Pinkpop 2018– Nieuws en geruchten

MetalLimbo

Subheadliner
22 nov 2017
3.555
4.843
Echt weer een heel fijn pinkpop weekend achter de rug.
En vreselijk dat het eindigt met een noodlottig ongeluk…

Vrijdag rustig begonnen en blij dat ik eindelijk Pearl Jam live heb meegemaakt.
Verrassend vond ik Gang of Youths.Goed live en denk dat deze band nog wel wat gaat bereiken.
Ik zelf vond Norhing but thieves wat tegen vallen, maar misschien zat ik te ver weg om daar een goed oordeel over te geven.
Foo fighters konden me niet het hele optreden boeien, begin en eind was prima .
Jammer dat Tom Walker op stage 4 was gepland was veel te druk daar en kreeg dus weinig van mee.
The overstelpt gezien niet geheel mijn smaak maar ik moet zeggen leuke band!
Diep teleurgesteld dat the Kooks niet kwamen stonden echt op mijn tijdschema.
Met Direct heb ik niks en op afstand in het gras gezeten.
Daarna naar Triggerfinger om daar wat van mee te pakken en daarna naar Editors, helaas kwam ik te laat en stond te ver weg naar mijn zin.
Gelukkig had ik ze in maart nog meegemaakt en nu een soort toetje.
Altijd perfect deze band .
Oscar and the wolf nog stukje gezien, fijn om even wat ander geluid er tussen te hebben.

Bruno mars nog van ver weg bekeken en een prima show maar niet mijn muziek, hoewel het je verbaasd hoeveel nummers je gewoon mee brult.
Heel wat af gelopen schoenen versleten en wat hadden we een mooi weer !
Ik heb niet heel lang in rijen hoeven wachten terwijl ik dit wel heb gelezen, misschien was ik op de juiste plek.
Hopelijk hebben ze volgend jaar weer gewoon mix drankjes bij elke bar want maar 1 plek om een mixte te kunnen halen vond ik ruk.
Wat bedoel je precies met mixdrankjes, Mirjam?
Onze bar had gewoon Jack Daniels-cola (zoals al jaren) en gin-tonic (ook al paar jaar volgens mij). In het verleden was er ook nog wel Bacardi-cola en Bacardi-razz, en nog langer geleden ook wodka-jus. Maar dat aanbod is voor zover ik weet bij alle (standaard-)bars exact hetzelfde.
Of heb jij het misschien over cocktails als mojito's ofzo? Die zijn namelijk nog nooit verkocht bij de gewone bars.
Wel was er, naast het inmiddels bekende Jillz, voor het eerst droge witte wijn te krijgen, iets wat mijn vriendin zeer zeker gewaardeerd zou hebben (mochten we als bezoekers erheen gegaan zijn). :)
 

Indiaantje89

Droomheadliner
13 nov 2012
10.226
4.810
Jeetje, wat kut, Pim! Is er wel al meer nieuws over hun toestand?
Zeer zwarte rand voor een verder feestelijk weekend.. Hoop dat de drie zwaargewonden snel buiten levensgevaar zijn. Kan me niet eens voorstellen hoe verschrikkelijk dit voor de omgeving van de slachtoffers moet zijn. Ik stoor me dan ook een beetje aan de berichtgeving die er nu naar beginnen te wijzen dat het ook onverstandig is om in de nacht op straat te gaan spelen. Het is het grootste festival van Nederland, waar zestig (of zelfs zeventig)duizend mensen niet perse het hele weekend de meest verstandige dingen doen.
ja ik erger me hier ook aan. Net op kantoor hier ook enkele collega's die het "debiel" noemen om daar te zitten, terwijl ze nooit op een festival van dichtbij hebben gezien.

@Pim, sterkte man. verschrikkelijk om het van zo dichtbij mee te maken.
 

bcmrmaybe

Subheadliner
27 feb 2014
4.586
655
Het lijkt dus echt een ontzettende gruwelijke samenloop van omstandigheden te zijn. Een groepje feestvierders..een opengestelde weg..weinig tot geen verlichting.

Niemand heeft dit gewild en je kunt nu wel zeggen dat ze niet een stukje op de weg moesten zitten of er had verlichting moeten zijn of de weg had nog niet open gemoeten of die kerel had niet zo hard moeten rijden. Een aantal mensen zullen nooit meer hetzelfde zijn. Het is al erg genoeg. Wees gelukkig dat het je niet zelf is overkomen.

De organisatie en bezoekers moeten gewoon kijken hoe dit nooit meer kan gebeuren
 

psvsupp1913

Playlistbediener
19 jun 2018
12
4
Eerste keer Pinkpop en wat heb ik genoten!!
De dag begon met Lil Kleine, vooraf al niet mijn favoriet, maar dan ook nog eens te laat komen en alleen maar schreeuwen, wat een arrogant ventje. Had beter weg kunnen blijven.
Daarna naar Jess Glynn. Geluid was niet optimaal, haar stem werd overschaduwt door de bas. Jammer, want ik kan wel genieten van haar stem. Verder vrij plichtmatig optreden.
Daarna naar Blof die een prima show neer zetten. Uiteraard heel veel bekende nummers die door een breed publiek meegezongen wordt, dat verhoogde de sfeer aanzienlijk en bleek de opmaat voor een heerlijke avond!
Na een hapje eten, wilde we bij Snow Patrol veel verder vooraan staan en we belandde in het vak links vooraan. Ik kende de band nog niet zo goed, maar wat een heerlijke gevarieerde sound! De frontman stond weliswaar de helft van de tijd met z'n ogen dicht te zingen en was vocaal beslist niet de allerbeste dit weekend, maar de rest van de band, genieten van een enorme muzikaliteit!
10 Minuten voor het einde richting IBA gewandeld, richting The Offspring en dat was geweldig!
De mannen zijn duidelijk ouder (uitgeleefder) geworden, maar dat deed niets af aan de show! Het publiek ging compleet los, of het nu de bekende hits waren, of de onbekendere nummers zoals Bad Habbit. Ze hadden main stage verdiend! Drukker dan bij The Offspring is het ook niet meer geworden bij IBA. Dat de show gevolgd werd door Allways look on the bright side of life, maakte het optreden subliem. Het publiek ging al zingend en fluitend richting het grote veld.
Naar Pearl Jam. Het was inmiddels volledig volgelopen, dus veel hebben we daar niet meer van meegekregen. Het zal ongetwijfeld een mooie show zijn geweest, maar ik haak af als ik de frontman niet kan verstaan. Na een nummer of 6 waren we de drukte voorbij en gingen we terug naar onze camping.

Zaterdag begonnen we met Walking on Cars. Uitstekend begin van de dag! Deze band kende ik totaal niet, maar hier wil ik meer van horen.
Daarna JP Cooper, voor ons de grootste verrassing: Wat een soul, wat een sound, wat relaxt, we kwamen er helemaal zen vandaan!
Miss Montreal kon ons niet bekoren, ze probeerde dingen uit met het publiek (met je rug naar het podium gaan staan en na tel 87 omdraaien), grappig, maar muzikaal was het weinig aan. Aurora vervolgens was voor mij te alternatief en te zweverig. Doorgelopen naar Youngr werden we getrakteerd op een heerlijk stukje muzikaliteit. Drums, keyboard, gitaar, zang, alles was heerlijk!!
The Script was de volgende act, hier stonden we in het rechtervak. Een uitstekende keuze, zo bleek, want nu ging hij bijna over ons heen toen hij met z'n opblaasbootje over het publiek ging! Hij probeerde er een mooie show van te maken en dat lukte deels. Vocaal was hij niet sterk. Dat hij de interactie met het publiek op verschillende manieren opzocht zorgde alsnog voor een uitstekende sfeer!
Daarna naar Noel Gallagher geweest. Optreden an sich was niet geweldig ofzo, maar een aantal nummers zoals Wonderwall hebben een speciale lading/herinnering, wat samen met de prachtig ondergaande zon er iets speciaals van maakten. Dit zullen we niet meer vergeten.
Foo Fighters sloten de zaterdag af. Maak ik weinig woorden aan vuil: De beste act van het weekend, punt!

De zondag konden we eenvoudig het linkervak binnen bij het optreden van Ronnie Flex en dat bleek wederom een goede keuze! De eerste drie kwart van de show kun je vergeten, alle puberende meiden zongen de (voor ons compleet onbekende) nummers uit volle borstjes mee. Maar daarna kwam het feest los: De grootste mosh-pit van het festival werd gecreëerd en alle vaders en/of vrienden van die puberende meiden gingen compleet los!! Afsluitend dook Ronnie Flex op enkele meters van ons af het hek in.
Na het optreden liep drie kwart van het vak leeg en bleek dat een aanzienlijk aantal meiden de 1e rijen van het vak al bezet te houden voor Bruno Mars. (Je moet er wat voor over hebben, 9u lang tegen een hek te staan voor je held)
Wij bleven staan voor Jessie J. Vocaal de beste zangeres van Pinkpop (naar mijn mening). En we werden niet teleurgesteld.
Voor een groot deel was de show een en al routine met ingestudeerde verhaaltjes en dergelijke, maar vanaf de helft van de show werden we echt compleet ingepakt.
De interactie die zij heeft met het publiek werd zo intiem. Diverse personen werden individueel getrakteerd op hartjes, en korte zinnetjes als steun in de rug. Uiteraard zal dat je ontgaan als je 50 meter verderop op het veld staat, maar een dergelijke intimiteit en emotie maak je zelden mee. Nobody's Perfect zal voor altijd in onze herinnering blijven staan en was het ultieme moment van Pinkpop.
Na zoiets bijzonders is al het andere wat erna komt niet meer belangrijk. We hebben nog wel genoten van Di-Rect, Triggerfinger (met prachtige verrasingsact!!) en de Editors hadden misschien wel de afsluitende act moeten zijn. Visueel was Bruno Mars natuurlijk geweldig, met vuurwerk etc. en het is lekker om mee te kunnen zingen op de vele bekende nummers, maar hij valt toch buiten de top-5 van onze favoriete acts van dit weekend.


 

Ralphy S.

Playlistbediener
23 aug 2017
6
0
Pinkpop 2018

Dag 1, vrijdag 15 juni:
Het begon allemaal met de, ondertussen, traditionele Pré-Pinkpop BBQ bij de familie Koll-Abrahamsson, wij arriveerden daar omstreeks 13 uur en de inwendige mens werd goed verwend met frikandelletjes, hamburgers, kippebouten, worstjes, chicken wings en menig Alfa-biertje, gezelligheid alom. Vlak na 16 uur vertrokken we richting festivalweide, waarbij we onderweg nog Roeland Kruchten en familie tegenkwamen. Na onze armbandjes opgepikt te hebben op camping A (en tevens daar al munten te hebben ingeslagen) gingen we binnen. Terwijl mijn reisgezellen de hoofdwei opzochten voor Blof, bleef ik bij Stage 4 voor The Academic. Daar trof ik Ruud Creugers en zijn eega en die vertelde me, dat ik al een hoogtepunt gemist had in Slydigs, jammer dan.

Omdat ik nog wat tijd over had, ging ik nog even naar de Brightlands Stage, waar ik nog 3 liedjes van The Last Internationale kon meepikken, hun bekendste nummer “Wanted man” en een cover van Sam Cooke’s “A change is gonna come” o.a., best aardig, Rage Against The Machine-drummer Brad Wilk is overigens niet meer van de partij blijkbaar.

Terug naar Stage 4 voor The Academic, een stelletje begin twintigers uit Ierland, die leuke pop-rock maken en zo kun je hun optreden ook typeren, leuk en aardig, een fijne opener, maar ze zijn nog jong en moeten nog veel leren, maar hun album ‘Tales from the backseat’ is zeker de moeite waard.

Na afloop heb ik nog het laatste nummer van Blof meegekregen (‘Later als ik groot ben’) en liep ik per abuis naar Noord, ik dacht dat daar Blaudzun stond, maar die stond in de tent en zo werd ik ook nog aan enkele liedjes van Oh Wonder blootgesteld. Dan maar terug naar ons verzamelpunt, achter het gehandicaptenpodium bij de main stage. Daar meteen ook de grootste ergernis van deze dag ontdekt, de mega lange wachtrijen voor de bierstands, ätzend!

Vandaar zag en hoorde ik ook Snow Patrol en ik moet bekennen dat hun optreden geen ‘lasting impression’ bij mij heeft achtergelaten. Heel veel herkenbaarheid en de nieuwe nummers van hun laatste, en fijne, album “Wildness” passen goed bij hun oudere werk. Bij het laatste nummer trokken we richting de IBA Parkstad Stage voor The Offspring. Tja, hier is helemaal niets vernieuwends aan, maar het was wel gewoon heel fijne ‘kickende aowe leem’, gewoon een uurtje uit je dak gaan uit sentiment en knallen.

Dan het langverwachte Pearl Jam, ik ben even gaan zitten recht tegenover het hoofdpodium, dus van heel verre heb ik het begin ondergaan, zelfs nog even een Brand Blond genuttigd in de Bijzondere Bieren Bar, van daarboven was het nog goed te volgen. Later liep ik dan terug naar onze verzamelplek. Bij vlagen vond ik Pearl Jam erg goed, de fase met “Daughter”, “Once”, “Nothingman” en “Betterman” kon mij, met name, erg bekoren! PJ is zo’n band, waarbij als je megafan bent, ieder optreden een unieke ervaring is. Ik vind Pearl Jam fijn en ik heb zelfs (bijna) alle CD’s in mijn kast staan, maar ik zit dan toch te wachten op de bekendere nummer (en vooral die van “Ten”, hun onovertroffen meesterwerk) en dus al die minder bekende nummers, maakt zo’n set dan weer minder spannend. Al zie ik terugkijkend naar de hele setlist, dat ze best veel van mijn favorieten gespeeld hebben, waarschijnlijk was ik ook door alcoholgebruik niet meer zo oplettend. Het einde kwam trouwens ook vrij plotseling in mijn besef, natuurlijk is ‘Rockin’ in the free world’ een traditionele en fijne afsluiter, maar ik dacht dat er nog tijd voor meer was (en normaliter spelen ze ook 3 a 4 nummers meer). Resumee imho, bij vlagen goed, misschien zelfs geweldig, maar het kon mij ook niet altijd boeien.

Dag 2, zaterdag 16 juni:
Lichamelijk had ik een zware nacht gehad, en toen we rond 13 uur in de auto stapten, was ik dus ook niet echt fris. Gelukkig krijg je dan een portie Marmozets voor je kiezen bij de Brightlands Stage. Deze extreem energieke nieuwkomers (alhoewel 2 LPS en 3 EPS) zorgden er snel voor dat ik meteen wakker was, een frontvrouw waar je U tegen zegt, niet in het kader weekendhapjes (het uiterlijk was oké), maar zo iemand die de band op sleeptouw neemt en over het podium kronkelt, als ze zoiets in bed doet, kan je het als man niet bijhouden! De gehele band had ook zichtbaar plezier en genoot van een goed gevulde tent, de emotie in de stem was te horen bij de bedankjes aan het publiek. En het publieke genoot zichtbaar van deze ruwe punkachtige rock, Paramore on steroids, hoogtepuntje. Overigens voor dit optreden nog een fix aantal minuten van Walking On Cars meegekregen op de trap, dan kon niet boeien, sterker nog, Alex vond ze behoorlijk irritant.

Na Marmozets weer naar onze verzamelplek, waar ik kon genieten van de ‘kingerkroam’ van Miss Montreal, die ik in den beginne een belovend artiestje vond met leuke nummers als ‘Just a flirt’, maar van daaruit is het alleen maar bergafwaarts gegaan, met dit optreden op Pinkpop misschien als dieptepunt, laat haar asjeblieft op kermisfestivals als ParkCity Live en Pop on Top blijven.

Na een uurtje pauze (lichamelijk is 3 dagen festival best zwaar voor mij tegenwoordig, gewicht en leeftijd beginnen parten te spelen, dat vele staan lukt niet meer altijd, ibuprofen moet dan soms helpen) traden daarna Nothing But Thieves op at main stage. Fijne band, goede zanger, ik ben niet naar voren geweest, zag ze al eerder in intieme setting, maar ze maakten een goede degelijke indruk.

Terug naar Noord, de IBA Parkstad Stage, waar A Perfect Circle zijn opwachting maakte en als Maynard James Keenan (niet James Maynard zoals Eric Corton op tv steeds zei) gaat zingen op Pinkpop moet ik daarbij zijn. Twee jaar geleden was zijn Puscifer al een hoogtepunt en het werk van zijn andere bands begint ook steeds meer op muziek van Tool te lijken, nu die band al 12 jaar in de ijskast staat. Het laatste album van A Perfect Circle vind ik dan ook geweldig, het eerste album was ook aardig, maar die daarna konden mij minder boeien. Het nieuwe werk was voor mij dan ook de climax in dit optreden: “Disillusioned”, “So long, and thanks for all the fish”, “TalkTalk” en “The Doomed”, met name, heeeerlik. Het blijft ook een plezier om naar de beste stem in modern rock te luisteren, fijn bandje ook.

Daarna ben ik weer gaan zitten tegenover het hoofdpodium en heb ik ook samen met Alex nog een blondje in de bbb gedronken, maar in tegenstelling tot een dag eerder met Pearl Jam, was The Script daar echt niet (goed) te horen, daar kan ik dus ook geen oordeel over vellen.

Foo Fighters hebben wij dan weer van onze verzamelplek gezien en gehoord, ik hou van hun muziek en van de humor van Dave Grohl en consorten, heb er gewoon meer mee, als met Pearl Jam (of Nirvana), dus ik heb 2 ½ uur genoten, waarbij het oude werk toch mijn voorkeur geniet, al vind ik ‘The sky is a neighborhood’ ook een lekker nummer. Ook is een FF-concert altijd een kwestie van lekker meebrullen. Tevens ben ik tijdens hun concert blijkbaar uit de kast gekomen …

Dag 3, zondag 17 juni:
Dit keer thuis vertrokken om 14 uur, toen we binnenkwamen bleek het erg druk te zijn bij Tom Walker op Stage 4, waar één vreselijk irritant radiohitje al niet goed voor kan zijn. Wij togen rechtstreeks door naar de tent, Brightlands Stage, voor Maan. Maan? Ja, het oog wil ook wat, bovendien vond ik enkele van haar popnummers wel okee en hoopte ik stiekem op haar uitvoering van ‘Nessun Dorma’, maar die kwam er niet. Het bleek achteraf vooral een visueel hoogtepunt, om het eufemistisch te stellen, het is gewoon een bijzonder aangename dame om naar te kijken en daar is ze zich ook wel bewust van, ze gebruikt haar godgegeven lichaam ook wel, wulpse bewegingen, een knoopje op zijn tijd los maken om haar lingerie bovensetje te laten zien, op zijn tijd de schouder ontbloten! Niet, dat ik protesteer, maar daarnaast heeft ze ook gewoon een goede stem, dat bleek vooral bij “Jij bent de liefde” en ook “Unwritten”, ja, de covers waren de ‘hoogtepunten’. Dieptepunten waren er ook, de samenwerkingen met de rappers Jonna Fraser en Ronnie Flex, daar gaan bij mij de haren op mijn rug van rechtop staan.

Tot zover Maan, maar weet je wat het erge was, daarna Jessie J gehoord en gezien op het hoofdpodium en Years & Years op Noord en dat vond ik eigenlijk nog erger dan Maan muzikaal.

Wij zijn toen nog een uurtje op de tribune blijven zitten op Noord, terwijl Di-rect inviel voor The Kooks op het hoofdpodium, die had ik 2 weken geleden al gezien bij Pop on Top en ze zijn er door de jaren heen ook niet beter op geworden, al was het begin met die nieuwe zanger destijds nog best aardig.

Het werd tijd voor een beetje rock, en dat kregen we dan met Triggerfinger, tegenwoordig rechttoe-rechtaan en het verrast niet meer, maar is degelijk, de drumsolo misschien iets te lang uitgesponnen, en daar was dan toch een verrassing. Ze hadden good old Raymond van het Groenewoud meegenomen om een knetterende versie van “Je veux l’amour’ ten gehore te brengen, fijn!

Daarna trokken we snel richting hoofdpodium voor Editors en van onze verzamelplek klonk dat voor de eerste drie-kwart gewoon weer heel erg goed, daarna even een dipje met o.a. No Harm, wat ik gewoon geen fijn nummer vind. Tijdens het optreden kreeg ik de eerste vragen van dur Klinge en Meester Pé over hoe ik het niveau van Pinkpop 2018 in zijn geheel vond. Mijn antwoord was goed, zonder extreme hoogtepunten, wist ik veel wat me nog te wachten stond. Tijdens Papillon liepen we over het veld richting tent en ook slotnummer, het fijne ‘Magazine’ kreeg ik nog even mee.

Maar de tent van de Brightlands Stage stond al op knappen, de veelbelovende nieuwkomers Greta van Fleet trokken veel volk, ik kwam nog net binnen. Gelukkig maar, want wat zich in het komende uur voltrok, had ik niet willen missen, the future of rock’n’roll voltrok zich voor onze ogen en oren. Een zanger, die klonk als een krijsende rockmachine en dat zonder zichtbare moeite, een retestrakke band met snerpende gitaren, die zo uit de jaren ’70 waren overgebeamt, niet meer sinds dat ik de eerste keer The Black Crowes op Bospop zag, ontdekte ik zo’n live geöliede rockfabriek. De tent stond dan ook terecht op zijn kop en eiste na afloop bijna een toegift, die kwam er niet, waarschijnlijk om zowel programmatische redenen als ook het feit, dat ze gewoon nog niet veel muziek hebben (uitgebracht). In het najaar komen ze weer naar Nederland, gaat dat zien! Hier was dan ook het absolute hoogtepunt van Pinkpop 2018!

Ik was daarna in zo’n gehypte toestand, dat ik eigenlijk nog niet te veel aandacht kon besteden aan de overigens prima show van Bruno Mars, met veel vuurwerk gelardeerd, maar hij heeft ook gewoon een flink aantal funky goede popnummers en all over the place waren met name de dames het dansbeen het swingen. Ik bedoel, ik ben meer van de rock, maar als er dan toch een pop-afsluiter moet staan, is Bruno een prima keuze, al ben ik blij toen ik naar huis mocht, al lag dat meer aan de pijn aan mijn voeten. Overigens bedankt aan alle vrienden, die deze Pinkpop weer een fijne gezamenlijke belevenis maakten. See you at Pinkpop 50! Tot slot:

De punten van de jury:

Dag 1, vrijdag 15 juni:
The Last Internationale 6,5
The Academic 7,0
Snow Patrol 7,0
The Offspring 8,0
Pearl Jam 8,0

Dag 2, zaterdag 16 juni:
Walking on Cars 4,5
Marmozets 9,1
Miss Montreal 1,0
Nothing But Thieves 7,0
A Perfect Circle 8,8
Foo Fighters 8,5

Dag 3 , zondag 17 juni:
Maan 6,0
Jessie J 2,5
Years & Years 4,0
Triggerfinger 6,5
Editors 8,3
Greta van Fleet 9,5
Bruno Mars 8,3
 

psvsupp1913

Playlistbediener
19 jun 2018
12
4
Ik heb niet heel lang in rijen hoeven wachten terwijl ik dit wel heb gelezen, misschien was ik op de juiste plek.
Alleen vrijdagavond tussen pak 'm beet 7u en 11u was het waanzinnig druk, er waren ca. 70.000 mensen op dat moment, tja dan sta je logischerwijs overal wel even te wachten.

Verder vooral een kwestie van een beetje logisch nadenken. Als je tussen 5 en 7 wilde eten, was het natuurlijk erg druk. Ging je voor 5u of na 7u, was het geen probleem.
Qua toiletbezoek hetzelfde verhaal: Ga je tijdens een optreden, dan was het rustig, ga je direct na een optreden, is het druk.
En je moest niet aan de kant van de ingang zijn, maar aan de andere kant van het veld, daar was het (zeker naast IBA) het overwegend rustig en prima te doen.

Ook qua gratis water, moest je aan de andere kant zijn, kon je zo pakken, terwijl het bij de ingang vrijwel altijd druk was. (Gratis water was echt ideaal!! Anders drink ik toch echt te weinig, zeker vrijdagavond en zaterdag overdag met die zon was het heerlijk).
 

Black Lies

Subheadliner
4 okt 2013
4.378
529
Wat een circus is het ook. Mojo regelt een enorm kut(dag)programma en Jan lult er dement wat omheen.
 

Dennis1808

Geliefde act
28 aug 2014
1.650
105
Rick wrote:

Dennis1808 wrote:
Live meegekeken met Ronnie Flex en Deuxperienceband, sodeballen wat een show! Mij heeft ‘ie overtuigd.


Dit meen je toch niet echt hé…?

En dan Jessie J een 2,5 geven… Ach smaken verschillen zeggen ze dan.

Volgens mij lopen er nu een paar dingen door elkaar :p
Ik vond Ronnie Flex altijd een beetje matig en heb hem dit jaar op Paaspop ontweken, maar nadat ik van een paar maten en 3voor12 hoorde dat het op Paaspop toch echt heel goed was besloot ik de livestream maar eens aan te slingeren.
Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben! Ronnie heeft een goeie band achter zich (Drummakid op drums is echt heel strak) en zijn teksten zijn ook wat volwassener geworden tov zijn eerdere werk. Het contrast met zijn collega Lil Kleine kon eigenlijk niet groter zijn.

Ik zal nog steeds niet snel muziek van Ronnie draaien, maar ik zal hem ook zeker niet meer ontlopen mocht hij op een festival opduiken waar ik ook ben.
 

Dennis1808

Geliefde act
28 aug 2014
1.650
105
Wat een circus is het ook. Mojo regelt een enorm kut(dag)programma en Jan lult er dement wat omheen.

Ik ben het hier tot op zekere hoogte mee eens. Elk eindinterview (Lowlands, DTRH, BKS) dat 3voor12 heeft met een festivaldirecteur is duidelijk, de geïnterviewde in kwestie is van werkelijk alles op de hoogte en geeft fatsoenlijk antwoord. Jan Smeets, met alle respect voor wat de man allemaal heeft opgezet met Pinkpop lijkt in dit interview niet meer dan een man die het ook allemaal niet meer weet en er vooral zit omdat hij alleen maar mr. Pinkpop is. Natuurlijk geven meerde festivaldirecteurs dingen uit handen, maar Smeets lijkt van bijna niets meer echt iets te weten en kan imo ook op een hoop normale vragen niet fatsoenlijk antwoord geven. Een gemiddelde persvoorlichter doet het echt beter. Ik denk dat Jan zich voor dit soort interviews echt beter moet voorbereiden. Hij weet welke vragen hij kan verwachten.
 

psvsupp1913

Playlistbediener
19 jun 2018
12
4
Ronnie Flex was goed! Zijn muziek an sich is niet mijn genre, maar samen met z'n band was het inderdaad een prima optreden!
En vergelijken met Lil Kleine is geen vergelijking. Dat was simpelweg de allerslechtste van het weekend en was dit de laatste keer dat we hem op een festival aantreffen.
Ronnie Flex is 100x volwassener, sympathieker en muzikaler dan Lil Kleine.
 

Indiaantje89

Droomheadliner
13 nov 2012
10.226
4.810
Indiaantje89 wrote:

Rick wrote:

Dennis1808 wrote:
Live meegekeken met Ronnie Flex en Deuxperienceband, sodeballen wat een show! Mij heeft ‘ie overtuigd.


Dit meen je toch niet echt hé…?


En dan Jessie J een 2,5 geven… Ach smaken verschillen zeggen ze dan.

Volgens mij lopen er nu een paar dingen door elkaar :p
Ik vond Ronnie Flex altijd een beetje matig en heb hem dit jaar op Paaspop ontweken, maar nadat ik van een paar maten en 3voor12 hoorde dat het op Paaspop toch echt heel goed was besloot ik de livestream maar eens aan te slingeren.
Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben! Ronnie heeft een goeie band achter zich (Drummakid op drums is echt heel strak) en zijn teksten zijn ook wat volwassener geworden tov zijn eerdere werk. Het contrast met zijn collega Lil Kleine kon eigenlijk niet groter zijn.

Ik zal nog steeds niet snel muziek van Ronnie draaien, maar ik zal hem ook zeker niet meer ontlopen mocht hij op een festival opduiken waar ik ook ben.
Uh, ja er lopen wat dingen door elkaar. De band was ok, I guess. Maar technisch inhoudelijk was het ook geen wonder. Zijn teksten vind ik nog steeds niet van een al te hoog niveau, daarnaast hoorde ik veel stukken die me erg bekend voorkwamen van bekende VS hip hop platen?

En dan echt alle festival clichés werden wel gebruikt. Handjes in de lucht, moshpit, telefoon lampjes aan (fucking overdag), even laten zien dat je een goede jongen bent (niet pesten, ga naar school bah bah) etc. Dan die matige Omarm me cover van BLØF. Dat de band in de maat speelt.. tsja is dat nu zo bijzonder?

Maar ik ben allergisch voor dingen die veel te hard gepushed worden. Wat ik bij Kensington altijd heb gehad, heb ik dus ook bij Ronnie Flex. Nummer 3 van heel Pinkpop, are you fucking serious (na Pearl Jam en Bruno Mars). Ik ben alleen die zondag geweest... en zowel Greta van Fleet, Editors, Jessie J, Brian Fallon en ja zelfs Don Diablo hadden meer om het lijf dan Ronnie Flex. Dat Ronnie Flex niet mijn ding is kan echt wel doorheen prikken hoor, ik zie vaak genoeg shows wat "niet mijn ding" is maar ik wel kan waarderen. Maar Ronnie Flex is staat daar nog heel ver vandaan.

Dat onnodige pushen wekt bij mij juist een aversie tegen een Ronie Flex.. terwijl die jongen daar weinig aan kan doen.
 

Black Lies

Subheadliner
4 okt 2013
4.378
529
25rh4jk.jpg


Post je highlight uit het interview!
 

Schlalip

Playlistbediener
2 apr 2015
48
24
Mijn Pinkpop verslag;

Dit jaar waren we met +/- 23 personen waarvan 18 personen op de camping verbleven. Vrijdag om 5 uur vertrokken en zo rond 10 hadden wij ons tentenkamp op camping A opstaan met 3 heerlijke dagen voor de boeg. Ieder jaar zorgt Pinkpop er weer voor dat je weer eens herinnerd wordt aan het feit dat je zoveel goede vrienden en vriendinnen hebt. Ook dit jaar hebben we ons weer buikpijn gelachen en is na drie dagen festivallen en feesten de band weer sterker geworden. Zelfs op onze respectabele leeftijd, in onze groep gaan we toch al hard rchting de 40 allemaal, krijg je nog steeds datzelfde “matties for life” gevoel dat we ook altijd kregen toen we nog jong (en onverstandig) waren.

Vergeleken met toen (dit is inmiddels mijn 20ste PP in 22 jaar) is er veel veranderd. De grootste wijziging is wel dat PP veranderd is van een festival waar het vaak nat en koud was, naar een festival dat garant staat voor (te) lekker weer. Mede daardoor is het publijk veranderd en eigenlijk meegegroeid met mijn generatie. Ik denk dat ik in die 22 jaar niet veel afstand heb genomen van de gemiddelde leeftijd van de bezoeker. Dit jaar is hier echter een kentering in gekomen; een ware explosie van hele gezinnen waarvan de kids de gemiddelde leeftijd naar beneden trekken. Ik kan mij niet voorstellen dat ik het ooit leuk zal vinden om mijn kids op sleeptouw te nemen op Pinkpop. Ze mogen pas mee als ze volledig zelfstandig zijn (“nee, papa gaat niet mee naar lil’Kleine”), en papa zich ook geen enkel moment hoeft in te houden omdat de kinderen erbij zijn (en euhh, dat stadium heb ik zelf nog niet bereikt :p). Al die gezinnen geeft ook een hele andere vibe aan een festival, minder lomp enzo, en ik hoop dat deze tendens gestopt wordt. Helaas verwacht ik dat daar maar 1 remedie tegen is, en dat is een jaar met slecht weer. Iedereen is zo gewend aan goed weer dat het bijna als een dagje uit naar het strand wordt gezien.

Enfin… terug naar mijn verslag: vrijdag eigenlijk de hele dag ons vermaakt (lees: muziek, bier en lachen) op de camping met onze PP kar (grote houten sta/salon tafel op wielen met radio en koeling). Vervolgens zijn we naar het festival terrein gelopen en heb ik de volgende bands gezien:

Slydigs: een nummer of 6 gehoord maar het viel mij wat tegen. Zij leken niet echt een connectie te maken met het publiek en hadden een beetje een air over zich heen. Alsof wij blij moesten zijn dat zij er waren ipv dat zij blij waren om op PP te spelen. Het was ook niet heel overduidelijk allemaal maar dat gevoel bekroop me wel.
The Last Internationale: Helaas was het geluid hier erg slecht, het leek wel alsof de gitaar te zacht stond. Desallniettemin vondt ik het een prima optreden waar veel gevoel in gelegd werd. En de blonde dame die even mocht meezingen in de microfoon zal dat zeker kunnen beamen.
Snow Patrol: wederom was het geluid zacht waardoor het optreden aan kracht inbond. Pas na een half uur had iemand de knoppen goedgezet en vanaf toen kreeg het optreden meer kracht en impact. Eindelijk ook dat er wat nummers over het veld schalde die wel bij veel mensen bekend waren.
The Offspring: wat een positieve verassing was dat. Ik heb ze al eens in 2001 gezien en toen was het mega vals, nu klonk het echter goed en met zoveel aanstekelijke en bekende nummers ging iedereen meedoen. Helaas wilde ik niks van PJ missen en dus hebben we de laatste nummers gemist.
Pearl Jam: wauw! Helemaal perfect. Geen poespas, als hij wat vertelde dan hing je aan zijn lippen en voor de rest lieten ze hun muziek het werk doen. Een van de beste optreden die ik ooit gezien heb en ik heb daarna nog uren met een dikke smile rond gelopen; genieten!

Daarna hebben we nog een feestje gebouwd bij ons tentenkamp. Waarbij iemand om 12:30 al kwam vragen of de muziek zachter mocht. Gelukkig voor haar waren we best moe en konden we daar om 1:30 gehoor aan geven :p.


Zoals iedere keer op de tweede dag van Pinkpop begon de dag heerlijk relaxt. Lekker ontbijten en langzaam overschakelen van koffie naar bier terwijl de ene na de andere niet campeerder zich aansloot bij onze pre-party / tuinfeest. Vervolgens zo rond 14:00 richting het terrein gelopen waar ik het volgende heb gezien:

Marmozets: Erg van genoten. Het klonk live een stuk echter dan “op de plaat”. Ongeveer de helft gezien waarin toevalligerwijze ook hun, naar mijn mening althans, betere nummers langskwamen.
Gangs of Youth: Een van mijn hoogtepunten deze PP. Een hele charismatische zanger (met goede mimiek) die goed contact maakte met het publiek. Daarbij kon hij meer dan fatsoenlijk zingen en speelde de band super strak. Ik verwacht dat deze band snel gaat groeien naar een main stage act
Pavor Stelar: Heerlijke dansmuziek kan ik altijd wel goed hebben op Pinkpop en Pavor Stelar had heerlijke dansmuziek. Iedereen waar ik mee sprak, en die dit gezien hadden, was er enthousiast erover.
Nothing but thieves: wederom was het geluid niet zo goed afgesteld waardoor een deel van hun optreden een beetje verloren ging. Toen het geluid eenmaal goed was en het veld werd ondergedompelt in hun sound lieten ze zien hoe goed ze zijn. Deze keer had de zanger nogal wat concurrentie aan mannelijke zangers op Pinkpop maar dat hij bij de besten hoort is wel duidelijk.
A Perfect Circle: een goed en solide optreden waarvan ik erg genoten heb. Na eerdere optredens gezien te hebben van Tool en Puscifer verwachtte ik wat meer show in hun optreden.
Foo Fighters: Heel leuk als ze hun nummers spelen maar dat gewauwel en de eindeloze outro’s waren verschrikkelijk. Wij graptte al dat dit de nieuwe Lenny Kravitz is (die Let Love Rule uitrekt tot een kwartier)

S’avonds nog lang doorgefeest. Bij onze tenten, bij de irre disco show, op het pleintje en weer bij onze tenten.


Zondagochtend weer rustig opstaan. In tegenstelling tot andere jaren hadden we alle tijd want pas s’avonds zouden de eerste interessante dingen komen. Uiteindelijk toch maar langzaam de tent afgebroken en uiteindelijk de spullen naar de auto gebracht voor het laatste dagje PP. Zoals gezegd een dagje met weining interessants en na de lange nacht was het al met al niet heel enerverend. Tot 17:45 want toen begon met triggerfinger ons deel van het programma:

Triggerfinger: zij speelde een gewaagde set waarbij het begin redelijk normaal en recht toe recht aan was met het standaard werk, maar het laatste half uur was dat helemaal niet. En dan toverden ze ook nog een oude held uit de hoge hoed in de vorm van Raymond van het Groenewoud. Zijn nummer, Je veux de l’amour, was 1 van mijn hoogtepunten van deze PP.
Editors: weinig van gezien omdat we en triggerfinger helemaal afkeken en op tijd in de tent wilde zijn voor Greta.
Greta von Fleet: Lang getwijfeld over mijn enige PP clash dit jaar maar uiteindelijk toch mijn hart gevolgd en gekozen voor de gitaren. Het moment dat ik ,15 minuten voor het begin, de tent in liep had ik al geen spijt meer van mijn keuze; je voelde meteen dat dit the place to be was. De energie in het publiek voor, tijdens en na het optreden was ongekend deze PP (tenminste op de plekken waar ik was) en hun set lostte de verwachtingen helemaal in. Ik was bang dat de stem van de zanger mij zou gaan vervelen en dat hij mssg een “maniertje had” bij het zingen, maar dat was helemaal niet het geval. En ik hou niet van drumsolo’s (zelfs niet als Triggerfinger fan), maar eindigen met een drumsolo vindt ik dan wel weer cool. Een minpuntje was dat het wervelende begin even instortte in het midden door een gebrek aan goede nummers; dan had ik gekozen voor een cover van een klassieker.
Bruno Mars: Niet mijn muziek, maar het was wel duidelijk dat dit een goed optreden was. Alleen de overdaad aan vuurwerk komt toch altijd weer een beetje over alsof je moet verbergen dat het eigenlijk maar saai is.

S’avonds naar huis……………

Mijn top 5:
1 – Pearl Jam
2 – Greta von Fleet
3 – Gangs of Youth
4 – Nothing but Thieves
5 – The Offspring

Tot volgend jaar
 

Sjoerd

Support act
5 dec 2013
869
21
Ja dat interview is waardeloos.. Ook een soort snauw uitdelen aan BKS, terwijl Pinkpop vorig jaar in het weekend van BKS ging zitten. Daarnaast ook nog eens de naam van BKS vergeten, ja sorry maar dan ben je gewoon echt slecht geïnformeerd en een beetje ongeloofwaardig. Lijkt me het beste als de beste man, die inderdaad wel sinds dag 1 jaren heel veel heeft betekent voor het festival (laat ik dat vooropstellen), na de 50e editie lekker met pensioen gaat.
 

Rick1617899562

Playlistbediener
25 jan 2017
20
0
Dennis1808 wrote:

Indiaantje89 wrote:

Rick wrote:

Dennis1808 wrote:
Live meegekeken met Ronnie Flex en Deuxperienceband, sodeballen wat een show! Mij heeft ‘ie overtuigd.


Dit meen je toch niet echt hé…?


En dan Jessie J een 2,5 geven… Ach smaken verschillen zeggen ze dan.


Volgens mij lopen er nu een paar dingen door elkaar :p
Ik vond Ronnie Flex altijd een beetje matig en heb hem dit jaar op Paaspop ontweken, maar nadat ik van een paar maten en 3voor12 hoorde dat het op Paaspop toch echt heel goed was besloot ik de livestream maar eens aan te slingeren.
Ik moet zeggen dat ik positief verrast ben! Ronnie heeft een goeie band achter zich (Drummakid op drums is echt heel strak) en zijn teksten zijn ook wat volwassener geworden tov zijn eerdere werk. Het contrast met zijn collega Lil Kleine kon eigenlijk niet groter zijn.

Ik zal nog steeds niet snel muziek van Ronnie draaien, maar ik zal hem ook zeker niet meer ontlopen mocht hij op een festival opduiken waar ik ook ben.

Uh, ja er lopen wat dingen door elkaar. De band was ok, I guess. Maar technisch inhoudelijk was het ook geen wonder. Zijn teksten vind ik nog steeds niet van een al te hoog niveau, daarnaast hoorde ik veel stukken die me erg bekend voorkwamen van bekende VS hip hop platen?

En dan echt alle festival clichés werden wel gebruikt. Handjes in de lucht, moshpit, telefoon lampjes aan (fucking overdag), even laten zien dat je een goede jongen bent (niet pesten, ga naar school bah bah) etc. Dan die matige Omarm me cover van BLØF. Dat de band in de maat speelt.. tsja is dat nu zo bijzonder?

Maar ik ben allergisch voor dingen die veel te hard gepushed worden. Wat ik bij Kensington altijd heb gehad, heb ik dus ook bij Ronnie Flex. Nummer 3 van heel Pinkpop, are you fucking serious (na Pearl Jam en Bruno Mars). Ik ben alleen die zondag geweest… en zowel Greta van Fleet, Editors, Jessie J, Brian Fallon en ja zelfs Don Diablo hadden meer om het lijf dan Ronnie Flex. Dat Ronnie Flex niet mijn ding is kan echt wel doorheen prikken hoor, ik zie vaak genoeg shows wat “niet mijn ding” is maar ik wel kan waarderen. Maar Ronnie Flex is staat daar nog heel ver vandaan.

Dat onnodige pushen wekt bij mij juist een aversie tegen een Ronie Flex.. terwijl die jongen daar weinig aan kan doen.

Helemaal mee eens, en dat Lil Kleine de grootste kwal is zijn we het gelukkig allemaal over eens.

Maar ook Ronnie Flex beschouw ik niet als 'muziek'. Er stond nu misschien een leuk bandje achter hem maar als je zijn studiomuziek beluistert zijn het toch allemaal simpele deuntjes en wordt elke valse noot rechtgetrokken met autotune. Er zijn zoveel kleinere bandjes - of laat ik eigenlijk zeggen: bandjes met veel minder publiciteit dan Ronnie Flex - die wél met scheurende gitaren en een drumstel op het podium staan, en die wél hun eigen liedjes schrijven, en die misschien wel een keer vals zingen live maar dat hoort er gewoon bij. Waarom krijgt Ronnie Flex dan de mainstage? Achter de muziek van Ronnie Flex zit geen enkel muzikaal briljant brein, ik hoor alleen maar een stevige beat met wat geschreeuw er overheen.

Het was vast een feestje waar je los op kon gaan, maar ik kom naar Pinkpop voor muziek. En dan bedoel ik echt muziek. Ik snap dat Jan met de generatie mee wil gaan, maar om dan Kleine en Ronnie uit te nodigen en ze ook nog op de mainstage neer te zetten had ik als festivalbaas nooit gedaan.
 

Gebruikers die dit onderwerp bekijken