Jongens, ik snap dat we allemaal heel erg uitkijken naar het festival en het blokkenschema. Maar sommigen gaan hier wel ver met hun geklaag.
"Zonder time table kan ik nog niet beginnen met muziek luisteren".
Wat een onzin, ga gewoon alle bands luisteren die je tof vind, is er wel een clash ? Jammer dan, misschien speelt de band er over een paar jaar weer, en anders wat? Heb je "voor niks muziek geluisterd " ?
Zijn we vergeten dat muziek ook op zichzelf gewoon mooi is en niet alleen geluisterd dient te worden als Graspop huiswerk? We gaan toch allemaal voor ons plezier naar dit festival of niet?
Ik had het niet beter kunnen zeggen..
Ook ik kijk reikhalzend uit naar het blokkenschema, en spendeer vele uren aan het inluisteren van bekende en onbekende bands.
Maar je kunt het ook overdrijven natuurlijk.
Vanaf de bekendmaking van de allereerste band(s) begin ik al met inluisteren. Hoe meer een band mij bevalt, hoe meer en hoe vaker ik deze ga luisteren (in sommige gevallen luister ik ook hele albums of uiteindelijk zelfs de complete discografie).
Daarbij heb ik niet echt een vast systeem. Meestal pak ik gewoon de poster of line-up pagina erbij en zoek dan naar een naam die me op dat moment aanspreekt om te luisteren (of waarvan ik weet dat ze nieuw materiaal hebben), en zet dan een playlistje op. Daarna beland ik vaak bij soortgelijke bands, omdat ik dan toch al in een bepaalde mindset zit.
Als het blokkenschema er eindelijk is, ga ik uiteraard net als de meesten hier nog wat gerichter luisteren naar sommige bands op bepaalde knelpunten, maar dat is voor mij zeker geen cruciale 'bottle neck' die noodzakelijk is om verder te kunnen luisteren.
Ik luister dan ook niet alleen naar een band als ik zeker weet dat ik ze ga zien, maar ook om de band in het algemeen te leren kennen.
Zo heb ik vorig jaar veel en vaak geluisterd naar Coheed And Cambria (incl. hele albums en deep cuts die toch nooit gespeeld zullen worden), in eerste instantie uiteraard door de aankondiging op GMM. Toen ze later cancelden, baalde ik logischerwijs enorm, maar ook daarna heb ik nog regelmatig ernaar geluisterd.
De grootste, vervelendste clash vorig jaar was voor mij Ghost met My Dying Bride (nu achteraf gezien nog pijnlijker gezien de status van laatstgenoemde... 😞 ), maar na het zien van de clash ben ik niet ineens gestopt met het luisteren naar MDB.
Omgekeerd ga ik niet ineens intensief luisteren naar allerlei bandjes omdat ik toevallig ergens een half uurtje ofzo 'open' heb staan in mijn clashfinder. Meestal is mijn programma dan al lang en breed goed gevuld, en heb ik allang een indruk van al die 'tussenbandjes, dus hoef ik die er niet nog met geweld tussenin te forceren (hoogstens krijgen ze dan misschien nog de status 'even kijken als ik er toevallig langs kom').
Mijn streven is altijd om zoveel mogelijk hele optredens te zien. In een clashfinder zijn dat er gemiddeld zo'n 10 per dag, veel meer krijg je fysiek en logistiek eigenlijk niet echt voor elkaar. Alle momenten daartussen zijn in principe eet- en rustmomenten, en hier en daar een bandje van een afstand bekijken.
De meeste bands die ik ga zien weet ik al heel lang voordat er een blokkenschema bekend wordt gemaakt. Het blokkenschema bepaalt dan ook vooral welke bands ik NIET (of half) ga zien.
Voor mijn inluisterroutine heeft dat echter maar weinig gevolgen.
