Interessante vraag wel. Het kan beide kanten opvallen. Heb wel eens met artiesten gesproken en dat daardoor inderdaad een beetje de magie weg was. Daarentegen heb ik het ook regelmatig andersom gehad.
Was vorig weekend op Sniester waar ik Adult DVD zag. Vond de frontman op stage echt een beetje een zak patat, maar ik vond de band echt heel goed, dus ik wilde ze achteraf even complimenteren. Bleek de zanger echt een enorm aardige gast te zijn.
Nog een voorbeeld was dat ik Loyle Carner had ontmoet op Metropolis festival. We hadden een foto gemaakt, maar doordat ik een pet op had in de volle zon, kwam ik 5 min later erachter dat je mijn gezicht totaal niet zag. Zag hem toen weer lopen en vroeg of hij toch nog even gauw een selfie wilde maken. Hij zei nee joh, we lopen wel gewoon even terug naar je vrienden, zodat zij een goede foto kunnen maken. Echt veel te lief. Ook echt mega charismatisch. Later dat jaar zag ik hem in de kleine zaal van Paradiso en sprak ik hem achteraf ook. Hij herkende me gewoon nog, zo bizar. Vervolgens vroeg ik of hij een stuk van zijn rap kon opschrijven, omdat dat veel voor mij betekent. Ik rapte op het moment dat stuk en hij zat helemaal te juichen haha, was echt een prachtig moment.
Zo dat was mijn TED talk over artiesten ontmoeten. Nee maar zonder gekkigheid; het kan dus soms ook heel positief uitvallen!