Zo daar is ie! Verwacht hier stiekem wel veel van;
Wat een gaaf album zeg! Ik kan maar 1 nadeel bedenken: Dit album moet je in z'n geheel luisteren dus losse nummers eraf halen voor op m'n mobiel gaat niet leuk klinken. Het nummer In Lunar Light vond ik wat minder, de rest perfect. Goed om te zien hoe zo'n copycatband (het eerste album was letterlijk een Coldplay/Keane kopie) kan uitgroeien tot een prachtige instrumentale band met een eigen geluid. Volgens mij heeft de zanger er ook maar een instrument bij gepakt, anders heeft hij niet zo veel meer te doen.
. Voornaamste reden dat ik dat album het minste vindt(maar zeker niet slecht), is dat ik een 13-nummer album in dat stadium van de black keys eigenlijk te veel vindt. 9 tracks met intro en outro(zoals bij een aantal van hun andere platen) is eigenlijk precies goed. Rubber Factory werd voor mij wat eentonig na een poosje, en als het album dan 'breakt' na 4-5 songs is dat prima, maar na 6 songs leek me toch te hoog gegrepen. Ik wil mijn mening trouwens bijstellen: Turn Blue is na El Camino het minste album(imo). Vooral de eerste track maakte wat te enthousiast.
. Eensgelijks: ik snap ook wel wat jij bedoelt, maar bij het eerste album was alles nieuw. Redelijk nieuwe sound(black keys is nogsteeds redelijk uniek). Ik had het gevoel dat ze bij het derde album met nét iets anders moesten komen. Dat deden ze niet echt(in mijn mening). De goeie songs zitten er natuurlijk wel tussen, maar ik heb het idee dat ze met het tweede album nog te onervaren o.i.d. waren om nog een 13-track plaat te lanceren. De opnamekwaliteit/productie is niet heel geweldig of speciaal. Het nieuwe van het eerste album was er niet(bij het eerste album is er vooral het enthousiasme omdat je iets nieuws ontdekt. Dan zijn alle 13 tracks wel interessant). Dan mag het een goed album zijn, maar voor mij is 13 tracks dan toch te veel gevraagd. Dit ligt natuurlijk wel voor een groot deel aan de chronologie. Als rubber factory omgedraaid was met the big come up dan was mijn mening vreemd genoeg waarschijnlijk ook grotendeels omgedraaid. Ik moet zeggen dat ik the black keys wel een aantal jaren na hun eerste plaat ontdekte, omdat ik in 2002 nog te jong was om me zo op muziek te concentreren. Ik kwam echter wel het eerst in aanraking met the big comeup(door een leraar, wordt er toch nog fatsoenlijk muziek gegeven op scholen). Uiteindelijk is het natuurlijk allemaal gebaseerd op smaak/mening, maar dit is wel een beetje de onderbouwing van wat ik er van vindt. Mijn Black Keys ranking:
Gelukkig is er nog een mooie KEXP sessie.
