Artiesten bio's 2023

mattman

Droomheadliner
Sfeerbeheer
4 dec 2013
15.093
10.154
Een nieuw topic!

Maar geen nieuw idee. In 2018 was er een draadje waarin we wat dieper ingingen op de artiesten van de RW-lineup. Omdat we enthousiast zijn over die artiest, omdat je er iemand anders meer over wil vertellen. Of omdat je gewoon zelf eens wil deepdiven de muziek. Zelfontplooiing.

En omdat ik een tijd geleden vertelde dat ik een Puscifer wel interessant vind maar die eigenlijk niet echt ken, wil ik weleens horen van een fan waarom dit een must-see is. Met een verhaaltje, een lijst van beste nummers, niet-te-missen livefragment, etc. Iedereen die wil, kan delen.

Eens zien of er opnieuw interesse is in een topic als het deze. In 2018 was het in ieder geval een feest. Als er genoeg verhaaltjes zijn, houd ik alles bij met links op deze eerste pagina.
 
Ik bijt graag de spits af met


Screenshot 2023-01-18 at 17.47.39.jpg

Christine and the Queens

De lineup van Rock Werchter ziet er nu al Franstaliger uit dan normaal. Natuurlijk door Paul van Haver die de eerste dag naar een crescendo bonjourt, maar ook het Franse totaalspektakel dat op de laatste dag de Barn vermoedelijk afsluit. De naam is Christine and the Queens. Maar de naam is tegenwoordig eigenlijk ook Redcar. Of simpelweg Chris. Maar wie is die Chris dan, en waarom moet je hem zeker gaan zien op die zondag?

Wel.

Héloïse Létissier is geboren in Nantes op 1 juni 1988. En eigenlijk ook geboren voor het podium. Letissier leerde op vierjarige leeftijd namelijk al piano spelen. Twee jaar later volgde de dansschool. In het middelbaar kwam daar drama bij, zowel in de liefde als qua studierichting. Hij trok naar Londen om daar ineens erg geïnspireerd te worden door de extravagante drag queen cultuur. Queens die uiteindelijk ‘the Queens’ geworden zijn in zijn artiestennaam. Een naam die na dit Londense avontuurtje het levenslicht zag in Frankrijk, zo rond 2010.

Christine and the Queens bracht in 2011 twee vrij onbekende EP’s uit, Miséricorde en Mac Abbey. Narcissus is Back was in Frankrijk een bescheiden hitje en genoeg om te mogen openen voor onder andere Lykke Li en mede-Fransman Woodkid. De echte hit kwam natuurlijk pas 3 jaar later, nadat het debuutalbum uitkwam. Chaleur Humaine bracht 3 singles Voort: Paradis Perdus (een cover van de franse zanger Christophe and Jean Michel Jarre), het prachtige Saint Claude en de grote hit Christine. Of Titled, zoals het heet op de Engelstalige (en daardoor veel minder goede) versie van het album. Het nummer was overall en Christine and the Queens ook.

Weetje: voor een tweede Christine and the Queens- plaat waren er sessies met Mark Ronson en Damon Albarn. Helaas is dat materiaal in de vuilnisbak belandt. Het goede nieuws: Chris (genoemd naar een nieuw alter ego) is een waardige opvolger waarop -naar mijn bescheiden mening- het beste nummer van CATQ staat: 5 Dols (meteen het enige niet-Franstalige nummer op de Franstalige uitgave). Ook La marcheuse zit goed in elkaar. En Damn, dis-moi werd een hitje die meer naar disco neigt. Ook op het podium evolueerde Chris, met nog veel theatralere shows waarbij dans nog meer central staat.


In 2020 volgde de Covid-EP La Vita Nuova. En eigenlijk haar beste « album » volgens mij. Het titelnummer met Carline Polacheck is geweldig en Nada is ook geen niemendalletje. Ook goed uit deze periode: de samenwerking met Charli XCX die het nummer Gone opleverde. Banger.

Om een nieuwe lag van zijn identeit uit te drukken, gebruikt Chris tegenwoordig een nieuw alter ego, Redcar. Het album: Redcar les adorables étoiles. Maar hoe extravagant de extra dike en volle productie ook klinkt, ik vind dat dit album met momenten te veel naar binnen gekeerde songs heeft. Moeilijke plaat die meer inzet op de trip dan op een hitje scoren. Je Te Vois Enfin en Rien Dire springen er wel wat uit.

Al met al is het afwachten met welke sort show hij op Rock Werchter zal staan. Dat het weer iets conceptueel wordt, lijkt mij wel zeker. Dat het memorabel wordt, ook.

 
Laatst bewerkt:
Mijn beurt met de naam waar ik erg naar uitkijk:

The Hu
Wie had ooit verwacht, dat RW een band uit Ulaanbaatar, Mongolië zou boeken?

The Hu maakt traditionele Mongoolse folkmuziek gecombineerd met metal. De zogenoemde 'Hunnu Rock’ gebruikt traditionele Mongoolse instrumenten zoals de Morin Khuur (paardenkopviool), Tovshuur (Mongoolse gitaar), Tumur Khuur (kaakharp), keelzang en de bombastische bas en drums van rock.

Alle bandleden hebben gestudeerd aan het Mongoolse staatsconservatorium. Ze kenden elkaar al jaren maar werden in 2016 bij elkaar gebracht door producer Dashka die traditionele Mongoolse muziek wilde combineren met Westerse rock. In de herfst van 2018 publiceerde de band videoclips van Wolf totem en Yuve yuve yu op YouTube. Beide video's gingen viraal. Laatstgenoemde was aan het eind van het jaar al meer dan 31 miljoen maal bekeken. Beide nummers belandden in de hitlijsten van het Amerikaanse Billboard.
Hun eerste album, the gereg, kwam uit in 2019 en deed het goed in de VS en Europa.


Na het verschijnen van het debuutalbum bracht de band nieuwe versies van hun song uit, aangevuld met Engelse tekst gezongen door gastzangers. Van Wolf totem verscheen een videoclip met Jacoby Shaddix (Papa Roach) De nieuwe versie van Yuve yuve yu werd ondersteund door Danny Case (From Ashes to New). Lzzy Hale (Halestorm) herschreef de tekst van Song of women en nam tevens de zang voor haar rekening.

Op 17 mei 2019 ontving de president van Mongolië de bandleden en de producer om hen te feliciteren met hun succes en hen te bedanken voor het promoten van zijn land.
Op 27 november 2019 ontving de band de Orde van Dzjengis Khan, de hoogste staatsonderscheiding van Mongolië, wegens het bevorderen van de Mongoolse cultuur.

Tijdens hun tour in 2019 deden ze ook Graspop aan.

Hun tweede album, rumble of thunder, kwam uit in september 2022.

Hu! Hu! Hu! Hu! Hu! Hu!
 
Laatst bewerkt:
Mijn beurt met de naam waar ik erg naar uitkijk:

The Hu
Wie had ooit verwacht, dat RW een band uit Ulaanbaatar, Mongolië zou boeken?

The Hu maakt traditionele Mongoolse folkmuziek gecombineerd met metal. De zogenoemde 'Hunnu Rock’ gebruikt traditionele Mongoolse instrumenten zoals de Morin Khuur (paardenkopviool), Tovshuur (Mongoolse gitaar), Tumur Khuur (kaakharp), keelzang en de bombastische bas en drums van rock.

Alle bandleden hebben gestudeerd aan het Mongoolse staatsconservatorium. Ze kenden elkaar al jaren maar werden in 2016 bij elkaar gebracht door producer Dashka die traditionele Mongoolse muziek wilde combineren met Westerse rock. In de herfst van 2018 publiceerde de band videoclips van Wolf totem en Yuve yuve yu op YouTube. Beide video's gingen viraal. Laatstgenoemde was aan het eind van het jaar al meer dan 31 miljoen maal bekeken. Beide nummers belandden in de hitlijsten van het Amerikaanse Billboard.
Hun eerste album, the gereg, kwam uit in 2019 en deed het goed in de VS en Europa.


Na het verschijnen van het debuutalbum bracht de band nieuwe versies van hun song uit, aangevuld met Engelse tekst gezongen door gastzangers. Van Wolf totem verscheen een videoclip met Jacoby Shaddix (Papa Roach) De nieuwe versie van Yuve yuve yu werd ondersteund door Danny Case (From Ashes to New). Lzzy Hale (Halestorm) herschreef de tekst van Song of women en nam tevens de zang voor haar rekening.

Op 17 mei 2019 ontving de president van Mongolië de bandleden en de producer om hen te feliciteren met hun succes en hen te bedanken voor het promoten van zijn land.
Op 27 november 2019 ontving de band de Orde van Dzjengis Khan, de hoogste staatsonderscheiding van Mongolië, wegens het bevorderen van de Mongoolse cultuur.

Tijdens hun tour in 2019 deden ze ook Graspop aan.

Hun tweede album, rumble of thunder, kwam uit in september 2022.

Hu! Hu! Hu! Hu! Hu! Hu!

Gengis Khan: massaverkrachter, massamoordenaar. Laten we onze hoogste onderscheiding er naar noemen!

Nog een leuk weetje over The Hu: hun muziek komt voor in Star Wars: Jedi Fallen Order. Daarmee zijn ze, bij mijn weten, de eerste en enige "real life" artiesten waarvan in Star Wars muziek wordt afgespeeld.
 
Nog een leuk weetje over The Hu: hun muziek komt voor in Star Wars: Jedi Fallen Order. Daarmee zijn ze, bij mijn weten, de eerste en enige "real life" artiesten waarvan in Star Wars muziek wordt afgespeeld.
Dat balkje op Spotify tijdens dat nummer verveelt ook niet.
 
Gengis Khan: massaverkrachter, massamoordenaar. Laten we onze hoogste onderscheiding er naar noemen!

Nog een leuk weetje over The Hu: hun muziek komt voor in Star Wars: Jedi Fallen Order. Daarmee zijn ze, bij mijn weten, de eerste en enige "real life" artiesten waarvan in Star Wars muziek wordt afgespeeld.
In Mongolië heeft Gengis Khan een iets andere status dan bij ons. Ze hebben daar ook een gigantisch standbeeld voor hem opgericht.
Tja, wij noemen Alexander ook de Grote. En noemen Caesar zelden vergelijkbaar met Hitler.
 
In Mongolië heeft Gengis Khan een iets andere status dan bij ons. Ze hebben daar ook een gigantisch standbeeld voor hem opgericht.
Tja, wij noemen Alexander ook de Grote. En noemen Caesar zelden vergelijkbaar met Hitler.
Dit is een hele interessante discussie omtrent historisch bewustzijn en tijdsbesef. Hoe kijken wij naar historische figuren. Er zijn nu bijvoorbeeld snoepjes die napoleon heten met bijbehorend logo en alles. Als je ziet wat die op zijn kerfstok heeft.
 
Tijd om weer eens verder te gaan in dit topic en tot nu toe nog maar 2 artiesten dus tijd voor mijn ontdekking van 2022, namelijk:
1677755594072.jpeg

Nova Twins!!
Een Engels rockduo bestaande uit zangeres/gitarist Amy Love en bassist Georgia South opgericht in 2014 in Londen. De naam Nova Twins doet vermoeden dat de twee dames tweeling zijn. Echter zijn de twee al van kinds af aan goede vrienden. Amy Love is van Iraanse en Nigeriaanse afkomst, en Georgia South is van Jamaicaanse en Australische afkomst.

1677756133572.jpeg

In april 2015 brachten ze onder naam Nova Twins hun eerste nummer "Bassline Bitch" uit. Dat nummer trok de aandacht van het onafhankelijke label Robotunes, die hen contracteerde en in 2016 hun eerste titelloze EP uitbracht. Na een show op het Franse festival Rencontres Trans Musicales in december 2016 bracht Nova Twins het grootste deel van 2017 door met toeren door meerdere landen en waren ze het voorprogramma van Prophets of Rage. Ook hebben ze in het voorprogramma gestaan van Wolf Alice, Little Simz, Dream Wife, Black Honey, Enter Shikarie en Skunk Anansie.


In 2019 toerde ze met Fever 333 en opnieuw met Prophets of Rage. Ze werkten ook samen met verschillende merken aan een wereldwijde campagne waarbij ze zowel bijdroegen met muziek als beeld. Later in 2019 werd bekend dat ze hadden getekend bij Fever333's label 333 Wreckord Crew. Hun debuutalbum "Who Are the Girls?" werd gereleased op 28 februari 2020 en kreeg positieve recensies. De band won de Best U.K. Breakthrough Band in de 2020 Heavy Music Awards. Op 17 juni 2022 werd hun tweede album gereleased genaamd "Supernova". Door The Guardian zijn ze beschreven als een bass-hevay duo dat grime en punk combineert", en door zichzelf als "urban punk".


Ik heb ze mogen zien en ontdekken op Sziget 2022. Hun optreden staat garant voor energie en er zullen genoeg pits ontstaan. Tijdens de shows worden ze bijgestaan door drummer Jake Woodward. In 2023 waren ze bij de BRIT Awards genomineerd in 2 categorieën namelijk voor British Group (gewonnen door Wet Leg) en Rock/Alternative Act (gewonnen door The 1975). De shows zijn wat mij betreft zeker een aanrader! Ga ze dus zien!

 
Laatst bewerkt:
Zeer benieuwd naar de bio's van Weyes Blood, Aurora en Rosalia.
Ik laat me graag overhalen om toch te gaan kijken naar deze shows. Op spotify grijpt het me nog niet.
 
... en waren ze het voorprogramma van Prophets of Rage. Ook hebben ze in het voorprogramma gestaan van Wolf Alice, Little Simz, Dream Wife, Black Honey, Enter Shikarie en Skunk Anansie.
Dat wist ik dus niet, hoe uiteenlopend kunnen de acts zijn waarvoor je het voorprogramma verzorgt.
 
Zeer benieuwd naar de bio's van Weyes Blood, Aurora en Rosalia.
Ik laat me graag overhalen om toch te gaan kijken naar deze shows. Op spotify grijpt het me nog niet.

Weyes Blood

CoS-HERO_WeyesBlood-1920x1080-F.jpg

Weetjestijd!

Weyes Blood wordt uitgesproken als ‘Wize Blood’. Oké, zo verrassend is dat niet. Maar misschien wel dit: Natalie Mering, zoals de zangeres in het echte leven heet, maakt al muziek sinds 2003. Dat deed ze wel met projecten die net wat anders klinken dan de droompop van Weyes Blood. Met de band Jackie-O Motherfucker maakte ze freakrock en in de band Satanized maakte ze bakken lawaai en distortion.

Daarna kwam een naamwijziging. Onder Weyes Bluhd maakte de Californische nog 3 ‘probeerplaten’ waar eigenlijk maar weinig over terug te vinden is. Vanaf 2011 maakte ze dan eindelijk haar eerste volwaardige Weyes Blood plaat: The Outside Room. Nu al dreamfolk maar wel veel meer lo-fi dan de weelderige klanktapijten die we vandaag van haar kennen. Donkerder ook, met haar prachtige stem verstopt onder de lagen gitaar en noise. Soms doet haar stem mij hier denken aan Nico uit de 60’s. Ook The Innocents borduurt verder op die sound, al wordt het daar en daar wat eleganter en ‘opgewekter’. Hang On is echt een mooi nummer.

Front Row Seat To Earth uit 2016 is haar eerste écht goede album. Diary echt een pracht van een albumopener, eerst die piano en stem en dan die harp. Kan ze. Haar nummers zijn eigenlijk rijkelijk aangeklede kathedralen waarin haar stem in kan echoen. Do You Need My Love is nog zo’n Goddelijk liedje.

In 2017 komt dan de grote doorbraak en eigenlijk een must-listen: Titanic Rising. Hier trekt ze alle registers open. De stem, delyrics, de vibe, de arrangementen. Het is prachtig en klopt tot in de puntjes. De hipsterblogs waren er gek op en eindelijk kwam er iets meer mainstream succes. (Uiteindelijk zal Weyes Blood te horen zijn op nummers van Perfume Genius, The Killers, John Cale en Lana Del Rey.) Andromeda vanop dit album is trouwens haar ‘bekendste’ nummer, voor zover ze die heeft. Het vrolijke, niks-aan-de-handige Everyday is ook een sleutelnummer die vaak de setlists haalt. Titanic Rising is trouwens het begin van een trilogie met albums waarin zij heel kritisch naar onze wereld kijkt. Maar het klinkt wel lekker.


De tweede van dit drieluik (en ook meest recente worp) is And in the Darkness, Hearts Aglow, een album waarbij haar ster gracieus hoger rijst. Weer een album vol esthetiek, sterke melodieën, elektronica, samples, weelderigheid. Hier staat dus ook genoeg moois op. Grapevine vind ik adembenemend bijvoorbeeld. Ook de titeltrack raakt die nostalgische 70's snaar. Karen Carpenter met een Phil Spector laagje eronder.


Je kan zeggen dat haar muziek een beetje eenvormig is. Je moet van de stem houden natuurlijk, die lange uithalen. Het is duidelijk ook geen feestmuziek. Maar ik ben toch echt benieuwd naar wat dat zal geven in de Werchterse Barn. Als eerste act van het weekend nog wel. Ik heb haar zelf nog nooit gezien, dus laat mij graag verrassen. Tussendoor gaat deze muziek mij nog veel avonden en zondagochtenden gezelschap houden.
 
In dit topic zijn top op heden slechts 4 bio's geschreven.

Met nog 74 dagen tot RW, zullen we dit wat meer proberen in te vullen?
Er zitten hier vast genoeg mensen die een bio kunnen typen (kort of lang) over een of meerdere artiesten!

Donderdag 29/6/23:
Stromae
Stormzy
Sam Fender
The 1975
Nathaniel Rateliff & The Night Sweats
Zwangere Guy
Compact Disk Dummies
Iggy Pop
Charlotte de Witte
Warhaus
King Princess
Anna Calvi
Weyes Blood
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-311880)
Röyksopp
Aurora
Raye
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-314012)
Ashnikko
Gayle
Holy Humberstone
Picture This
The Snuts
The Reytons
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-313981)
Lil Lotus
Body Type
The Mary Wallopers
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-314003)

Vrijdag 30/6/23:
Red Hot Chili Peppers
Liam Gallagher
The Black Keys
Kasabian
Black Box Revelation
The Interrupters
The Haunted Youth
Editors
Ben Howard
Tamino
Bear's Den
Spoon
Cavetown
Wardruna
Fever Ray
Slowthai
The Hu
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-287324)
Viagra Boys
Squid
Sons
Pup
CMAT
Hot Milk
Kelsey Karter & The Heroines
Hideous


Zaterdag 1/7/23:
Muse
Oscar and the Wolf
Machine Gun Kelly
Paolo Nutini
Interpol
The Opposites
Xink
Fred Again..
Xavier Rudd
Sigur Rós
Blackwave
City and Colour
Vintage Trouble
Dean Lewis
Adekunle Gold
Dope Lemon
Sofi Tukker
Mimi Webb
Danielle Ponder
The Murder Capital
Touché Amoré
Just Mustard
Stone
Dead Poet Society
Mayorga


Zondag 2/7/23:
Arctic Monkeys
Queens Of The Stone Age
Lil Nas X
The Lumineers
Dermot Kennedy
Inhaler
The Driver Era
Rosalía
Christine And The Queens
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-287306)
Puscifer (https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-314151)
Gabriels
Amenra
The Teskey Brothers
Rüfus du Sol
Jacob Collier
J.I.D.
Portland
Merol
Pip Millet
Lovejoy
Billy Nomates
Baby Queen
Nova Twins
(https://forum.festileaks.com/threads/artiesten-bios-2023.1215/post-303980)
Destroy Boys
Ethan Bortnick
 
Laatst bewerkt:
Ik wil ook mijn duit in het zakje doen en zal zo proberen om van minstens elke dag één van mijn absolute must-see acts toe te lichten. Beginnen doen we de donderdag met een Engelse indieband uit Rotherham, die de Slope zullen veroveren. Mark my words!

1730E6D1-83EE-432C-8AB1-BE1C122DCDAF.jpeg

The Reytons
Zoals het meeste van de betere indiemuziek heb ik deze groep heren leren kennen via de Graadmeter van Pinguïn Radio. Als je er nog nooit van gehoord hebt klinkt het waarschijnlijk belachelijk, maar die lijst bevat altijd pareltjes. Dit even terzijde.

Die keer, ergens rond de jaarwisseling van 2020-2021, was het Red Smoke van hen dat mijn aandacht trok en ervoor zorgde dat ik hen voortaan op de voet bleef volgen. Toen ik zag dat ze aangekondigd waren voor RW23 was ik dan ook meer dan gelukkig, aangezien ik er immens naar uit kijk om ze live eens te zien. Daarenboven releaseten ze 20 januari dit jaar een nieuw album, wat ervoor zorgt dat ze hun 40min zonder problemen zullen volkrijgen.

D17C58D2-BCD8-4804-BD77-DEF3F59B67BD.jpeg

Daarnaast eindigen hun goede singles natuurlijk niet bij dat ene hitje. Nee, met Retro Emporium hebben ze nog zo’n uitschieter qua kwaliteit. Maar eerlijk is eerlijk, het gaat naar mijn gevoel eerder om het geheel bij hen dan de individuele nummers; net zoals ik het overigens graag heb.

Meezingen met hitjes is leuk, maar muziek is emotie en als je die in om het even welke setting kan oproepen, dàn ben je een sterke band. En dat zijn ze zeker! Wie dit met mij live wil ontdekken op Rock Werchter, stuur me gerust en dan spreken we misschien wel af (want de die van ons ga ik helaas niet hiernaar kunnen meesleuren denk ik, die is net aanwezig voor de hitjes en de poppy acts 🤭)
 
The Mary Wallopers

Een folkband uit het Ierse Dundalk die bestaat uit Sean McKenna en de broers Charles en Andre Hendy. Ze hebben geen behoefte om te verkassen naar London of Manchester om muziek te maken. Het trio blijft liever in Dundalk; volgens hen de beste plek op aarde.

Op Twitter gaf de band over hun naam aan:
“Named after a ship which was named after a sex worker from Offaly.”

0DBABF33-53F3-4A9F-9184-BB6ACF1A3529.jpeg

Het gezelschap heeft zijn wortels binnen de punk, om uit te komen bij de politieke kracht van folk. The Mary Wallopers zijn DIY-tot-aan-het-koppige-toe en niet bang voor een ferm politieke statement, met onmiskenbaar Ierse tongval.
Vanuit hun schuur beginnen ze met het maken van covers van oude Ierse folkballads en van daaruit werd het album 'A Mouthful of the Mary Wallopers' geboren. De band bezit een rustieke en rauwe energie. Nieuwsgierig om de grenzen van traditionele folk verder te verkennen met modernere invloeden en Ierse humor.


 
Laatst bewerkt:
  • Leuk
Waarderingen: NiekBBQ en mattman
Het wordt op donderdag 29 juni niet de eerste keer dat Britse RAYE langs België passeert (2018 AB voorprogramma Halsey, 2019 Lotto Arena voorprogramma Khalid), maar wel de eerste keer volledig independent en met muziek waar ze zelf 100% achter staat.

raye.jpeg

Als je haar kent, is de kans groot dat dat is van dance-hits You Don't Know Me met Jax Jones of Secrets met Regard (zo zijn er wel nog een tiental op te noemen, zie live medley video) en ook dat is volledig terecht, want de manier waarop haar stem op deze beats tot z'n recht komt is ongeëvenaard, maar het is niet het soort muziek dat ze zelf wou maken. in 2021 maakte ze dan ook de dappere beslissing om haar contract met het grote Britse platenlabel Polydor records te verbreken, het label dat haar jaren gegijzeld hield in een contract waar ze meerdere albums moest releasen, maar haar de kans niet gaven de muziek uit te brengen waar ze zelf achter stond.


Hoe goed deze dj-collabs waar ze als featuring artist op klonk ook aanslaan en hoe goed deze ook zouden geklonken hebben in de zon met een cocktail. Haar debuutalbum (My 21st Century Blues) dat eerder dit jaar uitkwam bewijst hoe gelukkig we mogen zijn dat we ze op dit moment in haar carrière -onafhankelijk- aan het werk kunnen zien. Zelf zei ze al in een interview dat ze van haar tour dit jaar niet rijk zal worden, en dat ze door het focussen op full live band meestal geen cent overhoudt na shows, maar aan haar brede glimlach tijdens de shows is duidelijk dat ze voorlopig andere dingen voorop stelt.

Oh, en om haar label het tegendeel te bewijzen vierde ze de release van haar album + de nummer 1 positie van 'Escapism' in de UK charts (eerste nummer 1 als niet-feature), met een openlucht showcase + kunstinstallatie voor de deuren van het hoofdkantoor van Polydor records ;) (artikel: https://www.hypefresh.com/raye-mock...-promoting-my-21st-century-blues-debut-album/)

 

Users who are viewing this thread