainstream (Underworld uitgezonderd), deze staan op zo'n beetje ieder techno festival. Dit jaar kwamen er veel meer mensen dan gebruikelijk die uit mijn eigen bubbel komen: Amsterdammers. Een deel van hen is zoals ik; we willen goede muziek horen en snachts naar de klote gaan. Het andere deel was dit jaar in veel grotere getalen aanwezig; de fomo-Amsterdammertjes die komen voor de sfeer en het feestje en muzikaal niet verder komen dan Charlotte, Bicep, De Jeugd en Joost. Gevolg is dat bij de meer alternatievere acts heel weinig publiek was, omdat deze line-up helaas de tweede groep mensen die ik net beschreef veel meer trok.

 

[Athos]

Ja, en daarom kan er op het veld geen aankleding staan omdat?

Nou 10 stappen lopen en je zat tussen de koffie- en eettentjes. Beter zetten ze daar nóg meer vrouwen wc's neer.

 

[Jos]

Meer vrouwen WC's is echt een must voor volgend jaar. Dit jaar met veel vriendinnen naar Lowlands gegaan en was voor hun echt niet te doen. Daardoor gewoon grote delen van acts moeten missen. Als man zijnde hoefde ik max een minuut te wachten. Bizar verschil eigenlijk.
Verder had ik weinig moeite met de Amsterdammertjes, want dat kan ik gemakkelijk negeren. Het zou toch juist fijn zijn dat je gemakkelijk een goeie plek kunt vinden bij de meer gitaar bands. Zoals Franc Moody heb ik voor een gedeelte geskipt omdat het echt niet meer te doen was qua drukte en buiten de tent is het geluid vele malen minder.

Snap een deel van de kritiek heel goed, maar soms voelt het meer dat mensen klagen om te klagen. Lowlands is het beste festival qua organisatie, aankleding en diversiteit. Als de sfeer daar vertaald kan worden naar het dagelijks leven dan zou de wereld er zoveel mooier uitzien. Mijn vrienden vonden het heel raar dat ik altijd mijn tent open liet staan en speakers, stoeltjes etc buiten de tent liet. Als antwoord daarop zei ik dat ik mij nog nooit zo thuis en veilig heb gevoeld op een meerdaags festival. Daar keken ze een beetje raar van op. Veel liefde voor Lowlands

 

[ed_zonder_muts]

pro meer vrouwen wc's, gezien de dames daardoor ook meer de "mannen wc's" gebruikten.
Als dat andersom gebeurd heb je tegenwoordig een procesverbaal aan je broek.

 

[Jaxie]

Echt onzin wat je zegt, dat dit gezeur is van 'oude' Lowlands gangers. Ik houd zelf enorm van dance en techno, maar ook van indie, hiphop... alles wat Lowlands altijd al te bieden had. Die mix maakte Lowlands tot hét festival. Maar dit jaar stond er overduidelijk veel meer dance en techno op veel prominentere plekken dan andere jaren. Toen stond bij uitzondering een Paul Kalkbrenner eens in de middag, en verder had je snachts één of twee echt grote techno/dance artiesten in het straatje Charlotte, Amelie Lens en Nina Kraviz. Nu had je op de mainstage Bicep en als headliners Charlotte & Underworld en in de Bravo mogen we Job Jobse, Palms Trax & Stranger ook tot relatief grote elektronische namen rekenen. Of zelfs David Vunk in de India. Bovendien zijn deze namen heel erg mainstream (Underworld uitgezonderd), deze staan op zo'n beetje ieder techno festival. Dit jaar kwamen er veel meer mensen dan gebruikelijk die uit mijn eigen bubbel komen: Amsterdammers. Een deel van hen is zoals ik; we willen goede muziek horen en snachts naar de klote gaan. Het andere deel was dit jaar in veel grotere getalen aanwezig; de fomo-Amsterdammertjes die komen voor de sfeer en het feestje en muzikaal niet verder komen dan Charlotte, Bicep, De Jeugd en Joost. Gevolg is dat bij de meer alternatievere acts heel weinig publiek was, omdat deze line-up helaas de tweede groep mensen die ik net beschreef veel meer trok.

Gezeur heb ik het niet genoemd he, maar gewoon het sentiment van de mensen die een heel ander LL misschien gewend waren (een sentiment dat ik best kan begrijpen als je al zo lang naar LL gaat). Heeft het ook niet gewoon met de line up van dit jaar te maken? Toch regelmatig weinig goede alternatieven tijdens grote acts. Als je ziet wat er tegenover het voorbeeld dat je geeft Joost staat, dan snap ik dat het gros van de mensen richting de Alpha gaat. Hetzelfde verhaal met de Jeugd, had het wel willen zien wanneer Moderat precies tegelijk met de Jeugd had gestaan.

Laten we nu maar eerst de line up van volgend jaar afwachten. Zou niets verbazen als er dan weer totaal ander type artiesten de dag zullen afsluiten, dat is ook wel weer het mooie van LL.

 

[anderhalvemunt]

Toch nog even een verslagje getypt:

Donderdag
We kwamen laat op het terrein aan vanwege de combi werk+kapotte auto onderweg. Onze vrienden hadden ons superlief geholpen, maar na een beetje rondgehuppeld te hebben op de silent disco besloot ik weer naar de camping te gaan, nog genoeg op het programma om de ANWB-misére te doen vergeten.

Vrijdag
Begonnen bij Joost. Ik en wat vrienden hebben de shows in de x-ray en de Heineken ook gezien, dus het was mooi om deze oprechte jongen op het grootste podium van lowlands te zien. Hebben er ook een superleuke tijd gehad. Daarna even het terrein verkend, waarna meteen mijn hoogtepunt van het weekend volgde: Jessie Ware. Zij was een belangrijke rede om last-minute toch nog een kaartje te kopen en ze maakte mijn verwachtingen helemaal waar. Ik heb haar twee discoplaten helemaal stuk gedraaid en dat gecombineerd met ijzersterke vocals en een volledig uur choreo maakte het tot mijn favoriete uurtje. Daarna weer een heel gat om te chillen/eten om vervolgens een goed plekje op te zoeken bij Nia Archives. Dit was echt een solid tweede plek. Normaal hou ik niet van jungle, maar de energie en creativiteit spatten van haar producties af. Zeker een DJ van wie ik hoop nog veel meer te horen. Vervolgens naar de alpha getrokken voor Underworld. Underworld is net voor mijn tijd dus ik ben zo'n type dat alleen born slippy kende, maar ik ben omver geblazen door de hele set. Prachtig groots geluid, hypnotiserend lichtplan en een heel fijn publiek. Ik ben ter plekke fan geworden. In de nacht was ik veel mensen kwijt, maar kwam er uiteindelijk wat tegen bij Future festival classics. Was precies wat op het etiket stond zeg maar. Daarna terug naar de camping gegaan.

Zaterdag
Weer begonnen in de alpha, dit keer bij het NNO. Een ander hoogtepuntje, de combinatie tussen een festivalpubliek en een orkest leverde mooie dingen op. En de persoon die met een EU vlag door de cirkelpit liep tijdens ode an die freude was één van mijn favoriete beelden dit jaar. Daarna naar de bravo om vanaf de zijkant bij de boulderbaan wat van Boygenius te luisteren. Het klonk wel erg goed en achteraf jammer dat ik het optreden niet actiever heb meegemaakt. Yungblud hoefde ik niet persé te zien, dus daarna was het tijd voor L'Imperatice. Ik had ze al gezien in Paradiso en tov die show was er weinig veranderd. Maar het is nog steeds een hele strakke heel gezellige band waar je prima een uur weg kon dansen. Jammer dat Florence af had gezegd, maar van een afstandje de tweede helft van Froukje gezien. Een sterke set en ongelooflijk knap dat je op toch zo'n lastige spot zo'n goede show weet weg te geven. Vervolgens nam ik wat mensen mee naar Viagra Boys. Dit was één van de acts waar ik het meeste zin in had, maar het viel mij toch wat tegen. Misschien kwam het doordat de frontman net ziek was, maar de praatjes en de maniertjes begonnen toch een beetje op mijn zenuwen te werken. De band speelde wel heel strak voor de rest. Tot op het laatst getwijfeld tussen King Gizzard en M83, dus daarom maar naar Dorian Electra gegaan. Behoorlijk hyperpop, dus het was gewoon stupid gay fun, maar de act heeft misschien nog wat tijd nodig voordat het echt een festivalknaller is. In de nacht even de Bravo geprobeerd, maar dat was inderdaad de hel. Uiteindelijk beland in de India waar ik tijdens Bibi Seck en David Vunk toch een paar leuke vermoeiende uurtjes heb versleten om voor een koude nacht weer in mijn tentje te liggen.

Zondag
Op zondag besloten we rustig aan te beginnen in de Juliet bij DOX en de Toneelmakerij. Een voorstelling over een dragtheatergezelschap uit de jaren 70 en vroege emancipatie van LHBTI'ers. Ondanks dat de voorstelling heel grappig en campy was wist het toch een emotionele snaar te raken en we verlieten de Juliet dan ook met betraande oogjes en t-shirts die we wonnen bij de bingo. Om weer te schakelen even gedanst bij Franc Moody. Was heel gezellig, perfect voor zondagmiddag, maar misschien wat eentonig. Daarna een biertje bij het water achter de alpha gedaan bij Bombay Bicycle Club. Was allemaal wel heel braaf, maar misschien leuker als je vooraan stond. Daarna toch even bijkomen van de warmte. Ik wist van tevoren dat ik de Jeugd niet hoefde te zien dus ik bleef in mijn eentje aan de andere, volledig leeggetrokken kant van het terrein. Beste keuze van het weekend. Ik heb Turnstile gezien. Normaal niet mijn ding, maar ze speelden erg goed, het publiek was geweldig en ik had stiekem echt zin om een uurtje te moshen. Hoop dat die gigantische groepsfoto nog ergens opduikt. Daarna naar de X-ray voor Mandy, Indiana. 0 verwachtingen van, maar dit was één van de leukste dingen dit weekend. Of ik bij een soort cultish technoritueel was beland. Nog beter gemaakt door Atze de Vrieze die het hele boeltje als een soort antropoloog in de gaten hield. Hoop dat ze veel groter worden, eeuwig zonde dat ze het moesten afleggen tegen JVT. Daarna een goed plekje opgezocht bij Moderat. Ook weer een enorm sterke set, weer er voor de rest weinig over te zeggen, maar lowkey ook één van mijn favorieten. Na drie optredens alleen mijn beste maat opgezocht om de tweede helft van Billie Eilish mee te pakken. Enorm knap hoe ze zo'n groot podium weet in te pakken met relatief kleine liedjes. Heb er, al was het van een afstandje, toch erg van genoten. In de nacht rondgehangen tussen de X-ray en de Armadillow, ik zal de details allemaal maar voor me houden.

Kortom een fantastisch weekend, veel verschillende dingen gezien en heel blij met de keuze last-minute toch nog te gaan. Wat volgend jaar brengt gaan we zien, maar na een voor mij iets mindere editie in 2022 is mijn liefde voor dit festival weer helemaal terug!

 

[piep]

Echt onzin wat je zegt, dat dit gezeur is van 'oude' Lowlands gangers. Ik houd zelf enorm van dance en techno, maar ook van indie, hiphop... alles wat Lowlands altijd al te bieden had. Die mix maakte Lowlands tot hét festival. Maar dit jaar stond er overduidelijk veel meer dance en techno op veel prominentere plekken dan andere jaren. Toen stond bij uitzondering een Paul Kalkbrenner eens in de middag, en verder had je snachts één of twee echt grote techno/dance artiesten in het straatje Charlotte, Amelie Lens en Nina Kraviz. Nu had je op de mainstage Bicep en als headliners Charlotte & Underworld en in de Bravo mogen we Job Jobse, Palms Trax & Stranger ook tot relatief grote elektronische namen rekenen. Of zelfs David Vunk in de India. Bovendien zijn deze namen heel erg mainstream (Underworld uitgezonderd), deze staan op zo'n beetje ieder techno festival. Dit jaar kwamen er veel meer mensen dan gebruikelijk die uit mijn eigen bubbel komen: Amsterdammers. Een deel van hen is zoals ik; we willen goede muziek horen en snachts naar de klote gaan. Het andere deel was dit jaar in veel grotere getalen aanwezig; de fomo-Amsterdammertjes die komen voor de sfeer en het feestje en muzikaal niet verder komen dan Charlotte, Bicep, De Jeugd en Joost. Gevolg is dat bij de meer alternatievere acts heel weinig publiek was, omdat deze line-up helaas de tweede groep mensen die ik net beschreef veel meer trok.

Euh, even de line-ups bekijken en je ziet dat er dit jaar in verhouding misschien wel minder Dance stond op prominente plekken dan bijvoorbeeld 2014 & 2015. Dat moeten echt gruweljaren zijn geweest voor bandjesmensen.

2014: Disclosure, Job Jobse, Ed Rush, (Stromae), Gesaffelstein, Flume, Skrillex, Die Antwoord
2015: Rudimental, Underworld, La Roux, (Caribou), Chemical Brothers, SBTRKT, Marcel Dettmann, Sluwe Vos, Major Lazer, Todd Terje, Boys Noize, Baauer

 

[Sjakie de Wit]

Lief Lowlands, pas alsjeblieft goed op de balans

Lowlands 2023 was wederom een editie vol hoogtepunten. Maar toch schuurde er wat: de saamhorigheid tussen festivalgangers lijkt afgenomen.

festileaks.com

Ik kan een heel verhaal typen over hoe mijn Lowlands was, maar dit stuk is zo kneiterraak dat er weinig valt toe te voegen. Tijdens het weekend zelf ben ik Lowlands maar gaan beleven zoals een typische Amsterdammer dat zou doen, puur uit armoede. Normaal gesproken kan ik mijn vrienden die doorgaans iets minder into de alternatieve muziek zijn zoveel dingen laten zien die ze vervolgens zo leuk vinden dat ze na het festival ineens fan zijn, maar dit jaar heb ik dat slechts één keer gehad, en niet ontoevallig bij een elektronische artiest (Moderat). Lowlands draait (ook) om het verbeden van je muzikale horizon, maar ik heb eerder het gevoel dat ik muzikaal verarmd ben dan verrijkt. Ik ga niet eens beginnen aan een top 5, die zou ik niet kunnen maken. Nee, als de line-up niet een heel stuk diverser is aankomend jaar ben ik er na 6 jaar blind te gaan zeker niet meer bij.

Neemt niet weg dat ik weer een geweldig weekend heb gehad met mijn vrienden, wil ook niet doen alsof het allemaal verschrikkelijk was. Uiteindelijk ben ik dankbaar dat ik ergens woon die mij de mogelijkheid biedt om überhaupt naar een festival te gaan. Maar ik hoop wel dat Lowlands dit stuk en de reacties erop enigzins serieus neemt. Het lijkt een breedgedragen gevoel onder de klassieke Lowlands-gangers.

Oh ik heb wel weer mensen op sleeptouw kunnen nemen. Vriendin enthousiast gemaakt over Boygenius, vrienden meegenomen naar Mandy Indiana, Clipping. King Gizz, Turnstile, Viagra boys en Beatenberg.

 

[Joris]

Waren er trouwens hier nog meer mensen bij Fever Ray? Die gaven voor mij toch echt even een van de beste optredens van het festival. Ik was vanaf de eerste seconde compleet geboeid.

 

[emmers met glijmiddel]

Waren er trouwens hier nog meer mensen bij Fever Ray? Die gaven voor mij toch echt even een van de beste optredens van het festival. Ik was vanaf de eerste seconde compleet geboeid.

Ja wat een top concert was dat. Inderdaad vanaf het allerbegin duidelijk dat het heel bijzonder zou worden.

 

[cvdl]

Goedenavond Lowlands-gangers!

Afgelopen weekend heb ik mijn eerste Lowlands meegemaakt! En wat vond ik het leuk! Dit is ook gelijk mijn eerste post hier, dus ik hoop dat het allemaal goed gaat want ik ben een beetje een digibeet soms.

Een aantal dagen voor Lowlands heb ik me goed ingelezen hier op het Festileaks forum, omdat ik zo goed mogelijk voorbereid wilde zijn en omdat het bijdroeg aan de Lowlands voorpret.

Donderdag kwamen we begin van de middag aan en zijn we aan het einde van camping 5 beland. In eerste instantie vond ik het jammer dat we niet wat dichter bij het terein konden kamperen, maar toen we eenmaal naar het festivalterrein gelopen waren viel het wat betreft de afstand enorm mee. Douchen en tandenpoetsen deden we op camping 6, omdat dat iets dichterbij was. Voor het douchen en voor de toiletten op de camping heb ik gelukkig nooit in de rij moeten staan, maar waarschijnlijk lag dat ook wel aan het feit dat we vooral het douchen tactisch planden als er grote acts bezig waren. Al met al beviel het campingleven me prima, ondanks dat ik er van te voren een beetje tegenop zag.

Het festival zelf was voor mij enorm genieten. Er waren natuurlijk wel wat tegenvallers, zoals het afzeggen van Florence + The Machine en Wunderhorse, zeker omdat ik heel erg uitkeek naar die twee. Ook heb ik helaas M83 moeten overslaan, omdat het super druk was toen ik daar aankwam.

De muzikale hoogtepunten voor mij waren:

1. Boygenius. Toch wel de band waar ik het meeste naar uitkeek. Phoebe Bridgers en Julien Baker had ik al wel eens eerder live gezien en allebei waren echt heel goed, dus ik was heel benieuwd hoe ze nu in deze formatie samen met Lucy Dacus waren. Het album The Record van dit jaar vond ik al goed, maar wist me niet zo te raken als bijvoorbeeld het album Little Oblivions van Baker. Nou ik zal jullie zeggen, in de Bravo ben ik compleet omver geblazen. Ze hebben al mijn verwachtingen waargemaakt. Het was één van de beste optredens die ik ooit heb mogen bijwonen. Alledrie kunnen echt fantastisch zingen en ze werden begeleid door een uitstekende band. De afwisseling tussen wat emotionelere nummers en lekker rocken was erg fijn en muzikaal bleef ieder nummer boeiend. Ook de lol die de 'boys' op het podium met elkaar hadden werkte aanstekelijk op mij. Het viel me wel op dat ze alledrie wat vermoeid overkwamen, maar dat mocht de pret niet drukken. Sinds dit optreden staat ook The Record bij mij op repeat.

2. Jessie Ware. Ja zij heeft me wel echt verrast. Ik kende wel wat nummers van haar, waaronder Remember Where You Are en Free Yourself, en vooral die laatste vond ik wel erg leuk, maar ik had me nooit echt in haar verdiept en ik had geen idee wat ik ervan moest verwachten. En ik weet nog steeds niet wat er nou precies op het podium gebeurde, ik stond namelijk redelijk achteraan en kon het soms wat moeilijk zien, maar wat ik ervan zag was een uitstekende popshow. Jessie heeft een uitstekende stage presence, een fantastische stem, geweldige dansers en een hele strakke band. Ook haar liedjes waren super aanstekelijk en ik stond eigenlijk bijna het hele optreden te dansen, en dat terwijl ik niet eens kan dansen! Nadat ik haar live heb gezien vraag ik mij wel af waarom ze eigenlijk niet een groter publiek heeft in Nederland.

3. Raye. Ook met Raye was ik niet heel erg bekend toen ik de Heineken instapte, maar tijdens het optreden kwam ik er achter dat ik toch wat meer nummers van haar ken dan ik in eerste instantie dacht. En ook Raye is een geweldige popster met een fantastische stem en een hele goede band. En niet onbelangrijk, een verhaal. Iemand achter me zei "gaat ze nou na ieder nummer een verhaal vertellen?" en ja dat deed ze, maar ik vond het totaal niet storend. Haar verhalen voegden namelijk echt wat toe aan de muziek, de muziek die me een paar keer toch echt wist te raken, ook al is het genre muziek misschien niet helemaal mijn ding als een echte indiehead. Ja Raye was gewoon heel erg goed en vooral heel erg echt, ook al heb ik wel een paar keer gelachen toen ze maar bleef zeggen dat we in Amsterdam waren.

Nog even een paar shout outs:
- The Haunted Youth. Hele goede band die ik al een paar keer live heb gezien en die ik echt een grote fanbase gun. Hun optreden op Lowlands was wat mij betreft uitstekend. Wel miste ik de intimiteit van een Paradiso Noord in de Bravo. Ik vond het ook heel naar om te zien dat er zo veel mensen wegliepen. Ja, soms lijken de nummers wat op elkaar, maar ik denk echt dat zij net zo groot als Balthazar kunnen worden. Hiervoor moeten ze wel nog wat groeien, maar ik denk dat ze dat wel echt gaat lukken.

- Nothing But Thieves. Vorig jaar op Rock Werchter vond ik het zo saai dat ik maar in de rij ben gaan staan voor een gratis pet. Dit jaar wist het me wel echt te boeien, wat denk ik komt door de nieuwe nummers. Vooral Welcome to the DCC zorgt voor wat afwisseling in hun repertoire. Ik denk dat dit wel kan uitgroeien tot een Pinkpop afsluiter van de toekomst.

- MUNA. Nooit echt naar geluisterd, maar omdat ik wist dat ze een nummer met Phoebe Bridgers hadden ben ik toch even gaan kijken. Wat ik gezien heb vond ik erg leuk! Catchy liedjes en een enthousiaste band! Helaas heb ik maar 20 minuten meegepikt omdat ik met mijn vrienden bij Joost had afgesproken, maar naar MUNA ga ik zeker nog vaker luisteren.

Wat ik verder heel tof vond aan Lowlands was het uitgebreide vega(n ) aanbod! Hier kunnen nog veel festivals wat van leren.

Bij sommige acts heb ik ook echt hele leuke mensen ontmoet, dus even een shout out naar het publiek van Girl in Red, boygenius en Son Mieux!

Ook waren er natuurlijk wat mindere dingen op Lowlands.
Helaas vond ik Foals een enorme tegenvaller. De singles vind ik bijna allemaal erg lekker, maar live vond ik het erg saai. Het kwam totaal niet krachtig op mij over, maar misschien lag dat wel aan de plek waarop ik stond?

Nou goed, dit was mijn iets te lange Lowlands verslag. Hopelijk tot een volgende keer!

(En als iemand tips heeft om de after Lowlands dip bestrijden, laat het me alsjeblieft weten!)

 

[Indiaantje89]

(En als iemand tips heeft om de after Lowlands dip bestrijden, laat het me alsjeblieft weten!)

Lowlands | NPO Start

Rechtstreeks verslag van het Lowlands festival in Biddinghuizen vol muzikale hoogtepunten, nieuwe ontdekkingen en het ongeremde festivalleven.

www.npostart.nl

 

[cvdl]

Lowlands | NPO Start

Rechtstreeks verslag van het Lowlands festival in Biddinghuizen vol muzikale hoogtepunten, nieuwe ontdekkingen en het ongeremde festivalleven.

www.npostart.nl

Dankjewel, deze ga ik nog even terugkijken!

 

[Ahab]

Ik kan me niet helemaal vinden in dit verhaal. Ik heb naast Underworld (WAUW), Bicep, de Witte en dansen in de Bravo ook enorm genoten van oa. Tamino, Wende en Jessy Ware. Wende en Tamino horen zelfs bij mijn hoogtepunten en de tenten waren vol genoeg.

Wat ik wel enorm herken is deze:

Als je door een rondtrekkende vriendengroep omver wordt geduwd in wat 3voor12 dit weekend bestempelde als ‘de hel’, komt er niet eens meer een verontschuldiging

Of delen van zo’n groep die zich met hun telefoon voor zich uit als een staf van Mozes dwars door het door jezelf veroverde plekje boren. Als of de telefoon sorry tegen mij gaat zeggen en aan mij uitlegt dat de telefoons van de vrienden op een plek zijn waar je eigenlijk niet meer kunt komen.

En dan vlak voor je neus gaan staan high fiven dat het weer gelukt is.

Wende was een hoogtepunt. Ik was alleen, mijn vriendengroep was ergens anders. En toch was het geweldig. Met allemaal vreemde mensen om mij heen die het ook geweldig vonden en daarom geen vreemde mensen meer waren. Dat kan gewoon.

 

[EdsjeFCB]

Ik kan me niet helemaal vinden in dit verhaal. Ik heb naast Underworld (WAUW), Bicep, de Witte en dansen in de Bravo ook enorm genoten van oa. Tamino, Wende en Jessy Ware. Wende en Tamino horen zelfs bij mijn hoogtepunten en de tenten waren vol genoeg.

Wat ik wel enorm herken is deze:

Als je door een rondtrekkende vriendengroep omver wordt geduwd in wat 3voor12 dit weekend bestempelde als ‘de hel’, komt er niet eens meer een verontschuldiging

Of delen van zo’n groep die zich met hun telefoon voor zich uit als een staf van Mozes dwars door het door jezelf veroverde plekje boren. Als of de telefoon sorry tegen mij gaat zeggen en aan mij uitlegt dat de telefoons van de vrienden op een plek zijn waar je eigenlijk niet meer kunt komen.

En dan vlak voor je neus gaan staan high fiven dat het weer gelukt is.

Wende was een hoogtepunt. Ik was alleen, mijn vriendengroep was ergens anders. En toch was het geweldig. Met allemaal vreemde mensen om mij heen die het ook geweldig vonden en daarom geen vreemde mensen meer waren. Dat kan gewoon.

Ik weet wel een goede oplossing voor dat Mozes verhaal, rode kruizen!