Je zegt niets te weinig. Sowieso het beste dat we in Nederland hebben. Ook visueel een genot. Past perfect als laatste act op die ONE tijdens BKS.
Ik heb ze gisteren ook gezien op Grauzone, was voor mij wel het hoogtepunt van de dag! Kende ze nog niet, maar duidelijk een band om in de gaten te houden.
Dan heb je de revelatie uit België nog gemist met Eosine. Affaire is inderdaad ook erg goed en ik ben erg benieuwd naar Bobbi Lu. Wel altijd een toffe showcase daar in Antwerpen.Net terug boven water na 2 dagen We Are Open. Zal het beknopt houden en enkel de dingen die ik volledig zag bespreken:
Colt: Franse indiepop, perfect uitgevoerd, bovenaardse zang, een van de leukste ontdekkingen van het jaar. Enkel de frontpersonen hebben qua look en feel een licht cringe/incestgehalte.
Meyy: Ariana Grande van AliExpress. Begin was redelijk sterk, maar zakte gaandeweg wat in. Zang niet altijd even zuiver, maar wel chapeau om er alleen te staan in de Grote Zaal en er visueel ook iets van te willen maken.
Bobbi Lu: Mooi zonder echt te beklijven. Kan mits bijschaving wel echt een heel goede act worden.
Waste: Enkel de Britney Spears-cover van Toxic is mij bijgebleven. Voor de rest niet slecht, maar dus ook niet memorabel.
Maria Iskariot: Had eerlijk gezegd meer verwacht. Vocals stonden ook te stil/onduidelijk afgesteld, wat jammer was. En ze hebben hun beste nummer (Bedankt) niet gespeeld, denk ik.
The Rats: Leuke punkband, een aantal degelijke songs, was een leuk begin van zaterdag.
Junior: De naam vat het samen: Heeft nog veel werk om volwassen te worden. Esthetisch saai, was niet slecht maar langer dan een halfuur had het niet moeten duren.
Tje: Tja... Begon veelbelovend als een eignezinnig variant op Fever Ray, maar wist zelden opwindend te worden. Jammer!
Affaire: Le nouveau Soulwax est arrivé! Was gewoon goed, bracht de Soulwax sound uit de beginjaren. Zie ik graag deze zomer terug.
Jean Valery: Blackwave meets Gorillaz en Blur van de vroege jaren. Was een van de hoogtepunten. Veel steviger/rockyer dan verwacht.
Piffy: Een ondeugende Purity Ring-esque act. Was weird, had een konijn-achtig wezen op het podium. Had bindteksten over seksen en veel gehijg, maar uiteindelijk even opwindend als een belastingaangifte.
Cellini (live): De bazen van deze editie. Maribou State meets Jamie XX/The Xx, Massive Attack en Mount Kimbie. Als ze die nergens boeken deze zomer, dan zwaait er wat!
Tukan: Op voorhand de hype van het jaar, maar na het geniale Cellini kon dit toch niet echt bekoren. Goed gespeeld, visueel mooi, maar te repetitief qua sound. Maar blijkbaar meer dan genoeg fans, dus wat weet ik ervan
Vieze Meisje: was de laatste verrassingsact van het jaar. Meer performance art dan concert, maar wie erin meeging beleefde nog een laatste hoogtepunt. Handjes in de lucht voor de toekomst!
Trouwens ook een shoutout naar Trix die er elk jaar een van de leukste events van het jaar van weet te maken. Feedback zoals slechte doorstroming aan bepaalde bottlenecks wordt direct ter harte genomen en opgelost. Kunnen andere organisaties nog een puntje aan zuigen.
Ook een heel leuk weekend gehad!Net terug boven water na 2 dagen We Are Open. Zal het beknopt houden en enkel de dingen die ik volledig zag bespreken:
Colt: Franse indiepop, perfect uitgevoerd, bovenaardse zang, een van de leukste ontdekkingen van het jaar. Enkel de frontpersonen hebben qua look en feel een licht cringe/incestgehalte.
Meyy: Ariana Grande van AliExpress. Begin was redelijk sterk, maar zakte gaandeweg wat in. Zang niet altijd even zuiver, maar wel chapeau om er alleen te staan in de Grote Zaal en er visueel ook iets van te willen maken.
Bobbi Lu: Mooi zonder echt te beklijven. Kan mits bijschaving wel echt een heel goede act worden.
Waste: Enkel de Britney Spears-cover van Toxic is mij bijgebleven. Voor de rest niet slecht, maar dus ook niet memorabel.
Maria Iskariot: Had eerlijk gezegd meer verwacht. Vocals stonden ook te stil/onduidelijk afgesteld, wat jammer was. En ze hebben hun beste nummer (Bedankt) niet gespeeld, denk ik.
The Rats: Leuke punkband, een aantal degelijke songs, was een leuk begin van zaterdag.
Junior: De naam vat het samen: Heeft nog veel werk om volwassen te worden. Esthetisch saai, was niet slecht maar langer dan een halfuur had het niet moeten duren.
Tje: Tja... Begon veelbelovend als een eignezinnig variant op Fever Ray, maar wist zelden opwindend te worden. Jammer!
Affaire: Le nouveau Soulwax est arrivé! Was gewoon goed, bracht de Soulwax sound uit de beginjaren. Zie ik graag deze zomer terug.
Jean Valery: Blackwave meets Gorillaz en Blur van de vroege jaren. Was een van de hoogtepunten. Veel steviger/rockyer dan verwacht.
Piffy: Een ondeugende Purity Ring-esque act. Was weird, had een konijn-achtig wezen op het podium. Had bindteksten over seksen en veel gehijg, maar uiteindelijk even opwindend als een belastingaangifte.
Cellini (live): De bazen van deze editie. Maribou State meets Jamie XX/The Xx, Massive Attack en Mount Kimbie. Als ze die nergens boeken deze zomer, dan zwaait er wat!
Tukan: Op voorhand de hype van het jaar, maar na het geniale Cellini kon dit toch niet echt bekoren. Goed gespeeld, visueel mooi, maar te repetitief qua sound. Maar blijkbaar meer dan genoeg fans, dus wat weet ik ervan
Vieze Meisje: was de laatste verrassingsact van het jaar. Meer performance art dan concert, maar wie erin meeging beleefde nog een laatste hoogtepunt. Handjes in de lucht voor de toekomst!
Trouwens ook een shoutout naar Trix die er elk jaar een van de leukste events van het jaar van weet te maken. Feedback zoals slechte doorstroming aan bepaalde bottlenecks wordt direct ter harte genomen en opgelost. Kunnen andere organisaties nog een puntje aan zuigen.
Dit vond ik inderdaad ook wel een gemis, veruit de fijnste plaat van het nieuwe album en ook één van de weinigen waar nog een beetje pit in zit. Helemaal als je er in totaal maar 4 speelt van dat album kan deze er toch wel bij zou je zeggen.
Idd, al hadden we nog geluk, want in de eerste concerten van deze tour speelden ze er maar 3. Later kwam er Talking About Hope bij. (Wat wel mooi gebracht werd)
Bijzonder makkelijk excuus inderdaad. En eens wat betreft Talking About Hope, vond ik ook mooi!
Ff afsluiten met de volle My Father, My King ook, heeeerlijke verrassing!
Eens. Al heb ik me wel weer mateloos geïrriteerd aan mensen die hun hele leven gaan bespreken tijdens een concert. Of de hele show op facebook zitten. Etc.
