Slipknot - The End, So Far
Fuckkkk... Adderall begint echt als een soort post-rocknummer. Wat lekker. Sowieso wel een goed nummer eigenlijk, is weer eens wat anders. Hopelijk spelen ze die dan toch een keertje live met een compleet ander decor.
The Dying Song (Time to Sing) valt na Adderall wel weer op z'n plek. Logische opener dus, logisch vervolg. Vind het nummer voor de rest niet zo denderend.
The Chapeltown Rag is wel weer catchy. Misschien ook vaker beluisterd dan The Dying Song, dus hij slaat wat beter aan bij mij. Alleen dat einde had van mij niet gehoeven met 'When everything is God online, nothing is'. Haalt het tempo eruit.
Yen doet me wat denken aan If Rain Is What You Want van .5 The Gray Chapter. Dat vind ik een steengoed nummer, dus deze ook. Wel minder dan IRIWYW.
Zo singles zijn voorbij. Tijd voor het echte werk. Hive Mind: tijd om Space Invaders te spelen gezien de geluidjes aan het begin. Verder niet mijn nummer. Wel weer zo'n typisch nummer dat ze graag live spelen, denk ik. Meh.
Warranty. Tja, valt me weer eens op dat hetzelfde trucje wordt uitgehaald met het opsplitsen van woorden. Refrein is redelijk, rest pakt me niet zo.
Medicine for the Dead. TOOL-esquebegin met de piepjes dat door het hele nummer doorwerkt. Da's sowieso altijd tof. Refrein is wederom prima, instrumentaal ook, maar Corey, zeker in het begin, klonk wat magertjes.
Acidic. Waar ik bij het vorige nummer meer doelde op dat de zang me niet trok, vond ik hier Corey's zang echt aan de magere kant. Zonde, want het is voor de rest een goed nummer.
Heirloom. Begin klinkt echt top, zo instrumentaal beginnen mag van mij altijd! Dit deed me heel erg denken aan het refrein van Under and Over It van 5FDP, qua zang en melodie. En ook aan een nummer van Gojira, instrumentaal dan. Desondanks is het niet mijn nummer.
H377. Dat klinkt als iets wat Sid zou kiezen als titel. Snelheid, dit is mijn ding! Sid wilde vast ook snel... Beste nummer tot nu toe? Lastig te zeggen, maar staat hoog.
De Sade. TOOL-vibes back at it again. Alleen aan het begin, maar toch, die tellen we gewoon. Dit is op zich wel weer een fijn nummer. Sid met een kleine breakdown na het eerste refrein was wel leuk. Gitaarsolo ook!
Finale. Verwacht op voorhand toch weer een rustig einde en jawel hoor. Goede keuze om hiermee te eindigen. Knaller, maar op een rustige manier! Dat koor mag wat mij betreft vaker terugkomen Clown! Goede ideeën heeft die vent.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Al met al, als we kijken wat er in de afspeellijst komt zijn het toch de eerste nummers en de laatste drie. Middenstuk was dan toch niet zo sterk, zoals op veel albums helaas. Het is me nu zeker wel duidelijk dat Corey niet echt een zangstem meer over heeft, al was dat nooit zijn sterkste kant, maar toch. Moet wel even kwijt dat Weinberg, op z'n zachtst gezegd, op dreef was op dit album. Die kan spelen als een malle! Daarnaast is het me opgevallen dat ze nu de tussenstukjes in de nummers zelf hebben gestopt i.p.v. los zoals op We Are Not Your Kind. Prima keuze! In ieder geval weet ik niet wat het is, maar het is niet mijn album. WANYK vond ik ijzersterk, deze gewoonweg een stuk minder. Wel blij dat ze zichzelf meer aan het heruitvinden zijn.