Ook ik ben gisteravond bij Arcade Fire geweest. Een last-minute beslissing, maar eentje waar ik zeker geen spijt van heb. Ik kon mijn vriendin niet meer meekrijgen dus wat het ook gelijk mijn eerste solo concert. Om zeker te zijn van mij ticketswap kaart was ik vroeg aanwezig en stond daardoor bijna vooraan. Na met wat mensen te hebben gesproken was het eerst de beurt aan Naaz. Geen verkeerd optreden. Ze was enthousiast en had gezonde spanning. Vooraan was de sfeer prima. Al denk ik dat wanneer je verder naar achteren stond het optreden al snel minder overkwam. Hierna de beurt aan Arcade Fire. Ik had deze band nog nooit gezien maar had erg hoge verwachtingen. Deze maakte ze voor mij helemaal waar. De sfeer was fantastisch en het klonk voor mij retestrak. Ik vond het geluid top, al hoorde ik van mensen die ze eerder hadden gezien dat het geluid beter kon. De setlist was bijna perfect. Ik had ook graag We used to wait gehoord, maar verder kwamen alle favorieten voorbij. Hoogtepunten waren voor mij Here comes the night time, Tunnels en Wake Up. Alles bij elkaar een topavond. De RET liet het wel afweten. De metro reden met kleine treinen en deze waren overvol.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Zo, allereerst erg mooi om te lezen dat Arcade Fire dus behoorlijk tof was. Zag de kaartjes op ticketswap kelderen ongeveer en baalde wel niet te kunnen, maar ook weer niet heel erg, want het was tijd voor een geweldig avondje gisteravond.
Foo Fighters - Sportpaleis 11/6
Gisteravond was het een klein jaar later weer tijd voor de Foo Fighters. Ik ben een Foo Fighters fan en zal dat altijd blijven, dus misschien is mijn belevenis niet geheel objectief natuurlijk. De avond begon enigszins verwarrend. De ingang zoeken was niet al te duidelijk aangegeven, aangezien wanneer je het tram station uitliep het leek alsof je rechtsom moest lopen voor de ingang(bleek uiteindelijk linksom te zijn). De niet al te milieu vriendelijke strenge toegang(met duizenden plastic zakjes die dus de prullenbak in gingen omdat we door metaaldetectoren moesten) maakte mij niet veel uit, maar als een Sportpaleis zijnde misschien iets om over na te denken. Naja, we waren winnen. Enigszins onhandig wel dat je alleen contant kan betalen volgens mij, maar we waren goed genoeg voorbereid. We pakten een drankje rond 19:15 en gingen de zaal in.
Het voorprogramma Wolf Alice begon stipt 19:30 volgens mij en overtuigde mij vanaf het begin echt goed. Echter, het kwabbelde soms gedurende de set op den duur en vooral de rustigere delen vond ik er met weinig overtuiging uitkomen. Daarnaast zat de zangeres er aan het einde van de set soms echt goed flink naast. Het was niet compleet vals, maar wel behoorlijk onzuiver.
Dan was het tijd voor de Foo Fighters, dus ruim 2 uur en 40 minuten gespeeld hebben(langste indoor concert ooit voor me, waarschijnlijk tot morgen bij Pearl Jam). Het was lang en met de hitte voelde het achteraf misschien wel een klein beetje te lang. Niet door hen, maar vanaf minuut 1 wanneer ze nog niet eens begonnen waren vond ik het al om te stikken.
Dan het concert zelf, laat ik voorop stellen dat ik het behoorlijk oneens ben met de recensie van De Morgen in ieder geval, want pas na 1 uur spelen kwam het eerste praatje voorbij. Sure, nummers werden uitgerekt, maar daar kom je toch ook voor bij zo'n band? Het begon in ieder geval heerlijk met Run, All My Life, Learn To Fly en The Pretender(wat ging die keilang en verdomd goed door). Keihard beuken en erop los gaan. Vervolgens werden met Sky in the Neighborhood de achtergrond zangeres in beeld gebracht en dat bracht een mooie live ervaring. Toen was het tijd voor Rope en van alle nummers had ik hierbij alleen echt het idee dat het me te lang doorkwabbelde, waarbij Dave Grohl een beetje ging spelen met het publiek, dat in volle overgave meedeed. Toen was het tijd voor misschien wel mijn hoogtepunt van de show. De Drum solo van Taylor Hawkins wat werd opgevolgd met het Sunday Rain van het nieuwe album. Godverrredomme, wat klonk dit geweldig live. Sunday Rain vond ik op plaat beetje tegenvallen, althans, een van de iets mindere tracks maar kwam live zo goed tot z'n recht. Verder liet Taylor in de drum solo horen waarom hij echt een geweldige drummer is(sowieso was hij de hele avond lang in topvorm). Daarna was het tijd voor My Hero, These Days en Walk die net als alle andere nummers zo ver in volle overgave werden meegedaan.
Toen kwam het tussenstuk, dat ik itt de Morgen juist erg fijn vond. Even op adem komen echt, even een lolletje hebben, maar verdomd goed blijven spelen. Chris Shiflet de gitarist zong het nummer UNder My Wheels van Alice Cooper, en hij kan me een partijtje zingen ook. Itt vorig jaar op Werchter, had ik het idee dat hij zich het hele concert lang een stuk vrijer op het podium bevond. Het was allemaal wat losser. Daarna werden nog wat wat covertjes gespeeld om de band voor te stellen. Leukste was dat het leek alsof ze Imagine gingen doen, maar vervolgens Jump over de melodie deden. Vervolgens kwam om de covers af te sluiten de switch. Niet langer zong Taylor Hawkins van achter de drums, hij kwam in front en Dave ging achter de drums om zo het nummer Under PRessure te doen waarmee nogmaals te horen was dat Taylor meer kan dan alleen drummen. Dave sloot het nummertje nog ff af met volgens mij een stukje Smells Like Teen Spirit.
Toen kwamen we in het 3e deel van de show en die ging keihard van start met Monkey Wrench. Blijf het een speciaal nummer vinden sinds die val 3 jaar terug. Het werd opgevolgd met het mooie Wheels, het onverwachte, maar keiharde Breakout en het nieuwe Dirty Water. Best of You sloot vervolgens in volle overgave de normale set af, want ja tegenwoordig doen de Foo Fighters soms ook aan encores. Ik snap het wel, want ze worden ook een dagje ouder dus het zal wel nodig zijn, al is het wel ergens jammer. De encore was vervolgens ook rete strak met 3 classic Foo songs gevuld, namelijk Times Like These, This is a Call en het oorverdovende Everlong. Geweldige avond en een geweldig concert, ik kan niet anders zeggen.
Dan nog wat anders, wat ben ik toch een fan van het publiek van de zuiderburen. Zo veel rustiger zonder al te veel rumoer. Het valt me elk jaar al op Werchter op, maar nu ook tijdens een concert. Geen geauwehoer, maar gewoon daar zijn voor de muziek. Het enige wat me deze avond in de weg zat was de hitte binnen en daar is alles ook mee gezet.
Voor de pinkpopgangers. Je bent fan of je bent het niet. Ben je fan? Dan word het hoogstwaarschijnlijk een topavond want dan weet je ook waar je voor in bent. Ben je het niet, dan kan je eventueel tegen de kritiekpunten aanlopen zoals de Morgen beschreef, al vond ik dat allemaal reuze meevallen(Op Werchter was er meer gelul enzo)
Foo Fighters - Sportpaleis 11/6
Gisteravond was het een klein jaar later weer tijd voor de Foo Fighters. Ik ben een Foo Fighters fan en zal dat altijd blijven, dus misschien is mijn belevenis niet geheel objectief natuurlijk. De avond begon enigszins verwarrend. De ingang zoeken was niet al te duidelijk aangegeven, aangezien wanneer je het tram station uitliep het leek alsof je rechtsom moest lopen voor de ingang(bleek uiteindelijk linksom te zijn). De niet al te milieu vriendelijke strenge toegang(met duizenden plastic zakjes die dus de prullenbak in gingen omdat we door metaaldetectoren moesten) maakte mij niet veel uit, maar als een Sportpaleis zijnde misschien iets om over na te denken. Naja, we waren winnen. Enigszins onhandig wel dat je alleen contant kan betalen volgens mij, maar we waren goed genoeg voorbereid. We pakten een drankje rond 19:15 en gingen de zaal in.
Het voorprogramma Wolf Alice begon stipt 19:30 volgens mij en overtuigde mij vanaf het begin echt goed. Echter, het kwabbelde soms gedurende de set op den duur en vooral de rustigere delen vond ik er met weinig overtuiging uitkomen. Daarnaast zat de zangeres er aan het einde van de set soms echt goed flink naast. Het was niet compleet vals, maar wel behoorlijk onzuiver.
Dan was het tijd voor de Foo Fighters, dus ruim 2 uur en 40 minuten gespeeld hebben(langste indoor concert ooit voor me, waarschijnlijk tot morgen bij Pearl Jam). Het was lang en met de hitte voelde het achteraf misschien wel een klein beetje te lang. Niet door hen, maar vanaf minuut 1 wanneer ze nog niet eens begonnen waren vond ik het al om te stikken.
Dan het concert zelf, laat ik voorop stellen dat ik het behoorlijk oneens ben met de recensie van De Morgen in ieder geval, want pas na 1 uur spelen kwam het eerste praatje voorbij. Sure, nummers werden uitgerekt, maar daar kom je toch ook voor bij zo'n band? Het begon in ieder geval heerlijk met Run, All My Life, Learn To Fly en The Pretender(wat ging die keilang en verdomd goed door). Keihard beuken en erop los gaan. Vervolgens werden met Sky in the Neighborhood de achtergrond zangeres in beeld gebracht en dat bracht een mooie live ervaring. Toen was het tijd voor Rope en van alle nummers had ik hierbij alleen echt het idee dat het me te lang doorkwabbelde, waarbij Dave Grohl een beetje ging spelen met het publiek, dat in volle overgave meedeed. Toen was het tijd voor misschien wel mijn hoogtepunt van de show. De Drum solo van Taylor Hawkins wat werd opgevolgd met het Sunday Rain van het nieuwe album. Godverrredomme, wat klonk dit geweldig live. Sunday Rain vond ik op plaat beetje tegenvallen, althans, een van de iets mindere tracks maar kwam live zo goed tot z'n recht. Verder liet Taylor in de drum solo horen waarom hij echt een geweldige drummer is(sowieso was hij de hele avond lang in topvorm). Daarna was het tijd voor My Hero, These Days en Walk die net als alle andere nummers zo ver in volle overgave werden meegedaan.
Toen kwam het tussenstuk, dat ik itt de Morgen juist erg fijn vond. Even op adem komen echt, even een lolletje hebben, maar verdomd goed blijven spelen. Chris Shiflet de gitarist zong het nummer UNder My Wheels van Alice Cooper, en hij kan me een partijtje zingen ook. Itt vorig jaar op Werchter, had ik het idee dat hij zich het hele concert lang een stuk vrijer op het podium bevond. Het was allemaal wat losser. Daarna werden nog wat wat covertjes gespeeld om de band voor te stellen. Leukste was dat het leek alsof ze Imagine gingen doen, maar vervolgens Jump over de melodie deden. Vervolgens kwam om de covers af te sluiten de switch. Niet langer zong Taylor Hawkins van achter de drums, hij kwam in front en Dave ging achter de drums om zo het nummer Under PRessure te doen waarmee nogmaals te horen was dat Taylor meer kan dan alleen drummen. Dave sloot het nummertje nog ff af met volgens mij een stukje Smells Like Teen Spirit.
Toen kwamen we in het 3e deel van de show en die ging keihard van start met Monkey Wrench. Blijf het een speciaal nummer vinden sinds die val 3 jaar terug. Het werd opgevolgd met het mooie Wheels, het onverwachte, maar keiharde Breakout en het nieuwe Dirty Water. Best of You sloot vervolgens in volle overgave de normale set af, want ja tegenwoordig doen de Foo Fighters soms ook aan encores. Ik snap het wel, want ze worden ook een dagje ouder dus het zal wel nodig zijn, al is het wel ergens jammer. De encore was vervolgens ook rete strak met 3 classic Foo songs gevuld, namelijk Times Like These, This is a Call en het oorverdovende Everlong. Geweldige avond en een geweldig concert, ik kan niet anders zeggen.
Dan nog wat anders, wat ben ik toch een fan van het publiek van de zuiderburen. Zo veel rustiger zonder al te veel rumoer. Het valt me elk jaar al op Werchter op, maar nu ook tijdens een concert. Geen geauwehoer, maar gewoon daar zijn voor de muziek. Het enige wat me deze avond in de weg zat was de hitte binnen en daar is alles ook mee gezet.
Voor de pinkpopgangers. Je bent fan of je bent het niet. Ben je fan? Dan word het hoogstwaarschijnlijk een topavond want dan weet je ook waar je voor in bent. Ben je het niet, dan kan je eventueel tegen de kritiekpunten aanlopen zoals de Morgen beschreef, al vond ik dat allemaal reuze meevallen(Op Werchter was er meer gelul enzo)
Gisteren dus ook spotgoedkoop last minute naar Ahoy gegaan voor arcade fire. We zaten op de bovenste ring en het was zo rustig dat we maar een plekje recht tegenover het podium gekozen hadden ipv er naast waar we eigenlijk de kaarten voor hadden. Vond het een hele lekkere show van een band waar de lol er vanaf spat als ze aan het spelen zijn. Heerlijk als je bij een show soms niet weet waar je moet kijken omdat er zo veel op het podium gebeurd wat allemaal spektakel is. Persoonlijke hoogtepunten waren mountains beyond mountains (die discobal maakte het helemaal af) , no cars go, creature comfort, afterlife en the suburbs. Enige minpuntje in de set vond ik het rustigere middenstuk met electric blue tm my body is a cage. Zeker geen slechte nummers, my body is a cage vond ik ook erg fijn uitgevoerd, maar het haalde wel een beetje het tempo uit de set vond ik. Daarnaast was t geluid me ook iets te hard maar dat mocht de pret niet drukken. Toffe avond gehad.
Ik stond nog even buiten te roken en je werd daar al vrij gauw eruit gebonjourd. Ook de rijen van de bar en de wc's waren echt megalang. En het ergste was nog wel bij de metro. Maargoed, dat hou je toch wel. Eigenlijk mag ik ook niet klagen, maar daar zijn wij Hollanders zo goed in he.
Pearl Jam
Laten we vooral beginnen te zeggen dat het gewoon weer goed was. Maar toch was ik na mn 5e keer PJ ook niet euforisch. Ondanks een paar rustige pareltjes (bijv. Long Road als opener) kwam ik er niet echt goed in. Uiteindelijk was het blokje Jeremy tot aan F#ckin Up geniaal.
Alleen afsluiter Indifference was het niet voor mij. Beetje een nachtkaars. Hoopte toch nog op State Of Love And Trust.
Al met al gewoon goed! Toch was 4 jaar geleden voor mij persoonlijk beter.
Laten we vooral beginnen te zeggen dat het gewoon weer goed was. Maar toch was ik na mn 5e keer PJ ook niet euforisch. Ondanks een paar rustige pareltjes (bijv. Long Road als opener) kwam ik er niet echt goed in. Uiteindelijk was het blokje Jeremy tot aan F#ckin Up geniaal.
Alleen afsluiter Indifference was het niet voor mij. Beetje een nachtkaars. Hoopte toch nog op State Of Love And Trust.
Al met al gewoon goed! Toch was 4 jaar geleden voor mij persoonlijk beter.
Ik vond ze op Werchter al super. Dat gepraat tussendoor hoort gewoon bij de act en vind ik op zich wel leuk.
En wat zijn recensies waart, heb ook al vaak onwaarheden in zo'n recensie zien staan en het blijven maar meningen natuurlijk.
Klinkt gewoon als een zeer goed optreden, jammer dat ik er niet bij was.
Pearl Jam - 13/6(2e avond) - Ziggo Dome
Drukke weken lijken het te zijn in Juni en Juli, maar afgelopen woensdag was het weer tijd voor een concert en wat voor een.
Wat was dit een kapot goed concert zeg. Ze begonnen misschien(weer, net als op Werchter 2014) wat laat, namelijk ong 20/25 minuten, maar dat was het wachten wel waard. Begin tot eind genoten gewoon. Setlist was keurig in orde ook en ze speelde echt retestrak. Het knappe is hoe ze je gelijk bij de strot kunnen pakken. Je aandacht wijkt er gewoon niet van af. Op een gegeven moment zei Eddie eens wat en toen keek ik toevallig eens naar de klok en zag ik gewoon hoe lang ze al bezig waren. De tijd vloog weg en dat is wat een goed concert hoort te doen.
Ik ben verder geen ultieme Pearl Jam kenner, in de zin van dat ik niet alle nummers even goed ken. Dat maakt echter niet uit, want al ken je niks, dan is dit nog een top show. Vooral de overtuiging die er ook achter zat was geweldig. Maarliefst 27 nummers, waaronder classics als Alive, Black en (thank fucking god) een fenomenale cover van Rockin in the Free World. Geweldig gewoon en ik wens de pinkpopgangers en later in de maand mede Werchter gangers alvast heel veel plezier. Ik kan niet wachten tot zaterdag 7 juli in ieder geval.
Drukke weken lijken het te zijn in Juni en Juli, maar afgelopen woensdag was het weer tijd voor een concert en wat voor een.
Wat was dit een kapot goed concert zeg. Ze begonnen misschien(weer, net als op Werchter 2014) wat laat, namelijk ong 20/25 minuten, maar dat was het wachten wel waard. Begin tot eind genoten gewoon. Setlist was keurig in orde ook en ze speelde echt retestrak. Het knappe is hoe ze je gelijk bij de strot kunnen pakken. Je aandacht wijkt er gewoon niet van af. Op een gegeven moment zei Eddie eens wat en toen keek ik toevallig eens naar de klok en zag ik gewoon hoe lang ze al bezig waren. De tijd vloog weg en dat is wat een goed concert hoort te doen.
Ik ben verder geen ultieme Pearl Jam kenner, in de zin van dat ik niet alle nummers even goed ken. Dat maakt echter niet uit, want al ken je niks, dan is dit nog een top show. Vooral de overtuiging die er ook achter zat was geweldig. Maarliefst 27 nummers, waaronder classics als Alive, Black en (thank fucking god) een fenomenale cover van Rockin in the Free World. Geweldig gewoon en ik wens de pinkpopgangers en later in de maand mede Werchter gangers alvast heel veel plezier. Ik kan niet wachten tot zaterdag 7 juli in ieder geval.
Death Cab for Cutie in de Amsterdamse Bossen! Erg blij dat ze Expo '86, Pictures for an Exhibition, en What Sarah Said speelden. Erg mooi optreden.
Mee eens. Leuk optreden; prima setlist. Volgend jaar TivoliVredenburg; daarna door naar de festivals?
Ook ik was in het Amsterdamse bos gisteren. Wat een heerlijk optreden van een heerlijke band. Het was het eerste optreden van een hele korte reeks voor de albumrelease, maar er was geen spoortje roestigheid te bekennen. Veelvoudige openingstandem I Will Possess Your Heart/The New Year was strak als altijd en de setlist kende, zoals Black Lies al aangaf, inderdaad een paar mooie verrassingen. Daarbij mag ook de prachtige uitvoering van Your Heart is an Empty Room genoemd worden. Schitterend rustpunt in de set. Ook de twee nieuwe songs bleven overigens prima overeind tussen het gevestigde werk.
En toen ik bij aangekondigde afsluiter Sound of Settling dacht: maar eigenlijk mis ik nog de vier prijsnummers, kwamen ze voor de encore terug om ze gewoon alle vier er nog even uit te persen. Perfect einde voor een perfecte avond.
Wanneer gaat Tivoli in de verkoop?
Ik was aanwezig. Na twee keer the wall gezien te hebben, dus nu us of them. Deel 1 is eigenlijk een 'gewoon' optreden zonder iets zots te zien. Deel 2 is het vooral de visuals. Qua muziek, ja geniaal gewoon (groot fan wel). Straffe prestatie en Jonathan Wilson ook in topvorm!
Als je staanplaatsen hebt zou ik dit als tip geven: in deel 1 je redelijk dicht bij het podium plaatsen, zodat je de band echt aan het werk kan zien. Deel 2 zou ik in het midden van de zaal staan langs de zijkant. (Zeker niet centraal staan!!)
Ik wil zo weinig mogelijk spoilers geven, maar als je centraal gaat staan, ga je een pak missen qua ervaring. Laat ons zeggen dat er over de ganse lengte van de zaal projecties tevoorschijn zullen komen en als je daaronder staat, zal je ze niet zien
Eels was steengoed! Maar eerst even het voorprogramma, That 1 Guy. Een of ander raar buizensysteem met snaren vormden zijn instrument. Hij noemde het zelf 'the magic pipe' en god dat was het. Zelden zo'n leuk voorprogramma gezien, met veel humor, maar ook gewoon fijne muziek en een genot om naar te kijken. Kwam tijdens Eels ook nog even het podium op om wat kaarttrucs te doen, heel flauw misschien, maar het paste perfect bij de avond.
Dan Eels. Al een aantal jaren stond ie (enkelvoud want draait toch vooral om Mark Oliver Everett) hoog op mijn verlanglijstje en nu was het zover. Hij bracht een show met een fijne vaart. Hij hield hier en daar wat praatjes die ontzettend geestig (en waarschijnlijk ook ingestudeerd) waren. De rode draad leek wel de stroopwafel, die hij om de zoveel tijd uitdeelde aan bandleden bij wijze van beloning. Daarna kreeg het publiek er ook een paar. Klinkt allemaal heel cheesy, maar het was oprecht een komisch tafereel.
Het is misschien vooral de scheefheid ervan, zijn teksten zijn namelijk vaak vrij zware. Toch voelde het alleszins vrolijk aan. Muzikaal (daar draait het uiteindelijk om natuurlijk) zat het enorm goed in elkaar en nummers als Novocaine For The Soul, I Like Birds en Mr. E's Beautiful Eyes werden live een pak harder gespeeld. Erg tof. Hoogtepunten waren voor mij Bone Dry (beste nummer van z'n nieuwe plaat), P.S. You Rock My World, Climbing To The Moon, Novocaine For The Soul, Mr. E's Beautiful Eyes en met verre afstand That Look You Give That Guy. Deze zat, als ik setlist.fm mag geloven, gisteren niet erbij. Dus blij dat ik vanavond gegaan ben. Mooie avond gehad in de geweldige Ronda. Wat is dat toch een fijne zaal zeg!
@Processierups hoe vond jij het?
Dan Eels. Al een aantal jaren stond ie (enkelvoud want draait toch vooral om Mark Oliver Everett) hoog op mijn verlanglijstje en nu was het zover. Hij bracht een show met een fijne vaart. Hij hield hier en daar wat praatjes die ontzettend geestig (en waarschijnlijk ook ingestudeerd) waren. De rode draad leek wel de stroopwafel, die hij om de zoveel tijd uitdeelde aan bandleden bij wijze van beloning. Daarna kreeg het publiek er ook een paar. Klinkt allemaal heel cheesy, maar het was oprecht een komisch tafereel.
Het is misschien vooral de scheefheid ervan, zijn teksten zijn namelijk vaak vrij zware. Toch voelde het alleszins vrolijk aan. Muzikaal (daar draait het uiteindelijk om natuurlijk) zat het enorm goed in elkaar en nummers als Novocaine For The Soul, I Like Birds en Mr. E's Beautiful Eyes werden live een pak harder gespeeld. Erg tof. Hoogtepunten waren voor mij Bone Dry (beste nummer van z'n nieuwe plaat), P.S. You Rock My World, Climbing To The Moon, Novocaine For The Soul, Mr. E's Beautiful Eyes en met verre afstand That Look You Give That Guy. Deze zat, als ik setlist.fm mag geloven, gisteren niet erbij. Dus blij dat ik vanavond gegaan ben. Mooie avond gehad in de geweldige Ronda. Wat is dat toch een fijne zaal zeg!
@Processierups hoe vond jij het?
Roger Waters @ Ziggo Dome
Ik kan heel kort zijn met vier woorden: Wat. Een. Indrukwekkende. Show.
Maar ik zal het iets langer houden. We zaten tweede ring, vrij dicht bij het podium. Wederom verbaast de Ziggo Dome met het scherpe geluid, ook op deze uithoekplekjes (die later helemaal zo slecht niet bleken te zijn). Het eerste deel van de show was 'gewoon' goed. Roger Waters ook met The Wall show gezien dus de verwachtingen waren hoog. Muzikaal zat het bijzonder goed in elkaar met een goede gitarist en inderdaad Jonathan Wilson in topvorm. Die man heeft met verve een paar grote schoenen gevuld. Het eerste deel van de show had het karakter van een normaal concert, hoogtepunten voor mij waren Welcome to the Machine, Picture That en Another Brick in te Wall. Vooral die laatste was ijzersterk en een voorbode van deel 2.
Deel 2 was een van de meest indrukwekkende stukken optreden die ik ooit gezien heb, bij tijd en wijlen een brok in de keel en metersdik kippenvel. Zeer indrukwekkende visuele productie waarvan ik niet teveel zal verklappen, maar als je aan de zijkant van de zaal zit, zit je helemaal goed. Met name in het eerste deel van de show wordt de muziek zo indrukwekkend vermengd met politieke statements over oa Trump en de vluchtelingen aanpak. Waar dit bij andere artiesten als overdone kan aankomen, was dit schitterend uitgevoerd. Pigs en Us and Them waren ultieme hoogtepunten, combinatie van de beelden met de intense muzikale stukken. Uniek. Daarna eenzelfde moment bij Brain Damage maar op een andere manier. Als je dan nog kunt afsluiten met Confortably Numb en een van de beste solo's die ooit op plaat gezet is (en briljant uitgevoerd) heb je echt een prachtige setlist.
Voor de mensen die nog gaan, geniet.
Ik kan heel kort zijn met vier woorden: Wat. Een. Indrukwekkende. Show.
Maar ik zal het iets langer houden. We zaten tweede ring, vrij dicht bij het podium. Wederom verbaast de Ziggo Dome met het scherpe geluid, ook op deze uithoekplekjes (die later helemaal zo slecht niet bleken te zijn). Het eerste deel van de show was 'gewoon' goed. Roger Waters ook met The Wall show gezien dus de verwachtingen waren hoog. Muzikaal zat het bijzonder goed in elkaar met een goede gitarist en inderdaad Jonathan Wilson in topvorm. Die man heeft met verve een paar grote schoenen gevuld. Het eerste deel van de show had het karakter van een normaal concert, hoogtepunten voor mij waren Welcome to the Machine, Picture That en Another Brick in te Wall. Vooral die laatste was ijzersterk en een voorbode van deel 2.
Deel 2 was een van de meest indrukwekkende stukken optreden die ik ooit gezien heb, bij tijd en wijlen een brok in de keel en metersdik kippenvel. Zeer indrukwekkende visuele productie waarvan ik niet teveel zal verklappen, maar als je aan de zijkant van de zaal zit, zit je helemaal goed. Met name in het eerste deel van de show wordt de muziek zo indrukwekkend vermengd met politieke statements over oa Trump en de vluchtelingen aanpak. Waar dit bij andere artiesten als overdone kan aankomen, was dit schitterend uitgevoerd. Pigs en Us and Them waren ultieme hoogtepunten, combinatie van de beelden met de intense muzikale stukken. Uniek. Daarna eenzelfde moment bij Brain Damage maar op een andere manier. Als je dan nog kunt afsluiten met Confortably Numb en een van de beste solo's die ooit op plaat gezet is (en briljant uitgevoerd) heb je echt een prachtige setlist.
Voor de mensen die nog gaan, geniet.
