Vanaf het begin (zolang bestaat DTRH ook nog niet) is duidelijk ingestoken op twee aspecten: 1) fraaie affiches qua line-up 2) totaalbeleving qua randprogramma. Eigenlijk zoals Lowlands dat ook doet, maar dan met minder nachtprogramma.
Qua boekingen doen ze het al jaren uitstekend. Althans voor mijn smaak. Geen enkel ander festival heeft de laatste jaren zo veel mooie kersen op de taart geboekt. Daarmee trekken ze muziekliefhebbers die verwend willen worden (sorry klinkt misschien als pedante omschrijving, maar zo is het niet bedoeld). Daarnaast zetten ze ook acts en randprogramma neer die platter zijn en gericht om de grote massa te pleasen. Ook dat lukt uitstekend.
Enige waar ze nu tegenaan lopen is verhouding tussen deze twee groepen muziekliefhebers. Zodra de "moeilijkere en daardoor interessantere acts" te weinig volk trekken, kom je als festival voor de vraag te staan: welk pad moeten we nu nemen? Blijven doorgaan met dit soort interessante namen of juist meer het roer gooien op de grote massa? Of kiezen we hoe dan ook voor de middenweg en blijven we beide doelgroepen bedienen?
Ik denk dat acts als Rosalia, Nick Cave, Little Simz hebben aangetoond dat er genoeg belangstelling voor is. Ook in de huidige doelgroep. Dat er af en toe een act bijzit die het minder doet, dat is ook waar. Zie Wilco, die niet ideaal stond. En eigenlijk qua kosten en wat het trekt een mismatch is. Ik denk bijvoorbeeld, had Janelle Monae op vrijdagavond gestaan in plaats van zondag, dan was het ook daar een stuk drukker geweest. Zelfde geldt voor TWOD. Voor de zondagavond moet je eigenlijk je grootste naam neerzetten: voor Nick Cave bleef het merendeel wel wachten.
Er waren afgelopen jaar ook genoeg kleinere, interessante acts waar het stampvol was. Kijk bijvoorbeeld bij The Chats, Whsipering Sons en de Viagra Boys,