Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Vond het inderdaad ook een erg mooie avond. Mooie setlist, goed geluid, heel veel stroopwafels. Bij eels is het iedere keer de vraag wat voor concert hij neerzet (heb hem ook al eens met een strijkorkest, of in duo-vorm gezien). Dit keer gewoon met een opvallend vrolijke 'rock'set, met E afwisselend met gitaar of zonder instrument (maar met wat typische dansjes) op zijn eigen podium. De rustige nummers (inderdaad 'that look....') waren toch weer de hoogtepunten.
Wauw. Roger Waters gisteren. Heerlijke setlist, fantastisch geluid, enorm indrukwekkende show. Woorden schieten tekort en er is inmiddels ook genoeg over gezegd. Onvergetelijke avond.
EELS in Paradiso was ook heel goed. Geen stroopwafels, maar Prince en zijn geest kwamen regelmatig voorbij. Inderdaad ook veel humor in de show wat ik niet verwacht had.
Bij sommige nummers miste ik de Wurlitzer piano.
Het voorprogramma met zijn 'magic pipe' en kaarttrucjes is meer iets voor een braderie of circus.
Ik zou ze in deze samenstellling ook graag op BKS zien.
Bij sommige nummers miste ik de Wurlitzer piano.
Het voorprogramma met zijn 'magic pipe' en kaarttrucjes is meer iets voor een braderie of circus.
Ik zou ze in deze samenstellling ook graag op BKS zien.
Nine Inch Nails - AFAS Live 27/6
Ik begin haast op zoek te moeten naar een geldboom, want jahoor het was weer tijd voor een concert. Geen dure, want ik heb via ticketswap vanmiddag voor 25,-(had verwacht iets duurder uit te komen zitten) een ticket weten te bemachtigen. Heb lang getwijfeld om hierheen te gaan, maar nu ik(althans dacht ik) de knoop had doorgehakt om Noel/Cave/Monkeys op Werchter te aanschouwen in een stuk, bedacht ik me hier dan naar Nine Inch Nails te begeven en dat ook mee te pikken. Wat was dat een goede keuze zeg.
De avond begon kut moet ik zeggen. Het voorprogramma vond ik echt slaapverwekkend saai. Black Moth Super Rainbow heette het en volgens mij moet je ook smokend onder een regenboog liggen op een grasveld om het te kunnen enjoyen. Voelde me na hun set gewoon energieloos bijna(wat opzich niet knap is tho). Ze speelde volgens mij wel goed hoor, maar er was 0,0 interactie met publiek. Ze stonden er, maakte de muziek en na 40/45 minuten waren ze weer weg. Niet eens een dankje ri AFAS, het publiek of op z'n minst Nine Inch Nails. Vind ik best wel jammer moet ik zeggen. Maar afin, hiervoor kwam ik ook niet.
Toen was het tijd voor Nine Inch Nails, die 80 minuten zouden spelen. Dat werden er dus mooi 100 ongeveer. Mooi meegenomen in ieder geval. Begin tot eind heb ik er geweldig van genoten, maar godverdomme nog aan toe wat knalde het open bij het 2e nummer Wish. Echt geweldig goed was het. Setlist zat verder echt prima in elkaar en de nieuwe nummers leken goed aan te sluiten ook. Enig klein miniem minpuntje was dat ze March on the Pigs niet speelde, maar dat is alsof het steeltje nog niet van de kers die al op de taart zit is afgehaald. Meest mooie moment van de show was misschien wel afsluiter Hurt. Naar alle energie, kabaal en show die vooraf was gekomen, was dit een behoorlijk intieme afsluiter en voelde je het echt. Ik heb niet vaak dat ik live geraakt word echt(wel vol verbazing en kippenvel etc.). Dit was prachtig, maar werd helaas ook weer door het oerfijne Nederlandse fenomeen een beetje verpest: pratende concertgangers. Van alle nummers, ga je praten tijdens Hurt? Donderstraal toch een eind op joh. Áfin, het mag de pret niet drukken in ieder geval. Geweldig concert gewoon en één van de beste van dit jaar tot nu toe(denk dat ik alleen Foo Fighters & Pearl Jam beter vond).
Het ging echt zo kolere hard. Ik denk oprecht dat ze Parov Stelar op Werchter maar moeten verplaatsen naar een ander podium of The Hive ofzo, want die tent in de Barn gaat er gegarandeerd afknallen. Ik twijfel echt weer enorm of ik wel echt of ik niet naar NIN moet gaan, maar het enige wat me echt tegenhoud is dat ik ook graag Noel wil zien EN tegelijkertijd een goede plek al wil securen voor Cave & Monkeys. Iedereen die ze nog gaat zien, geniet er van zou ik zeggen!
Ik begin haast op zoek te moeten naar een geldboom, want jahoor het was weer tijd voor een concert. Geen dure, want ik heb via ticketswap vanmiddag voor 25,-(had verwacht iets duurder uit te komen zitten) een ticket weten te bemachtigen. Heb lang getwijfeld om hierheen te gaan, maar nu ik(althans dacht ik) de knoop had doorgehakt om Noel/Cave/Monkeys op Werchter te aanschouwen in een stuk, bedacht ik me hier dan naar Nine Inch Nails te begeven en dat ook mee te pikken. Wat was dat een goede keuze zeg.
De avond begon kut moet ik zeggen. Het voorprogramma vond ik echt slaapverwekkend saai. Black Moth Super Rainbow heette het en volgens mij moet je ook smokend onder een regenboog liggen op een grasveld om het te kunnen enjoyen. Voelde me na hun set gewoon energieloos bijna(wat opzich niet knap is tho). Ze speelde volgens mij wel goed hoor, maar er was 0,0 interactie met publiek. Ze stonden er, maakte de muziek en na 40/45 minuten waren ze weer weg. Niet eens een dankje ri AFAS, het publiek of op z'n minst Nine Inch Nails. Vind ik best wel jammer moet ik zeggen. Maar afin, hiervoor kwam ik ook niet.
Toen was het tijd voor Nine Inch Nails, die 80 minuten zouden spelen. Dat werden er dus mooi 100 ongeveer. Mooi meegenomen in ieder geval. Begin tot eind heb ik er geweldig van genoten, maar godverdomme nog aan toe wat knalde het open bij het 2e nummer Wish. Echt geweldig goed was het. Setlist zat verder echt prima in elkaar en de nieuwe nummers leken goed aan te sluiten ook. Enig klein miniem minpuntje was dat ze March on the Pigs niet speelde, maar dat is alsof het steeltje nog niet van de kers die al op de taart zit is afgehaald. Meest mooie moment van de show was misschien wel afsluiter Hurt. Naar alle energie, kabaal en show die vooraf was gekomen, was dit een behoorlijk intieme afsluiter en voelde je het echt. Ik heb niet vaak dat ik live geraakt word echt(wel vol verbazing en kippenvel etc.). Dit was prachtig, maar werd helaas ook weer door het oerfijne Nederlandse fenomeen een beetje verpest: pratende concertgangers. Van alle nummers, ga je praten tijdens Hurt? Donderstraal toch een eind op joh. Áfin, het mag de pret niet drukken in ieder geval. Geweldig concert gewoon en één van de beste van dit jaar tot nu toe(denk dat ik alleen Foo Fighters & Pearl Jam beter vond).
Het ging echt zo kolere hard. Ik denk oprecht dat ze Parov Stelar op Werchter maar moeten verplaatsen naar een ander podium of The Hive ofzo, want die tent in de Barn gaat er gegarandeerd afknallen. Ik twijfel echt weer enorm of ik wel echt of ik niet naar NIN moet gaan, maar het enige wat me echt tegenhoud is dat ik ook graag Noel wil zien EN tegelijkertijd een goede plek al wil securen voor Cave & Monkeys. Iedereen die ze nog gaat zien, geniet er van zou ik zeggen!
Nine Inch Nails was inderdaad behoorlijk overdonderend. Dit citaat van OOR geeft het mooi weer:
"Reznor headbangt en brult als door de duivel bezeten, terwijl de stroboscoop overuren draait. Je hoeft dan ook geen epileptische neigingen te hebben om een beetje licht in je hoofd te worden, de show is gemaakt om te overdonderen, wat dan ook aardig lukt. Er komt een haast beangstigende hoeveelheid energie van het podium af. Reznor moet alleen al door zijn geraas tijdens Survivalism haast wel een whiplash hebben opgelopen en het zou verbazingwekkend zijn als gitarist en screamer Robin Finck aan het eind van de tour nog werkende stembanden heeft."
Ben benieuwd wanneer naast oordoppen ook zonnebrillen worden aangeraden voor concerten!
Het is wel een gemis dat NIN dit jaar geen Nederlandse festivals doet.
"Reznor headbangt en brult als door de duivel bezeten, terwijl de stroboscoop overuren draait. Je hoeft dan ook geen epileptische neigingen te hebben om een beetje licht in je hoofd te worden, de show is gemaakt om te overdonderen, wat dan ook aardig lukt. Er komt een haast beangstigende hoeveelheid energie van het podium af. Reznor moet alleen al door zijn geraas tijdens Survivalism haast wel een whiplash hebben opgelopen en het zou verbazingwekkend zijn als gitarist en screamer Robin Finck aan het eind van de tour nog werkende stembanden heeft."
Ben benieuwd wanneer naast oordoppen ook zonnebrillen worden aangeraden voor concerten!
Het is wel een gemis dat NIN dit jaar geen Nederlandse festivals doet.
Billy Joel -Volksparkstadium Hamburg
Een cadeautje voor mijn vriendin gecombineerd met een weekendje Hamburg.
We waren lekker vroeg bij het stadion dus lekker wat gegeten en gedronken. Mooi stadion trouwens, eventjes vluchtig een rondje door gelopen. Doordat het er geen voorprogramma was, was het rond de aanvangstijd chaotisch met nog veel lopende mensen. Gelukkig begon hij een professioneel half uur te laat. We zaten bovenin de hoek. Geen beste plek bleek later.
Vanaf de eerste noten viel me al op dat het geluid heel slecht was. Echt een galmbak. Zonde, want je kon de opmerkingen tussendoor niet hoor en als je de tekst van een nummer niet kent, kon je ze ook niet verstaan. Van dat laatste had ik last want van de eerste 8 nummers kende ik alleen openingsnummer My Life. Mijn vriendin had er iets minder last van want die kende er maar eentje niet (op het hele concert trouwens, terwijl ze vlak voor die tijd beweerde dat ze er ook niet zo heel veel kende). Leuk momentje was trouwens dat hij het publiek liet bepalen of hij hitsingle Just the Wayy You Are of een onbekendere albumtrack Vienna ging spelen. Gelukkig werd het de laatste want Just the Way You are vind ik een verschrikkelijk nummer.
Na 7 a 8 nummers toch de stoute schoenen aangetrokken. We zagen wat lege plekken recht voor het podium op de onderste ring. Even een klein stukje gelopen en wat trappen afgegaan (blijft immers een voetbalstadion) en bij dat vak achter de steward langs geglipt. Wat een goede keuze was dat. Ineens was het geluid kraakhelder en kon je de beste man verstaan. Jammer dat we 3 kwartier hadden gewacht om die beslissing te maken. We waren wel op tijd want alle hits begonnen toen. Toen we gingen zitten werd New York State of Mind ingestart. Daarna kwamen ze allemaal langs zoals She's Always a Woman, Don't Ask Me Why, Only the Good Die Young en The River of Dreams. Tussendoor nog een kleine snippet van A Whiter Shade of Pale en door de roadie gezongen Highway too Hell.
Hoogtepunt was toch wel het 1-2tje als afsluiters van de reguliere set. Persoonlijke favoriet Scenes From a Italian Restaurant, waarvan ik niet had verwacht dat die langs zou komen en natuurlijk Piano Man. Een nummer wat ik eigenlijk altijd weg zap als die op de radio komt, maar in zo'n groot stadion met zoveel mensen uit volle borst meezingen is toch wel mooi.
Toegift bestond uit de iets meer uptempo nummers. Er werd met We Didn't start the Fire begonnen, een song waarvan ik me kan herinneren hij ooit had aangegeven nooit meer live te doen omdat hij de tekst niet meer kon onthouden. Gelukkig lukte het feilloos, maar hij zal vast hulp hebben gehad van een autocue. Daarna het lollige Uptown Girl en vervolgens It's only rock and Roll to me & You're Maybe Right. Goh, wat heeft die man toch veel hits gehad.
Verassend leuke avond gehad met een goed besluit om andere plekken te zoeken. Billy Joel was heel goed bij stem en had een goede volledige band mee. Toch nog meer nummers die ik van hem ken dan ik had verwacht. Echt positief verrast.
Een cadeautje voor mijn vriendin gecombineerd met een weekendje Hamburg.
We waren lekker vroeg bij het stadion dus lekker wat gegeten en gedronken. Mooi stadion trouwens, eventjes vluchtig een rondje door gelopen. Doordat het er geen voorprogramma was, was het rond de aanvangstijd chaotisch met nog veel lopende mensen. Gelukkig begon hij een professioneel half uur te laat. We zaten bovenin de hoek. Geen beste plek bleek later.
Vanaf de eerste noten viel me al op dat het geluid heel slecht was. Echt een galmbak. Zonde, want je kon de opmerkingen tussendoor niet hoor en als je de tekst van een nummer niet kent, kon je ze ook niet verstaan. Van dat laatste had ik last want van de eerste 8 nummers kende ik alleen openingsnummer My Life. Mijn vriendin had er iets minder last van want die kende er maar eentje niet (op het hele concert trouwens, terwijl ze vlak voor die tijd beweerde dat ze er ook niet zo heel veel kende). Leuk momentje was trouwens dat hij het publiek liet bepalen of hij hitsingle Just the Wayy You Are of een onbekendere albumtrack Vienna ging spelen. Gelukkig werd het de laatste want Just the Way You are vind ik een verschrikkelijk nummer.
Na 7 a 8 nummers toch de stoute schoenen aangetrokken. We zagen wat lege plekken recht voor het podium op de onderste ring. Even een klein stukje gelopen en wat trappen afgegaan (blijft immers een voetbalstadion) en bij dat vak achter de steward langs geglipt. Wat een goede keuze was dat. Ineens was het geluid kraakhelder en kon je de beste man verstaan. Jammer dat we 3 kwartier hadden gewacht om die beslissing te maken. We waren wel op tijd want alle hits begonnen toen. Toen we gingen zitten werd New York State of Mind ingestart. Daarna kwamen ze allemaal langs zoals She's Always a Woman, Don't Ask Me Why, Only the Good Die Young en The River of Dreams. Tussendoor nog een kleine snippet van A Whiter Shade of Pale en door de roadie gezongen Highway too Hell.
Hoogtepunt was toch wel het 1-2tje als afsluiters van de reguliere set. Persoonlijke favoriet Scenes From a Italian Restaurant, waarvan ik niet had verwacht dat die langs zou komen en natuurlijk Piano Man. Een nummer wat ik eigenlijk altijd weg zap als die op de radio komt, maar in zo'n groot stadion met zoveel mensen uit volle borst meezingen is toch wel mooi.
Toegift bestond uit de iets meer uptempo nummers. Er werd met We Didn't start the Fire begonnen, een song waarvan ik me kan herinneren hij ooit had aangegeven nooit meer live te doen omdat hij de tekst niet meer kon onthouden. Gelukkig lukte het feilloos, maar hij zal vast hulp hebben gehad van een autocue. Daarna het lollige Uptown Girl en vervolgens It's only rock and Roll to me & You're Maybe Right. Goh, wat heeft die man toch veel hits gehad.
Verassend leuke avond gehad met een goed besluit om andere plekken te zoeken. Billy Joel was heel goed bij stem en had een goede volledige band mee. Toch nog meer nummers die ik van hem ken dan ik had verwacht. Echt positief verrast.
Björk - Sint-Pietersplein Gent
Een show die ik als Gentenaar niet mocht laten liggen. Een lichtjes legendarische, onbereikbare Ijslandse nimf die over Utopia komt zingen met de OLV Sint-Pieterskerk als backdrop. Alle ingrediënten voor een topshow. En dat was het deels ook, maar toch bleef ik een klein beetje op mijn honger zitten. Want hoewel Björk het publiek véél gaf om van te genieten (prach-ti-ge visuals, een heel strakke show, loepzuiver geluid en een DIJK van een stem), vond ik het geheel toch wat karig. Een klein anderhalf uur voelde wat kort aan, en hoewel Utopia een mooi album is, vond ik 10 nummers uit die plaat best veel. Niet dat er geen hoogtepunten op staan: Sue Me, The Gate, Blissing Me, Tabula Rasa en Arisen My Senses kwamen live meesterlijk uit de verf. Maar ik had ook graag gehoord hoe een bekender nummer als All Is Full Of Love of Joga in deze set zou klinken. Geen moment heb ik mij verveeld, maar iets meer adrenalinestootjes had wel gemogen. Hoe dan ook: genoten. En ik kijk al uit naar een volgende ontmoeting met deze geweldig eingenzinnige madam.
Een show die ik als Gentenaar niet mocht laten liggen. Een lichtjes legendarische, onbereikbare Ijslandse nimf die over Utopia komt zingen met de OLV Sint-Pieterskerk als backdrop. Alle ingrediënten voor een topshow. En dat was het deels ook, maar toch bleef ik een klein beetje op mijn honger zitten. Want hoewel Björk het publiek véél gaf om van te genieten (prach-ti-ge visuals, een heel strakke show, loepzuiver geluid en een DIJK van een stem), vond ik het geheel toch wat karig. Een klein anderhalf uur voelde wat kort aan, en hoewel Utopia een mooi album is, vond ik 10 nummers uit die plaat best veel. Niet dat er geen hoogtepunten op staan: Sue Me, The Gate, Blissing Me, Tabula Rasa en Arisen My Senses kwamen live meesterlijk uit de verf. Maar ik had ook graag gehoord hoe een bekender nummer als All Is Full Of Love of Joga in deze set zou klinken. Geen moment heb ik mij verveeld, maar iets meer adrenalinestootjes had wel gemogen. Hoe dan ook: genoten. En ik kijk al uit naar een volgende ontmoeting met deze geweldig eingenzinnige madam.
Eminem - Goffertpark
Gisteren was het dan eindelijk tijd voor de real Slim Shady himself, maar ook voor mij een einde van een hele reeks aan concerten(+festival) dat ik de afgelopen 1,5 maand heb gehad. Nu ff stilte tot het najaar hoogstwaarschijnlijk.
Er waren 2 support acts: Royce 5'9' en 2 Chainz. Royce was best lachen en ook wel goed en was voor mij ook wel bekend van wat werk met Eminem. Werd alleen beetje moe toen hij voor de 50e keer vroeg of we allemaal onze handen in de lucht konden doen. Keertje vragen oké, maar dat is me te veel van het goede qua vragen. Al met al, prima om beetje los te komen. Toen kwam 2 Chainz, of zoals wij hem maar gingen No Change. Alles leek hetzelfde bij die vent waarbij dezelfde beat soms wat sneller ging en soms langzamer. Verre van mijn ding dit en er zat echt te veel trap in mij betreft, waar ik best wel een hekel aan heb omdat ik er niks bijzonders aan vind. Naja, hier kwamen we ook niet voor.
Toen kwam de one and only Eminem eindelijk. Vooraf wist ik niet helemaal wat te verwachten, maar had ik er wel enorm veel zin in. Helaas door zo'n golden circle(Goffert stop daar nou eens mee verdomme) stonden we best wel veraf, verder dan normaal gewend bij concerten. Maar verdomme, wat was dit heerlijk. De kritieken die Eminem wel eens te verduren krijgt, ook van menig lid hier, kwamen hier niet in terug. De setlist was mooi uitgebalanceerd dus nieuw en oud werk, stamptracks en rustige dingen en ook een lekker intermezzo met Skylar Grey erin die bepaalde vocals overnam van Rihanna/Beyonce etc. die op sommige tracks meededen met Eminem. Het verbaasde me verder ook dat er totaal geen gebash e.d. was ri Trump, waar we Eminem de laatste jaren wel een beetje om kennen natuurlijk. Het einde was echt subliem vet met het trio My Name Is/Real Slim Shady/Without Me en daarachter Not Afraid. Sommige, waaronder een paar maten die mee waren, zullen niet fan zijn van het feit dat hij niet elk nummer(waaronder die 3) volledig doet, maar ik vind het geniaal goed. Er wordt geen moment energie verloren op die manier. Zeker met hiphop zie je makkelijk dat na de eerste verse en refrein de energie in een nummer een beetje kan wegebben, maar op deze manier stamp je in een keer door en heb je een energie waar je u tegen zegt. De toegift met Lose Yourself was natuurlijk onoverkombaar en werd natuurlijk het hardste ontvangen.
Ben ik alleen positief? nee. Dit is misschien wel het ergste wat ik qua filmwerk bij mensen heb gezien. Kolere, wat stonden er veel mensen met hun mobieltjes omhoog, c'mon zeg. Verder ook een ietswat minder smakelijk moment mee gemaakt waarbij er een vent lekker ging kotsen op 3 meter afstand ofzo, kennelijk omdat hij te veel geblowd had.
Mocht Eminem toch ooit een uitgebreide festival tour doen, voor mij is die met zo'n show meer dan welkom als hiphop headliner. Ik citeer hier even oor: 'Het format is te strak en het sentiment is te hoog om van dit optreden het beste hiphopconcert van het jaar te maken. Maar Eminem bewijst wel dat hiphop de grote weides kan vullen zonder teleur te stellen. Hij komt en hij levert kwaliteit. Als iemand het kan, is hij het.' En hier sluit ik me helemaal bij aan.
Gisteren was het dan eindelijk tijd voor de real Slim Shady himself, maar ook voor mij een einde van een hele reeks aan concerten(+festival) dat ik de afgelopen 1,5 maand heb gehad. Nu ff stilte tot het najaar hoogstwaarschijnlijk.
Er waren 2 support acts: Royce 5'9' en 2 Chainz. Royce was best lachen en ook wel goed en was voor mij ook wel bekend van wat werk met Eminem. Werd alleen beetje moe toen hij voor de 50e keer vroeg of we allemaal onze handen in de lucht konden doen. Keertje vragen oké, maar dat is me te veel van het goede qua vragen. Al met al, prima om beetje los te komen. Toen kwam 2 Chainz, of zoals wij hem maar gingen No Change. Alles leek hetzelfde bij die vent waarbij dezelfde beat soms wat sneller ging en soms langzamer. Verre van mijn ding dit en er zat echt te veel trap in mij betreft, waar ik best wel een hekel aan heb omdat ik er niks bijzonders aan vind. Naja, hier kwamen we ook niet voor.
Toen kwam de one and only Eminem eindelijk. Vooraf wist ik niet helemaal wat te verwachten, maar had ik er wel enorm veel zin in. Helaas door zo'n golden circle(Goffert stop daar nou eens mee verdomme) stonden we best wel veraf, verder dan normaal gewend bij concerten. Maar verdomme, wat was dit heerlijk. De kritieken die Eminem wel eens te verduren krijgt, ook van menig lid hier, kwamen hier niet in terug. De setlist was mooi uitgebalanceerd dus nieuw en oud werk, stamptracks en rustige dingen en ook een lekker intermezzo met Skylar Grey erin die bepaalde vocals overnam van Rihanna/Beyonce etc. die op sommige tracks meededen met Eminem. Het verbaasde me verder ook dat er totaal geen gebash e.d. was ri Trump, waar we Eminem de laatste jaren wel een beetje om kennen natuurlijk. Het einde was echt subliem vet met het trio My Name Is/Real Slim Shady/Without Me en daarachter Not Afraid. Sommige, waaronder een paar maten die mee waren, zullen niet fan zijn van het feit dat hij niet elk nummer(waaronder die 3) volledig doet, maar ik vind het geniaal goed. Er wordt geen moment energie verloren op die manier. Zeker met hiphop zie je makkelijk dat na de eerste verse en refrein de energie in een nummer een beetje kan wegebben, maar op deze manier stamp je in een keer door en heb je een energie waar je u tegen zegt. De toegift met Lose Yourself was natuurlijk onoverkombaar en werd natuurlijk het hardste ontvangen.
Ben ik alleen positief? nee. Dit is misschien wel het ergste wat ik qua filmwerk bij mensen heb gezien. Kolere, wat stonden er veel mensen met hun mobieltjes omhoog, c'mon zeg. Verder ook een ietswat minder smakelijk moment mee gemaakt waarbij er een vent lekker ging kotsen op 3 meter afstand ofzo, kennelijk omdat hij te veel geblowd had.
Mocht Eminem toch ooit een uitgebreide festival tour doen, voor mij is die met zo'n show meer dan welkom als hiphop headliner. Ik citeer hier even oor: 'Het format is te strak en het sentiment is te hoog om van dit optreden het beste hiphopconcert van het jaar te maken. Maar Eminem bewijst wel dat hiphop de grote weides kan vullen zonder teleur te stellen. Hij komt en hij levert kwaliteit. Als iemand het kan, is hij het.' En hier sluit ik me helemaal bij aan.
Zwarte cross, vrijdag, volbeat en het was een groot feest. Want het is de zwarte cross. Uniek festival qua sfeer en aankleding. Jett rebel irritant en arrogant ventje, nathaniel rateliff mooi en goed maar publiek was niet geïnteresseerd, tusky was feest, ruskaja (Russische polka) was feest, direct niet bijzonder en volbeat als afsluiter was natuurlijk geweldig.
Was ook de vrijdag geweest. Eerste keer zwarte cross, maar sfeer, aankleding en de dingen te doen naast muziek luisteren echt geweldig. Ook lekker begonnen bij nathaniel rateliff, tussendoor wat van alles en nog wat bekeken, eventjes feestje bij shantal en daarna afsluiten met volbeat. Volbeat mag van mij wel weer wat harder worden/hardere muziek spelen en wat minder hee hee hee.
Prachtige dag gehad en als er volgend jaar wat moois staat weer een dag, weekend zit er qua muziek niet in.
Ik heb ze vorige week op Dour gezien. Het was behoorlijk vet, zeker in combinatie met de lichtshow. Helaas had ik zelf iets te vroeg gepiekt die dag waardoor ik het niet helemaal tot het einde gezien heb, maar ik denk dat het wel vet kan worden in de AFas. Persoonlijk zou ik er niet zo snel een kaartje voor kopen, maar ik luister de muziek dan ook niet heel vaak.
Artmania festival:
Een stop gemaakt in sibiu-roemenie deze paar dagen en toevallig dit festival tegengekomen. Wordt gehouden in het sprookjesachtige centrum en is dus heel mooi, zeker met de prog metal Line up!
Rome: viel een beetje buiten de boot, rustige muziek en geluid was nog slecht afgestemd. Was wel lekker om mee te beginnen.
Arcane roots: al een paar jaar dan van, de zanger heeft niet een al te beste stem live maar de muziek is heerlijk!
Haken: goede conceptmuziek, deed me denken aan dream theater en vond dit dus erg vet, meteen wat nummers van opgeslagen zoals Cockroach king.
Mogwai: kende alleen de naam door het eeuwig doorspitten van vroegere festival Line ups. Klonk wel goed maar had liever een heftigere headliner gewild, viel in het niet tegenover haken.
Distorted Harmony: leuke band die ook beginnend is in de prog metal, vooral een humoristische frontman die zijn noten zuiver raakt, genieten zo.
Zeal and ardor: ik wist dat ze op Lowlands staan en op menig lijstje voorbij komen, dus dit wilde ik graag zien. Ik zag de zanger gisteren al lopen toen ik een biertje zat te drinken. Wat.een.optreden. staan 3 zangers op het podium die kunnen zingen! Zowel zware, kopstem en screams werden door 3 man verzorgd met heerlijk harde bassen erbij. Dit is er een om in de gaten te houden.
Leprous: kende deze band nog niet, klonk erg mooi tot de laatste 2 nummers, die begonnen te vervelen door telkens dezelfde soort uithalen en de normaalheid van de frontman bij deze muziek, jammer.
Steven Wilson: al lang fan van en natuurlijk de reden om dit festival te bezoeken, ik had hem al op RW gezien maar dat was zo'n kort optreden dat ik hem nu (15 min langer maar) per se nog eens moest zien. Het was magisch, met ik denk 500 die hard fans keihard meezingen voor de grote kathedraal met zijn perfecte frontmanschap en visuals erbij. Tot mijn vreugde kwamen zowel Lazarus als the Raven that refused to sing voorbij in deze korte set, geweldig!
Artmania had goed geluid uit de boxen, echo van de gebouwen hoor je alleen buiten het festival, halve liter bier kost er er 7 lei - €1,70 ongeveer. Er wordt elk jaar goed nagedacht over de Line up, als je dit jaar van Steven Wilson hield dan was het een perfect lang concert met deze voorprogramma's. Genoten in volle teugen!
Een stop gemaakt in sibiu-roemenie deze paar dagen en toevallig dit festival tegengekomen. Wordt gehouden in het sprookjesachtige centrum en is dus heel mooi, zeker met de prog metal Line up!
Rome: viel een beetje buiten de boot, rustige muziek en geluid was nog slecht afgestemd. Was wel lekker om mee te beginnen.
Arcane roots: al een paar jaar dan van, de zanger heeft niet een al te beste stem live maar de muziek is heerlijk!
Haken: goede conceptmuziek, deed me denken aan dream theater en vond dit dus erg vet, meteen wat nummers van opgeslagen zoals Cockroach king.
Mogwai: kende alleen de naam door het eeuwig doorspitten van vroegere festival Line ups. Klonk wel goed maar had liever een heftigere headliner gewild, viel in het niet tegenover haken.
Distorted Harmony: leuke band die ook beginnend is in de prog metal, vooral een humoristische frontman die zijn noten zuiver raakt, genieten zo.
Zeal and ardor: ik wist dat ze op Lowlands staan en op menig lijstje voorbij komen, dus dit wilde ik graag zien. Ik zag de zanger gisteren al lopen toen ik een biertje zat te drinken. Wat.een.optreden. staan 3 zangers op het podium die kunnen zingen! Zowel zware, kopstem en screams werden door 3 man verzorgd met heerlijk harde bassen erbij. Dit is er een om in de gaten te houden.
Leprous: kende deze band nog niet, klonk erg mooi tot de laatste 2 nummers, die begonnen te vervelen door telkens dezelfde soort uithalen en de normaalheid van de frontman bij deze muziek, jammer.
Steven Wilson: al lang fan van en natuurlijk de reden om dit festival te bezoeken, ik had hem al op RW gezien maar dat was zo'n kort optreden dat ik hem nu (15 min langer maar) per se nog eens moest zien. Het was magisch, met ik denk 500 die hard fans keihard meezingen voor de grote kathedraal met zijn perfecte frontmanschap en visuals erbij. Tot mijn vreugde kwamen zowel Lazarus als the Raven that refused to sing voorbij in deze korte set, geweldig!
Artmania had goed geluid uit de boxen, echo van de gebouwen hoor je alleen buiten het festival, halve liter bier kost er er 7 lei - €1,70 ongeveer. Er wordt elk jaar goed nagedacht over de Line up, als je dit jaar van Steven Wilson hield dan was het een perfect lang concert met deze voorprogramma's. Genoten in volle teugen!
The Gaslight Anthem @ 013
Na een aantal jaren afwezigheid eindelijk weer een optreden van The Gaslight Anthem in Nederland! Ik was inmiddels een klein beetje bang aan het worden dat de pauze definitieve vormen begon aan te nemen, maar afgelopen vrijdag stonden de vier mannen (live met vijf) eindelijk weer op het podium, en wij waren erbij! We zijn zelf als fans ingestapt rondom de release van The 59 Sound. Dat album inmiddels grijsgedraaid en de band heeft een vast plekje in het muziekhart gekregen, erg tof dat juist dit album vandaag centraal stond.
Voordat TGA van start ging nog twee voorprogramma's waarbij vooral de eerste, Matthew Ryan, een speciale vermelding verdiend. Wat oudere bandleden maar erg lekkere songs met een rauwe stem. Muzikaal erg in het verlengde van TGA met hier en daar wat Neil Young. Mooie start. De half akoestische set van Dave Hause sloeg een stuk minder aan.
En daarna ruim 1.45 uur TGA. Ze starten met vier andere nummers waaronder Handwritten. Gelijk viel op dat het geluid goed stond afgestemd en met name de stem van Brian Fallon er goed uit kwam, dit is live bij hen wel eens heel anders geweest. Daarna integraal The 59 Sound. Wat een feest in de zaal, dat is het mooie van zulke shows, iedereen kent elk nummer. Maar tevens besef je ook maar weer wat een steengoed album dit eigenlijk is. Alle nummers met veel overtuiging gespeeld en het publiek had weinig nodig om te ontvlammen. Na de integrale cd uitvoering nog bijna 3 kwartier doorgespeeld met een mooie dwarsdoorsnede van alle andere albums. Heerlijk. De band had er zin in, Brian had weer leuke praatjes. Kortom, een heerlijke show.
Ik hoop van harte dat de mannen elkaar door deze shows weer gevonden hebben en aan een nieuw album gaan werken. Deze band is te goed en heeft nog teveel potentie om nu al als een nachtkaars uit te gaan.
Na een aantal jaren afwezigheid eindelijk weer een optreden van The Gaslight Anthem in Nederland! Ik was inmiddels een klein beetje bang aan het worden dat de pauze definitieve vormen begon aan te nemen, maar afgelopen vrijdag stonden de vier mannen (live met vijf) eindelijk weer op het podium, en wij waren erbij! We zijn zelf als fans ingestapt rondom de release van The 59 Sound. Dat album inmiddels grijsgedraaid en de band heeft een vast plekje in het muziekhart gekregen, erg tof dat juist dit album vandaag centraal stond.
Voordat TGA van start ging nog twee voorprogramma's waarbij vooral de eerste, Matthew Ryan, een speciale vermelding verdiend. Wat oudere bandleden maar erg lekkere songs met een rauwe stem. Muzikaal erg in het verlengde van TGA met hier en daar wat Neil Young. Mooie start. De half akoestische set van Dave Hause sloeg een stuk minder aan.
En daarna ruim 1.45 uur TGA. Ze starten met vier andere nummers waaronder Handwritten. Gelijk viel op dat het geluid goed stond afgestemd en met name de stem van Brian Fallon er goed uit kwam, dit is live bij hen wel eens heel anders geweest. Daarna integraal The 59 Sound. Wat een feest in de zaal, dat is het mooie van zulke shows, iedereen kent elk nummer. Maar tevens besef je ook maar weer wat een steengoed album dit eigenlijk is. Alle nummers met veel overtuiging gespeeld en het publiek had weinig nodig om te ontvlammen. Na de integrale cd uitvoering nog bijna 3 kwartier doorgespeeld met een mooie dwarsdoorsnede van alle andere albums. Heerlijk. De band had er zin in, Brian had weer leuke praatjes. Kortom, een heerlijke show.
Ik hoop van harte dat de mannen elkaar door deze shows weer gevonden hebben en aan een nieuw album gaan werken. Deze band is te goed en heeft nog teveel potentie om nu al als een nachtkaars uit te gaan.
Damien Rice in Caprera........ zo wat wilde ik graag een keer een optreden zien in Caprera. Nu nog een fantastische artiest. Die kwam dan ook gisteravond in de vorm van niemand minder dan Damien Rice! Helaas was het na 9 nummers afgelopen..... maar wat was het fantastisch! Erg sneu voor de mensen van Caprera, de Patronaat en natuurlijk de artiest en de die hard fans. De show zou tot 23:00 duren, maar na een klein uur moest er door het noodweer om 21:30 een einde aan gemaakt worden. En toen waren we al tot op het bot nat geregend. Maar wel gewoon 9 pareltjes afleveren, met zoveel passie en beleving. Dat was het allemaal al dubbel en dwars waard. Setlist:
Delicate
Volcano
Cannonball (unplugged)
Accidental Babies
The Greatest Bastard
Elephant
Insane
Older Chests
Your astronaut (nieuw nummer)
Edit setlist songs
Delicate
Volcano
Cannonball (unplugged)
Accidental Babies
The Greatest Bastard
Elephant
Insane
Older Chests
Your astronaut (nieuw nummer)
Edit setlist songs
Ik ben naar beide bovenstaande gigs geweest.
The Gaslight Anthem was echt volledig genieten. Waarschijnlijk mijn favoriete straight up rockshow van de afgelopen jaren. Het moment dat ze aan The 59 Sound beginnen was geweldig. Een van mijn favorieten platen in zijn geheel, live mogen aanhoren, geweldig! Daarbuiten blijft de discografie van deze band zwaar underrated naar mijn mening. Hun debuutalbum is solid en de overige albums hebben allemaal makkelijk 3-5 geweldige tracks! Brian zijn stem was in topvorm en dit proeft naar een snelle terugkeer van dit clubje. Brian is solo erg vermakelijk maar toch heb ik liever meer van dit.
Damien Rice
Prachtig! Dit keer weer een van de gelukkigen die aan tickets kon komen. Ik deel helemaal de mening van Marc. Jammer dat de show voor de helft werd ingekort maar met zo een geweldige artist kun je daar niet lang wakker van liggen. Hoogtepunt? Misschien wel die prachtige nieuwe track waar de avond mee werd afgesloten. Damien Rice blijft zonder twijfel de beste artiest in zijn genre en na het horen van dat ene nieuwe nummer weet ik dat ook het 4e Damien Rice album prachtig gaat worden. Kijk alweer uit naar mijn 5e keer Damien!
Zomerparkfeesten zondag.
Anbu: Eigenlijk best wel prima. De tracks zijn dikke prima waarmee ze zonder moeite de 45 minuten vol maken. Live natuurlijk niet even serieus te nemen maar nog steeds erg vermakelijk.
Big Thief: Fijn indiebandje die zich heerlijk vermaken voor een heel enthousiast publiek. Aan het einde van de set worden enkele mensen nog eventjes gewezen op hun gepraat maar dat had weinig invloed op de kwaliteit van deze band. Live zit het uitstekend in elkaar waar vooral de vocalen van deze zangeres deze band kleur geven. Kwa uiterlijk moest ik denken aan Brian Molko... Die kunnen met nieuw werk alleen maar verder doorgroeien.
Tusky: Damn, waarom heb ik deze gasten eigenlijk nu pas gezien? Natuurlijk was ik bekend met hun aardige debuutplaat en weet ik heel goed wie deze gasten zijn. Toch niet de moeite genomen om er speciaal ergens voor af te reizen. Gisteren kwam ik er al vrij snel achter dat ze al aardig in de buurt komen van hun vorige bandje, Met Chris aan boord en Alfred achter de microfoon heb je twee gasten die zonder moeite de show aan elkaar lullen en altijd zorgen voor een goeie sfeer. Man man, wat was dit een ouderwets leuk en vertrouwde gig. Ook lekker eventjes die Jimmy Eat World en System cover tussendoor. Hopelijk snel weer!
Kraftklub: Gratis de subheadliner van Rock am Ring zien? Prima! Samen met een veldje vol duiters kennis gemaakt met dit leuke bandje. Die spots die zijn in Duitsland krijgen hebben ze geheel verdiend. Energieke band waar vrijwel iedereen een aardig liedje kan zingen. Het weekend uitsluiten met een van je grootste hits terwijl je in het reuzenrad nog ventjes twee rondjes maakt. Ja dan heb je het publiek wel in je zak en daarmee was Kraftklub de ideale afsluiter van dit festival. Nog nooit eerder geweest trouwens. Sfeer is prima voor een gratis festival. Veel familie's die door de hitte vooral in de shaduw ver weg van de stages bleven hangen. Door de 'alternatievere' line-up blijft dat volk die je ieder jaar tegenkomt op Appelpop tijdens Kensington gelukkig weg. Niet het sfeerniveau van Valkhof of Bruis maar zeker een stapje boven Appelpop!
The Gaslight Anthem was echt volledig genieten. Waarschijnlijk mijn favoriete straight up rockshow van de afgelopen jaren. Het moment dat ze aan The 59 Sound beginnen was geweldig. Een van mijn favorieten platen in zijn geheel, live mogen aanhoren, geweldig! Daarbuiten blijft de discografie van deze band zwaar underrated naar mijn mening. Hun debuutalbum is solid en de overige albums hebben allemaal makkelijk 3-5 geweldige tracks! Brian zijn stem was in topvorm en dit proeft naar een snelle terugkeer van dit clubje. Brian is solo erg vermakelijk maar toch heb ik liever meer van dit.
Damien Rice
Prachtig! Dit keer weer een van de gelukkigen die aan tickets kon komen. Ik deel helemaal de mening van Marc. Jammer dat de show voor de helft werd ingekort maar met zo een geweldige artist kun je daar niet lang wakker van liggen. Hoogtepunt? Misschien wel die prachtige nieuwe track waar de avond mee werd afgesloten. Damien Rice blijft zonder twijfel de beste artiest in zijn genre en na het horen van dat ene nieuwe nummer weet ik dat ook het 4e Damien Rice album prachtig gaat worden. Kijk alweer uit naar mijn 5e keer Damien!
Zomerparkfeesten zondag.
Anbu: Eigenlijk best wel prima. De tracks zijn dikke prima waarmee ze zonder moeite de 45 minuten vol maken. Live natuurlijk niet even serieus te nemen maar nog steeds erg vermakelijk.
Big Thief: Fijn indiebandje die zich heerlijk vermaken voor een heel enthousiast publiek. Aan het einde van de set worden enkele mensen nog eventjes gewezen op hun gepraat maar dat had weinig invloed op de kwaliteit van deze band. Live zit het uitstekend in elkaar waar vooral de vocalen van deze zangeres deze band kleur geven. Kwa uiterlijk moest ik denken aan Brian Molko... Die kunnen met nieuw werk alleen maar verder doorgroeien.
Tusky: Damn, waarom heb ik deze gasten eigenlijk nu pas gezien? Natuurlijk was ik bekend met hun aardige debuutplaat en weet ik heel goed wie deze gasten zijn. Toch niet de moeite genomen om er speciaal ergens voor af te reizen. Gisteren kwam ik er al vrij snel achter dat ze al aardig in de buurt komen van hun vorige bandje, Met Chris aan boord en Alfred achter de microfoon heb je twee gasten die zonder moeite de show aan elkaar lullen en altijd zorgen voor een goeie sfeer. Man man, wat was dit een ouderwets leuk en vertrouwde gig. Ook lekker eventjes die Jimmy Eat World en System cover tussendoor. Hopelijk snel weer!
Kraftklub: Gratis de subheadliner van Rock am Ring zien? Prima! Samen met een veldje vol duiters kennis gemaakt met dit leuke bandje. Die spots die zijn in Duitsland krijgen hebben ze geheel verdiend. Energieke band waar vrijwel iedereen een aardig liedje kan zingen. Het weekend uitsluiten met een van je grootste hits terwijl je in het reuzenrad nog ventjes twee rondjes maakt. Ja dan heb je het publiek wel in je zak en daarmee was Kraftklub de ideale afsluiter van dit festival. Nog nooit eerder geweest trouwens. Sfeer is prima voor een gratis festival. Veel familie's die door de hitte vooral in de shaduw ver weg van de stages bleven hangen. Door de 'alternatievere' line-up blijft dat volk die je ieder jaar tegenkomt op Appelpop tijdens Kensington gelukkig weg. Niet het sfeerniveau van Valkhof of Bruis maar zeker een stapje boven Appelpop!
In 1 weekend naar Justin Timberlake en Imagine Dragons 
Justin was leuk, mooie Visuals, vooral met het kampvuur op het podium. Dat was denk ik voor de mensen op de tribune beter te zien. Wel een extreem brede partypit, waardoor we best ver van het podium stonden en ik ben gewend vooraan te staan. Qua show viel het mij wat tegen. Alles geheel volgens het boekje. Alle dansjes waren van te voren al bedacht en uitgestippeld voor mijn gevoel. Weinig spontaniteit. Justin zong goed, maar lied het pubiek en de achtergrondzangeressen en -zangers ook best veel zingen. Zij deden zelfs ieder een cover. Klonk leuk hoor, maar die kaarten waren best duur en dan wil ik dus liever Justin zelf horen zingen. Was overigens de 2e keer dat ik hem zag.
De vorige keer had hij nog The Black Eyed Peas als voorprogramma. Het voorprogramma deed mij deze keer niet veel.
Imagine Dragons heeft mij voor een 3e keer overdonderd. Deze keer een waanzinnig mooie plaats, precies op het einde van de loper aan de rechterzijde (volgens mij zijn voorkeursplekje). Wat een topband!! En dat staat nog los van zanger Dan die het gehele concert met een perfect getrainde torso rondliep.... zwijmel..... Volgende keer ben ik er weer bij
Justin was leuk, mooie Visuals, vooral met het kampvuur op het podium. Dat was denk ik voor de mensen op de tribune beter te zien. Wel een extreem brede partypit, waardoor we best ver van het podium stonden en ik ben gewend vooraan te staan. Qua show viel het mij wat tegen. Alles geheel volgens het boekje. Alle dansjes waren van te voren al bedacht en uitgestippeld voor mijn gevoel. Weinig spontaniteit. Justin zong goed, maar lied het pubiek en de achtergrondzangeressen en -zangers ook best veel zingen. Zij deden zelfs ieder een cover. Klonk leuk hoor, maar die kaarten waren best duur en dan wil ik dus liever Justin zelf horen zingen. Was overigens de 2e keer dat ik hem zag.
De vorige keer had hij nog The Black Eyed Peas als voorprogramma. Het voorprogramma deed mij deze keer niet veel.
Imagine Dragons heeft mij voor een 3e keer overdonderd. Deze keer een waanzinnig mooie plaats, precies op het einde van de loper aan de rechterzijde (volgens mij zijn voorkeursplekje). Wat een topband!! En dat staat nog los van zanger Dan die het gehele concert met een perfect getrainde torso rondliep.... zwijmel..... Volgende keer ben ik er weer bij
Klinkt als een mooi weekend! Maar hier heb ik ook zo'n hekel aan. Het is best tof om het publiek zo nu en dan een momentje te gunnen maar het moet niet te vaak worden. Ik hoor mezelf al genoeg meebrullen.
Valt me trouwens op dat er weinig 'buzz' is rondom de optredens van Justin, is zijn piek een beetje voorbij?
