Even de introductie van Avantasia reserveren voor uberfan @InsaniTiny
Graspop Metal Meeting 2024 - Bands introductie
- Onderwerp starter Brian
- Startdatum
Faketushka
Aangezien de vraag al gesteld werd in het Graspop topic hoe het nu zit met de twee versies van deze band, gelijk maar even een post in dit topic met een introductie van het verhaal van de twee Batushka's, en waarom de versie die Graspop geboekt heeft de verkeerde is. Zo is de info makkelijk terug te vinden voor iedereen, en kan er hier naar verwezen worden als er weer vragen over komen.
Laat ik beginnen met wat @Querulante Partij al in het Graspop topic plaatste, want dat is een perfecte beknopte samenvatting:
Het vorige optreden van Batushka op Graspop vond plaats in 2018, toen was dat eerste album Litourgiya net uit en waren de twee kemphanen nog samen. Dat was voor mij de kennismaking met de band, en wat een heerlijke kennismaking was het. Op zondagmiddag in de Marquee een satanistische hoogmis bijwonen, met alle iconografie van een orthodox christelijke mis, maar dan dus in black metal variant. Het hele optreden is terug te zien op youtube, voor wie die glorie dagen wil herleven:
Helaas ging het later dat jaar dus mis tussen de oprichter, Krzysztof "Derph" Drabikowski, en zijn zanger, Bartłomiej "Bart" Krysiuk. Hier de video waarin Derph zelf dat nieuws wereldkundig maakt:
Hij is niet super goed te verstaan maar gelukkig staat het volledige transcript ook in de beschrijving van de video, die tekst zal ik voor het gemak ook hier delen:
En sindsdien zijn er dus twee Batushka's, en is het aan de fans om oplettend te zijn welke de echte is, en welke niet. Om daarbij te helpen heeft Derph er op een gegeven moment voor gekozen de bandnaam op de cyrillische wijze te gaan spellen (Батюшка): lastiger te gebruiken in de westerse wereld, maar in ieder geval duidelijk te onderscheiden van het slappe aftreksel van Bart. Helaas is Bart er alles aan gelegen om over te komen als het origineel, dus volgde hij al snel het voorbeeld van Derph, en zijn er nu twee Батюшка's. Triest maar waar.
Er zijn dus ook twee spotify pagina's, daar is Faketushka overigens nog wel gespeld als Batushka, en is de OG te vinden als Батюшка. Het debuutalbum Litourgiya is helaas alleen op de spotify pagina van Faketushka te luisteren. Wil je het werkelijke vervolg op die plaat horen, dan kan dat dus hier:
Ik sluit mij persoonlijk volledig bij @Querulante Partij aan in de observatie dat Bart vooral verstand heeft van jatten. Buiten de nare bijsmaak die de hele situatie geeft aan de band van Bart, is zijn tweede album wat mij betreft ook van aanzienlijk slechtere kwaliteit dan wat je hierboven van Derph kunt horen. Maar van @Joslittel heb ik begrepen dat de live show van Faketushka nog steeds wel kan overtuigen. Mocht je het dus aan jezelf kunnen verkopen om bij deze oplichter te gaan kijken, zul je waarschijnlijk wel een bijzondere show voorgeschoteld krijgen.
Om op de hoogte te blijven over het ware Batushka kun je onder andere hier terecht:
www.facebook.com
Aangezien de vraag al gesteld werd in het Graspop topic hoe het nu zit met de twee versies van deze band, gelijk maar even een post in dit topic met een introductie van het verhaal van de twee Batushka's, en waarom de versie die Graspop geboekt heeft de verkeerde is. Zo is de info makkelijk terug te vinden voor iedereen, en kan er hier naar verwezen worden als er weer vragen over komen.
Laat ik beginnen met wat @Querulante Partij al in het Graspop topic plaatste, want dat is een perfecte beknopte samenvatting:
Het vorige optreden van Batushka op Graspop vond plaats in 2018, toen was dat eerste album Litourgiya net uit en waren de twee kemphanen nog samen. Dat was voor mij de kennismaking met de band, en wat een heerlijke kennismaking was het. Op zondagmiddag in de Marquee een satanistische hoogmis bijwonen, met alle iconografie van een orthodox christelijke mis, maar dan dus in black metal variant. Het hele optreden is terug te zien op youtube, voor wie die glorie dagen wil herleven:
Helaas ging het later dat jaar dus mis tussen de oprichter, Krzysztof "Derph" Drabikowski, en zijn zanger, Bartłomiej "Bart" Krysiuk. Hier de video waarin Derph zelf dat nieuws wereldkundig maakt:
Hij is niet super goed te verstaan maar gelukkig staat het volledige transcript ook in de beschrijving van de video, die tekst zal ik voor het gemak ook hier delen:
En sindsdien zijn er dus twee Batushka's, en is het aan de fans om oplettend te zijn welke de echte is, en welke niet. Om daarbij te helpen heeft Derph er op een gegeven moment voor gekozen de bandnaam op de cyrillische wijze te gaan spellen (Батюшка): lastiger te gebruiken in de westerse wereld, maar in ieder geval duidelijk te onderscheiden van het slappe aftreksel van Bart. Helaas is Bart er alles aan gelegen om over te komen als het origineel, dus volgde hij al snel het voorbeeld van Derph, en zijn er nu twee Батюшка's. Triest maar waar.
Er zijn dus ook twee spotify pagina's, daar is Faketushka overigens nog wel gespeld als Batushka, en is de OG te vinden als Батюшка. Het debuutalbum Litourgiya is helaas alleen op de spotify pagina van Faketushka te luisteren. Wil je het werkelijke vervolg op die plaat horen, dan kan dat dus hier:
Ik sluit mij persoonlijk volledig bij @Querulante Partij aan in de observatie dat Bart vooral verstand heeft van jatten. Buiten de nare bijsmaak die de hele situatie geeft aan de band van Bart, is zijn tweede album wat mij betreft ook van aanzienlijk slechtere kwaliteit dan wat je hierboven van Derph kunt horen. Maar van @Joslittel heb ik begrepen dat de live show van Faketushka nog steeds wel kan overtuigen. Mocht je het dus aan jezelf kunnen verkopen om bij deze oplichter te gaan kijken, zul je waarschijnlijk wel een bijzondere show voorgeschoteld krijgen.
Om op de hoogte te blijven over het ware Batushka kun je onder andere hier terecht:
Krzysztof Drabikowski's Батюшка | Sobolewo
Krzysztof Drabikowski's Батюшка. Gefällt 10.721 Mal · 20 Personen sprechen darüber. The only official Facebook page of Krzysztof Drabikowski's Батюшка
www.facebook.com
Merci voor deze uitleg.... . Al voelt het nu wel bitter. ik had daarnet even het optreden van graspop opgelegd voor ik dit allemaal las. Had het gevoel dat ik echt mijn pareltje gevonden had voor de zaterdag.... .Faketushka
Aangezien de vraag al gesteld werd in het Graspop topic hoe het nu zit met de twee versies van deze band, gelijk maar even een post in dit topic met een introductie van het verhaal van de twee Batushka's, en waarom de versie die Graspop geboekt heeft de verkeerde is. Zo is de info makkelijk terug te vinden voor iedereen, en kan er hier naar verwezen worden als er weer vragen over komen.
Laat ik beginnen met wat @Querulante Partij al in het Graspop topic plaatste, want dat is een perfecte beknopte samenvatting:
Het vorige optreden van Batushka op Graspop vond plaats in 2018, toen was dat eerste album Litourgiya net uit en waren de twee kemphanen nog samen. Dat was voor mij de kennismaking met de band, en wat een heerlijke kennismaking was het. Op zondagmiddag in de Marquee een satanistische hoogmis bijwonen, met alle iconografie van een orthodox christelijke mis, maar dan dus in black metal variant. Het hele optreden is terug te zien op youtube, voor wie die glorie dagen wil herleven:
Helaas ging het later dat jaar dus mis tussen de oprichter, Krzysztof "Derph" Drabikowski, en zijn zanger, Bartłomiej "Bart" Krysiuk. Hier de video waarin Derph zelf dat nieuws wereldkundig maakt:
Hij is niet super goed te verstaan maar gelukkig staat het volledige transcript ook in de beschrijving van de video, die tekst zal ik voor het gemak ook hier delen:
En sindsdien zijn er dus twee Batushka's, en is het aan de fans om oplettend te zijn welke de echte is, en welke niet. Om daarbij te helpen heeft Derph er op een gegeven moment voor gekozen de bandnaam op de cyrillische wijze te gaan spellen (Батюшка): lastiger te gebruiken in de westerse wereld, maar in ieder geval duidelijk te onderscheiden van het slappe aftreksel van Bart. Helaas is Bart er alles aan gelegen om over te komen als het origineel, dus volgde hij al snel het voorbeeld van Derph, en zijn er nu twee Батюшка's. Triest maar waar.
Er zijn dus ook twee spotify pagina's, daar is Faketushka overigens nog wel gespeld als Batushka, en is de OG te vinden als Батюшка. Het debuutalbum Litourgiya is helaas alleen op de spotify pagina van Faketushka te luisteren. Wil je het werkelijke vervolg op die plaat horen, dan kan dat dus hier:
Ik sluit mij persoonlijk volledig bij @Querulante Partij aan in de observatie dat Bart vooral verstand heeft van jatten. Buiten de nare bijsmaak die de hele situatie geeft aan de band van Bart, is zijn tweede album wat mij betreft ook van aanzienlijk slechtere kwaliteit dan wat je hierboven van Derph kunt horen. Maar van @Joslittel heb ik begrepen dat de live show van Faketushka nog steeds wel kan overtuigen. Mocht je het dus aan jezelf kunnen verkopen om bij deze oplichter te gaan kijken, zul je waarschijnlijk wel een bijzondere show voorgeschoteld krijgen.
Om op de hoogte te blijven over het ware Batushka kun je onder andere hier terecht:
Krzysztof Drabikowski's Батюшка | Sobolewo
Krzysztof Drabikowski's Батюшка. Gefällt 10.721 Mal · 20 Personen sprechen darüber. The only official Facebook page of Krzysztof Drabikowski's Батюшка
Alice Cooper
Tijd voor de introductie van de meest headliner-waardige show van het affiche. Want een beetje pyro gebruiken, dat kunnen we allemaal wel, maar uiteindelijk kan er maar één de beste show hebben, en dat is natuurlijk de koning van de shockrock: Alice Cooper.
Alice Cooper heeft door de jaren heen van zijn inmiddels 55 (!) jaar durende carriere twee echt succesvolle periodes gehad, waar de setlist ook voor het grootste deel uit is opgebouwd. Voor deze introductie zal ik wel verschillende showelementen benoemen bij de bijbehorende nummers, maar de echt grote shockelementen zal ik verder niet op beeld laten zien, om niet te veel te spoilen. Want het is uiteraard het beste om het gewoon ter plaatse voor het eerst te zien in plaats van via youtube. En dat zou wel moeten lukken als iedereen toch al klaar staat voor Tool.
Zoals gezegd waren er twee succesvolle periodes voor Alice en één daarvan zat al meteen in het begin van zijn carriere: begin jaren 70 had hij achtereenvolgend de albums Killer (met oa Halo of Flies), School's Out en Billion Dollar Babies. We beginnen dan maar met het eind van de show: School's Out. Wel wat showelement, maar niks groots en over de top, een paar flinke met confetti gevulde ballonnen voor een feestelijk einde. Persoonlijk ga ik erg goed op de combinatie van School's Out met Another Brick in the Wall, die sommigen van jullie misschien ook al voorbij hebben zien komen bij een optreden van Hollywood Vampires op Graspop, Pinkpop of ergens anders. Tussendoor zit er live ook nog een bandintroductie hier, die in het onderstaande Hellfest optreden helaas net wat anders ging, maar het verder niet veel minder maakt. Het vetst is daar gewoon als hij eindigt met "And playing the part of Alice Cooper tonight... *stilte*...: Me!".
Van deze albums kan je verder als bekende nummers nog verwachten: No More Mr. Nice Guy, Billion Dollar Babies en I Love The Dead. En in diezelfde succesvolle periode had hij ook nog het nummer I'm Eighteen, waarbij ik hoop dat hij de zelfspot gaat hebben om over 4 jaar, wanneer hij 80 jaar oud is, dit nummer live aan te passen naar I'm Eighty. Dat zou ik geweldig vinden!
Goed! Tijd voor wat echte shockeffecten, want een paar confetti ballonnen en wat zwaarden met (nep) briefgeld over het publiek uitwapperen is natuurlijk nog niks. We klappen er maar meteen goed op met moord en doodslag. Alice Cooper in een straitjacket, een verpleegster en één van beide zal het niet overleven, een grote guillotine en daarnaast ook nog eens Frankenstein's Monster; het komt allemaal voorbij in deze theatrale reis door de discografie van de heer Cooper. En dan zitten we ook meteen in de tweede succesvolle periode, want na de eerdergenoemde albums werd het even een goede 10 a 15 jaar een mindere periode, maar in 1989 werd het tij gekeerd met een knaller van een album: Trash. Een wereldtournee met als tourbus een grote vuilniswagen, geweldig!
Persoonlijke favorieten Poison en Bed of Nails staan op dat album:
Maar zoals hierboven te lezen was, zijn de grootste elementen de guillotine en een grote Frankensteins Monster a la Alice Cooper. Het vervolgalbum na Trash was Hey Stoopid, met dus onder andere het nummer Feed my Frankenstein. Het is een show om van te smullen en zeker een must als je het nog nooit eerder hebt gezien. Op de leeftijd van Alice (76) is de stem natuurlijk al wel wat minder, maar dit wordt goed opgevangen door de rest van de band en eerlijk gezegd is de manier van zingen natuurlijk niet het moeilijkst, wat het uiteraard niet minder gaaf maakt!
En als bonus: deze anekdote over Elvis wil ik jullie ook niet onthouden:
Conclusie: wie Alice Cooper nog nooit live heeft gezien, kan ik zeker aanraden om de show te gaan checken. Zeker als je toch een goede plek voor Tool wilt bemachtigen. Je zal niet teleurgesteld worden door deze show.
Tijd voor de introductie van de meest headliner-waardige show van het affiche. Want een beetje pyro gebruiken, dat kunnen we allemaal wel, maar uiteindelijk kan er maar één de beste show hebben, en dat is natuurlijk de koning van de shockrock: Alice Cooper.
Alice Cooper heeft door de jaren heen van zijn inmiddels 55 (!) jaar durende carriere twee echt succesvolle periodes gehad, waar de setlist ook voor het grootste deel uit is opgebouwd. Voor deze introductie zal ik wel verschillende showelementen benoemen bij de bijbehorende nummers, maar de echt grote shockelementen zal ik verder niet op beeld laten zien, om niet te veel te spoilen. Want het is uiteraard het beste om het gewoon ter plaatse voor het eerst te zien in plaats van via youtube. En dat zou wel moeten lukken als iedereen toch al klaar staat voor Tool.
Zoals gezegd waren er twee succesvolle periodes voor Alice en één daarvan zat al meteen in het begin van zijn carriere: begin jaren 70 had hij achtereenvolgend de albums Killer (met oa Halo of Flies), School's Out en Billion Dollar Babies. We beginnen dan maar met het eind van de show: School's Out. Wel wat showelement, maar niks groots en over de top, een paar flinke met confetti gevulde ballonnen voor een feestelijk einde. Persoonlijk ga ik erg goed op de combinatie van School's Out met Another Brick in the Wall, die sommigen van jullie misschien ook al voorbij hebben zien komen bij een optreden van Hollywood Vampires op Graspop, Pinkpop of ergens anders. Tussendoor zit er live ook nog een bandintroductie hier, die in het onderstaande Hellfest optreden helaas net wat anders ging, maar het verder niet veel minder maakt. Het vetst is daar gewoon als hij eindigt met "And playing the part of Alice Cooper tonight... *stilte*...: Me!".
Van deze albums kan je verder als bekende nummers nog verwachten: No More Mr. Nice Guy, Billion Dollar Babies en I Love The Dead. En in diezelfde succesvolle periode had hij ook nog het nummer I'm Eighteen, waarbij ik hoop dat hij de zelfspot gaat hebben om over 4 jaar, wanneer hij 80 jaar oud is, dit nummer live aan te passen naar I'm Eighty. Dat zou ik geweldig vinden!
Goed! Tijd voor wat echte shockeffecten, want een paar confetti ballonnen en wat zwaarden met (nep) briefgeld over het publiek uitwapperen is natuurlijk nog niks. We klappen er maar meteen goed op met moord en doodslag. Alice Cooper in een straitjacket, een verpleegster en één van beide zal het niet overleven, een grote guillotine en daarnaast ook nog eens Frankenstein's Monster; het komt allemaal voorbij in deze theatrale reis door de discografie van de heer Cooper. En dan zitten we ook meteen in de tweede succesvolle periode, want na de eerdergenoemde albums werd het even een goede 10 a 15 jaar een mindere periode, maar in 1989 werd het tij gekeerd met een knaller van een album: Trash. Een wereldtournee met als tourbus een grote vuilniswagen, geweldig!
Persoonlijke favorieten Poison en Bed of Nails staan op dat album:
Maar zoals hierboven te lezen was, zijn de grootste elementen de guillotine en een grote Frankensteins Monster a la Alice Cooper. Het vervolgalbum na Trash was Hey Stoopid, met dus onder andere het nummer Feed my Frankenstein. Het is een show om van te smullen en zeker een must als je het nog nooit eerder hebt gezien. Op de leeftijd van Alice (76) is de stem natuurlijk al wel wat minder, maar dit wordt goed opgevangen door de rest van de band en eerlijk gezegd is de manier van zingen natuurlijk niet het moeilijkst, wat het uiteraard niet minder gaaf maakt!
En als bonus: deze anekdote over Elvis wil ik jullie ook niet onthouden:
Conclusie: wie Alice Cooper nog nooit live heeft gezien, kan ik zeker aanraden om de show te gaan checken. Zeker als je toch een goede plek voor Tool wilt bemachtigen. Je zal niet teleurgesteld worden door deze show.
Bruce Dickinson
Iedereen kent hem natuurlijk wel als de frontman van Iron Maiden, maar door de (inmiddels al weer) vele pagina's aan leeswerk in het gewone Graspop topic heen heb ik ook al wel verschillende mensen voorbij zien komen die eigenlijk maar weinig tot niks van het solowerk van Bruce kennen. Dat is natuurlijk zonde, want met al zes solo albums op zak en een veelbelovende zevende op komst, heeft Bruce al verschillende topnummers afgeleverd.
En als we natuurlijk even de terugvallen op de Koekdoos methode, dan wint Bruce Dickinson natuurlijk alle clashes: Een handje vol concerten in 2002 is het laatste echte muzikale optreden (onder andere op Graspop toevallig ook!), want de "An Evening With..." tour, was natuurlijk geen muzikaal optreden, maar meer een kijkje in het leven van met allerlei anekdotes (die ook in zijn autobiografie te vinden zijn overigens). Een afwezigheid van ruim 20 jaar en nog maar de vraag of er ooit nog een vervolg solotour komt, omdat Iron Maiden ook nog steeds op volle touren draait... Dat betekent maar één ding: Gaat heen naar deze show!
We hadden op zich wel kunnen weten dat dit optreden er een keer aan zat te komen, want ten tijde van het Book of Souls album was er op één van die Maiden nummers al een stukje te horen dat eigenlijk bedoeld was voor een solo album (If Eternity Should Fail). Maar goed, maakt ook niet uit, het belangrijkste is dat hij er staat en dat jullie er allemaal naar gaan kijken, want Koekdoos methode...
Maar welke nummers worden er live gespeeld? Dat is de grote vraag. Voor deze introductie zal ik in ieder geval beginnen met een drietal nummers, die op de vorige passage op Graspop op zijn setlist stonden, waarvan ik denk dat ze ook nu wel weer zullen passeren. We beginnen met het tweede album: Balls to Picasso uit 1994. Dit album was het eerste album waarop Bruce samenwerkte met de gitarist Roy Z. Deze gitarist heeft veel van de nummers samen geschreven met Bruce en ook op het nieuwe album van later dit jaar neemt hij de gitaar en de gedeelde songwriting voor z'n rekening, dus wie weet komt hij ook wel mee bij de live optredens, al lijkt hij niet eerder bij de live optredens aanwezig te zijn geweest... Goed, de eerste single van dat album was Tears of the Dragon; voor velen van jullie hier waarschijnlijk niet een van de betere nummers, omdat het meer een powerballad is of iets dergelijks en niet zo'n heel ruig nummer, maar voor mij wel een van de favorieten van zijn solowerk.
We slaan even een album over en gaan meteen naar het vierde album: Accident of Birth en het bijbehorende nummer Accident of Birth (verder op het album ook nog onder andere Road to Hell en Darkside of Aquarius)! Wederom veel geschreven door Bruce en Roy Z, maar op dit album is ook Adrian Smith (jawel, die van Iron Maiden inderdaad) te horen; Road to Hell is door Adrian en Bruce geschreven bijvoorbeeld. De title track van dit nummer is al een stuk heftiger dan Tears of the Dragon en waarschijnlijk wel meer een aanrader voor iedereen die meer de Iron Maiden vibes wil of gewoon net wat ruigers dan Tears of the Dragon.
Aan de hand van de tourstatistics van setlist.fm lijken de twee andere nummers die ik net benoemde van dit album ook een grote kans te maken om live gespeeld te worden, al zouden ze kunnen sneuvelen door de release van het nieuwe album.
Door naar album nummer vijf: The Chemical Wedding. Volgens Bruce is elk nummer gekoppeld aan een bepaald thema, aan de hand van een interview uit die tijd zijn er onder andere de thema's fear, tragedy, union en failure te vinden in nummers 1 t/m 3 en het nummer Trumpets of Jericho. Het nummer dat echter live een zeer grote kans heeft om live gespeeld te worden is het derde nummer op het album (horende bij het thema union): The Tower. Weer een album waar Adrian Smith mee heeft gespeeld en dat is bij dit nummer enorm goed te horen in de intro (ik vind het wel wat weg hebben van Wrathchild).
We maken even een fast forward naar 2005, want na de eerste 5 albums in ongeveer 8 jaar tijd, gaan we nu naar 1 album in 8 jaar tijd: Tyranny of Souls. Er staan op dit album best wat heavy tracks, maar het beste nummer van dat album en ook mijn favoriet van misschien wel het gehele werk tot nu toe: Navigate the Seas of the Sun. Helaas weinig kans om deze live te kunnen horen, gezien deze nog nooit live is gespeeld, maar wie weet...
En we sluiten natuurlijk af met een single van The Mandrake Project. Ik ben benieuwd wat het totaalplaatje van het album uiteindelijk gaat worden. Zit er een heel verhaal in dat alle nummers verbindt, wordt het vergelijkbaar als The Chemical Wedding met verschillende thema's per nummer, of misschien wel iets totaal anders... En wie weet wordt het wel gewoon integraal op Graspop gespeeld. Fijn in ieder geval dat jullie allemaal gaan kijken, want de Koekdoos-methode heeft gesproken. Ik zie jullie vooraan!
Iedereen kent hem natuurlijk wel als de frontman van Iron Maiden, maar door de (inmiddels al weer) vele pagina's aan leeswerk in het gewone Graspop topic heen heb ik ook al wel verschillende mensen voorbij zien komen die eigenlijk maar weinig tot niks van het solowerk van Bruce kennen. Dat is natuurlijk zonde, want met al zes solo albums op zak en een veelbelovende zevende op komst, heeft Bruce al verschillende topnummers afgeleverd.
En als we natuurlijk even de terugvallen op de Koekdoos methode, dan wint Bruce Dickinson natuurlijk alle clashes: Een handje vol concerten in 2002 is het laatste echte muzikale optreden (onder andere op Graspop toevallig ook!), want de "An Evening With..." tour, was natuurlijk geen muzikaal optreden, maar meer een kijkje in het leven van met allerlei anekdotes (die ook in zijn autobiografie te vinden zijn overigens). Een afwezigheid van ruim 20 jaar en nog maar de vraag of er ooit nog een vervolg solotour komt, omdat Iron Maiden ook nog steeds op volle touren draait... Dat betekent maar één ding: Gaat heen naar deze show!
We hadden op zich wel kunnen weten dat dit optreden er een keer aan zat te komen, want ten tijde van het Book of Souls album was er op één van die Maiden nummers al een stukje te horen dat eigenlijk bedoeld was voor een solo album (If Eternity Should Fail). Maar goed, maakt ook niet uit, het belangrijkste is dat hij er staat en dat jullie er allemaal naar gaan kijken, want Koekdoos methode...
Maar welke nummers worden er live gespeeld? Dat is de grote vraag. Voor deze introductie zal ik in ieder geval beginnen met een drietal nummers, die op de vorige passage op Graspop op zijn setlist stonden, waarvan ik denk dat ze ook nu wel weer zullen passeren. We beginnen met het tweede album: Balls to Picasso uit 1994. Dit album was het eerste album waarop Bruce samenwerkte met de gitarist Roy Z. Deze gitarist heeft veel van de nummers samen geschreven met Bruce en ook op het nieuwe album van later dit jaar neemt hij de gitaar en de gedeelde songwriting voor z'n rekening, dus wie weet komt hij ook wel mee bij de live optredens, al lijkt hij niet eerder bij de live optredens aanwezig te zijn geweest... Goed, de eerste single van dat album was Tears of the Dragon; voor velen van jullie hier waarschijnlijk niet een van de betere nummers, omdat het meer een powerballad is of iets dergelijks en niet zo'n heel ruig nummer, maar voor mij wel een van de favorieten van zijn solowerk.
We slaan even een album over en gaan meteen naar het vierde album: Accident of Birth en het bijbehorende nummer Accident of Birth (verder op het album ook nog onder andere Road to Hell en Darkside of Aquarius)! Wederom veel geschreven door Bruce en Roy Z, maar op dit album is ook Adrian Smith (jawel, die van Iron Maiden inderdaad) te horen; Road to Hell is door Adrian en Bruce geschreven bijvoorbeeld. De title track van dit nummer is al een stuk heftiger dan Tears of the Dragon en waarschijnlijk wel meer een aanrader voor iedereen die meer de Iron Maiden vibes wil of gewoon net wat ruigers dan Tears of the Dragon.
Aan de hand van de tourstatistics van setlist.fm lijken de twee andere nummers die ik net benoemde van dit album ook een grote kans te maken om live gespeeld te worden, al zouden ze kunnen sneuvelen door de release van het nieuwe album.
Door naar album nummer vijf: The Chemical Wedding. Volgens Bruce is elk nummer gekoppeld aan een bepaald thema, aan de hand van een interview uit die tijd zijn er onder andere de thema's fear, tragedy, union en failure te vinden in nummers 1 t/m 3 en het nummer Trumpets of Jericho. Het nummer dat echter live een zeer grote kans heeft om live gespeeld te worden is het derde nummer op het album (horende bij het thema union): The Tower. Weer een album waar Adrian Smith mee heeft gespeeld en dat is bij dit nummer enorm goed te horen in de intro (ik vind het wel wat weg hebben van Wrathchild).
We maken even een fast forward naar 2005, want na de eerste 5 albums in ongeveer 8 jaar tijd, gaan we nu naar 1 album in 8 jaar tijd: Tyranny of Souls. Er staan op dit album best wat heavy tracks, maar het beste nummer van dat album en ook mijn favoriet van misschien wel het gehele werk tot nu toe: Navigate the Seas of the Sun. Helaas weinig kans om deze live te kunnen horen, gezien deze nog nooit live is gespeeld, maar wie weet...
En we sluiten natuurlijk af met een single van The Mandrake Project. Ik ben benieuwd wat het totaalplaatje van het album uiteindelijk gaat worden. Zit er een heel verhaal in dat alle nummers verbindt, wordt het vergelijkbaar als The Chemical Wedding met verschillende thema's per nummer, of misschien wel iets totaal anders... En wie weet wordt het wel gewoon integraal op Graspop gespeeld. Fijn in ieder geval dat jullie allemaal gaan kijken, want de Koekdoos-methode heeft gesproken. Ik zie jullie vooraan!
Aanvulling op het bovenstaande. Misschien dat het volledige nummer bedoeld was voor het solo album van Bruce, want er is vandaag een derde single van het album uitgebracht: Eternity Has Failed. Heb nog niet helemaal opgezocht of de lyrics meer wijzigingen heeft dan alleen de titel, maar dacht het wel. In ieder geval een alternatieve versie van het nummer dat we kennen van het Iron Maiden album. Alternatieve versie of misschien gewoon hoe het oorspronkelijk had moeten klinken voordat het naar een Maiden nummer werd omgebouwd. Lijkt me een zekerheidje om live gespeeld te worden.
Een derde single? Het hele album is toch gewoon uitgebracht vandaag?
Goed punt. Dacht dat vandaag Judas Priest was en volgende week pas Bruce...
NILE
Inmiddels geen onbekende meer van Graspop ze staan er immers al voor de 5e keer. De laatste keer was echter in 2014 dus 10 jaar geleden. Dus hoog tijd om wat nieuwe zieltjes te winnen voor deze technische Death Metal band.
Nile is opgericht in 1993 in South Carolina door gitarist zanger Karl Sanders. de rest van de huidige line up bestaat uit George Kollias op drumms sinds 2004, Brian Kingsland gitaar en zang sinds 2017 en bassist Dan Vadim Von. Door de vele line up wisselingen zal ik alle overige voormalig bandleden hier niet noemen.
Nile is een technische Death Metal band die wordt geïnspireerd door het oude Egypte en de werken van H.P Lovecraft. in 1994 en 1995 werden een tweetal EP's onder eigenbeheer uitgebracht. Hierna brachten ze via relapse records hun eerste en in mijn ogen beste langspeler Amongst the Catacombs of Nephren-Ka uit. Hieronder het in mijn ogen beste nummer van die plaat Ramses Bringer of war :
Na de release ging men op tour met andere Death Metal grootheden Incantation en Morbid Angel. Na 2 jaar touren en schrijven was het tijd voor de tweede plaat Black Seeds of Vengeance. Een van hun meest technische en complexe albums tot nu toe. hiervan afkomstig is onderstaand pareltje Nas Akhu Khan She En Asbiu:
In 2002 kwam hun meest mainstream en melodieuze ( in hoeverre je bij technische Death Metal van melodieus kunt spreken) album In Their Darkened Shrines uit. Dit album bevatte behalve de reeds bekende Oosterse invloeden ook invloeden van uit het werk van H.P. Lovecraft en dan met name zijn short story The Nameless City. Hierna deed men een lange headline tour door de VS en Europa. In 2005 brengt men het laatste album bij relapse records uit met Annihilation of the Wicked. Hierop staat mijn persoonlijke favoriete nummer van ze namelijk Lashed to the Slavestick. hieronder een live opname van dit nummer.
In 2006 tekent Nile bij Nuclear Blast en brengt kort daarna Ithyphalic uit. Met dit album gaat men mee op de Ozzfest tour van 2007 om in het daarop volgende jaar een headline tour in de VS te doen met oa Suicide Silence en een Europese Headline tour met Grave en Omnium Gatherum.
Nile is vooral een echt goede liveband ondanks dat de albums bijna allemaal even sterk zijn is dit een band die live het beste tot zijn recht komt.
In 2009 komt de 6e langspeler Those Whom Gods Detest uit. Wederom een sterke plaat vol met verschroeiend snelle technische nummers zoals bijvoorbeeld het titelnummer zelf:
In 2011 wordt een EP van 1994 heruitgebracht onder de naam Worship the Animal, Hierop is de band nog duidelijk niet zo snel en technisch als op de latere albums. In 2012 is daar alweer de zevende plaat : At the gates op Sethu. Hier blijkt maar weer eens dat ondanks de vele line up wisselingen (met name op bas en 2e gitaar) dat Nile gewoon geen slechte platen uitbrengt. Men blijft die unieke Oosterse sound en lyrics combineren met gruwelijke beukende riffs en razendsnelle drumms. Een van de hoogtepunten van deze plaat is Enduring the Eternal Molestation of Flame:
In 2015 komt het achtste studio album uit What should Not Be Unearthed. En om dit album te promoten gaat de band mee op de Summer Slaughter Tour welke geheadlined word door Death Metal legendes Cannibal Corpse.
In 2019 komt het tot op heden laatste album van Nile uit : Vile Nilotic Rites hieronder de livevideo van het titelnummer:
https://youtu.be/g-GavILvc_M?si=DrbOn9qxb3tQZ2_H
In de loop van dit jaar (hopelijk nog voor Graspop wordt album nummer 10 verwacht en hopelijk krijgen we dan wat nieuw werk te horen.
Nile is en blijft een geweldig liveband die het altijd voor elkaar krijgt live nog sterker te klinken als op de plaat. Voor alle liefhebbers van Death Metal een no brainer en absolute must see op het festival dit jaar.
Inmiddels geen onbekende meer van Graspop ze staan er immers al voor de 5e keer. De laatste keer was echter in 2014 dus 10 jaar geleden. Dus hoog tijd om wat nieuwe zieltjes te winnen voor deze technische Death Metal band.
Nile is opgericht in 1993 in South Carolina door gitarist zanger Karl Sanders. de rest van de huidige line up bestaat uit George Kollias op drumms sinds 2004, Brian Kingsland gitaar en zang sinds 2017 en bassist Dan Vadim Von. Door de vele line up wisselingen zal ik alle overige voormalig bandleden hier niet noemen.
Nile is een technische Death Metal band die wordt geïnspireerd door het oude Egypte en de werken van H.P Lovecraft. in 1994 en 1995 werden een tweetal EP's onder eigenbeheer uitgebracht. Hierna brachten ze via relapse records hun eerste en in mijn ogen beste langspeler Amongst the Catacombs of Nephren-Ka uit. Hieronder het in mijn ogen beste nummer van die plaat Ramses Bringer of war :
Na de release ging men op tour met andere Death Metal grootheden Incantation en Morbid Angel. Na 2 jaar touren en schrijven was het tijd voor de tweede plaat Black Seeds of Vengeance. Een van hun meest technische en complexe albums tot nu toe. hiervan afkomstig is onderstaand pareltje Nas Akhu Khan She En Asbiu:
In 2002 kwam hun meest mainstream en melodieuze ( in hoeverre je bij technische Death Metal van melodieus kunt spreken) album In Their Darkened Shrines uit. Dit album bevatte behalve de reeds bekende Oosterse invloeden ook invloeden van uit het werk van H.P. Lovecraft en dan met name zijn short story The Nameless City. Hierna deed men een lange headline tour door de VS en Europa. In 2005 brengt men het laatste album bij relapse records uit met Annihilation of the Wicked. Hierop staat mijn persoonlijke favoriete nummer van ze namelijk Lashed to the Slavestick. hieronder een live opname van dit nummer.
In 2006 tekent Nile bij Nuclear Blast en brengt kort daarna Ithyphalic uit. Met dit album gaat men mee op de Ozzfest tour van 2007 om in het daarop volgende jaar een headline tour in de VS te doen met oa Suicide Silence en een Europese Headline tour met Grave en Omnium Gatherum.
Nile is vooral een echt goede liveband ondanks dat de albums bijna allemaal even sterk zijn is dit een band die live het beste tot zijn recht komt.
In 2009 komt de 6e langspeler Those Whom Gods Detest uit. Wederom een sterke plaat vol met verschroeiend snelle technische nummers zoals bijvoorbeeld het titelnummer zelf:
In 2011 wordt een EP van 1994 heruitgebracht onder de naam Worship the Animal, Hierop is de band nog duidelijk niet zo snel en technisch als op de latere albums. In 2012 is daar alweer de zevende plaat : At the gates op Sethu. Hier blijkt maar weer eens dat ondanks de vele line up wisselingen (met name op bas en 2e gitaar) dat Nile gewoon geen slechte platen uitbrengt. Men blijft die unieke Oosterse sound en lyrics combineren met gruwelijke beukende riffs en razendsnelle drumms. Een van de hoogtepunten van deze plaat is Enduring the Eternal Molestation of Flame:
In 2015 komt het achtste studio album uit What should Not Be Unearthed. En om dit album te promoten gaat de band mee op de Summer Slaughter Tour welke geheadlined word door Death Metal legendes Cannibal Corpse.
In 2019 komt het tot op heden laatste album van Nile uit : Vile Nilotic Rites hieronder de livevideo van het titelnummer:
https://youtu.be/g-GavILvc_M?si=DrbOn9qxb3tQZ2_H
In de loop van dit jaar (hopelijk nog voor Graspop wordt album nummer 10 verwacht en hopelijk krijgen we dan wat nieuw werk te horen.
Nile is en blijft een geweldig liveband die het altijd voor elkaar krijgt live nog sterker te klinken als op de plaat. Voor alle liefhebbers van Death Metal een no brainer en absolute must see op het festival dit jaar.
Leuk, weer wat leven in dit topic, thanks @jasper79!
Het overzicht aan het begin is ook weer up to date, inclusief links naar de laatste paar introductie, de laatste line up toevoegingen en afzeggers, en wat relevante linkjes naar artikelen door @RubenJS op de Festileaks main site.
Verder: zit je te popelen om een introductie te schrijven voor een band, maar heeft iemand anders die al geclaimd, schroom dan niet om diegene te benaderen of je die introductie op je kan nemen. Want er staan er al een heel aantal lange tijd geclaimd, zonder dat er iets geschreven wordt. Waaronder ikzelf met Tool trouwens, dus als iemand zich daartoe geroepen voelt... Ik heb een beetje het idee dat iedereen ze al wel kent, dus bij mij is de motivatie een beetje weg 😅
Het overzicht aan het begin is ook weer up to date, inclusief links naar de laatste paar introductie, de laatste line up toevoegingen en afzeggers, en wat relevante linkjes naar artikelen door @RubenJS op de Festileaks main site.
Verder: zit je te popelen om een introductie te schrijven voor een band, maar heeft iemand anders die al geclaimd, schroom dan niet om diegene te benaderen of je die introductie op je kan nemen. Want er staan er al een heel aantal lange tijd geclaimd, zonder dat er iets geschreven wordt. Waaronder ikzelf met Tool trouwens, dus als iemand zich daartoe geroepen voelt... Ik heb een beetje het idee dat iedereen ze al wel kent, dus bij mij is de motivatie een beetje weg 😅
Denk dat je veel mensen toch wel wat nieuws kan vertellen over Tool! Ik zou t iig met plezier lezen, al ken ik ze goed
Okay okay, bedankt voor de motiverende worden, wellicht dan toch maar eens in de pen klimmen binnenkort!
Ja, blijft tof. Na de eerste 2 albums was ik ook helemaal Egypte fan, waardoor mijn toenmalige appartement een soort van museum van oudheden werd. Uiteindelijk pas in 2018 naar Egypte en alle bekende historische spots geweest. Ietwat teleurstellend helaas, maar Nile never disappoints.
Emperor
Misschien wel de meest legendarische black metal band die ooit op graspop heeft opgetreden.
Opgericht in 1991 in Noorwegen door de heren
- Vegard Sverre Tveitan stagename IHSAHN
- Tomas Thormodsæter Haugen stagename SAMOTH
Ze leerden elkaar kennen in 1990 bij de band thou shalt suffer nadat deze splitte gingen de heren samen verder onder de naam Emperor, ze besloten een bassist te zoeken eenmaal deze gevonden
- Håvard Ellefsen stagename MORTIIS
Begon in 1991 het avontuur
We zullen ons eerst toeleggen op het muzikale deel en dan op het randgebeuren.
Al vrij snel na de oprichting kwamen ze af met hun eerste demo
- WRATH OF THE TYRANT
Deze werd zeer goed onthaalt waardoor er snel een platencontract volgde
Hierna wordt Bård Faust stagename FAUST aangetrokken als drummer.
In de zomer van 1993 begonnen ze aan de opnames van hun eerste studioalbum
En gingen ze op tour met Cradle of filth nadien zouden ze nooit meer optreden met corpse paint omdat ze niet wilden mee doen met de trend van meer en meer bands in de black metal scene
In 1994 kwam dan eindelijk hun langverwachte eerste album uit IN THE NIGHTSIDE ECLIPSE
Tot op heden wordt dit album nog altijd aanzien als een topalbum in de black metal.
Van dit album kan je hier een klassieker horen die bijna altijd wel in de set voorbij komt
In 1997 pas kwam het volgende album uit waarom toen pas komen we dadelijk wel op terug.
ANTHEMS TO THE WELKIN EN DUST
op dit album wijkt de band af van de typische black metal stijl uit hun beginjaren en komt er een meer progressieve stijl in hun geluid
In 1999 volgt al meteen het volgende album IX EQUILIBRIUM
Dit album wordt zo goed als volledig ingespeeld door IHSAHN enkel de drums zijn van de hand van
TRYM de nieuwe drummer sedert 1995 na het ontslag van FAUST en het vertrek van HELLHAMMER
Hieronder is er een live fragment vanop wacken in 2006
in 2001 volgt het voorlopig laatste studio album van de band
Prometheus_- The Discipline of Fire and Demise
pas bij de laatste tours spelen ze terug een nummer van deze cd namelijk dit
Na het uitbrengen van deze langspeler splitsen de wegen van de leden
IHSAHN gaat meer de progressieve kant uit van de extreme metal met het project Peccatum en erna solo onder z’n eigen naam.
SAMOTH en TRYM starten de band ZYKLON op samen met 2 leden van MYRKSOG
Het speciale aan de band ZYKLON is dat de teksten worden geschreven door een ander ex lid van EMPEROR namelijk FAUST.
Iedereen die dacht dat de split in 2001 het einde van de band betekende komt op 30 september 2005
bedrogen uit want op die dag spelen de leden voor de eerste maal terug samen als special guest op de 15de verjaardag van een Noors muziek magazine.
In 2006 doen ze een 8 tal concerten in Europa en Amerika waaronder de legendarische show op Wacken open air
In 2007 doen ze er nog 5 waaronder op Hellfest om erna hun terug te focussen op hun solo werk.
In 2014 komen de heren terug samen voor een special anniversary tour ter ere van de 20ste verjaardag van hun debuutalbum wat ze dan ook integraal spelen op de 7shows van dat jaar.
Waaronder opnieuw in Wacken waar ik hen ook de eerste maal aan het werk zie.
In 2017 doen ze dit nog eens over en touren ze ter ere van de 20ste verjaardag van ANTHEMS TO THE WELKIN EN DUST en doen ze ook voor de eerste maal Graspop aan als headliner meteen.
Sedert 2017 hebben ze trouwens weer de zin in spelen gekregen en treden ze jaarlijks gemiddeld een 10 tal keren op. Waaronder in 2021 op Alcatraz.
Misschien wel de meest legendarische black metal band die ooit op graspop heeft opgetreden.
Opgericht in 1991 in Noorwegen door de heren
- Vegard Sverre Tveitan stagename IHSAHN
- Tomas Thormodsæter Haugen stagename SAMOTH
Ze leerden elkaar kennen in 1990 bij de band thou shalt suffer nadat deze splitte gingen de heren samen verder onder de naam Emperor, ze besloten een bassist te zoeken eenmaal deze gevonden
- Håvard Ellefsen stagename MORTIIS
Begon in 1991 het avontuur
We zullen ons eerst toeleggen op het muzikale deel en dan op het randgebeuren.
Al vrij snel na de oprichting kwamen ze af met hun eerste demo
- WRATH OF THE TYRANT
Deze werd zeer goed onthaalt waardoor er snel een platencontract volgde
Hierna wordt Bård Faust stagename FAUST aangetrokken als drummer.
In de zomer van 1993 begonnen ze aan de opnames van hun eerste studioalbum
En gingen ze op tour met Cradle of filth nadien zouden ze nooit meer optreden met corpse paint omdat ze niet wilden mee doen met de trend van meer en meer bands in de black metal scene
In 1994 kwam dan eindelijk hun langverwachte eerste album uit IN THE NIGHTSIDE ECLIPSE
Tot op heden wordt dit album nog altijd aanzien als een topalbum in de black metal.
Van dit album kan je hier een klassieker horen die bijna altijd wel in de set voorbij komt
In 1997 pas kwam het volgende album uit waarom toen pas komen we dadelijk wel op terug.
ANTHEMS TO THE WELKIN EN DUST
op dit album wijkt de band af van de typische black metal stijl uit hun beginjaren en komt er een meer progressieve stijl in hun geluid
In 1999 volgt al meteen het volgende album IX EQUILIBRIUM
Dit album wordt zo goed als volledig ingespeeld door IHSAHN enkel de drums zijn van de hand van
TRYM de nieuwe drummer sedert 1995 na het ontslag van FAUST en het vertrek van HELLHAMMER
Hieronder is er een live fragment vanop wacken in 2006
in 2001 volgt het voorlopig laatste studio album van de band
Prometheus_- The Discipline of Fire and Demise
pas bij de laatste tours spelen ze terug een nummer van deze cd namelijk dit
Na het uitbrengen van deze langspeler splitsen de wegen van de leden
IHSAHN gaat meer de progressieve kant uit van de extreme metal met het project Peccatum en erna solo onder z’n eigen naam.
SAMOTH en TRYM starten de band ZYKLON op samen met 2 leden van MYRKSOG
Het speciale aan de band ZYKLON is dat de teksten worden geschreven door een ander ex lid van EMPEROR namelijk FAUST.
Iedereen die dacht dat de split in 2001 het einde van de band betekende komt op 30 september 2005
bedrogen uit want op die dag spelen de leden voor de eerste maal terug samen als special guest op de 15de verjaardag van een Noors muziek magazine.
In 2006 doen ze een 8 tal concerten in Europa en Amerika waaronder de legendarische show op Wacken open air
In 2007 doen ze er nog 5 waaronder op Hellfest om erna hun terug te focussen op hun solo werk.
In 2014 komen de heren terug samen voor een special anniversary tour ter ere van de 20ste verjaardag van hun debuutalbum wat ze dan ook integraal spelen op de 7shows van dat jaar.
Waaronder opnieuw in Wacken waar ik hen ook de eerste maal aan het werk zie.
In 2017 doen ze dit nog eens over en touren ze ter ere van de 20ste verjaardag van ANTHEMS TO THE WELKIN EN DUST en doen ze ook voor de eerste maal Graspop aan als headliner meteen.
Sedert 2017 hebben ze trouwens weer de zin in spelen gekregen en treden ze jaarlijks gemiddeld een 10 tal keren op. Waaronder in 2021 op Alcatraz.
Judas Priest
Tijd voor de headliner van de vrijdag. Alweer de achtste editie voor Judas Priest en dit keer weer met een nieuw album: Invincible Shield. Het is weer eens een top album geworden. In de huidige setlist worden drie nummers van dit album gespeeld waarvan ik persoonlijk Crown of Horns de gaafste vind. Dat is dan ook meteen een mooi nummer om deze introductie mee te beginnen:
In de videoclip zie je ook dat Glenn Tipton nog steeds meespeelt op de studioversie. Hij is nog steeds lid en één van de twee leden die op elk album hebben gespeeld, maar door Parkinson kan hij niet meer voluit mee touren en hele concerten spelen. Daarom speelt hij regelmatig nog alleen de encore mee, net als in 2022 op Graspop.
In plaats van Glenn is Andy Sneap de vervangende tourende gitarist. Zo uit het hoofd is hij ook de record producer van de meest recente albums. De andere gitarist (de vervanger van KK) is Richie Faulkner. Richie hebben ze ooit weggeplukt bij de band van Lauren Harris (dochter van). Tenminste dat is wat ik me kan herinneren uit de periode dat ze bezig waren met een vervanger. Sinds dat hij erbij zit, heeft Judas Priest 3 albums uitgebracht. Het bovenstaande nummer is dus van het recentste album, maar gelukkig voor ons (mij) heeft er ook één nummer van het vorige album Firepower de setlist gehaald.
Ik vind alle drie de albums met Richie Faulkner helemaal top. Toen hij net bij de band zat, heb ik een keer een interview met Rob Halford gelezen, dat Richie ook best wat input heeft in het maken van de nieuwe albums en dat hij bij het maken van een album met "honderden" ideeën aan komt zetten die hij op z'n telefoon heeft opgenomen. Het geeft een soort frisse energie voor een band die toch al 50 jaar bezig is sinds het eerste album uit 1974.
Dat eerste album met Richie is uitgekomen in 2014 (10 jaar geleden alweer, jesus). Er staan meerdere gave nummers op, zoals de title track Redeemer of Souls, maar ook Dragonaut en March of the Damned zijn topnummers. De gaafste is echter Halls of Valhalla. Hieronder de live video van de dvd, met zelfs nog Glenn als volledig tourend lid. Dit live optreden is van 9 jaar terug uit 2015. Ik weet niet of Rob de uithaal uit het nummer nog steeds zou halen, want inmiddels is hij ook al weer 72 jaar oud en misschien dat het nummer daarom ook wel weer uit de setlist is verdwenen (of gewoon omdat er al weer 2 albums na zijn gekomen en de klassiekers ook gewoon gespeeld moeten worden).
Natuurlijk ook nog even twee klassiekers erbij: Breaking the Law tijdens de Rock and Roll Hall of Fame inductie in 2022 samen met KK Downing erbij zelfs. Waarschijnlijk het enige moment dat ze gezamenlijk op het podium hebben gestaan sinds dat KK weg is gegaan?
En natuurlijk wat wij komende editie op Graspop allemaal gaan doen, elke dag dat we er zijn:
Living after midnight,
Rockin' till the dawn
Ik zie jullie allemaal wel verschijnen front row tegen die tijd.
Speciaal voor @Loek123 zal ik me inhouden met uitspraken over of Judas Priest de beste headliner van het weekend is, maar hij heeft de Alice Cooper introductie ook wel gelezen, dus hij weet het antwoord wel!
Wie komt er met de volgende introductie?
Tijd voor de headliner van de vrijdag. Alweer de achtste editie voor Judas Priest en dit keer weer met een nieuw album: Invincible Shield. Het is weer eens een top album geworden. In de huidige setlist worden drie nummers van dit album gespeeld waarvan ik persoonlijk Crown of Horns de gaafste vind. Dat is dan ook meteen een mooi nummer om deze introductie mee te beginnen:
In de videoclip zie je ook dat Glenn Tipton nog steeds meespeelt op de studioversie. Hij is nog steeds lid en één van de twee leden die op elk album hebben gespeeld, maar door Parkinson kan hij niet meer voluit mee touren en hele concerten spelen. Daarom speelt hij regelmatig nog alleen de encore mee, net als in 2022 op Graspop.
In plaats van Glenn is Andy Sneap de vervangende tourende gitarist. Zo uit het hoofd is hij ook de record producer van de meest recente albums. De andere gitarist (de vervanger van KK) is Richie Faulkner. Richie hebben ze ooit weggeplukt bij de band van Lauren Harris (dochter van). Tenminste dat is wat ik me kan herinneren uit de periode dat ze bezig waren met een vervanger. Sinds dat hij erbij zit, heeft Judas Priest 3 albums uitgebracht. Het bovenstaande nummer is dus van het recentste album, maar gelukkig voor ons (mij) heeft er ook één nummer van het vorige album Firepower de setlist gehaald.
Ik vind alle drie de albums met Richie Faulkner helemaal top. Toen hij net bij de band zat, heb ik een keer een interview met Rob Halford gelezen, dat Richie ook best wat input heeft in het maken van de nieuwe albums en dat hij bij het maken van een album met "honderden" ideeën aan komt zetten die hij op z'n telefoon heeft opgenomen. Het geeft een soort frisse energie voor een band die toch al 50 jaar bezig is sinds het eerste album uit 1974.
Dat eerste album met Richie is uitgekomen in 2014 (10 jaar geleden alweer, jesus). Er staan meerdere gave nummers op, zoals de title track Redeemer of Souls, maar ook Dragonaut en March of the Damned zijn topnummers. De gaafste is echter Halls of Valhalla. Hieronder de live video van de dvd, met zelfs nog Glenn als volledig tourend lid. Dit live optreden is van 9 jaar terug uit 2015. Ik weet niet of Rob de uithaal uit het nummer nog steeds zou halen, want inmiddels is hij ook al weer 72 jaar oud en misschien dat het nummer daarom ook wel weer uit de setlist is verdwenen (of gewoon omdat er al weer 2 albums na zijn gekomen en de klassiekers ook gewoon gespeeld moeten worden).
Natuurlijk ook nog even twee klassiekers erbij: Breaking the Law tijdens de Rock and Roll Hall of Fame inductie in 2022 samen met KK Downing erbij zelfs. Waarschijnlijk het enige moment dat ze gezamenlijk op het podium hebben gestaan sinds dat KK weg is gegaan?
En natuurlijk wat wij komende editie op Graspop allemaal gaan doen, elke dag dat we er zijn:
Living after midnight,
Rockin' till the dawn
Ik zie jullie allemaal wel verschijnen front row tegen die tijd.
Speciaal voor @Loek123 zal ik me inhouden met uitspraken over of Judas Priest de beste headliner van het weekend is, maar hij heeft de Alice Cooper introductie ook wel gelezen, dus hij weet het antwoord wel!
Wie komt er met de volgende introductie?
Judas Priest en Alice Cooper horen inderdaad wel bij de 8 beste headliners van dit jaar
maar goed bezig met je introducties, volgens mij heb je zowat de helft geschreven tot nu toe? Hopelijk volgt men dit op
Ik zal er ook zeker nog één schrijven binnenkort, moet nog even kijken wanneer ik hier tijd voor heb. waarschijnlijk wordt dat Bury Tomorrow
Judas Priest en Alice Cooper horen inderdaad wel bij de 8 beste headliners van dit jaar
maar goed bezig met je introducties, volgens mij heb je zowat de helft geschreven tot nu toe? Hopelijk volgt men dit op
Ik zal er ook zeker nog één schrijven binnenkort, moet nog even kijken wanneer ik hier tijd voor heb. waarschijnlijk wordt dat Bury Tomorrow
Ja misschien dat het nu weer wat op stoom kan komen na de intro’s van mij en saurus deze week
