Ik ben blij dat er toch aardig wat goede albums nog door zijn. Zijn al een paar goede aanbevelingen gedaan in de comments hierboven, ik zal er ook nog een aantal noemen:
David Bowie - The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders From Mars
Heroes werd al genoemd, maar naar mijn mening is Ziggy Stardust nog altijd het album dat Bowie beter past. Een artiest die een persona creëert om een rockster te worden en deze vervolgens al snel weer laat vallen om andere muzikale richtingen in te slaan is wat mij betreft legendarisch. Zowel een succesvolle slimmer muzikant als een getalenteerd persoon. Het verhaal van het album neemt je ook nog eens mee langs het singer-songwriter 'Five Years', jazzy 'Soul Love', glamrock 'Moonage Daydream & Ziggy Stardust' en rock'n'roll 'Star & Hang Onto Yourself'.
Godspeed You! Black Emperor - Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven
Alleen al vanwege alle memes die de albumcover heeft gebracht moet deze door, maar dit is natuurlijk hét postrock-album dat niet alleen voor nieuwkomers, maar ook voor fans van het genre een album is om naartoe te gaan. De speech op 'sleep' is niet alleen wereldberoemd door de tekst op zichzelf, maar vooral vanwege de sfeer die de plaat neerzet.
Neutral Milk Hotel - In the Aeroplane Over the Sea
De lo-fi scene heeft vele interessante artiesten voortgebracht (met name The Microphones / Mount Eerie), maar hét album van deze muziek blijft natuulijk In the Aeroplane Over the Sea. Een unieke meeslepende stem, een fascinatie voor Anne Frank's verhaal uit de Tweede Wereldoorlog en een uitermate interessante instrumentatie gecombineerd levert dit unieke album op. Niet voor niets is dit hét album waar folk & lo-fi liefhebbers altijd van zullen blijven houden. Of het nou het meeslepende 'Oh Comely', explosieve 'King of Carrot Flowers Pt.3' of de prachtige afluister 'Two Headed Boy Pt.2' is, iedereen kan dit album wel ergens waarderen, wanneer het op de gepaste moment versnelt of juist vertraagt.
Swans - To Be Kind
Dé meest interessante post-rock-act van dit moment is volgens mij en velen de nieuwe Swans. Met een korte en drie lange platen heeft Swans eigenhandig een nieuwe wending aan het hele genre gegeven. Dat begon met The Seer, vervolgens To Be Kind en eindigt dit jaar met The Glowing Man. Drie albums die min of meer hetzelfde doen: grotesque en absurdisme tot een nieuw niveau brengen. To Be Kind heeft van dit drieluik nog de meest heldere nummerstructuren, het minst experimentele en de fijnste afwerking. Alle nummers voelen als uitstekend afgewerkte liederen, die telkens een ander perspectief tonen. 'Bring the Sun' bouwt enorm sterk op met chaos na de explosie, 'She Loves Us' is vol van hysterie en 'Just a Little Boy' is eigenlijk psychedelischer dan welke psychedelische rockband ooit heeft geklonken.
Slint - Spiderland
Ooit naar een post-rock album geluisterd? Dit is de band die het genre eigenhandig heeft uitgevonden. Vanuit een jazz/pop-invloedsfeer maakte Talk Talk in Groot-Britannië met Laughing Stock en Spirit of Eden de basis voor Britse post-rock, maar veel belangrijker was Slint in Noord-Amerika. De band komt uit een punk/hardcore-achtergrond, maar probeerde met klassieke rockinstrumenten muziek te maken die anti-rock was. De term post-rock verbonden ze er zelf nog niet aan, maar dit album is eigenlijk gebaseerd op eenvoudige gitaarlijntjes die bijgestaan worden door zeer anti-ritmisch/conventionele drum/bass-partijen. En natuurlijk ook nog erg emotionele lyrics, vooral in 'Washer' en 'Goodmorning, Captain'. Dit is wat mij betreft het beste album ooit gemaakt omdat het album eigenhandig een einde maakt aan alles wat conventioneel is. Nooit eerder heeft één artiest met een album uit het niets zo'n prachtig product weten te creëren (nee, ook Bowie, The Rolling Stones en The Beatles niet). Ergens vergelijkbaar met de krautrock/progrock-beweging die al veel eerder plaatsvond qua ideologie. Het nummer 'For Dinner...' van dit album (en het werk van The For Carnation later) zorgde zelfs op zichzelf voor heel de slowrock post-rock die nu sindsdien gemaakt is.
Dit zijn allemaal écht albums die zo enorm belangrijk en invloedrijk geweest zijn voor de ontwikkeling van muzikale genres dat je ze echt gehoord moet hebben. Swans heeft die invloed enkel nog bewezen met Soundtracks to the Blind omdat To Be Kind nog zo recent is, maar laat met dit album de komende 10 jaar ongetwijfeld nog gigantisch veel sporen na. Daarnaast nog eervolle vermeldingen voor Arcade Fire - Funeral, David Bowie - Heroes, Explosions in the Sky - The Earth is Not a Cold Dead Place, Joy Division - Unknown Pleasures, King Crimson - In the Court of the Crimson King, Kraftwerk - The Man-Machine, Lou Reed - Transformer, Metallica - Master of Puppets, My Bloody Valentine - Loveless, Patti Smith - Horses, Pink Floyd - Wish You Were Here, Porcupine Tree - In Absentia, Sigur Ros - Agaetis Byrjun & The Jesus Mary Chain - Psychocandy
. Wel wat verrassingen verder, soms om dingen die wel en soms juist niet door zijn.
Vond t een beetje vreemd omdat in die uitslag die er met kop en schouders boven uitstak haha
