Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
The Killers - Ziggo Dome
Toch een beetje een rare nasmaak dit concert, op zich heb ik me uitstekend vermaakt met een goede setlist en de muziek klonk prima, maar Brandon deed nogal apart gedurende de show. Na een paar nummers maakte hij al de opmerking naar mensen in de zaal: 'als jullie Mr. Brightside willen horen kunnen jullie beter weggaan, en de babysitter aflossen' o.i.d.
Ik ging ervanuit dat het een grapje was want daarna ging hij met een lach verder met optreden. Na 20 nummers, waarvan twee in de toegift (normaal spelen ze 22 nummers met 4 nummers in de toegift) hielden ze het voor gezien zonder Mr. Brightside én The Calling te hebben gespeeld, die beiden wel op de setlist stonden voor vanavond (iemand in het publiek kreeg deze). Ik vond dit erg vreemd. Ronnie ging uiteindelijk ook nog het publiek bedanken nadat Brandon het na 2 nummers in de toegift voor gezien hield. Vrij apart einde dus.
Kortom; goede sfeer, prima set, raar einde.
Toch een beetje een rare nasmaak dit concert, op zich heb ik me uitstekend vermaakt met een goede setlist en de muziek klonk prima, maar Brandon deed nogal apart gedurende de show. Na een paar nummers maakte hij al de opmerking naar mensen in de zaal: 'als jullie Mr. Brightside willen horen kunnen jullie beter weggaan, en de babysitter aflossen' o.i.d.
Ik ging ervanuit dat het een grapje was want daarna ging hij met een lach verder met optreden. Na 20 nummers, waarvan twee in de toegift (normaal spelen ze 22 nummers met 4 nummers in de toegift) hielden ze het voor gezien zonder Mr. Brightside én The Calling te hebben gespeeld, die beiden wel op de setlist stonden voor vanavond (iemand in het publiek kreeg deze). Ik vond dit erg vreemd. Ronnie ging uiteindelijk ook nog het publiek bedanken nadat Brandon het na 2 nummers in de toegift voor gezien hield. Vrij apart einde dus.
Kortom; goede sfeer, prima set, raar einde.
Hmm, das vreemd en jammer van dat einde. Was blijkbaar eerste keer dat ze Mr. Brightside niet gespeeld hebben.
Ik ga volgende dinsdag in Sportpaleis, hopelijk heeft Flowers dan geen kuren meer...
Je spreekt btw van 20 nummers, reken je dan ook Wonderful Wonderful mee?
Volgens Setlist.fm is dat van tape gespeeld.
Ik ga volgende dinsdag in Sportpaleis, hopelijk heeft Flowers dan geen kuren meer...
Je spreekt btw van 20 nummers, reken je dan ook Wonderful Wonderful mee?
Volgens Setlist.fm is dat van tape gespeeld.
Een verklaring: Volgens hun Twitter account stellen ze hun show in Luxemburg op doktersadvies uit, Flowers heeft last van zijn keel / strottenhoofd.
The Killers in de Ziggo Dome!
Ik was erg blij verrast met de uitvoering van de nieuwe nummers. Met Run for Cover openden ze heel sterk, ook The Man, waar ik thuis niet per se fan van ben, klonk enorm goed. En dan Rut, misschien wel het beste nummer van het nieuwe album, werd ook prachtig gebracht. Het was wel een beetje onverwacht dat het bij deze drie nummers bleef van het nieuwe album (ik had het titelnummer ook nog wel willen horen!), maar goed.
De setlist bevatte erg veel nummertjes waar ik op gehoopt had. Vooral Smile Like You Mean It is zó sterk live, terwijl vaste waarden als The Way It Was, Jenny Was a Friend of Mine, Read My Mind, Runaways en met name All These Things That I've Done erg goed klonken. Zelf was ik positief verrast met Miss Atomic Bomb en Losing Touch: twee toffe nummers die ze vrij zelden spelen. Ik had Losing Touch nooit meer verwacht in de encore, nice!
Qua negatieve puntjes: het geluid was best kut. De drum overstemde de gitarist en bassist, zeer storend. Daarnaast klonk het soms sowieso een beetje als The Killers Coverband, omdat de eigen gitarist en bassist ontbraken. Je merkt dat toch aan de speelstijl. De bassist is volgens mij dezelfde als Brandon op zijn solo-tour had meegenomen, en die speelde de cruciale stukjes van bijv. Jenny en All These Things gewoon top, maar de gitarist leek het soms moeilijker te kunnen volgen.
Qua Mr Brightside: die stond wel op de setlist, samen met The Calling voor de encore. Ik heb het idee dat ze, toen ze toch wel lang weg bleven voor de encore, genoodzaakt werden door de zaal om er een eind aan te maken ivm de tijd, zoiets? Ondanks dat grapje op het begin, had ik niet het idee dat ze het nummer echt wilden overslaan. Mij boeit het niet zo veel, ik vind Mr Brightside wel een oké nummer maar niet heel goed, en nu hebben ze ten minste Losing Touch wel gespeeld ^^
Ik was erg blij verrast met de uitvoering van de nieuwe nummers. Met Run for Cover openden ze heel sterk, ook The Man, waar ik thuis niet per se fan van ben, klonk enorm goed. En dan Rut, misschien wel het beste nummer van het nieuwe album, werd ook prachtig gebracht. Het was wel een beetje onverwacht dat het bij deze drie nummers bleef van het nieuwe album (ik had het titelnummer ook nog wel willen horen!), maar goed.
De setlist bevatte erg veel nummertjes waar ik op gehoopt had. Vooral Smile Like You Mean It is zó sterk live, terwijl vaste waarden als The Way It Was, Jenny Was a Friend of Mine, Read My Mind, Runaways en met name All These Things That I've Done erg goed klonken. Zelf was ik positief verrast met Miss Atomic Bomb en Losing Touch: twee toffe nummers die ze vrij zelden spelen. Ik had Losing Touch nooit meer verwacht in de encore, nice!
Qua negatieve puntjes: het geluid was best kut. De drum overstemde de gitarist en bassist, zeer storend. Daarnaast klonk het soms sowieso een beetje als The Killers Coverband, omdat de eigen gitarist en bassist ontbraken. Je merkt dat toch aan de speelstijl. De bassist is volgens mij dezelfde als Brandon op zijn solo-tour had meegenomen, en die speelde de cruciale stukjes van bijv. Jenny en All These Things gewoon top, maar de gitarist leek het soms moeilijker te kunnen volgen.
Qua Mr Brightside: die stond wel op de setlist, samen met The Calling voor de encore. Ik heb het idee dat ze, toen ze toch wel lang weg bleven voor de encore, genoodzaakt werden door de zaal om er een eind aan te maken ivm de tijd, zoiets? Ondanks dat grapje op het begin, had ik niet het idee dat ze het nummer echt wilden overslaan. Mij boeit het niet zo veel, ik vind Mr Brightside wel een oké nummer maar niet heel goed, en nu hebben ze ten minste Losing Touch wel gespeeld ^^
Gisterenavond naar King Gizzard & The Lizard Wizard gegaan in Vooruit, Gent.
Voorprogramma Mild High Club was redelijk saai. Ik verwacht bij dit soort muziek nu niet meteen veel actie, maar dit was wel een heel tamme performance. Misschien moet ik de verklaring zoeken in hun bandnaam...
Toen de show van King Gizzard 10 seconden bezig was, viel een van mijn maten flauw waardoor we ons plaatsje op de 6de rij hebben moeten opgeven voor een plaats achteraan de zaal. Ondanks dat hebben we ons toch nog geamuseerd. De Australiërs zijn natuurlijk een toffe bende om naar te kijken
De setlist bestond voornamelijk uit werk van hun 6(!) albums van de laatste 2 jaar. Er waren verschillende stukken in de set die focusten op één van de albums. Vooral het stukje van Muder Of The Universe viel beter mee dan verwacht, maar het absolute hoogtepunt was toch de verkorte versie van Nonagon Infinity, 20min aan een stuk door, inclusief loop naar het begin van het album.
Ondanks dat deze 7 heren best chaotisch lijken, speelde ze gigantisch strak en even gedetailleerd als op plaat. Uiteindelijk anderhalf uur show gekregen, King Gizzard vond de bis zelfs niet meer nodig, het publiek was voldaan. Kortom: voor de fans van de platen is dit een must-see!
https://www.concertarchives.org/thijsdb
Edit: mooie quote uit deze review (http://www.humo.be/concert-reviews/388011/king-gizzard-the-lizard-wizard-vooruit): 'Een band die anarchie omarmt zónder wanordelijk of slordig te worden? Uniek.'
Voorprogramma Mild High Club was redelijk saai. Ik verwacht bij dit soort muziek nu niet meteen veel actie, maar dit was wel een heel tamme performance. Misschien moet ik de verklaring zoeken in hun bandnaam...
Toen de show van King Gizzard 10 seconden bezig was, viel een van mijn maten flauw waardoor we ons plaatsje op de 6de rij hebben moeten opgeven voor een plaats achteraan de zaal. Ondanks dat hebben we ons toch nog geamuseerd. De Australiërs zijn natuurlijk een toffe bende om naar te kijken
De setlist bestond voornamelijk uit werk van hun 6(!) albums van de laatste 2 jaar. Er waren verschillende stukken in de set die focusten op één van de albums. Vooral het stukje van Muder Of The Universe viel beter mee dan verwacht, maar het absolute hoogtepunt was toch de verkorte versie van Nonagon Infinity, 20min aan een stuk door, inclusief loop naar het begin van het album.
Ondanks dat deze 7 heren best chaotisch lijken, speelde ze gigantisch strak en even gedetailleerd als op plaat. Uiteindelijk anderhalf uur show gekregen, King Gizzard vond de bis zelfs niet meer nodig, het publiek was voldaan. Kortom: voor de fans van de platen is dit een must-see!
https://www.concertarchives.org/thijsdb
Edit: mooie quote uit deze review (http://www.humo.be/concert-reviews/388011/king-gizzard-the-lizard-wizard-vooruit): 'Een band die anarchie omarmt zónder wanordelijk of slordig te worden? Uniek.'
Wauw, mooie lijst!
Ja ik ben ook zeer benieuwd naar mensen met een grotere lijst dan ik. Mijn lijst is begonnen in 2010, en ik ben pas in 2013 begonnen met 'serieus' naar optredens te gaan. Van alles wat ik nu heb gezien is er ook een hoop lokaal waarvan er nu al een hoop bands niet eens meer bestaan, maar op deze manier vind ik het gewoon leuk voor over tien jaar.
Ben het eens met jullie beleving van het The Killers concert. Die songs zijn zo gruwelijk sterk en die setlist staat als een huis. Je weet tegenwoordig precies wat je krijgt maar ik ben daar toch wel dik tevreden mee!
Jammer dat er zo weinig van Wonderfull Wonderfull langskwam. Life to Come en Some Kind of Love had ik nog graag gehoord!
Jammer dat er zo weinig van Wonderfull Wonderfull langskwam. Life to Come en Some Kind of Love had ik nog graag gehoord!
In Berlijn een dag eerder speelden ze nog 6 nummers van Wonderful Wonderful. Ook op de oorspronkelijke setlist stonden nog tyson vs douglas, the calling en natuurlijk mr brightside. Helaas was dit met de keelproblemen van Brandon het maximale, maar heb alsnog genoten!
https://www.setlist.fm/setlist/the-killers/2018/ziggo-dome-amsterdam-netherlands-4bee57fa.html
https://www.setlist.fm/setlist/the-killers/2018/ziggo-dome-amsterdam-netherlands-4bee57fa.html
Flying Horseman + Dakota @ Mezz, Breda
Dankzij Oor een gratis kaartje kunnen bemachtigen voor dit concert. Op basis van de album review van Oor is gaan verdiepen in Flying Horseman en met de nieuwe plaat 'Rooms/Ruins' was ik eigenlijk gelijk wel onder de indruk.
De avond werd geopend door een band van Nederlandse bodem genaamd Dakota. Eigenlijk heb ik hier voorafgaand alleen een korte omschrijving van gelezen waar ik uit haalde dat het indie band zou zijn die o.a. al een entree heeft weten te maken op DTRH. Het optreden wist mij eigenlijk positief te verassen. Een soort dansbare maar toch ook dromerige indiepop. Vooral de frontvrouw en de bassiste lieten echt zien dat ze er zin in hadden door met een grote glimlach en best prima dansmoves. Daarintegen maakte de drummer een vrij sombere indruk en zat de gitariste helemaal in een eigen wereld, aparte combi eigenlijk. Afijn, ene prima show met voldoende interactie naar het publiek en een paar fijne nummer.
Dan Flying Horseman. Om te beginnen klinkt dit live eigenlijk gewoon net zo grandioos als op plaat. Echter, had ik van de show zelf meer verwacht. Zo had er van mij tijdens de explosieve momenten naar mijn idee meer licht effecten mogen zijn, dat had de show zeker ten goede kunnen doen. Verder was er vrijwel geen interactie. Halverwege werd nog kortaf gereageerd op een reactie uit het publiek of er alleen Rooms/Ruins nummers gespeeld zouden worden; het antwoord was nee. De realiteit was wel dat 75% inderdaad van de nieuwe plaat was. Tot slot ergerde het soms hoeveel zowel de bassist als de frontman op de knieën gingen, of het nou was om te stemmen of om een slok drinken te nemen. Al met al de band kan stijgen tot grote hoogtes als het om het muzikale gaat, maar echte performers kan ik het niet noemen.
Dankzij Oor een gratis kaartje kunnen bemachtigen voor dit concert. Op basis van de album review van Oor is gaan verdiepen in Flying Horseman en met de nieuwe plaat 'Rooms/Ruins' was ik eigenlijk gelijk wel onder de indruk.
De avond werd geopend door een band van Nederlandse bodem genaamd Dakota. Eigenlijk heb ik hier voorafgaand alleen een korte omschrijving van gelezen waar ik uit haalde dat het indie band zou zijn die o.a. al een entree heeft weten te maken op DTRH. Het optreden wist mij eigenlijk positief te verassen. Een soort dansbare maar toch ook dromerige indiepop. Vooral de frontvrouw en de bassiste lieten echt zien dat ze er zin in hadden door met een grote glimlach en best prima dansmoves. Daarintegen maakte de drummer een vrij sombere indruk en zat de gitariste helemaal in een eigen wereld, aparte combi eigenlijk. Afijn, ene prima show met voldoende interactie naar het publiek en een paar fijne nummer.
Dan Flying Horseman. Om te beginnen klinkt dit live eigenlijk gewoon net zo grandioos als op plaat. Echter, had ik van de show zelf meer verwacht. Zo had er van mij tijdens de explosieve momenten naar mijn idee meer licht effecten mogen zijn, dat had de show zeker ten goede kunnen doen. Verder was er vrijwel geen interactie. Halverwege werd nog kortaf gereageerd op een reactie uit het publiek of er alleen Rooms/Ruins nummers gespeeld zouden worden; het antwoord was nee. De realiteit was wel dat 75% inderdaad van de nieuwe plaat was. Tot slot ergerde het soms hoeveel zowel de bassist als de frontman op de knieën gingen, of het nou was om te stemmen of om een slok drinken te nemen. Al met al de band kan stijgen tot grote hoogtes als het om het muzikale gaat, maar echte performers kan ik het niet noemen.
Zo te lezen doet Flying Horseman het gewoon zoals ze het altijd doen. Kop dicht en spelen. Heb de band ook al eens gezien en vind het er eigenlijk wel bij passen. Ik zou het juist helemaal kut vinden als Bert Dockx opeens gaat vragen hoe het met het publiek gaat. Volgens mij is dat op de knieën zitten gewoon om met de effectpedalen te klooien.
Misschien ga ik de band nog bekijken in 't Beest in Goes. Flying Horseman stelt nooit teleur!
Blij te lezen dat Flying Horseman nog steeds koppig hetzelfde blijft doen. Over een weekje weer genieten in de Muziekodroom!
Rex Orange County - Bitterzoet
Met heel veel geluk heb ik gisteren rond 5 uur nog een kaartje weten te bemachtigen voor dit concert, terwijl ik op weg was in de trein met het risico dat ik geen kaartje kon vinden. Het was mijn eerste concert waar ik alleen heen ging (omdat het uitverkocht was en er maar enkele tickets op ticketswap stonden). Ook alleen is een concert heerlijk te vertoeven ben ik achter gekomen!
Ook voor het eerst in de Bitterzoet zaal gestaan nu, met meteen mijn favoriete artiest op het moment op het podium, geweldig. Voor een kleine zaal +/- 400 man was de akoestiek behoorlijk goed, kan ook zijn omdat ik helemaal vooraan stond maar hier zeker niks op af te dingen!
Dan nu het concert, er hing een mooie doek met Rex Orange County in neonlichte kinderletters achter het podium wat een leuke, speels sfeer creëerde. Toen kwamen ze op het podium en Rex maakte lekker een praatje alsof hij een cabaretier is, heel vermakelijk om te zien. Toen hij eenmaal begon met zijn nummer was ik verbijsterd hóe goed hij kan zingen en spelen. Ikzelf speel ook erg veel piano en gitaar en ik vond deze man echt wel om naar op te kijken zo leuk. Hij nam een/zijn vriendin mee op het podium en ook zij zong heel erg zuiver, een heerlijk duet van grote kwaliteit vond ik. Hij had veel interactie met het publiek en om mij heen zong iedereen lekker mee en danste mee. De band was ook een leuk gezicht, ze leken er heel veel plezier in te hebben hoe het publiek mee deed (misschien waren ze high, zou me niks verbazen) en ook hier kreeg je een goede zin van.
Al met al dus een lekker feel-good concert van een topmuzikant. Ik hoop dat deze man het ver gaat schoppen en voor wie er naar BKS gaat, ga hem zeker zien!
9/10
Met heel veel geluk heb ik gisteren rond 5 uur nog een kaartje weten te bemachtigen voor dit concert, terwijl ik op weg was in de trein met het risico dat ik geen kaartje kon vinden. Het was mijn eerste concert waar ik alleen heen ging (omdat het uitverkocht was en er maar enkele tickets op ticketswap stonden). Ook alleen is een concert heerlijk te vertoeven ben ik achter gekomen!
Ook voor het eerst in de Bitterzoet zaal gestaan nu, met meteen mijn favoriete artiest op het moment op het podium, geweldig. Voor een kleine zaal +/- 400 man was de akoestiek behoorlijk goed, kan ook zijn omdat ik helemaal vooraan stond maar hier zeker niks op af te dingen!
Dan nu het concert, er hing een mooie doek met Rex Orange County in neonlichte kinderletters achter het podium wat een leuke, speels sfeer creëerde. Toen kwamen ze op het podium en Rex maakte lekker een praatje alsof hij een cabaretier is, heel vermakelijk om te zien. Toen hij eenmaal begon met zijn nummer was ik verbijsterd hóe goed hij kan zingen en spelen. Ikzelf speel ook erg veel piano en gitaar en ik vond deze man echt wel om naar op te kijken zo leuk. Hij nam een/zijn vriendin mee op het podium en ook zij zong heel erg zuiver, een heerlijk duet van grote kwaliteit vond ik. Hij had veel interactie met het publiek en om mij heen zong iedereen lekker mee en danste mee. De band was ook een leuk gezicht, ze leken er heel veel plezier in te hebben hoe het publiek mee deed (misschien waren ze high, zou me niks verbazen) en ook hier kreeg je een goede zin van.
Al met al dus een lekker feel-good concert van een topmuzikant. Ik hoop dat deze man het ver gaat schoppen en voor wie er naar BKS gaat, ga hem zeker zien!
9/10
Charles Aznavour in de Afas
Was eens even wat anders. Wat een icoon deze man. 1,5 uur optreden zonder een pauze of wat te drinken. 93 jaar......
Zoekt contact met zijn publiek heeft humor, althans als ik de reacties uit de zaal mag geloven aangezien er behoorlijk gelachen werd om zijn verhaaltjes. Ik ben helaas niet zo goed thuis in de Franse taal.
Maar wat een pareltjes aan nummers zitten er tussen. Je voelt echt de pijn en melancholie.
Mijn hoogtepunten: hier encore, la bohème, in voyage (duet met dochter), avec un brin de nostalgie en emmenez-moi.
Mooi om gezien te hebben en compleet buiten mijn comfort zone. (Btw Ellen ten Damme als voorprogramma was ook zeer vermakelijk)
Was eens even wat anders. Wat een icoon deze man. 1,5 uur optreden zonder een pauze of wat te drinken. 93 jaar......
Zoekt contact met zijn publiek heeft humor, althans als ik de reacties uit de zaal mag geloven aangezien er behoorlijk gelachen werd om zijn verhaaltjes. Ik ben helaas niet zo goed thuis in de Franse taal.
Maar wat een pareltjes aan nummers zitten er tussen. Je voelt echt de pijn en melancholie.
Mijn hoogtepunten: hier encore, la bohème, in voyage (duet met dochter), avec un brin de nostalgie en emmenez-moi.
Mooi om gezien te hebben en compleet buiten mijn comfort zone. (Btw Ellen ten Damme als voorprogramma was ook zeer vermakelijk)
Afgelopen vrijdag naar de Legends of Rock Tribute Festival in Gebouw T (in Bergen op Zoom) geweest.
Er kwamen 3 tribute bands. 1 van Volbeat(16 Dollars), 1 van Foo Fighters (In Your Honor) en 1 van Motorhead(Snaggletooth).
De avond begon met de tribute band van Volbeat. Dat was leuk, maar een beetje meh. Het miste een beetje de power die er wel echt in moet liggen bij Volbeat, want anders slaat het de plank mis. De zanger was ook niet al te best, aangezien sommige nummers hem niet echt lekker lagen had ik het idee. Soms gewoon echt vals of tegen vals aan helaas. Al met al was het oke, maar thats it ook.
Toen kwam de beste act van de avond, de coverband van Foo Fighters. Heel toevallig kwam ik de vent(lees: de zanger) 1 maand hiervoor tegen op YouTube bij een Voice of Vlaanderen auditie(vraag me niet hoe ik daar terecht kwam, ik weet het ook niet(volg die programma's namelijk niet)). Daarin deed die een cover van Royal Blood en dat klonk lekker. Toevallig herkende ik hem dus op de poster en wist ik dat hij kon zingen, dus ging ik al wat van de tribute band opzoeken en ik moet zeggen, ik was onder de indruk. Live was ik dat ook. Dit is echt een vd beste tribute bands die ik ooit heb gezien, want dit was gewoon erg goed. Tuurlijk was het al wat later aan het worden en zater en iets meer biertjes in waardoor m'n judgement misschien niet 100% vertrouwelijk is, maar dit klonk erg straks. Zo zuiver als het maar kon, een goede band en een publiek dat lekker mee ging(itt de VOlbeat coverband waar het erg stil was). Optreden v/d avond(en mocht je het leuk vinden soms naar coverbands te gaan en FF muziek leuk vinden, pak ze eens mee als ze in de buurt zijn).
Als laatste kwam Snaggletooth, de coverband van Motorhead. De wat oudere mannen in leren jasjes vol met tatoo's kwamen wat meer naar voren(niks op tegen overigens, hartstikke aardige gasten), maar het wat oudere publiek kwam hier wel op af. De zanger van deze coverband was echt een lang vergeten neef van Lemmy ofzo, want de vergelijkenissen qua uiterlijk waren er wel. Verder speelde ze een lekkere set en gingen er een paar gekken continue moshen(in een te grote ruimte). Was erg leuk.
Al met al een leuke avond en ik ga die Legends of Rock optredens in Bergen op Zoom en Utrecht voortaan wat meer in de gaten houden. Paar jaar terug met een Metallica en Pantera band was het ook al erg leuk.
Er kwamen 3 tribute bands. 1 van Volbeat(16 Dollars), 1 van Foo Fighters (In Your Honor) en 1 van Motorhead(Snaggletooth).
De avond begon met de tribute band van Volbeat. Dat was leuk, maar een beetje meh. Het miste een beetje de power die er wel echt in moet liggen bij Volbeat, want anders slaat het de plank mis. De zanger was ook niet al te best, aangezien sommige nummers hem niet echt lekker lagen had ik het idee. Soms gewoon echt vals of tegen vals aan helaas. Al met al was het oke, maar thats it ook.
Toen kwam de beste act van de avond, de coverband van Foo Fighters. Heel toevallig kwam ik de vent(lees: de zanger) 1 maand hiervoor tegen op YouTube bij een Voice of Vlaanderen auditie(vraag me niet hoe ik daar terecht kwam, ik weet het ook niet(volg die programma's namelijk niet)). Daarin deed die een cover van Royal Blood en dat klonk lekker. Toevallig herkende ik hem dus op de poster en wist ik dat hij kon zingen, dus ging ik al wat van de tribute band opzoeken en ik moet zeggen, ik was onder de indruk. Live was ik dat ook. Dit is echt een vd beste tribute bands die ik ooit heb gezien, want dit was gewoon erg goed. Tuurlijk was het al wat later aan het worden en zater en iets meer biertjes in waardoor m'n judgement misschien niet 100% vertrouwelijk is, maar dit klonk erg straks. Zo zuiver als het maar kon, een goede band en een publiek dat lekker mee ging(itt de VOlbeat coverband waar het erg stil was). Optreden v/d avond(en mocht je het leuk vinden soms naar coverbands te gaan en FF muziek leuk vinden, pak ze eens mee als ze in de buurt zijn).
Als laatste kwam Snaggletooth, de coverband van Motorhead. De wat oudere mannen in leren jasjes vol met tatoo's kwamen wat meer naar voren(niks op tegen overigens, hartstikke aardige gasten), maar het wat oudere publiek kwam hier wel op af. De zanger van deze coverband was echt een lang vergeten neef van Lemmy ofzo, want de vergelijkenissen qua uiterlijk waren er wel. Verder speelde ze een lekkere set en gingen er een paar gekken continue moshen(in een te grote ruimte). Was erg leuk.
Al met al een leuke avond en ik ga die Legends of Rock optredens in Bergen op Zoom en Utrecht voortaan wat meer in de gaten houden. Paar jaar terug met een Metallica en Pantera band was het ook al erg leuk.
Brian fallon - melkweg
Net optijd aangekomen om het voorprogramma op het podium te zien stappen. Zaal was toen al afgeladen vol. Dave haus en zijn broer verrasten positief. Vrolijk, americana, singer songwriter. Tot mijn verbazing werd er hier en daar meegezongen en bij de laatste 2 nummers zong zelfs de meerderheid van het publiek mee. Aan het einde een mooi plekje bovenin opgezocht met goed zicht om lekker te gaan genieten.
En genieten werd het. Bij het eerste nummer was al duidelijk dat brian fallon goed bij stem was. Wat begon als piano ballad, werd door het bijspringen van zijn bamd een ware rocksong. Gewaagde opening, want hij begon heel klein. Meteen daarna beukde hij 2 stevige nummers erachteraan met wonderfull life en het nieuwe forget me not. De toon was gezet, het werd een heerlijke rock en roll avond. Om de 3 liedjes ging hij even uitgebreid praten met zijn band en publiek. Over dat hij als een ware rockster zijn was deed en dergelijke. Vermakelijk maar er werd vrij snel weer naar de muziek geschakeld. Aan het eind van de reguliere set werd een cover gespeeld van (jaja, ik had geluk) dire straits, sultans of swing. Heerlijke uitvoering. Het eerste nummer van de toegift was het hoogtepunt. Een ontroerende keyboard versie van the 59 sound. De hele zaal was stil en het kippenvel liep me over de arm. Speciaal voor deze versie had hij wat teksten omgedraaid zodat het beter over zou komen. Nou, dat werkte. Toen werd het voorprogramma weer het podium op geroepen voor het laatste nummer. Weer een cover, i still havn't found what i'm looking for.
Het commentaar: soms lijken de nummers wel wat op elkaar waarom de reguliere anderhalf uur set wat lang aanvoelde. Het had beter een kwartiertje korter gekund. Ook speelde hij veel persoonlijke favorieten (painkillers, among other foolish things, steve mcqueen) niet. De laatste cover vond ik onnodig, had liever een van die 3 gehoord. Maar ik ben dan ook geen u2 fan.
Positief: de opening, de verhaaltjes, smoke, dire straits cover, prachtige vertolking van de nummers, maar vooral the 59 sound versie.
Voor iedereen die.naar pinkpop gaat een aanrader. Vooral.omdat hij daar veel in een uur moet proppen.
Net optijd aangekomen om het voorprogramma op het podium te zien stappen. Zaal was toen al afgeladen vol. Dave haus en zijn broer verrasten positief. Vrolijk, americana, singer songwriter. Tot mijn verbazing werd er hier en daar meegezongen en bij de laatste 2 nummers zong zelfs de meerderheid van het publiek mee. Aan het einde een mooi plekje bovenin opgezocht met goed zicht om lekker te gaan genieten.
En genieten werd het. Bij het eerste nummer was al duidelijk dat brian fallon goed bij stem was. Wat begon als piano ballad, werd door het bijspringen van zijn bamd een ware rocksong. Gewaagde opening, want hij begon heel klein. Meteen daarna beukde hij 2 stevige nummers erachteraan met wonderfull life en het nieuwe forget me not. De toon was gezet, het werd een heerlijke rock en roll avond. Om de 3 liedjes ging hij even uitgebreid praten met zijn band en publiek. Over dat hij als een ware rockster zijn was deed en dergelijke. Vermakelijk maar er werd vrij snel weer naar de muziek geschakeld. Aan het eind van de reguliere set werd een cover gespeeld van (jaja, ik had geluk) dire straits, sultans of swing. Heerlijke uitvoering. Het eerste nummer van de toegift was het hoogtepunt. Een ontroerende keyboard versie van the 59 sound. De hele zaal was stil en het kippenvel liep me over de arm. Speciaal voor deze versie had hij wat teksten omgedraaid zodat het beter over zou komen. Nou, dat werkte. Toen werd het voorprogramma weer het podium op geroepen voor het laatste nummer. Weer een cover, i still havn't found what i'm looking for.
Het commentaar: soms lijken de nummers wel wat op elkaar waarom de reguliere anderhalf uur set wat lang aanvoelde. Het had beter een kwartiertje korter gekund. Ook speelde hij veel persoonlijke favorieten (painkillers, among other foolish things, steve mcqueen) niet. De laatste cover vond ik onnodig, had liever een van die 3 gehoord. Maar ik ben dan ook geen u2 fan.
Positief: de opening, de verhaaltjes, smoke, dire straits cover, prachtige vertolking van de nummers, maar vooral the 59 sound versie.
Voor iedereen die.naar pinkpop gaat een aanrader. Vooral.omdat hij daar veel in een uur moet proppen.
The Killers (en Juanita Stein) in Sportpaleis Antwerpen.
Laat me met het voorprogramma beginnen. Het eerste liedje heb ik net gemist, maar voor de rest was Juanita Stein een leuke opwarmer met haar country rock.
Zo een grote zaal is uiteraard geen cadeau voor een kleinere artiest, maar ze bracht het er wel goed van af vond ik.
Ik had op voorhand ook haar album eens beluisterd en is echt nog een fijn album.
The Killers dan. Het concert begon 10-tal minuutjes te laat. Overall een zeer goed optreden. Van Flowers' ziekte was niet veel meer te merken. Hij was erg energiek, (bijna altijd) toonvast, was zijn flamboyante zelf en heeft een volledige setlist gespeeld in tegenstelling tot optreden in Amsterdam (daar hebben ze wat pech gehad vrees ik). Sfeer in het publiek was erg goed (mede dankzij wat typische rock show trucs, maar zeker ook door de meezingers die vele songs toch zijn), de show was echt af (visuals, lasers, confetti,...). Het optreden viel amper (zie verder) stil.
Qua songs. Shot At The Night en Human vond ik erg sterk live (vind ik normaal niet bij hun betere horen). Verder waren ook The Way It Was en The Calling erg goed gebracht, net als uiteraard hun andere singles. Kers op de taart was Midnight Show in the encore, een liedje dat ze amper spelen.
Minpunt voor mij was het geluid op sommige momenten. De balans zat niet altijd even goed. Bv. bij Run For Cover (bas "overstemde" voor mij gitaar en zang te veel), Smile Like You Mean It (die fantastische synths bij refrein kwamen er amper door) en dan bij enkele van hun ballads (bv. Rut, wat echt een mooie song is op hun nieuwe album). Daardoor waren er ruwweg 10 minuten voor mij dat het optreden wat stilviel.
Bij For Reasons Unknown werd er ook iemand uit het "publiek" gekozen om te drummen. Maar dat kwam niet echt over voor mij. Die was totaal niet overdonderd en speelde verdacht goed.
Maar dus overall toch met een heel goed gevoel buiten gestapt. En als het al perfect zou geweest zijn dan zouden ze voor op Werchter geen marge meer hebben om het nog beter te doen ;-). Ik kijk er al naar uit!
Laat me met het voorprogramma beginnen. Het eerste liedje heb ik net gemist, maar voor de rest was Juanita Stein een leuke opwarmer met haar country rock.
Zo een grote zaal is uiteraard geen cadeau voor een kleinere artiest, maar ze bracht het er wel goed van af vond ik.
Ik had op voorhand ook haar album eens beluisterd en is echt nog een fijn album.
The Killers dan. Het concert begon 10-tal minuutjes te laat. Overall een zeer goed optreden. Van Flowers' ziekte was niet veel meer te merken. Hij was erg energiek, (bijna altijd) toonvast, was zijn flamboyante zelf en heeft een volledige setlist gespeeld in tegenstelling tot optreden in Amsterdam (daar hebben ze wat pech gehad vrees ik). Sfeer in het publiek was erg goed (mede dankzij wat typische rock show trucs, maar zeker ook door de meezingers die vele songs toch zijn), de show was echt af (visuals, lasers, confetti,...). Het optreden viel amper (zie verder) stil.
Qua songs. Shot At The Night en Human vond ik erg sterk live (vind ik normaal niet bij hun betere horen). Verder waren ook The Way It Was en The Calling erg goed gebracht, net als uiteraard hun andere singles. Kers op de taart was Midnight Show in the encore, een liedje dat ze amper spelen.
Minpunt voor mij was het geluid op sommige momenten. De balans zat niet altijd even goed. Bv. bij Run For Cover (bas "overstemde" voor mij gitaar en zang te veel), Smile Like You Mean It (die fantastische synths bij refrein kwamen er amper door) en dan bij enkele van hun ballads (bv. Rut, wat echt een mooie song is op hun nieuwe album). Daardoor waren er ruwweg 10 minuten voor mij dat het optreden wat stilviel.
Bij For Reasons Unknown werd er ook iemand uit het "publiek" gekozen om te drummen. Maar dat kwam niet echt over voor mij. Die was totaal niet overdonderd en speelde verdacht goed.
Maar dus overall toch met een heel goed gevoel buiten gestapt. En als het al perfect zou geweest zijn dan zouden ze voor op Werchter geen marge meer hebben om het nog beter te doen ;-). Ik kijk er al naar uit!
Echt spijt dat ik die niet heb kunnen zien (in de Roma dan voor mij). Zijn nieuwe album is voor mij voorlopig album van het jaar, zo goed.
Ik heb nog een beetje hoop dat hij naar Werchter komt, maar ik vrees er voor.
Brian Fallon @ de Melkweg
Wat was dit ontzettend gaaf! Hij heeft echt een hele mooie stem, die er in de rustige stukken mooi uitkomt en in de stevigere stukken goed overeind blijft. Geen missers in de set, maar ik had vooral Among Other Foolish Things nog wel graag gezien.
En achter elkaar '59 sound en See You On The Other Side was echt kippenvel, vooral die eerste. The '59 Sound is echt een ijzersterk nummer en doordat hij de coupletten omdraaide kwam hij bij de hele zaal hard binnen, inderdaad kippenvel. Verder een ontzettend leuk figuur, en zo om de 3 nummers even een vrolijk praatje is goed voor de sfeer (die er sowieso al goed inzat, veel echte fans had ik het idee).
Wat was dit ontzettend gaaf! Hij heeft echt een hele mooie stem, die er in de rustige stukken mooi uitkomt en in de stevigere stukken goed overeind blijft. Geen missers in de set, maar ik had vooral Among Other Foolish Things nog wel graag gezien.
En achter elkaar '59 sound en See You On The Other Side was echt kippenvel, vooral die eerste. The '59 Sound is echt een ijzersterk nummer en doordat hij de coupletten omdraaide kwam hij bij de hele zaal hard binnen, inderdaad kippenvel. Verder een ontzettend leuk figuur, en zo om de 3 nummers even een vrolijk praatje is goed voor de sfeer (die er sowieso al goed inzat, veel echte fans had ik het idee).
