ES Mad Cool Festival 2018
- Onderwerp starter Jack1617899544
- Startdatum
Net terug van een weekendje Madrid. Afgelopen donderdag Mad Cool bezocht. Netjes van te voren de bandjes thuis bezorgd gekregen, dit wist ik niet van te voren, maar toen ik de rij zag staan, was ik wel blij dat ik ze al had. Eerst een uur in de hete zon moeten staan wachten totdat ze een half uur te laat de poorten open deden. Na een tijdje lopen kom je dan bij de entree. Daar stond de rij voor de bandjes, waar wij gelukkig langs konden lopen. Toen meteen naar de PJ merchandise, waar meteen al de pin eruit lag. Al mijn cash geld in gezet voor artikelen. Ik denk dan ga je even pinnen, maar op het hele terrein geen pinautomaat te vinden. Toen met mijn spullen naar de lockers. Dit kon alleen cash betaald worden, die ik dus niet meer had. Andere PJ fan heeft me geholpen, anders had ik de hele dag met die spullen gelopen. Oke, dan is het tijd voor een lekker pilsje, denk je dan. Nou eerste buffet lag de pin eruit, tweede buffet lag de stroom eruit. Derde buffet hadden we geluk, met de pin lekker een biertje gekocht, maar als je zag hoe dat eraan toeging. Er stonden dus gewoon snelkoeltaps en een koelkast naast elkaar en daarvan 6 op een rij. Dat is zo'n buffetje dat je voor een communiefeest thuis hebt staan. Koelkast stond vol met alle flesjes frisdrank. Je kreeg dan alles in een hard plastic beker, dus ook de fris, je kreeg het flesje niet mee, logisch , maar waarom dan alles in flesjes en niet direct uit een grote fles. Die bekers die je mee kreeg waren dus voor de hele dag, die word elke keer vol geschonken, zonder dat het gespoeld word. Heel raar Toen wat eten: leuke standjes , maar ook bij de helft de pin kapot. WC's minimaal. Snap niet dat hier met cash geld gewerkt word met zo veel medewerkers en verschillende standjes.
Maar het festival terrein en artiesten was geweldig, ondanks de al vaker genoemde vipvakken. Maar een heel groot terrein helemaal met kunstgras bedekt, zag er geweldig uit. Ook de standjes , indeling en aankleding was geweldig. Naast het hoofdpodium nog 3 ruime podiums, een grote tent en dan nog een kleine tent met rechts en links een podium waar om-en-om een bandje speelde.
Aanbeveling: deze organisatie zou eens op Pinkpop of Werchter moeten gaan kijken naar de buffetten, bonnenverkoop en toiletten en entree.
De organisatie van Pinkpop zou eens daar moeten gaan kijken hoe je een festivalterrein ook gewoon eens leuk kan aankleden
Maar het festival terrein en artiesten was geweldig, ondanks de al vaker genoemde vipvakken. Maar een heel groot terrein helemaal met kunstgras bedekt, zag er geweldig uit. Ook de standjes , indeling en aankleding was geweldig. Naast het hoofdpodium nog 3 ruime podiums, een grote tent en dan nog een kleine tent met rechts en links een podium waar om-en-om een bandje speelde.
Aanbeveling: deze organisatie zou eens op Pinkpop of Werchter moeten gaan kijken naar de buffetten, bonnenverkoop en toiletten en entree.
De organisatie van Pinkpop zou eens daar moeten gaan kijken hoe je een festivalterrein ook gewoon eens leuk kan aankleden
Mijn verslagje dan maar,
Er is natuurlijk al veel gezegd over de zwakheden van dit festival, maar laat ik nu vooral focussen op de positieve punten, die er toch ook in overvloed waren.
Allereerst, wát een prachtig weertje voor 3 dagen festival, en aangezien ik zeer veel tijd doorgebracht heb aan de 'Madrid te abreza' stage, een beetje de 2de main, zat je altijd in de schaduw omdat vanaf 17'30 de zon achter dat podium zat tot hij onderging, dit was dus heerlijk. Iedere dag kwam ik rond 16'00 aan op het metrostation waarna je dus ongeveer een uurtje moest wachten tot de poorten open gingen maar dit was voor ons niet zo'n probleem omdat je lekker kon socializen in de rij. Voor mij begon de eerste dag fantastisch, ik had al maanden uitgekeken naar de set van Tame Impala en ze stelden mij geen seconde teleur. Eels was natuurlijk al een geweldige opwarmer en vanaf het moment dat 'Nangs' werd ingezet tot de prachtige afsluiting met 'New Person, Same Old Mistakes' zat ik er helemaal in, heel fijn om 'Keep On Lying' live te horen, die hebben ze geloof ik al heel lang niet meer gespeeld! Ik had ook een prachtige plek aan het hekje weten te veroveren en heb dus een prachtige set gezien, schrijnend om te zien dat het behoorlijk vol stond overal en dat het VIP vak halfleeg was, goed dat Kevin er wat van zei. Na deze heerlijke show wist ik dat het moeilijk zou worden voor een band om daar nog overheen te gaan, en dan te bedenken dat dit pas de tweede show van mijn festival was. Na Tame Impala snel een drankje gehaald en gaan staan voor Eddie en co. met die heerlijke opening met 'Release', gewoon een top concert van een zeer goede band, niks op aan te merken! Na Pearl Jam wat gegeten en toen ri. Kasabian gelopen, precies wat je altijd krijgt bij Kasabian werd nu ook voorgeschoteld, een enorm Brits feestje, heerlijk in de moshpits tekeer gaan met dronken Engelsen, ik houd er wel van op een festival. Muzikaal gezien kan een Kasabian natuurlijk niet op tegen Eels, Tame Impala of Pearl Jam, maar qua feestsfeer is het geweldig! Na Kasabian ri. MGMT gelopen, die ik de avond ervoor ook gezien had en dezelfde setlist neerzetten maar was verder wel leuk, voor mij waren de hoogtepunten van de dag op dit moment al wel geweest. Logistiek gezien was het niet allemaal even goed geregeld, je kon namelijk of uren op een taxi wachten, of zoals wij deden met de metro terug naar je verblijfplaats, alleen kwamen wij er achter dat enkel metrolijn 8 de hele nacht door ging, en je dus ergens op een pleintje stond, gelukkig was het vanaf daar niet al te ver lopen naar ons appartement maar snap wel dat veel mensen dit als heel vervelend hebben ervaren.
De tweede dag, op het programma namen als: Jack White, Arctic Monkeys & Massive Attack. Na een goede nacht slaap op een gewoon bed (wat heerlijk wakker worden t.o.v. een matje in een bloedhete tent) rond 15'45 ri. terrein vertrokken, toen we daar rond 16'20 aankwamen was het al behoorlijk druk, en aangezien alleen het voorste deel van de rij schaduw had was dit wel even pittig, maar ach het vooruitzicht van die topbands sleept je daar wel doorheen. Rond 17'15 mochten we het terrein op en daar gingen we als eerste ri. Real Estate, toch wel een hele fijne naam om je dag mee te beginnen, zij speelden een prima set. Daarna op ons gemakje wat gaan eten en ri. Main getrokken waar Snow Patrol ging spelen, zij speelden verder prima maar vond er niet bijzonder veel aan. Daarna naar opnieuw de 2nd Main Stage waar Jack White ging aantreden als eerste headliner van de dag. We hadden een behoorlijk goed plekje in het voorvak weten te bemachtigen en ik vond Jack White werkelijk weergaloos, ik had hem ook al eerder gezien en hij stelt nooit teleur, maar man wat een show en wat een sfeer! Heerlijk losgaan met Spanjaarden, Britten & Amerikanen om me heen, top!
Daarna naar de Monkeys die ook een goede, strakke headlineset gaven, had ze deze zomer al 2x eerder gezien maar vond ze weer zeer sterk, beetje variatie in de setlist ook m.b.t. de eerdere shows, wat altijd leuk is. Toen naar The Loop voor Massive Attack, één van de namen waarvoor wij onze tickets gekocht hadden, het zou ook voor ons de eerste keer worden en we stonden vrij goed vooraan. Het lange wachten begon en zou niet beeindigd worden, tot onze grote spijt. Uren hebben wij daar gestaan in de hoop dat ze misschien toch nog zouden komen, maar het mocht niet baten, wat heb ik me aan deze band gestoord zeg, wat een rot actie naar 15/20 duizend wachtende fans toe. We hadden hierna ook totaal geen zin meer om nog naar de Beetroots te gaan omdat onze avond behoorlijk verpest was door deze actie.
Dan de zondag, wát een topdag.
We begonnen met Wolf Alice, prima bandje om een beetje wakker bij te worden, maar vond ze niet heel bijzonder spelen, terwijl ik ze in een zaal altijd wel tof vind. Daarna van een afstandje Rag'N'Bone Man gezien, idem als Snow Patrol eigenlijk, gewoon oké maar ook niet veel meer dan dat. Daarna Jack Johnson mee gepakt wat voor mij toch wel de minste show van het festival was, man wat was dat saai zeg, totaal geen leven in deze show en heb me stierlijk verveeld. Daarna QotSA, omdat we vooraan wilde staan bij Depeche Mode van een afstandje gekeken maar dit was gewoon supergoed! Ik vind het altijd wel lekkere muziek en de show was erg goed, Josh met veel energie die heel Main plat speelde!
Daarna Depeche Mode, een band waar ik toch al jarenlang fan van ben maar steeds heel slecht uitkwam als ze weer eens in Nederland stonden, dus dit was mijn eerste keer. Ik had een mooi plekje gevonden en stond dus midden tussen allemaal grote fans, wat altijd wel bevoordelijk is voor de sfeer vind ik zelf. Ik vond Depeche Mode echt heel goed spelen, ik heb dus geen vergelijking met eerdere shows maar voor mij maakte ze alle verwachtingen waar, heerlijke energie bij Dave en Martin & Fletch spelen nog altijd goed! 'Walking In My Shoes' & 'Personal Jesus' voor mij de hoogtepunten van een hele goede headlineset. Na deze show heel rap naar de Main gelopen en nog een plek in het voorvak bemachtigd voor Nine Inch Nails. Ik vond Nine Inch Nails van begin tot eind gewoon super! Wat een heerlijk show geven Trent en zijn mannen weg! Zat er van begin tot einde ook volledig in en die 80 minuten zijn werkelijk omgevlogen, echt super goed! Daarna naar voren gelopen en stonden dus helemaal vooraan voor de afsluiter van het festival, Underworld. Vanaf de Main kijk je uit op de 2de Main waar Dua Lipa optrad, klonk wel prima. Underworld was fantastisch, voor mij de perfecte afsluiter met een heerlijke set waar je helemaal op los kan gaan, de combinatie: QotSA - Depeche Mode - NiN - Underworld was voor mij toch wel van wereldklasse hoor, wat een avond!
Al met al een superfijn festival beleeft met een hele hoop hoogtepunten, lastig om uit te kiezen wat nou echt het beste was maar voor mij was Tame Impala toch wel hét optreden van het festival, verder vond ik Depeche Mode, Jack White, Arctic Monkeys, Underworld & Nine Inch Nails fantastisch!
Het festival zelf viel ondanks de kritiek van velen bij mij eigenlijk wel in de smaak, mooi terrein, fijne sfeer en prima eten en stageopbouw.
Massive Attack natuurlijk een enorme domper maar vind het te makkelijk om dit bij de organisatie neer te leggen.
Voor volgend jaar is Mad Cool wat mij betreft zeker weer het overwegen waard, mochten ze weer zo'n top line up hebben als dit jaar!
Er is natuurlijk al veel gezegd over de zwakheden van dit festival, maar laat ik nu vooral focussen op de positieve punten, die er toch ook in overvloed waren.
Allereerst, wát een prachtig weertje voor 3 dagen festival, en aangezien ik zeer veel tijd doorgebracht heb aan de 'Madrid te abreza' stage, een beetje de 2de main, zat je altijd in de schaduw omdat vanaf 17'30 de zon achter dat podium zat tot hij onderging, dit was dus heerlijk. Iedere dag kwam ik rond 16'00 aan op het metrostation waarna je dus ongeveer een uurtje moest wachten tot de poorten open gingen maar dit was voor ons niet zo'n probleem omdat je lekker kon socializen in de rij. Voor mij begon de eerste dag fantastisch, ik had al maanden uitgekeken naar de set van Tame Impala en ze stelden mij geen seconde teleur. Eels was natuurlijk al een geweldige opwarmer en vanaf het moment dat 'Nangs' werd ingezet tot de prachtige afsluiting met 'New Person, Same Old Mistakes' zat ik er helemaal in, heel fijn om 'Keep On Lying' live te horen, die hebben ze geloof ik al heel lang niet meer gespeeld! Ik had ook een prachtige plek aan het hekje weten te veroveren en heb dus een prachtige set gezien, schrijnend om te zien dat het behoorlijk vol stond overal en dat het VIP vak halfleeg was, goed dat Kevin er wat van zei. Na deze heerlijke show wist ik dat het moeilijk zou worden voor een band om daar nog overheen te gaan, en dan te bedenken dat dit pas de tweede show van mijn festival was. Na Tame Impala snel een drankje gehaald en gaan staan voor Eddie en co. met die heerlijke opening met 'Release', gewoon een top concert van een zeer goede band, niks op aan te merken! Na Pearl Jam wat gegeten en toen ri. Kasabian gelopen, precies wat je altijd krijgt bij Kasabian werd nu ook voorgeschoteld, een enorm Brits feestje, heerlijk in de moshpits tekeer gaan met dronken Engelsen, ik houd er wel van op een festival. Muzikaal gezien kan een Kasabian natuurlijk niet op tegen Eels, Tame Impala of Pearl Jam, maar qua feestsfeer is het geweldig! Na Kasabian ri. MGMT gelopen, die ik de avond ervoor ook gezien had en dezelfde setlist neerzetten maar was verder wel leuk, voor mij waren de hoogtepunten van de dag op dit moment al wel geweest. Logistiek gezien was het niet allemaal even goed geregeld, je kon namelijk of uren op een taxi wachten, of zoals wij deden met de metro terug naar je verblijfplaats, alleen kwamen wij er achter dat enkel metrolijn 8 de hele nacht door ging, en je dus ergens op een pleintje stond, gelukkig was het vanaf daar niet al te ver lopen naar ons appartement maar snap wel dat veel mensen dit als heel vervelend hebben ervaren.
De tweede dag, op het programma namen als: Jack White, Arctic Monkeys & Massive Attack. Na een goede nacht slaap op een gewoon bed (wat heerlijk wakker worden t.o.v. een matje in een bloedhete tent) rond 15'45 ri. terrein vertrokken, toen we daar rond 16'20 aankwamen was het al behoorlijk druk, en aangezien alleen het voorste deel van de rij schaduw had was dit wel even pittig, maar ach het vooruitzicht van die topbands sleept je daar wel doorheen. Rond 17'15 mochten we het terrein op en daar gingen we als eerste ri. Real Estate, toch wel een hele fijne naam om je dag mee te beginnen, zij speelden een prima set. Daarna op ons gemakje wat gaan eten en ri. Main getrokken waar Snow Patrol ging spelen, zij speelden verder prima maar vond er niet bijzonder veel aan. Daarna naar opnieuw de 2nd Main Stage waar Jack White ging aantreden als eerste headliner van de dag. We hadden een behoorlijk goed plekje in het voorvak weten te bemachtigen en ik vond Jack White werkelijk weergaloos, ik had hem ook al eerder gezien en hij stelt nooit teleur, maar man wat een show en wat een sfeer! Heerlijk losgaan met Spanjaarden, Britten & Amerikanen om me heen, top!
Daarna naar de Monkeys die ook een goede, strakke headlineset gaven, had ze deze zomer al 2x eerder gezien maar vond ze weer zeer sterk, beetje variatie in de setlist ook m.b.t. de eerdere shows, wat altijd leuk is. Toen naar The Loop voor Massive Attack, één van de namen waarvoor wij onze tickets gekocht hadden, het zou ook voor ons de eerste keer worden en we stonden vrij goed vooraan. Het lange wachten begon en zou niet beeindigd worden, tot onze grote spijt. Uren hebben wij daar gestaan in de hoop dat ze misschien toch nog zouden komen, maar het mocht niet baten, wat heb ik me aan deze band gestoord zeg, wat een rot actie naar 15/20 duizend wachtende fans toe. We hadden hierna ook totaal geen zin meer om nog naar de Beetroots te gaan omdat onze avond behoorlijk verpest was door deze actie.
Dan de zondag, wát een topdag.
We begonnen met Wolf Alice, prima bandje om een beetje wakker bij te worden, maar vond ze niet heel bijzonder spelen, terwijl ik ze in een zaal altijd wel tof vind. Daarna van een afstandje Rag'N'Bone Man gezien, idem als Snow Patrol eigenlijk, gewoon oké maar ook niet veel meer dan dat. Daarna Jack Johnson mee gepakt wat voor mij toch wel de minste show van het festival was, man wat was dat saai zeg, totaal geen leven in deze show en heb me stierlijk verveeld. Daarna QotSA, omdat we vooraan wilde staan bij Depeche Mode van een afstandje gekeken maar dit was gewoon supergoed! Ik vind het altijd wel lekkere muziek en de show was erg goed, Josh met veel energie die heel Main plat speelde!
Daarna Depeche Mode, een band waar ik toch al jarenlang fan van ben maar steeds heel slecht uitkwam als ze weer eens in Nederland stonden, dus dit was mijn eerste keer. Ik had een mooi plekje gevonden en stond dus midden tussen allemaal grote fans, wat altijd wel bevoordelijk is voor de sfeer vind ik zelf. Ik vond Depeche Mode echt heel goed spelen, ik heb dus geen vergelijking met eerdere shows maar voor mij maakte ze alle verwachtingen waar, heerlijke energie bij Dave en Martin & Fletch spelen nog altijd goed! 'Walking In My Shoes' & 'Personal Jesus' voor mij de hoogtepunten van een hele goede headlineset. Na deze show heel rap naar de Main gelopen en nog een plek in het voorvak bemachtigd voor Nine Inch Nails. Ik vond Nine Inch Nails van begin tot eind gewoon super! Wat een heerlijk show geven Trent en zijn mannen weg! Zat er van begin tot einde ook volledig in en die 80 minuten zijn werkelijk omgevlogen, echt super goed! Daarna naar voren gelopen en stonden dus helemaal vooraan voor de afsluiter van het festival, Underworld. Vanaf de Main kijk je uit op de 2de Main waar Dua Lipa optrad, klonk wel prima. Underworld was fantastisch, voor mij de perfecte afsluiter met een heerlijke set waar je helemaal op los kan gaan, de combinatie: QotSA - Depeche Mode - NiN - Underworld was voor mij toch wel van wereldklasse hoor, wat een avond!
Al met al een superfijn festival beleeft met een hele hoop hoogtepunten, lastig om uit te kiezen wat nou echt het beste was maar voor mij was Tame Impala toch wel hét optreden van het festival, verder vond ik Depeche Mode, Jack White, Arctic Monkeys, Underworld & Nine Inch Nails fantastisch!
Het festival zelf viel ondanks de kritiek van velen bij mij eigenlijk wel in de smaak, mooi terrein, fijne sfeer en prima eten en stageopbouw.
Massive Attack natuurlijk een enorme domper maar vind het te makkelijk om dit bij de organisatie neer te leggen.
Voor volgend jaar is Mad Cool wat mij betreft zeker weer het overwegen waard, mochten ze weer zo'n top line up hebben als dit jaar!
Leuke verhaaltjes!
Alleen wat betreft het pinverhaal @mauricec , het is toch redelijk logisch dat je in het buitenland voldoende cash op zak hebt. Niet overal ter wereld pinnen ze, zoals nu in Nederland, alles. Als je dan bij de merch al je geld uitgeeft is het wel wat kort door de bocht om dat op de organisatie af te schuiven.
Alleen wat betreft het pinverhaal @mauricec , het is toch redelijk logisch dat je in het buitenland voldoende cash op zak hebt. Niet overal ter wereld pinnen ze, zoals nu in Nederland, alles. Als je dan bij de merch al je geld uitgeeft is het wel wat kort door de bocht om dat op de organisatie af te schuiven.
Zo. hieronder mijn verslag over Mad Cool:
De reden om dit festival te bezoeken lag aan het feit dat we een bruiloft in het Werchter weekend hadden. Ik heb eind vorig jaar al een hotel geboekt dat op 10 min. rijden van het festival lag. Niet geheel in het centrum, maar Uber kost echt geen drol in Madrid.
Donderdag: Omdat wij de kaartjes via Festiticket hebben besteld (20% korting) konden wij helaas geen bandjes opgestuurd krijgen. Ik had hier gelukkig al rekening mee gehouden en als mazzel hadden wij dat we bij de Uber ingang stonden. Hier stonden maar 50 man te wachten, waardoor we heel snel door de security check waren. Hierdoor slechts 10-15 min in de rij gestaan voor onze bandjes, waardoor we toch wat van Slaves hebben kunnen zien.
Voor de rest de gebruikelijke slechte ervaringen op de donderdag. Lange rijen bij de bar, totaal geen bereik (hierdoor viel Uber Eats het water). Daarnaast ook gewoon een hoop ongeschoold barpersoneel. Een hoop werden nog ingewerkt terwijl het festival al uren aan de gang was. Na Pearl Jam een Uber teruggepakt. Niet zo druk als bij de gewone taxi's. Wel redelijk moeten omrijden omdat het erg slecht was aangegeven hoe taxi's van het terrein af moesten komen. Als compensatie van Uber 5 euro korting op de eerst volgende rit én eerst volgende Uber Eats bestelling.
De vrijdag verliep alles stukken beter. Het liep niet altijd even soepel achter de bar, maar van mega lange rijen was totaal geen sprake. Wij vonden het ideaal hoe de twee main stages waren opgesteld. Wij hadden altijd een vaste plek met zicht op beide stages. Echt top! Daarnaast waren de mega schermen ook super. Vooral de visuals bij Tame Impale waren echt prachtig! Wederom was het bereik erg slecht. Dit was af en toe even lastig om met vrienden af te spreken, maar ook geen ramp. Gewoon lekker old skool een bepaalde plek als verzamelpunt afspreken! Euforisch gevoel bij de Monkeys. Derde keer dat ik ze live zag in één maand en nu gelukkig wel From The Ritz To The Rubble! De uber terug verliep redelijk. Nog steeds hadden de chauffeurs veel moeite om het ophaalpunt te bereiken. Voor ons ook een raadsel waarom ze niet het afzetpunt als ophaalpunt hebben gebruikt.
De zaterdag ging ook prima. Mooie concerten, geen lange wachtrijen! Heerlijk genoten van Josh Homme die het voorste vak gevuld wilde hebben. LET THEM IN! LET THEM IN!. Daarnaast waren wij voor het eerst in Madrid. De stad is ons echt prima bevallen. Vanwege de relatief late aanvang ook genoeg tijd gehad om de stad een beetje te verkennen! We komen zeker weer een keertje terug.
Hieronder nog even een opsomming van de positieve en negatieve punten:
Positief:
- Kunstgras! Prima uitvinding! Vooral als je zeker weet dat er geen regen wordt verwacht ;-)
- Het geluid. Los van wat opstartproblemen was het geluid bij de mainstages prima in orde. Ja, het stond erg had, maar ik heb met oordoppen in goed kunnen genieten.
- Het weer. In het begin ietwat warm, maar er waren voldoende schaduwplekken te vinden. In de avond koelde het lekker af.
Negatief:
- capaciteit: 10.000 man minder lijkt mij toch iets fijner
- barren: Los van de lange rijen kan dit veel beter. Gewoon met munten werken i.p.v cash. Daarnaast gewoon aparte barren maken voor mix-drankjes. Dat zou ook een hoop schelen
- Spaanse publiek: Ik heb mij hier mateloos aan geïrriteerd. Ik dacht dat wij Hollanders veel konden ouwehoeren tijdens concerten, maar de Spanjaarden zijn nog een slag erger. Sommige groepen stonden hele concerten met hun rug naar het concert met vrienden te praten (schreeuwen). Wel even een selfie maken met elke band op de achtergrond om je vrienden op Instagram te laten zien dat je op een festival bent....
- Bereikbaarheid: los van de vele opties qua vervoer waren de wachttijden soms langer dan nodig was geweest.
Al met al een prima ervaring gehad. Ik bezoek al ruim 10 jaar festivals en heb het prima naar mijn zin gehad. Zo strak georganiseerd als in NL/Belgie/Duitsland moet je op Mad Cool niet verwachten, dus los van de opstartproblemen hebben ze zich prima hersteld.
De reden om dit festival te bezoeken lag aan het feit dat we een bruiloft in het Werchter weekend hadden. Ik heb eind vorig jaar al een hotel geboekt dat op 10 min. rijden van het festival lag. Niet geheel in het centrum, maar Uber kost echt geen drol in Madrid.
Donderdag: Omdat wij de kaartjes via Festiticket hebben besteld (20% korting) konden wij helaas geen bandjes opgestuurd krijgen. Ik had hier gelukkig al rekening mee gehouden en als mazzel hadden wij dat we bij de Uber ingang stonden. Hier stonden maar 50 man te wachten, waardoor we heel snel door de security check waren. Hierdoor slechts 10-15 min in de rij gestaan voor onze bandjes, waardoor we toch wat van Slaves hebben kunnen zien.
Voor de rest de gebruikelijke slechte ervaringen op de donderdag. Lange rijen bij de bar, totaal geen bereik (hierdoor viel Uber Eats het water). Daarnaast ook gewoon een hoop ongeschoold barpersoneel. Een hoop werden nog ingewerkt terwijl het festival al uren aan de gang was. Na Pearl Jam een Uber teruggepakt. Niet zo druk als bij de gewone taxi's. Wel redelijk moeten omrijden omdat het erg slecht was aangegeven hoe taxi's van het terrein af moesten komen. Als compensatie van Uber 5 euro korting op de eerst volgende rit én eerst volgende Uber Eats bestelling.
De vrijdag verliep alles stukken beter. Het liep niet altijd even soepel achter de bar, maar van mega lange rijen was totaal geen sprake. Wij vonden het ideaal hoe de twee main stages waren opgesteld. Wij hadden altijd een vaste plek met zicht op beide stages. Echt top! Daarnaast waren de mega schermen ook super. Vooral de visuals bij Tame Impale waren echt prachtig! Wederom was het bereik erg slecht. Dit was af en toe even lastig om met vrienden af te spreken, maar ook geen ramp. Gewoon lekker old skool een bepaalde plek als verzamelpunt afspreken! Euforisch gevoel bij de Monkeys. Derde keer dat ik ze live zag in één maand en nu gelukkig wel From The Ritz To The Rubble! De uber terug verliep redelijk. Nog steeds hadden de chauffeurs veel moeite om het ophaalpunt te bereiken. Voor ons ook een raadsel waarom ze niet het afzetpunt als ophaalpunt hebben gebruikt.
De zaterdag ging ook prima. Mooie concerten, geen lange wachtrijen! Heerlijk genoten van Josh Homme die het voorste vak gevuld wilde hebben. LET THEM IN! LET THEM IN!. Daarnaast waren wij voor het eerst in Madrid. De stad is ons echt prima bevallen. Vanwege de relatief late aanvang ook genoeg tijd gehad om de stad een beetje te verkennen! We komen zeker weer een keertje terug.
Hieronder nog even een opsomming van de positieve en negatieve punten:
Positief:
- Kunstgras! Prima uitvinding! Vooral als je zeker weet dat er geen regen wordt verwacht ;-)
- Het geluid. Los van wat opstartproblemen was het geluid bij de mainstages prima in orde. Ja, het stond erg had, maar ik heb met oordoppen in goed kunnen genieten.
- Het weer. In het begin ietwat warm, maar er waren voldoende schaduwplekken te vinden. In de avond koelde het lekker af.
Negatief:
- capaciteit: 10.000 man minder lijkt mij toch iets fijner
- barren: Los van de lange rijen kan dit veel beter. Gewoon met munten werken i.p.v cash. Daarnaast gewoon aparte barren maken voor mix-drankjes. Dat zou ook een hoop schelen
- Spaanse publiek: Ik heb mij hier mateloos aan geïrriteerd. Ik dacht dat wij Hollanders veel konden ouwehoeren tijdens concerten, maar de Spanjaarden zijn nog een slag erger. Sommige groepen stonden hele concerten met hun rug naar het concert met vrienden te praten (schreeuwen). Wel even een selfie maken met elke band op de achtergrond om je vrienden op Instagram te laten zien dat je op een festival bent....
- Bereikbaarheid: los van de vele opties qua vervoer waren de wachttijden soms langer dan nodig was geweest.
Al met al een prima ervaring gehad. Ik bezoek al ruim 10 jaar festivals en heb het prima naar mijn zin gehad. Zo strak georganiseerd als in NL/Belgie/Duitsland moet je op Mad Cool niet verwachten, dus los van de opstartproblemen hebben ze zich prima hersteld.
Dag 1: De Puinhoop
Vrij vroeg aangekomen aan het station Feria De Madrid waar we meteen tot de constatatie kwamen dat er een gigantische groep mensen nog stond te wachten.. Terwijl de deuren normaal hadden moeten opengaan om vijf uur? Rond kwart voor zes, denk dat we daar zo'n kwartier/twintig minuten hebben gestaan, gingen de deuren eindelijk open want de mensen begonnen eindelijk door te schuiven. We werden verwelkomt door een groot billboard dat 'Welkom' zei in verschillende talen met de huisstijl van Mad Cool op de achtergrond waarna we werden gecontroleerd of we nog drinken bij ons hadden (2x !) en vervolgens werden gefouilleerd. Dit zooitje gebeurde in een soort loods, waarschijnlijk tegen de hitte ofzo al kreeg ik er niet meteen een festivalgevoel van maar voelde me eerder terug aan de luchthaven ofzo. Na een dikke tien minuten wandelen kwamen we aan het terrein aan met de naam van het festival in grote letters op containers, zoals bijna elk festival tegenwoordig z'n festival entree in een steekt. Daarna moesten we natuurlijk nog onze tickets gaan inwisselen wat uiteindelijk best snel ging maar ik zag op Efestivals zeggen dat ze daar een uur tot twee uur hebben staan wachten, waarom je die mensen in dit soort temperaturen een kwartier geleden hun drinken afnam snap ik dan ook weer niet. Er was aan de ingang niks qua schaduw, verschrikkelijk lijkt me dat.
Bij binnenkomst even wat Tame Impala merch gescoord, aan de merch stand was er trouwens gigantisch veel keuze. Veel T-shirts natuurlijk van Pearl Jam maar ook van de kleinere bands op de line up kon je een shirt scoren. Dan richting de bar waar het alweer mis ging. De weg richting het festival had ons al wat uitgeput, onderschat die Madrileense zon niet hoor, en wilden graag wat verfrissend. Alleen stonden er daar 3/4 mensen te werken voor pakweg 20 wachtende mensen. Het leek net een film waarbij een piratencrew aan het einde van de film ten onder aan het gaan is en er alles nog aan proberen doen om het schip te redden, zo leek het. Een vat vervangen of de filter even vervangen zat er bij het gros niet in dus moesten de mensen die aan het wachten waren op bier ook daar op wachten, lol. Vrij onprofessioneel toch hoor. Bovendien werkte na een tijdje de kassa niet meer mee en moest alles via cash gebeuren. Het leuke was wel dat we een harde plastic fancy beker meekregen voor een euro extra om zo de plastic vuilnisbelt die een festival na een dag feest wordt. Alle festivals zouden moeten gaan doen. Het jammere was wel dat van de prachtige kunstgrasmat die ze daar hadden aangelegd niets hadden voorzien voor de peuken die nogal zwarte aangekookte gaatjes maken in die mat. Ik hoorde van een vriend van me zeggen dat Couleur Café bij het binnenkomen ze je een zakje geven waarbij je telkens je peukjes kan insteken en op het einde van de dag gewoon dat zakje weggooit. Misschien nog een tip voor festivals! Na een halfuur wachten werden we eindelijk bediend.. Stel je is voor op piekuren dachten we dan.
Dan maar door richting Slaves (nvt), die al op het einde van hun set waren wanneer we aankwamen aan de twee mainstages en echt vreselijk luid stonden, trouwens (zal niet de laatste keer zijn dat ik daar over klaag). Dan maar een leuk plekje gezocht voor Eels (***). De band heb ik jammer genoeg moeten missen op Werchter en vandaag kreeg ik een tweede kans en ondanks dat het publiek toch vrij duf was (de warmte vermoed ik) was het toch nog vrij leuk hoor! Mr E was in z'n nopjes en maakte wel om de zoveel tijd een aantal mopjes met Lil Joe als hoogtepunt. :lol: Daarna richting KOKO stage waar we Leon Bridges (*** 1/2) aan het werk zagen, ideale setting voor zo'n sfeervolle muziek trouwens. Leon pakte het publiek vanaf de eerste aantal nummers volledig in en speelde trouwens met een fantastische live band (mag ook 's gezegd worden!). Iets vroeger doorgegaan voor een goede spot bij Tame Impala (*****), al schrok ik me wel een ongeluk hoe veel mensen er kwamen opdagen voor deze band.. Nog harder schrok ik toen we zagen dat het linkervoorvak niet eens gevuld was met mensen. Waarom? Waarom zo'n gigantisch voorvak vrijhouden dat aan duizenden mensen een plaats kan bieden wanneer je er 200 kan tevreden houden die net wat meer hebben betaald, right? Afschuwelijk zicht en na Let It Happen zei Parker er dan ook terecht wat over om de mensen die links stonden binnen te laten (we kozen voor een plekje rechts omdat dat psychologisch toch niet juist zit als je zo voor een leeg vak staat te dansen weetjewel). De eerste aantal nummers was het drummen maar na een dik halfuur gingen mensen gewoon weg, waarom dat weet ik niet. Veel mensen rondom me ook horen praatten, geen idee waarover maar het concert voor hun neus leek hen vaak allerminst te interesseren. Vaak doorgeschoven naar voren voor een betere plek en ook minder praters. Anyways, genoeg gezaagd. Dit concert was geweldig, anders natuurlijk dan vanop de eerste rij op Werchter twee jaar terug maar wederom fantastisch. De visuals waren net zoals op die fantastische show op Panorama, Kevin Parker had er gigantisch veel goesting in want het was de eerste keer sinds lang dat ze nog is hebben opgetreden en voor zo'n massa publiek seg. Het ene hitje maakte plaats voor het andere en songs van Lonerism werden afgewisseld met die van Currents. Op een bepaald moment kreeg ik echt gevoel alsof deze band nog wel is de modern day Pink Floyd zou kunnen gaan worden. Herman, kun je die vriendelijke Aussies voor volgend jaar is boeken voor een prime spot op Werchter, tnx!
Bijkomen van dit groot feest zat er niet echt in want Vedder en co stonden al gereed om die vettige gitaren van hun weer op ons los te laten. De verwachtingen waren hoog gespannen na hun show op Werchter, die achter gezien er echt wel met kop en schouders bovenuit stak voor mij. Pearl Jam (nvt / ***) begon hun set op dezelfde manier als op Werchter denk ik en waren, vond ik, zelfs nog iets snediger. De kelen gingen al een eerste keer open bij klassiekers als Why Go en Even Flow, maar na een tijdje begon ik toch een bepaalde hoofdpijn te krijgen van het geluid eerlijk gezegd. Met wat geïmproviseerde oordopjes van papieren zakdoekjes maakten we alle drie een stel oordopjes al mocht dat niet baten want het concert volgen werd gewoon onaangenaam. (+1 wel voor de vent die ons 2 dikke mokken van een liter bier gaf omdat het te zwaar was om die dingen nog verder te dragen :lol
. Uiteindelijk kozen we ervoor om het concert nog even achter de bar te volgen, waar het geluid beduidend een pak lager lag maar kozen na een tijdje jammer genoeg het ruime sop voor wat eten. Vrij teleurgesteld toch wel want ik had me zo verheugd op een tweede fantastische Pearl Jam weetjewel.
Een pizza gescoord die maar de helft van de topping meer had, omdat die ingrediënten er niet meer waren. Kom op, het was 1 uur??? Even FL en Efest voor wat reacties zat er trouwens nauwelijks in want zelfs via 4G werkte het internet echt totaal niet mee. 2018, zijn we toch hé? Wifi-puntjes op festivals zijn toch een beetje de norm geworden hier? Na de pizza richting The Loop getrokken waar we nog even hebben gekampeerd voor een goede plek bij Justice (****). Voor een pak uitzinniger publiek dan de boeren uit Dour wederom een fantastisch concert meegemaakt van de twee fransozen al pakt deze show natuurlijk een pak beter uit op een podium buiten dan in een gigantische tent. De opzet blijft natuurlijk hetzelfde, de belichting, de geluidsboxen met visuals op, de ronddraaiende spiegels met ledverlichting op.. Maar het blijft gewoon werken, ook al is de show grotendeels voor elke set bijna hetzelfde. Daarna was er nog weinig energie om MGMT en Maya Jane Coles nog te gaan checken, dus met pijn in het hart terug vertrokken richting het centrum.
Vrij vroeg aangekomen aan het station Feria De Madrid waar we meteen tot de constatatie kwamen dat er een gigantische groep mensen nog stond te wachten.. Terwijl de deuren normaal hadden moeten opengaan om vijf uur? Rond kwart voor zes, denk dat we daar zo'n kwartier/twintig minuten hebben gestaan, gingen de deuren eindelijk open want de mensen begonnen eindelijk door te schuiven. We werden verwelkomt door een groot billboard dat 'Welkom' zei in verschillende talen met de huisstijl van Mad Cool op de achtergrond waarna we werden gecontroleerd of we nog drinken bij ons hadden (2x !) en vervolgens werden gefouilleerd. Dit zooitje gebeurde in een soort loods, waarschijnlijk tegen de hitte ofzo al kreeg ik er niet meteen een festivalgevoel van maar voelde me eerder terug aan de luchthaven ofzo. Na een dikke tien minuten wandelen kwamen we aan het terrein aan met de naam van het festival in grote letters op containers, zoals bijna elk festival tegenwoordig z'n festival entree in een steekt. Daarna moesten we natuurlijk nog onze tickets gaan inwisselen wat uiteindelijk best snel ging maar ik zag op Efestivals zeggen dat ze daar een uur tot twee uur hebben staan wachten, waarom je die mensen in dit soort temperaturen een kwartier geleden hun drinken afnam snap ik dan ook weer niet. Er was aan de ingang niks qua schaduw, verschrikkelijk lijkt me dat.
Bij binnenkomst even wat Tame Impala merch gescoord, aan de merch stand was er trouwens gigantisch veel keuze. Veel T-shirts natuurlijk van Pearl Jam maar ook van de kleinere bands op de line up kon je een shirt scoren. Dan richting de bar waar het alweer mis ging. De weg richting het festival had ons al wat uitgeput, onderschat die Madrileense zon niet hoor, en wilden graag wat verfrissend. Alleen stonden er daar 3/4 mensen te werken voor pakweg 20 wachtende mensen. Het leek net een film waarbij een piratencrew aan het einde van de film ten onder aan het gaan is en er alles nog aan proberen doen om het schip te redden, zo leek het. Een vat vervangen of de filter even vervangen zat er bij het gros niet in dus moesten de mensen die aan het wachten waren op bier ook daar op wachten, lol. Vrij onprofessioneel toch hoor. Bovendien werkte na een tijdje de kassa niet meer mee en moest alles via cash gebeuren. Het leuke was wel dat we een harde plastic fancy beker meekregen voor een euro extra om zo de plastic vuilnisbelt die een festival na een dag feest wordt. Alle festivals zouden moeten gaan doen. Het jammere was wel dat van de prachtige kunstgrasmat die ze daar hadden aangelegd niets hadden voorzien voor de peuken die nogal zwarte aangekookte gaatjes maken in die mat. Ik hoorde van een vriend van me zeggen dat Couleur Café bij het binnenkomen ze je een zakje geven waarbij je telkens je peukjes kan insteken en op het einde van de dag gewoon dat zakje weggooit. Misschien nog een tip voor festivals! Na een halfuur wachten werden we eindelijk bediend.. Stel je is voor op piekuren dachten we dan.
Dan maar door richting Slaves (nvt), die al op het einde van hun set waren wanneer we aankwamen aan de twee mainstages en echt vreselijk luid stonden, trouwens (zal niet de laatste keer zijn dat ik daar over klaag). Dan maar een leuk plekje gezocht voor Eels (***). De band heb ik jammer genoeg moeten missen op Werchter en vandaag kreeg ik een tweede kans en ondanks dat het publiek toch vrij duf was (de warmte vermoed ik) was het toch nog vrij leuk hoor! Mr E was in z'n nopjes en maakte wel om de zoveel tijd een aantal mopjes met Lil Joe als hoogtepunt. :lol: Daarna richting KOKO stage waar we Leon Bridges (*** 1/2) aan het werk zagen, ideale setting voor zo'n sfeervolle muziek trouwens. Leon pakte het publiek vanaf de eerste aantal nummers volledig in en speelde trouwens met een fantastische live band (mag ook 's gezegd worden!). Iets vroeger doorgegaan voor een goede spot bij Tame Impala (*****), al schrok ik me wel een ongeluk hoe veel mensen er kwamen opdagen voor deze band.. Nog harder schrok ik toen we zagen dat het linkervoorvak niet eens gevuld was met mensen. Waarom? Waarom zo'n gigantisch voorvak vrijhouden dat aan duizenden mensen een plaats kan bieden wanneer je er 200 kan tevreden houden die net wat meer hebben betaald, right? Afschuwelijk zicht en na Let It Happen zei Parker er dan ook terecht wat over om de mensen die links stonden binnen te laten (we kozen voor een plekje rechts omdat dat psychologisch toch niet juist zit als je zo voor een leeg vak staat te dansen weetjewel). De eerste aantal nummers was het drummen maar na een dik halfuur gingen mensen gewoon weg, waarom dat weet ik niet. Veel mensen rondom me ook horen praatten, geen idee waarover maar het concert voor hun neus leek hen vaak allerminst te interesseren. Vaak doorgeschoven naar voren voor een betere plek en ook minder praters. Anyways, genoeg gezaagd. Dit concert was geweldig, anders natuurlijk dan vanop de eerste rij op Werchter twee jaar terug maar wederom fantastisch. De visuals waren net zoals op die fantastische show op Panorama, Kevin Parker had er gigantisch veel goesting in want het was de eerste keer sinds lang dat ze nog is hebben opgetreden en voor zo'n massa publiek seg. Het ene hitje maakte plaats voor het andere en songs van Lonerism werden afgewisseld met die van Currents. Op een bepaald moment kreeg ik echt gevoel alsof deze band nog wel is de modern day Pink Floyd zou kunnen gaan worden. Herman, kun je die vriendelijke Aussies voor volgend jaar is boeken voor een prime spot op Werchter, tnx!
Bijkomen van dit groot feest zat er niet echt in want Vedder en co stonden al gereed om die vettige gitaren van hun weer op ons los te laten. De verwachtingen waren hoog gespannen na hun show op Werchter, die achter gezien er echt wel met kop en schouders bovenuit stak voor mij. Pearl Jam (nvt / ***) begon hun set op dezelfde manier als op Werchter denk ik en waren, vond ik, zelfs nog iets snediger. De kelen gingen al een eerste keer open bij klassiekers als Why Go en Even Flow, maar na een tijdje begon ik toch een bepaalde hoofdpijn te krijgen van het geluid eerlijk gezegd. Met wat geïmproviseerde oordopjes van papieren zakdoekjes maakten we alle drie een stel oordopjes al mocht dat niet baten want het concert volgen werd gewoon onaangenaam. (+1 wel voor de vent die ons 2 dikke mokken van een liter bier gaf omdat het te zwaar was om die dingen nog verder te dragen :lol
. Uiteindelijk kozen we ervoor om het concert nog even achter de bar te volgen, waar het geluid beduidend een pak lager lag maar kozen na een tijdje jammer genoeg het ruime sop voor wat eten. Vrij teleurgesteld toch wel want ik had me zo verheugd op een tweede fantastische Pearl Jam weetjewel.Een pizza gescoord die maar de helft van de topping meer had, omdat die ingrediënten er niet meer waren. Kom op, het was 1 uur??? Even FL en Efest voor wat reacties zat er trouwens nauwelijks in want zelfs via 4G werkte het internet echt totaal niet mee. 2018, zijn we toch hé? Wifi-puntjes op festivals zijn toch een beetje de norm geworden hier? Na de pizza richting The Loop getrokken waar we nog even hebben gekampeerd voor een goede plek bij Justice (****). Voor een pak uitzinniger publiek dan de boeren uit Dour wederom een fantastisch concert meegemaakt van de twee fransozen al pakt deze show natuurlijk een pak beter uit op een podium buiten dan in een gigantische tent. De opzet blijft natuurlijk hetzelfde, de belichting, de geluidsboxen met visuals op, de ronddraaiende spiegels met ledverlichting op.. Maar het blijft gewoon werken, ook al is de show grotendeels voor elke set bijna hetzelfde. Daarna was er nog weinig energie om MGMT en Maya Jane Coles nog te gaan checken, dus met pijn in het hart terug vertrokken richting het centrum.
Leuk om de uitgebreide verhalen te lezen! Geeft een goede indruk van het festival ook al was je er zelf niet bij.
Qua line-up is Mad Cool dit jaar ongeëvenaard, Werchter kwam nog dichtbij maar bands als Tame Impala en Depeche Mode maken net dat verschil. Ik weet echter voor mijzelf niet of die line-up zou opwegen tegen alle minpunten die ik lees. Een festival gaat voor mij ook om de algehele relaxe vibe eromheen, lekker doen waar je zin in hebt. Zin in bier? Ik haal snel een biertje en niet 30 minuten wachten. Misschien inmiddels teveel gewend door de goed georganiseerde festival in Nederland en België, maar al die ellende eromheen zou voor mij een deel van de pret kunnen bederven.
Qua line-up is Mad Cool dit jaar ongeëvenaard, Werchter kwam nog dichtbij maar bands als Tame Impala en Depeche Mode maken net dat verschil. Ik weet echter voor mijzelf niet of die line-up zou opwegen tegen alle minpunten die ik lees. Een festival gaat voor mij ook om de algehele relaxe vibe eromheen, lekker doen waar je zin in hebt. Zin in bier? Ik haal snel een biertje en niet 30 minuten wachten. Misschien inmiddels teveel gewend door de goed georganiseerde festival in Nederland en België, maar al die ellende eromheen zou voor mij een deel van de pret kunnen bederven.
Ik heb het hele weekend verslag gemaakt met een collega op Mad Cool, en je kan alles hieronder vinden:
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-tame-impala-mark-glorious-live-return-pearl-jam-rock-madrid-hard/
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-arctic-monkeys-deliver-masterclass-sofi-tukker-bring-party/
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-queens-stone-age-run-show-dua-lipa-pop-perfection/
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-the-top-25/
Hartstikke leuk festival, ondanks de opstartproblemen op de donderdag. Wij hadden ook mazzel dat wij, vergeleken met de rest van de pers, backstage pasjes hebben kunnen bemachtigen elke dag. De Artist Village is prachtig en kijkt uit over beide main stages met een open bar en zwembad. Top weekend!
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-tame-impala-mark-glorious-live-return-pearl-jam-rock-madrid-hard/
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-arctic-monkeys-deliver-masterclass-sofi-tukker-bring-party/
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-queens-stone-age-run-show-dua-lipa-pop-perfection/
http://www.allthingsloud.com/mad-cool-2018-the-top-25/
Hartstikke leuk festival, ondanks de opstartproblemen op de donderdag. Wij hadden ook mazzel dat wij, vergeleken met de rest van de pers, backstage pasjes hebben kunnen bemachtigen elke dag. De Artist Village is prachtig en kijkt uit over beide main stages met een open bar en zwembad. Top weekend!
Dag 2: Kleinere acts in de hoofdrol!
Had niet zoveel zin om nog wat te schrijven sinds ik thuis ben gekomen maar ach, ik vind 't zelf altijd zo fijn om die verhaaltjes te lezen hier dus bij deze deel 2. Deel 3 volgt snel, morgen of vanavond ofso. Vrijdag stonden we met ons groepje vrij laat op door het slaaptekort van de afgelopen dagen (reizen etc) en hebben we wat gechillt en tegen een uur of vijf trokken we met een lichte tegenzin weer richting het terrein. Tot m'n verbazing en opluchting misschien ook wel stonden er geen rijen om binnen te komen, drinken bestellen ging die dag al een pak sneller en ik heb ook het gevoel gehad meer aan die avond (en de volgende) gehad te hebben dan die eerste dag. Alles tesamen zagen we maar een vijftal bands, snap je?
Arctic Monkeys stelde voor mij vrij teleur op Werchter en was dus geen must see vandaag, ook Jack White en Snow Patrol hebben we niet bekeken omdat er andere interessante zaken waren vond ik/we. Beginnen deden we bij de supersympathieke Kevin Morby (*** 1/2) die niet echt spannende maar vooral aangename muziek wist te brengen, iets wat wel konden appreciëren in die Madrileense zon nog vol schijnend op ons met een heerlijk pintje bier. Ook bij de tweede act, The White Buffalo (**), konden we het rustig aan doen. De grote massa mensen was nog niet toegekomen en het terrein voelde echt heerlijk open aan met voldoende plaats om nog even wat schaduw op te zoeken (of juist de zon, wie weet haha). Smith kon me echter niet zo overtuigen zoals Morby dat op de Mad Cool stage had gedaan maar het was wel fijn om 'm even gezien te hebben. Daarna richting James Bay (***) die we zo goed als volledig gezien hebben (enkel de laatste 2 nummers niet denk ik?). De jongen van een paar jaar terug op de grote van Werchter kreeg een iets kleinere kunstgraswei voorgeschoteld maar deed de handjes toch vaak omhoog gaan. De nieuwe songs van z'n album zijn wel oké en geven z'n set iets meer pit toch wel. Spectaculair was het niet, de grote mate aan hits bracht hij ook niet mee maar het was wel fijn. Na Bay snel even de kleinste podia opgezocht voor Goat Girl (***). De twee kleinste podium stonden te vinden in een tent waar acts elkaar constant afwisselden, niet veel tijd in doorgebracht voor de rest van het weekend maar wel even een verademing van al die buiten podia. Een Young Fathers, Rufus T Firefly en Durand Jones hebben we daar laten schieten door de veel te korte settijd, beetje zonde om zo'n bands te gaan zien wanneer ze maar een 40-tal minuten krijgen.. Goat Girl dus, best oké band die op de keyboard speler na alleen maar bestaat uit vrouwen. Warpaint maar dan met iets meer rock maar toch minder spannend, ofzoiets? Daarna richting JAIN (**) die me vrij hard teleurstelde. Publiek oproepen om mee te zingen, handjes in de lucht, handje klap.. Als het allemaal zo kunstmatig moet worden gevraagd, dan liever niet eerlijk gezegd..
Na een dik halfuur het maar afgetrapt richting The Loop! Daar voor de 4e keer ODESZA (****) mogen zien met een iets kleinere set-up als toen ik ze een aantal maanden geleden in de AB zag, maar het was nog steeds een geweldige show met een aantal nieuwe nummers ook dacht ik. Van de ene geweldige set naar de andere wat iets verderop stond Sampha (****) menig Spaanse harten te veroveren. Z'n plaat heb ik vorig jaar zowat grijs gedraaid van en naar school en het is al sinds lange tijd echt een act die op m'n wishlistje stond, dus was heel blij om 'm eindelijk te zien. De nummers werden soms wat dynamischer gebracht met meer aandacht voor drum en ritme en Sampha was echt zeer goed bij stem hoor voor die hoge noten. Plan was om daarna richting Paul Kalkbrenner te gaan maar we zijn gewoon blijven zitten en hebben een fantastische psychedelische trip gemaakt met James Holden en zijn Animal Spirits (**** 1/2) in de plaats. Meer dan een uur lang met een honderdtal mensen genoten van heerlijke experimentele muziek, soms horen die dingen ook gewoon op een festival te staan vind ik. Geweldig!
Daarna zouden we naar The Loop weer gaan voor Massive Attack.. Maar ja. Gigantisch veel volk ook daar, minstens 20/25k mensen aan het wachten daar voor een veel te kleine Loop waar we na drie kwartier afdropen en de laatste nummers van Franz Ferdinand nog van een afstandje hebben meegepakt. Zwaar teleurgesteld toch wel bij de move van Massive Attack die een beetje een domper gooide op een fantastische avond. Ten slotte nog eventjes The Bloody Beetroots (***) gecheckt als afsluiter maar de fut was er bij ons alledrie wat uit dus trokken we na een dik halfuur weg richting airbnb.
Had niet zoveel zin om nog wat te schrijven sinds ik thuis ben gekomen maar ach, ik vind 't zelf altijd zo fijn om die verhaaltjes te lezen hier dus bij deze deel 2. Deel 3 volgt snel, morgen of vanavond ofso. Vrijdag stonden we met ons groepje vrij laat op door het slaaptekort van de afgelopen dagen (reizen etc) en hebben we wat gechillt en tegen een uur of vijf trokken we met een lichte tegenzin weer richting het terrein. Tot m'n verbazing en opluchting misschien ook wel stonden er geen rijen om binnen te komen, drinken bestellen ging die dag al een pak sneller en ik heb ook het gevoel gehad meer aan die avond (en de volgende) gehad te hebben dan die eerste dag. Alles tesamen zagen we maar een vijftal bands, snap je?
Arctic Monkeys stelde voor mij vrij teleur op Werchter en was dus geen must see vandaag, ook Jack White en Snow Patrol hebben we niet bekeken omdat er andere interessante zaken waren vond ik/we. Beginnen deden we bij de supersympathieke Kevin Morby (*** 1/2) die niet echt spannende maar vooral aangename muziek wist te brengen, iets wat wel konden appreciëren in die Madrileense zon nog vol schijnend op ons met een heerlijk pintje bier. Ook bij de tweede act, The White Buffalo (**), konden we het rustig aan doen. De grote massa mensen was nog niet toegekomen en het terrein voelde echt heerlijk open aan met voldoende plaats om nog even wat schaduw op te zoeken (of juist de zon, wie weet haha). Smith kon me echter niet zo overtuigen zoals Morby dat op de Mad Cool stage had gedaan maar het was wel fijn om 'm even gezien te hebben. Daarna richting James Bay (***) die we zo goed als volledig gezien hebben (enkel de laatste 2 nummers niet denk ik?). De jongen van een paar jaar terug op de grote van Werchter kreeg een iets kleinere kunstgraswei voorgeschoteld maar deed de handjes toch vaak omhoog gaan. De nieuwe songs van z'n album zijn wel oké en geven z'n set iets meer pit toch wel. Spectaculair was het niet, de grote mate aan hits bracht hij ook niet mee maar het was wel fijn. Na Bay snel even de kleinste podia opgezocht voor Goat Girl (***). De twee kleinste podium stonden te vinden in een tent waar acts elkaar constant afwisselden, niet veel tijd in doorgebracht voor de rest van het weekend maar wel even een verademing van al die buiten podia. Een Young Fathers, Rufus T Firefly en Durand Jones hebben we daar laten schieten door de veel te korte settijd, beetje zonde om zo'n bands te gaan zien wanneer ze maar een 40-tal minuten krijgen.. Goat Girl dus, best oké band die op de keyboard speler na alleen maar bestaat uit vrouwen. Warpaint maar dan met iets meer rock maar toch minder spannend, ofzoiets? Daarna richting JAIN (**) die me vrij hard teleurstelde. Publiek oproepen om mee te zingen, handjes in de lucht, handje klap.. Als het allemaal zo kunstmatig moet worden gevraagd, dan liever niet eerlijk gezegd..
Na een dik halfuur het maar afgetrapt richting The Loop! Daar voor de 4e keer ODESZA (****) mogen zien met een iets kleinere set-up als toen ik ze een aantal maanden geleden in de AB zag, maar het was nog steeds een geweldige show met een aantal nieuwe nummers ook dacht ik. Van de ene geweldige set naar de andere wat iets verderop stond Sampha (****) menig Spaanse harten te veroveren. Z'n plaat heb ik vorig jaar zowat grijs gedraaid van en naar school en het is al sinds lange tijd echt een act die op m'n wishlistje stond, dus was heel blij om 'm eindelijk te zien. De nummers werden soms wat dynamischer gebracht met meer aandacht voor drum en ritme en Sampha was echt zeer goed bij stem hoor voor die hoge noten. Plan was om daarna richting Paul Kalkbrenner te gaan maar we zijn gewoon blijven zitten en hebben een fantastische psychedelische trip gemaakt met James Holden en zijn Animal Spirits (**** 1/2) in de plaats. Meer dan een uur lang met een honderdtal mensen genoten van heerlijke experimentele muziek, soms horen die dingen ook gewoon op een festival te staan vind ik. Geweldig!
Daarna zouden we naar The Loop weer gaan voor Massive Attack.. Maar ja. Gigantisch veel volk ook daar, minstens 20/25k mensen aan het wachten daar voor een veel te kleine Loop waar we na drie kwartier afdropen en de laatste nummers van Franz Ferdinand nog van een afstandje hebben meegepakt. Zwaar teleurgesteld toch wel bij de move van Massive Attack die een beetje een domper gooide op een fantastische avond. Ten slotte nog eventjes The Bloody Beetroots (***) gecheckt als afsluiter maar de fut was er bij ons alledrie wat uit dus trokken we na een dik halfuur weg richting airbnb.
Ondertussen alweer dik een week geleden heb ik eindelijk de tijd om iets te schrijven. Komt ie:
Aangezien ik vorig jaar ook al ben geweest was ik eigenlijk al voorbereid op alle problemen die mensen hier noemen (lange rijen, geen pin etc.) Dus met het meenemen van voldoende cash, op tijd in de rij staan en af en toe even een paar honderd meter lopen voor een biertje (of een gunstig tijdstip uit te kiezen) heb ik dit weekend weinig last gehad van de problemen. Ook wist ik van te voren dat Spanjaarden blijkbaar totaal geen fuck geven om hun oren en dat de speakers constant op standje gehoorbeschadiging staan (ik heb serieus maar twee Spanjaarden met gehoorbescherming gezien) Meer tijd dus om te genieten van de acts (en grote bekers rum cola, gin tonic en bier).
Op woensdag ging onze vlucht al lekker om 7:00, dus na een biertje te hebben gedaan was het tijd voor een lange dag (en een siësta) waarna de pre-party met MGMT volgde. Dit was hartstikke gezellig, we waren omcirkelt door een groep schotten die door het dolle heen waren dat Engeland uitgeschakeld was op het WK, groot feest dus. Het concert was heel fijn in zo'n kleine setting, de airco mocht wel een standje lager, maar voor de rest zeer genoten.
Op donderdag toch een beetje verslikt in de reistijd van onze Airbnb naar het festivalterrein, in plaats van aan het begin van EELS kwamen we dus halverwege de set binnen. Al met al heb ik er wel van kunnen genieten, al was ik wel een beetje uitgedroogd, dus dat viel toch een beetje tegen. Na EELS zijn we verplaatst naar de andere mainstage voor Fleet Foxes. In eerste instantie dachten we slim te zijn door via rechts naar het podium te gaan (daar is het rustiger), maar tot onze verbazing stond daar opeens een VIP vak met 20 man. We hadden in ieder geval wel goed zicht omdat er niemand voor ons stond. Fleet Foxes was zeer goed en in het zonnetje was het goed vertoeven. Hierna snel weer terug gehold om Tame Impala te zien, wat toch echt een van de vetste shows was van het weekend. De visuals, de muziek, de alchol, alles kwam bij elkaar. Dit was mijn eerste keer Tame Impala, maar zeker niet de laatste. Na Tame Impala een beetje in het kunstgras gezeten tijdens Pearl Jam, ik ben af en toe nog even naar voren gelopen, was toch zeker heel vet. Halverwege de set van Pearl Jam zijn we alvast het voorvak ingelopen voor Kasabian. Wat een feest weer. Die Britten weten het toch elke keer weer een groot feest te maken. Muzikaal zeker niet het beste, maar qua feest toch echt wel. Na Kasabian was het dan toch tijd om huiswaarts te keren, MGMT hadden we toch al gezien en een beetje slaap werd zeker wel gewaardeerd. Na de busrit wel lekker een half uur terug kunnen lopen naar het apartement, want er was geen enkel vervoer dat stopte bij Atocha. Vorig jaar stopte de shuttle namelijk hier, dus daar hadden we eigenlijk dit jaar weer op gerekend, jammer.
Op dag 2 zijn we met dank aan een andere metro route een stuk eerder aangekomen op het festivalterrein, ondanks dat er eigenlijk geen must-sees waren. In het begin een beetje rond gedwaald, onder andere stukjes gezien van Real Estate, Sofi Tukker, Ofenbach (meuk) en Snow Patrol, om uiteindelijk naar Ben Howard te gaan. Na hem een week eerder al in Amsterdam te hebben gezien was het toch fijn om met een ondergaande zon naar hem te kijken. Muzikaal was Amsterdam misschien net iets beter te doen (en qua publiek al helemaal) maar ik kwam goed in de flow en was weer volledig geconcentreerd op het optreden. In eerste instantie was er het plan om daarna naar Jack White te gaan, maar daar hadden we uiteindelijk toch geen zin in. Toen maar een klein beetje naar ODESZA gaan kijken en wat sfeer proberen te maken op de toiletten (meneer de beveiliger vond dat niet zo leuk, sowieso heeft een groot deel van de mensen hier een humeur van niks). Uiteindelijk gekozen om het hele optreden van Sampha te bekijken en dat was geen verkeerde keuze. Na meerdere kansen was het dan toch de eerste keer dat ik hem live heb gezien en we stonden helemaal vooraan, tussen alleen maar mensen die echt voor Sampha kwamen. Dat was dus vrij genieten. Daarna de eerste paar nummers van de Arctic Monkeys bekeken, om uiteindelijk maar weer om te keren. Net als op Best Kept Secret waren de Monkeys niet echt waar we zin in hadden. Waar we wel zin in hadden was een Chinese style döner kebab (wat dat moet zijn, geen idee, maar lekker was het wel) Tegelijkertijd lekker in het gras kunnen genieten van James Holden & the Animal Spirits die net als op Down the Rabbit Hole een zeer vermakelijke set weggaven. Hierna snel naar 'the Loop' gegaan voor het tweede hoogtepunt van de dag: Massive Attack. Dat werd dus het grootste dieptepunt van het weekend. Na dik een uur wachten en een hoop fluitconcerten maar de tent uitgelopen, tweede keer dat dit festival een zeer grote fout maakt in communicatie (Na vorig jaar het overlijden van een kunstenaar op het festival en daarna aansluitend de slechte communicatie daarover waaronder de cancelling van Slowdive) Hierna ook geen zin meer in de Bloody Beetroots iedereen kon de klere krijgen en ik heb het hele festival vervloekt. Ook in de bus toen het nieuws van de officiele afzegging binnen kwam zijn er nog wel een hoop scheldwoorden langs gekomen. Klaar met de dag klaar met alles en iedereen.
De laatste dag toch maar weer vol goede moed in gegaan, want vandaag moest het gebeuren. Met acts als QOTSA, Depeche Mode, NIN en Underworld kon deze dag van te voren al niet stuk. De dag rustig begonnen met een biertje in de zon, we hadden geen acts staan op het begin van de dag, onder andere een beetje gehoord van Hurray for the Riff Raff. Uiteindelijk maar gaan kijken bij Kaleo, nieuwe nummers doen het best redelijk maar blijft, ook dik een jaar na de laatste keer dat ik ze zag nog steeds een beetje een laffe act. Hierna naar Queens of the Stone Age gegaan, terwijl de andere helft van onze groep naar Portugal. the Man ging. Geen spijt van onze keuze, je kon vrij makkelijk naar voren komen en de show rockte lekker. Vond het ook fantastisch om Josh Homme tekeer te zien gaan tegenover de beveiliging. Die VIP vakken sloegen natuurlijk nergens op. Daarna snel naar de andere stage gelopen voor onze eerste keer Depeche Mode. Eigenlijk is dit een beetje een generatie ding, want we zijn veels te jong om de hoogtijddagen van Depeche Mode meegemaakt te hebben, maar voor onze ouders was het een van de weinige acts die ze kenden op de line-up. Maar van te voren hadden we al extreem veel zin in dit optreden en dat bleek ook helemaal goed te zitten. Heel vet om Personal Jesus en Enjoy the Silence een keer live te horen. Geweldig optreden. Na Depeche Mode was het nog niet klaar met het grote festijn, het was namelijk haasten naar de andere main om zo dicht mogelijk tot Nine Inch Nails te komen, ondertussen zat ik in een redelijke beschonken toestand waardoor ik alleen maar meer zin had om Trent Reznor een keer live te zien. Echt een fantastisch optreden en moeilijk te vergelijken met andere acts. NIN was een van de acts waar ik het meest naar uit keek en ook weer een act die van het lijstje af kan. Ik vond het echt super vet. Hierna splitste de groep weer op, een deel ging naar Jet, ik ging naar Dua Lipa. Deze mevrouw heeft toch wel een redelijke groei meegemaakt sinds haar optreden op Lowlands in 2016. Zeker tegenover andere grote popsterren was dit een zeer goede show die het zeker goed kan doen op de festivals. Denk dat het geen verkeerde beslissing is geweest van Lowlands om haar weer te boeken, ook op zo'n hoge positie. Toen was het alweer tijd voor de laatste act van het weekend: Underworld. De ene helft van de groep had er genoeg van, de andere helft (waaronder ik) kregen alleen maar meer energie bij alleen al de gedachte om Born Slippy live te horen. Omdat het rustig was gingen we tegen de border aan staan van het VIP vak om een beetje te kunnen hangen, maar na een nummer vond ik het eigenlijk wel mooi geweest en had ik zin om verder naar voren te gaan. Toen kwam ik om het grandioze idee om het voorvak in te sneaken. Ik ben dus gewoon in de rij gaan staan bij het voorvak en gewoon mijn arm naar voren gedaan door te bluffen dat ik VIP was. Dat lukte dus (bij nader inzien leek het er op dat ze hadden besloten om het vak gewoon maar open te zetten, maar op dat moment was het vak nog nagenoeg helemaal leeg, dus ik houd het bij dit verhaal) en na een geweldige set was het eindelijk tijd voor die ene gedroomde afsluiter: Born Slippy (Nuxx). Ik ben het hele nummer compleet uit mijn plaat gegaan en mijn stembanden hebben nog steeds last, maar een andere afsluiter had ik niet durven dromen.
Al met al weer een fantastisch weekend gehad, maar ik denk toch echt de laatste keer. Volgend jaar tijd om een ander festival uit te proberen!
Aangezien ik vorig jaar ook al ben geweest was ik eigenlijk al voorbereid op alle problemen die mensen hier noemen (lange rijen, geen pin etc.) Dus met het meenemen van voldoende cash, op tijd in de rij staan en af en toe even een paar honderd meter lopen voor een biertje (of een gunstig tijdstip uit te kiezen) heb ik dit weekend weinig last gehad van de problemen. Ook wist ik van te voren dat Spanjaarden blijkbaar totaal geen fuck geven om hun oren en dat de speakers constant op standje gehoorbeschadiging staan (ik heb serieus maar twee Spanjaarden met gehoorbescherming gezien) Meer tijd dus om te genieten van de acts (en grote bekers rum cola, gin tonic en bier).
Op woensdag ging onze vlucht al lekker om 7:00, dus na een biertje te hebben gedaan was het tijd voor een lange dag (en een siësta) waarna de pre-party met MGMT volgde. Dit was hartstikke gezellig, we waren omcirkelt door een groep schotten die door het dolle heen waren dat Engeland uitgeschakeld was op het WK, groot feest dus. Het concert was heel fijn in zo'n kleine setting, de airco mocht wel een standje lager, maar voor de rest zeer genoten.
Op donderdag toch een beetje verslikt in de reistijd van onze Airbnb naar het festivalterrein, in plaats van aan het begin van EELS kwamen we dus halverwege de set binnen. Al met al heb ik er wel van kunnen genieten, al was ik wel een beetje uitgedroogd, dus dat viel toch een beetje tegen. Na EELS zijn we verplaatst naar de andere mainstage voor Fleet Foxes. In eerste instantie dachten we slim te zijn door via rechts naar het podium te gaan (daar is het rustiger), maar tot onze verbazing stond daar opeens een VIP vak met 20 man. We hadden in ieder geval wel goed zicht omdat er niemand voor ons stond. Fleet Foxes was zeer goed en in het zonnetje was het goed vertoeven. Hierna snel weer terug gehold om Tame Impala te zien, wat toch echt een van de vetste shows was van het weekend. De visuals, de muziek, de alchol, alles kwam bij elkaar. Dit was mijn eerste keer Tame Impala, maar zeker niet de laatste. Na Tame Impala een beetje in het kunstgras gezeten tijdens Pearl Jam, ik ben af en toe nog even naar voren gelopen, was toch zeker heel vet. Halverwege de set van Pearl Jam zijn we alvast het voorvak ingelopen voor Kasabian. Wat een feest weer. Die Britten weten het toch elke keer weer een groot feest te maken. Muzikaal zeker niet het beste, maar qua feest toch echt wel. Na Kasabian was het dan toch tijd om huiswaarts te keren, MGMT hadden we toch al gezien en een beetje slaap werd zeker wel gewaardeerd. Na de busrit wel lekker een half uur terug kunnen lopen naar het apartement, want er was geen enkel vervoer dat stopte bij Atocha. Vorig jaar stopte de shuttle namelijk hier, dus daar hadden we eigenlijk dit jaar weer op gerekend, jammer.
Op dag 2 zijn we met dank aan een andere metro route een stuk eerder aangekomen op het festivalterrein, ondanks dat er eigenlijk geen must-sees waren. In het begin een beetje rond gedwaald, onder andere stukjes gezien van Real Estate, Sofi Tukker, Ofenbach (meuk) en Snow Patrol, om uiteindelijk naar Ben Howard te gaan. Na hem een week eerder al in Amsterdam te hebben gezien was het toch fijn om met een ondergaande zon naar hem te kijken. Muzikaal was Amsterdam misschien net iets beter te doen (en qua publiek al helemaal) maar ik kwam goed in de flow en was weer volledig geconcentreerd op het optreden. In eerste instantie was er het plan om daarna naar Jack White te gaan, maar daar hadden we uiteindelijk toch geen zin in. Toen maar een klein beetje naar ODESZA gaan kijken en wat sfeer proberen te maken op de toiletten (meneer de beveiliger vond dat niet zo leuk, sowieso heeft een groot deel van de mensen hier een humeur van niks). Uiteindelijk gekozen om het hele optreden van Sampha te bekijken en dat was geen verkeerde keuze. Na meerdere kansen was het dan toch de eerste keer dat ik hem live heb gezien en we stonden helemaal vooraan, tussen alleen maar mensen die echt voor Sampha kwamen. Dat was dus vrij genieten. Daarna de eerste paar nummers van de Arctic Monkeys bekeken, om uiteindelijk maar weer om te keren. Net als op Best Kept Secret waren de Monkeys niet echt waar we zin in hadden. Waar we wel zin in hadden was een Chinese style döner kebab (wat dat moet zijn, geen idee, maar lekker was het wel) Tegelijkertijd lekker in het gras kunnen genieten van James Holden & the Animal Spirits die net als op Down the Rabbit Hole een zeer vermakelijke set weggaven. Hierna snel naar 'the Loop' gegaan voor het tweede hoogtepunt van de dag: Massive Attack. Dat werd dus het grootste dieptepunt van het weekend. Na dik een uur wachten en een hoop fluitconcerten maar de tent uitgelopen, tweede keer dat dit festival een zeer grote fout maakt in communicatie (Na vorig jaar het overlijden van een kunstenaar op het festival en daarna aansluitend de slechte communicatie daarover waaronder de cancelling van Slowdive) Hierna ook geen zin meer in de Bloody Beetroots iedereen kon de klere krijgen en ik heb het hele festival vervloekt. Ook in de bus toen het nieuws van de officiele afzegging binnen kwam zijn er nog wel een hoop scheldwoorden langs gekomen. Klaar met de dag klaar met alles en iedereen.
De laatste dag toch maar weer vol goede moed in gegaan, want vandaag moest het gebeuren. Met acts als QOTSA, Depeche Mode, NIN en Underworld kon deze dag van te voren al niet stuk. De dag rustig begonnen met een biertje in de zon, we hadden geen acts staan op het begin van de dag, onder andere een beetje gehoord van Hurray for the Riff Raff. Uiteindelijk maar gaan kijken bij Kaleo, nieuwe nummers doen het best redelijk maar blijft, ook dik een jaar na de laatste keer dat ik ze zag nog steeds een beetje een laffe act. Hierna naar Queens of the Stone Age gegaan, terwijl de andere helft van onze groep naar Portugal. the Man ging. Geen spijt van onze keuze, je kon vrij makkelijk naar voren komen en de show rockte lekker. Vond het ook fantastisch om Josh Homme tekeer te zien gaan tegenover de beveiliging. Die VIP vakken sloegen natuurlijk nergens op. Daarna snel naar de andere stage gelopen voor onze eerste keer Depeche Mode. Eigenlijk is dit een beetje een generatie ding, want we zijn veels te jong om de hoogtijddagen van Depeche Mode meegemaakt te hebben, maar voor onze ouders was het een van de weinige acts die ze kenden op de line-up. Maar van te voren hadden we al extreem veel zin in dit optreden en dat bleek ook helemaal goed te zitten. Heel vet om Personal Jesus en Enjoy the Silence een keer live te horen. Geweldig optreden. Na Depeche Mode was het nog niet klaar met het grote festijn, het was namelijk haasten naar de andere main om zo dicht mogelijk tot Nine Inch Nails te komen, ondertussen zat ik in een redelijke beschonken toestand waardoor ik alleen maar meer zin had om Trent Reznor een keer live te zien. Echt een fantastisch optreden en moeilijk te vergelijken met andere acts. NIN was een van de acts waar ik het meest naar uit keek en ook weer een act die van het lijstje af kan. Ik vond het echt super vet. Hierna splitste de groep weer op, een deel ging naar Jet, ik ging naar Dua Lipa. Deze mevrouw heeft toch wel een redelijke groei meegemaakt sinds haar optreden op Lowlands in 2016. Zeker tegenover andere grote popsterren was dit een zeer goede show die het zeker goed kan doen op de festivals. Denk dat het geen verkeerde beslissing is geweest van Lowlands om haar weer te boeken, ook op zo'n hoge positie. Toen was het alweer tijd voor de laatste act van het weekend: Underworld. De ene helft van de groep had er genoeg van, de andere helft (waaronder ik) kregen alleen maar meer energie bij alleen al de gedachte om Born Slippy live te horen. Omdat het rustig was gingen we tegen de border aan staan van het VIP vak om een beetje te kunnen hangen, maar na een nummer vond ik het eigenlijk wel mooi geweest en had ik zin om verder naar voren te gaan. Toen kwam ik om het grandioze idee om het voorvak in te sneaken. Ik ben dus gewoon in de rij gaan staan bij het voorvak en gewoon mijn arm naar voren gedaan door te bluffen dat ik VIP was. Dat lukte dus (bij nader inzien leek het er op dat ze hadden besloten om het vak gewoon maar open te zetten, maar op dat moment was het vak nog nagenoeg helemaal leeg, dus ik houd het bij dit verhaal) en na een geweldige set was het eindelijk tijd voor die ene gedroomde afsluiter: Born Slippy (Nuxx). Ik ben het hele nummer compleet uit mijn plaat gegaan en mijn stembanden hebben nog steeds last, maar een andere afsluiter had ik niet durven dromen.
Al met al weer een fantastisch weekend gehad, maar ik denk toch echt de laatste keer. Volgend jaar tijd om een ander festival uit te proberen!
Overigens wil ik qua de organisatie ook nog even iets positiefs mee geven. De ombouwtijd tussen acts op de kleinere podia, dus niet de main stages, was echt super kort. Na het einde van de ene act stond de andere act binnen een half uur alweer op het podium om te spelen. In Nederland kan je meestal 50 minuten tot een uur wachten tot de volgende act begint. Echt top!
Aw man.. Hier stond echt amper volk wat beide concerten echt wel super gezellig maakte, jammer dat we mekaar gemist hebben hier haha
Bij het vertellen nadien aan familie en vrienden moest ik ook telkens Depeche Mode bovenhalen om een klein beetje herkenning te krijgen in wat voor namen er allemaal waren. Een Pearl Jam of QOTSA doet maar weinig belletjes rinkelen en een Arctic Monkeys al helemaal niets. Voor mij inderdaad ook van ver voor mijn tijd maar bepaalde nummers blijven echt gewoon tijdloos meegaan.
Tgoh, ik heb gehoord dat ze bij een aantal optredens die vakken na een tijdje hebben opengegooid ja maar qua communicatie en consistentie in bepaalde regelingen zat er echt totaal geen regeling. Heb in de Loop bij Richie Hawtin verschillende mensen terug gewezen zien worden wanneer ze op het VIP platformpje wilden, geen idee waarom bepaalde mensen er nu wel en andere mensen nu niet op mochten eerlijk gezegd. Security was op bepaalde momenten ook vrij hardhandig (kom op, je bent op een festival, een iets gemoedelijkere sfeer in je doen en laten mag ook wel).
