De albums van 2019
- Onderwerp starter PwoperFish
- Startdatum
Eerste kwartaal voorbij en de volgende albums op willekeurige volgorde zijn voorlopig erg vermakelijk. Zullen aan het eind van het jaar zien wat er nog van over is.
Blank Range - In Unison
Balthazar - Fever
Yak - Persuit Of Momentary Happiness
Julia Jacklin - Crushing
Strand of Oaks - Eraserland
Jenny Lewis - On The Line
Methyl Ethel - Triage
Blank Range - In Unison
Balthazar - Fever
Yak - Persuit Of Momentary Happiness
Julia Jacklin - Crushing
Strand of Oaks - Eraserland
Jenny Lewis - On The Line
Methyl Ethel - Triage
Goed, ik doe mee hoewel ik eigenlijk pas zo'n twee weken terug stevig ben beginnen luisteren.:
1. Xiu Xiu - Girl With Basket of Fruit [post industrial, experimental]
2. Stella Donnelly - Beware of the Dogs [indie pop]
3. The Caretaker - Everywhere At The End Of Time (stage 6) [dark ambient, drone]
4. James Blake - Assume Form [alternative r&b, art pop]
5. Solange - When I Get Home [alternative r&b, art pop]
6. Spellling - Mazy Fly [art pop]
7. Brutus - NEST [post hardcore]
8. Sharon Van Etten - Remind Me Tomorrow [indie pop]
9. V/A - 環境音楽 Kankyō Ongaku: Japanese Ambient, Environmental & New Age Music 1980–1990 [ambient, new age]
10. American Football - American Football LP3 [midwest emo]
11. DJ Healer - Lostsongs vol. II [breakbeat, future garage]
12. LCD Soundsystem - Electric Lady Sessions [dance punk, indietronica]
13. Laurel Halo - DJ-Kicks [techno]
14. Quelle Chris - Guns [abstract hip hop]
15. Nilüfer Yanya - Miss Universe [indie rock, indie pop]
16. The Comet Is Coming - Trust in the Lifeforce of the Deep Mystery [jazz fusion, nu-jazz]
17. Little Simz - Grey Area [UK hip hop]
18. Malibu Ken - Malibu Ken [abstract hip hop]
19. Uranium Club - The Cosmo Cleaners [art punk]
20. Better Oblivion Community Center - Better Oblivion Community Center [indie rock, folk rock]
Albums:
1. Weyes Blood - Titanic Rising
2. K Á R Y Y N - The Quanta Series: aangezien het op deze pagina over Dansende Beren ging, plaats ik graag even mijn recensie die ik gisteren op de site schreef.
3. Little Simz - Grey Area
4. Solange - When I Get Home
5. Better Oblivion Community Center - Better Oblivion Community Center
6. Maurice Louca - Elephantine
7. Jessica Pratt - Quiet Signs
8. SASAMI - SASAMI
9. Deerhunter - Why Hasn't Everything Already Disappeared?
10. Kel Assouf - Black Tenere
11. Spellling - Mazy Fly
12. Lomelda - M for Empathy
13. CHAI - Punk
14. Nivhek - After Its Own Death / Walking in a Spiral Towards the House
15. The Twilight Sad - It Won/t Be Like This All the Time
16. MONO - Nowhere Now Here
17. Theon Cross - Fyah
18. Tiny Ruins - Olympic Girls
19. Lafawndah - Ancestor Boy
20. Pom Poko - Birthday
ep:
1. Kokoroko - Kokoroko
2. Mariam the Believer - String Variations
3. Charlotte Adigéry - Zandoli
4. Nils Frahm - Encores 2
5. Black Rain - Computer Soul
1. Weyes Blood - Titanic Rising
2. K Á R Y Y N - The Quanta Series: aangezien het op deze pagina over Dansende Beren ging, plaats ik graag even mijn recensie die ik gisteren op de site schreef.
3. Little Simz - Grey Area
4. Solange - When I Get Home
5. Better Oblivion Community Center - Better Oblivion Community Center
6. Maurice Louca - Elephantine
7. Jessica Pratt - Quiet Signs
8. SASAMI - SASAMI
9. Deerhunter - Why Hasn't Everything Already Disappeared?
10. Kel Assouf - Black Tenere
11. Spellling - Mazy Fly
12. Lomelda - M for Empathy
13. CHAI - Punk
14. Nivhek - After Its Own Death / Walking in a Spiral Towards the House
15. The Twilight Sad - It Won/t Be Like This All the Time
16. MONO - Nowhere Now Here
17. Theon Cross - Fyah
18. Tiny Ruins - Olympic Girls
19. Lafawndah - Ancestor Boy
20. Pom Poko - Birthday
ep:
1. Kokoroko - Kokoroko
2. Mariam the Believer - String Variations
3. Charlotte Adigéry - Zandoli
4. Nils Frahm - Encores 2
5. Black Rain - Computer Soul
Eén van de beter geschreven reviews van daar, moet 'm zelf nog beluisteren maar ik hoor veel goeie dingen daarover. Zoals ik al zei moet ik nog veel inhalen van afgelopen maanden, zo staan Lafawndah, KOKOROKO en Charlotte Adigéry oa nog op m'n lijstje. Weyes Blood alvast beluisterd via de NPR link neem ik aan? Kel Assouf, Pom Poko en Theon Cross doen bij mij geen belletje rinkelen, kun je er wat meer over vertellen?
Weyes Blood heb ik al sinds januari voor een recensie en een interview voor DB.
Kel Assouf is een Belgische band die iets hardere touareg met een moderne twist brengt. Pom Poko is stuiterende, hyperkinetische pop met een punk attitude en Theon Cross is ook wel bekend als tubaspeler in Sons of Kemet.
Reacties op dat debuutalbum van Billie Eilish?
Tot nu toe niet de grootste fan maar ik vond de singles wel goed dus ik dacht dat ik met dit album misschien eindelijk de hype ging begrijpen. Maar helaas, behalve hier en daar een sterke song ('bad guy', 'when the party's over', 'my strange addiction' dat een beetje als Lorde klinkt) vond ik het tegenvallen en vooral extreem repetitief, altijd gefluister met veel stilte en dan plots een dikke bas eronder. Bury a friend is nog een highlight maar daarna gebeurt er niets boeiend meer en '8' is letterlijk een van de irritantste dingen die ik dit jaar al heb gehoord.
Ik vind Billie een frisse hype in de popwereld en ben blij dat de jeugd toch iets alternatievere pop apprecieert, maar ik ben nog niet overtuigd door dit album.
Tot nu toe niet de grootste fan maar ik vond de singles wel goed dus ik dacht dat ik met dit album misschien eindelijk de hype ging begrijpen. Maar helaas, behalve hier en daar een sterke song ('bad guy', 'when the party's over', 'my strange addiction' dat een beetje als Lorde klinkt) vond ik het tegenvallen en vooral extreem repetitief, altijd gefluister met veel stilte en dan plots een dikke bas eronder. Bury a friend is nog een highlight maar daarna gebeurt er niets boeiend meer en '8' is letterlijk een van de irritantste dingen die ik dit jaar al heb gehoord.
Ik vind Billie een frisse hype in de popwereld en ben blij dat de jeugd toch iets alternatievere pop apprecieert, maar ik ben nog niet overtuigd door dit album.
Sure,
Billie Eilish is een zeventien jarig popsterretje dat aan de hand van haar toegewijde online fanbase uiteindelijk een mainstream audience vond, dat ze die aandacht uiteindelijk vond is en blijft een moeilijk gegeven aangezien er veel jonge popsterren staan te springen om de nieuwe Dua Lipa of Ariana Grande te worden, denk daarbij aan de electropop van de Zweedse Sigrid of de bezwerende doch platte synthpop van Maggie Rogers. Eilish heeft echter iets wat die andere popsterren in wording niet hebben, namelijk een randje dat haar met haar fans verbindt. Het zelfhatende, depressieve persona wordt bijna sadomasochistisch om relatable over te komen tot haar fans. Of het oprecht is of zoals XXXtentacion een manier is om haar verhaal te uiten is iets anders, de manier waarop ze het brengt blijft vrij corny zoals op 'listen before i go' waar ze in mijn ogen gewoon zelfdoding romantiseert. Die indruk krijg ik niet omdat ik iets tegen Eilish heb, tevens omdat ik haar situatie en verleden totaal niet ken maar baseer ik me puur uit de dingen die ze schrijft in haar nummers en de vrij basic manier waarop.
Ironisch genoeg wordt de track waarop ze denkt aan suïcide gevolgd door een lofzang naar de persoon toe van wie ze eigenlijk niet zou mogen houden. De manier waarop ze zingt is trouwens al even slaapverwekkend (ze fluistert gewoon?) als elke poging tot melancholische ballad die ze uit zichzelf probeert te puren om naast haar harde club songs ook die, opnieuw, kwetsbare kant te tonen waar veel tienermeisjes zich ook kunnen herkennen.
De industriële pop-songs die dan voor het contrast moeten zorgen klinken vrij eendimensionaal; broer Finneas O'Connell zorgt voor de vrij SOPHIE en Grimes geïnspireerde beats en Billie fluistert er levenloos en zonder veel inspanning ('Bad guy') te doen over heen om het contrast tussen hard en zacht te vergroten. Keer op keer wordt in die nummers dezelfde formule toegepast. De duidelijke 'Black Skinhead'-referentie op 'Bury a friend' gaat er bij mij trouwens echt niet in, ik kan niet naar dat nummer luisteren zonder dat ik aan Ye's origineel denk. Uiteindelijk lijkt het wel een beetje de bedoeling gaan worden wat er van haar wordt gevraagd te worden of te moeten zijn van buitenaf, van een eerder donker kantje was er bv. ten tijde van haar eerste ep 'dont smile at me' nog weinig sprake, nl. een beter marketeerbare en meer herkenbare Grimes.. Of Lorde met een angsty kantje. Op bepaalde nummers ('ilomilo' bv.) klinkt ze gewoon als twee druppels op haar ten tijde van 'Pure Heroine'.
Wat me tot het laatste punt brengt en dat is een beetje dezelfde discussie als bij de release van 'Anthem of the peaceful army' van Greta Van Fleet namelijk de inspiratiebronnen die een artiest gebruikt bij het maken van muziek. Van de beats die uit een drie jaar oude samplepack van SOPHIE kunnen komen tot de manier waarop ze zich profileert en "zingt". Het klinkt op dezelfde manier allemaal zo hol en van plastiek als Greta Van Fleet leentjebuur speelt bij Led Zeppelin.
Billie Eilish is een industry plant die het heeft weten maken met dezelfde holle teksten als eender welke andere popster in de charts, zingende op verjaarde deconstructed club-beats die haar een edgy kantje schenken. De ideeën voor een coole plaat waren daar, dat merk je, alleen de uitvoering schiet grandioos onder de verwachtingen. Eilish is voor gen-Z'ers die somehow de Lorde-trein hebben gemist al zal ze ooit wel haar eigen 'Melodrama' uitbrengen, maar nu nog niet.
3/10 doei.
Was jij het niet die iets meer dan een jaartje geleden nog naar een concert van Billie Eilish was geweest?
Ik vond het best wel een te pruimen plaat eigenlijk, voor een 17-jarige artiest van wie dit het debuutalbum is. Geen meesterwerk maar wel gewoon een degelijk album. 6/10
En dat album van Billie Eilish is inderdaad best te pruimen. Staan paar heel aardige nummers op.
Inderdaad geen meesterwerk, zoals Warriorandweirdo terecht opmerkt, maar gewoon best oke. Te weinig om de hele hype te verklaren, maar zonder die hype zou dit album best als een leuke ontdekking gezien worden. Ik heb het gevoel dat er wel degelijk potentie in zit. Maar mag je van een zeventienjarige een volledig volgroeid debuut verwachten?
Inderdaad geen meesterwerk, zoals Warriorandweirdo terecht opmerkt, maar gewoon best oke. Te weinig om de hele hype te verklaren, maar zonder die hype zou dit album best als een leuke ontdekking gezien worden. Ik heb het gevoel dat er wel degelijk potentie in zit. Maar mag je van een zeventienjarige een volledig volgroeid debuut verwachten?
Sure, maar dat moet ze wel wat meer doen met haar invloeden en inspiraties, naar mijn mening. Iemand als TheNeedleDrop die haar meteen een acht geeft, behelpt die torenhoge verwachtingen zoals je zegt ook niet echt, zeker als je dan enkel en alleen maar rekening lijkt te houden met positieve aspecten van de plaat aka de productie die dan nog niet eens uit haar handen komt.
Het gros bekijkt haar nu als een soort innovator van alternatieve edgy muziek in het poplandschap, wat gedeeltelijk waar is. Met haar bekendheid weet ze de deur van die bepaalde esthetiek te openen, want noch Grimes noch SOPHIE wisten tot nu toe al het succes en de range te bereiken die Eilish nu al heeft maar het is geen geval vernieuwend zoals hierboven al vermeldde, misschien kan zelfs Charli XCX ook nog toegevoegd worden aan dat lijstje van inspiraties.
Ik zat die hele video te kijken met het gevoel dat het een 1 april grap moest zijn en dat ie aan het einde gewoon met zn rooie flanel aan het album de grond in zou stampen. Maar blijkbaar niet. Vond het ook nogal overdreven.
