Zelfs maar 65 minuten gisteren. Maar misschien was dat omdat ze alle ongein achterwege lieten?
Ik ben naar … geweest en het was …
- Onderwerp starter Ron
- Startdatum
Vond Yard Act toch wat tegenvallen. Had misschien ook wel erg hoge verwachtingen. Vond de nummers live te veel afwijken van de album versies. Dat er live variatie of afwijking in zit vind ik over het algemeen wel interessant, maar nu waren sommige nummers onherkenbaar op muzikaal vlak.
Die vrouwen op achtergrond vond ik onnodig en beetje overdreven.
Sfeer was wel goed en denk dat dit op een festival als DTRH goed zal werken.
Spraakmakend is het kennelijk wel, want iedereen heeft er een mening over.
Die vrouwen op achtergrond vond ik onnodig en beetje overdreven.
Sfeer was wel goed en denk dat dit op een festival als DTRH goed zal werken.
Spraakmakend is het kennelijk wel, want iedereen heeft er een mening over.
Gisteren bij Oranjepop geweest in Nijmegen. Weer weggeblazen door Hiqpy, dat begint echt wel mijn favoriete Nederlandse band van het moment te worden. Elmer was vermakelijk, Oh Hazard wel leuk, Elephant relax en Magic Tom & Yuri absurdistisch (maar natuurlijk niet zo leuk als de eerste keer). Nog wel een speciale vermelding voor Lynks. Geen idee wat ik moest verwachten, maar was een hele leuke show. Lekker over de top
Lynks met een Courtney Barnett cover liet me toch even de wenkbrauwen fronzen, maar heb mij ook prima vermaakt met zijn show.
Femme Fugazi ook sterk en aan te raden (al heb ik enige Nijmeegse bias). Was een feestje!
Yard Act op Les Nuits Botanique !
Overtroffen mijn (getemperde) verwachtingen ruimschoots.
Niets van die streken waar Oor recent over schreef. Gewoon aan een rotvaart tracks afvuren.
Wat een leuke liveband is dit…
Overtroffen mijn (getemperde) verwachtingen ruimschoots.
Niets van die streken waar Oor recent over schreef. Gewoon aan een rotvaart tracks afvuren.
Wat een leuke liveband is dit…
Het geluid was met momenten wel abominabel slecht, zeker bij Folly Group ervoor waar je de vocals amper hoorde. Ook Yard Act verzoop met momenten in een geluidsbrij, wat enorm jammer was.
Op zich was het goed, al waren niet alle live versies geslaagd. Zeker Vineyard in the North, op plaat een van mijn favorieten, kwam gewoon totaal niet over. Op zich leuk dat ze overal wat meer tempo in gestoken hebben, maar daardoor waren de lyrics vaak ook onverstaanbaar.
Volgende keer hopelijk beter.
Haha, ja dat was een aparte gewaarwording idd.
Femme fugazi, tja. De knollen waren op en de verleiding om de auto in te springen voor de anderhalf uur durende terugtocht waren te sterk. Het bleef niet kleven (van een afstandje)
Nu op de weg terug van Manu Chao in de Maassilo met gemixte gevoelens. Ik heb het goed naar mijn zin gehad, goede sfeer en met mijn oud huisgenoten op stap. Met zijn drieën op het podium en een deel van de show 4 blazers erbij. Alle bandleden gingen er vol voor met veel enthousiasme. Maar door de beperkte opstelling kwam het ook nooit helemaal los en het eerste deel van de set was best eentonig. Ik ben ooit met een van de huisgenoten in 2008 naar Parijs gereden voor een optreden met de volle band en dat was een gekkenhuis. Ik had me al ingesteld op een ander soort show maar toch kan je dat niet helemaal loslaten. Tweede deel met de blazers erbij ging al beter. Maar tegelijk wel echt heel veel herhaling in de deuntjes die ze spelen. Met name Pinocchio (hoe tof dat nummer ook is) werd denk ik wel tegen de 20 keer gespeeld.
Dus ja. Gemengd. Manu Chao hoort gewoon met de volle band aan te treden maar hoe dan ook wel genoten van deze rasartiest.
Dus ja. Gemengd. Manu Chao hoort gewoon met de volle band aan te treden maar hoe dan ook wel genoten van deze rasartiest.
Het laatste wat ik wil is dat mensen hier denken dat ik uit mijn nek lul natuurlijk ;-).Wel fijn dat je verantwoording afgelegdTypisch Nederlands
Cranes op Les Nuits Botanique
Dat één van de eerste optredens in twaalf jaar tijd (in oktober 2023 speelden ze nog twee shows in de UK) van deze mythische shoegaze band uit de early nineties een rommeltje was, is een understatement.
De tijd is niet mild geweest voor de stem van zangeres Alison Shaw, die er maar nu en dan in slaagde om genoeg volume te produceren om boven de instrumenten uit te komen. De band is ook duidelijk niet meer goed op elkaar ingespeeld. En dan waren er ook nog wat technische akkefietjes, zoals tapeloops die niet wilden starten of monitors die niet deden wat ze moesten doen.
Kortom, allemaal het soort zaken dat het publiek er maar wat graag zou bijnemen voor de kans om een verloren gewaande band uit hun jeugd toch nog eens te mogen aanschouwen. Maar wat ik nog nooit bij een concert heb meegemaakt, en wat een pak moeilijker te slikken is, is om een band aan het werk te zien waarvan de drummer vergeten is hoe hij moet drummen…
De drummer had er alle moeite van de wereld mee om het ritme te houden en moest vaker door zijn bandleden bij de les gehouden worden dan omgekeerd. Hij verloor ook voortdurend het ritme, sloeg soms ganse phrases over en geraakte zichtbaar meer en meer gefrustreerd.
Het publiek stelde zich wel uiterst vergevingsgezind op en droeg de band op handen. Er waren zeker ook momenten waarop het even wél allemaal lukte en er zowaar magie in de lucht hing terwijl Cranes klonk zoals de meeste aanwezigen op voorhand hadden gehoopt dat deze band ging klinken. Maar meestal zag je toch een band die zich met de moed der wanhoop richting het einde van hun songs worstelde, met de voortdurende sluimerende dreiging dat het elk moment helemaal in de soep kon draaien.
Wat dat betreft blijft het me ook een raadsel waarom de band bereid was om nog voor een tweede toegift terug te komen. Al tijdens de intro van die tweede bisronde raakte de drummer de kluts kwijt en hield hij ermee op, maar toen Alison Shaw alsnog de zang inzette viel hij toch maar terug in. Halverwege de track was hij opnieuw de pedalen kwijt en begon hij gefrustreerd zijn halve drumstel omver te gooien. De rest van de band speelde maar door, dus viel hij toch maar terug in. Als slotakkoord stak hij zijn drumsticks door het drumvel.
Eind mei speelt Cranes hun volgende concert in Barcelona, tijdens Primavera a la Ciutad. Ik wens hen en het Spaanse publiek tussen nu en dan veel tijd in de repititieruimte toe.
EDIT : het volgende concert is blijkbaar al morgen, 2 mei, in de Maassilo in Rotterdam ! Hopelijk kan @Lawaaipapegaai daar verslag over uitbrengen.
Dat één van de eerste optredens in twaalf jaar tijd (in oktober 2023 speelden ze nog twee shows in de UK) van deze mythische shoegaze band uit de early nineties een rommeltje was, is een understatement.
De tijd is niet mild geweest voor de stem van zangeres Alison Shaw, die er maar nu en dan in slaagde om genoeg volume te produceren om boven de instrumenten uit te komen. De band is ook duidelijk niet meer goed op elkaar ingespeeld. En dan waren er ook nog wat technische akkefietjes, zoals tapeloops die niet wilden starten of monitors die niet deden wat ze moesten doen.
Kortom, allemaal het soort zaken dat het publiek er maar wat graag zou bijnemen voor de kans om een verloren gewaande band uit hun jeugd toch nog eens te mogen aanschouwen. Maar wat ik nog nooit bij een concert heb meegemaakt, en wat een pak moeilijker te slikken is, is om een band aan het werk te zien waarvan de drummer vergeten is hoe hij moet drummen…
De drummer had er alle moeite van de wereld mee om het ritme te houden en moest vaker door zijn bandleden bij de les gehouden worden dan omgekeerd. Hij verloor ook voortdurend het ritme, sloeg soms ganse phrases over en geraakte zichtbaar meer en meer gefrustreerd.
Het publiek stelde zich wel uiterst vergevingsgezind op en droeg de band op handen. Er waren zeker ook momenten waarop het even wél allemaal lukte en er zowaar magie in de lucht hing terwijl Cranes klonk zoals de meeste aanwezigen op voorhand hadden gehoopt dat deze band ging klinken. Maar meestal zag je toch een band die zich met de moed der wanhoop richting het einde van hun songs worstelde, met de voortdurende sluimerende dreiging dat het elk moment helemaal in de soep kon draaien.
Wat dat betreft blijft het me ook een raadsel waarom de band bereid was om nog voor een tweede toegift terug te komen. Al tijdens de intro van die tweede bisronde raakte de drummer de kluts kwijt en hield hij ermee op, maar toen Alison Shaw alsnog de zang inzette viel hij toch maar terug in. Halverwege de track was hij opnieuw de pedalen kwijt en begon hij gefrustreerd zijn halve drumstel omver te gooien. De rest van de band speelde maar door, dus viel hij toch maar terug in. Als slotakkoord stak hij zijn drumsticks door het drumvel.
Eind mei speelt Cranes hun volgende concert in Barcelona, tijdens Primavera a la Ciutad. Ik wens hen en het Spaanse publiek tussen nu en dan veel tijd in de repititieruimte toe.
EDIT : het volgende concert is blijkbaar al morgen, 2 mei, in de Maassilo in Rotterdam ! Hopelijk kan @Lawaaipapegaai daar verslag over uitbrengen.
Laatst bewerkt:
Poeh, dan ben ik toch wel een beetje blij dat ik geen ticket heb gehaald voor Rotterdam. Nieuwste album viel ook ietsjes tegen, al was het wel gewoon aardig. Klinkt wel heel erg ruk hoor. Als je je instrument al niet onder de knie hebt, dan heb je er ook niks te zoeken.
Laatste klopt trouwens niet: morgen in de Maassilo en nog wat Engelse data. Wel genoeg tijd nodig voor Primavera, dat dan weer wel.
Zo dat is inderdaad jammer. Zelf wel getwijfeld om een ticket voor Rotterdam te halen. Leek me wel een bijzondere ervaring om zo'n mythische band terug te zien keren op de planken. Maar dat valt vies tegen, als ik jouw verslag lees. Gelukkig uiteindelijk gekozen om naar Dool te gaan, ook in Rotterdam. Dat gaat normaal gesproken wel gewoon uitstekend worden.
Oeps. Foutje inderdaad.
Laatste keer dat ik op setlist.fm vertrouw voor opkomende data. Gelukkig ben jij er nog om ons bij de les te houden daarvoor.
Als je met dat nieuwste album ’Fuse’ bedoelt, dat is eigenlijk een reissue van een cassetje dat ze in 1986 in eigen beheer hebben uitgebracht…
En ja, dat valt best lelijk tegen.
Voor dit concert gelukkig wel uitsluitend uit hun drie albums uit de periode 1990-1994 gepuurd. Als ik setlist.fm daar tenminste nog op mag vertrouwen…
Laatst bewerkt:
Poeh, dat belooft wat voor vanavond in de Maassilo. Ik heb dus wel tickets. Maar hopen dat het snelle leerlingen zijn en vanavond gewoon een topshow wordt. Mijn verslag zal niet zo lang als die van jou zijn, maar ik zal een poging wagen.
