Wat een fantastische en overweldigende editie opnieuw! Stuk voor stuk prachtige optredens gezien en er was nog zoveel dat ik wilde zien, maar tegelijk speelde met andere dingen... Dat zijn dan artiesten die ik nu nog steeds volop thuis kan beluisteren. Ik ben in ieder geval heel blij dat het allemaal zo vlot verliep. Ik maakte me op voorhand wat zorgen over drukte en wachtrijen, maar uiteindelijk heb ik niets moeten missen wegens wachtrijen. Gewoon af en toe eens tien minuten eerder vertrekken is de boodschap.
Het gemis van Animal Collective was voor mij persoonlijk groot. Het is mijn derde favoriete band allertijden en ik spreek uit ervaring dat ze ontzettend goed zijn live... Maar Le Guess Who? blijft natuurlijk ook zonder hen net zo goed rechtstaan.
Heel fijn om jullie verslagen te lezen. Interessant hoe iedereen totaal verschillende routes neemt. Ik lees hier en daar ook wat reacties op vervelende mensen die veel praten tijdens concerten. Al bij al vond ik dat meevallen (zeker wegens de slechte reputatie van Nederland op dat vlak), maar misschien heb ik ook gewoon geluk gehad. Mijn tenen krulden wel soms bij mensen die klaagden dat "het allemaal wel wat normaler mocht", non-stop op hun telefoon bezig waren in de grote zaal of bands als Kuunatic bestempelden als een "meisjesgroep waar het wel leuk was om naar te kijken"... Zo'n mensen ga je overal hebben, maar laten we niet vergeten dat de overgrote meerderheid van het publiek wél heel fijne en ruimdenkende mensen zijn.
Donderdag was ik begonnen met Noori & His Dorpa Band. De band heeft een interessante geschiedenis en verhaal, en de muziek kon me ook wel bekoren, maar het leek me allemaal wat gezapiger als op plaat? Vervolgens ben ik naar de Hertz geweest voor Maria BC. Mooi optreden, het deed me een beetje denken aan Grouper op sommige vlakken. Daarna naar Lewsberg geweest. Ik was nog niet zo vertrouwd met deze Nederlandse band (ik ben zelf Belgisch), maar het was een heel fijne ontdekking! Deze band ga ik zeker verder beluisteren en in de gaten houden. Vervolgens was OKI in cloud nine een eerste echt hoogtepunt van het weekend. De combinatie van traditionele Japanse snaarinstrumenten met andere globale invloeden zoals dub en afrobeat werkte heel goed en het publiek voelde duidelijk dat ze iets bijzonder en uniek aan het aanschouwen waren. Die magie is zo typisch voor dit festival. Hierna wilde ik graag Mourning [A] BLKstar zien, maar dit heb ik toch niet geriskeerd. Ik wilde OKI volledig zien en op tijd blijven voor Nia Archives, die er trouwens ook wel een heel stevig feest van maakte. De combinatie van klassiekers (zoals Heads Will Roll) met haar wilde beats werkte heel goed. Tenslotte ben ik nog naar de Pandora afgezakt voor Fule Miziki Kolektiv, leuk om even te kijken, maar het verveelde toch wel snel als je geen zin had om te dansen.
Vrijdag was voor mij een rustige dag. 's Middags naar een talk geweest over muziekjournalistiek met journalisten van o.a. The Guardian, Pitchfork en Mojo en qua muziek vooral veel ambient gezien. Eerst Hatis Noit in de kerk. We zaten redelijk ver maar wel juist op een plaats dat je recht tussen de twee kolommen naar het podium kon kijken. Ik was al fan van de plaat en de verwachtingen waren volledig ingelost. Haar vocale ambient werkte heel goed in de kerk. Daarna ben ik in de kerk gebleven voor Hinako Omori, ook een ambientartieste die prachtig kan zingen, maar dat nog eens ondersteunt met de typerende klant van een prophet-5 synthesizer. Heel fijn! Hierna werd het heel moeilijk voor me om de puzzel te leggen. Er waren veel dilemma's en ingewikkelde routes en ondertussen begon ik me niet zo lekker te voelen. Ik had heel graag Evicshen gezien in EKKO, maar ik was helaas even niet fysiek in staat om een druk harsh noise optreden te zien + het paste niet echt goed met de andere shows die ik wilde zien. Heeft iemand hier haar optreden gezien? In de plaats heb ik genoten van Širom op het balkon van cloud nine, wat ook een van mijn favoriete optredens was van het weekend. Heel expressief, maar ze weten ook precies wat ze doen. Ik moet dringend hun album eens luisteren. Vervolgens ben ik nog even langs geweest bij Mabi Fratti. Ik had haar al ooit gezien als voorprogramma van caroline, maar ondertussen heeft ze een nieuw album uit dat ik echt goed vind. Ik kon er niet volledig inkomen omdat ik maar een deeltje in het midden zag, maar het was wederom mooi. Al denk ik dat dit beter zou gewerkt hebben in een cloud nine of zelfs als opener in de grote zaal? De kerk leek me hier niet echt een toegevoegde waarde, zeker met die drums. Aangezien ik me niet lekker voelde, wilde ik nog maar één optreden meenemen en ik had redelijk impulsief voor Eerie Wanda in Theater Kikker. Het begon 20 minuten te laat. De muziek was zeker niet slecht, maar nu ook niet heel bijzonder of memorabel. Misschien is Le Guess Who? niet de juiste plaats voor haar muziek. Ik was ook van plan om Billy Woods te zien, maar ik hoorde er bijna alleen maar slechte reacties op, dus ik ben niet verdrietig dat ik het gemist heb.
Zaterdag voelde ik me al veel beter! 's Middags naar het Centraal Museum geweest en 's avonds terug wat meer energieke optredens gezien. Murielle Grossmann begon meteen al hevig en leverde daarna pure jazzklasse af. Vervolgens was het hard twijfelen tussen Irena & Vojtěch Havlovi en Cate Le Bon. Met spijt in het hart heb ik het koppel links moeten laten liggen, maar Cate Le Bon gaf een strakke show die me heel gelukkig maakte. Daarna nog eens Charlotte Adigéry & Bolis Pupul gezien die zoals verwacht een ijzersterk concert gaven en Idris Ackamoor & The Pyramids die als een jazzorkest pure spirituele klasse leverden. Ik had het gevoel dat het wel eens heel druk zou kunnen worden bij Goat dus ben ik op tijd naar daar gegaan end at was geen overbodige luxe. Ik had ze al eens gezien in 2016 en toen was ik net iets meer onder de indruk. Misschien ben ik het genre wat ontgroeid? Maar het bleef ontegensprekelijk heel goed. Op weg naar het volgende hoorde ik een leuk liedje van Rupa spelen in de Pandora Foyer en tot mijn grote verbazing stonden Deakin en Geologist van Animal Collective daar een dj-set te geven! Dat was een verrassing. Hierna ben ik nog eens gaan kijken naar bar italia. Ze hebben al heel wat boeiende nummers en een coole vibe, maar de zang kon ik op momenten niet echt pruimen. Dat ze gewoon sobere witte spots op zich gericht hadden vond ik wel een leuk visueel detail. Het was alsof je een zwart-wit film aan het kijken was. Injury Reserve was tenslotte niet mijn kop thee, maar heb toch maar een halfuurtje meegekeken om het eens mee te maken.
Zondag begon met het lappendeken aan optredens in EKKO, LE:EN en De Helling. Hiervan heb ik Maria Reis gezien. Ze werd gecureerd door Animal Collective (Deakin, Panda Bear en Geologist waren ook in het publiek) en ergens hoor je wel dat het in hun straatje ligt. De manier waarop deze Portugese artieste gitaar speelde en haar stem gebruikte, deed me af en toe vaag denken aan wat AC deed op albums als Sung Tongs. Aardig optreden, maar ze leek me heel zenuwachtig. Haar handen trilden. Hierna ging ik nog naar De Helling voor EXEK. Echt geen liefhebber van deze zaal. de voorbije dagen werden we verwend in de prachtige zalen in TivoliVredenburg en in kerken, maar dit was gewoon een veel te volle doos van een zaal. Zo druk. Het optreden viel ook wat tegen. "I'm After Your Best Interest" was het enige nummer dat ik kende van de band, en dat bleek ook het enige goede te zijn. Hierna ben ik voor de rest van de avond naar Tivoli geweest. Eerst Marina Herlop, die ergens bovenaan mijn lijstje stond en ze blies me omver met haar stem een creatieve aanpak. Heel benieuwd naar het beeldmateriaal dat gefilmd werd. Supersilent vond ik conceptueel interessant, precies jazz-improv met elektronica en noise, maar zin had ik er niet in. En ik was zichtbaar niet de enige. Dan toch maar op tijd vertrokken voor Horse Lords. Ze imponeren me meer op plaat, maar het bleef toch wel sterk. Voor Panda Bear & Sonic Boom had ik me op de voorste rij geplant. Zoals ik al eerder vermeldde ben ik een gigantische Animal Collective fan! Het optreden begon superleuk, maar zakte in het midden wel wat weg. Een fijn concert, maar zijn shows van een paar jaar geleden vond ik beter en intenser. Maar de bisronde was een droom. Ze speelden "Bros" uit Person Pitch en dat is voor mij als een heilige graal. Nooit gedacht dat ik dat nummer ooit live zou mogen meemaken. Dit stak ook met kop en schouders boven de rest uit. Jammer dat de zaal toen al halfleeg was. Bekomen deed ik bij het sfeervolle optreden van Oumou Sangaré en daarna was het genoeg geweest voor dit jaar.
Mijn bericht is veel te lang en kinderlijk enthousiast, maar dit is oprecht mijn favoriete festival waar ik volgend jaar zeker een derde keer naar toe wil gaan. Ongelofelijk hoe goed jullie in Nederland festivals kunnen neerzetten met zo'n hoog en breed artistiek niveau.
