Helemaal mee eens. Geweldige show, enorm genoten van begin tot eind. Het publiek was inderdaad top. Ik stond redelijk achteraan (waar je nog steeds goed zicht hebt), maar de meesten gingen los en konden alles meezingen.
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Scheelt ook dat ik met mijn 1,75m alsnog een van de langeren ben bij dit soort shows. Erg prettig.
Wat. een. show. Het stond natuurlijk in de sterren geschreven maar ze maakten de torenhoge verwachtingen volledig waar.
Achteraf nog buiten gewacht, fotootje, praatje slaan, wat dingen laten signeren. Ongelooflijk memorabele avond.
Achteraf nog buiten gewacht, fotootje, praatje slaan, wat dingen laten signeren. Ongelooflijk memorabele avond.
Gister bij Hans Zimmer geweest en wat was het geweldig, nog niet zoveel passie gezien in een concert. Vooral The Lion King was echt fenomenaal, ik kan de namen van de zanger en zangeres niet vinden maar die waren zo fenomenaal. Voor iedereen die van muziek en film houdt een echte aanrader. 1 ding wat tegenviel en ik eigenlijk gewoon had kunnen weten is dat Hans zelf niet aanwezig was.
Gisteren bij Kevin Morby in Paard. Had hem eerder gezien op BKS, toen hij de Two opende. Dat was al een mooi optreden en gisteren deed daar niet voor onder. De man zingt ontzettend goed en is sympathiek (hij heeft het publiek wel 20 keer bedankt, dat het zo mooi was dat er zoveel mensen waren zonder nieuwe plaat). Verder mooie afwisseling tussen zacht, breekbaar (aantal nummers samen met de dame die zijn voorprogramma was, de toegift begon hij alleen) en lekker rocken. Kortom, fijne avond gehad.
Dan was dat wellicht "The World of Hans Zimmer", daar is Hans zelf inderdaad niet bij aanwezig (wellicht wel met videofragmenten?)
Hans Zimmer Live is de tour die je in het oog moet houden als je Meester Zimmer ook live aan het werk wil zien en horen.
Zou Hans zijn tour voor 27,28 en 29 ook al uitgestippeld hebben? Ik denk van wel
Toch nog wat meer woorden (en beelden) over Magdalena Bay (Melkweg OZ, 11/11/2024)
Het is geen geheim dat ik al jaren groot fan ben dus het zal niemand verbazen dat ik hier heel hard naar uitkeek. Tot nu toe hebben ze nog maar heel beperkt getourd in Europa waardoor ik ze nog nooit live had kunnen zien (pijn dat ik Mercurial World waarschijnlijk nooit volledig live ga horen). Nu dan eindelijk de kans gehad in het kader van hun nieuwe album dat wat mij betreft de beste popmuziek is die de voorbije jaren is uitgekomen. Tripje vanuit België naar Amsterdam was dan eigenlijk ook een no-brainer. Toen ik toekwam bij het openen van de deuren rond 19u30 was de rij buiten al bizar lang voor de OZ. Dat beloofde dat er toch wel een dedicated publiek ging zijn. Zaal zelf vond ik ook erg fijn!
Bij zo'n obsessies ben ik toch altijd een beetje bang dat het live op een teleurstelling uitdraait, maar wat volgde was 1u20 van pure euforie, een masterclass in hoe je een perfecte popshow kan neerzetten. Aan bindteksten deed Mica eigenlijk niet echt mee, de show lag geen seconde stil en ze joegen er dan ook 21 nummers door op die tijd. We kregen het hele album op volgorde voorgeschoteld wat op zich al tot een briljante show had kunnen leiden, maar als je er dan tussenin ook nog eens opperbangers zoals Secrets (Your Fire) kan inknallen, tilt dat het concert naar een nog hoger niveau.
De nummers werden heel potig neergezet, grotendeels volgens de versies op het album maar zeker niet zodat het aanvoelt alsof je naar een cd zat te luisteren. Elk element uit hun vette productie live neerzetten is onmogelijk maar Matthew en de twee extra bandleden hadden de handen vol om alles zoveel mogelijk tot leven te wekken. Strakke drums en vooral heel wat gespierde synths en baslijnen.
Door deze show voel ik nog meer appreciatie voor hoe hun discografie is opgebouwd. Zo consistent maar tegelijkertijd ook enorm gevarieerd en over de jaren heen duidelijk geëvolueerd. Image was extra sleek, You Lose! was extra noisy en Tunnel Vision een nog grotere climax dan op plaat. That's My Floor was een kopstoot van jewelste terwijl Angel on a Satellite dan weer zo puur was dat ik er wat emotioneel van werd. Wanneer ze dan oud hitje Killshot spelen merk je dat dat nummer muzikaal toch wat dunnetjes is in vergelijking met de rest, maar dat lossen ze dan op door op briljante wijze te switchen tussen de gewone versie en die befaamde 'slowed+reverb' uitvoering.
Visueel was de show ook om duimen en vingers bij af te likken. Mooie background en als blikvanger een soort engelenportaal met projectie in het midden waarop allerlei visuals werden getoond. Daar werd handig van gebruik gemaakt doorheen de show waarbij Mica interageert met haar eigen spiegelbeeld en op die manier de wereld van Imaginal Disk probeert te verhalen. Het werd pas echt ultieme camp wanneer Matt plots met een gigantisch masker een cd in Mica haar hoofd duwde en ze herboren werd als een zonnebloem. Komisch maar ook erg intentioneel binnen het visuele aspect van het album en hun videoclips, de leuke outfits zorgden ervoor dat het allemaal als een geheel samenkwam. Het publiek kon het allemaal duidelijk smaken.
Minpuntjes? Ja hoor. De eerste twee nummers was er wat te veel bas waardoor die nummers een beetje in het water vielen. Mica zal ook nooit de meest volle stem aller tijden krijgen maar bracht het er uiteindelijk wel uitstekend vanaf. Ik vond het ook spijtig dat ze deze tour een handheld microfoon gebruikt i.p.v. haar headset, ik heb daar namelijk echt een gigantische zwak voor. Maar goed, als dit het enige is dat ik van kritiek kan bedenken, heb je wat mij betreft gewoon een perfecte show neergezet.
Na de show nog in de zaal blijven plakken om wat te bekomen van deze ervaring, merch gescoord en gedaan waar ik normaal nooit de moeite voor neem: buiten de artiesten spawncampen. Samen met nog een vijftal hardcore fans nog een licht awkward maar ook wholesome momentje gehad, op de foto gegaan en merch laten signeren. Wat een avond. Na wat last te hebben gehad van concert burnout was dit een show waar ik nog héél lang op ga kunnen teren. 10/10.
LINK naar nog wat extra beeldmateriaal.
Het is geen geheim dat ik al jaren groot fan ben dus het zal niemand verbazen dat ik hier heel hard naar uitkeek. Tot nu toe hebben ze nog maar heel beperkt getourd in Europa waardoor ik ze nog nooit live had kunnen zien (pijn dat ik Mercurial World waarschijnlijk nooit volledig live ga horen). Nu dan eindelijk de kans gehad in het kader van hun nieuwe album dat wat mij betreft de beste popmuziek is die de voorbije jaren is uitgekomen. Tripje vanuit België naar Amsterdam was dan eigenlijk ook een no-brainer. Toen ik toekwam bij het openen van de deuren rond 19u30 was de rij buiten al bizar lang voor de OZ. Dat beloofde dat er toch wel een dedicated publiek ging zijn. Zaal zelf vond ik ook erg fijn!
Bij zo'n obsessies ben ik toch altijd een beetje bang dat het live op een teleurstelling uitdraait, maar wat volgde was 1u20 van pure euforie, een masterclass in hoe je een perfecte popshow kan neerzetten. Aan bindteksten deed Mica eigenlijk niet echt mee, de show lag geen seconde stil en ze joegen er dan ook 21 nummers door op die tijd. We kregen het hele album op volgorde voorgeschoteld wat op zich al tot een briljante show had kunnen leiden, maar als je er dan tussenin ook nog eens opperbangers zoals Secrets (Your Fire) kan inknallen, tilt dat het concert naar een nog hoger niveau.
De nummers werden heel potig neergezet, grotendeels volgens de versies op het album maar zeker niet zodat het aanvoelt alsof je naar een cd zat te luisteren. Elk element uit hun vette productie live neerzetten is onmogelijk maar Matthew en de twee extra bandleden hadden de handen vol om alles zoveel mogelijk tot leven te wekken. Strakke drums en vooral heel wat gespierde synths en baslijnen.
Door deze show voel ik nog meer appreciatie voor hoe hun discografie is opgebouwd. Zo consistent maar tegelijkertijd ook enorm gevarieerd en over de jaren heen duidelijk geëvolueerd. Image was extra sleek, You Lose! was extra noisy en Tunnel Vision een nog grotere climax dan op plaat. That's My Floor was een kopstoot van jewelste terwijl Angel on a Satellite dan weer zo puur was dat ik er wat emotioneel van werd. Wanneer ze dan oud hitje Killshot spelen merk je dat dat nummer muzikaal toch wat dunnetjes is in vergelijking met de rest, maar dat lossen ze dan op door op briljante wijze te switchen tussen de gewone versie en die befaamde 'slowed+reverb' uitvoering.
Visueel was de show ook om duimen en vingers bij af te likken. Mooie background en als blikvanger een soort engelenportaal met projectie in het midden waarop allerlei visuals werden getoond. Daar werd handig van gebruik gemaakt doorheen de show waarbij Mica interageert met haar eigen spiegelbeeld en op die manier de wereld van Imaginal Disk probeert te verhalen. Het werd pas echt ultieme camp wanneer Matt plots met een gigantisch masker een cd in Mica haar hoofd duwde en ze herboren werd als een zonnebloem. Komisch maar ook erg intentioneel binnen het visuele aspect van het album en hun videoclips, de leuke outfits zorgden ervoor dat het allemaal als een geheel samenkwam. Het publiek kon het allemaal duidelijk smaken.
Minpuntjes? Ja hoor. De eerste twee nummers was er wat te veel bas waardoor die nummers een beetje in het water vielen. Mica zal ook nooit de meest volle stem aller tijden krijgen maar bracht het er uiteindelijk wel uitstekend vanaf. Ik vond het ook spijtig dat ze deze tour een handheld microfoon gebruikt i.p.v. haar headset, ik heb daar namelijk echt een gigantische zwak voor. Maar goed, als dit het enige is dat ik van kritiek kan bedenken, heb je wat mij betreft gewoon een perfecte show neergezet.
Na de show nog in de zaal blijven plakken om wat te bekomen van deze ervaring, merch gescoord en gedaan waar ik normaal nooit de moeite voor neem: buiten de artiesten spawncampen. Samen met nog een vijftal hardcore fans nog een licht awkward maar ook wholesome momentje gehad, op de foto gegaan en merch laten signeren. Wat een avond. Na wat last te hebben gehad van concert burnout was dit een show waar ik nog héél lang op ga kunnen teren. 10/10.
LINK naar nog wat extra beeldmateriaal.
Net terug van Jake Bugg, die had er zin in! Iets van 24 nummers op de setlist, vond het erg tof. Ook heel erg aangenaam verrast door het voorprogramma. Andrew Cushin. Een van zijn nummers is ook door Noel Gallagher geproduced en die sound hoor je wel terug in zn songs. Dikke aanrader!
