Bruce Springsteen

[tom93]

Klopt echt. My Hometown hoor ik nu via en hakkelige livestream. En die andere 2 zijn confirmed op Greasy Lake.

Damn. Wat vet.

 

[Vilberr]

Bruce Springsteen in Landgraaf weer in topvorm, alleen ‘Hollandse ziekte’ smet op mooie avond​

LANDGRAAF - Na 2009 en 2012 was Bruce Springsteen zondagavond voor de derde keer in Landgraaf. The Boss blijkt op zijn 73ste nog niets aan energie te hebben ingeboet en trakteert Limburg op een ijzersterk en bij vlagen ook gevoelig optreden. Enige dissonant: het vele geklets, met name aan de zijkanten van de festivalweide.

Als stipt om half 8 drummer Max Weinberg op zijn drumstel tikt en zo het startsein geeft voor de openingsknaller No Surrender verdwijnt gelijk het chagrijn bij een groot deel van de zestigduizend fans. Chagrijn vanwege de hitte, de onduidelijke route naar de muntjesverkoop en vervolgens de ellenlange rijen om met die muntjes iets te drinken te kunnen kopen.
Maar geen artiest op aarde weet mineurstemming zo snel om te draaien als The Boss, en als die roept ‘Hello Limburg!’ dan is Landgraaf om en telt vanaf dat moment alleen zijn woord. Mannen van middelbare leeftijd lopen rond in een T-shirt met als opschrift ‘The only boss I listen to’ (de enige baas waar ik naar luister) en dat credo geldt voor velen. Alles wat Bruce zingt is het ware evangelie en hij brengt het als 73-jarige nog met dezelfde geestdrift als 39 jaar geleden toen No Surrender verscheen op het album Born in the USA.
Tekst gaat verder onder de foto.

Geen greatest hits act​

Als een trein dendert hij met zijn E Street Band het eerste half uur door met Ghosts, Prove it all night, Letter to you (dat zelfs op de grote schermen ietwat potsierlijk Nederlands wordt ondertiteld) The promised land, Out in the street en Candy’s Room. Springsteen laat Landgraaf pas weer wat op adem komen bij een opvallend lange versie van Kitty’s back waarin hij zich van zijn meest jazzy kant laat zien. Getuige de lange rijen die (weer) ontstaan bij de bars, niet ieders favoriet, maar het pleit wel voor Springsteen dat hij met zijn setlist nooit voor de makkelijke weg kiest. Die is iedere tour op grote delen anders omdat Springsteen weigert een soort ‘greatest hits’ act te worden. Dus laat hij deze tour krakers als I’m on fire, Hungry heart en zelfs The river doodleuk in de ijskast liggen, maar staat er wel een cover van The Commodores op de speellijst. En al vinden velen een soulnummer als Nightshift niet echt bij de rocker Springsteen passen, in deze zomerse setting past het juist wonderwel.
Tekst gaat verder onder de foto.

Na zijn val op het podium twee weken terug in de Amsterdam ArenA was er de angst dat Springsteen in Landgraaf zich wellicht zou inhouden, maar uit niets blijkt broosheid. Niet in zijn enthousiaste een/tweetjes met Little Steven (‘Come on Steve!’) en ook niet in zijn interactie met het publiek. Ondanks de verzengende hitte is hij net zo scherp als in 2009 en 2012 toen hij ook met zijn E Street Band in Landgraaf stond, toen nog als onderdeel van Pinkpop.
Waar hij in 2012 vooral tegen de toen wereldwijde economische crisis ageerde, blikt hij deze tour meer terug op zijn leven en vrienden die hem zijn ontvallen. In de aanloop naar het prachtige Last man standing vertelt Springsteen over zijn overleden vriend George Theiss, met wie hij ooit samen in zijn eerste band speelde en koppelt hij aan die herinnering de oproep op om toch vooral het leven te koesteren en iedere dag er alles uit te halen. Het is een boodschap die je vaker iemand hoort uitspreken en die zelfs wat cliché lijkt, maar Springsteen brengt hem met zoveel oprechtheid dat je er meteen in gelooft.

Hollandse ziekte​

Het is alleen jammer dat zijn boodschap lang niet iedereen op de festivalweide bereikt, en dat komt niet alleen door het geluid dat hoe verder je naar achteren staat (veel) minder wordt. Nee, het komt vooral door een ziekte die Nederland Muziekland al een tijdje teistert, en die buitenlanders zelfs ‘The Dutch Disease’ noemen (de Hollandse ziekte). Het virus steekt ook in Landgraaf hardnekkig de kop op: de neiging om een concert te zien als een soort van staande borrel waarbij je lekker bijpraat met vrienden en waarbij de artiest fungeert als achtergrond muziek.
De fans recht voor het podium zullen er geen last van hebben gehad, maar aan de zijkanten van het veld was het borrelpraat wat de klok sloeg. Terwijl The Boss spreekt over het verdriet om een verloren jeugdvriend, gaat het aan de zijkant bij een vriendengroep over de winst van FC Twente op Sparta en de onduidelijke gebruiksaanwijzing van een nieuw type airfryer. Als iemand die wél geïnteresseerd is in het verhaal van Springsteen vraagt of het wat zachter kan, krijgt die als antwoord: ‘Iedereen beleeft zo’n concert toch op zijn eigen manier?’ Dat je ‘met die eigen manier van beleven’ de belevenis van velen die wél voor de muziek komen vergalt, is iets wat er in deze tijd van doorgeschoten individualisme moeilijk ingaat. Waarom betaal je in hemelsnaam meer dan honderd euro voor een ticket, als je grootste doel van zo’n concert bijkletsen is? Ga dan gewoon naar de plaatselijke kroeg en bestel wat bittergarnituur, ben je veel goedkoper uit.
Tekst gaat verder onder de foto.

Twintigers​

Het geklets aan de zijkanten zorgt voor wat minder magie dan in 2009 en 2012 toen Springsteen Landgraaf ook aandeed. Toen was de hele festivalweide drie uur lang één met Bruce, nu komt die totale saamhorigheid pas in het laatste gedeelte als Springsteen zijn meezingers op het programma heeft staan. Met Badlands, Born to run, Dancing in the dark en met name Glory days wordt Megaland dan toch een grote dansende meute. Opvallend genoeg zijn het met name de twintigers die de teksten woord voor woord mee weten te brullen. Of het nu komt door hun ouders, of door de populariteit van Top 2000 het aantal jonge Springsteen-fans neemt alleen maar toe.
Het geeft aan dat de charme en de power van Springsteen ook een nieuwe generatie moeiteloos bereikt. Al bekruipt bij de afsluiter het gevoel dat deze derde keer voor Landgraaf ook weleens de laatste zou kunnen zijn. Wanneer Springsteen alleen op zijn gitaar en met gedoofde lichten I'll see you in my dreams zingt over het verlangen om overleden vrienden ooit weer terug te zien (‘For death is not the end’), dan klinkt dit toch een beetje als een afscheidssaluut. Het zou doodzonde zijn als de nieuwe generatie Springsteen-fans het voor zijn evangelie zouden moeten doen met louter Spotify. Hoe handig ook, die digitale muziekmachine kan nooit tippen aan de magie van het live luisteren naar het gesproken woord van deze geniale artiest.

https://www.telegraaf.nl/entertainment/1313745741/bruce-springsteen-in-landgraaf-weer-in-topvorm-alleen-hollandse-ziekte-smet-op-mooie-avond

Goed verhaal !
Ik ben in mei ook in Rome geweest, iedereen was er daar voor Bruce, geen bier zuipen, niet ouwehoeren, maar intens genieten van alles wat Bruce je kan geven. En dat is enorm veel. In Landgraaf tijdens intro van Last man standing heb ik ook een "heel grappig groepje kroegpraters" toegesproken (kunne jullie niet even je bek houden) en ik kreeg gelukkig veel bijval van anderen. De afsluiting met 'In my dreams' was magisch, iedereen zong het zachtjes mee en ik voelde het ook als een soort van afscheid ......... tranen met tuiten en minutenlang mijn meisje heel stevig vastgehouden.
THANK YOU BRUCE !!!!!!!!!

 

[Joslittel]

+ My Hometown.

WTF?

Ah wat stom! Drie fijne nummertjes die voor dctra blijheid in de set hadden gezorgd

 

[DennisvdBr]

+ My Hometown.

WTF?

vinden jullie het erg als ik hier even niet op reageer

 

[Cootje]

Ook nog even 'n kort verslagje van zondag:
We waren rond half 7 binnen en het was natuurlijk al behoorlijk vol. De drukte voorbij gelopen en 'n mooi plekje gevonden links op het gras net achter het rolstoelpodium. Niet lang hoeven wachten op 'n frietje en drankje.
De 3de keer dat ik Bruce zag (2x eerder op PP) en wat heb ik er weer ONTZETTEND van genoten!!! En wat 'n respect voor hen die op z'n 73ste nog 2u en 3 kwartier onafgebroken staan te spelen!!!
Door veel geouwehoer achter mij het toch niet helemaal zo beleefd als hoe ik het het gewild, maar tijdens I' ll see you in my dreams tóch wat traantjes moeten wegvegen.
Ik voelde het toch ook wel als 'n afscheid.
M'n dochter en man, die the Boss voor het eerst zagen, vonden het ook top.

Natuurlijk nog op het terrein blijven hangen voor m'n PP-nostalgie en m'n dochter hiervoor enthousiast te maken.
Zoals vanouds werden we van het terrein geveegd en daardoor waren we snel thuis (half uurtje fietsen en nog 'n uurtje met de auto).
De PP-kriebels zijn iig weer aangewakkerd!

 

[Venderwel]

+ My Hometown.

WTF?

Kak....hier baal ik toch echt wel een beetje van...

Bruce Springsteen Setlist at Letzigrund Stadion, Zurich

Get the Bruce Springsteen Setlist of the concert at Letzigrund Stadion, Zurich, Switzerland on June 13, 2023 from the Springsteen & E Street Band 2023 Tour and other Bruce Springsteen Setlists for free on setlist.fm!

www.setlist.fm

 

[Landgraver]

Kak....hier baal ik toch echt wel een beetje van...

Bruce Springsteen Setlist at Letzigrund Stadion, Zurich

Get the Bruce Springsteen Setlist of the concert at Letzigrund Stadion, Zurich, Switzerland on June 13, 2023 from the Springsteen & E Street Band 2023 Tour and other Bruce Springsteen Setlists for free on setlist.fm!

www.setlist.fm

Zeker, maar hoe groot is de kans dat er andere nummers worden gespeeld deze tour en dan welke ? Zijn oeuvre is zo groot.
Ben dik tevreden met wat hij heeft gespeeld in Landgraaf.

 

[Daantje]

Ja hoor sign request. Ongelovelijk.
Hoop ook op een verrassing in dusseldorf.........

 

[Koekwaus]

Bruce Springsteen in Landgraaf weer in topvorm, alleen ‘Hollandse ziekte’ smet op mooie avond​

LANDGRAAF - Na 2009 en 2012 was Bruce Springsteen zondagavond voor de derde keer in Landgraaf. The Boss blijkt op zijn 73ste nog niets aan energie te hebben ingeboet en trakteert Limburg op een ijzersterk en bij vlagen ook gevoelig optreden. Enige dissonant: het vele geklets, met name aan de zijkanten van de festivalweide.

Als stipt om half 8 drummer Max Weinberg op zijn drumstel tikt en zo het startsein geeft voor de openingsknaller No Surrender verdwijnt gelijk het chagrijn bij een groot deel van de zestigduizend fans. Chagrijn vanwege de hitte, de onduidelijke route naar de muntjesverkoop en vervolgens de ellenlange rijen om met die muntjes iets te drinken te kunnen kopen.
Maar geen artiest op aarde weet mineurstemming zo snel om te draaien als The Boss, en als die roept ‘Hello Limburg!’ dan is Landgraaf om en telt vanaf dat moment alleen zijn woord. Mannen van middelbare leeftijd lopen rond in een T-shirt met als opschrift ‘The only boss I listen to’ (de enige baas waar ik naar luister) en dat credo geldt voor velen. Alles wat Bruce zingt is het ware evangelie en hij brengt het als 73-jarige nog met dezelfde geestdrift als 39 jaar geleden toen No Surrender verscheen op het album Born in the USA.
Tekst gaat verder onder de foto.

Geen greatest hits act​

Als een trein dendert hij met zijn E Street Band het eerste half uur door met Ghosts, Prove it all night, Letter to you (dat zelfs op de grote schermen ietwat potsierlijk Nederlands wordt ondertiteld) The promised land, Out in the street en Candy’s Room. Springsteen laat Landgraaf pas weer wat op adem komen bij een opvallend lange versie van Kitty’s back waarin hij zich van zijn meest jazzy kant laat zien. Getuige de lange rijen die (weer) ontstaan bij de bars, niet ieders favoriet, maar het pleit wel voor Springsteen dat hij met zijn setlist nooit voor de makkelijke weg kiest. Die is iedere tour op grote delen anders omdat Springsteen weigert een soort ‘greatest hits’ act te worden. Dus laat hij deze tour krakers als I’m on fire, Hungry heart en zelfs The river doodleuk in de ijskast liggen, maar staat er wel een cover van The Commodores op de speellijst. En al vinden velen een soulnummer als Nightshift niet echt bij de rocker Springsteen passen, in deze zomerse setting past het juist wonderwel.
Tekst gaat verder onder de foto.

Na zijn val op het podium twee weken terug in de Amsterdam ArenA was er de angst dat Springsteen in Landgraaf zich wellicht zou inhouden, maar uit niets blijkt broosheid. Niet in zijn enthousiaste een/tweetjes met Little Steven (‘Come on Steve!’) en ook niet in zijn interactie met het publiek. Ondanks de verzengende hitte is hij net zo scherp als in 2009 en 2012 toen hij ook met zijn E Street Band in Landgraaf stond, toen nog als onderdeel van Pinkpop.
Waar hij in 2012 vooral tegen de toen wereldwijde economische crisis ageerde, blikt hij deze tour meer terug op zijn leven en vrienden die hem zijn ontvallen. In de aanloop naar het prachtige Last man standing vertelt Springsteen over zijn overleden vriend George Theiss, met wie hij ooit samen in zijn eerste band speelde en koppelt hij aan die herinnering de oproep op om toch vooral het leven te koesteren en iedere dag er alles uit te halen. Het is een boodschap die je vaker iemand hoort uitspreken en die zelfs wat cliché lijkt, maar Springsteen brengt hem met zoveel oprechtheid dat je er meteen in gelooft.

Hollandse ziekte​

Het is alleen jammer dat zijn boodschap lang niet iedereen op de festivalweide bereikt, en dat komt niet alleen door het geluid dat hoe verder je naar achteren staat (veel) minder wordt. Nee, het komt vooral door een ziekte die Nederland Muziekland al een tijdje teistert, en die buitenlanders zelfs ‘The Dutch Disease’ noemen (de Hollandse ziekte). Het virus steekt ook in Landgraaf hardnekkig de kop op: de neiging om een concert te zien als een soort van staande borrel waarbij je lekker bijpraat met vrienden en waarbij de artiest fungeert als achtergrond muziek.
De fans recht voor het podium zullen er geen last van hebben gehad, maar aan de zijkanten van het veld was het borrelpraat wat de klok sloeg. Terwijl The Boss spreekt over het verdriet om een verloren jeugdvriend, gaat het aan de zijkant bij een vriendengroep over de winst van FC Twente op Sparta en de onduidelijke gebruiksaanwijzing van een nieuw type airfryer. Als iemand die wél geïnteresseerd is in het verhaal van Springsteen vraagt of het wat zachter kan, krijgt die als antwoord: ‘Iedereen beleeft zo’n concert toch op zijn eigen manier?’ Dat je ‘met die eigen manier van beleven’ de belevenis van velen die wél voor de muziek komen vergalt, is iets wat er in deze tijd van doorgeschoten individualisme moeilijk ingaat. Waarom betaal je in hemelsnaam meer dan honderd euro voor een ticket, als je grootste doel van zo’n concert bijkletsen is? Ga dan gewoon naar de plaatselijke kroeg en bestel wat bittergarnituur, ben je veel goedkoper uit.
Tekst gaat verder onder de foto.

Twintigers​

Het geklets aan de zijkanten zorgt voor wat minder magie dan in 2009 en 2012 toen Springsteen Landgraaf ook aandeed. Toen was de hele festivalweide drie uur lang één met Bruce, nu komt die totale saamhorigheid pas in het laatste gedeelte als Springsteen zijn meezingers op het programma heeft staan. Met Badlands, Born to run, Dancing in the dark en met name Glory days wordt Megaland dan toch een grote dansende meute. Opvallend genoeg zijn het met name de twintigers die de teksten woord voor woord mee weten te brullen. Of het nu komt door hun ouders, of door de populariteit van Top 2000 het aantal jonge Springsteen-fans neemt alleen maar toe.
Het geeft aan dat de charme en de power van Springsteen ook een nieuwe generatie moeiteloos bereikt. Al bekruipt bij de afsluiter het gevoel dat deze derde keer voor Landgraaf ook weleens de laatste zou kunnen zijn. Wanneer Springsteen alleen op zijn gitaar en met gedoofde lichten I'll see you in my dreams zingt over het verlangen om overleden vrienden ooit weer terug te zien (‘For death is not the end’), dan klinkt dit toch een beetje als een afscheidssaluut. Het zou doodzonde zijn als de nieuwe generatie Springsteen-fans het voor zijn evangelie zouden moeten doen met louter Spotify. Hoe handig ook, die digitale muziekmachine kan nooit tippen aan de magie van het live luisteren naar het gesproken woord van deze geniale artiest.

https://www.telegraaf.nl/entertainment/1313745741/bruce-springsteen-in-landgraaf-weer-in-topvorm-alleen-hollandse-ziekte-smet-op-mooie-avond

De auteur van dit artikel stond redelijk bij mij n de buurt denk ik. Ik herken dat stukje met de kop Hollandse ziekte.
Ik hoop zonder enige vorm van empathie dat die airfryer en karma nog een keer flinke blaren op de klauwen bij ze veroorzaken.

 

[Brian]

Hierbij nog een kort verslagje van mijn beleving zondag.

2de keer Bruce deze tour. Volle overtuiging kaartjes gekocht omdat hij toch altijd een andere set speelt. Dus de vaste setlist is een teleurstelling. Te begrijpen, maar ik baal er wel van. De beleving was deze keer natuurlijk wel anders. Ipv zitten, staan op een veld. Van samen met je vader die 4 liedjes kende, naar samen met je schoonfamilie van wie mijn schoonvader alles meezong. 2x last gehad van een groepje praters en die heb ik rustig op de schouder getikt om te vragen of iets stiller konden zijn ivm onze beleving. Nog nooit problemen gehad als ik het op zo'n manier vroeg en daarna geen last meer van ze gehad.

Eerste halfuur was weer gas erop. De enige wijziging in setlist zorgde ervoor dat dit gedeelte ook weer werd uitgerekt met een matige Candy's Room ipv een prachtige Trapped (nooit tevreden he). Je kon ook duidelijk horen dat Bruce deze opwarmtijd nodig heeft in zijn stem. Die uithalen in Ghosts waren echt niet goed. Wederom een positieve ommekeer vanaf Kitty's Back. Heerlijk nummer die het startschot geeft van een heerlijke variërende set. Helaas merk ik toch veel publiek wat hier niet de aandacht voor heeft. Vanaf Because The Night (he dit ken) merk je pas weer echt enthousiasme bij het publiek. Blokje hits die werd gespeeld was weer lekker herkenbaar en zorgde voor meerdere vreugde explosies op het veld.

Kritisch punt. Ook de leuke spontane momenten, zijn niet spontaan. Samen met Steve spelen met de camera, als laatst met Jake Clemons knuffelen als de band het podium afloopt, de momenten van 'I Think It's Time To Go Home', alles was precies hetzelfde. Echt jammer.

Logistiek prima. Auto bij Schin op Geul en vanaf daar heen en weer met trein. Ging super soepel. Locatie blijf ik ruk vinden qua massaal gevoel, sfeer, schaduw, etc. Muntjes en daarmee eten en drinken belachelijk duur.

En dan nu de twijfel. Wat doe ik met mijn Hamburg kaartjes? Ik twijfel nog steeds. Aan de ene kant vind ik de voorspelbaarheid echt heel jammer. Aan de andere kant heb ik ook het gevoel dat dit wel de laatste Bruce tour is. En in Hamburg heb ik GC kaartjes, dus is qua beleving het beste. Hmmm. Twijfels twijfels twijfels.

 

[Bartjuh1981]

Hierbij nog een kort verslagje van mijn beleving zondag.

2de keer Bruce deze tour. Volle overtuiging kaartjes gekocht omdat hij toch altijd een andere set speelt. Dus de vaste setlist is een teleurstelling. Te begrijpen, maar ik baal er wel van. De beleving was deze keer natuurlijk wel anders. Ipv zitten, staan op een veld. Van samen met je vader die 4 liedjes kende, naar samen met je schoonfamilie van wie mijn schoonvader alles meezong. 2x last gehad van een groepje praters en die heb ik rustig op de schouder getikt om te vragen of iets stiller konden zijn ivm onze beleving. Nog nooit problemen gehad als ik het op zo'n manier vroeg en daarna geen last meer van ze gehad.

Eerste halfuur was weer gas erop. De enige wijziging in setlist zorgde ervoor dat dit gedeelte ook weer werd uitgerekt met een matige Candy's Room ipv een prachtige Trapped (nooit tevreden he). Je kon ook duidelijk horen dat Bruce deze opwarmtijd nodig heeft in zijn stem. Die uithalen in Ghosts waren echt niet goed. Wederom een positieve ommekeer vanaf Kitty's Back. Heerlijk nummer die het startschot geeft van een heerlijke variërende set. Helaas merk ik toch veel publiek wat hier niet de aandacht voor heeft. Vanaf Because The Night (he dit ken) merk je pas weer echt enthousiasme bij het publiek. Blokje hits die werd gespeeld was weer lekker herkenbaar en zorgde voor meerdere vreugde explosies op het veld.

Kritisch punt. Ook de leuke spontane momenten, zijn niet spontaan. Samen met Steve spelen met de camera, als laatst met Jake Clemons knuffelen als de band het podium afloopt, de momenten van 'I Think It's Time To Go Home', alles was precies hetzelfde. Echt jammer.

Logistiek prima. Auto bij Schin op Geul en vanaf daar heen en weer met trein. Ging super soepel. Locatie blijf ik ruk vinden qua massaal gevoel, sfeer, schaduw, etc. Muntjes en daarmee eten en drinken belachelijk duur.

En dan nu de twijfel. Wat doe ik met mijn Hamburg kaartjes? Ik twijfel nog steeds. Aan de ene kant vind ik de voorspelbaarheid echt heel jammer. Aan de andere kant heb ik ook het gevoel dat dit wel de laatste Bruce tour is. En in Hamburg heb ik GC kaartjes, dus is qua beleving het beste. Hmmm. Twijfels twijfels twijfels.

Als je 1x hebt gezeten, 1x "op het veld" stond en nog GC voor Hamburg hebt liggen zou ik die zeker NIET verkopen en gewoon gaan. De beleving in GC is 10x beter dan waar dan ook. Dan maken de vaste setlist, de vaste grapjes met Steve en de vaste knuffels met Jake niks meer uit.

 

[wenteldave]

Hierbij nog een kort verslagje van mijn beleving zondag.

2de keer Bruce deze tour. Volle overtuiging kaartjes gekocht omdat hij toch altijd een andere set speelt. Dus de vaste setlist is een teleurstelling. Te begrijpen, maar ik baal er wel van. De beleving was deze keer natuurlijk wel anders. Ipv zitten, staan op een veld. Van samen met je vader die 4 liedjes kende, naar samen met je schoonfamilie van wie mijn schoonvader alles meezong. 2x last gehad van een groepje praters en die heb ik rustig op de schouder getikt om te vragen of iets stiller konden zijn ivm onze beleving. Nog nooit problemen gehad als ik het op zo'n manier vroeg en daarna geen last meer van ze gehad.

Eerste halfuur was weer gas erop. De enige wijziging in setlist zorgde ervoor dat dit gedeelte ook weer werd uitgerekt met een matige Candy's Room ipv een prachtige Trapped (nooit tevreden he). Je kon ook duidelijk horen dat Bruce deze opwarmtijd nodig heeft in zijn stem. Die uithalen in Ghosts waren echt niet goed. Wederom een positieve ommekeer vanaf Kitty's Back. Heerlijk nummer die het startschot geeft van een heerlijke variërende set. Helaas merk ik toch veel publiek wat hier niet de aandacht voor heeft. Vanaf Because The Night (he dit ken) merk je pas weer echt enthousiasme bij het publiek. Blokje hits die werd gespeeld was weer lekker herkenbaar en zorgde voor meerdere vreugde explosies op het veld.

Kritisch punt. Ook de leuke spontane momenten, zijn niet spontaan. Samen met Steve spelen met de camera, als laatst met Jake Clemons knuffelen als de band het podium afloopt, de momenten van 'I Think It's Time To Go Home', alles was precies hetzelfde. Echt jammer.

Logistiek prima. Auto bij Schin op Geul en vanaf daar heen en weer met trein. Ging super soepel. Locatie blijf ik ruk vinden qua massaal gevoel, sfeer, schaduw, etc. Muntjes en daarmee eten en drinken belachelijk duur.

En dan nu de twijfel. Wat doe ik met mijn Hamburg kaartjes? Ik twijfel nog steeds. Aan de ene kant vind ik de voorspelbaarheid echt heel jammer. Aan de andere kant heb ik ook het gevoel dat dit wel de laatste Bruce tour is. En in Hamburg heb ik GC kaartjes, dus is qua beleving het beste. Hmmm. Twijfels twijfels twijfels.

Ja, ik zou het dus wel gewoon verkopen. Tuurlijk, de sfeer zal wel iets beter zijn (al is dat ook maar de vraag natuurlijk), maar als je dezelfde show al twee keer hebt gezien, ook op verschillende plekken, dan zou ik eieren voor m'n geld kiezen.

Weet niet zo goed wat ik van de sfeer bij Because the Night vind. Dat een cover het eerste nummer is dat velen kennen, zegt ook weer veel over het publiek dat er blijkbaar op af is gekomen. En persoonlijk vond ik niet dat dat de sfeer ten goede bracht (o.a. dus met het praten en alleen het enthousiasme bij de bekendere nummers). Enigszins jammer.

 

[Brian]

Ja, ik zou het dus wel gewoon verkopen. Tuurlijk, de sfeer zal wel iets beter zijn (al is dat ook maar de vraag natuurlijk), maar als je dezelfde show al twee keer hebt gezien, ook op verschillende plekken, dan zou ik eieren voor m'n geld kiezen.

Weet niet zo goed wat ik van de sfeer bij Because the Night vind. Dat een cover het eerste nummer is dat velen kennen, zegt ook weer veel over het publiek dat er blijkbaar op af is gekomen. En persoonlijk vond ik niet dat dat de sfeer ten goede bracht (o.a. dus met het praten en alleen het enthousiasme bij de bekendere nummers). Enigszins jammer.

Mwoah, cover. Hij heeft het wel geschreven (grootste gedeelte). Maar ik snap je punt qua sfeer heel goed. Op dat moment was ik er blij mee. Als ze enthousiast mee zingen/klappen, praten ze er ten minste niet doorheen. Maar dat ze alleen voor die momenten komen, verpest de eerste 2 uur (al viel dat op mijn plek enigszins mee). Maar de onvergetelijke sfeer komt er daardoor niet in. Geen idee hoe we dat eruit krijgen en oplossen met ons allen.

Mooi dat ik 2 compleet tegenovergestelde adviezen heb gekregen

 

[Timmetje]

Wat zou de voornaamste reden zijn om wel te gaan? Alleen omdat het potentieel de laatste tour is en je GC tickets hebt? Of heb je echt zin om de show voor een derde keer te zien?

Ik ben het wel met Dave eens. Ik zou wat fomo hebben als ik niet zou gaan maar vermoedelijk zou het gevoel van "ik heb het wel al gezien" overheersen. Helemaal als die teleurstelling over zogenaamde spontane momentjes er nu al is.

 

[Midge3803]

Mwoah, cover. Hij heeft het wel geschreven (grootste gedeelte). Maar ik snap je punt qua sfeer heel goed. Op dat moment was ik er blij mee. Als ze enthousiast mee zingen/klappen, praten ze er ten minste niet doorheen. Maar dat ze alleen voor die momenten komen, verpest de eerste 2 uur (al viel dat op mijn plek enigszins mee). Maar de onvergetelijke sfeer komt er daardoor niet in. Geen idee hoe we dat eruit krijgen en oplossen met ons allen.

Mooi dat ik 2 compleet tegenovergestelde adviezen heb gekregen

bij twijfel…gaan!

Ik heb er deze tour inmiddels 4 opzitten en nog drie te gaan. Inderdaad, toen duidelijk werd in de USA leg dat er weinig variatie in de setlist zit, was dit wel teleurstellend. Maar ik moet zeggen, ik heb mij hier bij neergelegd en ben blij dat ik nog een aantal keren van de allerbeste ooit mag genieten.

Deze man en deze band vormen al sinds de jaren 80 een rode draad door mijn leven. Op een gegeven moment wilde zelfs niemand meer mee en ging ik alleen. Nu neem ik elke show iemand anders mee om af te sluiten. Zij zijn veranderd, wij zijn veranderd. Maar beter dan dit gaat het nooit meer worden. Jammer dat het ophoudt. Maar wat was het geweldig…

"Is a dream a lie if it don't come true”

 

[Landgraver]

Hierbij nog een kort verslagje van mijn beleving zondag.

2de keer Bruce deze tour. Volle overtuiging kaartjes gekocht omdat hij toch altijd een andere set speelt. Dus de vaste setlist is een teleurstelling. Te begrijpen, maar ik baal er wel van. De beleving was deze keer natuurlijk wel anders. Ipv zitten, staan op een veld. Van samen met je vader die 4 liedjes kende, naar samen met je schoonfamilie van wie mijn schoonvader alles meezong. 2x last gehad van een groepje praters en die heb ik rustig op de schouder getikt om te vragen of iets stiller konden zijn ivm onze beleving. Nog nooit problemen gehad als ik het op zo'n manier vroeg en daarna geen last meer van ze gehad.

Eerste halfuur was weer gas erop. De enige wijziging in setlist zorgde ervoor dat dit gedeelte ook weer werd uitgerekt met een matige Candy's Room ipv een prachtige Trapped (nooit tevreden he). Je kon ook duidelijk horen dat Bruce deze opwarmtijd nodig heeft in zijn stem. Die uithalen in Ghosts waren echt niet goed. Wederom een positieve ommekeer vanaf Kitty's Back. Heerlijk nummer die het startschot geeft van een heerlijke variërende set. Helaas merk ik toch veel publiek wat hier niet de aandacht voor heeft. Vanaf Because The Night (he dit ken) merk je pas weer echt enthousiasme bij het publiek. Blokje hits die werd gespeeld was weer lekker herkenbaar en zorgde voor meerdere vreugde explosies op het veld.

Kritisch punt. Ook de leuke spontane momenten, zijn niet spontaan. Samen met Steve spelen met de camera, als laatst met Jake Clemons knuffelen als de band het podium afloopt, de momenten van 'I Think It's Time To Go Home', alles was precies hetzelfde. Echt jammer.

Logistiek prima. Auto bij Schin op Geul en vanaf daar heen en weer met trein. Ging super soepel. Locatie blijf ik ruk vinden qua massaal gevoel, sfeer, schaduw, etc. Muntjes en daarmee eten en drinken belachelijk duur.

En dan nu de twijfel. Wat doe ik met mijn Hamburg kaartjes? Ik twijfel nog steeds. Aan de ene kant vind ik de voorspelbaarheid echt heel jammer. Aan de andere kant heb ik ook het gevoel dat dit wel de laatste Bruce tour is. En in Hamburg heb ik GC kaartjes, dus is qua beleving het beste. Hmmm. Twijfels twijfels twijfels.

Gewoon gaan.Je weet nooit of je nog de kans krijgt en afwachten of hij blijft touren / zeker zo'n uitgebreide tour als nu.

 

[DennisvdBr]

En dan nu de twijfel. Wat doe ik met mijn Hamburg kaartjes? Ik twijfel nog steeds. Aan de ene kant vind ik de voorspelbaarheid echt heel jammer. Aan de andere kant heb ik ook het gevoel dat dit wel de laatste Bruce tour is. En in Hamburg heb ik GC kaartjes, dus is qua beleving het beste. Hmmm. Twijfels twijfels twijfels.

ik zou de gok niet nemen volgend jaar nog een leg komt waar misschien Nijmegen (?) of Groningen in zit als we geluk hebben

 

[Stoogie]

Toevallig nog forumleden die alleen naar TW Classic gaan? Mijn gezelschap heeft last minute afgezegd, en zou het wel fijn vinden om toch niet helemaal alleen daar te zijn.

 

[Bartjuh1981]

Toevallig nog forumleden die alleen naar TW Classic gaan? Mijn gezelschap heeft last minute afgezegd, en zou het wel fijn vinden om toch niet helemaal alleen daar te zijn.

Yes, ik ga ook alleen. Maar bij Bruce ben je nooit alleen! Heb Golden Circle ticket.

 

[DennisvdBr]

Toevallig nog forumleden die alleen naar TW Classic gaan? Mijn gezelschap heeft last minute afgezegd, en zou het wel fijn vinden om toch niet helemaal alleen daar te zijn.

je zou de vraag ook nog (extra) kunnen proberen in het TW topic
https://forum.festileaks.com/threads/werchter-boutique-2023.1077/unread