Het "out is out" principe, waarbij bezoekers niet terug naar het festivalterrein mogen nadat ze het terrein hebben verlaten, wordt inderdaad vaak toegepast bij grotere festivals, maar de uitvoering kan variëren. Grote festivals zoals Rock Werchter en Graspop hanteren meestal dit principe om de veiligheid te garanderen en crowd management te controleren, vooral met een groot aantal bezoekers en beperkte toegangsbeheermogelijkheden.
Bij Graspop bijvoorbeeld, is het vaak zo dat je als festivalbezoeker niet zomaar terug naar binnen kunt nadat je het terrein hebt verlaten, tenzij je bijvoorbeeld een specifieke polsband hebt, zoals de campingband voor campingbezoekers, die hen in staat stelt terug te keren naar de camping. Dit wordt ook vaak gecontroleerd door beveiliging bij de ingangen.
Voor kleinere festivals zoals Rock Herk of Dance D Vision kan het beleid variëren. Sommige festivals hanteren een meer flexibele regeling waarbij bezoekers met een campingbandje opnieuw toegang krijgen tot het festivalterrein, maar het beleid is doorgaans afhankelijk van het festival en de veiligheidsbehoeften van dat jaar.
In de praktijk wordt het "out is out" principe vaak toegepast om te voorkomen dat grote menigten oncontroleerbaar het terrein in- en uitstromen, wat problematisch kan zijn voor de veiligheid. Het teruglaten van campingbezoekers met een specifiek bandje is een veelgebruikte oplossing.
Samenvattend: ja, grote festivals zoals Rock Werchter en Graspop hanteren dit principe, vaak met specifieke uitzonderingen voor campingbezoekers, en kleinere festivals kunnen het principe op verschillende manieren implementeren afhankelijk van hun situatie.
flappy dunk
